Έπαθα πλάκα! Το συγκεκριμένο τον έχω καθηγητής στο πανεπιστήμιο, στο μάθημα της 
Εισαγωγής  στην κοινωνική ψυχολογία…

Χριστίνα Σαρρή


Στάλθηκε από το iPhone μου

12 Δεκ 2017, 09:56, ο χρήστης «Γιώργος Καλουδάκης <gkaloudak...@otenet.gr>» 
έγραψε:

> Το φαινόμενο της βίας σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, συνέντευξη με τον 
> Γεράσιμο Προδρομίτη, Αναπληρωτή Καθηγητή Ψυχολογίας 
> 
> https://www.psychologynow.gr/psychology-news/interviews/25-to-fenomeno-tis-bias-se-enan-pagosmiopiimeno-kosmo-sinedefxi-me-ton-gerasimo-prodromiti-anapliroti-
>  
> 
> 
> 
> Η βία ως κοινωνικό φαινόμενο βρίσκεται γύρω μας, μεταδιδόμενη με τρόπους που 
> δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Ο Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχολογίας στο Τμήμα 
> Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, σε 
> μία αποκλειστική συνέντευξη στο Psychologynow.gr. 
> 
> 
> 
> 
> 
> Από την προέλευσή της και την προβολή της σε ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο, 
> μέχρι και στην έκφρασή της, φθάνει σε ατομικό επίπεδο να τρομάζει και να 
> ακινητοποιεί. Ο Γεράσιμος Προδρομίτης, Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχολογίας στο 
> Πάντειο Πανεπιστήμιο, μέσα από την αποκλειστική συνέντευξη που πολύ ευγενικά 
> μας παραχώρησε, προσεγγίζει τη βία με συστημικό, ψυχοκοινωνικό παρανομαστή, 
> φωτίζει κριτήρια και όρους που δεν είναι εύκολα ορατοί και μας δείχνει τον 
> τρόπο να αντισταθούμε σε αυτό το μεταδοτικό ρεύμα βίας.
> 
> 
> 
> Ακούμε και διαβάζουμε παντού για τη βία σήμερα και σε παγκόσμιο επίπεδο. 
> Υπάρχει πραγματικά τόση πολύ βία στην κοινωνία σήμερα ή παρατηρείται μία 
> υπερβολική προβολή αυτής; Αν είναι υπερβολική η προβολή της, που οφείλεται 
> αυτό το φαινόμενο;
> 
> 
> 
> H βία είναι όντως έντονη στις κοινωνίες. Εγώ θα ξεκινούσα την προβληματική 
> για την ύπαρξη της βίας, από το μακροσύστημα, όπου παρατηρείται μία 
> γεωμετρική αύξηση των διεθνών συγκρούσεων, που εκτείνεται μέχρι το εσωτερικό 
> των κοινωνιών. Όταν τελείωσε η «ισορροπία του τρόμου», με την πτώση των 
> κομμουνιστικών καθεστώτων και λίγο μετά την πτώση των δίδυμων πύργων, φάνηκε 
> να αναδύεται ένας κόσμος λιγότερο σταθερός και σίγουρος, οπότε, μέσα σ΄αυτή 
> την κατάσταση εκτεταμένης αταξίας, η τράπουλα ξαναμοιράστηκε και τα μεγάλα 
> κράτη έπρεπε να ρυθμίσουν κάποια πράγματα, που ήταν αλλιώς πριν ρυθμισμένα. 
> Αυτό, πολύ συνοπτικά, οδήγησε σε αύξηση της βίας σε πλανητικό επίπεδο.
> 
> 
> 
> Από εκεί και πέρα, η αύξηση της βίας είναι ένα σύμπτωμα των κοινωνιών που 
> οφείλεται στο ότι έχουν ένα μη τακτοποιημένο δυναμικό στο εσωτερικό τους. Δεν 
> παραγνωρίζουμε όμως από την άλλη πλευρά ότι η προβολή της εμπεριέχει σήμερα 
> μία υπερβολή, η οποία δεν είναι απλώς μία αντιγραφή του δυναμικού της βίας 
> καθεαυτής που υπάρχει, αλλά ίσως είναι μια «ψυχολογική αυτοενίσχυση» των 
> κοινωνιών σε συμβολικό επίπεδο, προκειμένου να εξορκίσουν το κακό το οποίο 
> γεννάνε και δεν μπορούν να διαχειριστούν.
