[Orasi] Desmond Child: «Την Δευτέρα θα βιώσετε μια πνευματική εμπειρία στο Ηρώδειο» | Euronews
https://gr.euronews.com/culture/2022/06/24/desmond-child-tin-deftera-tha-viosete-mia-pnevmatiki-empeiria-sto-irodeio?fbclid=IwAR3pTpMn06FrIqql1fZHBN0nzXxfhdXIfLBpZLutRqYBauwvCs2oBsnDyXc Desmond Child: «Την Δευτέρα θα βιώσετε μια πνευματική εμπειρία στο Ηρώδειο» Desmond Child - Πνευματικά Δικαιώματα Afroditi_Zaggana/Afroditi_Zaggana Ο Desmond Child, ο δημιουργός των μεγαλύτερων μουσικών επιτυχιών βρίσκεται στην Ελλάδα. Κάνει πρόβες για τη μεγάλη συναυλία που θα δώσει την Δευτέρα 27 Ιουνίου στο Ηρώδειο. Ο σκοπός της είναι η στήριξη της παγκόσμιας εκστρατείας για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα. Μέρος των εσόδων της εκδήλωσης θα δοθεί στο Μουσείο της Ακρόπολης. Την καλλιτεχνική διεύθυνση της βραδιάς έχει ο Φοίβος. Ο σπουδαίος μουσικός μίλησε στην κάμερα του Euronews γι' αυτή την ξεχωριστή εκδήλωση: «Από την πρώτη στιγμή που ήρθα στην Ελλάδα με τον σύζυγό μου και τα δυο παιδιά μας, πριν από 15 χρόνια, βρισκόμασταν συχνά σε υπέροχα δείπνα με άλλους 25-30 ανθρώπους. Πάντα, στο τέλος της βραδιάς, η συζήτηση έρχεται στα Γλυπτά του Παρθενώνα. Όλοι έχουν έντονα αισθήματα γι’ αυτό το ζήτημα. Ακούω για αυτό το θέμα και αισθάνομαι τον πόνο που κρύβεται. Αυτά τα γλυπτά συμβολίζουν τα πάντα. Δεν είναι απλές πέτρες. Αυτά τα γλυπτά από μάρμαρο είναι ζωντανά. Όταν σταθείς μπροστά τους, αισθάνεσαι το πνεύμα, την μαγεία τους. Όταν κάτι έχει τόση δύναμη, πρέπει να επιστρέψει στην πατρίδα του. Αν ο κόσμος θέλει να τα δει, να έρθει στην Ελλάδα». Στο εντυπωσιακό σόου συμμετέχουν πάνω από 12 λαμπρά ονόματα της διεθνούς αλλά και της ελληνικής σκηνής. Ανάμεσά τους ο Alice Cooper, η Bonnie Tyler, οι Rasmus, ο Kip Winger, ο Justin Benlolo, η Rita Wilson, η Lena Hall, ο Chris Willis, η Tabitha Fair, ο Σάκης Ρουβάς και ο Γιώργος Λεμπέσης. Θα τους συνοδεύσουν κλασική ορχήστρα εγχόρδων, ροκ μπάντα και η παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου: «Η συναυλία Desmond Child rocks the Parthenon είναι ένα καταπληκτικό γεγονός για μένα. Όλοι οι φίλοι μου καλλιτέχνες θα έρθουν για να ενώσουμε τις φωνές μας για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα. Συνεργαζόμαστε τέλεια και ο ήχος είναι εκπληκτικός. Έχουμε ετοιμάσει ένα φαντασμαγορικό σόου υπό την καθοδήγηση του Φωκά Ευαγγελινού. Το σκηνικό που έχει ετοιμάσει είναι απίστευτο. Θα εκπλήξει τους πάντες. Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ κάτι τέτοιο. Θα είναι μια πνευματική εμπειρία. Γιατί δεν βλέπουμε το Ηρώδειο ως θέατρο, αλλά ως έναν ιερό ναό. Η μουσική εμπειρία που θα βιώσετε τη Δευτέρα θα έχει αυτό το χαρακτήρα». Η σχέση του με την Ελλάδα μετρά πολλά χρόνια. Έρχεται πολύ συχνά με την οικογένειά του. Το αγαπημένο του νησί είναι η Φολέγανδρος: «Οι φίλοι μας που ήταν εδώ πολύ πριν από εμάς, η Μέλανι και ο Άλμπι Γκαλούτεν, ο παραγωγός του σπουδαίου Saturday Night Fever των Bee Gees, μας προσκαλούσαν διαρκώς να έρθουμε στην Φολέγανδρο, γιατί είχαν ανακαλύψει αυτό το μαγικό μέρος. Λένε ότι αν επισκεφθείς το συγκεκριμένο νησί, μένεις αιχμάλωτος, γιατί παλιά ήταν νησί κρατουμένων. Έτσι, αν πας μια φορά, πρέπει να επιστρέψεις και να "εκτίσεις" περισσότερο χρόνο. Έτσι κάθε χρόνο, περνάμε περισσότερο διάστημα εκεί, άλλη μια εβδομάδα, άλλη μια εβδομάδα. Και μετά έρχεται η μέρα που πρέπει να φύγουμε και όλοι κλαίμε γιατί δεν είμαστε πια τουρίστες σ’ αυτό το μέρος. Είμαστε μέρος της ζωής του χωριού. Είμαστε μέρος της ελληνικής εμπειρίας. Είμαστε οικογένεια. Γι' αυτό έχει τόσο μεγάλη σημασία για εμάς. Και τη μέρα που γυρίζουμε πίσω, αρχίζουμε αμέσως να μιλάμε για το πότε θα επιστρέψουμε. Όλο το χρόνο, μετράμε τις μέρες που θα επιστρέψουμε στην Ελλάδα». Ο βραβευμένος με Grammy Αμερικανός συνθέτης και παραγωγός έχει πάνω από 80 επιτυχίες στο Top 40 του αμερικανικού Billboard. Εδώ και έξι δεκαετίες, έχει πουλήσει πάνω από 500 εκατομμύρια δίσκους και έχει δισεκατομμύρια streams και views στο YouTube σε όλο τον κόσμο: «Πέρσι είχα ένα ακόμη τραγούδι που σημείωσε επιτυχία: το «Kings and Queens» με την Ava Max. Αυτό σηματοδοτεί την έκτη δεκαετία με τραγούδι μου που φτάνει στην κορυφή: από τη δεκαετία του ’70 μέχρι και τη δεκαετία του 2020. Ξυπνώ κάθε μέρα με ακόρεστη διάθεση να φτιάξω ένα ακόμη σουξέ. Γνωρίζω ότι για να μην φέρω τον εαυτό μου σε δύσκολη θέση, πρέπει να έχω τις ικανότητες, το ταλέντο για να υποστηρίξω τη δουλειά που κάνω. Μερικοί άνθρωποι λένε ότι είμαι εργασιομανής. Εγώ θα έλεγα ότι λατρεύω τη ζωή. Γιατί δεν έχω μόνο πετυχημένα τραγούδια, θέλω να έχω και μια πετυχημένη ζωή. Είμαι ευλογημένος που έχω τον Κέρτις. Είναι ένας απίστευτος σύζυγος. Οι γιοι μας είναι πλέον 20 ετών. Λατρεύουν την Αθήνα. Δεν γυρίζουν πίσω πριν τις 4-5 τα ξημερώματα. Ποιος ξέρει πώς εξελιχθούν τα πράγματα. Ίσως παντρευτούν Ελληνίδες και έτσι να είμαστε εδώ όλη την ώρα για να βλέπουμε τα εγγόνια μας. Θα ήταν τέλειο!». Ο Αμερικανός μουσικός δεν σταματά ποτέ να δουλεύει. Αναζητεί διαρκώς νέες πηγές έμπνευσης. Παραμένει ακάματος: _«Ξυπνώ το πρωί και αισθάνομαι ότι είμαι αποτυχημένος. Μέχρι να πάω για ύπνο το βράδυ, καταφέρνω μέσω της σκληρής δουλειάς να αισθανθώ ότι
[Orasi] Ήξερες ότι υπάρχουν ομάδες υποστήριξης για μπαμπάδες; - OW.GR
