[Orasi] Σταύρωση: Πώς ερχόταν ο θάνατος, οι σταυρώσεις του Μ. Αλεξάνδρου και το σχήμα Χ | Αφιερώματα | News 24/7

2018-04-06 ϑεμα Konstantinos Theodoropoulos

http://www.news247.gr/afieromata/stayrwsh-pws-erxotan-o-thanatos-oi-stayrwseis-toy-m-aleksandroy-kai-to-sxhma-x.6599173.html

Σταύρωση: Πώς ερχόταν ο θάνατος, οι σταυρώσεις του Μ. Αλεξάνδρου και το σχήμα Χ
Η σταύρωση έχει συνδεθεί με τον θάνατο του Ιησού - Εφαρμοζόταν από τους 
αρχαίους λαούς από τον 6ο αιώνα πΧ και χρησιμοποιήθηκε και στα χρόνια μετά τον 
Μεγάλο Αλέξανδρο - Η σταύρωση σε Χ του απόστολου Ανδρέα

06 ΑΠΡ 2018   10:20

Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν "σταυρούς" τους ξύλινους πασσάλους, τους οποίους 
έμπηγαν στο έδαφος και χρησίμευαν για περίφραξη (σταύρωση, σταύρωμα) διαφόρων 
χώρων (οικιών, αυλών, στρατοπέδων, κτημάτων, κήπων, στάβλων ή ναυστάθμων).

Κατά μια άποψη η λέξη "σταυρός" προέρχεται από τη ρίζα "σταF" του ρήματος 
"ίστημι". Αντίστοιχη είναι στην ινδική σανσκριτική η ρίζα stav– στη λέξη 
stavaras (σταθερός) και στο γλωσσικό ιδίωμα Zend των Ιρανών στη λέξη stavra 
(σταθερός, άτεγκτος, αυστηρός, δυνατός). Επίσης στις λατινικές λέξεις stiva και 
instauro και στη γοτθική sturjan (ιστάναι, μεταφορικά: διαβεβαιώνω).

Σχεδόν ταυτόσημες έγιναν οι έννοιες σταυρός - δένδρο, όταν η ανθρωπότητα, από 
την πρώιμη κιόλας ιστορία της, χρησιμοποίησε το δένδρο για κάποιου είδους 
μαρτύριο, του οποίου ο σκοπός ήταν να συνδυάζει όσο το δυνατόν σφοδρότερους 
πόνους με τον όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εξευτελισμό. Το μαρτύριο αυτό ήταν η 
ανάρτηση προς βαθμιαία θανάτωση. Το πιο πρόχειρο μέσο γι’ αυτό ήταν το δένδρο, 
ο αρχαίος σταυρός. Σταύρωση από τότε ονομάστηκε η ανάρτηση πάνω σε κορμό 
δένδρου προς βαθμιαία θανάτωση.

Ως Σταύρωση ορίζεται λοιπόν η μέθοδος εκτέλεσης θανατικής ποινής με κάρφωμα ή 
και δέσιμο του θύματος επάνω σε πάσσαλο, δένδρο ή σε σταυρό σχήματος T. Ο 
Ηρόδοτος χρησιμοποιεί τους όρους ανασκολοπίζειν για την τοποθέτηση των θυμάτων 
εν ζωή και ανασταυρούν για την καθήλωση των πτωμάτων τους, μετά από εκείνον, τα 
δύο ρήματα γίνονται συνώνυμα και εκφράζονται με τον όρο Σταύρωση-Σταυρώνω.

Η ιστορική προέλευση παραμένει μυστήριο

Η σταύρωση, εφαρμοζόταν από αρκετούς λαούς όπως οι Πέρσες, οι Ιουδαίοι, οι 
Καρχηδόνιοι οι Ρωμαίοι κ.ά., από τον 6ο π.Χ. αιώνα έως τον 4ο μ.Χ. αιώνα.

Αυτή η μέθοδος εκτέλεσης θανατικής ποινής καταργήθηκε από τον αυτοκράτορα Μ. 
Κωνσταντίνο το 337 σε ολόκληρη την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, από σεβασμό προς το 
σταυρικό μαρτύριο του Ιησού Χριστού.

Πώς ερχόταν ο θάνατος:

Τα καρφιά, τα οποία έχουν διαπεράσει τα χέρια του σταυρωμένου προκαλούν 
αιμορραγία και πόνο, ωστόσο, ο θάνατος πάνω στον σταυρό έχει μια σειρά από 
προδιαθετικά αίτια. Ξεκινά από το άγριο φραγγέλλωμα για να ακολουθήσει το 
κάρφωμα των χεριών και των ποδιών και η καθήλωση στον σταυρό. Αυτού του είδους 
η καθήλωση καθιστά αδύνατη την ομαλή αναπνοή και επιφέρει αργά και βασανιστικά 
τον θάνατο στον «επί ξύλου κρεμάμενον».

Το Ευαγγέλιο, όπου περιγράφεται η σταύρωση, αναφέρει ότι οι Ρωμαίοι στρατιώτες 
χρησιμοποιούσαν με τον αγριότερο τρόπο ένα εργαλείο, το φραγγέλλιο. Ο δήμιος 
που εκτελούσε τη φραγγέλλωση έπαιρνε ένα χοντρό μαστίγιο με πολλές λουρίδες 
στην άκρη. Πάνω τους ήταν δεμένες σφαίρες από μολύβι ή μικρά κόκαλα ζώων ή και 
κότσια από πρόβατο.

Το θύμα βρισκόταν δεμένο σε μια κολόνα ή έναν πάσσαλο. Ο βασανιστής χτυπούσε με 
δύναμη αυτό το φονικό εργαλείο πάνω στη ράχη του δεσμώτη. Από τα πρώτα κιόλας 
χτυπήματα το δέρμα αυλακωνόταν. Ύστερα από μερικά πλήγματα ακόμα, έφευγαν οι 
σάρκες του και απογυμνώνονταν τα κόκαλα.


Οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν τη μέθοδο εκτέλεσης

Οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν την σταύρωση ως μέθοδο εκτέλεσης και ίσως την 
εφηύραν κιόλας, ήταν οι Πέρσες. Ο λόγος για τον οποίο την χρησιμοποιούσαν ήταν 
πιθανόν για να μην έρχεται σε επαφή το σώμα του καταδικασμένου με τη γη και την 
μολύνει, καθώς ήταν αφιερωμένη στην αρχαία ιρανική θεότητα του Ζωροαστρισμού, 
τον Αχούρα Μάζντα. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, το 519 π.X. ο Δαρείος ο Α', βασιλιάς 
των Περσών, σταύρωσε 3.000 πολιτικούς αντίπαλους του στην Βαβυλώνα.