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> Τι θεωρείται "βία" σύμφωνα με την κοινωνική ψυχολογία και ποιες είναι οι 
> μορφές βίας που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος;
> 
> 
> 
> Η βία αρχικά δεν ορίζεται μόνο από την κοινωνική ψυχολογία. Ένας γενικός 
> ορισμός  της βίας θα μπορούσε να είναι η άσκηση δύναμης με στόχο τον 
> περιορισμό της ελεύθερης βούλησης και της ακεραιότητας του άλλου, που ξεκινά 
> από την φυσική υπόσταση. Η βία κατ' αρχάς, ασκείται στο σώμα, αυτή είναι η 
> φυσική βία. Οι κοινωνικοί επιστήμονες έχουν επεκτείνει την έννοια της βίας, 
> όπως χαρακτηριστικά διαφαίνεται με τις οπτικές του Bourdieu πάνω στη 
> συμβολική βία ή τη βία που ενέχει μέσα της η γλώσσα.
> 
> 
> 
> Επίσης, βία σε συμβολικό επίπεδο, είναι όλα τα φαινόμενα που μελετάμε στην 
> κοινωνική ψυχολογία, όπως είναι τα στερεότυπα, οι προκαταλήψεις, οι 
> κοινωνικές διακρίσεις, φαινόμενα τα οποία εκφράζονταν με έναν πιο έκδηλο 
> τρόπο παλιότερα αλλά τώρα εμφανίζονται με περισσότερο συγκαλυμμένες μορφές. 
> Τις τελευταίες δεκαετίες έχουμε έννοιες όπως «λανθάνων ρατσισμός» κτλ. και 
> μέσα σε αυτές βρίσκεται σαφέστατα και η απειλή ως μία άσκηση συμβολικής βίας, 
> ως απειλή χρήσης φυσικής βίας. Ουσιαστικά, η βία είναι ένας ακραία 
> συγκρουσιακός τρόπος ρύθμισης κοινωνικών διευθετήσεων και κοινωνικών σχέσεων, 
> με στόχο την αυτοσυντήρηση, την κυριαρχία και την επιβολή, είτε σε διατομικό 
> επίπεδο είτε στο κοινωνικό. Είναι ένας εμπρόθετος τρόπος με στόχο την 
> χειραγώγηση, που εμπίπτει στο γενικότερο πλαίσιο της έννοιας "αυτοσυντήρηση".
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> Η βία είχε ανέκαθεν αυτή τη μορφή, είναι κάτι εγγενές;
> 
> 
> 
> Η βία είναι κάτι εγγενές στον ίδιο τον πολιτισμό. Αν σκεφτούμε ότι ο πόλεμος, 
> που είναι μία θεσμική μορφή βίας ως αντιπαράθεση κάποιων συλλογικοτήτων, ήταν 
> ένας τρόπος να διευθετούνται πράγματα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο πόλεμος 
> είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα, με στόχο την επιβολή και την 
> κυριαρχία. Η λέξη κλειδί είναι η αυτοσυντήρηση, η πρόσκτηση πόρων στο 
> συμβολικό και στο φυσικό επίπεδο. Η πραγματικότητα μας, και ιστορικά, έχει 
> προέλθει μέσα από τη διαχείριση της βίας. Η βία είναι πάντα παρούσα στην 
> ιστορία έστω και σαν απούσα αιτία. Η δημοκρατία τι είναι; Είναι μία ειρηνική 
> διευθέτηση συνύπαρξης, που πλείστες φορές συνιστά ένα χρονικό ύστερο 
> εξάλειψης προηγούμενων καταστάσεων βίαιης σύγκρουσης.
> 
> 
> 
> Η βία είναι στη ζωή μας και προσπαθούμε να την αναπλαισιώσουμε μέσα από το 
> διάλογο και την δημοκρατία. Θα έλεγα ότι και ως απών τρόπος ακραίας 
> συγκρουσιακής διευθέτησης της συνύπαρξης, είναι παρών στον πολιτισμό.
