Δημήτρης Υφαντής : “Οι μισοί από εμάς, αν δεν είχαμε τη μουσική, θα ήμασταν στο ψυχιατρείο”
Από το “Καίγομαι και σιγολιώνω” του 1997 μέχρι τη συμμετοχή του στο Τρίφωνο και την παράλληλη, προσωπική του πορεία μέχρι σήμερα, ο Δημήτρης Υφαντής είναι ένας καλλιτέχνης που έχει δημιουργήσει μία σπουδαία σχέση με το κοινό. Η απόφαση του να αφήσει την Αθήνα και να ζήσει με την οικογένεια του στα Γιάννενα, δεν τον έβγαλε ποτέ από το “κάδρο” των εμφανίσεων και με την ευκαιρία της “επιστροφής” του στη μουσική σκηνή Σφίγγα, μιλήσαμε για τη ζωή του στην επαρχία και τη σχέση του με τη μουσική και το κοινό του. Συνέντευξη στον Γιώργο Σταυρακίδη (g.stavraki...@gmail.com) Πως νιώθετε κάθε φορά που επιστρέφετε σε κάποια σκηνή της Αθήνας αλλά και στην ίδια την πόλη; Η αλήθεια είναι πως έχω συνηθίσει λίγο στην επαρχία και με αγχώνει λίγο η Αθήνα, παρ’ όλο που ζούσα πολλά χρόνια εκεί. Δύο δεκαετίες ήμουν εκεί. Παρ’ όλα αυτά, στη συνείδηση μου η Αθήνα είναι η δασκάλα μου. Εκεί έπαιξα με μουσικούς, έκανα συνεργασίες με συνθέτες, μαέστρους, ενορχηστρωτές. Εκεί κάναμε το Τρίφωνο. Είναι ακριβώς αυτό που είπα, η δασκάλα μου. Μετά από αυτά τα χρόνια που φύγατε από την Αθήνα, τι κερδίσατε και τι, νομίζετε, πως χάσατε; Έχω κερδίσει μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Αυτός ήταν από την αρχή ο σκοπός μου. Ήθελα τα παιδιά μου να μεγαλώσουν σε ένα πιο ανθρώπινο περιβάλλον από αυτό μιας μεγάλης πόλης. Από την άλλη, μου λείπουν οι φίλοι μου, οι πιο οργανωμένες σκηνές που έχει η Αθήνα σε αντίθεση με την επαρχία που είναι λίγες και λίγοι οι καλοί μουσικοί, όπως είναι φυσικό. Οι άνθρωποι που έχουν ανησυχίες και όνειρα να κάνουν καριέρα στη μουσική θέλουν και πρέπει να βρίσκονται στην Αθήνα. Εντάξει, δεν είμαι ούτε ο πρώτος, ούτε φαντάζομαι ο τελευταίος που έφυγε από την Αθήνα. Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης ξέρω ότι ζει κάπου στον Βόλο, ο Σωκράτης Μάλαμας σε ένα χωριό στα Τρίκαλα, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου στη Λάρισα… Έσπειρα όλα αυτά τα χρόνια στην Αθήνα και τώρα μπορώ να θερίζω από εδώ που ζω, με την καλή έννοια το λέω. Άλλωστε κι εδώ στα Γιάννενα που είμαι δε κάθομαι αδρανής. Διδάσκω σε ένα Ωδείο, έχω πολλούς μαθητές που κάνουμε παραδοσιακό τραγούδι, λαϊκό, έντεχνο. Την τελευταία πενταετία έχω «σκύψει» και ψάχνω πιο πολύ το παραδοσιακό τραγούδι και ειδικά το Ηπειρώτικο, αφού το περιβάλλον είναι πολύ κοντά στους ήχους μου ή μάλλον εγώ πλέον είμαι πιο κοντά στο περιβάλλον και στους ήχους… Αυτή η απόσταση που έχετε πλέον από την Αθήνα, υποθέτω σας δίνει και τη δυνατότητα να επιλέξετε πιο «νηφάλια» αυτά που πραγματικά θέλετε να κάνετε; Κοίταξε, επειδή ζω από τη μουσική, αυτό που με έχει βοηθήσει πάρα πολύ σε όλα τα επίπεδα είναι η διδασκαλία. Οικονομικά δηλαδή, έχω έναν αξιοπρεπή μισθό ώστε να μην αναγκάζομαι να παίζω όπου να’ναι και όπως να’ ναι. Από την άλλη, η ανάγκη να διδάξω σωστά ένα τραγούδι, με αναγκάζει να το μάθω κι εγώ σωστά. Δε γίνεται να διδάξω κάτι χωρίς να το ξέρω πρώτα εγώ καλά. Οπότε είναι σαν να