Texteqeleçîtî, Tirko-Misilmantiya AKP’ yê -3-
 
         Çi rom, çi Ermenî, çi Elewî,  çi laz, çi Cihû, çi Gurcî, çi boşnak, çi 
Pomak, çi Abhaz, çi hin Kurdên ocaxkor,  çi Qereçî, devê kîjan Texteqeleçiyî  
vedibe dibêje; “ ez tirkê kurê Tirkan im, hema duh ji Asyayaya navîn hatim...” 
Gava bê hesabên wan, îcar zor didin Dînê Mihemed û bi yek dengî dibêjin şikur 
ji Xwedê re em Misilman in, par ne pêrar ji hec hatin!
 
      Texteqelecî ; ol û al û nasnameya neteweyî jî tê de   hemû nirx û hêcayî 
û  hêz û enerjya  xwe ji bo pere anîne Texteqeleyê,  xerc dikin, difiroşin. Ev 
bazar a hovane ya  bê wîcdan û bê rihm, bikî nekî jî, di giyana wan de 
bihntengîyek, stresek peyda dike: Lewma dibe ku  rojek, bela hêrs û stresê, bi 
hevûdu re  pevçin û hev û du li ber kiryaran( muşteriyan) rezîl û rûsuwa bikin 
û xweş bazara xwe berhewa bikin û kilîta reş li deriyê dikanên xwe bixin!
       Lê, Ji tirsa vê yekê, Texteqeleçî, bi mabesta ku bi hev re nekevin nav 
mijarên kûr û fireh û pûşê xwe  dernexin  holê û nijad û kesayetî û esil û 
asasên  xwe aşkere nekin, tu  dibêjî  qey   peymanek nepenî mor kirine û tê de 
biryar stendine û gotine : “ em nava hevdû de nebî nebî  xeynî futbolê, li ser 
tu tiştî nîqaş û laqirdiyan nekin!” Bi rastî jî, li Texteqeleyê çend pêgermokan 
bikin, guh bidin axaftinên wan,  hemî gotinên wan ên bi dengê bilind li ser 
fûtbolê; yên bi pilepil li ser pereyan in...Din û iman, sond û qesem, 
demokrasîxwazî,  neteweperestî, alperestî û olperestiya wan para muşteriyan in!
 
  
        Texteqelecî tu car di kolanên texteqele “yên teng ên bi roj gur 
(qelebalix) lê bi şev  bê şeng û bê deng”  de rûnanên... Dikanên wan li wir, 
malên wan li taxên dûr in. Jiber ku ew pirî qure û ji xwe xweş in, bi ya min, 
bona ku çavên wan “bi xizan û hejarên ku malên wan li Texteqeleyê ne”  nekevin, 
biwan re nebin yek,  êvaran  dikanên xwe hê tarî neketiye erdê bi lez û bez  
diterikînin û ber bi malên xwe ve tu dibêjî qey bi çargavî direvin! Gava  -bi 
taybetî bi havînan-  Stembola wan a rengîn de  bi piranî feqîrên  xemgîn 
dimînin,  îcar Texteqeleçî  piştî nîvrojê ref bi ref  ne tenê Texteqeleyê, 
bajar di cih de dihêlin û  ber bi giravên Stenbolê ve  difirin; an  xwe davêjin 
nav ava hênik, an xwe di bin siya xaniyên xwe yên havîngeh de dirêj dikin. 
Carinan  ev jî têra wan nake, serê xwe digirin û hetanî perê din ê cihanê  
hespê xwe
 dibezînin...  
 
       Texteqelecî şanogerên pir jîr û jêhatî ne ... Shakespare û Molîere li 
cem wan gû xwarine... Ew,  çîrokbêjî û sêrbazî û heqlebazî û cambaziyê tevlî 
şanoyê kirine û ekolek nû afirandine... Sal donzdeh mehên Xwedê  hunera xwe li 
gel diceribînin, û bê şik û bê guman û bê şaşitî biserdikevin; çimkî heman 
lîstikê bi heman mirovan bi hezaran caran didin temaşekirin, dîsa jî kes liwan 
nakeve şikê! Ew bi misilmanan re nimêj dikin, li ber  xaçparêzan serkêşiya 
bihnxweşiyê dikin û  vediguherin neviyê Mewlana; bi Hîzbula re dikevin dilqê 
mucahîdên  xwîrijan, bi elewiya re semah digerînin, bi kurdan re biratî bi 
elewiyan re  kirîvatî datînin...
 
      Texteqelecî, bi taybetî piştî darbeya leşkeriya 1980’an rapelikîn  qada 
siyastê jî. Dora  pêşî bûn hevkarên darbekeran, paşîn veguherîn lîberalan, bi 
Erbakan re olperestiyê  ceribandin; dîtin ku nabe,  dawiyê de hemû 
taybetmendiyên Texteqeleyê anîn cem hev û bi destê texteqeleciyê herî jîr û 
jêhatî  “Erdogan”  partiyek  ava kirin û navê wê danîn  AKP. 
 
        Ev partî  qetek ji ber Texteqeleyê ye. Bala xwe bidin kesayetiya serokê 
wê; olperestî  û futbolperestyê, dovîzparêzî û  umetparêziyê, bi hev re çawa 
xweş  birêve dibe, dimeşîne... Bazara xwe ya Li Enqereyê, wek hevpîşeyên xwe 
yên Texteqeleçî  di kuncikên tarî de dike û  bi Kurda re Kurdîtî, bi Elewiyan 
re Elewîtî, bi oldaran re welîtî, bi nijadperestan re Hîtlertî, bi leşkeran re 
Kemalîstî dike... 
Hemî Cihan bibe yek; nikare nav li  vê rewşê bike; jiber ku çi kapîtalîzm çi 
oportunîzm çi makyavelîzm  çi teqiyecitî, çi kevneperestî, tu têgeh û îdeolojî 
Texteqeleyê û şêwaza siyaseta wî bi qasî “Texteqeleçîtiyê” bi me nikare bide 
nasîn. 
 
      Ezê di nivîsek din de jî li ser Texteqeleçiyan binivîsim.  
                                                                         
Mamoste Marûf
 


      
--~--~---------~--~----~------------~-------~--~----~
 -  Diwanxane, platformek azad u serbixwe; koma hemi Kurda ye. Diwanxane 
grubeke ideolojik nine. Li ve dere demokrasi serdest e; hemu Kurd dikarin bir u 
ramanen xwe bi serbesti binin ziman. Lebele di nava me de heqaret u rexneyen 
reshkirine qedexe ne. Ji kerema xwe, hevalen ku Kurdi dinivisin, dixwinin an ji 
teze hin dibin; ki dibin bila bibin, deweti Diwanxane bikin. 
 -  Grubumuzdaki yazilarin hukuki sorumlulugu yazarlarina aittir. Kurd kultur 
milliyetciligi esas alinir. Her inanisa, her millete saygili olan bu BAGIMSIZ 
grupta ideolojik propagandalara sicak bakilmaz. Imlasi, anlatimi savruk; 
saldirganlik ya da siddet iceren gereksiz mailler onaylanmaz. Kurtce mesajlara 
oncelik taninir. MODERATORLER: Fatma Zelal, Serger Barî, Xanim Rojda, Mihemed 
Rojbin ANA SAYFAMIZ: http://groups.google.com.tr/group/diwanxane
-~----------~----~----~----~------~----~------~--~---

Cevap