https://www.ow.gr/living/ixeres-oti-iparxoun-omades-ipostirixis-gia-bampades/?utm_source=News247_medium=ow_hp_campaign=24MediaWidget ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΑΔΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΓΙΑ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ; Κ. Σώκου Οι σημερινοί μπαμπάδες «μεγάλωσαν» και προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι από τους δικούς τους. Αναζητώντας τον νέο τους ρόλο στην οικογένεια, χρειάζονται κι εκείνοι στήριξη. Αυτό ακριβώς βρίσκουν στις ομάδες υποστήριξης. Μέχρι πρόσφατα η μητέρα είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις πρώτες σχέσεις που αναπτύσσει το βρέφος. Επιστήμονες και ειδικοί κάθε είδους διατυμπάνιζαν τη σημασία της σχέσης τους για τον ψυχισμό του παιδιού, τοποθετώντας τον πατέρα σε ρόλο επικουρικό, υποστηρικτικό. Ο μπαμπάς υποστηρίζει τη μαμά, που με τη σειρά της διαμορφώνει το μωρό. Τα πράγματα όμως άλλαξαν. Τα τελευταία χρόνια και ως αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, συμπεριλαμβανόμενων των πολιτικών ισότητας και της εξάπλωσης του κλάδου της ψυχολογίας, παρατηρούμε μια στροφή του ενδιαφέροντος και στον πατέρα. Αυτές οι αλλαγές αντικατοπτρίζονται στις ομάδες υποστήριξης μπαμπάδων. Οι μπαμπάδες έρχονται στο προσκήνιο Σήμερα, τα πορίσματα σύγχρονων ερευνών δείχνουν πόσο συνδέεται η καλή ψυχική υγεία των παιδιών και των νέων ενηλίκων με τη σχέση που είχαν αναπτύξει με τον πατέρα τους στην παιδική ηλικία. Σήμερα, αναγνωρίζουμε ότι και ο πατέρας συμμετέχει και συνάπτει τη δική του, μοναδική και ιδιαίτερη σχέση με το παιδί, ενώ παράλληλα δρα ρυθμιστικά: αφενός παρακινεί και υποστηρίζει τη μητέρα να μπορεί να είναι και γυναίκα, αφετέρου, ωθεί το παιδί στη θεμελίωση μιας θετικής αυτοεικόνας και στην ανεξαρτησία. Σήμερα λοιπόν είναι η κατάλληλη εποχή να στρέψουμε και ουσιαστικά το ενδιαφέρον προς τον πατέρα. Η Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Φαιναρέτη, που λειτουργεί από τον Δεκέμβριο του 2008 το πρώτο εξειδικευμένο Κέντρο Ημέρας για την ψυχική υγεία της περιγεννητικής περιόδου, με στόχο τη θεραπεία και την πρόληψη των ψυχικών διαταραχών, κατάλαβε εγκαίρως ότι δεν είναι δυνατό να μιλάμε για ψυχική υγεία της μητέρας, αν δεν υποστηρίξουμε ταυτόχρονα και τον πατέρα. Ενώ λοιπόν τα πρώτα χρόνια οι μπαμπάδες συμμετείχαν σε ομάδες υποστήριξης ως συνοδοί των μαμάδων, τώρα πλέον έχουν τις δικές τους ομάδες. iStock Τι συμβαίνει στις ομάδες υποστήριξης μπαμπάδων; Οι ομάδες υποστήριξης μπαμπάδων, που λειτουργούν από το 2018, αποτελούνται από 8-10 άτομα και πραγματοποιούν 3 συναντήσεις. Μία προγεννητικά, μία στο τρίμηνο και μία στο εξάμηνο μετά τη γέννηση του παιδιού. Οι συναντήσεις συντονίζονται από έναν ψυχολόγο και από μια μαία της Φαιναρέτης, η οποία είναι διαθέσιμη να απαντήσει στα ερωτήματα που δεν προλαβαίνουν ή δεν τολμούν να θέσουν οι μπαμπάδες στον μαιευτήρα-γυναικολόγο. Οι ομάδες αυτές δημιουργήθηκαν με σκοπό να δοθεί ο λόγος στο νέο πατέρα, ώστε να μπορέσει να μιλήσει για τη μεγάλη αλλαγή που φέρνει στη ζωή του αυτή η περίοδος και να νιώσει ότι δεν είναι μόνος, αλλά μπορεί να ενταχθεί σε μια ομάδα που έχει κοινά βιώματα. Αυτό τον κάνει να νιώσει ενδυναμωμένος στο νέο του ρόλο. Τι προβλήματα έχει συνήθως ένας νέος μπαμπάς; Τι «φέρνει» μαζί του να καταθέσει στην ομάδα; «Προγεννητικά, οι μπαμπάδες διαπραγματεύονται το πώς οι ίδιοι επιθυμούν να είναι ως γονείς. Συζητάνε μεταξύ τους για το τι σημαίνει η πατρότητα για τους ίδιους και τι εμπεριέχει ο νέος αυτός ρόλος. Οι προβληματισμοί που αναφέρουν συνήθως αφορούν τη στήριξη προς τη σύντροφο και τις αγωνίες για το πώς θα διαμορφωθούν οι δυναμικές στην οικογένεια μετά τη γέννηση του παιδιού. Μιλούν επίσης και για το άγχος τους σχετικά με πρακτικά ζητήματα (προετοιμασία δωματίου μωρού, διαμόρφωση χώρου, αγορές κλπ.)» αναφέρει ο ψυχολόγος Αλέξανδρος Παπατρέχας, συντονιστής των ομάδων. iStock Και συνεχίζει: «Οι μπαμπάδες αναρωτιούνται πώς μπορούν οι ίδιοι να ανακουφίσουν τη σύντροφό τους από τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει κατά τη προγεννητική περίοδο. Μια συχνή ερώτηση που διατυπώνουν είναι πώς οι ίδιοι μπορούν να αναγνωρίσουν τα διάφορα συμπτώματα επιλόχειων διαταραχών της συντρόφου και τι να κάνουν σε αυτή την περίπτωση. Τα συναισθήματα που εκφράζουν συνήθως είναι ανυπομονησία για τον ερχομό του παιδιού, άγχος, χαρά και αγωνία. Μεταγεννητικά, απευθύνουν ερωτήσεις σχετικά με πρακτικά ζητήματα (αλλαγή πάνας, μπάνιο, ύπνος του βρέφους), ανταλλάσσουν εμπειρίες για τη διαδικασία της γέννας, για τα συναισθήματά τους σχετικά με τον ερχομό του παιδιού και για το πώς βιώνουν αυτό το πρώτο διάστημα ως νέοι γονείς. Η ανταλλαγή εμπειριών και απόψεων μεταξύ τους φαίνεται να λειτουργεί πολύ ενδυναμωτικά». Related Γιατί να συμμετάσχεις σε μια ομάδα υποστήριξης μπαμπάδων; Είναι πολύ ενθαρρυντικό και ελπιδοφόρο ότι, αν και οι μπαμπάδες ξεκίνησαν να συναντιούνται και να ζητούν υποστήριξη κυρίως για τις συντρόφους τους, τώρα πια αναζητούν στήριξη και στα δικά τους προβλήματα. Έρχονται στις ομάδες υποστήριξης επειδή θέλουν και οι ίδιοι να γίνουν καλοί μπαμπάδες, καλύτεροι από τους δικούς τους, θέλουν να παίξουν ενεργό ρόλο στη ζωή των παιδιών τους. Έρχονται
[Orasi] Ας κάνει εκλογές να τελειώνουμε | Liberal Markets