λέμε, οι μαθητές μου γίνονται οι «δασκάλοι» μου γιατί για να τους μάθω κάτι πρέπει να το μάθω εγώ. Άρα με εξελίσσει και στο εκτελεστικό μου κομμάτι όλο αυτό. Οπότε, όπως το περιέγραψες, στην Αθήνα θα πάω «νηφάλιος», θα επιλέξω τις σκηνές, θα επιλέξω τις μέρες… Είστε από τους καλλιτέχνες που έχετε ξεκαθαρίσει τη θέση σας νομίζω, σχετικά με το ποιος είστε και τι θέλετε να τραγουδάτε και να δίνετε στον κόσμο. Αυτό είναι και το ωραίο που έχετε στην σχέση σας με το κοινό. Η σχέση μου με το κοινό έχει χτιστεί άμεσα και όχι έμμεσα. Συνήθως μία ραδιοφωνική ή τηλεοπτική επιτυχία προσθέτει στο κοινό και ανθρώπους που ίσως δε σε ξέρουν αλλά έχουν μάθει ένα σου τραγούδι. Εμένα, οι άνθρωποι που με ακολουθούν, είναι οι άνθρωποι που εγώ τους κερδίζω έναν έναν, από τις παραστάσεις που κάνω. Είναι και πιο σίγουροι, πιο σταθεροί επειδή είναι δική μου κατάκτηση. Ξέρεις τι άλλο κάνω; Τα καινούρια μου τραγούδια πριν τα ηχογραφήσω τα τραγουδάω σε αυτό το κοινό. Πρέπει να σιγουρευτώ πως το τάδε τραγούδι περνάει πρώτα σε αυτούς τους ανθρώπους και μετά θα πάω να το ηχογραφήσω. Όπως γινόταν άλλωστε παλιότερα στο ελληνικό τραγούδι. Στη Σφίγγα λοιπόν τι ακούμε στο πρόγραμμα που ετοιμάσατε; Έχει όλα τα δικά μου. Είμαι ένας άνθρωπος που αγαπώ το χιούμορ, οπότε στη παράσταση λέω και τα αστεία μου με τον κόσμο. Μου αρέσει πολύ το λαϊκό, αγαπώ τον Μητροπάνο, έχουμε μέχρι και Ρίτα Σακελλαρίου, Άκη Πάνου στο πρόγραμμα! Παραδοσιακά από τη Θράκη και την Μακεδονία μέχρι την Κρήτη, αλλά σίγουρα με έμφαση στην Ήπειρο που είναι το DNA μου και είναι και πολλοί οι Ηπειρώτες που με ακολουθούν Αυτή θα μπορούσε να είναι μία αγαπημένη στιγμή σας στο πρόγραμμα; Ξέρεις ποια είναι πολύ αγαπημένη στιγμή; Στο δεύτερο μέρος, η στιγμή που τους παροτρύνω σιγά σιγά και χορεύουνε και καταφέρνω σε σκηνές όπως αυτή της Σφίγγας που έχουν χαρακτηριστεί ως «μουσικές» σκηνές που ο κόσμος κάθεται, εγώ να τους σηκώνω. Και το καταφέρνετε πάντα! Το καταφέρνω, ξέρεις γιατί; Τα τελευταία χρόνια που είμαι στα Γιάννενα, βλέπω πως ο κόσμος έρχεται και με πέντε ευρώ θέλει να σε ακούσει, να πιει τη μπύρα του αλλά θέλει και να χορέψει και διαπιστώνω πως αυτή η ανάγκη είναι πολύ πιο μεγάλη τα τελευταία χρόνια και λόγω της κρίσης, αλλά και επειδή παλιότερα μπορούσες να πας στα μαγαζιά και να χορέψεις αλλά αργότερα αυτό το κράτησαν μόνο τα λαϊκά μαγαζιά που μετά το κόψαν κι αυτά. Δηλαδή, δεν είναι σίγουρα αυτοσκοπός ο χορός αλλά γιατί να τον αποκλείσεις; Φτάσαμε δηλαδή στο άλλο άκρο. Κάποια στιγμή μάλιστα περάσαμε και σε μία εποχή που δεν έπρεπε να διασκεδάσεις, δεν έπρεπε να χορέψεις… Ναι ναι, δεν έπρεπε! Συζητούσα βέβαια κάποια στιγμή με την Πέγκυ Ζήνα και μου έλεγε «τραγουδάς κι έρχεται μετά ο άλλος και σου κάνει κεφαλοκλείδωμα για να βγάλει μία σέλφι», και ξέρεις, αγνοεί πως είσαι άνθρωπος, πως είσαι συγκεντρωμένος σε κάτι. Να σου πω κάτι που λέω και στους μαθητές μου; Το τραγούδι δεν είναι καθόλου αυτό που φαίνεται. Υπάρχει ένας εγκέφαλος, ένας επεξεργαστής που πρέπει εκείνη την ώρα να συντονίσει το κορμί σου που γίνεται