[Orasi] Συμβούλιο της Επικρατείας: Δικαιώθηκαν γονείς για παιδί που γεννήθηκε με βαριά αναπηρία
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΒΗΜΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ - ΠΑΝ.ΒΗ.ΑΝ. - Τρίτη, Μαΐου 18, 2021, 00:28 Συμβούλιο της Επικρατείας: Δικαιώθηκαν γονείς για παιδί που γεννήθηκε με βαριά αναπηρία Συμβούλιο της Επικρατείας: Δικαιώθηκαν γονείς για παιδί που γεννήθηκε με βαριά αναπηρία Ο γιατρός δεν ενημέρωσε για το αναγκαίο υπερηχογράφημα β΄ επιπέδου, όταν η μητέρα ήταν έγκυος - Η απόφαση ανοίγει τον δρόμο, για να διεκδικούν οι πολίτες αποζημιώσεις από τα νοσοκομεία Εάν ο γυναικολόγος δεν ενημερώσει την έγκυο για την αναγκαιότητα των προγεννετικών εξετάσεων που πρέπει να υποβληθεί, αρκούμενος μόνο σε απλούς υπέρηχους και το παιδί γεννηθεί με βλάβη μη ιάσιμη και μη αντιμετωπίσιμη, όπως είναι η «φωκομέλεια», δηλαδή η ανυπαρξία κάτω άκρων από το ύψος των γονάτων, τότε οι γονείς και το παιδί δικαιούνται αποζημίωση για ηθική βλάβη που υπέστησαν, αποφάνθηκε το Συμβούλιο της Επικρατείας με μία πρωτοποριακή απόφασή του για τα Ελληνικά δεδομένα. Συμβούλιο της Επικρατείας: Δικαιώθηκαν γονείς για παιδί που γεννήθηκε με βαριά αναπηρία Παναγιώτης Τσιμπούκης Ο γιατρός δεν ενημέρωσε για το αναγκαίο υπερηχογράφημα β΄ επιπέδου, όταν η μητέρα ήταν έγκυος - Η απόφαση ανοίγει τον δρόμο, για να διεκδικούν οι πολίτες αποζημιώσεις από τα νοσοκομεία Εάν ο γυναικολόγος δεν ενημερώσει την έγκυο για την αναγκαιότητα των προγεννετικών εξετάσεων που πρέπει να υποβληθεί, αρκούμενος μόνο σε απλούς υπέρηχους και το παιδί γεννηθεί με βλάβη μη ιάσιμη και μη αντιμετωπίσιμη, όπως είναι η «φωκομέλεια», δηλαδή η ανυπαρξία κάτω άκρων από το ύψος των γονάτων, τότε οι γονείς και το παιδί δικαιούνται αποζημίωση για ηθική βλάβη που υπέστησαν, αποφάνθηκε το Συμβούλιο της Επικρατείας με μία πρωτοποριακή απόφασή του για τα Ελληνικά δεδομένα. Η απόφαση αυτή του ΣτΕ άνοιξε το δρόμο για την διεκδίκηση αποζημιώσεων κατά των Δημοσίων και ιδιωτικών νοσοκομείων στις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες οι γιατροί ασκούν πλημμελώς και αδιάφορα τα καθήκοντά τους. Δηλαδή, δεν ενημερώνουν, όπως θα έπρεπε, τους ασθενείς για την κατάσταση της υγείας τους, τις εξετάσεις που πρέπει να υποβληθούν, τους κινδύνους και τις συνέπειες που θα διατρέχουν εάν δεν τηρήσουν τις ιατρικές υποδείξεις, κ.λπ. Τους δικαστές τους απασχόλησε μητέρα ήδη δύο παιδιών, η οποία επισκέφθηκε κρατικό νοσοκομείο μεγάλου νησιού και ο μαιευτήρας- γυναικολόγος διαπίστωσε ότι είναι έγκυος 8 εβδομάδων. Της υπεδείχθη να υποβληθεί σε εξετάσεις και σε υπερηχογραφικό έλεγχο που έγινε στο νοσοκομείο και της συνεστήθη να υποβληθεί σε υπερηχογράφημα σε ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο γιατί το νοσοκομείο δεν διέθετε τα αναγκαία μηχανήματα. Πράγματι, στον διαγνωστικό κέντρο έγινε το υπερηχογράφημα και διαπιστώθηκε «φυσιολογικός καρδιακός ρυθμός του εμβρύου», ενώ εξετάστηκε ακόμη μια φορά στα ιατρεία του νοσοκομείου. Πάντα η εξέταση γινόταν από τον ίδιο γιατρό. Στην συνέχεια γέννησε με καισαρική ένα αγοράκι με βαρεία αναπηρία, δηλαδή, με φωκομέλεια κάτω άκρων. Κατόπιν αυτού του τραγικού γεγονότος οι γονείς αξίωσαν δικαστικά αποζημίωση τόσο για τους ίδιους όσο και για το άτυχο αγοράκι. Συγκεκριμένα, αξίωσαν για την ηθική βλάβη του άτυχου παιδιού 410.858 ευρώ και 146.735 ευρώ ως αποζημίωση, σύμφωνα με το άρθρο 931 του Αστικού Κώδικα που προβλέπει αποζημίωση σε περίπτωση που προξενηθεί αναπηρία ή η παραμόρφωση η οποία « επιδρά στο μέλλον του». Επίσης, ζήτησαν οι γονείς από 58.700 ευρώ ο καθένας ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστησαν. Υποστήριξαν ότι ο γιατρός ο οποίος ήταν έμπειρος, δεν διέγνωσε προγεννητικά την αναπηρία του παιδιού τους, η οποία ήταν δυνατόν να διαγνωστεί από τους πρώτους μήνες της κυήσεως, καθώς η έλλειψη μελών του εμβρύου είναι δυνατόν να διαγνωστεί από τους πρώτους μήνες. Αντίθετα μάλιστα τους διαβεβαίωνε ότι «η κύηση και η κατάσταση του κυοφορευμένου ήσαν φυσιολογικές». Ακόμη, υποστήριξαν ότι κατά βαρεία παράβαση των καθηκόντων του δεν πραγματοποίησε ούτε συνέστησε μορφολογικού ή δεύτερου επιπέδου υπερηχογράφημα, αλλά ούτε τους ενημέρωσε για τη αναγκαιότητά του. Εάν ο γιατρός είχε διαγνώσει την ανώμαλη ανάπτυξε του εμβρύου, οι γονείς θα είχαν την δυνατότητα να αποφασίσουν για την διακοπή ή όχι της κυήσεως (έκτρωση). Στο Διοικητικό Πρωτοδικείο και Εφετείο οι γονείς έχασαν τη δικαστική μάχη και άσκησαν αναίρεση στο ΣτΕ και δικαιώθηκαν. Συγκεκριμένα, οι σύμβουλοι Επικρατείας αναίρεσαν την εφετειακή απόφαση και ανέπεμψαν την υπόθεση για νέα κρίση. Οι σύμβουλοι Επικρατείας του Α΄ Τμήματος (πρόεδρος η αντιπρόεδρος Μαρία Καραμανώφ και εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Όλγα Σύγουρα) από ποινικής πλευράς, αναφέρουν, ότι απαγορεύεται μεν η τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης, αλλά όταν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρής ανωμαλίας του εμβρύου που σηματοδοτεί γέννηση «παθολογικού νεογνού», τότε η έγκυος σύμφωνα με το άρθρο 5 του Συντάγματος (ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας στην οποία περιλαμβάνεται η σωματική ελευθερία και η επιλογή ή μη της μητρότητας) έχει «τη νόμιμη δυνατότητα να σταθμίσει ελεύθερα και σύμφωνα με θρησκευτικές, φιλοσοφικές
Re: [Orasi] Η ιστορία του Σοφοκλή Χρήστου που έφτασε μέχρι τον Λευκό Οίκο