https://www.liberal.gr/ Ας κάνει εκλογές να τελειώνουμε Το πρόβλημα της οικουμένης είναι διαφορετικό βέβαια, από αυτό που κατατρύχει τη βαλκανική δημοκρατία μας. Το πρόβλημα είναι ότι το φάντασμα ενός νέου μεσαίωνα ανατέλλει στον πλανήτη. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ ανέτρεψε απόφαση-ορόσημο του 1973 που αναγνώριζε το συνταγματικό δικαίωμα μιας γυναίκας να κάνει έκτρωση. Δεν είναι που αφαιρέθηκε το δικαίωμα των γυναικών να τους ανήκει το σώμα τους. Είναι που η ήττα αυτή έχει κοινωνική αντιστοίχιση τόσο βαθιά και εκτεταμένη, που ξεπερνάει τη μεζούρα της τρέχουσας πολιτικής, εάν ευνοήθηκαν δηλαδή οι ρεπουμπλικάνοι. Είναι κυρίως επειδή αυτό συνέβη στις ΗΠΑ των κινημάτων απελευθέρωσης, στις ΗΠΑ που μας έδωσαν γεύση από «Φράουλες και Αίμα» των κάποτε επαναστατημένων αμερικανικών πανεπιστημίων. Στις ΗΠΑ των Χίπις, του ελεύθερου έρωτα και του συνθήματος «κάνε έρωτα όχι πόλεμο», της μαριχουάνας, της αμφισβήτησης, του Μπομπ Ντίλαν, της Τζόαν Μπαέζ, και άλλων. Το κυριότερο είναι πως οι εξουσίες του πλανήτη οδεύουν σε αυστηροποίηση και ανελευθερία. Πριν δυο χρόνια μόνο το 13% των πολιτών του πλανήτη ζούσε σε χώρες με δημοκρατία, από το 42% που ήταν το αντίστοιχο πριν δέκα χρόνια. Δεν κηρύχτηκαν χούντες ξαφνικά πλην της Μυανμάρ. Αυστηροποιήθηκαν τα καθεστώτα (δες Τουρκία, Ρωσία). Ο αυταρχισμός εξαπλώνεται σε βαθμό που το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει υπό αυταρχικά καθεστώτα. Παράλληλα κερδίζει έδαφος η υπονομευτική της δημοκρατίας αντίληψη, ότι τα αυταρχικά καθεστώτα έχουν οικονομική αποτελεσματικότητα υπέρ των πολιτών τους, έναντι των δημοκρατιών. «Περήφανα» φλάμπουρα σε αυτή την αντίληψη, η κομμουνιστική Κίνα, το Βιετνάμ, η Ρωσία, οι χώρες του Κόλπου. Αυτές οι χώρες λέει προκόβουν γιατί δεν τις «υπονομεύει» το «σαράκι» των απεργιών, των δικαιωμάτων, των ελευθεριών. Και σε πολλές από τις δυτικές δημοκρατίες συναινεί ο λαός στην καταστολή. Δεν ξέρουμε αν έχει κουραστεί από την «πολλή» δημοκρατία που τη θεωρεί τόσο αυτονόητη ώστε να μη την σέβεται και να μην τη θεραπεύει. Η αν επηρεάζεται θυμικά από το αντίπαλο δέος. Και αυτό δεν είναι ο νουνεχής δημοκρατικός πολίτης («Κυρ Παντελής» εις την νεοελληνικήν, κατά τους πυρέσσοντες αριστερούς ριζοσπάστες του διαδικτύου) ή είναι ο πλέρια επιθετικός δικαιωματισμός του εθνομηδενισμού και των φυλετικών και κοινωνικών ταυτοτήτων που θρυμματίζει το ενιαίο των κοινωνών (Γαλλία). Σε αυτό το παγκόσμιο σκηνικό της φρενήρους τεχνολογικής ανάπτυξης με παράλληλη βύθιση στη σκοτεινιά μιας μεταμοντέρνας φεουδαρχίας, εμείς ζούμε τις δικές μας τρικυμίες. Η μία σοβαρή, αφορά την τουρκική επιθετικότητα η οποία δεν αφορά μόνο το Αιγαίο, αλλά και τις ζώνες μακροπρόθεσμης γεωπολιτικής επιρροής στην Ανατολική Μεσόγειο. Και δι’ αυτής της αύξουσας τουρκικής επιθετικότητας αναδεικνύεται ένας νέος διαχωρισμός. Η Ελλάδα δεν είναι πλέον γέφυρα Δύσης – Ανατολής Είναι σύνορο απόκρουσης του ασιατικού δεσποτισμού (αυτό που λέει ο Τσίπρας «προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης). Μόνο που δεν το επέλεξε η Ελλάδα. Η δεύτερη είναι τρικυμία εν ποτηρίω. Σύμπαν το πολιτικό και μηντιακό σύστημα, με ειδήσεις ή «ειδήσεις», έχει κάνει μονοκαλλιέργεια τις εκλογές. Και φυσικά ελληνοποιεί τα παγκόσμια προβλήματα. Το κουπόνι για τα καύσιμα ας πούμε τους θυμίζει δελτίο Κατοχής (έστω και αν η ισχυρή Γερμανία συνιστά στους πολίτες αυτοσυγκράτηση ακόμη και στο air condition). Η άνοδος του πληθωρισμού ερμηνεύεται κατά το δοκούν ως διοικητική ανικανότητα. Η υπεράσπισή των συνόρων από την αυθαίρετη είσοδο (την οποία όλες οι χώρες πλέον ενστερνίστηκαν), ως αύξων ρατσισμός. Η Ευρώπη βρίσκεται σε μια περιδίνηση που αναμένεται να συνεχιστεί, ενώ η Ελλάδα ως ελαφρύ οικονομικό καρυδότσουφλο θα υποστεί τις συνέπειες (εδώ -γερμανικά - καράβια χάνονται, βαρκούλες τι ζητάτε). Στη νέα εποχή που προέβαλε χρειάζεται κυβέρνηση φρέσκιας λαϊκής εντολής για να την διαχειριστεί. Ως εκ τούτου δεν κατανοούμε τα θέματα τυπολατρικής θεσμικότητας που προβάλλονται, περί εξάντλησης της τετραετίας. Ουδέποτε οι ελληνικές κυβερνήσεις σεβάστηκαν την θεσμικότητα τετραετούς διακυβέρνησης όταν τις εξυπηρετούσε. Ναι ήταν λάθος, αλλά δεν είναι η κατάλληλη εποχή να ξεκινήσει τώρα η ευταξία της θεσμικότητας. Άλλωστε το περιρρέον κλίμα έχει ήδη δρομολογήσει εκλογική αναμονή. Εάν η κυβέρνηση επιμηκύνει την παραμονή της έως την Άνοιξη, θα είναι πανταχώθεν βαλλόμενη. Και το πρόβλημα δεν είναι η συγκεκριμένη κυβέρνηση. Είναι το αρρωστημένο οικονομικό και πολιτικό κλίμα που θα κληθεί να διαχειριστεί από το Φθινόπωρο ως την Άνοιξη. Για τον γράφοντα είναι δευτερεύον ποιος θα εκλεγεί (βέβαια για να μην κοροϊδευόμαστε κατά τα φαινόμενα θα εκλεγεί η ΝΔ, έστω και με κυβερνητικό εταίρο). Αλλά το πρώτιστο είναι ότι στις νέες συνθήκες που διαμορφώθηκαν («νέα κατάσταση νέα καθήκοντα» που έλεγε και ο κομμουνιστής προπάτωρ), η χώρα χρειάζεται μια νέα αρχή με άρτι ψηφισθείσα κυβέρνηση. Για τα προβλήματα που έρχονται χρειάζεται συστοίχιση. Και επειδή αυτή δεν πρόκειται να επιτευχθεί,
[Orasi] Αμβλώσεις: Πίσω ολοταχώς σε μια ανελεύθερη εποχή | Liberal.gr