Άλλες αρχαίες πηγές αναφέρουν τη χρήση της σταύρωσης από τους Ινδούς, τους 
Ασσυρίους, τους Σκύθες, τους Θράκες. Ο Τάκιτος αναφέρει ότι οι Γερμανοί 
χρησιμοποιούσαν τη σταύρωση όπως και οι Κέλτες, ενώ ο Σαλλούστιος αναφέρει ότι 
και οι Νουμίδες χρησιμοποιούσαν αυτόν τον τρόπο εκτέλεσης.

Επίσης, σύμφωνα με αρκετές πηγές, οι Καρχηδόνιοι εφάρμοζαν τη σταύρωση. Από 
τους Καρχηδόνιους, η σταύρωση πέρασε και στους Ρωμαίους οι οποίοι ονόμαζαν το 
εκτελεστικό όργανο, crux.

Στον ελληνιστικό κόσμο, οι εγκληματίες συχνά τοποθετούνταν επάνω σε σανίδα όπου 
γινόταν η διαπόμπευση, ο βασανισμός και η δημόσια εκτέλεσή τους. Η τιμωρία αυτή 
έμοιαζε με μία μορφή σταύρωσης, αυτή όπου καρφωνόταν το θύμα σε πάσσαλο. 
Σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη, ο Διονύσιος Α', τύραννος των Συρακουσών, 
συνέλαβε και σταύρωσε Έλληνες μισθοφόρους που είχαν στη δούλεψή τους οι 
Καρχηδόνιοι.

Επίσης, ο Μέγας Αλέξανδρος εφάρμοσε τη σταύρωση. Σύμφωνα με την "Ιστορία του 
Μεγάλου Αλεξάνδρου" του Κόιντου Κούρτιου Ρούφου, ο Μέγας Αλέξανδρος, σταύρωσε 
συνολικά 2.000 επιζώντες από την πολιορκία της Τύρου , ενώ είναι 

[Orasi] Κώστας βάρναλης. Η μάνα του χριστού.

2018-04-06 ϑεμα Σκορδίλης Σπύρος
Κώστας Βάρναλης, η μάνα του Χριστού.


Πως οι δρόμοι ευωδάνε με βάγια στρωμένοι 
ηλιοπάτητοι δρόμοι και γύρω μπαξέδες! 
Η χαρά της γιορτής όλο πιότερο αξαίνει 
και μακριάθε βογκάει και μακριάθε ανεβαίνει. 

Τη χαρά σου, Λαοθάλασσα, κύμα το κύμα, 
των αλλώνε τα μίση καιρό τηνε θρέφαν 
κι αν η μαύρη σου κάκητα δίψαε το κρίμα, 
να που βρήκε το θύμα της, άκακο θύμα! 

Α! πώς είχα σα μάνα κ΄εγώ λαχταρήσει 
(ήταν όνειρο κ’ εμεινεν, άχνα και πάει) 
σαν και τ’ άλλα σου αδέρφια να σ’ είχα γεννήσει 
κι από δόξες αλάργα κι αλάργ΄από μίση! 

Ένα κόκκινο σπίτι σ΄αυλή με πηγάδι... 
και μιά δράνα γιομάτη τσαμπιά κεχριμπάρι... 
νοικοκύρης καλός να γυρνάς κάθε βράδυ, 
το χρυσό, σιγαλό και γλυκό σαν το λάδι. 

Κι άμ΄ανοίγεις την πόρτα με πριόνια στο χέρι, 
με τα ρούχα γεματα ψιλό ροκανίδι, 
(άσπρα γένια, άσπρα χέρια) η συμβία περιστέρι 
ν’ ανασαίνει βαθιά τ’ όλο κέδρον αγέρι. 

Κι αφού λίγο σταθείς και το σπίτι γεμίσει 
τον καλό σου τον ίσκιο, Πατέρα κι Αφέντη, 
η ακριβή σου να βγαίνει νερό να σου χύσει, 
ο ανυπόμονος δείπνος με γέλια ν’ αρχίσει. 

Κι ο κακόχρονος θάνατος θα ’φτανε μέλι 
και πολλή φύτρα θ’ άφηνες τέκνα κι αγγόνια 
καθενού και κοπάδι, χωράφι κι αμπέλι, 
τ’ αργαστήρι εκεινού, που την τέχνη σου θέλει. 

Κατεβάζω στα μάτια τη μαύρη ομπόλια, 
για να πάψει κι ο νους με τα μάτια να βλέπει... 
Ξεφαντώνουν τ΄αηδόνια στα γύρω περβόλια, 
λεϊμονιάς σε κυκλώνει λεπτή μοσκοβόλια. 

Φεύγεις πάνου στην άνοιξη, γιέ μου καλέ μου, 
Άνοιξή μου γλυκιά, γυρισμό που δεν εχεις. 
Η ομορφιά σου βασίλεψε κίτρινη γιέ μου, 
δε μιλάς, δεν κοιτάς, πώς μαδιέμαι, γλυκέ μου! 

Καθώς κλαίει, σαν της παίρνουν το τέκνο, η δαμάλα, 
ξεφωνίζω και νόημα δεν έχουν τα λόγια. 
Στύλωσέ μου τα δυό σου τα μάτια μεγάλα: 
τρέχουν αίμα τα στήθια, που βύζαξες γάλα. 

Πως αδύναμη στάθηκε τόσο η καρδιά σου 
στα λαμπρά Γεροσόλυμα Καίσαρας να ’μπεις! 
Αν τα πλήθη αλαλάζανε ξώφρενα (αλιά σου!) 
δεν ηξέραν ακόμα ούτε ποιό τ΄όνομά σου! 

Κει στο πλάγι δαγκάναν οι οχτροί σου τα χείλη... 
Δολερά ξεσηκώσανε τ’ άγνωμα πλήθη, 
κι όσο ο γήλιος να πέσει και να’ ρθει το δείλι, 
το σταυρό σου καρφώσαν οι οχτροί σου κ’ οι φίλοι. 

