China, Tibet en de demonstranten op straat – een Chinees filosofische
benadering

 

Meer dan 150 jaar geleden werd China aangevallen door acht mogendheden o.a.
Groot Brittannië, Frankrijk, Amerika, Japan, Duitsland etc. Een van de
beruchte oorlog was de omstreden Opium Oorlog. De oorzaak was de smokkel van
opium door Groot-Brittannië naar China , hierdoor raakten miljoenen
Chinezen, zelfs de hoge ambtenaren verslaafd. Voor deze handel werd opium
in India gekweekt.  De Britse handelaren verdienden miljoenen zilveren
Chinees geld. Echter, toen een vracht vol met opium door Lin Ze-Xu werd
verbrand voor de kust van Canton, werd China aangevallen.  De Qing regering
moest alle kosten van zowel de opium als die van de oorlog betalen. Door de
oorlogen en mismanagement van het Chinese keizerrijk overheerste armoede in
het hele land.

China werd de zieke persoon van Azië genoemd, en vele gebieden in China
werden bezet, waaronder de stad Shanghai. Deze stad werd in diverse
concessies verdeeld, waaronder de Engelse, Franse en Japanse gebieden, ieder
met een eigen “regering”. Ik woonde vroeger in Shanghai en destijds was er
op de Bund een park, waar een bord stond ”Verboden voor Chinezen en honden. 

China heeft de laatste twintig jaar een economische groei van circa 10 % per
jaar en dit land is een reus geworden of in wording voor wat betreft het
aantal inwoners, grootte van het land en rijkdom.  Geen enkel groot land
heeft in de geschiedenis zo’n spectaculaire groei meegemaakt. Om een
politiek stabiel klimaat te behouden moet een goed management het volk
genoeg eten, behuizing en kleding tegen de koude geven. En pas daarna werken
en kijken wat er meer gedaan moet worden en een ervan is inkopen in het
buitenland doen. Dat doet niet alleen China, maar ook Japan, Engeland,
Frankrijk, Verenigde Staten, maar ook India en de Arabieren. Dit is een
normaal verschijnsel, ook in het dagelijks leven. Als je geld hebt ga je ook
meer kopen.

De kritiek over Tibet en mensenrechten gericht aan China is te overdreven en
heeft een bepaald doel. Laat mij hierover een verklaring geven, waarom er
zoveel heisa wordt gemaakt.

Vele groten van de wereld bewonderen China als voorbeeld van dynamiek. De
economische groei van het Volksrepubliek China wordt gevoeld als een
bedreiging voor het Westen. Er wordt zelfs gezegd dat de volgende Bill Gates
een Chinees zal zijn. Ook in de technologie kan men China niet meer negeren.
De Chinezen nemen geen genoegen meer om hoogwaardige technologische
apparaten te importeren. China wil nu kennistechnologie zelf vergaren en
investeert flink in het onderwijs. Ik citeer hier de uitspraak van de
Nederlandse ambassadeur in Beijing de heer Dirk Jan van den Berg: Als het
met China mis gaat, heeft de wereld een probleem (NRC 29-30 juli 2006). Nu
twee jaar later is China nog belangrijker, alles gaat snel veranderen, wie
over China spreekt, spreekt over dynamiek.

            De Volksrepubliek China is nu in de wereldpolitiek belangrijker
dan ooit. Het oplossen van wereldproblemen zonder samenwerking met China is
ondenkbaar. Neem bijvoorbeeld het conflict met Noord Korea, Iran, Dafur of
klimaatverandering, etc. etc. Maar als het Westen hun optiek over China
verandert, kan het juist door samen te werken er zelfs van profiteren van de
toenemende wereldhandel. Want in China woont 20% van de wereldbevolking en
door de participatie van het Chinese volk in de wereldeconomie zal de
economische locomotief gestaag doorlopen.

Door de spectaculaire verandering van China werd de Volksrepubliek door het
Internationaal Olympisch Comité aangewezen om de Olympische spelen van 2008
in Beijing te houden. Deze wordt door het Chinese volk en staat met
blijdschap ontvangen, inclusief de Chinese minoriteiten. Voor de
Volksrepubliek China gaat het om haar prestige, want het betekent dat China
wordt beschouwd als een gewaardeerd lid van de wereldgemeenschap. China wil
in alle aspecten van de Olympische gebeurtenis laten zien, dat zij de
fraaiste en de grootste spelen ooit hebben georganiseerd en dat hebben wij
reeds gezien in de grote, luxueuze en moderne gebouwen.