Μιχάλη ευχαριστούμε. Πραγματικά ένα ιστορικό γεγονός που δεν το γνώριζα Σπύρος > 17 Μαΐ 2021, 22:15, ο χρήστης «Μιχάλης Λάσπας » έγραψε: > > ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ > > www.podstories.gr > > Δευτέρα, 17 Μαΐου 2021 > > > Το παιδί που έχασε τα χέρια και το μάτι του από χειροβομβίδα Γερμανών έγινε > διάσημος ζωγράφος. > > 9 Οκτωβρίου 1944. Ώρα 06.00 το πρωί. Μέλη της αντιστασιακής οργάνωσης Ε.Π.Ο.Ν > ρίχνουν ένα πετραδάκι στο παράθυρο ενός δωδεκάχρονου αγοριού που ζούσε με > τους γονείς του σε ένα μικρό σπίτι στου Φιλοπάππου. Ο μικρός Σοφοκλής > κατάλαβε το συνθηματικό και έφυγε κρυφά από το σπίτι. > Του έδωσαν ένα σακί με παξιμάδια. Έπρεπε να το μεταφέρει σε ένα νταμάρι για > να το πάρουν αργότερα οι αντάρτες που θα κατέβαιναν από την Πάρνηθα. Ξαφνικά, > καθώς κατευθυνόταν προς το συμφωνημένο σημείο, άκουσε έναν γερμανό στρατιώτη > να του φωνάζει «Άλτ!» Ο Σοφοκλής τρομοκρατημένος άρχισε να τρέχει. Για λίγο > κατάφερε να ξεφύγει από τα μάτια του και μπήκε στην αυλή του σπιτιού του. > Κρύφτηκε για να μην τον βρει. > Ο Σοφοκλής Χρήστου σε ηλικία 5 ετών > Ο Γερμανός έβγαλε μια χειροβομβίδα από την τσέπη του και την πέταξε μέσα στην > αυλή. > Η χειροβομβίδα έσκασε μπροστά στον Σοφοκλή. Η μητέρα του τον βρήκε αιμόφυρτο. > Τον μετέφερε στα επείγοντα του Ευαγγελισμού όπου δέχτηκε τις πρώτες βοήθειες. > Ο Σοφοκλής επιβίωσε, αλλά από την έκρηξη έχασε τα δυο χέρια του και το ένα > μάτι, ενώ τα πόδια του είχαν γεμίσει πληγές. Τρεις μέρες αργότερα, τα > γερμανικά στρατεύματα έφυγαν από την Αθήνα. Ο πόλεμος είχε τελειώσει. > Οι μνήμες του πολέμου έμειναν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό του Σοφοκλή > Χρήστου, αλλά δεν τον εμπόδισαν από το να γίνει ένας μεγάλος ζωγράφος που η > φήμη του έφτασε μέχρι τον Λευκό Οίκο και τον Τζον Κένεντι. > Τα δύσκολα χρόνια της κατοχής > Το έργο του η Εκκλησία της Παναγίας Καπνικαρέας. Αντικατέστησε τα μαγαζιά της > Ερμού με δέντρα > Στην κατεχόμενη και χιονισμένη Αθήνα, οι πολίτες υπέφεραν από υποσιτισμό. > Έψαχναν καθημερινά στα σκουπίδια ένα υπόλειμμα τροφής. Τα γερμανικά και > ιταλικά στρατεύματα λεηλατούσαν τις αποθήκες αποθεμάτων και έκαναν > κατασχέσεις τροφίμων. Πολλές από τις προμήθειες στέλνονταν κατευθείαν στα > κατοχικά στρατεύματα, ενώ άλλες διοχετεύονταν στη μαύρη αγορά σε εξωφρενικές > τιμές. > Οι κάτοικοι για να επιβιώσουν, έψαχναν φαγητό στα σκουπίδια. Πολλοί πέθαιναν > στους δρόμους. > Αυτή την κατάσταση διηγήθηκε στη «Μηχανή του Χρόνου» και ο ζωγράφος Σοφοκλής > Χρήστου: > «Υπήρχε μεγάλη πείνα. Τα πάντα στέλνονταν στη Γερμανία. Και ό,τι σάπια είχαν, > τα πέταγαν. Αυτά τα έπαιρναν διάφοροι επιτήδειοι και τα πουλούσαν. Συνήθως, > είχαν λεμόνια και τα βάζανε σε κάτι καροτσάκια. Εμείς τα παίρναμε, βγάζαμε τα > σάπια και τρώγαμε την φλούδα. Έτσι, την περνάγαμε.» > Τα συσσίτια ήταν ένα καθημερινό φαινόμενο. Ο κόσμος περίμενε ώρες για μια > κουταλιά φαγητό: «Πηγαίναμε στο συσσίτιο. Ανακατεύανε με την κουτάλα το ζωμό > και έβρισκαν μέσα ένα μόνο ρεβύθι ή ένα κούκι. Ήταν δραματική η κατάσταση». > Όμως, ακόμη και κάτω από αυτές τις συνθήκες, για ένα παιδί περίπου 10 χρόνων, > το παιχνίδι δεν σταματούσε. Ο Σοφοκλής Χρήστου θυμάται ότι έπαιζε στους > δρόμους της Αθήνας, πάντα με τον κίνδυνο της ζωής του. Η μητέρα του και οι > γυναίκες της γειτονιάς του έλεγαν ότι κάθε φορά που έβλεπε Γερμανό στον δρόμο > να γυρνά την πλάτη του και να κοιτά προς τον τοίχο των σπιτιών. Μια μέρα είχε > ανέβει με την σφεντόνα του στου Φιλοπάππου, θέτοντας τη ζωή του σε κίνδυνο. > «Περνάγανε οι σφαίρες γύρω μας. Σκάγανε στα πόδια μας. Αλλά που να δώσουμε > σημασία εμείς; Ήμασταν παιδιά», διηγείται. > Η απελευθέρωση και τα Δεκεμβριανά > Δρόμος της Πλάκας, όταν οι κάτοικοι κοιμόντουσαν σε κρεβάτια στο δρόμο. Έργο > του Σοφοκλή Χρήστου > Ο Σοφοκλής Χρήστου έμεινε στο νοσοκομείο πέντε μήνες. Εκεί ανάμεσα σε δεκάδες > άλλους τραυματίες έζησε την απελευθέρωση που περίμενε με ανυπομονησία. > «Βγαίναμε κάθε μέρα από το σπίτι και κοιτούσαμε αν έχει κατέβει η σημαία των > Γερμανών από την Ακρόπολη». > Κατά τη διάρκεια των ενόπλων συγκρούσεων στα Δεκεμβριανά, βρισκόταν ακόμη > στον Ευαγγελισμό. Έζησε τα γεγονότα ως παρατηρητής: «Οι Βρετανοί είχαν ανέβει > πάνω στην ταράτσα του νοσοκομείου και χτυπούσαν τους αντάρτες που περνούσαν > με τα πολυβόλα. Ακούγαμε τους πυροβολισμούς. Φέρνανε τους νεκρούς και τους > τραυματίες με ανατρεπόμενο όχημα, αυτό που χρησιμοποιούσαν για τα χαλίκια». > Οι τραυματίες ήταν δεκάδες. Δεν υπήρχαν κρεβάτια για όλους. Τον Σοφοκλή > Χρήστου τον μετέφεραν σε ένα παγκάκι στα εξωτερικά ιατρεία. Η κατάσταση ήταν > δραματική. Ιδίως για ένα παιδί δώδεκα ετών. > Η ζωή μετά > Οι δυσκολίες στη ζωή του Σοφοκλή Χρήστου δεν σταμάτησαν εκεί. Τα δημόσια > σχολεία δεν τον δέχονταν. Όλοι του έλεγαν «Εσύ δεν μπορείς να γράψεις. Δεν > μπορείς να παρακολουθήσεις. Δεν μπορούμε να σε πάρουμε». > Μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, έμαθε για το Near East Foundation, > ένα Αμερικάνικο κοινωφελές ίδρυμα. Επίτιμη πρόεδρος του Ιδρύματος ήταν η >
[Orasi] Η ιστορία του Σοφοκλή Χρήστου που έφτασε μέχρι τον Λευκό Οίκο
ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ www.podstories.gr Δευτέρα, 17 Μαΐου 2021 Το παιδί που έχασε τα χέρια και το μάτι του από χειροβομβίδα Γερμανών έγινε διάσημος ζωγράφος. 9 Οκτωβρίου 1944. Ώρα 06.00 το πρωί. Μέλη της αντιστασιακής οργάνωσης Ε.Π.Ο.Ν ρίχνουν ένα πετραδάκι στο παράθυρο ενός δωδεκάχρονου αγοριού που ζούσε με τους γονείς του σε ένα μικρό σπίτι στου Φιλοπάππου. Ο μικρός Σοφοκλής κατάλαβε το συνθηματικό και έφυγε κρυφά από το σπίτι. Του έδωσαν ένα σακί με παξιμάδια. Έπρεπε να το μεταφέρει σε ένα νταμάρι για να το πάρουν αργότερα οι αντάρτες που θα κατέβαιναν από την Πάρνηθα. Ξαφνικά, καθώς κατευθυνόταν προς το συμφωνημένο σημείο, άκουσε έναν γερμανό στρατιώτη να του φωνάζει «Άλτ!» Ο Σοφοκλής τρομοκρατημένος άρχισε να τρέχει. Για λίγο κατάφερε να ξεφύγει από τα μάτια του και μπήκε στην αυλή του σπιτιού του. Κρύφτηκε για να μην τον βρει. Ο Σοφοκλής Χρήστου σε ηλικία 5 ετών Ο Γερμανός έβγαλε μια χειροβομβίδα από την τσέπη του και την πέταξε μέσα στην αυλή. Η χειροβομβίδα έσκασε μπροστά στον Σοφοκλή. Η μητέρα του τον βρήκε αιμόφυρτο. Τον μετέφερε στα επείγοντα του Ευαγγελισμού όπου δέχτηκε τις πρώτες βοήθειες. Ο Σοφοκλής επιβίωσε, αλλά από την έκρηξη έχασε τα δυο χέρια του και το ένα μάτι, ενώ τα πόδια του είχαν