Δυο διαφορετικές αναλύσεις για την πρόσφατη σύρραξη ΠΑΜΕ-Αντιεξουσιαστών που
βλέπουν το θέμα αρκετά διαφορετικά η μία από την άλλη και ως έναν βαθμό
παρουσιάζουν πολύ διαφορετικές σκέψεις και οπτικές.
Η πρώτη είναι από τον Τάκη Φωτόπουλο, δημοσιεύτηκε το Σάββατο 22 Οκτ. 2011 στην
Ελευθεροτυπία και έχει τίτλο “Οι δυο Χούντες και οι «αναρχικοί»“.
Η δεύτερη είναι από τον Parsifal και δημοσιεύτηκε στο antinews.gr με τίτλο “Το
ΚΚΕ, οι “Αναρχικοί” και η αστυνομική αντίληψη της Ιστορίας“.
Τις θεώρησα και τις δύο ενδιαφέρουσες, για διαφορετικούς λόγους, και τις
αναδημοσιεύω εδώ.
Οι δυο Χούντες και οι «αναρχικοί»
του Τάκη Φωτόπουλου
Ο λαϊκός σεισμός της 19 και 20 Οκτώβρη με τα μαζικά συλλαλητήρια και καταλήψεις
σε όλη τη χώρα είχε εγκληματική κατάληξη τον θάνατο, άμεσα ή έμμεσα από τη
κρατική βία, οικοδόμου μαχητού του ΠΑΜΕ αλλά και τον τραυματισμό πολλών άλλων
μελών του, είτε από ανθρώπους των υπηρεσιών του κράτους και του παρακράτους (η
μετεμφυλιακή Ελληνική Ιστορία βρίθει από παρόμοιες προβοκατόρικες πράξεις) είτε
από μια κατηγορία δήθεν αναρχικών που στη πραγματικότητα δεν έχουν καμιά σχέση
με τη κλασική αναρχική θεωρία ή πράξη. Πρόκειται δηλαδή για ένα νέο είδος
μεταμοντέρνου «αναρχικού», o οποίος δεν διαθέτει καν αντισυστημικό πρόταγμα
(όπως οι κλασικοί του αναρχισμού Μπακούνιν, Κροπότκιν και σύγχρονα ο Μπούκτσιν)
αλλά είτε ασχολείται με επί μέρους αγώνες για τα δικαιώματα (γυναικών ,
μεταναστών κ.λπ.) είτε εκφράζεται με ένα είδος «λάιφ στάιλ» αναρχισμού—όπως
εύστοχα τον ονόμασε ο τελευταίος θεωρητικός του αναρχισμού, ο Μάρεϊ Μπούκτσιν
που αναγκάστηκε να αποκηρύξει τον αναρχισμό στα γηρατειά του. Αυτό το είδος
«αναρχικού» εκφράζει ουσιαστικά την ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης που στοχεύει
στη κατάργηση κάθε εθνικής κυριαρχίας, (παράλληλα με τη κατάργηση της
οικονομικής κυριαρχίας που επιφέρει η παγκοσμιοποίηση) χάριν της «προστασίας»
των ατομικών δικαιωμάτων κ.λπ. —δικαιολογία που έχει χρησιμοποιηθεί
επανειλημμένα από την υπερεθνική ελίτ για να δικαιολογήσει τους εγκληματικούς
πολέμους της (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη) και τώρα αυτούς που
ετοιμάζει (Συρία, Ιράν κ.λπ.).