https://www.liberal.gr/ Αμβλώσεις: Πίσω ολοταχώς σε μια ανελεύθερη εποχή Για εκατομμύρια γυναίκες στις ΗΠΑ, επίκειται επιστροφή σε μια εποχή κατά την οποία η άμβλωση αποτελούσε ένα επικίνδυνο στοίχημα, ζήτημα ζωής ή θανάτου, για τις εγκύους γυναίκες. Πλέον, παύει να προστατεύεται το συνταγματικό δικαίωμα στην άμβλωση. Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ έκρινε πως η ιστορική απόφαση “Roe v Wade” του 1973, που κατοχύρωνε το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση, απαγορεύοντας την κρατική παρέμβαση σε αυτό το δικαίωμα πριν το έμβρυο φτάσει σε στάδιο βιωσιμότητας, ήταν λανθασμένη και πρέπει να ανατραπεί. Τι σημαίνει αυτό για τις γυναίκες στις ΗΠΑ; Μπορεί να μην απαγορεύθηκαν οι αμβλώσεις, όπως λανθασμένα αναπαράγεται, ωστόσο δίνεται το δικαίωμα σε κάθε μια Πολιτεία από τις 50, να αντιμετωπίσει το θέμα κατά το δοκούν και πιθανόν να απαγορεύσει ή θέσει ασφυκτικούς όρους στη σχετική διαδικασία στην επικράτεια δικαιοδοσίας της. Κάποιες, κυρίως στον συντηρητικό Νότο, έχουν ήδη ψηφίσει νόμους που παρέμεναν ανενεργοί λόγω του “Roe v Wade” και τώρα προτίθενται να θέσουν αυστηρούς περιορισμούς στις αμβλώσεις, φθάνοντας ακόμη και στην πλήρη απαγόρευση. Από την άλλη πλευρά, σε κάποιες άλλες Πολιτείες, όπως η Καλιφόρνια και η Νέα Υόρκη, οι ιθύνοντες έχουν ήδη ξεκαθαρίσει πως θα ενισχυθεί το Πολιτειακό νομοθετικό πλαίσιο προστασίας του δικαιώματος στην άμβλωση, από τη στιγμή που δεν υφίσταται πια το συνταγματικό δικαίωμα σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Για το ίδιο όμως το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, η Απόφαση αυτή μπορεί να αποτελέσει ορόσημο. Οι 3 καθοριστικές ψήφοι για την ανατροπή της “Roe v Wade”, προήλθαν από τους Δικαστές Γκόρσουτς, Κάβανο και Μπάρετ, οι οποίοι διορίστηκαν από τον Πρόεδρο Τραμπ. Κατά τη διάρκεια των ακροαματικών διαδικασιών στη Γερουσία για την επικύρωση του διορισμού τους, όλοι τους είχαν φυσικά ερωτηθεί για το πως θα προσέγγιζαν το ζήτημα των αμβλώσεων. Απαντώντας, είχαν αποφύγει να πουν τι ενδέχεται να κάνουν σε μία μελλοντική θεωρητική υπόθεση αλλά είχαν εμφατικά αναφερθεί στην αξία του σεβασμού της Αρχής του Δεδικασμένου. Εδώ και αρκετά χρόνια, με βασικά ορόσημα την υπόθεση “Bush v Gore” και το τι συνέβη μετά τον θάνατο του Δικαστή Σκαλία, η φήμη του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, ως υπερκομματικού και απολιτικού πυλώνα της Δικαστικής Εξουσίας, φθίνει συνεχώς. Μόλις χθες, σε δημοσκόπηση του Gallup, καταγράφηκε ιστορικό χαμηλό στην εμπιστοσύνη που του έχουν οι Αμερικανοί πολίτες, με μόλις 25% να του έχουν μεγάλη ή αρκετή, έναντι 40% πριν 2 μόλις χρόνια και 60% το 1990. Η αφαίρεση ενός θεμελιώδους δικαιώματος μέσω της ανατροπής ενός τόσο ιστορικού και διάσημου δεδικασμένου, με τη συγκεκριμένη διαίρεση του Δικαστηρίου, σίγουρα θα ενισχύσει την πεποίθηση των Αμερικανών ότι στην πραγματικότητα οι Δικαστές κάτω από τις εμβληματικές μαύρες ρόμπες τους, κρύβουν κόκκινες ή μπλε και υπηρετούν την ατζέντα του Ρεπουμπλικανικού ή του Δημοκρατικού κόμματος. Το που μπορεί να οδηγήσει αυτή η απόφαση σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο είναι ένα ευρύτερο θέμα συζήτησης με πολλές διαφορετικές πτυχές που σίγουρα θα μας απασχολήσει εφεξής. Έχει όμως ενδιαφέρον πως ψήφισαν οι Δικαστές. Πέντε, εξ αυτών, όλοι διορισμένοι από Ρεπουμπλικάνους Προέδρους, αποφάσισαν πως οι 7 προκάτοχοι τους το 1973 είχαν κάνει μεγάλο λάθος, το οποίο επανελήφθη το 1992 στην υπόθεση “Casey v Planned Parenthood” και πως δεν υφίσταται συνταγματικό δικαίωμα στην άμβλωση. Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου, επίσης προερχόμενος από τους Ρεπουμπλικάνους, συμφώνησε στο αποτέλεσμα, κρίνοντας τον συγκεκριμένο νόμο της Πολιτείας του Μισισιπή- ο οποίος απαγορεύει τις αμβλώσεις μετά την 15η εβδομάδα, συνταγματικό εν προκειμένω, αλλά διαφώνησε με την επίσημη ανατροπή του“Roe v Wade” . Οι 3 υπόλοιποι Δικαστές, όλοι διορισμένοι από Δημοκρατικούς Προέδρους, διαφώνησαν έντονα, υποστηρίζοντας τη διατήρηση της “Roe v Wade”. Σε μία Απόφαση ίδια με το προσχέδιο που είχε διαρρεύσει, ο Δικαστής Αλίτο, εκφράζοντας τη Γνώμη της πλειοψηφίας, αναφέρει πως η αναγνώριση του δικαιώματος στην άμβλωση ποτέ δεν είχε συνταγματική βάση, αφού ούτε προκύπτει τέτοιο δικαίωμα από το κείμενο του Συντάγματος των ΗΠΑ, ούτε ιστορικά είχε αναγνωριστεί νομολογιακά τέτοιο βάσει του Common Law. Αντιθέτως, την εποχή που εκδόθηκε η “Roe v Wade”, στις περισσότερες Πολιτείες υπήρχαν νόμοι που έθεταν πολύ σοβαρούς περιορισμούς στις αμβλώσεις, αν δεν τις απαγόρευαν τελείως. Η ιστορική Απόφαση δεν ήταν λοιπόν, κατά τη σημερινή πλειοψηφία του Δικαστηρίου, παρά μία “άσκηση ωμής δικαστικής αυθαιρεσίας”, ακυρώνοντας δεκάδες Πολιτειακούς Νόμους ψηφισμένους από τους δημοκρατικά εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού, με την επίκληση ενός ανυπόστατου δικαιώματος. Όσον αφορά το σημαντικό επιχείρημα πως η “Roe v Wade” υπήρξε δεδικασμένο του Δικαστηρίου για σχεδόν 50 χρόνια, και μάλιστα επανεπιβεβαιώθηκε πολλές φορές από διαφορετικές συνθέσεις του, ο Δικαστής Αλίτο απαντά επικαλούμενος το παράδειγμα της ιστορικής Απόφασης “Brown v Board of Education” το 1953, με την
[Orasi] Αμβλώσεις: Ιστορική οπισθοδρόμηση στις ΗΠΑ | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
