Φαίνεται ήταν τόσο άχρηστος αυτός ο τεμπέλεης που, βαριόταν να ψαχτεί για
κανα βίσμα για το δημόσιο
Χαχαχα
Στέλιος Πεδουλάκης
-----Αρχικό μήνυμα-----
From: Kostas Theodoropoulos
Sent: Thursday, December 27, 2012 3:13 PM
To: orasi mailing list
Subject: [Orasi] ΤΕΜΠΕΛΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
Μια φορά κι έναν καιρό σ' ένα μικρό χωριουδάκι ήταν ένας τεμπέλης αλλά τι
τεμπέλης. Όλη τη μέρα ξαπλωμένος και όταν πια τον έκοβε η πείνα σηκώνονταν
και πήγαινε για ζητιανιά.
Μια Κυριακή όπως περίμενε έξω από την εκκλησία παρακαλώντας να τον δώσουν
οι εκκλησιαζόμενοι καμία δεκάρα, έπιασε μια δυνατή βροχή και αναγκάστηκε να
μπει μέσα στην εκκλησία. Ακριβώς τότε ο παπάς μιλούσε για τον παράδεισο και
για
την κόλαση. Πως στον παράδεισο, θα πάνε μόνον όσοι είναι πιστοί, τίμιοι,
υπομονετικοί στις δυσκολίες της ζωής, της φτώχιας και οι πονετικοί. Ενώ στην
κόλαση θα πάνε οι άπιστοι, προπαντός οι αχόρταγοι και άπονοι που για να
γεμίσουν χρήματα πατούν πάνω σε πτώματα. Κλείνοντας το κήρυγμα ο παπάς είπε
πως στον παράδεισο η ζωή είναι αθάνατη και ευτυχισμένη και όποιος άνθρωπος
φτάνει στον παράδεισο θα έχει ό,τι ζητάει η ψυχή του.
Ακούγοντας αυτά τα κηρύγματα ο τεμπέλης σκέφτηκε πως αν είναι έτσι τα
πράγματα μετά θάνατον στον άλλον κόσμο, εμένα θα με πάρουν σίγουρα στον
παράδεισο. Τίμιος είμαι, κακό δεν έκαμα σε κανέναν, πιστός χριστιανός είμαι,
δόξα
σοι ο θεός κάνω τον σταυρό μου πιο πολλές φορές και από τον παπά που κάνει
μόνον την Κυριακή, ενώ εγώ καθημερινά παρακαλώντας να μου δώσουν κανένα
ξεροκόμματο ή καμιά δραχμή. Στη ζωή μου δεν έκανα κανένα κακό, για την
φτώχια μου και την μοίρα μου δεν κατηγορώ κανέναν και εκεί που σκέφτονταν τα
όσα άκουσε από τον παπά του φώτισε το μυαλό του.
-Δηλαδή αν πεθάνω σίγουρα θα γλιτώσω από τη φτώχια, είπε και το έκαμε. Μια
και δυο ξάπλωσε φαρδιά πλατιά μπροστά στην εκκλησία και καλούσε τους
χωριανούς του να τον θάψουν. Άδικα προσπάθησαν οι άνθρωποι να τον πείσουν
πως δεν είναι για θάψιμο και πως δεν είναι για πεθαμό. Για τίποτα ούτε ήθελε
ν'
ακούσει πεθαίνω και τίποτα.
Βλέποντας την εμμονή του τεμπέλη (έτσι τον ονόμασαν οι χωριανοί) αποφάσισαν
να τον θάψουν. Έκαμαν όλες τις αράδες και τον πήγαν στα μνήματα. Πριν τον
βάλουν στον τάφο ο παπάς του ζήτησε να πληρώσει τα έξοδα για τα νεκρώσιμα.
Όταν άκουσε ο τεμπέλης άναψε από το θυμό του και έτοιμος να βγει από την
κάσα
τα βαλε με τον παπά.
