Που βρίσκεται; Η κατεχόμενη, σήμερα, κωμόπολη της Ακανθούς βρίσκεται στην επαρχία Αμμοχώστου και είναι κτισμένη στη βόρεια πλαγιά του Πενταδακτύλου. Στα νότια υψώνεται επιβλητικά ο Πενταδάκτυλος και προς τα κάτω απλώνεται η θάλασσα. Τα πυκνοκτισμένα σπίτια και οι στενοί δρόμοι είναι χαρακτηριστικό της Ακανθούς. Οι πιο ψηλές συνοικίες είναι του Μάντη και της Μαζερής. Πιο χαμηλά είναι κτισμένη η Πάνω Γειτονιά, ανατολικά η γειτονιά του Αυλατζιού με τα παρακλάδια Λάουρα και Σορτίνα και δυτικά το Κουττούτζι. Ασχολίες των κατοίκων Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνταν κυρίως με τη γεωργία. Στις πλαγιές του Πενταδακτύλου, οι Ακαθιώτες καλλιεργούσαν ελιές και χαρουπιές, ενώ στις περιοχές που υπήρχε νερό και ποτίζονταν παρήγαγαν φρούτα και λαχανικά. Στα πεδινά, προς τη θάλασσα φύτρωναν σιτηρά. Από που πήρε το όνομα του; Υπάρχουν τρεις εκδοχές για την προέλευση του ονόματος της Ακανθού. Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το όνομα Ακανθού συνδέεται με την παράδοση της όμορφης Ανθούσας, που πέρασε την πρώτη νύχτα του γάμου της στον αγκαθότοπο - κρυψώνα της. Σύμφωνα και πάλι με την παράδοση αυτή, σ΄ ένα από τους πολλούς συνοικισμούς, τον "Κουφό", δυο μίλια από τον όρμο των "Κορωνιών", γινόταν ο γάμος της όμορφης Ανθούσας. Κουρσάροι έφτασαν στις Κορωνιές για να πάρουν νερό και αφού είδαν τα φώτα ανέβηκαν στον "Κουφό". Οι χωρικοί τους πρόσφεραν φιλοξενία και οι ξένοι κάθισαν στα γαμήλια τραπέζια και ξεκίνησαν να γλεντούν μαζί με τους χωριανούς. Φαίνεται όμως πως οι προθέσεις τους δεν ήταν πολύ καλές. Ένα από τα τραγούδια τους, που τραγουδούσαν στη γλώσσα τους έλεγε πως το βράδυ θα έκλεβαν τη νύφη και θα την έπαιρναν στα καράβια τους. Κάποιος χωρικός που γνώριζε τη γλώσσα τους, είπε στο γαμπρό, που ονομαζόταν Σωτήρης, τις προθέσεις των κουρσάρων. Τότε αυτός πήρε τη νύφη κρυφά και τράβηξε για τους αγκαθότοπους της Ακανθούς. `Οταν οι κουρσάροι το αντιλήφθηκαν θύμωσαν, λεηλάτησαν τη περιοχή και έφυγαν. Μια άλλα εκδοχή υποστηρίζει ότι το όνομα Ακανθού προέρχεται από την ονομασία Αχαιών Ακτή. Τέλος, σύμφωνα με τον Αθανάσιο Σακελάριο η Ακανθού ίσως είναι η αρχαία πόλη Αλκάνθου, την οποία αναφέρει και ο Πολυδεύκης. Ιστορία του χωριού Το χωριό έχει μια μακρά ιστορία. Τα πολλά ερείπια και τα κατάλοιπα των αρχαίων οικισμών που βρέθηκαν στην περιοχή το επιβεβαιώνουν. Ανάμεσα στα ερείπια διατηρούνται και πολλά βυζαντινά και μεταβυζαντινά ξωκλήσια. Σε μερικές περιπτώσεις, όπως στην Παναγία την "Περκαμιώτισσα", διατηρούνται και βυζαντινές τοιχογραφίες. Ο οικισμός της Ακανθούς αριθμούσε πέραν των 1000 κατοίκων ήδη από το 1881, ενώ απέκτησε δημαρχεί από το 1908. Ήθη και έθιμα `Οταν ερχόταν ο καιρός του τρύγου των ελιών, κατά τη δύση του ήλιου, ένας κήρυκας ανέβαινε στο δώμα του ψηλότερου σπιτιού και φώναζε δυνατά: "Χριστιανοί! Αύριο το πρωί θ' αρχίσει ο τρύγος των ελιών του Χρυσοσώτηρου. Να έρθετε όλοι να βοηθήσετε". Την άλλη μέρα, από τα χαράματα, ξεκινούσαν οι χωριανοί, νέοι και γέροι, άντρες και γυναίκες, με τα σύνεργα τους και έπιαναν δουλειά. `Αλλοι μάζευαν τις ελιές και άλλοι τις κουβαλούσαν στις αποθήκες. Τους τρυγητές συνόδευαν ένας βιολάρης και ένας λαουτάρης για το απαιτούμενο γλέντι. Μετά τη δύση του ήλιου όλοι επιστρέφουν στο χωριό για το δείπνο με ρέσι που προσφερόταν με έξοδα της εκκλησίας. Το ρέσι είναι σιτάρι αλεσμένο στο χερόμυλο και ψημένο σε μεγάλα καζάνια μέσα στα οποία βράζει προηγουμένως το κρέας 10-15 κοτόπουλων. Παραδόσεις Μεταξύ των χωριών Λευκονοίκου και Ακανθού βρίσκεται ένας λόφος με το όνομα σιταροβούναρος. Σύμφωνα με μια παράδοση, κάποτε ένας γεωργός που ήταν ιδιοκτήτης όλης της περιοχής που βρίσκεται ο σιταροβούναρος, έσπειρε τα χωράφια του με σιτάρι. Η χρονιά ήταν τόσο καλή που όταν αλώνισε τα σπαρτά του σχημάτισε με το σιτάρι το μεγάλο εκείνο λόφο. Αφού τέλειωσε και στεκόταν μπροστά στο βουνάρι του σιταριού και συλλογιζόταν πόσες αποθήκες θα χρειαστεί για να το αποθηκέψει, πέρασε από εκεί ο Χριστός ντυμένος ζητιάνος. Ο Χριστός σταμάτησε και του ζήτησε λίγο σιτάρι για ελεημοσύνη. Ο γεωργός όμως του απάντησε ότι αυτό που βλέπει δεν είναι σιτάρι αλλά χώμα. Τότε ο Χριστός απάντησε: - Ας είναι ευλογημένο, γιε μου, κι ας είναι χώμα. Τότε ο μεγάλος εκείνος σωρός του σιταριού έγινε χώμα. Από τότε ονομάστηκε σιταροβούναρος. Σημειώνουμε ότι η ίδια αυτή παράδοση υπάρχει στα χωριά Κώμη Κεπήρ, στην Πύλα και σε άλλα χωριά. Εκκλησίες και Μοναστήρια Η κεντρική εκκλησία της Ακανθούς είναι ο Χρυσοσώτηρος ή το Χρυσοσώτηρο. Η εκκλησία, από τις μεγαλύτερες της Κύπρου και γνωστή σε όλο το νησί, άρχισε να κτίζεται το 1916 και ολοκληρώθηκε το 1935. Αρχιτέκτονας της εκκλησίας ήταν ο Θεόδωρος Φωτιάδης ενώ οι εικόνες ζωγραφίστηκαν από τον Κύπριο ζωγράφο Φραγκουλίδη. Στις 6 Αυγούστου, ημέρα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, προσκυνητές από ολόκληρη την Κύπρο έφταναν στο Χρυσοσώτηρο για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα του Σωτήρος, που πιστεύεται ότι θεραπεύει όλων των ειδών τις αρρώστιες και να γιορτάσουν στο μεγάλο πανηγύρι που στηνόταν κάθε χρόνο στην Ακανθού τις μέρες αυτές. ________
Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) http://www.freelists.org/archives/orasi __________ NVDA δωρεάν αναγνώστης οθώνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού http://www.nvda-project.org/ _____________ Κατάλογος ηχητικών βιβλίων για ανάγνωση http://www.hostvis.net/audiobooks/katalogos.xls Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών ____________