Μα γιατί να σταθείς να σε πιάσουν! Κι ακόμα, 
σα ρωτήσανε: «Ποίος ο Χριστός;»  τι’πες «Να με»! 
Αχ! δεν ξέρει, τι λέει το πικρό μου το στόμα! 
Τριάντα χρόνια παιδί μου δε σ’ έμαθ’ ακόμα!
Φωτογραφία, Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα και κοντινό πλάνο
Αντιδράστε
(για να αλληλεπιδράσετε με την ανακοίνωση, πατήστε δύο φορές με δύο δάχτυλα) 
Διατίθενται ενέργειες
 

Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net

διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα
http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net

Για το αρχείο της λίστας
http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/
Εναλλακτικό αρχείο:
http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/
παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011)
http://www.freelists.org/archives/orasi
__
NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού
http://www.nvda-project.org/
_
Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις 
προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών


[Orasi] Ο τζόγος στην Αρχαία Ελλάδα. Τα κυβεία, η οστρακίνδα, το τάβλιον, οι ορτυγοκοπίες και η πόκα! Σε Ιερό της Αθηνάς στην Ιερά Οδό σύχναζαν οι …κυβευτέ ςαπό την μηχανή του χρόνου

2018-04-06 ϑεμα Stelios Tsaggaris
Η καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων περιελάμβανε και τον τζόγο με τον οποίο οι 
πρόγονοί μας ήταν παθιασμένοι.
Στα κυβεία ή κυβευτήρια, δηλαδή τις μπαρμπουτιέρες, χάνονταν περιουσίες στα 
ζάρια, που παίζονταν σε χώρους που σήμερα θα τους λέγαμε κακόφημους.
Το Ιερό της Αθηνάς Σκιράδος στην Ιερά Οδό ήταν ένα από τα πιο γνωστά σημεία 
συνάντησης για τους κυβευτές.
Τα ζάρια ανακαλύφθηκαν σύμφωνα με την παράδοση από τον ομηρικό ήρωα Παλαμήδη, 
κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Τροίας.
Στον Παλαμήδη αποδίδεται και το παιχνίδι του διαγραμμισμού, δηλαδή της ντάμας.
live-in-gr_1387708447_22-12-2013_102
Το μπαρμπούτι ήταν δημοφιλές και στηνόταν εύκολα πάνω σε μια κουβέρτα, ενώ 
οποιοσδήποτε μπορούσε να κουβαλάει τρία ζάρια χωρίς να γίνεται αντιληπτός.
Οι παίκτες προσπαθούσαν να πετύχουν τη «ριξιά της Αφροδίτης» και να αποφύγουν 
τη «ριξιά του σκύλου», με την οποία έχαναν τα λεφτά τους.
Τα ζάρια δεν τα έριχναν ποτέ με το χέρι, αλλά μέσα από ένα αγγείο, το κήθιον. 
Για κάθε περίπτωση πάντως, οι κυβευτές είχαν και τους προστάτες θεούς, τον Ερμή 
και τον Πάνα.
Υπήρχαν και διάφορες ονομασίες για τις ζαριές, τις οποίες παραθέτει ο 
Πολυδεύκης. Οι καλές ζαριές (ευκυβείν) και οι κακές (δυσκυβείν).
H καλύτερη ζαριά 3Χ6, ονομαζόταν «μίδας» ή «Αφροδίτη» , άλλες ονομάζονταν 
«ευδαίμων», «αντίτευχος» (εχθρός) , «δάκνων», «Λάκωνες», «Αργείος» κλπ.
Μερικές άλλες ονομασίες ταυτίζονταν με τις καλές ζαριές όπως «κύων» ή «χίος» 
για τον άσσο, «κώος» για το έξι κλπ.
Τα παιδιά έπαιζαν και αυτά τυχερά παιχνίδια με ζάρια. Ο «Αστραγαλισμός» 
παιζόταν με κύβους ή «κόττα», δηλαδή αστράγαλοι (κότσια) μικρών μηρυκαστικών.
Τοποθετούσαν μέσα σε κύκλο τα κότσια και τα χτυπούσαν από κάποια απόσταση. Όσα 
έβγαζαν με το χτύπημα έξω από τον κύκλο, τόσα κέρδιζαν.
Το ίδιο παιχνίδι, όπως και το παιχνίδι «μονά-ζυγά», παιζόταν με ξηρούς καρπούς, 
αμύγδαλα και καρύδια.
Όταν υπήρχαν στοιχήματα μετατρεπόταν αυτομάτως σε τυχερό παιχνίδι.
Ο τζόγος καταγράφεται από τη μινωική εποχή.
Σε ανασκαφές που έγιναν στο ανάκτορο της Ζάκρου, βρέθηκαν δώδεκα πλακίδια από 
φαγεντιανή, που πάνω τους είχαν επαναλαμβανόμενους γραπτούς χαρακτήρες, μόνο 
από τη μία όψη.
Οι μελετητές υποστηρίζουν πως μπορούμε να μιλάμε για ένα παιχνίδι παρόμοιο με 
την πόκα.
ta-tyxera-paixnidia-sthn-arxaia-ellada
Πάθος υπήρχε φυσικά και για τους αγώνες ζώων.
Οι κοκορομαχίες, οι αγώνες ορτυκιών (ορτυγοκοπία) και των σκύλων, συγκέντρωναν 
πολλά στοιχήματα.
Οι ιδιοκτήτες τους εκπαίδευαν τα ζώα καθαρά για αυτόν τον σκοπό, δίνοντάς τους 
σκόρδο και κρεμμύδι και δένοντας στα πίσω νύχια των πετεινών μεταλλικά πλήκτρα, 
ώστε να προκαλούν θανάσιμα τραύματα.
Ένα άλλο αρχαιοελληνικό παιχνίδι, η τηλία, έφθασε ως τις μέρες μας ως τάβλι.
Στη ρωμαϊκή εποχή έγινε το παιχνίδι των «12 γραμμών», ή τάμπουλα και στο 
Βυζάντιο ονομάστηκε τάβλιον.
Η οστρακίνδα, το σημερινό κορόνα – γράμματα, παιζόταν με ένα όστρακο στην 
αρχαία Ελλάδα και στη ρωμαϊκή εποχή με νόμισμα.
Στη Ρώμη όταν τα τυχερά παιχνίδια εξελίχθηκαν σε κοινωνική μάστιγα, ελήφθησαν 
αυστηρά μέτρα για τον περιορισμό τους, προφανώς χωρίς εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Στο Βυζάντιο, τα περισσότερα αρχαιοελληνικά παιχνίδια προσωρινά χάθηκαν, αλλά 
τα ζάρια τα έριχναν με μανία ο Λέων Φωκάς, αδελφός του Νικηφόρου Φωκά, ο 
Ρωμανός Β’, γιος του Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου και ο Κωνσταντίνος Η’.
 

Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net

διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα
http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net

Για το αρχείο της λίστας
http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/
Εναλλακτικό αρχείο:
http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/
παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011)
http://www.freelists.org/archives/orasi
__
NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού
http://www.nvda-project.org/
_
Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις 
προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών


[Orasi] Στο κόσκινο δικαστικών αρχών το σκάνδαλο του Facebook

2018-04-06 ϑεμα Stelios Tsaggaris
Συντάκτης: 
efsyn.gr
Μια σειρά από δικαστικές έρευνες έχουν ξεκινήσει ανά τον κόσμο μετά το σκάνδαλο 
της παράνομης πρόσβασης ιδιωτικής εταιρείας στα δεδομένα 87 εκατ. χρηστών του 
Facebook.
Ο ιδρυτής της εταιρείας Μαρκ Ζούκερμπεργκ έχει κληθεί να καταθέσει στο 
αμερικανικό Κογκρέσο, ενώ και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καλέσει τη Σέριλ 
Σάντμπεργκ, τη δεύτερη στην ιεραρχία της Facebook να δώσει εξηγήσεις.
ΗΠΑ
Ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ έχει οριστεί ότι θα καταθέσει σε κοινή συνεδρίαση των 
επιτροπών Δικαιοσύνης, Εμπορίου και Ενέργειας του αμερικανικού Κογκρέσου όπου 
θα κληθεί να δώσει εξηγήσεις για το πώς επετράπη στην εταιρεία Cambridge 
Analytica να αποκτήσει πρόσβαση στα δεδομένα των χρηστών του Facebook. Επίσης, 
μέλη του Κογκρέσου έχουν αποστείλει επιστολές στην εταιρεία ζητώντας 
πληροφορίες και απαντήσεις για την υπόθεση.
Ταυτόχρονα, η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου των ΗΠΑ έχει ξεκινήσει έρευνα για 
το ενδεχόμενο η εταιρεία να χρησιμοποίησε «μη σύννομες πρακτικές» οι οποίες 
προκάλεσαν «ουσιαστική ζημία» στους καταναλωτές. Αν και η Facebook έχει έρθει 
σε συμφωνία με την Επιτροπή Εμπορίου προσφέροντας διαβεβαιώσεις για την 
ιδιωτικότητα των χρηστών, η έρευνα θα επεκταθεί και στο αν η εταιρεία 
συμμορφώνεται με τους αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς κανόνες για τη μεταβίβαση 
δεδομένων.
Επίσης, 37 πολιτείες των ΗΠΑ έχουν ζητήσει από τη Facebook εξηγήσεις και 
πληροφορίες για την υπόθεση.
Ευρωπαϊκή Ένωση
Η Ε.Ε. σε συνεργασία με τα κράτη-μέλη και τις αρμόδιες αρχές για την προστασία 
των προσωπικών δεδομένων των πολιτών ερευνά αν η Facebook έχει παραβιάσει τους 
νόμους. Επίσης έχει ανακοινώσει ότι συνεργάζεται στενά με τις αμερικανικές 
δικαστικές αρχές.
Ειδικά στη Βρετανία, η Επιτροπή Πληροφοριών του Ηνωμένου Βασιλείου έχει 
κατασχέσει δεδομένα από τα γραφεία της Cambridge Analytica στο Λονδίνο, την 
οποία κατηγορεί για απόκτηση δεδομένων χωρίς να έχει την απαιτούμενη 
εξουσιοδότηση.
Επίσης, η επιτροπή Μέσων Ενημέρωσης του βρετανικού κοινοβουλίου έχει καλέσει 
τον Μαρκ Ζούκερμπεργκ να καταθέσει, καθώς σύμφωνα με τον επικεφαλής της 
επιτροπής, Ντέιμιαν Κόλινς, τα υψηλόβαθμα στελέχη του Facebook «προσπάθησαν να 
παραπλανήσουν την επιτροπή» όταν κλήθηκαν να δώσουν εξηγήσεις.
Έρευνα έχει ξεκινήσει και η Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ιταλίας. Σύμφωνα με τον 
πρόεδρό της Τζιοβάνι Πιτρουτσέλα, στο επίκεντρο της έρευνας θα είναι ο 
ισχυρισμός της Facebook ότι οι υπηρεσίες του είναι δωρεάν, ενώ έχει αποκρύψει 
ότι κερδίζει χρήματα μέσω της χρήσης των δεδομένων των χρηστών.
Στην Αυστραλία και αλλού
Το ενδεχόμενο η Facebook να έχει παραβιάσει τους νόμους για την ιδιωτική ζωή 
των πολιτών ερευνούν οι αρχές της Αυστραλίας. Σύμφωνα με τους νόμους της χώρας, 
οι εταιρείες οφείλουν να διασφαλίζουν την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Στην Ινδία, η κυβέρνηση έχει ήδη ζητήσει από τη Facebook πληροφορίες για το αν 
έχουν διαρρεύσει στοιχεία πολιτών της, ενώ ο υπουργείο Επικοινωνιών και 
Τεχνολογίας Πληροφοριών της Ινδονησίας έχει ζητήσει τη διεξαγωγή έρευνας για 
πιθανές παραβιάσεις της νομοθεσίας.
 

Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net

διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα
http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net

Για το αρχείο της λίστας
http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/
Εναλλακτικό αρχείο:
http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/
παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011)
http://www.freelists.org/archives/orasi
__
NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού
http://www.nvda-project.org/
_
Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις 
προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών


[Orasi] Χαράματα Μεγάλη Πέμπτη…

2018-04-06 ϑεμα Konstantinos Theodoropoulos
Μεταρρύθμιση - Παρασκευή, 6 Απριλίου 2018 - 12:00 πμ