Έτσι, βλέπουμε σήμερα αυτόν τον τύπο «αναρχικού» να ανακηρύσσει «επαναστάτες»
(μαζί με κάποιους δήθεν «Μαρξιστές» της εκφυλισμένης «αριστεράς») τους
νατοϊκούς αλήτες που μαζί με το ίδιο το ΝΑΤΟ μακέλεψαν τον λαό της Λιβύης, ή να
αγωνίζεται σήμερα για τα δικαιώματα των αντιπάλων του Μπααθικού καθεστώτος στη
Συρία, ή του Ισλαμικού καθεστώτος στο Ιράν, συμμετέχοντας έτσι και αυτός,
εσκεμμένα ή μη, στη διαδικασία αντικατάστασης των καθεστώτων αυτών από
πελατειακά καθεστώτα της υπερεθνικής και της Σιωνιστικής ελίτ. Η έλλειψη
οποιασδήποτε συστημικής ανάλυσης που χαρακτηρίζει αυτούς τους «αναρχικούς» τους
κάνει ανίκανους να καταλάβουν ότι ο πρωταρχικός στόχος ενός πραγματικού
αναρχικού είναι, όπως πάντα ήταν, η ανατροπή του ίδιου του παγκόσμιου
συστήματος, όπως εκφράζεται αυτό από την διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία
της αγοράς και την αντιπροσωπευτική «δημοκρατία» καθώς και της υπερεθνικής
ελίτ που διαφεντεύει αυτό το σύστημα (μέσω της ΕΕ, του G8, του ΝΑΤΟ κ.λπ.), και
όχι η ανατροπή του κάθε…Ασσάντ ή Αχμαντινεζάντ, που απόκειται στους
αντίστοιχους λαούς να τη πραγματοποιήσουν, χωρίς τη «βοήθεια» του ΝΑΤΟ και τη
συνέργεια της εκφυλισμένης «Αριστεράς». Ιδιαίτερα μάλιστα αν τα καθεστώτα αυτά
παίζουν σήμερα σημαντικό ρόλο στο διεθνές κίνημα κατά της υπερεθνικής ελίτ,
ακριβώς επειδή δεν είναι πελατειακά καθεστώτα, όπως θέλει να τα μετατρέψει η
ελίτ αυτή με το πρόσχημα της προστασίας των δικαιωμάτων.
Αντίστοιχα, όσον αφορά τη σημερινή καταστροφική κρίση για τα λαϊκά στρώματα στη
χώρα μας, οι «αναρχικοί» αυτοί, μη διαθέτοντας την παραμικρή αντισυστημική
ανάλυση (πέρα από κάποια σλόγκαν για αυτό-οργάνωση) βλέπουν εξίσου (αν όχι
περισσότερο!) εχθρό τους το ΚΚΕ με την κοινοβουλευτική Χούντα. Η άθλια αυτή
άποψη, που ήδη οδηγεί σε επιθέσεις «αναρχικών» κατά των γραφείων του ΚΚΕ και
ένα «εμφύλιο πόλεμο» μέσα στο αντισυστημικό κίνημα, που μόνο οι ελίτ και οι
μυστικές υπηρεσίες τους θα είχαν συμφέρον να ενθαρρύνουν, εκφράζεται
παραδειγματικά σε επίπεδο κοινωνικού μίντιουμ από το Αθηναϊκό ιντιμίντια, το
οποίο δεν δίστασε όλες αυτές τις μέρες να εξαπολύσει μια δυσώδη
αντικομμουνιστική εκστρατεία κατά του ΚΚΕ (δήθεν από «αναρχική» σκοπιά), ενώ
παράλληλα έκρυβε κάθε επικριτικό σχόλιο της άποψης αυτής, (από ΑΝΤΑΡΣΥΑ και
άλλες οργανώσεις, αλλά ακόμη και από πραγματικούς αναρχικούς!)
Οι «αναρχικοί» όμως αυτοί αδυνατούν να καταλάβουν ότι, ανεξάρτητα από την
κριτική που θα μπορούσαν να κάνουν, από τη σκοπιά τους, στο κόμμα αυτό για τη
τακτική του και τη στρατηγική του, αν όχι και για τους στόχους του σε σχέση με
μια απελευθερωτική κοινωνία, σήμερα, είναι η μοναδική δύναμη στον ευρύτερο
αντισυστημικό χώρο (κρατικοσοσιαλιστές αλλά και ελευθεριακοί κ.λπ.), με
σημαντική απήχηση στο λαϊκό κίνημα, που έχει συνεπή αντισυστημική θέση σε σχέση
με την κρίση. Και αυτό, αντίθετα με την την εκφυλισμένη «αριστερά» που ανέφερα,
η οποία εξαπατά τον λαό ότι δήθεν θα μπορούσε να βγει από τη σημερινή
καταστροφική κρίση όντας μέσα στην ΕΕ (αν όχι και στην Ευρωζώνη!), υιοθετώντας
δηλαδή μια «προοδευτική» παραλλαγή των συστημικών θέσεων. Δεν είναι άλλωστε
τυχαίο ότι οι ίδιοι «αναρχικοί» και οι οργανώσεις που τους εκπροσωπούν στην
χώρα μας (ΑΚ, Καστοριαδικές οργανώσεις διαφόρων ειδών κ.λπ.) δεν παίρνουν θέση
για το κρίσιμο θέμα της εξόδου από την ΕΕ και για την αυτοδύναμη οικονομία, που
είναι όμως αναγκαίες προϋποθέσεις για μια συστημική έξοδο από την κρίση,
συμπλέοντας έτσι (όπως και με τα θέματα Λιβύης, Συρίας, Ιράν κ.λπ.) με την
εκφυλισμένη «Αριστερά.
Με άλλα λόγια, τόσο οι «αναρχικοί» αυτοί όσο και η εκφυλισμένη «Αριστερά»
αδυνατούν (ή δεν θέλουν) να αντιληφθούν ότι η δική μας κοινοβουλευτική Χούντα,
που κάθε ημέρα γίνεται και περισσότερο εγκληματική, είναι απλό παρακλάδι της
υπερεθνικής Χούντας/ελίτ που έχει εγκαθιδρυθεί σήμερα άτυπα σε διεθνές επίπεδο
και εκπροσωπείται στη χώρα μας από την τρόικα . Έτσι :
πρώτον, τόσο η υπερεθνική Χούντα όσο και η δική μας δεν έχουν την παραμικρή
λαϊκή νομιμοποίηση, η πρώτη για να μακελεύει λαούς στρατιωτικά, ή να
καταστρέφει άλλους οικονομικά (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία κ.λπ.), με
στόχο τη μεγιστοποίηση των κερδών των πολυεθνικών, των Τραπεζιτών και γενικά
αυτών που ελέγχουν την διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς, και η
δεύτερη να συμμετέχει στην οικονομική καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων της
χώρας μας, εξαπατώντας τον λαό ότι δεν υπάρχει άλλη λύση.
δεύτερον, τόσο η υπερεθνική Χούντα όσο και η δική μας στηρίζονται άμεσα ή
έμμεσα από την εκφυλισμένη «Αριστερά», διεθνή και εγχώρια αντίστοιχα, που
λειτουργεί σαν δεκανίκι του συστήματος.
τρίτον, και οι δύο Χούντες ασκούν ολοκληρωτικό έλεγχο στα διεθνή ΜΜΕ η πρώτη
(βλ. π.χ. την ολοκληρωτική προπαγάνδα για τη Λιβύη) και στα εγχώρια κανάλια η
δεύτερη (βλ. την αντίστοιχη προπαγάνδα για τον «μονόδρομο»).
τέταρτον, τόσο η υπερεθνική όσο και η δική μας Χούντα στηρίζονται σε πλούσια
αμειβόμενες think tanks, συμβούλους και ΜΚΟ για να αναπαράγουν την «αλήθεια»
τους και βέβαια σε πρόθυμους «ειδικούς» Πανεπιστημιακούς για να δίνουν και
δήθεν «αντικειμενικό» χαρακτήρα σε αυτή.
Πέμπτον, σε τελική ανάλυση και οι δύο Χούντες θεμελιώνουν τη δύναμη τους στην
ωμή βία που ασκούν ο νατοϊκός στρατός, στην πρώτη περίπτωση, και τα ΜΑΤ κ.λπ.
στην δεύτερη.
Το ΚΚΕ, οι “Αναρχικοί” και η αστυνομική αντίληψη της Ιστορίας
του Parsifal
Υπάρχουν δυο βασικές αντιλήψεις για την Ιστορία :
Η μια αναφέρεται σε ανθρωπολογικά, οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα για να
εξηγήσει τις ιστορικές εξελίξεις, τις ανατροπές, την φαινομενικά χαοτική
Ιστορία της ανθρωπότητος.
Η άλλη, η αντίληψη των πάσης φύσεως συντηρητικών ομάδων, μηχανισμών και
γραφειοκρατιών είναι εξαιρετικά γραμμικότερη και απλοϊκή : Όλα τα κάνουν
υποκινητές, πράκτορες, αρχηγοί και τα τσιράκια τους !
Αυτή η αντίληψη κάνει καταρχήν καλό στους διάφορους “μηχανισμούς” : Δικαιολογεί
την αυτονόμηση τους από την κοινωνία, τον ασφυκτικό έλεγχο της και την
εξασφάλιση παχυλών απολαβών και συνεχούς παρουσίας.
Κατά τα άλλα, η αντίληψη αυτή χαρακτήρισε και χαρακτηρίζει γραφειοκρατίες και
μηχανισμούς σε Δύση και Ανατολή, με πρωταθλήτρια στο είδος την Σταλινική
γραφειοκρατία της πρώην ΕΣΣΔ.