-Απορώ σεβασμιότατε, όταν όλος ο κόσμος κλαίει για το θάνατο αγαπημένου του
προσώπου, εσύ ζητάς χρήματα για το διάβασμα στην κηδεία του. 'Όταν με
βάπτισαν σε πλήρωσε ο νονός μου, όταν παντρεύτηκα με τη συχωρεμένη Μαρία
μου σε πλήρωσα εγώ, παρά το ότι σε πληρώνουν το χωριό σαν παπά. Αλλά τώρα
που θα με παραχώσεις να μου ζητάς χρήματα δεν το καταλαβαίνω. Εγώ δεν έχω
δεκάρα να σου δώσω και να είχα δηλαδή δεν θα σου την έδινα.
Ο παπάς κατάπιε την γλώσσα του δεν έδωσε συνέχεια, απλά μέσα του είπε.
-Θα μου το πληρώσεις καλπαζάνη.
Μετά τον παράχωσαν, αφήνοντας μια τρυπά για να ανασαίνει μέχρι να
πεθάνει για τα καλά.
Αφού έφυγαν οι συχωριανοί του ο τεμπέλης περίμενε να έρθει ο χάρος με
τη μαύρη σπάθα για να τον πάρει στον άλλο κόσμο γεμάτος καλούδια.
Περιμένοντας σκέφτηκε πως δεν θα ήταν άσχημα, όσο βρίσκονταν στη γη να
έτρωγε για τελευταία φορά, για να μην πάει στον ουρανό πεινασμένος. Για
φαγητά
είχε πάρα πολλά γιατί πολλές χήρες του έδωσαν δέματα με τροφή και ρούχα για
να τα πάει στους άντρες τους.
-Τι θα γίνει αν θα δοκιμάσω από τα φαγητά, αναρωτήθηκε ο τεμπέλης μήπως
όμως, θα κάνω καμία παρανομία και δεν με δεχτούν στο Παράδεισο; Αλλά ποιος
θα με δει αφού είμαι παραχωμένος και μια και δυο ανακάτεψε τα δέματα.
Βρίσκει
το μεγαλύτερο τον Κυρ Νικόλα, πολύ πλούσιος ο κυρ Νικόλας αλλά πολύ κακός,
ήταν άπονος, τρανός, μασκαράς και τι δεν ήταν, όλες τις αμαρτίες τις είχε
επάνω
του, οπωσδήποτε θα βρίσκεται στην κόλαση. Εν τω μεταξύ εγώ θα πάω στον
παράδεισο. Άδικα η κυρά Νικόλενα μου έδωσε δέμα να τον πάω και δεν
χρειάστηκε
πολύ να σκεφτεί και άρχισε ν' ανοίγει το δέμα του κυρ Νικόλα. Έφαγε όλες τις
λιχουδιές που του έστειλε η κυρά Νικόλενα, ήπιε το μαύρο κρασί. Για πρώτη
φορά
στη ζωή του είχε φάει τόσο χορταστικά φαγητά και περίμενε να έρθει ο χάρος
να
τον πάρει.
Κοντά στα μεσάνυχτα άκουσε πατήματα γύρω στο μνήμα του.
-Έρχεται επιτέλους είπε χαρούμενος ο τεμπέλης και άρχισε να φωνάζει εδώ, εδώ
είμαι.
-Ναι ναι, ξέρουμε, ξέρουμε που είσαι, απάντησε μια φωνή, περίμενε λιγάκι,
άρχισαν να τον ξεσκεπάζουν.
Όταν βγήκε από το μνημούρι τι να δουν τα μάτια του, αντί το μαυροφόρο χάρο
με
τη μεγάλη σπάθα του, είδε μπροστά του δυο κάτασπρους αγγέλους.
-Καλά λέω εγώ, είπε μέσα του, θα με πάνε στον παράδεισο, γι' αυτό ήρθαν οι
άγγελοι.
-Πάρε το σταυρό σου στην πλάτη σου τον πρόσταξε ο ένας άγγελος με μεγάλη
άσπρη γενειάδα (που δεν ήταν άλλος από του παπά).