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> Αντιλαμβανόμαστε ότι η άσκηση βίας πηγάζει από την ανάγκη του ανθρώπου 
> διαχρονικά να αυτοσυντηρηθεί, αλλά αναρωτιόμαστε το εξής: δεν υπάρχουν άλλοι 
> τρόποι για να αυτοσυντηρηθεί, πριν καταφύγει στη βία;
> 
> 
> 
> Yπάρχουν πολλοί τρόποι να θέσεις τον εαυτό σου και σαφέστατα η αυτοσυντήρηση 
> έχει μέσα της και μορφές τακτικής συμμαχίας και συνεργασίας. Tο ζήτημα εδώ 
> αναφέρεται στο πώς δομείται κάθε φορά το "εγώ", είτε το ατομικό είτε το 
> συλλογικό. Μία συλλογική οντότητα, για παράδειγμα, μπορεί να θέτει με τέτοιο 
> τρόπο την αυτοσυντήρησή της που να εμπεριέχει μέσα τον πόλεμο, την 
> επιθετικότητα και την εκμηδένιση μίας άλλης οντότητας που θεωρείται εχθρός.
> 
> 
> 
> Γενικότερα είναι καλό να αποφεύγεται, όσον αφορά την ερμηνεία της βίας, η 
> ακραία ουσιοκρατική και ψυχολογικοποιητική προσέγγιση και θα έλεγα ότι η βία 
> είναι ζήτημα του πώς διευθετείται κάθε φορά η αλληλεπίδραση και η 
> διαπραγμάτευση στα διάφορα επίπεδα ανθρώπινης συνύπαρξης. Αυτό που γεννά τη 
> βία είναι η "καταστραμμένη αμοιβαιότητα" και θα εξηγήσω τι εννοώ. Όταν ένα 
> πλαίσιο συνύπαρξης ή ένα συμβόλαιο παραβιάζεται από κάποιον, τότε η αντίδραση 
> του άλλου είναι να υπερβεί τα εσκαμμένα της ειρηνικής συνύπαρξης και να 
> απειλήσει ή να ασκήσει βία για να διεκδικήσει αυτό που αισθάνεται ότι έχασε. 
> Το συμβόλαιο αυτό, κρύβει πίσω την αυτοσυντήρηση και των δύο πλευρών. Η 
> αυτοσυντήρηση κρύβει μέσα της τόσο την έννοια της ειρηνικής συνύπαρξης όσο 
> και της κυριαρχίας μέσω της εκμηδένισης του άλλου. Πολλές φορές οι 
> συναινέσεις κατασκευάζονται μέσα από συμμόρφωση, η οποία είναι το αποτέλεσμα 
> προϋπαρχουσών συγκρούσεων, οι οποίες διευθετήθηκαν με κάποιο τρόπο.  Εδώ, θα 
> θυμηθώ τη ρήση του Τάκιτου: "όταν η βία επιβληθεί, η αρετή και η μετριοπάθεια 
> είναι οι λέξεις τους νικητή". Ο νικητής θα επιβάλει τους όρους του μετά χωρίς 
> βίαια μέσα, αλλά μέσω διαδικασιών επιρροής και συνειδησιακών εγχαράξεων. Όπως 
> στην περίπτωση του «american dream», το οποίον δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η 
> φυσικοποίηση ενός συγκεκριμένου κοσμοειδώλου, το οποίο επέβαλε η αμερικανική 
> πλανητική κυριαρχία κατά τον προηγούμενο αιώνα.
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> Αν η αυτοσυντήρηση προϋποθέτει ορισμένες φορές τον πόλεμο, ενδέχεται να 
> κρύβει μία ψυχοπαθολογία πίσω από αυτή;
> 
> 
> 
> Δεν είναι κάτι γραμμικό ούτε εύκολο να λεχθεί κάτι τέτοιο. Οπωσδήποτε η 
> άσκηση βίας είναι σύμπτωμα διαφόρων παθήσεων, όπως γνωρίζουν καλά οι κλινικοί 
> ψυχολόγοι. Να σημειώσω επίσης ότι η κλασική έννοια της «αυταρχικής 
> προσωπικότητας» του Theodor W. Adorno προήλθε από μία απόπειρα γόνιμου 
> συνδυασμού του μαρξισμού με τον φροϋδισμό και έχει σαφή αναφορά σε 
> ψυχοπαθολογία. Η αυταρχική προσωπικότητα συνιστά μια ψυχοπαθολογική δομή, που 
> εν δυνάμει ενυπάρχει σε όλους και μέσα από την αλληλεπίδραση πολυεπίπεδων 
> παραμέτρων εκδηλώνεται, έχοντας σαν σύμφυτο στοιχείο της την επιθετικότητα 
> και τη βία.