γεμίσει πληγές. Τρεις μέρες αργότερα, τα γερμανικά στρατεύματα έφυγαν από την Αθήνα. Ο πόλεμος είχε τελειώσει. Οι μνήμες του πολέμου έμειναν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό του Σοφοκλή Χρήστου, αλλά δεν τον εμπόδισαν από το να γίνει ένας μεγάλος ζωγράφος που η φήμη του έφτασε μέχρι τον Λευκό Οίκο και τον Τζον Κένεντι. Τα δύσκολα χρόνια της κατοχής Το έργο του η Εκκλησία της Παναγίας Καπνικαρέας. Αντικατέστησε τα μαγαζιά της Ερμού με δέντρα Στην κατεχόμενη και χιονισμένη Αθήνα, οι πολίτες υπέφεραν από υποσιτισμό. Έψαχναν καθημερινά στα σκουπίδια ένα υπόλειμμα τροφής. Τα γερμανικά και ιταλικά στρατεύματα λεηλατούσαν τις αποθήκες αποθεμάτων και έκαναν κατασχέσεις τροφίμων. Πολλές από τις προμήθειες στέλνονταν κατευθείαν στα κατοχικά στρατεύματα, ενώ άλλες διοχετεύονταν στη μαύρη αγορά σε εξωφρενικές τιμές. Οι κάτοικοι για να επιβιώσουν, έψαχναν φαγητό στα σκουπίδια. Πολλοί πέθαιναν στους δρόμους. Αυτή την κατάσταση διηγήθηκε στη «Μηχανή του Χρόνου» και ο ζωγράφος Σοφοκλής Χρήστου: «Υπήρχε μεγάλη πείνα. Τα πάντα στέλνονταν στη Γερμανία. Και ό,τι σάπια είχαν, τα πέταγαν. Αυτά τα έπαιρναν διάφοροι επιτήδειοι και τα πουλούσαν. Συνήθως, είχαν λεμόνια και τα βάζανε σε κάτι καροτσάκια. Εμείς τα παίρναμε, βγάζαμε τα σάπια και τρώγαμε την φλούδα. Έτσι, την περνάγαμε.» Τα συσσίτια ήταν ένα καθημερινό φαινόμενο. Ο κόσμος περίμενε ώρες για μια κουταλιά φαγητό: «Πηγαίναμε στο συσσίτιο. Ανακατεύανε με την κουτάλα το ζωμό και έβρισκαν μέσα ένα μόνο ρεβύθι ή ένα κούκι. Ήταν δραματική η κατάσταση». Όμως, ακόμη και κάτω από αυτές τις συνθήκες, για ένα παιδί περίπου 10 χρόνων, το παιχνίδι δεν σταματούσε. Ο Σοφοκλής Χρήστου θυμάται ότι έπαιζε στους δρόμους της Αθήνας, πάντα με τον κίνδυνο της ζωής του. Η μητέρα του και οι γυναίκες της γειτονιάς του έλεγαν ότι κάθε φορά που έβλεπε Γερμανό στον δρόμο να γυρνά την πλάτη του και να κοιτά προς τον τοίχο των σπιτιών. Μια μέρα είχε ανέβει με την σφεντόνα του στου Φιλοπάππου, θέτοντας τη ζωή του σε κίνδυνο. «Περνάγανε οι σφαίρες γύρω μας. Σκάγανε στα πόδια μας. Αλλά που να δώσουμε σημασία εμείς; Ήμασταν παιδιά», διηγείται. Η απελευθέρωση και τα Δεκεμβριανά Δρόμος της Πλάκας, όταν οι κάτοικοι κοιμόντουσαν σε κρεβάτια στο δρόμο. Έργο του Σοφοκλή Χρήστου Ο Σοφοκλής Χρήστου έμεινε στο νοσοκομείο πέντε μήνες. Εκεί ανάμεσα σε δεκάδες άλλους τραυματίες έζησε την απελευθέρωση που περίμενε με ανυπομονησία. «Βγαίναμε κάθε μέρα από το σπίτι και κοιτούσαμε αν έχει κατέβει η σημαία των Γερμανών από την Ακρόπολη». Κατά τη διάρκεια των ενόπλων συγκρούσεων στα Δεκεμβριανά, βρισκόταν ακόμη στον Ευαγγελισμό. Έζησε τα γεγονότα ως παρατηρητής: «Οι Βρετανοί είχαν ανέβει πάνω στην ταράτσα του νοσοκομείου και χτυπούσαν τους αντάρτες που περνούσαν με τα πολυβόλα. Ακούγαμε τους πυροβολισμούς. Φέρνανε τους νεκρούς και τους τραυματίες με ανατρεπόμενο όχημα, αυτό που χρησιμοποιούσαν για τα χαλίκια». Οι τραυματίες ήταν δεκάδες. Δεν υπήρχαν κρεβάτια για όλους. Τον Σοφοκλή Χρήστου τον μετέφεραν σε ένα παγκάκι στα εξωτερικά ιατρεία. Η κατάσταση ήταν δραματική. Ιδίως για ένα παιδί δώδεκα ετών. Η ζωή μετά Οι δυσκολίες στη ζωή του Σοφοκλή Χρήστου δεν σταμάτησαν εκεί. Τα δημόσια σχολεία δεν τον δέχονταν. Όλοι του έλεγαν «Εσύ δεν μπορείς να γράψεις. Δεν μπορείς να παρακολουθήσεις. Δεν μπορούμε να σε πάρουμε». Μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, έμαθε για το Near East Foundation, ένα Αμερικάνικο κοινωφελές ίδρυμα. Επίτιμη πρόεδρος του Ιδρύματος ήταν η βασίλισσα Φρειδερίκη. Εκεί συνέχισε τα μαθήματα. Όταν η βασίλισσα Φρειδερίκη είδε τα έργα του, δάκρυσε. Είχε αγοράσει συνολικά 14 πίνακες από τον μικρό Σοφοκλή που τον αγαπούσε πολύ. Στην ίδια τάξη ήταν παιδιά διαφορετικών ηλικιών. Όση ώρα η καθηγήτρια δίδασκε τους υπόλοιπους μαθητές, ο Χρήστου
[Orasi] Άποψη: Αποχαιρετώντας την ανοσία αγέλης | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
https://www.kathimerini.gr/society/561364825/apopsi-apochairetontas-tin-anosia-agelis/ Άποψη: Αποχαιρετώντας την ανοσία αγέλης ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΑΚΡΗΣ* 17.05.2021 • 07:35 Από την αρχή της πανδημίας η ανοσία της αγέλης ήταν το μεγάλο ζητούμενο. Επρεπε πάση θυσία να επιτευχθεί γιατί θα σήμαινε το τέλος του SARS-CoV-2 και την επιστροφή στην κανονικότητά μας. Εναν και πλέον χρόνο από τότε που ο ιός μπήκε στη ζωή μας και άλλαξε τόσο πολλά, αυτός ο στόχος ξεμακραίνει ολοένα και περισσότερο. Οχι γιατί ο κορωνοϊός είναι ανίκητος, αλλά γιατί φαίνεται πως η τελική έκβαση της μάχης θα κριθεί αλλού, όχι στο πεδίο της περίφημης ανοσίας της αγέλης. Στα μέσα της προηγούμενης χρονιάς βασική πρόβλεψη των επιδημιολογικών αναλύσεων, οι οποίες βασίζονταν στη μεταδοτικότητα της πρώτης εκδοχής του ιού, ήταν ότι μόλις το ποσοστό ανοσίας (λόγω της φυσικής νόσησης ή του εμβολιασμού) θα έφθανε περίπου το 60%, το R0 σταδιακά θα μειωνόταν και η επιδημία σύντομα θα έσβηνε. Στη συνέχεια, το ποσοστό ανέβηκε στο 70% και σήμερα έχει ανέλθει στο 80%· τα δεδομένα έχουν αλλάξει λόγω των πιο μεταδοτικών παραλλαγών του ιού που έχουν επικρατήσει και θεωρητικά ανεβάζουν τον πήχυ δυσκολίας. Εάν επικρατήσουν και νέες, περισσότερο μεταδοτικές παραλλαγές, όπως φαίνεται να είναι η ινδική, δεν αποκλείεται οι συγκεκριμένοι υπολογισμοί να αναθεωρηθούν ξανά προς τα πάνω. Και όλα αυτά τη στιγμή που ένα σημαντικό ποσοστό πολιτών παραμένει διστακτικό έως και αρνητικό απέναντι στα εμβόλια. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, υπολογίζεται σε 30%. Σημαίνει αυτό ότι η ανοσία της αγέλης είναι ανέφικτη; Μια χίμαιρα; Μάλλον ναι. Δεν είναι όμως μόνο ποσοτικό το θέμα και δεν θα έπρεπε να επικεντρωνόμαστε αποκλειστικά στα ποσοστά. Η ανοσία της αγέλης δεν αποτελεί πανάκεια για τη συγκεκριμένη πανδημία: μέσω κάποιων καινούργιων μεταλλάξεων, αλλά και λόγω της ανοσίας που εξασθενεί σχετικά γρήγορα, είναι πολύ πιθανό ο ιός να μπορεί να μολύνει ακόμη και άτομα που έχουν νοσήσει ή εμβολιαστεί. Το βλέπουμε, άλλωστε, ήδη να συμβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι έτσι συμπεριφέρονται όλοι οι ενδημικοί κορωνοϊοί, σε αντίθεση με άλλα ιογενή νοσήματα, όπως η ιλαρά, η παρωτίτιδα ή η ερυθρά, στα οποία ο άνθρωπος είναι ο μοναδικός ξενιστής, οι περιπτώσεις επαναμόλυνσης είναι σπάνιες και ο εμβολιασμός παρέχει μακράς διαρκείας ανοσία (για αρκετές δεκαετίες ή για μερικές δεκαετίες τουλάχιστον). Μόνο σε αυτά έχει νόημα, λοιπόν, να βασιζόμαστε στην ανοσία της αγέλης – και όχι στην COVID-19. Εστω και αν υποθέσουμε ότι 8 στους 10 κατοίκους του πλανήτη θα έχουν πρόσβαση στο εμβόλιο –κάτι που μπορεί να χρειαστεί χρόνια για να γίνει ή να μη συμβεί ποτέ–, ο κορωνοϊός θα είναι ακόμη εδώ. Εξάλλου, η πρόσφατη εμπειρία από τις Σεϋχέλλες έρχεται να το επιβεβαιώσει. Μέχρι τα μέσα Μαρτίου, είχε εμβολιαστεί το 70% των κατοίκων τους, γεγονός που δημιούργησε ευφορία για την επίτευξη της πολυπόθητης ανοσίας της αγέλης. Και όμως, η επιδημία πριν από λίγες εβδομάδες αναζωπυρώθηκε, με το 1/3 των νέων κρουσμάτων να αφορά εμβολιασμένους και με τις δύο δόσεις του εμβολίου. Δεν θα εξαφανιστεί, λοιπόν, ο ιός, εμείς όμως θα είμαστε προστατευμένοι σε μεγάλο βαθμό απέναντί του. Πώς; Εχοντας εμβολιαστεί. Τα αντισώματά μας και τα κύτταρα μνήμης του οργανισμού μας θα μας προφυλάσσουν από σοβαρή λοίμωξη στην πλειονότητα των περιπτώσεων, ακόμη και από νέα στελέχη του ιού τα οποία θα μπορούν σε κάποιο βαθμό να διαφύγουν την ανοσιακή μας απόκριση. Ετσι, στα επόμενα επιδημικά κύματα θα παρατηρούνται ολοένα και μικρότερα ποσοστά σοβαρών επιπλοκών της νόσου, έως ότου ο SARS-CoV-2 σταδιακά γίνει ένας ακόμη ενδημικός κορωνοϊός, όπως αρκετοί άλλοι που μας ταλαιπωρούν κάθε χρόνο, προκαλώντας ήπιες, στην πλειονότητά τους, αναπνευστικές λοιμώξεις. Συμπέρασμα: Εχουμε αρχίσει να μαθαίνουμε να ζούμε με τον κορωνοϊό. Μετά COVID-19 εποχή ίσως δεν υπάρξει. Επιστροφή σε μια νέα κανονικότητα θα υπάρξει, πάντως, σίγουρα· χωρίς lockdown, αλλά με βασικά μέτρα δημόσιας υγείας: μάσκες σε συνθήκες συγχρωτισμού, καλό εξαερισμό κλειστών χώρων, διαγνωστικούς ελέγχους, βελτιωμένα θεραπευτικά πρωτόκολλα. Και διαβατήριό μας γι’ αυτήν τη νέα κανονικότητα είναι ο εμβολιασμός. * Ο κ. Αθανάσιος Τσακρής είναι καθηγητής Μικροβιολογίας, διευθυντής Εργαστηρίου Μικροβιολογίας της Ιατρικής Σχολής, αντιπρύτανης του ΕΚΠΑ. Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ Εναλλακτικό αρχείο: http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/ παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) http://www.freelists.org/archives/orasi __ NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού
[Orasi] Η επίθεση στην Σακελλαροπούλου, ο φράχτης και ο ιδεασμός της Αριστεράς | Liberal.gr
https://www.liberal.gr/ Η επίθεση στην Σακελλαροπούλου, ο φράχτης και ο ιδεασμός της Αριστεράς Είναι ο νέος ιδεασμός. Για να είσαι αριστερός πρέπει η χώρα σου να είναι προσπελάσιμη σε όποιον γουστάρει. Το πρόβλημα είναι πως δεν αποτελεί ιδεασμό μόνο μιας μικρής οργάνωσης. Είναι και της επίσημης κοινοβουλευτικής Αριστεράς. Η πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Σακελλαροπούλου δέχτηκε επίθεση από τον εκπρόσωπο του κόμματος του Βαρουφάκη, επειδή έκανε δηλώσεις μπροστά στο τείχος του Έβρου: «Η εικόνα αυτή της κας Σακελλαροπούλου μπροστά στον φράχτη του μίσους με τον οποίο κάποιοι, μαζί με τις παράνομες επαναπροωθήσεις και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Αιγαίο, νομίζουν ότι χτίζουν την ασφάλεια του κάθε ευρωπαίου, είναι απλά αποκρουστική και ντροπιαστική», δήλωσε! Και καλά, από το κόμμα του Γιάνη, ο οποίος με… ποιητική εφηβικότητα δήλωνε ότι «τα σύνορα των κρατών είναι πληγές στο πρόσωπο του πλανήτη», δεν έχει κανείς μεγάλες απαιτήσεις ωριμότητας. Δικαιούται όμως να έχει από τον Νίκο Φίλη του ΣΥΡΙΖΑ, που διετέλεσε μέλος μιας κυβέρνησης η οποία διαχειρίστηκε τις τύχες της χώρας. Πολύ ενοχλήθη ο πρώην υπουργός. Τον «λύπησε βαθύτατα» η επιλογή της Προέδρου της Δημοκρατίας να «τιμήσει» (τα εισαγωγικά του Φίλη), με την παρουσία της τον φράχτη του Έβρου. Αδυνατούμε (ο πληθυντικός του Φίλη) να αντιληφθούμε τους λόγους της επίσκεψής της και των δηλώσεών της με φόντο αυτό το τείχος. Ο πρώην υπουργός δίνει και συμβουλές στην Πρόεδρο, λέγοντας ότι έπρεπε να μείνει μακριά από τον φράχτη τη μισανθρωπίας και των ανθρώπινων τραγωδιών, καθώς ο Έβρος και όλη η επικράτεια έχουν αρκετά μέρη πιο κατάλληλα για δηλώσεις απέναντι στον τουρκικό εθνικισμό και τις προκλήσεις Ερντογάν. Ήταν ο ίδιος ο Φίλης που δήλωνε στα «Παραπολιτικά» στις 9 Μαρτίου για την περσινή προσπάθεια μαζικής εισόδου: «Στον Έβρο κατάπιαμε τη γλώσσα μας. Δεν υπερασπιστήκαμε τους μετανάστες». «Φράχτης του μίσους, αποκρουστική και ντροπιαστική εικόνα» για τον εκπρόσωπο του ΜέΡΑ 25, «φράχτης μισανθρωπίας» για τον πρώην υπουργό. Και οι δύο δεν έχουν κατανοήσει ότι αυτό που συνέβη πέρυσι στον Έβρο δεν ήταν μια αυτόνομη κίνηση απελπισμένων ανθρώπων. Ήταν μια υβριδική επίθεση του Ερντογάν να στείλει μέσα σε μια εβδομάδα εκατοντάδες χιλιάδες πεινασμένους ανθρώπους που δεν θα είχαν που την κεφαλήν κλίναι. Θα κατέρρεε κάθε διοικητική δομή στη Βόρεια Ελλάδα. Θα δημιουργείτο μια «buffer zone» και η χώρα θα γονάτιζε. Πολύ περισσότερο που τις ίδιες ημέρες άρχιζε η πανδημία του κορονοϊού. Ούτε ψύλλος στον κόρφο μας, δηλαδή. Και όταν τους τα επισημαίνεις αυτά, είσαι εσύ ο ακροδεξιός, δεν είναι αυτοί οι ανόητοι! Πάντως δεν θεωρούμε ότι αυτές οι απόψεις εκπηγάζουν από ιδεοληπτικό δογματισμό. Μπορεί να λανθάνουμε, αλλά πιστεύουμε ότι τείνουν στην καλλιέργεια προφίλ. Άλλωστε ο Φίλης μια χαρά αποδέχτηκε την εκπαραθύρωσή του από το υπουργείο χάριν του Πάνου και της Εκκλησίας, και βγαίνει τώρα να μιλάει για «εκκαθαρίσεις» (και αν υπάρχει απορία γιατί συχνά αναφερόμαστε στον Φίλη, η απάντηση είναι απλή: Γιατί αυτός κάνει δηλώσεις τόσο προκλητικά «ωραίες» και τροφοδοτούν την