https://www.kathimerini.gr/world/561926287/amvloseis-istoriki-opisthodromisi-stis-ipa/ Αμβλώσεις: Ιστορική οπισθοδρόμηση στις ΗΠΑ Το Ανώτατο Δικαστήριο ανέτρεψε χθες την ιστορική απόφαση Roe v. Wade, που νομιμοποίησε τις αμβλώσεις πριν από μισόν αιώνα, σε μια επονείδιστη εξέλιξη για τα αναπαραγωγικά δικαιώματα σε μια δυτική χώρα. Newsroom25.06.2022 • 06:34 ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. Το Ανώτατο Δικαστήριο ανέτρεψε χθες την ιστορική απόφαση Roe v. Wade, που νομιμοποίησε τις αμβλώσεις πριν από μισόν αιώνα, σε μια επονείδιστη εξέλιξη για τα αναπαραγωγικά δικαιώματα σε μια δυτική χώρα. Η απόφαση, η οποία πάντως ήταν προδιαγεγραμμένη μετά την πρόσφατη διαρροή του σχεδίου της, αναμένεται να ανατρέψει τις ζωές πολλών γυναικών στη χώρα, να αναδιαμορφώσει την πολιτική αντιπαράθεση και να οδηγήσει στην πλήρη απαγόρευσή τους στις μισές πολιτείες των ΗΠΑ. Πρόκειται για μεγάλη νίκη μιας συντηρητικής πτέρυγας του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, που εδώ και χρόνια είχε αποδυθεί στη συντονισμένη εκστρατεία διορισμού δικαστών της αρεσκείας της, έτοιμων να ανατρέψουν το δεδικασμένο, το οποίο είχε επανειλημμένως επιβεβαιωθεί από προηγούμενες συνθέσεις του σώματος. Είναι, επίσης, ένα κληροδότημα της προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος είχε υποσχεθεί ότι θα διορίσει δικαστές που θα αναιρέσουν το Roe v. Wade. Η επονείδιστη εξέλιξη ανοίγει τον δρόμο για απαγόρευση των αμβλώσεων στις μισές πολιτείες. Και οι τρεις διορισθέντες από τον ίδιο ανήκουν στην πλειοψηφία 6 προς 3, με την οποία ελήφθη η απόφαση. «Σήμερα κέρδισε η ζωή» ήταν η πρώτη αντίδραση του τέως αντιπροέδρου του Τραμπ, Μάικ Πενς. «Αυτή η βάναυση απόφαση είναι εξοργιστική και μας ραγίζει την καρδιά. Μη γελιέστε όμως: τα δικαιώματα των γυναικών και όλων των Αμερικανών θα αναγράφονται στο ψηφοδέλτιο τον Νοέμβριο», σχολίασε η πρόεδρος της Βουλής, Νάνσι Πελόζι, εννοώντας ότι οι Ρεπουμπλικανοί θα πληρώσουν γι’ αυτή την επιστροφή στον Μεσαίωνα. Στις αρχές Μαΐου είχε διαρρεύσει σχέδιο ψηφίσματος στην ιστοσελίδα Politico προαναγγέλλοντας τη χθεσινή εξέλιξη, που αναμένεται να διχάσει περαιτέρω τη χώρα, στην οποία οι αμβλώσεις είτε είναι περιορισμένες, είτε απαγορεύονται εντελώς σε ρεπουμπλικανικές πολιτείες, είτε είναι εντελώς νόμιμες στις περισσότερες, οι οποίες τελούν υπό τον έλεγχο των Δημοκρατικών. Ο επικεφαλής του σώματος, Τζον Τζ. Ρόμπερτς Τζούνιορ, ψήφισε υπέρ της πλειοψηφίας, αλλά διευκρίνισε ότι θα προτιμούσε «μια πιο μετρημένη πορεία» από την πλήρη ανάκληση του Roe. Τα προοδευτικά μέλη του Ανωτάτου Δικαστηρίου μειοψήφησαν. Η απόφαση έρχεται σε αντίθεση με την άποψη της κοινής γνώμης: σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, το 62,3% των ερωτηθέντων απέρριπτε την ανάκληση του Roe v. Wade, ενώ μόλις το 37,8% πιστεύει ότι το Ανώτατο Δικαστήριο έπρεπε να προχωρήσει στην απόφαση. Πριν από δύο χρόνια, τον Ιούνιο του 2020, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε τον περιοριστικό νόμο της Λουιζιάνας με ψήφους 5-4 και τον πρόεδρο Ρόμπερτς να ρίχνει την αποφασιστική ψήφο. Η άποψή του ήταν ότι πρέπει να γίνει σεβαστό το νομικό προηγούμενο, αν και η αντιπρότασή του δημιουργούσε υπόνοιες πως επίκειται σοβαρός περιορισμός των αμβλώσεων. Αυτό όμως προτού πεθάνει η Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ, την οποία αντικατέστησε η εκλεκτή του Τραμπ, Εϊμι Κόνι Μπάρετ, αλλάζοντας πλήρως τους συσχετισμούς στο σώμα. ⇒ Ειδήσεις σήμερα Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ Εναλλακτικό αρχείο: http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/ παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) http://www.freelists.org/archives/orasi __ NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού http://www.nvda-project.org/ _ Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών ενώ Για να κατεβάσετε τον σχετικό κατάλογο επισκεφθείτε το http://www.hostvis.net/audiobooks/katalogos.zip
[Orasi] Το μάθημα του Ζίζεκ για τους... «με την ειρήνη» | Protagon.gr
https://www.protagon.gr/apopseis/to-mathima-tou-zizek-gia-tous-pasifistes-kallitexnes-44342528007 Το μάθημα του Ζίζεκ για τους... «με την ειρήνη» | Protagon.gr Ο διάσημος φιλόσοφος Σλαβόι Ζίζεκ έγραψε, που λέτε, στον Guardian ότι «σήμερα, δεν μπορεί κανείς να είναι αριστερός αν δεν τάσσεται ξεκάθαρα με την Ουκρανία». Ο σλοβένος διανοητής, άλλοτε ενθουσιώδης υποστηρικτής του Αλέξη Τσίπρα και της παρέας του, δεν είπε κάτι το πρωτάκουστο: επεσήμανε με το άρθρο του κάτι που θεωρείται αυτονόητο για πολλούς διανοουμένους και καλλιτέχνες σε πολλές χώρες της Δύσης. Με εξαίρεση την Ελλάδα. Ο Ζίζεκ άρχισε το κείμενό του στον Guardian με την εξής αναφορά: «Για μένα, η τεράστια επιτυχία του Τζον Λένον, το “Imagine” ήταν πάντα ένα τραγούδι δημοφιλές για τους λάθος λόγους. Το να φανταστούμε ότι “ο κόσμος θα γίνει ένα” είναι ο καλύτερος τρόπος για να καταλήξουμε στην κόλαση». «Οσοι επικεντρώνονται στον πασιφισμό μπροστά στη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία παραμένουν παγιδευμένοι στη δική τους εκδοχή του “Imagine”» εξήγησε, για να προσθέσει: «Είναι ώρα να ξυπνήσετε». Με λίγα λόγια, το άρθρο του φιλοσόφου είναι μια εκτενής ανάλυση για τον πόλεμο – δεν αναφέρεται βέβαια σε έλληνες τραγουδιστές και τραγουδίστριες, αλλά το κεντρικό του μήνυμα μοιάζει να γράφτηκε για όσα συνέβησαν στη χώρα μας τους τελευταίους μήνες. Η αφίσα της… (δημιουργικής) ασάφειας