-Μάλιστα απάντησε χαρούμενος ο τεμπέλης και τι να τον κάμω τον σταυρό;
-Να τον πας στον αδερφό μου απέναντι. Και ο τεμπέλης χωρίς άλλη
προσταγή, αφού και ο Χριστός πριν τον σταυρώσουν κουβάλησε τον σταυρό του,
πήγε στον απέναντι άγγελο. Μόλις τον πλησίασε (που δεν ήταν άλλος από τον
ψάλτη) τον διέταξε να ξαναγυρίσει με το σταυρό, χτυπώντας του δύο ροπαλιές
στην πλάτη.
Το πάνε και το έλα έγινε αρκετές φορές, τα χτυπήματα δυνάμωναν μέχρι
που ο τεμπέλης δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του και κλαψουρίζοντας είπε
στους αγγέλους.
-Αγαπητοί μου γιατί με χτυπάτε με ρόπαλα;
-Άντε, άντε άφησε τις κλαψούρες θέλεις να πας στον παράδεισο, άντε πάρε τον
σταυρό σου και τον ξαναχτύπησε με το ρόπαλο. Ο τεμπέλης διαμαρτυρήθηκε.
-Καλά αγαπητοί μου Άγγελοι επειδή θέλω να πάω στον παράδεισο με κοπανάτε με
τα ρόπαλα. Και ο Άγγελος (ψάλτης) γελώντας:
-Μα εσύ δεν ξέρεις ότι και το ξύλο από τον παράδεισο βγήκε;
Κοίταξε τεμπέλαρε σε χτυπάμε γιατί έκαμες μερικά λάθη και αυτά τιμωρούνται
με
το ρόπαλο.
-Και τι λάθη κάμω, ρώτησε κλαψουρίζοντας ο τεμπέλης.
-Α τα λάθη σου. Πρώτα από όλα το σταυρό δεν τον κρατάς καθώς πρέπει, δεύτερο
παρά το ότι έχεις ένα βάρος ασύγκριτα μικρότερο από ότι είχε ο Χριστός
καμπουριάζεις και το τρίτο και βασικότερο, πατρικλάς σαν να είσαι
μεθυσμένος.
Αυτά είναι τα λάθη σου.
Ο τεμπέλης δεν έβγαλε μιλιά, μόνον μέσα του είπε, το μαύρο κρασί του κυρ
Νικόλα τα έκαμε όλα τα λάθη.
-Και τώρα ένα δεύτερο ζήτημα. Μήπως άφησες τίποτα χρέη απλήρωτα στην γη και
θα 'χουμε τρεχάματα;
-Εγώ, εγώ χρέη, όχι τι χρέη να έχω.
-Βλέπεις που μας λες ψέματα και ζητάς να σε πάμε στον παράδεισο; Τα
έξοδα για την ταφή σου τα πλήρωσες; Όχι. Τον παπά και τον ψάλτη; Όχι μόνον
δεν τους πλήρωσες αλλά τους ντρόπιασες κιόλας. Ύστερα πως μας λες δεν άφησες
στην γη χρέη. Νομίζεις πως εμείς δεν γνωρίζουμε τα λάθη των ανθρώπων; τότε
τι
άγγελοι είμαστε.
-Είναι αλήθεια, αλήθεια είναι πως δεν τους πλήρωσα ούτε είχα χρήματα να
τους πληρώσω που να τα έβρισκα, από τη ζητιανιά ζούσα. Αλλά θα έλεγα, πως
να,
τουλάχιστο όταν πεθαίνει ο άνθρωπος να μην πληρώνει για την κηδεία του δεν
φτάνει που η οικογένεια του χάνει τον άνθρωπο της, να χάνει και χρήματα, εγώ
πιστεύω πως ο θεός ο Παντοκράτωρ εκεί απάνω στα ουράνια δεν την γνωρίζει
αυτή την περίπτωση.