Χαράματα Μεγάλη Πέμπτη…

Share

Tweet

Share

Share

Email

Αξημέρωτα ακόμα,  ότι καιρό να έκανε, ο παππούς, άναβε τη σόμπα στην κουζίνα 
και φυσικά με  ξυπνούσε, γιατί στο ντιβάνι εκεί κοιμόμουν.
Είχε αρχίσει ήδη το ζύμωμα…
Μια ιεροτελεστία, που όσο ζω θα τη θυμάμαι. Ο παππούς ο Γληγόρης, Σουρμενέτες, 
από πολύτεκνη οικογένεια, έφυγε νωρίς από το χωριό και πέρασε απέναντι στο 
Βατουμι… Μετανάστευσε δηλαδή… Καταρχάς γιατί χρειάζονταν να δουλέψει και να 
στείλει πίσω στην οικογένεια παράδες.
Δεν είμαι σίγουρος, ότι  Γληγόρης έφυγε, για να μην πάει στον τούρκικο στρατό, 
όπως πάρα πολλά παλικάρια, από τον Πόντο, τη εποχή εκείνη. Έφυγε για το 
Βατούμι, όπου είχε κάτι θειούς  και μετά πέρασε στην Οντέσσα.
Το 1883 γεννηθείς, με το που πήγε έπιασε δουλειά, γιατί ήταν καλός αρτεργάτης, 
έτοιμος. Εξάλλου οι Σουρμενέτες ( οι εκ Σουρμένων ορμώμενοι) ήταν πολύ υψηλού 
επιπέδου αρτεργάτες,  αρτοποιοί, πολύ περισσότερο δε από ότι κατ΄ευφημισμόν 
έλεγαν, περί τους Ηπειρώτες.
Και εικάζω, πως δεν ήταν ο στρατός,  ο λόγος  του αποχωρισμού από την πατρίδα, 
λόγω του ότι, μετά από κάποια χρόνια δουλειάς, το΄18 ο παππούς, έπιασε δουλειά 
στον Κόκκινο Στρατό και έμεινε  αρκετά, ακολουθώντας τον  στα γεγονότα της 
εποχής .
Το σημαντικότερο δε όλων αυτών,  ήταν  πως ο παππούς Γληγόρης, έμαθε στην 
εντέλεια τη ρούσικη ζαχαροπλαστική, κυρίως τα γλυκά φούρνου,  μια υποδιαίρεση 
ορατή και δια γυμνού οφθαλμού, σε όλες τις κουζίνες της Ευρώπης.
Πέρασαν  πολλά  χρόνια,  για να το συνειδητοποιήσω, όταν διαπίστωσα ότι στις 
Βρυξέλλες, εκλέρ,  την Κυριακή το πρωί, έβγαζε ο φούρνος της γειτονιάς . Γιατί 
είναι  γλυκό του φούρνου,  το εκλέρ.
Ζύμωνε τα τσουρέκια, τα οποία, ποτέ μα ποτέ, δεν ήταν  γλυκά με την έννοια του 
γλυκίσματος.  Ήταν αφράτα αλλά όχι αφρός, όπως τα κάνουν μερικοί και δεν ζύμωσε 
ποτέ του, τριφτή ζύμη,  για τα τσουρέκια μας.
Είχε την πλήρη ευθύνη, από το τρίψιμο της μαγιάς, μέχρι  το βγάλσιμο από τον 
φούρνο.  Ο τόπος μοσχομύριζε μαχλέπι και κακουλέ.
Κανένας μας ποτέ, ήταν το διαρκές ερωτηματικό μου, δεν προσπάθησε να μάθει τη 
συνταγή του παππού.  Ιδίως  τη χρήση των μπαχαρικών.  Αρκετά μεγάλος, απλώς με 
έμαθε,  πως η μυρουδιά στην Αριστοτέλους, κάθε μέρα και πιο έντονη, ουδεμία 
σχέση είχε μα το ψήσιμο τσουρεκιών, διότι αυτά ήταν ήδη ψημένα. Ήταν κακουλές 
και μαχλέπι, απάνω σε τενεκάκι, απάνω στο ηλεκτρικοματι, λειτουργούσαν ως 
θυμιατό,  για να προσελκύουν την πελατεία.
Αφού φούσκωναν  τα τσουρέκια μέσα στις ξύλινες σκάφες-ζυμωτήρια,  τα έπλαθε σε 
όμορφες πλεξίδες, αλλά και πλεξίδες στεφάνια. Έβαζε σε μερικά που προορίζονταν 
για δώρα ή για στόλισμα, κόκκινα αυγά… Έμπαιναν στις λαμαρίνες και έφευγαν για 
τον φούρνο. Τότε έρχονταν  και η ώρα της ανάπαυσης του πολεμιστή.
Ανάβαινε στο φουρνοδόν,  το σημείο με την πιο γλυκιά ζέστη, μέσα στον φούρνο 
και έριχνε ένα πολύ ελαφρύ ύπνο. Ήταν η χαρά και για μένα.  Ανέβαινα, κούρνιαζα 
δίπλα του  και ήμουν  βασιλιάς .
Ο παππούς πέθανε το ‘ 78, με τον ίδιο τρόπο που πέθανε και η μανούλα μου. Όπως 
είπε τότε και ο γιατρός, κουράστηκε να ζει  και έσβησε  τις μηχανές.
Η κηδεία έγινε του Αγίου Νικολάου, ανήμερα και το παράπονο  της μανούλας μου 
ήταν, «γιατί  έφυγες έτσι γρήγορα πατέρα, εμένα ποιος θα με ζυμώσει τα 
τσουρέκια μου τώρα;».
Ήταν η πλέον τρυφερή της επίκληση, στον καταπληκτικό πατέρα της και παππού μου.

Σχολιασμός

Σχόλια

Share

Tweet

Share

Share

Email

http://metarithmisi.liberal.gr/post/%cf%83%cf%87%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%bf%cf%82/%ce%bc%ce%b9%cf%87%ce%ac%ce%bb%ce%b7-%ce%b3-%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%bb%ce%af%ce%b4%ce%b7-%cf%87%ce%b1%cf%81%ce%ac%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%bc%ce%b5%ce%b3/



Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου
 

Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net

διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα
http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net

Για το αρχείο της λίστας
http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/
Εναλλακτικό αρχείο:
http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/
παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011)
http://www.freelists.org/archives/orasi
__
NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού
http://www.nvda-project.org/
_
Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις 
προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών


[Orasi] Το πάσχα του 1967

2018-04-06 ϑεμα Σκορδίλης Σπύρος
Παράξενος ακούγεται ο τίτλος του σημερινού άρθρου: το Πάσχα του 1967 συνέβη 
πριν από πολλά χρόνια, 51 για την ακρίβεια -άλλοι από εμας ήμασταν παιδιά τότε, 
άλλοι αγέννητοι, άλλοι έφηβοι ή νέοι. Πώς μπορούμε να λέμε για φουτουριστικό 
διήγημα; Το κλειδί ίσως το δίνει η ίδια η λέξη, φουτουριστικόΝ: αυτό το τελικό 
Ν, αφού δεν είναι σε τίτλο μεζεδοπωλείου, μας υποβάλλει την ιδέα ότι το κείμενο 
που θα δουμε γράφτηκε πριν από ακόμα περισσότερα χρόνια, σε μια εποχή που το 
1967 ήταν μακρινό μέλλον.

Και έτσι είναι -θα δούμε ένα χρονογράφημα που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Έθνος 
στις 3 Απριλίου 1917. Ο συγγραφέας του, ο γνωστος δημοσιογράφος Τίμος 
Σταθόπουλος, φαντάζεται πώς θα είναι το Πάσχα σε πενήντα χρόνια από τότε, το 
1967.

Δεν πρόκειται για εμπεριστατωμένη μελλοντολογική μελέτη, μάλλον για ένα 
χρονογράφημα γραμμένο για να περάσει η ώρα και να κλεισει η στήλη. Το πρόσεξα 
καθώς φυλλομετρούσα παλιές εφημερίδες για να βρω κάτι άλλο, επειδή πάντοτε μου 
τραβάνε την προσοχή οι προσπάθειες να προβλεφθεί το μέλλον, είτε σοβαρές είτε 
επιπόλαιες. Καλύτερα θα ηταν να το εχω βρει πέρυσι, που είχαμε στρογγυλή 
απόσταση 100 χρόνων από το 1917 και 50 χρόνων από το 1967, αλλά το βρήκα τώρα 
και δεν θέλω να το κρατήσω έως το Πάσχα του 2067 διοτι έχω προγραμματίσει κάτι 
άλλο για τότε.