Δύο ήταν τα παραδείγματα που σχολιάστηκαν περισσότερο. Το πρώτο ήταν η αφίσα της συναυλίας που διοργάνωσε η «Αλληλεγγύη για Ολους», με τη συμμετοχή πασίγνωστων καλλιτεχνών. Η αφίσα έγραφε «Συναυλία Ειρήνης», είχε διάφορα χρώματα που δεν παρέπεμπαν πουθενά συγκεκριμένα και το εξής σύνθημα: «Ειρήνη είναι η απάντηση όποια κι αν είναι η ερώτηση». Μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν, εμφανίστηκαν δειλά δειλά στις αναθεωρημένες εκδοχές της αφίσας κάποιες διευκρινίσεις, όπως ότι επρόκειτο για μια συναυλία που ζητούσε «να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία». Γενικώς και αορίστως. Πριν και μετά τη συγκεκριμένη συναυλία οργανώθηκαν μερικές ακόμη όπου τα πράγματα ήταν πιο ξεκάθαρα καθώς εστίαζαν αποκλειστικά στην καταγγελία του ΝΑΤΟ. Το δεύτερο παράδειγμα καλλιτεχνικού γεγονότος που συζητήθηκε πολύ αφορά το παρασκήνιο και τις δυσκολίες για τη διοργάνωση αντιπολεμικής συναυλίας από την ΕΡΤ, που έμελλε να κυκλοφορήσει ευρέως καθώς στις διαβουλεύσεις αυτές συμμετείχαν πολλοί καλλιτέχνες. Το βασικό πρόβλημα ήταν οι αρχικές αντιρρήσεις κάποιων καλλιτεχνών να συμμετέχουν για να μην έχουν «πρόβλημα με το κοινό» τους, όπως λέγεται ότι ειπώθηκε. Τι ξέρει ο Σπρίνγκστιν κι ο ΜακΚάρτνεϊ; Οι δυσκολίες αποτυπώθηκαν και στη ζωντανή μετάδοση του γεγονότος από την ΕΡΤ, στο πλαίσιο της εκπομπής «Μουσικό Κουτί» του Νίκου Πορτοκάλογλου, όπου με εξαίρεση ελάχιστους καλλιτέχνες, όπως η Μαρία Φαραντούρη και ο Διονύσης Σαββόπουλος, κανένας άλλος δεν είπε τις λέξεις «εισβολή», «Ρωσία» και «Πούτιν». Την ίδια ώρα, ομότεχνοί τους στο εξωτερικό δεν είχαν τέτοια προβλήματα. Για παράδειγμα ο Πολ Μακ Κάρτνεϊ και ο Μπρους Σπρίνγκστιν στήριξαν ανοιχτά την Ουκρανία και καταδίκασαν τον Πούτιν. Πού οφείλεται, άραγε, η ελληνική πρωτοτυπία καλλιτέχνες αλλά και πνευματικοί άνθρωποι να τηρούν ίσες αποστάσεις ανάμεσα στον επιτιθέμενο και τον αμυνόμενο; Καταρχάς, όπως είδαμε, την ίδια τακτική ακολούθησε π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ ώστε να μην απομακρύνει τους ψηφοφόρους του, καθώς η Κουμουνδούρου έβλεπε στις δημοσκοπήσεις ότι πολλοί από τους οπαδούς του κόμματος εξακολουθούσαν να υποστηρίζουν τον Πούτιν παρά τους βομβαρδισμούς αμάχων, παιδιών, μαιευτηρίων κ.λπ. Η διαφορά είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικό κόμμα, ενώ οι τραγουδιστές και οι τραγουδοποιοί είναι άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού των οποίων τις «κεραίες» και την ευαισθησία αναζητούμε όλοι όταν ψάχνουμε κάτι πέρα από αυτό που μας λένε τα κόμματα. Η σιωπή των καλλιτεχνών Γιατί λοιπόν αυτή τη φορά, παρά την κινητοποίηση του καλλιτεχνικού κόσμου διεθνώς, τόσο πολλοί έλληνες καλλιτέχνες, και μάλιστα αριστεροί, σιώπησαν; Και πώς εξηγείται αυτό όταν πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους που παραμένουν δραστήριοι στα κοινωνικά δίκτυα και όταν βλέπουν την αδικία στο εσωτερικό της χώρας μας δεν διστάζουν να καταγγείλουν με τόλμη και δυνατή φωνή πχ. τη συμπεριφορά του κράτους ή της αστυνομίας; Η εξήγηση ότι όντως φοβήθηκαν να μην απομακρύνουν το κοινό τους, όπως π.χ. κινήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ για τους οπαδούς του, είναι από τη μια πλευρά κατανοητή. Είναι πολύ δύσκολο να τραγουδάς σε άδειες καρέκλες. Ισχύει και για τους τραγουδοποιούς, νεότερους και παλαιότερους, και για τους τραγουδιστές. Και είναι ακόμη πιο δύσκολο, όταν η βιομηχανία της μουσικής έχει δεχθεί παγκοσμίως τεράστιο πλήγμα από τη δωρεάν μουσική στο διαδίκτυο, όταν τα έσοδα από τα δικαιώματα έχουν καταβαραθρωθεί και οι ζωντανές εμφανίσεις είχαν σταματήσει για πολύ καιρό λόγω του κορονοϊού. Μια άλλη εξήγηση είναι ότι για να μπορεί ένας καλλιτέχνης να στενοχωρήσει το κοινό του, πρέπει να διαθέτει το καλλιτεχνικό μέγεθος που θα του επιτρέψει να διαφωνήσει μαζί
[Orasi] Τι δεν χρωστάμε στους Ρώσους | Protagon.gr
https://www.protagon.gr/apopseis/ti-den-xrwstame-stous-rwsous-44342529621 Τι δεν χρωστάμε στους Ρώσους | Protagon.gr «Οι πρόγονοί μας πάντα στήριζαν τον ελληνικό λαό στον αγώνα του για την ελευθερία και είναι συμβολικό το γεγονός ότι πρώτος Κυβερνήτης της ανεξάρτητης Ελλάδας έγινε ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, Ιωάννης Καποδίστριας» δήλωνε τις μέρες του εορτασμού των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 στην Αθήνα, ο Πρωθυπουργός της Ρωσικής Ομοσπονδίας Μιχαήλ Μισούστιν. Η καθοριστική για την ελευθερία της Ελλάδας και απαράγραπτη για τις σχέσεις των δύο λαών συμμετοχή του ρωσικού στόλου στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου βρέθηκε στο επίκεντρο και από τις δύο πλευρές. «Μας συνδέουν η Ιστορία, ο Πολιτισμός, η κοινή μας Θρησκεία, οι δεσμοί που ξεκίνησαν από το Βυζάντιο, δυνάμωσαν μέσω των ελληνικών κοινοτήτων της Ρωσίας και έγιναν συμμαχία με το ξέσπασμα του αγώνα του 1821» είπε από την πλευρά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Για το μετά το Ναυαρίνο οι δύο Πρωθυπουργοί δεν είπαν και πολλά καθώς δεν υπήρχε κάποιος χαρακτηριστικός σταθμός στις σχέσεις Ελλάδας – Ρωσίας για να τον σημειώσουν. Και έτσι περιορίστηκαν σε ευγενικές αλλά πιο γενικές διατυπώσεις. Για παράδειγμα ο Μητσοτάκης είπε ότι «στο πέρασμα του καιρού οι διεθνείς συσχετισμοί και οι γεωπολιτικές συγκυρίες έφεραν τις χώρες μας