-Πώς είπες, πώς, αγρίεψε ο Άγγελος (παπάς). Πώς νομίζεις μια δουλειά μιας
ώρας και κάτι, με ψάλσιμο γύρω σου δεν πρέπει να πληρωθεί;
-Άγιε Άγγελε απάντησε φοβισμένος ο τεμπέλης κλαψουρίζοντας, γίνε καλός
με μένα. Δεν έχω χρήματα. Αν θέλετε αφήνω για πληρωμή στον παπά και ψάλτη
την καλύβα μου και το σπιτότοπο παρακαλώ.
-Ε έτσι μάλιστα κάτι θα γίνει. Για να δούμε όμως, με το άλλο πρόβλημα,
δουλειά, τι ξέρεις να κάμεις για να σε ταχτοποιήσω στον παράδεισο βάση την
τέχνη που ξέρεις.
-Τέχνη, βιάστηκε να απαντήσει ο τεμπέλης, τέχνη ξέρω να ζητιανεύω, τη
γνωρίζω και πολύ καλά μάλιστα από τα μικρά χρόνια την εξασκώ.
-Πως είπατε την τέχνη σας, ζητιάνος, πω πω, βρε συ στον παράδεισο που
θέλεις να σε πάμε ταιριάζει η τέχνη ζητιάνος; Τότε τι παράδεισος θα είναι με
τέχνη
ζητιάνων. Άλλη άλλη τέχνη ξέρεις;
-Τι άλλη τέχνη να ξέρει αδερφέ Άγγελε, είπε ο ψάλτης, στο νεκρώσιμο
χαρτί του λέει πως όλα τα χρόνια δεν δούλεψε για αυτό και του κόλλησε το
χωριό
το όνομα τεμπέλης.
-Εμ τότε άνθρωπε μου, απάντησε ο Άγγελος (ο παπάς), δεν μπορούμε να
σε πάρουμε, οι τεμπέληδες δεν έχουν θέση στον παράδεισο. Εκεί αφήνει ο Άγιος
Πέτρος να μπουν μόνον άνθρωποι δουλευτάρηδες και επιδέξιοι. Τα καλούδια στον
παράδεισο γίνονται με δουλειά και τι δουλειά με τάξη και χωρίς το παραμικρό
λάθος, όπως προβλέπεται στον παράδεισο. Η τεμπελιά ούτε καν είναι γνωστή,
έτσι
να ξέρεις. Έτσι λοιπόν δεν μπορούμε να σε πάρουμε μια που ζητάς να πας στον
παράδεισο.
-Ε, αν είναι έτσι στον παράδεισο, είπε στεναχωρημένος ο τεμπέλης, τότε
καλύτερα
να μείνω στη γη. Αν εκεί δεν μπορώ να ζητιανέψω και θα πρέπει να δουλεύω και
μάλιστα αιώνια και από πάνω για το παραμικρό λάθος να έχω και το ρόπαλο πιο
καλά στη γη παρά στα ουράνια. Και ύστερα γιατί είμαι φταίχτης, γιατί είμαι
τεμπέλης, ο παντοδύναμος δεν την έστειλε στην γη την τεμπελιά, ο Θεός δεν
την
έφτιαξε την τεμπελιά;
-Ναι αλλά την έφτιαξε για την γη και όχι για τα ουράνια όπου είναι και ο
παράδεισος, απάντησε ο Άγγελος (παπάς). Άντε δεν έχουμε καιρό, δώσε μου τα
δέματα που σου δώσανε οι χήρες για τους άντρες τους για να τα πάμε, μια που
ήρθαμε μέχρι εδώ.
Ο τεμπέλης δεν είχε τι να κάμει και έδωσε όλα τα δέματα στους Αγγέλους.
-Το δέμα του κυρ Νικόλα του φώναξε αυστηρά ο Άγγελος (παπάς).