Δυο λόγια για τον συγγραφέα. Ο Τίμος Σταθόπουλος γεννηθηκε στην Καλαμάτα το 
1874 και κατά περιόδους διετέλεσε αρχισυντάκτης στην Πατρίδα και στην Ακρόπολι. 
Κρατούσε τη στήλη του χρονογραφήματος, κατά περιόδους, στο Νέον Άστυ και στο 
Έθνος. Συνήθως υπέγραφε ΤΙΜ.ΣΤΑΘ., όπως και σε αυτό το χρονογράφημα. Πέθανε το 
1923.

Το κείμενο γράφεται Απριλιο του 1917, ενώ μαίνεται ο μεγαλος ευρωπαϊκός πόλεμος 
που αργότερα ονομάστηκε "1ος Παγκόσμιος" και που εδω ο Σταθόπουλος τον 
προβλέπει τριακονταετή. Η Ελλάδα είναι κομμένη στα δύο, το κράτος των Αθηνών με 
τον βασιλιά και της Θεσσαλονίκης με τον Βενιζέλο. Σε λίγους μήνες, οι γαλλικές 
λόγχες θα διώξουν τον Κωνσταντίνο και θα φέρουν την επανένωση.

Το πραγματικο Πάσχα του 1967, φυσικά, ήταν πένθιμο για τη χωρα μας, αφού έπεσε 
στις 30 Απριλίου, εννιά μέρες από την απριλιανή δικτατορία -Πάσχα χωρίς 
Ανάσταση.

Μονοτονίζω αλλά, κατ' εξαίρεση ίσως, διατηρώ την ορθογραφία του πρωτοτύπου.

ΤΟ ΠΑΣΧΑ TOY 1967

(Φουτουριστικόν διήγημα)

Το μεσημέρι της 2ας Απριλίου του έτους 1967, ημέρας του Πάσχα, η πατριαρχική 
οι­κογένεια του γέρο-Δημήτρη εκάθισε στο τραπέζι, σκεπασμένο από Πασχαλινά 
τρόφιμα της εποχής. Το τραπέζι ήτο σκεπασμένο με πιατέλες γεμάτες πορτοκάλια, 
ελιές, μαρούλια, ξεφλουδισμένα κουκιά, σύκα ξερά,

καρύδια, μύγδαλα, φουντούκια, σταφίδες και άλλα διάφορα εκλεκτά προϊόντα της 
γης. Ο παππούς έκαμε το σταυρό του και είπε :

— Εμπρός, παιδιά. Χριστός Ανέστη...

Τα παιδιά έβαλαν εν χορώ το «Χριστός Ανέστη» και ερρίχθηκαν στο φαΐ. Αφού δε 
εχόρτασαν και ο παππούς εσηκώθηκε και ξαπλώθηκε κάτω από ένα πλάτανο στον 
ί­σκιο, τα εγγόνια τον επεριτριγύρισαν και του είπαν :

—Δεν μας λες, παππού, καμιά παλιά ι­στορία;

— Χμ, έκαμε ο παππούς. Να σας πω... Τι να σας πω; Να, τώρα πριν που τρώγαμε 
θυμήθηκα το τελευταίο Πάσχα που εκάμαμε κατά τα παλαιά ελληνικά έθιμα. Κατά το 
έτος 1917, προ πενήντα ετών, το τρίτο έτος του τριακονταετούς Πανευρωπαϊκού 
πολέ­μου. Εκείνη τη χρονιά θυμούμαι που εφά­γαμε το τελευταίο Πασχαλινό αρνί 
και το τελευταίο κοκορέτσι.

— Τι θα ειπεί κοκορέτσι, παππού ;

—Ένα είδος φαγητού που εφτειάναμε με τα άντερα και τα τζιεράκια του αρνιού.

— Και τι θα ειπεί αρνί, παππού;

— Εκείνο το ζώο το ήμερο με το άσπρο μαλλί, που σάς έδειξα προχθές στο 
Ζωολογικό κήπο,

— Και πώς ετρώγατε τα άντερά του, παππού, αφού ήτο ζωντανό;

— Το εσφάζαμε και το εξεκοιλιάζαμε!

—Τό εσφάζατε, εφώναξαν τα παιδιά όλα με γουρλωμένα τα μάτια και ωρθωμένας 
τας τρίχας.

— Ναι. Το εσφάζαμε και το περνούσαμε σ’ ένα σουβλί και το εψήναμε στη 
φωτιά. Εβάφαμε και τα αυγά της κόττας κόκκινα.

— Τι θα ειπεί κόττα, παππού ;

-Η κόττα ήτο ένα είδος πουλί.

—Εκελαϊδούσε, παππού;

— Όχι. Το τρώγαμε και αυτό. Δυστυχώς όμως δεν εσώθη κανένα από αυτό το 
είδος. Εις το Ζωολογικόν Μουσείον ίσως υπάρχει καμμία κόττα ταριχευμένη. Κατά 
το έτος λοι­πόν που σας είπα, το 1917, ηθέλαμε να γιορ­τάσουμε το Πάσχα κατά τα 
πατροπαράδοτα έθιμα. Το είχαμε σε κακό να μη σφά­ξουμε αρνί και να μη βάψουμε 
αυγά. Γι’ αυτό, αφού εν τω μεταξύ τας προηγουμένας ημέρας της νηστείας, —ημέρας 
νηστείας ελέγαμε τότε τας ημέράς, που δεν τρώγαμε κρέας— εξωδέψαμε ό,τι είχαμε 
και δεν είχαμε, α­ναγκαστήκαμε να πουλήσουμε ολόκληρα οικόπεδα -όσοι είχαμε— 
για ν’ αγοράσουμε ένα αρνί και λίγα αυγά. Ήτο το τελευ­ταίο μας Πάσχα εκείνο

που εφάγαμε αρνί. Γιατί τα άλλα χρόνια, που ελπίζαμε ότι ο πόλεμος θα 
ετελείωνε, ο πόλεμος εξηκολούθησε αγριώτερος, οι γεωργοί όλοι επήγανε στον 
πόλεμο και οι άνθρωποι, μη έχοντες ψωμί και τα άλλα αγαθά της γης που τρώμε 
σήμερα, έσφαξαν και έφαγαν όλα τα ζώα, με τα οποία ετρέφοντο, και έτσι όταν ο 
πόλεμος ετελείωσε εγίναμε ολοι οι άνθοωποι κατ’ ανάγκην 