De Olympische fakkel estafette werd door China reeds langer bekend gemaakt
en goed bevonden door de staten waar de fakkel langs zou komen. Dit is de
langste estafette door  alle werelddelen, ook langs de Himalaya, en vele
Aziatische steden zoals Islamabad, New Delhi, Jakarta etc. die nooit eerder
bezocht zijn. Jammer dat deze estafette binnen de kortste tijd werd verrast
door demonstraties, die gesteund werden door enkele Westerse grootheden en
bij de opening ceremonie zou de heer Ban Ki Moon niet komen. Deze
gebeurtenissen werden handig aangepakt door de journalisten, die via TV,
internet en kranten uitzonden en publiceerden, en het nieuws binnen de
kortste tijd verspreidden over de hele wereld. De estafette dat beschreven
werd als een “harmonieus bezoek” werd veranderd in disharmonie om de
grootheid van de Olympische show in Beijing te verstoren, met andere woorden
sterk te verlagen. Dit scenario wat wij zien en lezen is niet anders dan een
vertoning van hypocrisie!

Voor de bevrijding was Tibet, bekend in boeken en kranten dat dit gebied
achterlijk was, bestuurd door Monniken en slechts een “handvol” landheren,
het volk leefde in armoede als slaven. Door de zwakte van de Qing dynastie
was de greep in vele provincies over het algemeen zwak en er heersten veel
“Warlords” die het land bestuurden en dat gold ook voor Tibet. Nu heeft
Tibet een universiteit, een veel betere infrastructuur, de handel en ook het
toerisme floreert. Het volk heeft een beter leven en ze kunnen ook vrij
reizen en ook naar India gaan, alwaar zij de kans gebruiken om met de kliek
van de Dalai Lama te praten over het laatste incident. 

De minoriteiten van China hebben geen geboortebeperking, terwijl voor de Han
Chinezen  geldt één kind per echtpaar! Het beleid voor de minoriteiten is
veel vrijer dan voor de Han Chinezen en dat was ook zo tijdens de Grote
Proletarische Culturele Revolutie. De toestand in Tibet is nu rustig en
toeristen kunnen Tibet weer bezoeken. Het rumoer is vooral ontstaan in het
Westen, het paradoxale was dat zelfs in India, waar de Tibetaanse
vluchtelingen zich hebben gevestigd, de estafette rustig kon verlopen door
de Indiase maatregelen. Het omstreden incident gebeurde voornamelijk in
London en Parijs. In de laatste stad was Jin Jing een invalide vrouw die de
fakkel vasthield en hardhandig werd aangepakt door de demonstranten. Maar
zij verdedigde zich krachtig en hield de fakkel in haar handen vast!

Filosofisch gezegde van dit verhaal, volgens het taoisme, Lao Zi en Zhuang
Zi en Xun Zhi een confucianist is als volg: “de mens heeft vele verlangens
en door deze verlangens is de aard van de mens slecht, omdat door de
verlangens ontwikkelen zich het egoïsme, jalousie of het streven naar zelf
belangen, die niet overeenkomen met de normen en waarden, hoe men met mensen
moet omgaan. Door de huidige beschaving en de ontwikkeling van de
maatschappij worden de mens bewust gemaakt om zich goed en humanist te
gedragen. Deze eigenschap wordt verder ontwikkeld door doorgaans morele
studie en opleiding thuis, op school en ervaringen in de omgeving waar men
woont. Met andere woorden dat wij ons goed gedragen om beter met mensen om
te gaan, ten voordele voor onszelf, gezin en de maatschappij. Dus zijn er
mensen die goede dingen doen, maar met bepaalde bedoelingen dat de
buitenwereld goed over hem denkt en spreekt, of voor zijn politieke idee of
om zijn land te dienen. En zo ontwikkelt zich hypocrisie.”

            Ik geloof en ik denk dat ook van Chinezen over het algemeen,
inclusief de minoriteiten en Overzeese Chinezen, de Olympische Spelen 2008
in Beijing een groot succes zal worden en de wereld zal genieten van deze
spectaculaire, globale show ooit ! Dan zegt de wereld: “Oo zo mooi – zo
mooi.” Zo’n spectaculaire show hebben wij nooit eerder gezien.

 

Dr. Han Hwie-Song

Breda, 22 April 2008 Holland

 

 

 

 

 

 

 

Kirim email ke