-Μεγάλε Άγγελε μου, κάπως φοβισμένος είπε ο τεμπέλης, το δέμα του κυρ Νικόλα
το κατανάλωσα και το κοστούμι του το φόρεσα για να μην πήγαινα στον
παράδεισο με τα δικά μου παρτάλια.
-Πώς είπες βρε αχαΐρευτε, ίσα ίσα το δέμα του κυρ Νικόλα βρήκες; Δεν
ντρέπεσαι;
Ο τεμπέλης εξήγησε γιατί κατανάλωσε το δέμα του κυρ Νικόλα που οπωσδήποτε
θα βρίσκεται στην κόλαση, γιατί ήταν κακός, άπονος, αχάριστος και αυτός
σκόπευε
να πάει στον παράδεισο πράγμα που δεν θα τον αντάμωνε.
-Βρε αχαΐρευτε, τον αποπήρε ο Άγγελος (παπάς), ο κυρ Νικόλας το ξέρουμε δεν
είναι ανάγκη να μας το πεις εσύ ήταν πράγματι κακός, τα πλούτη του τα έκαμε
με
καταχρήσεις, αλλά σκέφτηκες αν δεν ήταν ο κυρ Νικόλας τι θα γίνονται οι
τριακόσιες και πλέον ψυχές που δούλευαν στα κτήματα του, που θα έβρισκαν
τόσοι άνθρωποι ένα κομμάτι ψωμί; Τι νομίζεις ότι ο παντοδύναμος από πάνω δεν
ήξερε τι έφτιαχνε όταν έδινε τους πλούσιους και τους φτωχούς; Βρε
ξεροκέφαλος
που είσαι. Μα γι' αυτό ο θεός τον πήρε στον παράδεισο και ξέρεις πού
βρίσκεται ο
κυρ Νικόλας; Στο δεξιό μέρος στο μπάσιμο του παραδείσου και αυτό γιατί πριν
πεθάνει εξομολογήθηκε και ζήτησε άφεση αμαρτιών. Τι νομίζεις εσύ.
-Να με συγχωρεί ο θεός, οχλάντησε ο τεμπέλης κάνοντας το σταυρό του.
Αν ο κυρ Νικόλας έφτασε στον παράδεισο, δεν ξέρω τι να πω, τότε ποιος θα
μείνει
στην κόλαση. Αυτός τα πλούτη του τα έφτιαξε μόνο με την κλεψιά, από
εγκλήματα, πόσες και πόσες, κοπέλες δεν βίασε και ξεγέλασε. Ούτε η γυναίκα
του
παπά δεν γλίτωσε όταν ήταν νέα και λέτε πως βρίσκεται στον παράδεισο; Γεια
χαρά σου παράδεισε.
-Πως τι είπες, ρώτησε με απορία ο Άγγελος (παπάς), τι έγινε με την
παπαδιά, αυτό δεν το ξέρουμε. Αν αυτό είναι αλήθεια με την παπαδιά μόλις
γυρίσουμε, θα αναφέρουμε στον Άγιο Πέτρο να τον διώξει από τον παράδεισο.
-Πως να μην είναι αλήθεια, αυτό συνέβη πριν δέκα χρόνια όταν τους είδαμε
μαζί με τον ψάλτη και για να μην μαρτυρήσουμε έδωσε τον κυρ Βαγγέλη τον
ψάλτη μια πούγγα με φλουριά και μένα μου έδωσε τρία και μου είπε αν
μαρτυρήσω θα με κοντύνει μια πιθαμή.
-Βρε Βαγγέλη, ρώτησε σιγανά ο Άγγελος (παπάς), είναι αλήθεια αυτά που
είπε ο καταραμένος; Λέγε είναι αλήθεια;
-Είναι αλήθεια σεβασμιότατε πάτερ απάντησε χαμηλωμένος ο Βαγγέλης.