> 
> 
> 
> Θα απέφευγα ωστόσο τους εύκολους αναγωγισμούς ουσιοκρατικού και 
> ψυχοπαθολογικού τύπου, οι οποίοι είναι ένας τρόπος καταπολέμησης της βίας και 
> των σημασιών της. Οι ψυχίατροι της CIA προσπαθούσαν να ορίσουν το ψυχολογικό 
> προφίλ των τρομοκρατών. Μεταγενέστερες έρευνες έδειξαν ότι δεν είναι και τόσο 
> ασφαλή τα συμπεράσματα. Δεν υπάρχει απόδειξη ότι οι τρομοκράτες έχουν τόσο 
> ξεκάθαρα διαφορετικό ψυχολογικό προφίλ από όσους δεν έχουν εμπλακεί σε 
> τέτοιου επιπέδου και μορφής βία. Οπότε είμαστε αναγκασμένοι να πάμε σε μία 
> πιο ολιστική προσέγγιση, βλέποντας διάφορα ζητήματα κοινωνιοψυχολογικής 
> διαπραγμάτευσης νοημάτων και συγκροτήσεων ταυτότητας.
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> Ο Albert Bandura διετύπωσε ότι γινόμαστε βίαιοι, ο Freud ότι είμαστε κατά 
> βάθος κακοί άνθρωποι. Τελικά γεννιόμαστε ή γινόμαστε βίαιοι; Τι υποστηρίζουν 
> οι τελευταίες θεωρίες;
> 
> 
> 
> Οι τελευταίες θεωρίες παρουσιάζουν μία αναβίωση των εξελικτικών θεωριών, οι 
> οποίες διατείνονται ότι η βία είναι εξελικτικό ζήτημα και ότι την ασκούν 
> αυτοί που είναι καθυστερημένοι όσον αφορά την εξέλιξη. Ορισμένοι Αμερικανοί 
> ψυχολόγοι έχουν δώσει διάφορες ερμηνείες ειδικά μετά την 11η Σεπτεμβρίου, 
> σύμφωνα με τις οποίες οι πολιτισμικοί χώροι που δεν  προόδευσαν αρκετά όσο οι 
> δυτικές χώρες, έχουν μία εικόνα του στερημένου ή του καθυστερημένου και 
> επομένως προσπαθούν να διεκδικήσουν ορατότητα ή πόρους μέσω της βίας. Αυτό 
> όμως εμπεριέχει μία αυτάρεσκη εικόνα για τους δυτικούς, οι οποίοι, 
> αναφερόμενοι στις ανατολικούς πολιτισμούς, τους θεωρούν περισσότερο 
> πρωτόγονους. Πρόκειται  για μια ιδεολογική κατασκευή που εξέφρασε παραστατικά 
> ο Samuel P. Huntington με τη θεωρία για τον "πόλεμο πολιτισμών" κάνοντας τη 
> διάκριση ανάμεσα στην "κουλτούρα του διαλόγου" και "την κουλτούρα της βίας".
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> Για ποιο λόγο να υπάρχει όμως αυτή η κόντρα ανάμεσα σε αυτούς τους δύο 
> πολιτισμούς;
> 
> 
> 
> Στο βαθμό που υπάρχει και συντηρείται από τους διάφορους παίκτες της διεθνούς 
> σκακιέρας, το βασικό της διακύβευμα είναι η κυριαρχία και η αυτοσυντήρηση. Η 
> ανθρώπινη αυτοσυντήρηση δεν έχει μόνο τη φυσική διάσταση, όπως είπαμε ήδη, 
> αλλά και τη συμβολική, που έχει να κάνει με το ποιος και πως θα  διασφαλίσει 
> και θα επιβάλλει την νομιμοποίηση του τρόπου, με τον οποίο βλέπει τον κόσμο. 
> Πάντως ο «πόλεμος πολιτισμών» σαν ιδεολογικό πρόταγμα, αποτελεί μια ακραία 
> έκφραση της αυτάρεσκης εικόνας της αμερικανικής αυτοκρατορίας. Μια εικόνα, 
> την οποία τη βλέπει κανείς να συμπυκνώνεται σε συνθήματα περί του «τέλους της 
> ιστορίας», «ότι η Δύση νίκησε» και "τώρα είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε το όνειρο 
> της παγκόσμιας ειρήνης", για το οποίο μίλησε ο Καντ πριν από δυο και πλέον 
> αιώνες. Αυτό το τελευταίο συνιστά μια αισιόδοξη και ξεκάθαρα διαψευσμένη 
> οπτική, καθώς η βία αυξάνεται σε παγκόσμιο επίπεδο και από την  11η 
> Σεπτεμβρίου, έχουμε την εμφάνιση του «ένοπλου ανθρωπισμού», και βίαιες 
> απόπειρες εξαγωγής δημοκρατίας που στοχεύει στην κυριαρχία, και αποτυπώθηκε 
> ξεκάθαρα στο Ιράκ, στο Γκουαντάναμο κτλ. Θα έλεγα, ότι όλο αυτό θυμίζει την 
> αναβίωση αποικιοκρατικών οπτικών σαν τις αποστολές εκπολιτισμού που 
> διατεταγμένα έκαναν οι ιεραποστολές κατά την αποικιοκρατία.