περισσότερο ή λιγότερο κοντά». Ενώ, ασφαλώς, και οι δύο πρωθυπουργοί αναφέρθηκαν στην Ορθοδοξία και θυμήθηκαν ότι στους παγκόσμιους πολέμους Ελλάδα και Ρωσία ήταν στο ίδιο στρατόπεδο. Αυτά τον Μάρτιο του 2021. Ενα χρόνο μετά είχαμε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τη στήριξη της Ελλάδας στον αμυνόμενο και με στρατιωτικό εξοπλισμό, παρά τις αντιρρήσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Και κάπως έτσι καταλήξαμε στις κεκαλυμμένες απειλές της Ζαχάροβα, εκπροσώπου του ρωσικού ΥΠΕΞ, και στο αφήγημα περί της δήθεν αχαριστίας της Ελλάδας. Τις τελευταίες ημέρες η Μόσχα έστειλε, κατά τις πληροφορίες, ρηματική διακοίνωση στα υπουργεία Εξωτερικών και Αμυνας όπου υπάρχουν έμμεσες απειλές, ενώ παράλληλα ρώσος διπλωμάτης μίλησε δημόσια για «ξεκάθαρη πορεία προς την καταστροφή των πολυετών διμερών σχέσεων». Αφορμή για αυτό νέο γύρο αποτέλεσε η αποστολή πεπαλαιωμένων σοβιετικών οχημάτων μεταφοράς προσωπικού BMP-1 από την Ελλάδα στην Ουκρανία. Σημειώνοντας και υπογραμμίζοντας λοιπόν το Ναυαρίνο, ας δούμε αν και τι ακριβώς χρωστάει η Ελλάδα στη Ρωσία κατά τις τελευταίες δεκαετίες βάζοντας στην άκρη τον παραμορφωτικό φακό των φαντασιώσεων για το «ξανθό γένος» που θα επενέβαινε (για να πάρουμε ξανά την Πόλη και να σκίσουμε μνημόνια), τις κηραλοιφές, τις παρανοήσεις περί Ορθοδοξίας, τη σοβιετική νοσταλγία αλλά και τη γοητεία που ασκεί το αυταρχικό «μάτσο» στιλ του Πούτιν (με τις καρατιές, τα αυτόματα και τις πέστροφες) στον κάθε πικραμένο οπαδό κόμματος ή ποδοσφαιρικής ομάδας. Αν αφήσει κανείς στην άκρη όλα αυτά, τα πράγματα γίνονται αμέσως πιο πεζά και πιο στεγνά, όπως συχνά είναι τα πράγματα στη διεθνή πολιτική, καθώς οι εξελίξεις υπαγορεύονται από το συμφέρον και όχι από το συναίσθημα, ιδίως όταν αυτό στηρίζεται σε κάτι που δεν υπάρχει. Ας αρχίσουμε από το ρόλο της Ρωσίας στη σχέση Ελλάδας – Τουρκίας και τη μεγάλη πληγή του Ελληνισμού, το Κυπριακό. Πέρα από την ανησυχία των Σοβιετικών μην τυχόν και ενταχθεί το έδαφος της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, αλλά και τη ρητορική περί Νατοϊκής συνωμοσίας για το πραξικόπημα της χούντας στην Κύπρο, οι Σοβιετικοί ουδέποτε καταδίκασαν την τουρκική εισβολή. Οπως σημειώνει ο Μακάριος Δρουσιώτης, σε άρθρο του στο «Βήμα» με τίτλο «Η εισβολή στην Κύπρο και το διπλό παιχνίδι της ΕΣΣΔ», σε όλη τη διάρκεια της κυπριακής κρίσης, αλλά και τα χρόνια που ακολούθησαν, «δεν υπήρξε ούτε μία ονομαστική καταδίκη της Τουρκίας από τη Σοβιετική Ενωση για οποιαδήποτε πτυχή του Κυπριακού». Σε ό,τι αφορά την Ορθοδοξία και, πιο συγκεκριμένα, τη σχέση μεταξύ του Πατριαρχείου Μόσχας και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, η ρητορική αγιαστούρα ότι η Ορθοδοξία μάς ενώνει συγκρούεται με την πραγματικότητα. Οπως έχει επισημάνει σε εκτενές άρθρο του το Protagon (Πώς στήνεται το ρωσικό κόμμα στην Ελλάδα) ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος, πολύ πριν ευλογήσει την εισβολή του Πούτιν σε βάρος ενός ορθοδόξου λαού, είχε κινηθεί πολύ επιθετικά εναντίον του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και όχι μόνο με αφορμή την αυτοκεφαλία της Ουκρανικής Εκκλησίας για την οποία ειπώθηκαν χαρακτηρισμοί κατά του Πατριάρχη και από τον ίδιο τον Πούτιν. Εξάλλου, μέσω μονών του Αγίου Ορους οι στοχοποιημένοι πλέον από τη Δύση ολιγάρχες, φίλοι του Πούτιν, μοίραζαν αφειδώς χρήμα για σκοπούς που δεν έχουν καμία σχέση με την κατάνυξη και τη χριστιανική λατρεία. Τον Ιούλιο του 2020, πολύ πριν ο Μητσοτάκης στείλει Καλάσνικοφ στους Ουκρανούς, προκαλώντας την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, ο εκπρόσωπος Τύπου του Πούτιν, Ντμίτρι Πεσκόφ, είχε πει ότι η απόφαση της Τουρκίας για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τέμενος δεν θα βλάψει τις σχέσεις της Ρωσίας με την Τουρκία. Ο άνθρωπος του Πούτιν προχώρησε μάλιστα σε μια πρόκληση για τους
[Orasi] Καταδικάστηκε οδηγός ταξί που αρνήθηκε να επιβιβάσει τυφλή εξαιτίας του σκύλου – οδηγού της - ΕΟΤΥ
Καταδικάστηκε οδηγός ταξί που αρνήθηκε να επιβιβάσει τυφλή εξαιτίας του σκύλου – οδηγού της Για πρώτη φορά εκδόθηκε σήμερα καταδικαστική απόφαση σε βάρος επαγγελματία οδηγού ταξί, ο οποίος αρνήθηκε να επιβιβάσει τυφλή κοπέλα εξαιτίας του σκύλου-οδηγού που χειριζόταν, σύμφωνα με τον γνωστό τυφλό δικηγόρο και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Βαγγέλη Αυγουλά. «Πριν από λίγο και για πρώτη φορά στην Ελλάδα πετύχαμε καταδικαστική απόφαση σε βάρος επαγγελματία οδηγού ταξί ο οποίος αρνήθηκε να επιβιβάσει τυφλή κοπέλα εξαιτίας του σκύλου οδηγού που χειριζόταν, ασκώντας μάλιστα και βία κατά του εκπαιδευμένου Labrador», γράφει χαρακτηριστικά. Ο κ. Αυγουλάς κάνει λόγο για «παραδειγματική κρίση της δικαιοσύνης» και σημειώνει ότι «η ανάγκη του κοινωνικού διαλόγου για τη συμπερίληψη και την προσβασιμότητα των τυφλών χειριστών σκύλων οδηγών, είναι τόσο ορατή όσο και ο καθημερινός αγώνας των ανάπηρων πολιτών αυτής της χώρας για τα αυτονόητα!». «Ευχαριστώ το Κέντρο Σκύλοι Οδηγοί Ελλάδας – Greek Guide Dogs για την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου αλλά και τους συναδέλφους Θέμη Σοφό και Αναστασία Γιαρένη για την πολύτιμη υποστήριξη τους στην υπόθεση», καταλήγει. Πηγή: www.enikos.gr https://www.eoty.gr/katadikastike-odigos-taksi-pou-arnithike-na-epivivasei-tyfli-eksaitias-tou-skylou-odigou-tis/ Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ Εναλλακτικό αρχείο: http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/ παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) http://www.freelists.org/archives/orasi __ NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού http://www.nvda-project.org/ _ Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών ενώ Για να κατεβάσετε τον σχετικό κατάλογο επισκεφθείτε το http://www.hostvis.net/audiobooks/katalogos.zip