[Orasi] Επιτάφιος, γωνία 3rd Ave. και 17 Str. | Ελλάδα | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

2018-04-06 ϑεμα Konstantinos Theodoropoulos

http://www.kathimerini.gr/957675/article/epikairothta/ellada/epitafios-gwnia-3rd-ave-kai-17-str

Επιτάφιος, γωνία 3rd Ave. και 17 Str.
05.04.2018 : 19:25

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Για τη βαφή των αυγών ήταν απαραίτητο ένα ταξίδι στην Αστόρια. Το 
απόγευμα της Μ. Τετάρτης, μαζί με μια παρέα Ελλήνων «νεομεταναστών», διασχίσαμε 
τη γέφυρα του Κουίνσμπορο με το γεμάτο νεοϋορκέζικο μετρό, για να εξοπλιστούμε 
με τα απαραίτητα εφόδια. Πάνω από το επιβλητικό skyline του Μανχάταν τα σύννεφα 
υποχωρούσαν και φανέρωναν τον ανοιξιάτικο ήλιο. Κατεβήκαμε στον τελευταίο 
σταθμό, στην καρδιά της Αστόρια, όπου μας υποδέχθηκαν η γνώριμη μυρωδιά του 
ελληνικού φαγητού και μία σειρά από χειμαρρώδεις φωνές που συζητούσαν δυνατά 
στη γλώσσα μας. Ολες οι αισθήσεις, πλην της όρασης, έφερναν στον νου την Ελλάδα 
και έπιασα αρκετούς να κλείνουν τα μάτια τους με νοσταλγία.

Τη Μ. Παρασκευή μάζεψα μία ομάδα φίλων από κάθε γωνιά του πλανήτη και βρεθήκαμε 
στους 17 Δρόμους, στο ορθόδοξο εκκλησάκι του Ιωάννη του Βαπτιστή. Στεκόταν 
ταπεινά πλαισιωμένο ανάμεσα στα θηριώδη κτίρια που συναντά κανείς στην 
πολυάσχολη γειτονιά του Flatiron, ωστόσο ο κόσμος που είχε συσσωρευθεί για την 
τελετή τού έδινε έναν αέρα μεγαλοπρέπειας. Οταν ο υπέροχα στολισμένος επιτάφιος 
βγήκε για την περιφορά, απολαύσαμε ένα θέαμα σουρεαλιστικών αντιφάσεων. Για 
λίγα λεπτά, η κυκλοφορία στους δρόμους έκλεισε, και η απέραντη Τρίτη Λεωφόρος 
ανήκε στο ορθόδοξο πλήθος. Υπό το φως τον ατελείωτων φαναριών και neon 
πινακίδων και τα βλέμματα απορίας των περαστικών, έστω και στιγμιαία, η 
κατατονική ησυχία της πορείας μας επισκίασε τα θορυβώδη κορναρίσματα και τις 
σειρήνες της πόλης.

Το Μ. Σάββατο συναντήσαμε το «μωσαϊκό» της πολυπολιτισμικής Νέας Υόρκης στον 
μεγαλοπρεπή καθεδρικό ναό του Αγίου Δημητρίου στο Upper East Side, όπου εκτός 
από την ελληνική πλειοψηφία συναντούσε κανείς Ρώσους, Σέρβους, Αιγύπτιους 
χριστιανούς. Τα μεσάνυχτα, με το ξέσπασμα των χαρμόσυνων καμπάνων, η εκκλησία 
μετατράπηκε σε μια μικρή Βαβέλ, όπου το πλήθος αντάλλασσε αγκαλιές και ευχές 
στη δική του γλώσσα. Αντίθετα από τη βιβλική ιστορία, οι διαφορές μάς έφερναν 
πιο κοντά. Η σκέψη πως προερχόμασταν από δεκάδες χώρες και διαφορετικούς 
πολιτισμούς, ωστόσο αναβιώναμε με τον τρόπο μας μια οικεία μας παράδοση, ήταν 
απρόσμενα συγκινητική.

Στην πόλη των ασταμάτητων ρυθμών, του πλήθους που πάντοτε κινείται βιαστικό 
προς κάθε κατεύθυνση, το ελληνικό Πάσχα ήταν μια ασυνήθιστη αναστολή του 
χρόνου. Σαν να σταμάτησε έστω για λίγο να χτυπά η νευρωτική καρδιά της Νέας 
Υόρκης και να την κυρίευσε ένα αίσθημα ηρεμίας. «Τι σου έκανε μεγαλύτερη 
εντύπωση;» ρώτησα την Αμερικανίδα φίλη που με ακολούθησε σε όλες τις τελετές. 
Επειτα από λίγα δευτερόλεπτα σκέψης, μου απάντησε: «Δεν έχω ξαναδεί 
Νεοϋορκέζους να χαμογελούν τόσο γαλήνια».



Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου
 

Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net

διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα
http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net

Για το αρχείο της λίστας
http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/
Εναλλακτικό αρχείο:
http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/
παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011)
http://www.freelists.org/archives/orasi
__
NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού
http://www.nvda-project.org/
_
Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις 
προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών


[Orasi] Βιογραφίες - Ιωάννης Αλευράς

2018-04-06 ϑεμα Konstantinos Theodoropoulos

https://www.sansimera.gr/biographies/99

Ιωάννης Αλευράς
 
Πολιτικός και συνδικαλιστής από τη Μεσσήνη. Γεννήθηκε το 1912. Ξεκίνησε την 
καριέρα του ως τραπεζοϋπάλληλος. Γρήγορα ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση και το 
1955 υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΟΤΟΕ.

Το 1963 αναμίχθηκε με την πολιτική, εκλεγείς βουλευτής της Ενώσεως Κέντρου. 
Μετά τη μεταπολίτευση υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, του οποίου υπήρξε 
βουλευτής επί σειρά ετών. Το 1981 εξελέγη πρόεδρος της Βουλής και στις 10 
Μαρτίου 1985 ανέλαβε προσωρινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μετά την παραίτηση 
του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Η ψήφος που έδωσε στις 28 Μαρτίου για την οριακή εκλογή του αρεοπαγίτη Χρήστου 
Σαρτζετάκη στην Προεδρία της Δημοκρατίας, αμφισβητήθηκε από μερίδα 
συνταγματολόγων, με αποτέλεσμα να θεωρηθεί ως μη έγκυρη η εκλογή του από τη Νέα 
Δημοκρατία, που εκείνη την περίοδο ήταν στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Στις 22 Φεβρουαρίου 1990 προτάθηκε από το ΠΑΣΟΚ ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, 
αλλά η κυβερνητική πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας επανεξέλεξε τον Κωνσταντίνο 
Καραμανλή.