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> Πιστεύετε ότι η κρίση στην Ελλάδα, μας έχει κάνει πιο βίαιους;
> 
> 
> 
> Η κρίση αποκάλυψε με δραματικό τρόπο ένα δυναμικό ύπαρξης βίας, το οποίο 
> προϋπήρχε στην ελληνική κοινωνία π.χ είδαμε βίαιες εκδηλώσεις αυτά τα χρόνια, 
> αλλά δεν περιμέναμε την κρίση για να γεννήσει τη βία. Μπορεί να την επιτάχυνε 
> ή να έδειξε περισσότερο θεατρικά κάποια περιστατικά. Να ανατρέξω όμως στο 
> 2008 που είχαμε τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου: υποτίθεται ότι τότε δεν 
> είχαμε κρίση και είδαμε να καίγεται η Αθήνα. Eίναι ένα ζήτημα του πώς 
> κατασκευάζεται η νοηματοδότηση γύρω από το όνομα της βίας.
> 
> 
> 
> Οπωσδήποτε όμως είχαμε αύξηση της βίας μετά την κρίση. Τι σημαίνει όμως 
> κρίση: σημαίνει δοκιμασία και αξιολόγηση. Χάνονται οι σταθερές του βίου όχι 
> μόνο στο ατομικό επίπεδο αλλά και στο επίπεδο συγκρότησης του μακροκοινωνικού 
> σχηματισμού που λέγεται ελληνική κοινωνία. Θα θυμάστε τα βίαια περιστατικά με 
> προπηλακισμούς βουλευτών λίγο μετά την ένταξή μας στο μνημόνιο, εδώ εμπίπτει 
> αυτό που έλεγα προηγουμένως: ότι η καταστραμμένη αμοιβαιότητα γεννά τη βία. 
> Το πολιτικό σύστημα, το οποίο έφτιαξε την πραγματικότητα που οδήγησε στην 
> κρίση, ήταν ο αυτουργός ο οποίος έπρεπε να δώσει τη συνταγή του πως θα βγούμε 
> από την κρίση.  Αυτό το πολιτικό σύστημα, εφήρμοσε πρακτικά μέτρα που δεν 
> ήταν στο συμφωνημένο συμβόλαιο συνύπαρξης κράτους-πολίτη, αυτό το συμβόλαιο 
> παραβιάστηκε.
> 
> 
> 
> Μετά τις προηγούμενες εκλογές, που ο κόσμος ψήφισε τα περιστατικά βίας ή η 
> έντασή τους μειώθηκαν. Οι εκφράσεις βίας είναι ποικίλης διαβάθμισης όσον 
> αφορά την έντασή τους, τις μορφές τους, την υποτιθεμένη στόχευσή τους και όλο 
> αυτό έχει συνέπειες στο πώς το προσλαμβάνει το ατομικό και το συλλογικό 
> υποκείμενο. Εδώ να θυμηθώ την 5η Μαΐου του 2010 με τo περιστατικό στη Marfin, 
> το οποίο ήταν μία ακραία μορφή βίας, προκάλεσε έντονη ηθική αποστροφή και το 
> οποίο πάγωσε τις υγιείς αντιδράσεις απέναντι στις μεθοδεύσεις και τα μέτρα 
> της εξουσίας. Υπάρχουν, γενικά, πολλά κριτήρια να δει κανείς τη βία, την 
> ηθική της, την αποτελεσματικότητα της, αν είναι σύμπτωμα κοινωνικής 
> παθογένειας, αν είναι δείγμα ψυχολογικής ιδιαιτερότητας του δράστη. Υπάρχουν 
> πολλά κριτήρια για να αξιολογήσουμε και να δεχθούμε ένα φαινόμενο βίας.