ειδησεογραφία). Αλλά δεν είναι μόνο οι αριστεροί. Είναι και οι φιλελεύθεροι. Καθηγητής από την καλοβαλμένη θέση του σε ξακουστό ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο (δεν έχει σημασία το όνομα αφού πλέον δεν πολιτεύεται, αλλά υπήρξε υποψήφιος ευρωβουλευτής με το Ποτάμι, άρα ο λόγος του έχει πολιτική σήμανση), αρθρογραφεί και ξιφουλκεί υπέρ των καταγγελιών της Επιτρόπου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Ντούνια Μιγιάτοβιτς. Η εν λόγω, Επίτροπος εκφράζει τις «ανησυχίες της» για τον τρόπο που η Ελλάδα μεταχειρίζεται τους μετανάστες. Για τις «παράνομες επαναπροωθήσεις» και κατηγορεί τις ελληνικές αρχές επειδή απορρίπτουν τις σχετικές καταγγελίες. Ποιος κάνει τις καταγγελίες αυτές; Όχι η Frontex, την οποία άλλωστε κατηγορούν ότι κάνει στραβά μάτια, αλλά οι περίφημες ΜΚΟ. Ας όψεται ο πρώην υπουργός Μουζάλας που είχε δεχθεί να αναλάβουν οι ΜΚΟ το μέγιστο της μεταναστευτικής διαχείρισης, όπως το απαιτούσε η ΕΕ, επειδή δεν μας εμπιστευόταν! Εν τω μεταξύ όλες αυτές οι κατηγορίες των ΜΚΟ είναι άνευ επωνύμων καταγγελιών. Ακουσαν, έμαθαν, τους είπαν (δεν βάζουμε βέβαια το χέρι στη φωτιά ότι κάποιες επαναπροωθήσεις μπορεί να έγιναν). Όμως τι να κάνει η Ελλάδα; Χωρίς επαρκή ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, και με δικό της ανεπαρκέστατο προϋπολογισμό (καθώς πριν προλάβει να αναδυθεί από την επιβάρυνση των μνημονίων, χτυπήθηκε από το τσουνάμι του κορονοιού, και έκλεισε την οικονομία της), εγκαλείται γιατί δεν εξασφάλισε «ανθρώπινες συνθήκες» στους καταυλισμούς των μεταναστών, ή γιατί δεν δέχεται όποιον αποφασίσει να εισέλθει στη χώρα! Και γιατί τα πυρά δεν στρέφονται στην ευαίσθητη Επίτροπο ή στους κατά καιρούς ευαίσθητους Ευρωπαίους, να δώσουν τη μάχη προκειμένου να υπάρξει ρύθμιση τέτοια που άμεσα να κατανέμονται οι μετανάστες στις ευρωπαϊκές χώρες, και να εξετάζεται εκεί η αίτηση ασύλου τους; Εάν αναλάμβαναν τέτοιες ευθύνες, τότε θα έβλεπαν πόσο
[Orasi] Το στρατηγικό δίλημμα του Ισραήλ | Liberal.gr
https://www.liberal.gr/ Το στρατηγικό δίλημμα του Ισραήλ AP Images Αντιμέτωπο με ένα σοβαρό στρατηγικό δίλημμα βρίσκεται το Ισραήλ καθώς σε μια σύγκρουση η οποία προέκυψε ξαφνικά, δείχνει ότι είναι ευάλωτο, στρατιωτικά και πολιτικά, απέναντι στη Χαμάς και σε όσους οπλίζουν το χέρι των εξτρεμιστών. Οι οποίοι δεν απειλούν μόνο να πλήξουν με πραγματικά πυρά τις υποδομές της χώρας, αλλά απειλούν την εσωτερική ομαλότητα και τη διεθνή υπόσταση της χώρας. Η σκληρή αντίδραση στην επίθεση της Χαμάς, με στόχο και πάλι να εξουδετερωθεί έστω για μερικούς μήνες ή χρόνια η δύναμη πυρός της τρομοκρατικής οργάνωσης, οδηγείται σε αδιέξοδο, αφού τελικά υπονομεύει τα ίδια τα συμφέροντα του Ισραήλ και οδηγεί σε μια σιωπηρή νομιμοποίηση στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, των εξτρεμιστών, οι οποίοι πλέον σχεδόν ταυτίζονται με τα αθώα θύματα των βομβαρδισμών και ενισχύονται στο εσωτερικό της Παλαιστίνης. Αυτή είναι μια σημαντική ήττα του Ισραήλ καθώς πέφτοντας στην παγίδα της Χαμάς τελικά δημιουργεί κλίμα συμπάθειας όχι μόνο για τους Παλαιστινίους αλλά και για την ίδια την τρομοκρατική οργάνωση ενώ συγχρόνως υπονομεύει τα δικά του συμφέροντα. Χωρίς αυτό βεβαίως να σημαίνει ότι μπορεί να μείνει απαθές στη στοχοποίηση των πολιτών του ακόμη και στην Ιερουσαλήμ από την αναβαθμισμένη στρατιωτική απειλή της Χαμάς. Η σύγκρουση στη Γάζα έχει επίσης σημαντική αμυντική - στρατιωτική διάσταση. Το Ισραήλ έδειξε να αιφνιδιάζεται από την ένταση των επιθέσεων από τη Γάζα καθώς φαίνεται ότι όλοι ήταν απασχολημένοι με τη διοργάνωση μιας από τις μεγαλύτερες ασκήσεις των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων. Η Χαμάς απέδειξε ότι έχει αναβαθμισμένο πλέον οπλοστάσιο ικανό να προκαλέσει στα «ίσα» την ισραηλινή αντιπυραυλική άμυνα και επίσης να απειλήσει στόχους σε υποδομές ακόμη και βαθιά μέσα στο Ισραήλ. Εκτός των ρουκετών και των πυραύλων που είτε έχουν μεταφερθεί από το Ιράν είτε κατασκευάζονται στη Γάζα με ιρανική τεχνογνωσία και στήριξη, προστέθηκαν πλέον και τα drones τα οποία προκαλούν όλο και μεγαλύτερο πονοκέφαλο στους Ισραηλινούς. Πληροφορίες από ισραηλινές πηγές ανέφεραν επίσης ότι η Χαμάς διαθέτει και μικρά τηλεκατευθυνόμενα υποβρύχια τα οποία μπορούν να μεταφέρουν εκρηκτικά και να απειλήσουν έτσι τις θαλάσσιες εγκαταστάσεις εξόρυξης φυσικού αερίου. Μια πληροφορία που δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί και ίσως αποτελεί εσκεμμένη διαρροή για να δικαιολογηθούν τα πλήγματα σε «ναυτικές» εγκαταστάσεις στη Γάζα. Στόχος των μαζικών επιθέσεων ήταν να δοκιμαστούν οι αντοχές και οι δυνατότητες του Iron Dome, του ισραηλινού αντιπυραυλικού συστήματος που για 10 χρόνια έχει αποτελέσει την ασπίδα του Ισραήλ απέναντι σε επιθέσεις από τη Γάζα, τον Λίβανο και τη Συρία. Παρά τις καλές μέχρι τώρα επιδόσεις του, ήδη υπάρχει προβληματισμός για το κατά πόσον το Iron Dome μπορεί να αποκρούσει μαζικές επιθέσεις, ενώ τίθεται ζήτημα για το κόστος του συστήματος αλλά και την εξασφάλιση επαρκών αποθεμάτων για τις ανάγκες μιας τέτοιας μαζικής επίθεσης. Αυτή η κατάσταση στο πεδίο υποχρεώνει το Ισραήλ να κινείται με βιαιότητα εναντίον στόχων στη Γάζα, θέλοντας να εξαρθρώσει το δίκτυο παραγωγής και αποθήκευσης πυραύλων και ρουκετών, τους εκτοξευτήρες που πολλές φορές είναι θαμμένοι στο έδαφος αλλά και τα drones τα οποία έχουν προστεθεί στο οπλοστάσιο της Χαμάς και συνιστούν μια πρόσθετη απειλή για το Ισραήλ. Το γεγονός ότι η Χαμάς επιλέγει κατά τη γνωστή τακτική να έχει τις αποθήκες, τα εργαστήρια αλλά και τα κέντρα επικοινωνιών σε αστικές περιοχές δίπλα ή ακόμη και μέσα σε κτίρια που κατοικούν άμαχοι, έχει σαν αποτέλεσμα μεγάλες απώλειες σε πολίτες, κάτι που καθιστά ακόμη πιο μεγάλο το κόστος της επιχείρησης για το Τελ Αβίβ. Οι βομβαρδισμοί των τελευταίων ημερών επιφέρουν πλήγματα στη Χαμάς, αλλά δεν την εξουδετερώνουν, κάτι που θα μπορούσε να γίνει ίσως μόνο με συνδυασμένη χερσαία επιχείρηση, κάτι που φυσικά αποκλείεται λόγω των σοβαρών προκλήσεων που θα αντιμετώπιζε ένα τέτοιο εγχείρημα, με κίνδυνο εκατόμβες θυμάτων μεταξύ των αμάχων και σοβαρές απώλειες στις ισραηλινές δυνάμεις. Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου ανακοίνωσε χθες, όπως αναμενόταν, τη συνέχιση των επιχειρήσεων στη Γάζα. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός θρέφεται πολιτικά από τις κρίσεις και τουλάχιστον στην παρούσα φάση έχει ένα πρώτο εφήμερο πολιτικό κέρδος. Οι αντίπαλοι του δεν κατόρθωσαν εν μέσω της κρίσης στη Γάζα να συνεννοηθούν ώστε να σχηματίσουν κυβέρνηση και έτσι παραμένει ο ίδιος «υπηρεσιακός» πρωθυπουργός. Όμως δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η σκληρή στάση θα του αποφέρει προσωπικά πολιτικά κέρδη. Η Χαμάς ενισχύεται εις βάρος των πιο μετριοπαθών δυνάμεων που θα μπορούσαν να κρατήσουν ζωντανή την προοπτική λύσης στη βάση των δυο κρατών, την οποία όμως δεν δείχνει να προκρίνει ένα μεγάλο μέρος του ισραηλινού πολιτικού προσωπικού, χωρίς όμως να έχει να αντιτάξει κάποια εναλλακτική. Ήδη υπάρχει ανησυχία στο εσωτερικό της χώρας για το ότι μετά από τόσα χρόνια και μετά την εμπειρία της κρίσης του 2014, το Ισραήλ είναι ευάλωτο σε επιθέσεις από τη
[Orasi] Η Κίνα προσεδάφισε με επιτυχία το Zhurong στον Άρη - Διάστημα - Insomnia.gr
https://www.insomnia.gr/articles/228_space/space/kina-prosedafise-to-zhurong-me-epitixia-ston-ari/ Η Κίνα προσεδάφισε με επιτυχία το Zhurong στον Άρη trib Προσθήκη σχολίου (34 σχόλια) Το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος της Κίνας προσεδαφίστηκε στην επιφάνεια του Άρη με επιτυχία. Το έξι τροχών μη επανδρωμένο σκάφος Zhurong προσεδαφίστηκε με επιτυχία στην επιφάνεια του Άρη, όπως μεταδίδουν τα κινεζικά πρακτορεία ειδήσεων. Η προσεδάφιση του διαστημικού σκάφος έγινε σε μια τοποθεσία γνωστή και ως πεδιάδα Utopia Planitia, αφήνοντας ένα κινεζικό αποτύπωμα στον Άρη για πρώτη φορά. Στην ίδια περιοχή είχε προσεδαφίσει και η NASA το Viking-2 το 1976. Ο Κινέζος Πρόεδρος Xi Jinping έδωσε συγχαρητήρια σε όλους τους ανθρώπους που συμμετείχαν στην αποστολή, λέγοντας πως ήταν αρκετά γενναίοι για την πρόκληση, καθώς επιδίωξαν την αριστεία και τοποθέτησαν την Κίνα στις προηγμένες τάξεις την πλανητικής εξερεύνησης. Ο επικεφαλής Επιστημών της NASA, Thomas Zurbuchen, έσπευσε επίσης να προσθέσει τα δικά του συγχαρητήρια ενώ ο Ρωσικός διαστημικός οργανισμός, Roscosmos, δήλωσε ότι χαίρεται ιδιαίτερα για τη μελλοντική του συνεργασία με την Κίνα. Δεδομένης της δυσκολίας, η επιτυχημένη προσεδάφιση είναι ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα, καθώς μέχρι σήμερα μόνο οι Αμερικανοί έχουν καταφέρει να προσεδαφιστούν στον Άρη. Όλες οι άλλες χώρες που έχουν δοκιμάσει, είτε έχασαν επαφή με το όχημά τους μετά την άφιξη είτε αυτό συνετρίβη. Εάν το Zhurong αναπτυχθεί επιτυχώς, η Κίνα θα είναι η πρώτη χώρα που θα έχει θέσει σε τροχιά, θα έχει προσεδαφίσει και θα έχει απελευθερώσει ένα σκάφος στην παρθενική της αποστολή στον Άρη. Το ρομπότ προσεδαφίστηκε επίσημα λίγο μετά τις 23:00 (GMT) την Παρασκευή ενώ χρειάστηκαν 17 λεπτά για να ξεδιπλώσει τα ηλιακά του πάνελ και να στείλει ένα σήμα πίσω στη Γη, απόσταση μεγαλύτερη από 320 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Τα μηνύματα χρειάζονται σχεδόν 18 λεπτά για να φτάσουν στη Γη. Το όχημα Zhurong, που πήρε το όνομά από έναν μυθικό κινεζικό Θεό της Φωτιάς, μεταφέρθηκε στον Άρη μέσω του διαστημικού σκάφους Tianwen-1, το οποίο έφτασε στον Κόκκινο πλανήτη τον Φεβρουάριο. Στη συνέχεια, έγινε έρευνα λαμβάνοντας εικόνες υψηλής ανάλυσης από την πεδιάδα στην οποία θα προσεδαφίζονταν το ρομπότ, ώστε να εντοπιστεί το ασφαλέστερο μέρος. Ο στόχος ήταν να βρεθεί ένα μέρος που δεν υπάρχουν κρατήρες και το οποίο δεν καλύπτονταν από μεγάλους ογκόλιθους. Το όχημα θα ερευνήσει την περιοχή προτού αναχωρήσει από την πλατφόρμα του για να πραγματοποιήσει επιθεωρήσεις. Διαθέτει έξι επιστημονικά όργανα, συμπεριλαμβανομένης μιας κάμερας τοπογραφίας υψηλής ανάλυσης και αναμένεται να μελετήσει το έδαφος και την ατμόσφαιρα του πλανήτη. Θα αναζητήσει επίσης σημάδια αρχαίας ζωής, συμπεριλαμβανομένων οποιωνδήποτε υπογείων υδάτων και πάγων, χρησιμοποιώντας ένα ραντάρ που διεισδύει στο έδαφος. Οι επιστήμονες θα προσπαθήσουν να το χρησιμοποιήσουν για τουλάχιστον 90 ημέρες, μελετώντας την τοπική γεωλογία. Μία μέρα, η Sol, στον Άρη διαρκεί 24 ώρες και 39 λεπτά. Το ρομπότ μοιάζει πολύ με τα οχήματα Spirit και Opportunity της NASA από τη δεκαετία του 2000. Ζυγίζει περίπου 240 κιλά και τροφοδοτείται από τα πτυσσόμενα ηλιακά πάνελ. Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ Εναλλακτικό αρχείο: http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/ παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) http://www.freelists.org/archives/orasi __ NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού http://www.nvda-project.org/ _ Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών ενώ Για να κατεβάσετε τον σχετικό κατάλογο επισκεφθείτε το http://www.hostvis.net/audiobooks/katalogos.zip
[Orasi] Η Smart Home «συμμαχία» των Apple, Amazon και Google ονομάζεται πλέον «Matter» - Gadgets - Insomnia.gr