όργανο, δηλαδή αναπνοές, τοποθέτηση φωνής, να θυμηθείς τη μελωδία που τραγουδάς, να θυμηθείς τον στίχο που θέλεις να τονίσεις γιατί ένα τραγούδι πριν το πεις, το διαβάζεις και τη λέξη κλειδί που βγάζεις στο κείμενο θα πρέπει να το βγάλεις και στο τραγούδι. Για αυτά και άλλα τόσα δε μπορώ, εγώ τουλάχιστον, να είμαι αποδοτικός μετά από τρεις ώρες. Καταβάλω τόση πνευματική ενέργεια σε αυτό που μετά αισθάνομαι πως τέλειωσα Μία βραδιά για να πάει καλά, δεν έχουν ευθύνη τόσο ο καλλιτέχνης, όσο και το κοινό; Βέβαια, αλληλεπίδραση! Σίγουρα ο καλλιτέχνης έχει την πρώτη ευθύνη αλλά μέχρι ένα όριο. Δηλαδή, αυτό που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία χρόνια είναι ας πούμε τα κινητά. Δηλαδή εσύ είσαι πάνω και τραγουδάς και από κάτω είναι όλοι με ένα κινητό στο χέρι και αναρωτιέσαι τι κάνεις εσύ εκεί… Άλλο κι αυτό που ανεβάζουν το βίντεο και πρέπει εσύ να είσαι πιο συγκεντρωμένος και να είσαι καλός γιατί σε γράφει. Θα μπορούσε δηλαδή να είναι μία μέρα που εσύ δεν είσαι καλά αλλά θα πρέπει να το πολεμήσεις όλο αυτό γιατί είναι ένα βίντεο που μπορεί να ανέβει στο youtube και να σε χαρακτηρίσουν. Αν θα μπορούσατε να περιγράψετε τη μουσική στη ζωή σας, ποιες θα ήταν οι λέξεις που θα χρησιμοποιούσατε; Τι να σου πω ρε συ Γιώργο, ασχολούμαι με τη μουσική ασταμάτητα 35 χρόνια. Ξεκίνησα με το μπουζούκι, μετά με τη κιθάρα, μετά με ούτι. Έχω φτάσει να παίζω δέκα έντεκα όργανα. Είναι που κάθε τέσσερα χρόνια θέλω και κάτι άλλο. Μπορεί για τέσσερα χρόνια να μελετάω μόνο μαντολίνο και μετά να το γυρίσω και να μελετάω μόνο λαούτο. Ένα διάστημα να γράφω μόνο τραγούδια. Μετά να μελετάω τραγούδια… Ξέρεις τι λέω σε φίλους μου; Οι μισοί από εμάς που ασχολούμαστε με τη μουσική, αν δεν την είχαμε θα ήμασταν στο ψυχιατρείο. Βλέπεις και σε συγκινούν πράγματα που σε κάποιον άλλον θα περάσουν αδιάφορα και βρίσκεις να τα μοιραστείς τελικά, μέσα από τη μουσική. Τα επόμενα σας σχέδια; Έχω μια περιοδεία να κάνω από την Κατερίνη μέχρι το Άργος και από την Αθήνα πάλι μέχρι την Κρήτη. Θα έρθω τον Ιούνιο και στη Θεσσαλονίκη. Επίσης, θέλω θα βγάλω και μία ζωντανή ηχογράφηση που κάναμε τον Νοέμβριο με τον Αχαλινωτόπουλο, τον Κυριμκυρίδη και τον Καρίπη αλλά είχαμε ένα τεχνικό πρόβλημα τότε που μας «αναγκάζει» να το ξανακάνουμε τον Μάρτιο για να το ηχογραφήσουμε Info Ο Δημήτρης Υφαντής, θα είναι για ακόμα ένα Σάββατο, στις 15 Φεβρουαρίου, στη μουσική σκηνή Σφίγγα (Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής). Ώρα έναρξης : 22.30 Στάλθηκε από το iPhone μου ________ Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ Εναλλακτικό αρχείο: http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/ παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) http://www.freelists.org/archives/orasi __________ NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού http://www.nvda-project.org/ _____________ Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών ενώ Για να κατεβάσετε τον σχετικό κατάλογο επισκεφθείτε το http://www.hostvis.net/audiobooks/katalogos.zip ____________