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> Αρκετοί συμπολίτες μας, υποστηρίζουν τη βία ως μία μορφή εξόδου από την κρίση 
> και ανατροπής του πολιτικού κατεστημένου. Μπορούμε να βγούμε από την κρίση 
> μέσω της βίας ή χρειάζεται μία πιο ηθική μορφής βίας;
> 
> 
> 
> θα απαντήσω μέσω του Camus, ο οποίος μιλάει για τον αναπόφευκτο και 
> αδικαιολόγητο χαρακτήρα της βίας. Η βία είναι μία δικαιολογημένη αντίδραση 
> των απελπισμένων, ουσιαστικά όμως όποιος την επιλέγει λερώνει την ψυχή του 
> γιατί γίνεται ένα με τον θύτη προσπαθώντας να εφαρμόσει βία για να 
> απελευθερώσει τον άνθρωπο.
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> Δηλαδή, γενικότερα υιοθετούμε τη λαϊκή φράση "καταδικάζουμε τη βία από όπου 
> και να προέρχεται";
> 
> 
> 
> Αυτή η φράση λέγεται κυρίως από κανονιστικές ομάδες και κυρίως είναι ένα μότο 
> της εξουσίας. Το σκεπτικό είναι το ίδιο με τη ρήση του Τάκιτου που ανέφερα 
> πριν. Οι περιπτώσεις απελευθερωτικών κινημάτων όπως του Τσε Γκεβάρα ή του 
> Κολοκοτρώνη δεν καταδίκαζαν τη βία από όπου και αν προερχόταν. Ουσιαστικά το 
> πιο ενδιαφέρον από την πλευρά της κοινωνικής ψυχολογίας είναι να μελετήσουμε 
> με θεωρητικά και μεθοδολογικά τεκμηριωμένο τρόπο, όλο αυτό το δυναμικό των 
> αντιφατικών και συγκρουόμενων σηματοδοτήσεων που δίνει ο άνθρωπος στη βία: 
> είτε στη διεκδικητική της πλευρά, με την ακραία έκφραση της τρομοκρατίας που 
> στόχο έχει να καταλύσει την τρομοκρατία και να φέρει κάτι άλλο, είτε από την 
> πλευρά της κρατικής βίας. Διότι πολλές φορές, ιδιαίτερα τελευταία, η βία που 
> ασκεί το ίδιο το κράτος στο όνομα του λαού, είναι ακραία και ανεξέλεγκτη και 
> έχουμε δει πράγματα υπό τη μορφή προληπτικής βίας όπως στο Σύνταγμα όπου ο 
> στόχος ήταν να μην εμφανιστεί η εικόνα της γεμάτης πλατείας και η δυναμική 
> του διαμαρτυρόμενου πλήθους.
> 
> 
> 
> Αυτή η προληπτική βία, μας πάει πάλι στο ζήτημα της καταστραμμένης σχέσης 
> κράτους πολίτη, όπου το κράτος αντιμετωπίζει τον πολίτη χειριστικά. Από την 
> άλλη πλευρά όμως το πλήθος αν συγκροτήσει μία ταυτότητα και διαμαρτυρηθεί, 
> πρέπει κάπως να αντιδράσει και αυτή τη δύναμη της εικόνας του πλήθους είναι 
> καταλυτική, κάτι που το είδαμε και στις διαδηλώσεις της αραβικής άνοιξης.
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> Παρατηρείται το φαινόμενο της αύξησης των ποσοστών των ακροδεξιών κομμάτων 
> στην Ευρώπη αλλά και στη χώρα μας, παρατάξεις που ενώ χαρακτηρίζεται ότι 
> υιοθετούν τη βία, πολλοί συνάνθρωποί μας και κυρίως νέοι στρέφονται σε αυτά. 
> Ποια είναι η εξήγηση σε αυτό το φαινόμενο;
> 
> 
> 
> Αυτά τα ζητήματα προσεγγίζονται μακροκοινωνικά. Σήμερα έχουμε άνοδο του 
> ευρωσκεπτισμού και της ακροδεξιάς στην Ευρώπη γιατί ζούμε πολλές δομικές 
> αναλογίες με τη Βαϊμάρη, με τον μεσοπόλεμο, μία κατάσταση αταξίας που δεν 
> λειτουργούσαν τα αυτονόητα με αποτέλεσμα να πλήττονται εκτεταμένα τμήματα του 
> πληθυσμού σε συμβολικό και υλικό επίπεδο.