Ακούγοντας αυτά ο παπάς έκαμε νόημα τον ψάλτη για να φύγουν, πριν
όμως φύγουν είπαν στον τεμπέλη να κρυφτεί καλά στον τάφο του για να μην τον
βρουν οι διάβολοι και τον σπρώξουν προς την κόλαση γιατί καλύτερα γι' αυτόν
είναι στη γη. Να περιμένεις, του ξαναείπε ο Άγγελος (παπάς), μέχρι να έρθει
το
πρωί ο ψάλτης κυρ Βαγγέλης για να σε πάρει, έτσι;
-Μάλιστα, μάλιστα Άγγελε μου, απάντησε κλαψουρίζοντας ο τεμπέλης.
Φεύγοντας για το χωριό ο παπάς ρώτησε τον ψάλτη γιατί μέχρι τώρα δεν του
είπε
το συμβάν.
-Σεβασμιότατε, του απάντησε ο ψάλτης ορκίστηκα να μην μαρτυρήσω για
ό,τι συνέβη με την παπαδιά και τον αείμνηστο κυρ Νικολό έτσι όπως ορκίστηκα
και
για σένα να μην μαρτυρήσω στην παπαδιά τι είδα για σένα και την κοκόνα
Παναγιώτα. Έτσι ήρθαμε πάτσι.
-Πάψε, πάψε μην μας ακούσει κανένας, ότι έγινε έγινε να μας συγχωρέσει ο
θεός και μένα και την παπαδιά.
Ο Κύριος είναι μεγάλος σεβασμιότατε και θα σε συγχωρέσει, παρακάλεσε
και την παρθένα Μαρία, θα σε συγχωρέσει και αυτή.
-Ναι, ναι, απάντησε ο παπάς, έτσι θα κάμω και θα την ανάβω κάθε Κυριακή μια
λαμπάδα. Αλλά μην γίνει λόγος, πάρε αυτά τα χρήματα και αύριο πρωί πρωί θα
πας να πάρεις τον τεμπέλαρο και δώστου και εκείνον κάτι για να έχει κλειστό
το
στόμα κατάλαβες;
Την άλλη μέρα το πρωί ο ψάλτης πήγε στο νεκροταφείο και κάλεσε τον τεμπέλαρο
να βγει από το μνημόρι. Αφού τον καλημέρισε τον ρώτησε περίεργα.
-Ε τι συνέβη, δεν πήγες στον παράδεισο; τι συνέβη σε βλέπω φοβισμένο.
-Α τι τρομάρα πέρασα κυρ Βαγγέλη, τι τρομάρα, ω θεέ μου, ήρθαν τα μεσάνυχτα
δύο Άγγελοι, πω, πω, πω.
-Ξέρω, ξέρω ήρθαν και σε μένα και μου ζήτησαν να μαρτυρήσω για την παπαδιά
και τον κυρ Νικολό.
-Ώστε ήρθαν και σε σένα, απάντησε ο τεμπέλης.
-Καλά βρε αχαΐρευτε τι χρειαζόταν να πεις τόσα πράγματα στους Αγγέλους, τον
παραπήρε ο ψάλτης.
-Να ξέρεις κυρ Βαγγέλη, δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ όταν άκουσα πως ο κυρ
Νικολός τον πήραν στον παράδεισο και μάλιστα τον είχαν ταχτοποιήσει στο
μπάσι
του παραδείσου. Τους το πα, να πουν τον Άγιο Πέτρο να είναι πιο προσεχτικός
το
ποιόν θα ανοίγει την πόρτα του παραδείσου. Γι' αυτό τα είπα.
-Ε, εντάξει, εντάξει τώρα δεν θα μαλώνουμε, τον διέκοψε ο ψάλτης, ότι έγινε
έγινε, πάρε αυτά τα χρήματα από μένα αλλά θα ορκιστείς να κρατήσεις το στόμα
σου κλειστό, ό,τι σχετικό ξέρεις για την παπαδιά έτσι;
-Είμαι ότι είμαι, τεμπέλαρος, είπε με περηφάνια ο τεμπέλης, αλλά το λόγο μου
τον
κρατώ, ντουβάρι.
