Author: qwiat
Date: Tue Jan 17 00:42:34 2006
New Revision: 6830
Modified:
PLD-doc/book/pl_book__konfiguracja/pl_konfiguracja__geninitrd.sec
Log:
- spore modyfikacje wstepu
Modified: PLD-doc/book/pl_book__konfiguracja/pl_konfiguracja__geninitrd.sec
==============================================================================
--- PLD-doc/book/pl_book__konfiguracja/pl_konfiguracja__geninitrd.sec
(original)
+++ PLD-doc/book/pl_book__konfiguracja/pl_konfiguracja__geninitrd.sec Tue Jan
17 00:42:34 2006
@@ -2,41 +2,53 @@
<section id="konfiguracja_geninitrd">
<title>Initrd</title>
<section id="konfiguracja_geninitrd_wstep">
- <title>Wstęp</title>
- <para>
- Zdarza się czasami, że potrzebujemy uruchomić
- <productname>PLD</productname> z dysku twardego na innym
- komputerze, jeśli druga maszyna posiada inną płytę
główną
- lub kontroler HDD, to niemal pewne jest, że system
- się nie uruchomi. Ujrzymy na ekranie komunikat jądra
- o błędzie:
- </para>
- <screen>Kernel panic: VFS: Unable to mount root fs...</screen>
- <para>
- Jądro mówi nam, że nie może zamontować głównego systemu
plików,
- gdyż nie ma jak wczytać odpowiedniego sterownika
kontrolera
- pamięci masowych:
-
<hardware>IDE</hardware>/<hardware>SCSI</hardware>/<hardware>RAID</hardware>.
- W PLD sterowniki są dostępne w
- postaci tzw. modułów, przez co nie są one "widoczne"
dla jądra
- w trakcie startu systemu. Aby system wystartował
wymagane moduły
- muszą zostać wcześniej umieszczone w specjalnym
"obrazie"
- nazywanym <emphasis>initrd</emphasis> (initial ramdisk),
- który jest wczytywany przez bootloader.
- Initrd jest tworzony w trakcie instalacji systemu,
jednak
- w późniejszym czasie jesteśmy zdani na siebie.
- </para>
+ <title>Wstęp</title>
<para>
+ W PLD wszystkie możliwe sterowniki są dostępne w
+ postaci tzw. modułów, przez co nie są one "widoczne" dla
+ jądra w trakcie startu systemu. Aby system wystartował
+ wymaganych jest kilka modułów koniecznych do
zamontowania
+ głównego systemu plików, są to moduły kontrolera
urządzeń
+ masowych (IDE/SCSI/RAID) oraz systemu plików na głównej
+ partycji systemowej (rootfs): "/".
+ </para>
+ <para>
+ Jedynym sposobem dostarczenia tych sterowników jest
+ umieszczenie ich w specjalnym "obrazie" zwanym
+ <literal>initrd</literal> (initial ramdisk). Obraz ten
jest
+ plikiem wczytywanym przez bootloader, tak więc oprócz
initrd
+ musimy właściwie skonfigurować bootloader.
Obraz przechowywany jest w katalogu
<filename>/boot</filename>
i zwykle nazywa się
<filename>initrd-{$wersja_jądra}.gz</filename>,
do niego zaś prowadzi łącze o nazwie
<filename>initrd</filename>.
</para>
<para>
+ Initrd jest tworzony przy każdej instalacji
+ systemu, lub instalacji/aktualizacji kernela. Bywa
jednak, że
+ nasz obraz nie jest wygenerowany prawidłowo i jesteśmy
+ zmuszeni do utworzenia go samodzielnie. Źle utworzony
+ uniemożliwi uruchomienie systemu, ujrzymy wtedy
następujący
+ komunikat:
+ <screen>Kernel panic: VFS: Unable to mount root
fs...</screen>
+ Jądro mówi nam, że nie może zamontować głównego systemu
plików,
+ gdyż brakuje mu jakiegoś sterownika. Może się to zdarzyć
+ jeśli nasz sprzęt nie został prawidłowo wykryty lub
próbujemy
+ uruchomić PLD z naszego dysku na innym komputerze
+ (o innym kontrolerze urządzeń masowych).
+ </para>
+ </section>
+ <section id="konfiguracja_geninitrd_przygotowanie">
+ <title>Przygotowanie</title>
+ <para>
Poniżej przedstawiono trzy metody generowania initrd. W
większości wypadków najwygodniejszy będzie pierwszy
sposób, w
przypadku dwóch pozostałych musimy znać nasz sprzęt i
system
- plików partycji "/" aby wskazać nazwy właściwych
modułów. Dwie
- ostatnie mają jedną zasadniczą przewagę, mogą być
+ plików partycji "/" aby wskazać nazwy właściwych
modułów.
+ Jeśli obraz nie jest tworzony prawidłowo przez pierwszą
+ metodę musimy się zadowolić dwoma pozostałymi, co więcej
+ będziemy musieli powtarzać całą operację po każdorazowej
+ instalacji nowej wersji jądra. Druga i trzecia metoda
+ mają jedną zasadniczą przewagę nad pierwszą - mogą być
przeprowadzane na dowolnej maszynie.
</para>
<para>
@@ -46,7 +58,7 @@
chroot-a, możemy użyć dowolnej dystrybucji linuksa
jednak chyba
najwygodniejsze będzie użycie systemu uruchamianego z
płyty CD np.: <productname>PLD-Live</productname> lub
- <productname>RescueCD</productname>. Opis procedury
chroot-a
+ <productname>RescueCD</productname>. Opis procedury
chroota
z płyty typu Live znajdziemy w <xref
linkend="administracja_rescue" />.
</para>
</section>
@@ -60,7 +72,7 @@
"/" mogą zostać wykryte automatycznie. Proces ten
zaczynamy
od podłączenia dysku twardego do docelowej maszyny i
posłużenia się inną dystrybucją w celu wykonania
operacji
- chroot-a.
+ chroota.
</para>
<para>
Jeśli zmieniły się nazwy urządzeń masowych po
podłączeniu dysku
@@ -200,7 +212,8 @@
</para>
<para>
Na koniec restartujemy komputer i system powinien
uruchomić
- się bez problemu.
+ się bez problemu. Konfigurację bootloaderów szerzej
opisano w
+ <xref linkend="bootloader_wstep" />.
</para>
</section>
_______________________________________________
pld-cvs-commit mailing list
pld-cvs-commit@lists.pld-linux.org
http://lists.pld-linux.org/mailman/listinfo/pld-cvs-commit