> 
> 
> 
> Εδώ να υπενθυμίσω την πολύ σημαντική για την περίσταση θεωρία της σχετικής 
> αποστέρησης. Είναι μία θεωρία που μιλάει για το αίσθημα αδικίας που βιώνει 
> υποκειμενικά το άτομο όσον αφορά το τί αισθάνεται, δικαιολογημένα ή 
> αδικαιολόγητα, ότι δικαιούται σε σχέση με το παρελθόν, σε σχέση με αυτό που 
> είναι και σε σχέση με τους άλλους. Η θεωρία έχει δείξει ότι η πολιτική 
> δραστηριοποίηση και η δόμηση κοινωνικών κινημάτων, συγκροτείται όταν υπάρχει 
> έντονο δυναμικό σχετικής αποστέρησης, η αίσθηση δηλαδή που έχουν μεγάλα 
> τμήματα του πληθυσμού ότι μπαίνουν μπάρες πάνω από κεφάλι τους, ότι το όνειρο 
> της ανοδικής ατομικής κινητικότητας τελείωσε. Αυτό υποστηρίζει η θεωρία αυτή 
> και βλέπουμε ότι η νέα γενιά του σήμερα θα ζήσει χειρότερα από τους πατεράδες 
> της, οπότε αυτό σε ψυχολογικό και κοινωνιολογικό επίπεδο προκαλεί μία αίσθηση 
> μειονεκτικότητας, η οποία ξεκινά από το υλικό επίπεδο και εκτείνεται σ΄αυτό 
> της πολιτικής έκφρασης της εν γένει ψυχοκοινωνικής ανασυγκρότησης. Μέσα από 
> αναλύσεις που έχουμε δει, φαίνεται ότι μεγάλα τμήματα των ψηφοφόρων αυτών των 
> τάσεων ανήκουν στα μικροαστικά στρώματα. Εκεί είναι ένα γόνιμο έδαφος για την 
> αίσθηση μειονεκτικότητας και αποκλεισμού. Επομένως η ένταξη σε αυτά τα 
> κινήματα ή το να τα βλέπει κανείς θετικά είναι η υιοθέτηση μίας 
> «αμυντικοεπιθετικής» στάσης απέναντι στο πολιτικό και στο κοινωνικό πεδίο. 
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> Γιατί δεν μπορεί να περιοριστεί το φαινόμενο της βίας, έστω στην πρακτική του 
> μορφή; Τι μας ωθεί να παραμείνουμε βίαιοι;
> 
> 
> 
> Γιατί δεν ξεριζώνονται τα βαθύτερα μακρο-αίτια που την γεννάνε και γιατί η 
> αυτοσυντήρηση η οποία ξεκινά από τη βιολογική και την υλική βάση εκτείνεται 
> τόσο πολλαπλά στη συμβολική. Η σπανιότητα των πόρων είναι από τα ελάχιστα 
> φυσικά δεδομένα, πετρέλαιο δεν υπάρχει απεριόριστο, νερό επίσης, οπότε το  
> ποιος θα κατέχει τι για να ρυθμίσει με συγκριμένους όρους την οπτική απέναντι 
> στην επιβίωσή του, είναι ουσιώδες. Όπως προαναφέραμε έχουν χαθεί, σε 
> πλανητικό επίπεδο οι σταθερές βεβαιότητας που είχαμε και έχουμε αναδυόμενες 
> νέες δυνάμεις στο παγκόσμιο παιχνίδι, χωρίς να υπάρχει πια ανατολή και δύση 
> όπως τις ξέραμε. Επομένως η βία φυσικοποιείται ως νομιμοποιημένος τρόπος μέσα 
> από αυτόν τον ένοπλο ανθρωπισμό. Ο Μπους, λίγες μέρες μετά την 11η 
> Σεπτεμβρίου είπε "όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας". Είναι ο 
> κλασικός διχασμός ενδοομάδα-εξωομάδα ή μια οπτική «έχουμε το δικαίωμα να 
> ασκήσουμε βία όπως κρίνουμε και όσο κρίνουμε εμείς στο όνομα της 
> αυτοπροστασίας μας». Οπότε πώς να ξεριζώσεις τοπικά τη βία όταν τείνει να 
> αναχθεί σε μακρο-συστημική σταθερά;
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> Βίαιες ταινίες, βιντεοπαιχνίδια, ΜΜΕ, social media κτλ. προβάλλουν βίαια 
> περιστατικά. Μας επηρεάζουν τελικά και αν ναι σε ποιο βαθμό;
> 
> 
> 
> Είναι μικτά τα ευρήματα, γιατί όμως να μην αντιστρέψουμε το ερώτημα; Tα βίαια 
> βιντεοπαιχνίδια κτλ. είναι ένα σύμπτωμα της φυσικοποίησης της βίας και της 
> πραγματικής έκτασης και έντασης που έχει στην κοινωνία, την έχουμε 
> οικειοποιηθεί και την δεχόμαστε στον σπίτι μας με όλους τους δυνατούς τρόπους 
> χωρίς να μας τρομάζει όσο θα έπρεπε.
