Nadal nie wiadomo dokladnie, dlaczego David Pologruto, nauczyciel fizyki w
szkole sredniej, zostal pchniety przez jednego z uczniow nozem kuchennym.
Powszechnie znane fakty sa takie:
Jason H., piatkowy uczen drugiej klasy szkoly sredniej w Coral Springs na
Florydzie marzyl o studiach medycznych. Nie o jakichkolwiek studiach
medycznych, ale na Uniwersytecie Harvarda. Pologruto ocenil rozwiazanie
przez Jasona testu z fizyki na 80 punktow. Przekonany, ze taki wynik -
dajacy mu zaledwie czworke - grozi obroceniem w niwecz dalszych planow,
Jason zabral do szkoly noz kuchenny, wszedl do laboratorium fizycznego,
rzucil sie na nauczyciela i zanim zostal obezwladniony, dzgnal go w
obojczyk.
Sedzia uznal, ze Jason jest niewinny, poniewaz podczas tego incydentu mial
chwilowo ograniczona zdolnosc oceny wydarzen. Werdykt ten opieral sie na
opinii konsylium zlozonego z czterech psychologow i psychiatrow /.../
Jason zostal przeniesiony do szkoly prywatnej, ktora ukonczyl po dwoch
latach jako najlepszy uczen w klasie. Dokladne opanowanie materialu objetego
programem nauczania dawaloby mu ocene bardzo dobra, ale Jason nie poprzestal
na tym. Bral dodatkowe lekcje, chodzil na zajecia dla zaawansowanych i w
rezultacie zdal z ogolnym wynikiem celujacym. Aczkolwiek ukonczyl szkole z
wyroznieniem, jego byly nauczyciel fizyki, David Pologruto, narzekal ze
nigdy go nie przeprosil ani nawet nie poczuwal sie do odpowiedzialnosci za
to, co mu zrobil.
Nasuwa sie pytanie: jak ktos o tak ewidentnie wybitnej inteligencji mogl
postapic tak irracjonalnie, tak beznadziejnie glupio? Odpowiedz brzmi:
inteligencja, ktora wykazujemy sie w nauce ma niewiele wspolnego z zyciem
emocjonalnym. Najbystrzejsi sposrod nas moga dac sie poniesc nieokielznanym
emocjom i dzialac pod wplywem niekontrolowanych impulsow; osoby o wysokim
ilorazie inteligencji moga zadziwiajaco nieudolnie kierowac swym zyciem
prywatnym. /.../
Daniel Goleman 'Inteligencja emocjonalna'. Rozdzial III: 'Kiedy madry jest
glupi'. Przeklad Andrzeja Jankowskiego.