Η κατάληψη της εξουσίας από το γραφειοκρατικό μόρφωμα του ΚΚΣΕ, η αιματηρή
καταστολή των αντιφρονούντων, η εξαθλίωση εκατομμυρίων ανθρώπων στο όνομα της
δήθεν «ισότητας» και της οικοδόμησης του Σοσιαλισμού και η αντίδραση που
προκλήθηκε, αποδόθηκε σε «πράκτορες του Ιμπεριαλισμού» και σε «εχθρούς του
λαού». Ο Τρότσκυ, ο Μπουχάριν, οι στρατηγοί του Κόκκινου Στρατού, οι γιατροί
του Στάλιν ήταν όλοι «πράκτορες» και «σαμποτέρ» και δολοφονήθηκαν ως τέτοιοι.
Η δική μας εκδοχή, το ΚΚΕ εφάρμοσε κατά γράμμα την «γραμμή» : Πράκτορες όσοι
διαφώνησαν με τον Ζαχαριάδη πρίν από το 1940. Πράκτορες οι Αρχειομαρξιστές, οι
Αναρχοσυνδικαλιστές, όλοι όσοι δεν χωρούσαν στα παρανοϊκά σχήματα της ΙΙΙης
Διεθνούς !
Όταν ο Άρης κατάλαβε ότι οι εμμονές των Σιάντου και Ζαχαριάδη οδηγούσαν
ολόκληρο το ΕΑΜ στην παγίδα του … «γέρου της Δημοκρατίας» και του Σκόμπυ, ότι η
αλλοπρόσαλλη τακτική του 46 οδηγούσε την Αριστερά στο σφαγείο και την χώρα στον
ανταρτοπόλεμο, πράκτορας κι’ αυτός !
Μετά το 1974 και την νομιμοποίηση του το ΚΚΕ έγινε πια τμήμα του καθεστώτος,
επαγγελματίας εκπρόσωπος της «εργατικής τάξης» και διαχειριστής ενός τεράστιου
γραφειοκρατικού μηχανισμού που συμμετείχε στην «ανακατανομή εισοδήματος» με
«πακέτα», επιδοτήσεις, κρατικές ενισχύσεις κλπ. Έπρεπε να εξασφαλίσει την
ολοκληρωτική υποταγή του «κινήματος» στις επιδιώξεις αυτές και στην εξυπηρέτηση
των συμφερόντων της ΕΣΣΔ όσο υπήρχε.
Άτεγκτη επιβολή της «τάξης» στα Πανεπιστήμια, απαγόρευση κάθε κριτικής στην
«φιλειρηνική» εξωτερική πολιτική της Σοβιετίας, μονοπώληση του εμπορίου της
Εθνικής Αντίστασης του 40 – 45 και της άλλης, της δήθεν του 67 – 74, έλεγχος
του φοιτητικού και κάθε κινήματος της νεολαίας.
Ώσπου το κάστρο της Σοβιετίας έπεσε … Ώσπου το ΚΚΕ έγινε κομπάρσος στο νέο
πολιτικό σκηνικό του «εκσυγχρονισμού» και του «τέλους της Ιστορίας» και
κατέληξε να δίδει μάχες οπισθοφυλακής παρακαλώντας τον Καραμανλή να μήν ψηφίσει
στο Ευρωκοινοβούλιο το «μνημόνιο» για την αναγνώριση του κομμουνισμού ως
ισοδύναμο του ναζισμού…
Για να είμαστε όμως δίκαιοι, η αστυνομική αντίληψη του ΚΚΕ είχε και το
αντίστοιχό της στους διωκτικούς μηχανισμούς.
Μηχανισμοί στελεχωμένοι από παλαιοχωροφύλακες του 50 και του 60, με εφόδια τον
βλακώδη αντικομμουνισμό του ψυχρού πολέμου, ανιστόρητοι, ανυποψίαστοι για το τι
είχε συμβεί στην Ευρώπη και στον κόσμο από το 1968 και μετά, αλλόφρονες
ασφαλίτες έψαχναν την 17 Ν στο σπίτι του Καραμπελιά, στον σκουπιδοτενεκέ του
Βότση και στα σπίτια στελεχών του ΕΚΚΕ, η παρακολουθούσαν νυχθημερόν όσους
έτυχε να ευρίσκονται στο Παρίσι το 60 – 70…
Οι χωροφυλακίστικες αυτές αντιλήψεις αυτές «διεπότισαν» όλο το πολιτικό
σκηνικό και παγίωσαν τις βολικές για την «επαγγελματική» Αριστερά και το Κράτος
θεωρίες περί «αριστεροχουντικών» στις αρχές και περί «γνωστών –αγνώστων»,
«κουκουλοφόρων» και εσχάτως «πρακτόρων του Σόρος»…
Κανένας δεν λαμβάνει όμως υπόψιν του την συγκρότηση ενός συντεταγμένου,
αριστερίστικου έως και ελευθεριακού χώρου, απόλυτα φυσιολογική εξέλιξη για μια
μητροπολιτική πλέον κοινωνία, με σοβαρά «πλεονάσματα» σε πανεπιστημιακού
επιπέδου ανέργους ή ΑΕΡΓΟΥΣ, με πλήρως ευθυγραμμισμένους με κινήματα τύπου
Γένοβας νέους, με πληθώρα αλλοδαπών «συναγωνιστών» – κατσαπλιάδων.