Μετά ξεκίνησαν για το χωριό μαζί σαν δυο καλοί φίλοι. Όταν έφτασαν στο χωριό
ο
τεμπέλης βρήκε την αυλή του γεμάτη από κόσμο. Περίεργοι να μάθουν τι συνέβη,
πως ήταν στον παράδεισο, αν βέβαια πήγε. Μεγάλη χαρά ο τεμπέλης που για
πρώτη φορά είχε άνθρωπο στο φτωχικό του και άκουγε να τον προσέχουν τόσος
κόσμος και άρχισε να τους λέει πράγματα απίστευτα.
-Ένα πράγμα να ξέρετε, άρχισε να λέει στους περίεργους συχωριανούς του, τι
ξέρουμε για τον παράδεισο και τι είναι ο παράδεισος και πως είναι ο
παράδεισος,
υπάρχει διαφορά όσο η γη με τον ουρανό. Αυτό να ξέρετε, στον παράδεισο δεν
επιτρέπεται, ούτε το παραμικρό λαθάκι, τιμωρείται με το ρόπαλο. Στον
παράδεισο
δεν επιτρέπεται να μπει κανένας αν δεν ξέρει να κάνει κάποια δουλειά. Όποιος
θέλει να πάει στον παράδεισο, δεν πρέπει να αφήνει στη γη περίσσια χρέη.
Όλοι πρέπει να δουλεύουν, σε αντίθετη περίπτωση σε διώχνουν από τον
παράδεισο και σε στέλνουν στην κόλαση, όπως μου είπαν οι Άγγελοι. Οι άγγελοι
δεν με πήραν γιατί η τέχνη που ξέρω, η ζητιανιά, τέτοια τέχνη δεν υπάρχει
στον
παράδεισο, τότε τι παράδεισος θα ήταν, γι αυτό δεν με πήραν, πήραν τα δέματα
που μου έδωσαν οι χήρες και φύγανε. Μόνο το δέμα της κυράς Νικόλενας το
άνοιξαν και μου έδωσαν το κοστούμι γιατί τον κυρ Νικόλα τον έδωσαν στον
παράδεισο ολόχρυσο κοστούμι (εδώ είπε ψέματα).
Γι' αυτό αγαπητοί μου συχωριανοί από αύριο θα αρχίσω να δουλεύω και γω,
αλλιώς δεν θα με πάρουν στον παράδεισο.
Έτσι ο τεμπέλης άρχισε να δουλεύει και σιγά, σιγά γέμισε το σπιτάκι του με
αγαθά
για τη ζωή του και αντί ο τεμπέλης να πάει στον παράδεισο, πήγε ο παράδεισος
στον τεμπέλη.
Λέγοντας λοιπόν πως εδώ είναι ο παράδεισος εδώ και η κόλαση όλα τα άλλα
είναι ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ.
ΤΕΛΟΣ
________
Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της
λίστας στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net
διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα
http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net
Για το αρχείο της λίστας
http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net
παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011)
http://www.freelists.org/archives/orasi
__________
NVDA δωρεάν αναγνώστης οθώνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού
http://www.nvda-project.org/
__________
Για καλή Ελληνική και ξένη μουσική, Θεατρικά έργα από το ελληνικό και
παγκόσμιο ρεπερτόριο επισκεφθείτε το
http://www.isobitis.com
Φιλοξενείται δωρεάν από τον server της orasi mailing list
http://www.hostvis.net
______________
________
Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net
διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα
http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net
Για το αρχείο της λίστας
http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net
παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011)
http://www.freelists.org/archives/orasi
__________
NVDA δωρεάν αναγνώστης οθώνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού
http://www.nvda-project.org/
__________
Για καλή Ελληνική και ξένη μουσική, Θεατρικά έργα από το ελληνικό και παγκόσμιο
ρεπερτόριο επισκεφθείτε το
http://www.isobitis.com
Φιλοξενείται δωρεάν από τον server της orasi mailing list
http://www.hostvis.net
______________