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> Πώς μπορούμε να αντισταθούμε στη βία που δεχόμαστε ή που μας επηρεάζει;
> 
> 
> 
> Mε τη γνώση! Mε τη γνώση και την αυτοσυνείδηση, όχι με την πληροφόρηση. Με τη 
> γνώση πάνω στους μίκρο- και μακρο- παράγοντες που προσδιόρισαν την ιστορία 
> της κοινωνίας μας και την προσωπική μας ιστορία. Eγώ θα έλεγα ότι αυτός είναι 
> και ο πραγματικός ρόλος των ανθρωπιστικών επιστημών και κυρίως της 
> ψυχολογίας, να μας μάθει πραγματικά να έχουμε συνείδηση των όρων που μας 
> καθόρισαν σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο και από εκεί και πέρα μπορούμε να 
> διαλέξουμε τρόπο να βλέπουμε τα πράγματα.
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> 
> Πόσο εύκολο είναι όμως αυτό για έναν καθημερινό άνθρωπο;
> 
> 
> 
> 
> 
> Κατ' αρχάς έχουμε ευθύνη όλοι εμείς οι λεγόμενοι ειδικοί και κυρίως ο τρόπος 
> εφαρμογής της επιστήμης μας. Μία επιστήμη όπως η ψυχολογία πρέπει να είναι 
> πολιτικά συνειδητή και στρατευμένη με την ευρεία έννοια και όχι μία επιστήμη 
> ατομικής αυτοβελτίωσης, μία ψυχολογία της ιδιώτευσης και της ιδιωτίας. Εδώ 
> μιλάμε για μία εξωστρέφεια της επιστήμης μας, να συνεκτιμά και να 
> συνυπολογίζει παραμέτρους και παράγοντες πολλών επιπέδων αποφεύγοντας του 
> -ισμούς, αναγωγισμούς, ψυχολογισμούς και κοινωνιολογισμούς, να προσπαθεί να 
> βλέπει κάθε φορά με συνεπή τρόπο την κανονιστική λειτουργία συγκεκριμένων 
> παραμέτρων ως αιτίες ή μεταβλητές που λειτουργούν σε όλα τα πεδία, σχολικό ή 
> ατομικό ή κοινωνικό κλπ.
> 
> 
> 
> Κλείνοντας θα έλεγα ότι η μελέτη πάνω στη βία, στις ποικίλες της μορφές και 
> εκφάνσεις, είναι ευχής έργον να γίνεται με θεωρητικά τεκμηριωμένους όρους, 
> αξιοποιώντας έννοιες με μεγάλη ιστορία στο χώρο μας και πάντα με ένα βλέμμα 
> που δε διστάζει να εγκαλέσει τα ιδεολογικά μας αυτονόητα και να προκαλέσει 
> τις εύπεπτες, τετριμμένες και δημοφιλείς οπτικές.
> 
> 
> 
> 
> 
> Επιμέλεια Συνέντευξης: Χάρης Πίσχος, Ψυχολόγος MSc
> ________
> 
> Orasi mailing list
> για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi-requ...@hostvis.net
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe
> 
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας 
> στείλτε email στην διεύθυνση
> Orasi@hostvis.net
> 
> διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα
> http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net
> 
> Για το αρχείο της λίστας
> http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/
> Εναλλακτικό αρχείο:
> http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/
> παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011)
> http://www.freelists.org/archives/orasi
> __________
> NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού
> http://www.nvda-project.org/
> _____________
> Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις 
> προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών
> ____________
 ________

Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net

διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα
http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net

Για το αρχείο της λίστας
http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/
Εναλλακτικό αρχείο:
http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/
παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011)
http://www.freelists.org/archives/orasi
__________
NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού
http://www.nvda-project.org/
_____________
Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις 
προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών
____________

Απαντηση