Θέματα
Γιατί οι γυναίκες φοβούνται την ισότητα;
της Εύας Στάμου 30/07/2011 

  a.. ες
  b.. γυναίκα
Βρίσκομαι στη Θάσο κι απολαμβάνω τη θάλασσα και τους περιπάτους στην 
καταπράσινη φύση. Τις προηγούμενες μέρες, πριν καταλήξουμε στο νησί των 
Σειρήνων, τις περάσαμε με την παρέα μου στη Δράμα, στην Καβάλα και στην Ξάνθη, 
πόλεις όμορφες, που επισκέφθηκα για πρώτη φορά.

Υπήρξαν πολλά περιστατικά που τράβηξαν το ενδιαφέρον μου και με έκαναν να 
σκεφτώ κυρίως για το αγαπημένο μου θέμα των ανθρώπινων σχέσεων και ειδικότερα 
για τη θέση της γυναίκας στη χώρα μας. Θα παραθέσω λίγες μόνο σκηνές, όπως εγώ 
τις αντιλήφθηκα, χωρίς περισσότερα σχόλια.

Σκηνή 1η, στη 'Ρέμβη', την πιο γνωστή καφετέρια της Δράμας. Καταφθάνουν δυο 
ετεροφυλόφιλα ζευγάρια μ' ένα ακριβό αυτοκίνητο. Δείχνουν γύρω στα σαράντα και, 
αν και είναι νωρίς το απόγευμα, είναι ντυμένοι βραδινά -οι κυρίες φορούν έντονο 
μακιγιάζ και εντυπωσιακά χρυσά κοσμήματα. Κάθονται δίπλα η μία στην άλλη και 
μιλούν ελάχιστα τόσο μεταξύ τους όσο και με τους άντρες. Πίνουν τον καφέ τους 
βαριεστημένα, ελέγχουν τα μηνύματα στα κινητά τους και χαζεύουν τους υπόλοιπους 
θαμώνες. Οι δύο άντρες αντίθετα μιλούν ασταμάτητα επί παντός επιστητού: την 
εσωτερική πολιτική κατάσταση,  την ανεργία στην πόλη, την καταστροφή της 
ατμόσφαιρας. Ξεφυλλίζουν τις εφημερίδες της ημέρας και ανταλλάσουν απόψεις για 
το ο,τιδήποτε πέσει στην αντίληψή τους. Μιλούν και γελούν δυνατά αγνοώντας τους 
πάντες γύρω τους, όσο οι γυναίκες παραμένουν ανέκφραστες και σιωπηλές.

Σκηνή 2η, στο 'Μπέρδεμα' ένα από τα ωραιότερα εστιατόρια της πόλης. Ο κύριος κι 
η κυρία γύρω στα σαρανταπέντε, όμορφοι κι οι δυο και περιποιημένοι, κάθονται με 
την παρέα τους στο διπλανό τραπέζι. Το ακριβό κινητό της κυρίας χτυπάει 
ασταμάτητα γιατί δέχεται ευχές για τη γιορτή της. Η απάντηση που δίνει στους 
συνομιλητές της είναι περίπου η ίδια: "Είμαστε εδώ με το αφεντικό του άντρα μου 
και τη γυναίκα του. Άσε, έχει πολύ άγχος να τους κάνει καλή εντύπωση, έχει 
οδηγήσει και πολλές ώρες σήμερα κι είναι κουρασμένος. Εγώ είμαι μια χαρά, όλη 
την ημέρα έκανα ηλιοθεραπεία και beaute. Ναι, να βρεθούμε αύριο, θα είμαι 
ελεύθερη, το μόνο που έχω να κάνω το πρωί είναι νύχια."

Σκηνή 3η, έξω από την είσοδο του ξενοδοχείου 'Ιμαρέτ', στην Καβάλα, όπου 
στέκομαι με την φίλη μου περιμένοντας την υπόλοιπη παρέα. Ένα αυτοκίνητο με 
αθηναϊκές πινακίδες σταματά μπροστά μας κι ο οδηγός αρχίζει φουριόζος να βγάζει 
τις βαλίτσες στο δρόμο. Η συνοδηγός του ανοίγει το παράθυρό της και του 
φωνάζει: "Πήγαινε πρώτα στην ρεσεψιόν να τους πεις πως φτάσαμε κι άσε τα 
μπαγκάζια. Είμαι σίγουρη ότι κάποιον θα στείλουν να σε βοηθήσει." "Αγάπη μου", 
λέει ο άντρας τρυφερά, "μπορείς να πας εσύ; Το πάρκινγκ εδώ απαγορεύεται και 
θέλω να δω τι θα κάνω με το αυτοκίνητο." "Όχι, δεν πάω" απαντά εκνευρισμένη η 
γυναίκα. "Εσύ είσαι ο άντρας, εσύ να το κανονίσεις" και κλείνει απότομα το 
παράθυρο.

