Γύρω στις 6 το απόγευμα είμαστε στη Σταδίου, στο ύψος της Παλαιάς Βουλής, κι έχουμε φρακάρει όταν πέφτουν τα (πρώτα;) δακρυγόνα. Είναι αδύνατον να σταθείς, βγαίνουμε στην Αμερικής και από εκεί στην Πανεπιστημίου, εδώ ο αέρας είναι πιο καθαρός. Στεκόμαστε στη διασταύρωση και περιμένουμε, θέλουμε να προχωρήσουμε προς την πλατεία, αλλά μπροστά μας, στο ύψος της Βουκουρεστίου, βλέπουμε φωτιές.
****** Ο κόσμος στο δρόμο δεν είναι τίποτα μπαρουτοκαπνισμένοι διαδηλωτές με ντοκτορά στην επαναστατική γυμναστική. Υπάρχουν κάποια μπλοκ με πανώ και πλακάτ, αλλά η πλειοψηφία είναι μικρές-μεγάλες παρέες αποτελούμενες από νέα παιδιά με φόρμες, κοπελίτσες με σινιέ ρουχαλάκια κι αυτές τις μπότες τις εσκιμώικες που είναι της μόδας, μεσήλικες με σουλούπι υπαλλήλου τραπέζης ή βοηθού λογιστή. Οι πιο πολλοί δεν έχουν άλλη προφύλαξη πέρα από κάτι μάσκες χειρουργείου, κασκόλ και φουλάρια -αστεία πράγματα μπροστά στο χημικό νέφος. Κάπου στα μετόπισθεν βρίσκεται το μπλοκ του ΠΑΜΕ, εντυπωσιακό σε όγκο και παλμό, αλλά για την ώρα αθέατο. ****** Θέλουμε να φτάσουμε στην πλατεία, για εκεί ξεκινήσαμε και εκεί θέλουμε να πάμε, δεν έχουμε σκοπό να φύγουμε έτσι. Αλλά δεν είναι κι εύκολο. Με ψεκασμούς ανά τακτά διαστήματα, η αστυνομία σπρώχνει τον κόσμο λίγο-λίγο προς τα πίσω, Ομήρου, Σίνα, Προπύλαια. Οι ψυχραιμότεροι προσπαθούν να αποτρέψουν την άτακτη υποχώρηση με τρεχαλητά, δεν είναι θέμα τακτικής, είναι θέμα επιβίωσης, αν όλος αυτός ο κόσμος αρχίσει να τρέχει πανικόβλητος θα ποδοπατηθούν άνθρωποι. Στο μεταξύ έχουν αρχίσει να ανάβουν οι φωτιές, μερικές είναι αθώες, τις άναψαν στα καλαθάκια των σκουπιδιών που κρέμονται απ' τους στύλους για να διώξουν την αποφορά των χημικών, αλλά ήταν να μη γίνει αρχή. Έξω απ' τα Στάρμπακς της Κοραή ήδη καίει μια μεγάλη πυρά, "τι καίνε ρε γαμώτο;", "καρέκλες" μου λέει ένας που περνάει από δίπλα. Καρέκλες; Πέφτουν μολότοφ και κρότου λάμψης. Πηγαινοερχόμαστε από Πανεπιστημίου σε Σταδίου και πάλι πίσω αποφεύγοντας τα στενά, η προώθηση προς το Σύνταγμα φαίνεται αδύνατη. ****** Εκ των υστέρων, ενώνεις τις τελίτσες και καταλαβαίνεις. Η τακτική της αστυνομίας ήταν απλούστατη: απέκλεισαν την είσοδο στην πλατεία σε όσους κινούνταν σε Σταδίου και Πανεπιστημίου ορθώνοντας ένα τείχος από χημικά, και μετά εξαπέλυσαν έναν πόλεμο φθοράς του εχθρού, απωθώντας το πλήθος όλο και πιο πίσω και κάνοντας σαφές ότι, αν θες να φτάσεις στην πλατεία, πρέπει να είσαι αποφασισμένος να δώσεις μάχη κανονική. Ο κόσμος όμως δεν είχε κατέβει να πολεμήσει, είχε κατέβει να διαδηλώσει. Όταν απελπίστηκε, όταν μετά από ώρες πολλές άρχισε να εγκαταλείπει σιγά-σιγά την προσπάθεια, η ένδοξη αστυνομία μας έκανε μια έφοδο και καθάρισε και την πλατεία. ****** Στο μεταξύ βέβαια είχαν αναλάβει δράση τα καλόπαιδα που έρχονται για να πολεμήσουν, που κουβαλάνε την τελευταία λέξη της μόδας σε αντιασφυξιογόνες μάσκες, ρόπαλα που θα τα ζήλευε ο Κόναν ο βάρβαρος και κάτι ωραία σακίδια που κουδουνίζουν, γκλαν-γκλαν. Αρχίζουν και κοπανάνε: τραπεζικά καταστήματα και "αγοράζω χρυσό-κοσμήματα" γίνονται οι πρώτοι στόχοι. Δεν είναι να απορεί κανείς που ο υπόλοιπος κόσμος δεν αποδοκιμάζει, αντιθέτως, πολλοί χειροκροτούν και ζητωκραυγάζουν. Μετά τον ψεκασμό βλέπεις τα πράγματα αλλιώς, ο εχθρός του εχθρού σου γίνεται φίλος, κι ας μην είναι. ****** Λίγη σημασία έχει αν κάποιοι από αυτούς που τα σπάνε είναι προβοκάτορες της αστυνομίας, πράγμα που δύσκολα θα καταφέρει ποτέ κανείς να αποδείξει. Λίγη σημασία έχει, διότι είναι η ίδια η αστυνομία που λειτουργεί σαν προβοκάτορας, είναι η ίδια η αστυνομία που επιλέγει ποιον αντίπαλο θέλει στο γήπεδο, είναι η ίδια η αστυνομία που κάνει τον άμαχο πληθυσμό συμπαραστάτη και εμψυχωτή του κάθε βλαμμένου με μολότοφ και λοστάρι που κοπανάει μια βιτρίνα. Τα καμμένα καταστήματα, οι σπασμένες βιτρίνες και οι κατεστραμμένοι κινηματογράφοι αποτελούν μέρος του στρατηγικού σχεδιασμού της αστυνομίας, θεμιτές παράπλευρες απώλειες προκειμένου να επιτευχθεί ο αντικειμενικός σκοπός, που είναι να τρομοκρατήσουν τον κόσμο: εδώ και τώρα, αλλά και προληπτικά για το μέλλον. Αδειάστε τους δρόμους, αφήστε μας να χορεύουμε το ταγκό της καταστροφής με τους βάνδαλους, καθήστε τρομαγμένοι μπροστά στην οθόνη. Το δικαίωμα του συνέρχεσθαι είναι κατοχυρωμένο, αλλά εμείς θα σε κάνουμε να μη θέλεις να το ασκήσεις -εκτός κι αν είσαι διατεθειμένος να ξερνάς χημικά, να ρισκάρεις τη σωματική σου ακεραιότητα μέσα σε φλόγες και ιπτάμενες πέτρες. Μείνε φιλήσυχος νοικοκύρης του καναπέ ή γίνε αντάρτης των πόλεων -μέση λύση δεν υπάρχει, δεν αφήνουμε εμείς να υπάρξει. http://xasodikis.blogspot.com ________ Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) http://www.freelists.org/archives/orasi NVDA δωρεάν αναγνώστης οθώνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού http://www.nvda-project.org/ ______________