https://www.insomnia.gr/articles/various/variousgadgets/smart-home-simmaxia-apple-amazon-google-onomazetai-pleon-matter/ Η Smart Home «συμμαχία» των Apple, Amazon και Google ονομάζεται πλέον «Matter» Προσθήκη σχολίου (17 σχόλια) Τα πρώτα έξυπνα προϊόντα αναμένονται να κυκλοφορήσουν φέτος. Το 2019, η Apple, η Amazon και η Google συνεργάστηκαν με τις εταιρείες του Zigbee Alliance για να ανακοινώσουν μία άλλη συμμαχία ονόματι CHIP. Η CHIP Alliance θα είχε στόχο την προώθηση έξυπνων οικιακών προϊόντων τα οποία θα λειτουργούσαν σε πολλές πλατφόρμες. Καθώς οι πρώτες συσκευές που έχουν πιστοποιηθεί από αυτήν τη συμμαχία αναμένεται να κυκλοφορήσουν εντός του 2021, οι εταιρείες πίσω από το CHIP Alliance ανακοίνωσαν σήμερα πως το project αυτό θα ονομάζεται πλέον Matter. Για να αποκτήσει κάποιο προϊόν την πιστοποίηση Matter, θα πρέπει να υιοθετεί ένα νέο πρότυπο (άνευ δικαιωμάτων – royalty free) που το καθιστά συμβατό με τα Alexa Smart Home (Amazon), HomeKit (Apple) και Weave (Google). Η συμμαχία αναμένεται να φέρει συσκευές όπως έξυπνες λάμπες, κουδούνια εξώπορτας με βίντεο, κλειδαριές, έξυπνα ηχεία κι άλλα. Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Matter, Tobin Richardson, δήλωσε πως κάθε πιστοποιημένη συσκευή θα έχει ένα μοναδικό λογότυπο που θα υποδεικνύει ότι λειτουργεί με τα οικοσυστήματα των Apple, Amazon και Google. Μάλιστα αναφέρει πως αναμένει αυτό το λογότυπο να γίνει τόσο δημοφιλές όσο αυτό του Wi-Fi και θα βρίσκεται σε πολλά smart προϊόντα. Το λογότυπο Matter έχει τρία βέλη που δείχνουν προς τα κάτω τα οποία αντιπροσωπεύουν τη συνεργασία των τριών εταιρειών πίσω από τη συμμαχία. Οι πελάτες θα δουν αυτό το λογότυπο στα κουτιά των συμβατών προϊόντων αλλά και πάνω στις ίδιες τις συσκευές. Ο Tobin Richardson δήλωσε: Καθώς αυτές οι διαφορετικές συσκευές γίνονται ολοένα και πιο περίπλοκα δίκτυα, είναι ακόμη πιο σημαντικό όλες αυτές να μιλούν την ίδια γλώσσα. Αυτό το σήμα θα είναι ένα βοηθητικό χέρι για να βεβαιωθείτε ότι μπορείτε να προσθέσετε ό, τι λάμπες, ό, τι κλειδαριές πόρτας και ό, τι άλλο θέλετε. Σύμφωνα με την Michelle Mindala-Freeman, επικεφαλής Marketing της Matter Alliance, τα συμβατά αξεσουάρ θα έχουν κωδικούς ρύθμισης για να επιτρέπουν στους χρήστες να τα συνδέσουν εύκολα σε οποιαδήποτε πλατφόρμα. Η βασική ιδέα της συμμαχίας είναι να σπάσει το εμπόδιο μεταξύ έξυπνων οικιακών συσκευών, έτσι ώστε ο χρήστης να μην χρειάζεται να ανησυχεί για την πλατφόρμα με την οποία είναι συμβατό το προϊόν που αγόρασε. Οι τελευταίες αναφορές κάνουν λόγο για κυκλοφορία των πρώτων προϊόντων Matter αργότερα φέτος, αλλά για την ώρα δεν υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ Εναλλακτικό αρχείο: http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/ παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) http://www.freelists.org/archives/orasi __ NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού http://www.nvda-project.org/ _ Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών ενώ Για να κατεβάσετε τον σχετικό κατάλογο επισκεφθείτε το http://www.hostvis.net/audiobooks/katalogos.zip
[Orasi] Μένης Κουμανταρέας - Βιογραφία - Σαν Σήμερα .gr
https://www.sansimera.gr/biographies/1103 Μένης Κουμανταρέας Από τους σπουδαιότερους έλληνες πεζογράφους, γνωστός στο ευρύ κοινό από το μυθιστόρημά του «Η φανέλα με το 9», που μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο Παντελής Βούλγαρης το 1988. Μένης Κουμανταρέας (1931 – 2014) Από τους σπουδαιότερους έλληνες πεζογράφους, γνωστός στο ευρύ κοινό από το μυθιστόρημά του «Η φανέλα με το 9», που μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο Παντελής Βούλγαρης το 1988. Από τους σπουδαιότερους έλληνες πεζογράφους, γνωστός στο ευρύ κοινό από το μυθιστόρημά του «Η φανέλα με το 9», που μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο Παντελής Βούλγαρης το 1988. Ο Αριστομένης Κουμανταρέας γεννήθηκε στις 17 Μαΐου 1931 στην Αθήνα και ήταν γιος του τραπεζικού και χρηματιστή Αντώνη Κουμανταρέα. Το 1948 έζησε για έξι μήνες κοντά στον αδερφό του πατέρα του στο Λονδίνο, όπου ήρθε σε επαφή με την εκεί πολιτιστική κίνηση. Τον επόμενο χρόνο αποφοίτησε από το Πρότυπο Λύκειο Αθηνών και τη συνέχεια σπούδασε νομικά και φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο ναυτικό ως υποκελευστής και στη συνέχεια εργάστηκε για είκοσι χρόνια ως υπάλληλος σε ναυτιλιακές και ασφαλιστικές εταιρειών. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1961, με μεταφράσεις έργων των Αλμπέρτο Μοράβια, Έρνεστ Χέμινγουεϊ και Τζέιμς Τζόις, στο περιοδικό «Ταχυδρόμος». Το πρώτο βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων «Τα μηχανάκια», κυκλοφόρησε το 1962 και περιλαμβάνει ιστορίες καταπιεσμένων εφήβων της εποχής, που αναζητούν διέξοδο στις παρορμήσεις και τα όνειρά τους. Κατά τη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας πήρε μέρος στην αντιστασιακή έκδοση «Δεκαοχτώ Κείμενα» και οδηγήθηκε τρεις φορές σε δίκη για το δεύτερο βιβλίο του «Το αρμένισμα», που είχε τιμηθεί με κρατικό βραβείο διηγήματος. Το 1969 αποδέχθηκε υποτροφία του ιδρύματος «Φορντ», η οποία συνετέλεσε στην ολοκλήρωση του μυθιστορήματός του «Βιομηχανία Υαλικών» και το 1972 σπούδασε με υποτροφία στο Βερολίνο για έξι μήνες. Το βιβλίο του «Δύο φορές Έλληνας», μία τοιχογραφία της ελληνικής κοινωνίας από το 1949 έως το 1990, αποτέλεσε μεγάλη εκδοτική επιτυχία το 2001. Κείμενά του δημοσιεύτηκαν σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά, όπως τα «Εκλογή», «Επιθεώρηση Τέχνης», «Τραμ», «Ηριδανός», «Ο Ταχυδρόμος», «Οδός Πανός», «Η Λέξη». Τιμήθηκε τέσσερις φορές με το κρατικό βραβείο πεζογραφίας (1967 για το «Αρμένισμα», 1975 για τη «Βιοτεχνία Υαλικών», το 1997 για τη συλλογή « Η μυρωδιά τους με κάνει να κλαίω» και το 2002 για τον «Ωραίο Λογαχό»). Το 2001 έλαβε το βραβείο Blue Book για το μυθιστόρημά του «Ο ωραίος λοχαγός». Το 2008 η Ακαδημία Αθηνών τον τίμησε για το σύνολο του έργου του. Έργα του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, ρωσικά γερμανικά, ενώ ο ίδιος μετέφρασε κυρίως αγγλοσάξωνες συγγραφείς. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και από το 1982 ως το 1986 διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνή. Το 1971 έγραψε το σενάριο της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη «Το προξενιό της Άννας», ενώ τρία δικά του έργα μεταφέρθηκαν στο θέατρο, τη μικρή και τη μεγάλη οθόνη: «Κυρία Κούλα» (το 1983 στην τηλεόραση σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου και το 1987 στο θέατρο σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη), «Τα Καημένα» (το 1987 για την τηλεόραση σε σκηνοθεσία Γιάννη Διαμαντόπουλου) και «Η φανέλα με το 9» (το 1988 για τον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Παντελή Βούλγαρη). Ο Μένης Κουμανταρέας τοποθετείται χρονολογικά στη λεγόμενη δεύτερη μεταπολεμική γενιά της ελληνικής πεζογραφίας. Η γραφή του κινείται στα όρια ανάμεσα στον κοινωνικό ρεαλισμό με έμφαση στην απεικόνιση των αλλοτριωτικών κοινωνικών μηχανισμών και την ποιητική έκφραση του αισθήματος της φθοράς και της χαμένης αθωότητας της νεανικής ηλικίας. Ο Μένης Κουμανταρέας βρέθηκε δολοφονημένος στο διαμέρισμά του στην Κυψέλη τα ξημερώματα της 6ης Δεκεμβρίου 2014. Στις 2 Ιουλίου 2016 το Πρωτοβάθμιο Κακουργιοδικείο επέβαλε ισόβια κάθειρξη στους δύο κατηγορούμενους για την άγρια δολοφονία του. Εργογραφία Πεζογραφία Τα μηχανάκια (Φέξης, 1962) Το αρμένισμα (Κολλάρος, 1967) Τα καημένα (Κέδρος, 1972) Βιοτεχνία υαλικών (Κέδρος, 1975) Η κυρία Κούλα (Κέδρος,1978) Το κουρείο (Κέδρος, 1979) Σεραφείμ και Χερουβείμ (Κέδρος, 1981) Ο ωραίος λοχαγός (Κέδρος,1982) Η φανέλλα με το εννιά (Κέδρος, 1986) Πλανόδιος σαλπιγκτής (Κέδρος, 1989) Η συμμορία της άρπας (Κέδρος, 1993) Θυμάμαι τη Μαρία (Καστανιώτης, 1994) Η μυρωδιά τους με κάνει να κλαίω (Κέδρος, 1996) Δύο φορές Έλληνας (Κέδρος, 2001) Nώε (Κέδρος, 2003) Η γυναίκα που πετάει (Κέδρος, 2006) Θυμάμαι την Μαρία (Καστανιώτης, 2007) Το Show είναι των Ελλήνων (Κέδρος, 2008) Σ’ ένα στρατόπεδο άκρη στην ερημιά (Κέδρος, 2009) Ξεχασμένη φρουρά (Καστανιώτης, 2010) Οι αλεπούδες του Γκόσπορτ (Κέδρος, 2011) Ο θησαυρός του χρόνου (Πατάκης, 2014) Μετάφραση Χέρμαν Χέσε, Ντέμιαν (1961) Κάρσον ΜακΚάλερς, Η μπαλάντα του λυπημένου καφενείου (1969) Γουίλιαμ Φόκνερ, Καθώς ψυχορραγώ (1970) Λιούις Κάρολ, Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων (1972) Γκέοργκ Μπίχνερ, Λεντς (1977) Χέρμαν Μέλβιλ,, Μπάρτεμπλυ ο γραφιάς και
[Orasi] Γιώργος Σκαλενάκης - Βιογραφία - Σαν Σήμερα .gr
https://www.sansimera.gr/biographies/984 Γιώργος Σκαλενάκης Έλληνας σκηνοθέτης του κινηματογράφου, γνωστός για τις ταινίες του «Το νησί της Αφροδίτης», «Ντάμα σπαθί» και «Επιχείρηση Απόλλων». Γιώργος Σκαλενάκης (1926 – 2014) Έλληνας σκηνοθέτης του κινηματογράφου, γνωστός για τις ταινίες του «Το νησί της Αφροδίτης», «Ντάμα σπαθί» και «Επιχείρηση Απόλλων». Έλληνας σκηνοθέτης του κινηματογράφου, γνωστός για τις ταινίες του «Το νησί της Αφροδίτης», «Ντάμα σπαθί» και «Επιχείρηση Απόλλων». Ο Γιώργος Σκαλενάκης γεννήθηκε στις 17 Μαΐου 1926 στο Πορτ Σάιντ της Αιγύπτου. Σπούδασε στην περίφημη Ακαδημία Κινηματογράφου της Πράγας (FAMU) με συμμαθητή τον Μίλος Φόρμαν και μετά την αποφοίτησή του γύρισε μία σειρά από ταινίες μικρού μήκους που διακρίθηκαν σε διεθνή φεστιβάλ. Το 1963 γύρισε στην Τσεχοσλοβακία την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, με τίτλο «Τα Μπλουζ της Πράγας», ένα «ψυχολογικό τζαζ μιούζικαλ», όπως τη χαρακτήρισε ο ίδιος. Τον Αύγουστο του 1965, ύστερα από πρόσκληση της εταιρείας «Δαμασκηνός – Μιχαηλίδης», ήλθε στην Ελλάδα και τον επόμενο χρόνο σκηνοθέτησε την πρώτη του μεγάλου μήκους ελληνική ταινία «Διπλοπενιές», με πρωταγωνιστές την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Ακολούθησαν οι ταινίες «Ντάμα Σπαθί» (1966), καλλιτεχνική επιτυχία του σκηνοθέτη με συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Σικάγου, «Αχ αυτή η γυναίκα μου» (1967), «Επιχείρηση Απόλλων» (1968), «Βυζαντινή Ραψωδία» (1968), «Θυμήσου αγάπη μου» (1969) και «Το νησί της Αφροδίτης» (1969) με θέμα τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ στην Κύπρο, στην οποία πρωταγωνίστησε η Κατίνα Παξινού, στη μοναδική της εμφάνιση σε ελληνική ταινία. Πολλές από τις ταινίες του Σκαλενάκη είχαν ως φόντο τους το Ναύπλιο, μία πόλη, που είχε χαραχθεί στην ψυχή του. «Βρήκα το ρωμαίικο στο Ναύπλιο. Ό,τι σύγχρονο ρωμαίικο υπάρχει περνάει μέσα από αυτή την πόλη» είχε δηλώσει σε μία συνέντευξή του στην εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής» (φ.16311 / 25 Αυγούστου 2013). Εργάσθηκε, επίσης, στην ελληνική τηλεόραση και σκηνοθέτησε πολλές τηλεοπτικές σειρές, από τις οποίες ξεχώρισε η διεθνής συμπαραγωγή της ΥΕΝΕΔ με τίτλο «Κατοχή», στην οποία πρωταγωνιστούσαν οι γνωστοί ηθοποιοί Κλάους Κίνσκι, Κουρτ Γιούργκενς και Μαρία Σελ. Από το 1975 δίδασκε την κινηματογραφική τέχνη στη Σχολή Σταυράκου. Ο Γιώργος Σκαλενάκης πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 2014, σε ηλικία 88 ετών. Εργογραφία Ταινίες μεγάλου μήκους Τα μπλουζ της Πράγας (1963) Διπλοπεννιές (1966) Ντάμα σπαθί (1966) Αχ! Αυτή η γυναίκα μου (1967) Χορεύοντας συρτάκι (1967) Βυζαντινή ραψωδία (1968) Επιχείρησις Απόλλων (1968) Το νησί της Αφροδίτης (1969) Θυμήσου αγάπη μου (1969) Τηλεοπτικές σειρές Η τελευταία άνοιξη (1973, ΥΕΝΕΔ) Κατοχή (1973, ΥΕΝΕΔ) Φάρος (1976, ΥΕΝΕΔ) Ναυτικές ιστορίες (1978, ΥΕΝΕΔ) Ο μεγάλος ξεσηκωμός (1977, ΥΕΝΕΔ) Έρωτας και επανάσταση (1978, ΕΡΤ) Νύχτα (1980, ΕΡΤ) Παγίδα (1981, ΕΡΤ) Ο ανθρωπάκος (1986, ΕΡΤ2) Τα φιλαράκια (1988, ΕΤ1) Μπαμπάς και φιλαράκος (1991, ΑΝΤ1) Ο κανονιέρης και η βεντέτα (1991, ΑΝΤ1) Τηλεοπτικές εκπομπές Αστέρια στ' αστέρια (1971, ΥΕΝΕΔ) Το σόου του Γιώργου Μαρίνου (1976, ΕΡΤ) Βιντεοταινίες Μια Ρένα χωρίς φρένα (1984) Πειναντέους (1986) Γοργόνα (1987) Η φλόγα (1987) Ο κύριος Λιμενάρχης (1987) Ο Τσιτσιολίνος (1987) Οι εγκέφαλοι (1987) Ροκ πάνθηρ (1987) Ω, τι κόματος μπαμπά (1988) Μια νύφη στη μπανιέρα μου (1989) Ο πανταχού παρών (1989) Στον αστερισμό του Λαμπάντα (1990) Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ Εναλλακτικό αρχείο: http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/ παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) http://www.freelists.org/archives/orasi __ NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού http://www.nvda-project.org/ _ Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών ενώ Για να κατεβάσετε τον σχετικό κατάλογο επισκεφθείτε το http://www.hostvis.net/audiobooks/katalogos.zip