Ο Γιάννης Αλευράς διακρίθηκε τόσο ως συνδικαλιστής, όσο και ως πολιτικός, για 
το ήθος, την αγωνιστικότητα και το ασυμβίβαστο του χαρακτήρα του.

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 83 ετών, στις 6 Απριλίου του 1995.



Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου
 

Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net

διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα
http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net

Για το αρχείο της λίστας
http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/
Εναλλακτικό αρχείο:
http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/
παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011)
http://www.freelists.org/archives/orasi
__
NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού
http://www.nvda-project.org/
_
Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις 
προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών


[Orasi] Βιογραφίες - Νικολής Αποστόλης

2018-04-06 ϑεμα Konstantinos Theodoropoulos

https://www.sansimera.gr/biographies/1278

Νικολής Αποστόλης
 
Ψαριανός ναυμάχος, με σημαντική δράση κατά τη διάρκεια της Ελληνικής 
Επανάστασης.

Ο Νικόλαος Αποστόλης γεννήθηκε στα Ψαρά το 1770 και καταγόταν από τη μανιάτικη 
οικογένεια Καλημέρη, η οποία μετανάστευσε από την Τρίπολη στα Ψαρά το 1715, 
μετά την επανάκτηση της Πελοποννήσου από τους Τούρκους. Το επίθετό του είναι 
πατρωνυμικό και προέρχεται από τον παππού του Χατζηαποστόλη Καλημέρη.

Σε νεαρή ηλικία δούλεψε σε εμπορικά πλοία και το 1788 κατατάχθηκε στο στολίσκο 
του Λάμπρου Κατσώνη. Μετά την ήττα του Κατσώνη στο Πόρτο Κάγιο το 1792, ο 
Αποστόλης κατέφυγε στα Κύθηρα κι ύστερα από ένα έτος επανέκαμψε στα Ψαρά.

Αφού νυμφεύθηκε την κόρη του Ανδρέα Δούκα, άρχισε να εκτελεί θαλάσσιες 
μεταφορές με το δικό του ιστιοφόρο. Γρήγορα απόκτησε φήμη για τον 
επαγγελματισμό και την τιμιότητά του, ώστε να τύχει της εύνοιας και της 
εμπιστοσύνης των μεγάλων χιώτικων εμπορικών οίκων Ψύχα και Βλαστού, καθώς και 
των σμυρναίικων Σκυλίτση και Βαλτατζή. Το 1793 άρχισε ταξίδια στην Ολλανδία και 
μέσα στα επόμενα 15 χρόνια κατόρθωσε να δημιουργήσει μία αξιοσέβαστη περιουσία.

Στις 13 Μαΐου 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον Δημήτριο Θέμελη και μαζί 
με τον Δημήτριο Μαμμούνη ανέλαβε να διαδώσει το έργο της οργάνωσης και να 
στρατολογήσει νέα μέλη. Το 1820 διορίστηκε έφορος της Φιλικής Εταιρείας στα 
Ψαρά.

Με την έκρηξη της Επανάστασης ανεδείχθη ομόφωνα από τους συμπατριώτες του 
ναύαρχος του Ψαριανού στόλου (18 Απριλίου 1821). Πρώτη ενέργεια του Αποστόλη 
ήταν η καταδρομική επιχείρηση στα παράλια της Μικράς Ασίας με στολίσκο 
αποτελούμενο από 8 πλοία (20 Απριλίου 1821). Είχε ως στόχο να παρεμποδίσει τη 
διαπεραίωση εχθρικών στρατευμάτων στην Πελοπόννησο και τα κατάφερε, αφού 
κατέστρεψε ένα εχθρικό πλοίο και αιχμαλώτισε τέσσερα με 450 άνδρες. Από την 
επιχείρηση αυτή στα μικρασιατικά παράλια αποκόμισε πληθώρα λαφύρων, τα οποία 
παρέδωσε στην κοινότητα της νήσου.

Λίγες μέρες αργότερα (26 Απριλίου) η ναυτική μοίρα των Ψαρών ενώθηκε μετά της 
Υδραϊκής και Σπετσιώτικης κι έκτοτε ο Αποστόλης συνέπραττε ως ισότιμος μετά των 
ναυάρχων των δύο άλλων ναυτικών νήσων. Πρωταγωνίστησε στις ναυμαχίες των Πατρών 
(20 Φεβρουαρίου 1822) και του Γέροντα (29 Αυγούστου 1824), καθώς και στις 
ναυτικές εκστρατείες για την ενίσχυση της επανάστασης στη Μακεδονία και την 
Εύβοια. Σ’ αυτόν οφείλεται πρωτίστως η σωτηρία του στρατιωτικού σώματος στην 
Καρυστία (25 Μαρτίου 1826).

Ο ψαριανός ναυμάχος διακρινόταν για το πνεύμα αυτοθυσίας, τη σταθερότητα του 
χαρακτήρα του, τη μετριοπάθεια και την ακεραιότητά του. Ενδεικτική του ήθους 
του είναι η άρνησή του να παραδώσει τον συλληφθέντα Τυνήσιο κυβερνήτη ενός 
δρόμωνα κατά τη ναυμαχία του Γέροντα ως αντάλλαγμα για την απελευθέρωση της 
συζύγου του Ασημίνας, που είχε αιχμαλωτισθεί μετά την καταστροφή των Ψαρών (21 
Ιουνίου 1824), κατά την οποία έχασε και όλη την περιουσία του. Λέγεται ότι 
είπε: «Προτιμώ πενήντα Ασημίναις να χαθούν σκλάβαις, παρά να ζήση τέτοιο 
θηρίο». Και διέταξε την εκτέλεσή του.

Ο Νικολής Αποστόλης πέθανε από πνευμονία στις 6 Απριλίου 1827 στην Αίγινα, κατά 
την επάνοδό του από τον Πειραιά, όπου μετά των δύο άλλων ναυμάχων Ανδρέα 
Μιαούλη και Γεώργιου Ανδρούτσου είχε συναντηθεί με τον αρχηγό των ελληνικών 
ναυτικών δυνάμεων Τόμας Κόχραν. Στην αρχηγία του στόλου των Ψαρών, τον 
διαδέχθηκε ο 33χρονος γιος του Αποστόλης Αποστόλης.



Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου
 

Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net

διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα
http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net

Για το αρχείο της λίστας
http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/
Εναλλακτικό αρχείο:
http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/
παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011)
http://www.freelists.org/archives/orasi
__
NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού
http://www.nvda-project.org/
_
Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις 
προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών