Κάποτε, όχι πολύ παλιά, παρόλο που μοιάζει μακρινό παρελθόν, στα 50-55 ο άνθρωπος θεωρείτο πως ζούσε μία από τις καλύτερες περιόδους της ζωής του. Είχε βάλει σε τάξη τα πιο πολλά ζητήματα στη ζωή του -συναισθηματικά και πρακτικά- τα παιδιά είχαν μεγαλώσει, ο ίδιος είχε ωριμάσει, ό,τι είχε να αποδείξει λίγο-πολύ το είχε αποδείξει, μισθολογικά και κοινωνικά έστεκε σε ένα καλό σημείο και μπορούσε πια να χαλαρώσει. Σήμερα, ο πενηντάρης ανήκει, ίσως, στην πιο ευάλωτη ομάδα. Ανήκοντας σε μια γενιά που προσπάθησε να αμφισβητήσει θεσμούς και συμβάσεις, παντρεύτηκε κάπως αργά, απέκτησε παιδιά ακόμα πιο αργά, τα έχει κάνει όλα με κάποια καθυστέρηση, για αυτό και δεν έχει ακόμα ξεμπερδέψει. Και ταυτόχρονα με τα παιδιά, που ανατρέφει ακόμα, έχει και τους γονείς που έχουν μεγαλώσει και χρειάζονται βοήθεια. Κι αν έχει καταφέρει να ξεφύγει από την ανεργία, νιώθει διαρκώς την απειλή να πλησιάζει. Γιατί, παράλληλα με τα δεινά, πρόλαβε μια εποχή όπου οι παροχές ήταν πλουσιοπάροχες (σε σύγκριση τουλάχιστον με τις σημερινές). Κι αυτό τον κάνει ευάλωτο. «Το χειρότερο με τους μεσήλικες, αυτούς τους καιρούς», γράφει στο Protagon o Ελλαδίτης δημοσιογράφος Κώστας Γιαννακίδης, «είναι ότι θα ήθελαν να είναι είτε δέκα χρόνια μεγαλύτεροι, για να τελειώνουν, είτε δέκα-δεκαπέντε χρόνια νεότεροι, για να το πάρουν από την αρχή. Αν βρίσκεσαι γύρω από τα πενήντα και δεν έχεις λύσει το πρόβλημα, τότε λυπάμαι, φίλε, μπορεί να είσαι καλός, αλλά στις μέρες μας μετράει ποιος είναι φθηνότερος. Στη μέση ηλικία συνήθως είσαι too old for rock and roll but too young to die. Και κάπως πρέπει να περάσει ο χρόνος μέχρι να έρθει η ώρα σου».
Κι έτσι όλο και πιο πολλοί στη μέση ηλικία βρίσκονται στη μέση του πουθενά. «Κάπου στα 55», γράφει επίσης ο Γιαννακίδης, «έχοντας πληρώσει τριάντα χρόνια φόρους, ψάχνεσαι να δεις τι θα κάνεις ως ελεύθερος επαγγελματίας. Γυρίζεις το κλειδί, μπαίνεις στο σπίτι και ελπίζεις να παίζει δυνατά η τηλεόραση. Τι να συζητήσεις πια; Από πού να το πάρεις και πού να το αφήσεις; Αν βάλεις τις φωνές, θα είσαι κακός. Αν βάλεις τα κλάματα, θα φανείς αδύναμος». Παρόλα αυτά οι κυβερνήσεις σκέφτονται να παρατείνουν τα εργάσιμα χρόνια, γιατί όπως λένε οι στατιστικές έχουν αυξηθεί τα χρόνια που ζούμε. Έτσι, από του χρόνου θα αυξάνεται σταδιακά η περίοδος που πρέπει να εργαζόμαστε και να καταβάλλουμε εισφορές, ώστε μέχρι το 2039 να αφυπηρετούμε πλέον στα 67. Ποιοι θα καταφέρουν να εργάζονται μέχρι τα 67; Ποιοι εργοδότες θέλουν μαθουσάλες στο δυναμικό της εταιρείας τους; Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου ________ Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ Εναλλακτικό αρχείο: http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/ παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) http://www.freelists.org/archives/orasi __________ NVDA δωρεάν αναγνώστης οθώνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού http://www.nvda-project.org/ _____________ Κατάλογος ηχητικών βιβλίων για ανάγνωση http://www.hostvis.net/audiobooks/katalogos.xls Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών ____________
