Boas. Falando, discutindo e dándolle voltas ao asunto, creo que se podería artellar unha solución basada en consenso e na que cada grupo dos que existen hoxe tome un rol e a partir de ahí crear grupos que coordenen proxectos e darlle unha utilidade tanto a infraestrucutra que está montando na CIF, como as xestións de Trasno e a futuras. E o máis importante, definir o papel dos encontros chamados g11n.
Eu creo que se debería artellar o tema da tradución en grupos de coordinación. Cada grupo coordinaría un proxecto concreto e os seus membros non deberían estar noutro grupo, salvo colaboracións puntuais para completar o traballo nunha inminente release. Falo de artellar algo basado en niveis. Por un lado os expertos en tradución que se encargarían dos proxectos máis relevantes e grandes (pola súa importancia e visibilidade premia a calidade da tradución e que non se perdan release, conseguir o 100% da tradución). Por outro lado, un nivel intermedio de xente que comeza a levar proxectos en solitario, vexase en local ou en liña, pero non moi grandes ou que non forman parte da base do escritorio que emprega o 100% da xente. E por último, un nivel para os principantes, que traducirían en liña, e para a xente que traduce esporadicamente. A xente ascende por méritos e vaise gañando a confianza dos que están no nivel superior. Podemos intentar artellar algo como fan cos debian developer ou os MOTU. Isto permite aforrar tempo e esforzos no tema da revisión das traducións e gañase autocoordinación en todos os aspectos que implican a tradución. Pódense ata facer avaliacións periódicas que servan para subir dun nivel a outro. Dar formación a xente que realmente quere ascender e colaborar coa localización. A xente que está no primeiro nivel son a vanguardia. Eles van a ser os encargados e estar nos grupos de coordenacón e sacar adiante os proxectos máis críticos. Como se reparten os proxectos grandes: GNOME, KDE, OpenOffice, Mozilla Firefox (e derivados), Ubuntu, OpenSuse, OpenSolaris, ... e outros. A xente de forma voluntaria organizar grupos, cun coordinador, cunha segunda persoa de confianza na que poder delegar para que se unha non pode, poida a outra, e cun equipo fixo de tradutores a morte co proxecto. Cada grupo presenta o seu equipo, o proxecto que quere levar, como van a funcionar, como van a documentar todo e ata unha data que se comprometen a traballar unidos. Quen reparte os proxectos? Todos nunha reunión nun encontro do g11n. Aclaranse puntos, datas de traballo e un calendario de entregas que se ten que firmar e pactar coa xente. Chegados a esas datas hai que avaliar o seu traballo e pedir un informe sobre o mesmo. Se eles queren seguir con ese proxecto, terán que traer outra solicitude igual ca primeira na que dirán como van a facer e outra data de compromiso. Se todos os presentes cremos que cumpriron co traballo e que merecen seguir coa coordenación, pois voltase a firmar o novo acordo. A xente que está no primeiro nivel, os expertos, non deberían perder o tempo cos novatos, so en momentos puntuais ou se eles queren participar nas súas listas. Deberían ter a súa propia lista, cada nivel de tradutores, e os de arriba si que poden botar unha man aos que saben menos, pero estes non deberían poder participar nelas. Si que poderían lelas, pero non entorpecer. A xente se quere subir de nivel e ten capacidades pode. Se un non quere e quere seguir axudando e colaborando cos novatos, pode quedarse ahí. O encontros g11n deberían ser para coordinar e definir os grupos que coordinan o traballo e para chegar a consensos no canto de terminoloxía, glosarios, invertir esforzos en deseñar esta ferramenta, etc, ... Habería que buscar algo deste tipo. Comezas polo escalafón máis baixo e se queres e tes capacidades podes chegar a participar na tradución dos proxectos grandes, ata coordinalos. Daselle a oportunidade de aprender a xente e de que se lle recompense o traballo. Respetase a xente que leva máis tempo traducindo e que a maiores pode ser un guía ou mentor para os novatos (aquel que queira, xa que hai moitos que pasan desto). Pensemos como funciona debian, o kernel linux, ..., habería que buscar algo así. O que está arriba e por méritos e un pode chegar alí se se gaña a confianza do voluntariado. Eu creo que hai proxectos dabondo para todos os expertos que hai hoxe en día ou que se poden considerar así pola experiencia que teñen e que se coordinarmos esto, poderíase opter unidade e captar máis xente para a tradución. Hai que definir bases, olvidarse dos personalismos e falar de grupos: o grupo de gnome, o de KDE, o de ubuntu, ..., e non de quen o coordina, porque hoxe debería estar un e mañá outro. Non se pode meter un ahí e sempre estar o mesmo. Ten que rotar entre os membros do grupo ou chegado o momento pasar o proxecto a outro grupo. E con respecto a infraestructura, pois habería que estudiar que se fai. Eu creo que se pode aproveitar todo. Tanto o glossima, como o de Trasno e como o que se está montando na CIF. Cada unha orientada a un nivel diferente ou a unha función diferente. O da CIF para os novatos, polo de dar moitos servizos, como foros, listas, servidores de tradución en liña. O glossima para o tema dos acordos de terminoloxía, glosarios e busca de información. Aquí plasmaríanse os acordos do g11n, tamén ao mellor os relativos aos roadmap dos proxectos, que grupos os están levando e os seus membros. E o de Trasno, pois servizos para os expertos, xa que cada nivel ten os seus servizos. Non sei, son ideas, pero creo que se podería partir dunha base deste tipo. Eu lanzo a proposta, a ver se podemos pensar en unificar esforzos entre todos, pensando en todos, nos diferentes perfiles de tradutores que pode haber e de buscar unha forma de meritocracia que nos guíe a todos e que a maioría queira seguir. Unha aperta.