Σκηνή 4η, στο Πευκάρι, παραλία της Θάσου, σε ένα beach bar. Δύο νέοι άντρες 
πίνουν καφέ και συζητούν για ένα ζευγάρι γνωστών τους. "Δεν το πιστεύω" λέει ο 
ένας απ' αυτούς, "ότι της συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο κι αυτή το δέχεται. 
Καλά δεν το καταλαβαίνουν ότι γίνονται γελοίοι;" "Εσύ μεγάλωσες στη Γερμανία 
και η κοπέλα σου είναι Γερμανίδα," απαντά ο άλλος, "έδώ, στα μέρη μας, τα 
πράγματα είναι διαφορετικά. Αυτό περιμένει η γυναίκα από τον άντρα, να είναι 
αρχηγός, να παίρνει τις αποφάσεις, να πουλάει ζοριλίκι που και που, και 
φυσικά...να πληρώνει." "Έτσι ε, να πληρώνει!" "Εννοείται. Μπορεί να το παίζει 
υποταγμένη η μικρή αλλά δεν έχει βάλει ποτέ το χέρι στην τσέπη της, τα πάντα τα 
πληρώνει ο φίλος μας." Ο νέος εκ Γερμανίας χαμογελάει. "Αν άρχιζα να πληρώνω 
εγώ για τα πάντα νομίζω ότι η κοπέλα μου θα μπερδευόταν, μπορεί και να το 
θεωρούσε προσβολή. Όσο για τα ζοριλίκια και το 'είμαι άντρας και το κέφι μου θα 
κάνω' είμαι σίγουρος ότι θα με έδιωχνε με τις κλωτσιές από την πρώτη φορά" 
απαντά ξεσπώντας σε γέλια.

Σκηνή 5η, σε μια ταβέρνα στην πόλη της Θάσου. Τρία ζευγάρια τριαντάρηδων 
κάθονται στο τραπέζι δίπλα στο δικό μας. Οι άντρες είναι ντυμένοι απλά με 
βερμούδες και T-shirts. Οι γυναίκες φορούν την απόλυτα παραδοσιακή 'στολή' της 
καλοκαιρινής θηλυκότητας: μακιγιάζ, βαθύ ντεκολτέ, μίνι φούστα, ψηλά τακούνια. 
Η συμπεριφορά τους έχει κάτι επιθετικό, κάθως μοιάζει να θέλουν να επιβληθούν 
στους συνοδούς τους και να ορίσουν το χώρο. Παρά τις υποτονικές αντιρρήσεις των 
αντρών αποφασίζουν για το που θα καθίσει η παρέα, τι θα πιούν, ποιά πιάτα θα 
παραγγείλουν. Πηγαινοέρχονται στην κουζίνα φωνάζοντας και χειρονομώντας, μιλούν 
απότομα στους σερβιτόρους που προσπαθούν να τις εξυπηρετήσουν και δεν αφήνουν 
την παραμικρή πρωτοβουλία στους συντρόφους τους. Όταν κάθονται επιτέλους στο 
τραπέζι ένας από τους άντρες αρχίζει μια συζήτηση για ένα ζευγάρι γνωστών τους, 
περιγράφοντας μια κατάσταση που του προκαλεί, όπως λέει σύγχυση κι απορία. Οι 
γυναίκες λες κι είναι συνεννοημένες δεν αφήνουν τους άντρες να εκφράσουν την 
άποψή τους αφού τους διακόπτουν διαρκώς προκειμένου να πουν τη δική τους γνώμη 
που τυχαίνει να είναι πάντα αντίθετη με αυτή των αντρών, ενώ μεταξύ τους 
συμφωνούν σε όλα. "Ε, όχι," λέει ξαφνικά ένας εκ των τριών. "Διαφωνώ κάθετα. 
Αυτό που υποστηρίζετε είναι παράλογο!" Η σύντροφός του, τείνοντάς του ένα 
πιάτο, του αποκρίνεται "Κώστα, πάρε πατατούλες, είναι πολύ νόστιμες..."

*Η Εύα Στάμου είναι ψυχολόγος

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών 
Πρόσφατα άρθρα με ετικέ
________

Orasi mailing list
to unsubscribe from this list any time
orasi-requ...@hostvis.net with subject unsubscribe
To post a message for members of this list
Orasi@hostvis.net
general information for this list
http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net
for the archive of this list
http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net
for the old archive
http://www.freelists.org/archives/orasi

_____________

Reply via email to