Όλα τα παραπάνω με μερικές «εκρηκτικές» ελληνικές ιδιαιτερότητες : Την
συστηματική αποδόμηση και τελικά την απουσία εθνικών οριζουσών τα τελευταία 20
– 30 χρόνια, το απότομο πέρασμα από την Ελλάδα του χωριού και του μπακάλη στην
υπερκατανάλωση και το lifestyle και βεβαίως την πικρή γεύση της ήττας που
υπάρχει σε σημαντικό τμήμα των αριστερόστροφων νέων. Τα συνθήματα «ποτέ πια
Βάρκιζα», «με τον Άρη ή με τον Αγη (Στίνα)», «Ζήτω ο Κόκκινος Δεκέμβρης», το
«ηθικό ακμαιότατον» των ΚΝιτών του Χημείου το 80 δεν έχουν προβληματίσει…
Ομοθυμαδόν λοιπόν, ΚΚΕ, λοιπά κόμματα, ανιστόρητοι δημοσιογράφοι και εσχάτως
ιστοσελίδες μπουρδολογούν για τους «γνωστούς – αγνώστους», για προβοκάτορες,
για «αστυνομικούς σε ειδικές αποστολές».
Όμως η προβοκάτσια γίνεται …από μόνη της ! Αφού συσσωρευμένα πάθη τριάντα
χρόνων όπου το ΚΚΕ επιβάλλεται manu military σε Άκρα Αριστερά / Αναρχικούς,
αφού 65 χρόνια δίψας για εκδίκηση στοιχειώνουν θολά ανιστόρητα μυαλά τι
χρειάζεται ο αστυνομικός – προβοκάτορας ;
Ας γίνει λοιπόν αντιληπτό ότι ο αυτόνομος, αναρχικός η ελευθεριακός η
αντεξουσιαστικός η όπως αλλιώς λέγεται χώρος ΥΠΑΡΧΕΙ και λειτουργεί με τις
δικές του ορίζουσες.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν δίνουν δεκάρα για δημοκρατίες, συντάγματα και συλλογικές
συμβάσεις. Δεν δίνουν δεκάρα για εκπροσωπήσεις, «κοινωνικούς εταίρους»,
«διαλόγους» και …παραμονή στο Ευρώ !
Τα θέλουν όλα τώρα, θέλουν ανατροπή και «ξέσπασμα της βίας των μαζών». Ποσώς
τους ενδιαφέρει εάν φάνε μερικές ψιλές αγανακτισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι που
έχασαν 200 – 300 € από τα 4,000 που έπαιρναν η καθημερινά φασίζοντες λόγω και
τρόπω ταξιτζήδες χάνουν τα προνόμια τους.
Η αντιμετώπιση τους είναι δουλειά της συντεταγμένης Πολιτείας και δεν μπορεί να
αφήνεται σε αντεκδικήσεις με ιστορικό φόντο, στα χέρια του ΠΑΜΕ η του ΚΚΕ. Το
λέγω αυτό γιατί ξέρω ότι στα χέρια των «ειδικών» του ΚΚΕ υπάρχει φωτογραφικό
και άλλο υλικό που τεκμηριώνει η «τεκμηριώνει» την προπαγάνδα του για
«μηχανισμούς», «ακροδεξιούς» και προβοκάτορες.
Το ΚΚΕ απείλησε ήδη με «λογαριασμούς» και το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα
είναι μια νέα ΟΥΛΕΝ, ή ξεκαθαρίσματα λογαριασμών μεταξύ ακραίων ομάδων…
————–
Θραξ Αναρμόδιος (για την αντιγραφή)
Read more…
________
Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net
διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα
http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net
Για το αρχείο της λίστας
http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net
παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011)
http://www.freelists.org/archives/orasi
NVDA δωρεάν αναγνώστης οθώνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού
http://www.nvda-project.org/
______________