[Orasi] O co-Ceo το Netflix επιβεβαιώνει ότι έρχεται φθηνότερη συνδρομή με διαφημίσεις | Techblog.gr
https://techblog.gr/internet/o-co-ceo-to-netflix-epivevaionei-oti-erchetai-fthinoteri-syndromi-diafimiseis/ O co-Ceo το Netflix επιβεβαιώνει ότι έρχεται φθηνότερη συνδρομή με διαφημίσεις Το Netflix σχεδιάζει να φέρει μια πιο οικονομική εκδοχή που θα υποστηρίζεται από διαφημίσεις προκειμένου να προσελκύσει κοινό που δεν θέλει να πληρώσει 9,99 $. Την πληροφορία επιβεβαίωσε ο co-CEO του Netflix Ted Sarandos στο φεστιβάλ διαφήμισης Cannes Lions. Το project απευθύνεται σε εκείνους που θεωρούν ακριβή τη συνδρομή του Netflix και δεν τους ενοχλούν οι διαφημίσεις. «Έχουμε αφήσει ένα μεγάλο τμήμα πελατών εκτός συζήτησης, που είναι άνθρωποι που λένε: “Γεια, το Netflix είναι πολύ ακριβό για μένα και δεν με πειράζει η διαφήμιση”. Προσθέτουμε ένα επίπεδο διαφημίσεων. δεν προσθέτουμε διαφημίσεις στο Netflix όπως το γνωρίζετε σήμερα. Προσθέτουμε ένα επίπεδο διαφημίσεων για άτομα που λένε: “Γεια, θέλω χαμηλότερη τιμή και θα παρακολουθώ διαφημίσεις”», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Sarandos. H πλατφόρμα βρίσκεται ήδη σε συζητήσεις με συνεργάτες πωλήσεων διαφημίσεων και, παρά το γεγονός ότι ο Sarandos δεν έδωσε κάποια πληροφορία για το πότε θα ξεκινήσει η νέα επιλογή συνδρομής, το Netflix έχει ενημερώσει τους υπαλλήλους του πως στόχος είναι να κυκλοφορήσει πριν την εκπνοή του 2022. Το Netflix είναι η μόνη υπηρεσία streaming που χρεώνει επιπλέον για βελτιωμένη ποιότητα ροής και το επίπεδο που υποστηρίζεται από διαφημίσεις θα προσφέρει κατά πάσα πιθανότητα ποιότητα ροής 480p, όπως η βασική συνδρομή. Ο Αντώνης Γιαγδζόγλου είναι δημοσιογράφος με πολλές συνεργασίες με online μέσα. Αρθρογραφεί για νέες τεχνολογίες και τεχνολογίες που βελτιώνουν τη ζωή μας ενώ συνεργάζεται με διαφημιστικές εταιρείες και διαχειρίζεται social media επιχειρήσεων. Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ Εναλλακτικό αρχείο: http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/ παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) http://www.freelists.org/archives/orasi __ NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού http://www.nvda-project.org/ _ Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών ενώ Για να κατεβάσετε τον σχετικό κατάλογο επισκεφθείτε το http://www.hostvis.net/audiobooks/katalogos.zip
[Orasi] Xiaomi 12 Ultra: Το περιμένουμε στις 5 Ιουλίου | Techblog.gr
https://techblog.gr/mobile/xiaomi-12-ultra-to-perimenoyme-stis-5-ioylioy/ Xiaomi 12 Ultra: Το περιμένουμε στις 5 Ιουλίου Η πιο πρόσφατη αναφορά θέλει το Xiaomi 12 Ultra να έρχεται στις 5 Ιουλίου. Όπως λέει το Tech Going, τα promo και τα teaser θα ξεκινήσουν μία εβδομάδα νωρίτερα, στις 28 Ιουνίου. Καθώς o tipster δεν είναι εξακριβωμένα αξιόπιστος, κρατάμε μικρό καλάθι και περιμένουμε νεότερα. Να πούμε ότι την ίδια ημερομηνία θα παρουσιάσει και η Asus το ROG Phone 6, το οποίο θα έχει επίσης το τελευταίο chipset της Qualcomm, το Snapdragon 8+ Gen 1. Οι φήμες για το Xiaomi 12 Ultra έχουν ξεκινήσει από τις αρχές του 2022 και θα είναι το απτό αποτέλεσμα της συνεργασίας με τη Leica. Oι προδιαγραφές αλλά και τα renders που έχουν διαρρεύσει μας έχουν κάνει ανυπόμονους. Ο Αντώνης Γιαγδζόγλου είναι δημοσιογράφος με πολλές συνεργασίες με online μέσα. Αρθρογραφεί για νέες τεχνολογίες και τεχνολογίες που βελτιώνουν τη ζωή μας ενώ συνεργάζεται με διαφημιστικές εταιρείες και διαχειρίζεται social media επιχειρήσεων. Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ Εναλλακτικό αρχείο: http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/ παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) http://www.freelists.org/archives/orasi __ NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού http://www.nvda-project.org/ _ Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών ενώ Για να κατεβάσετε τον σχετικό κατάλογο επισκεφθείτε το http://www.hostvis.net/audiobooks/katalogos.zip
[Orasi] Ο Πόλεμος της Κορέας - Αφιέρωμα - Σαν Σήμερα .gr
https://www.sansimera.gr/articles/456 Ο Πόλεμος της Κορέας Η σύρραξη που έφερε αντιμέτωπα τα δύο κορεατικά κράτη από τον Ιούνιο του 1950 έως τον Ιούλιο του 1953 και αποτελεί ένα σημαντικό κρίκο στην αλυσίδα του «Ψυχρού Πολέμου». Μάχη στους δρόμους της Σεούλ Η σύρραξη που έφερε αντιμέτωπα τα δύο κορεατικά κράτη από τον Ιούνιο του 1950 έως τον Ιούλιο του 1953 και αποτελεί ένα σημαντικό κρίκο στην αλυσίδα του «Ψυχρού Πολέμου». Η σύρραξη που έφερε αντιμέτωπα τα δύο κορεατικά κράτη από τον Ιούνιο του 1950 έως τον Ιούλιο του 1953 και αποτελεί ένα σημαντικό κρίκο στην αλυσίδα του Ψυχρού Πολέμου. Στην μακραίωνη ιστορία της, η Χερσόνησος της Κορέας, που βρίσκεται ανατολικά της Κίνας και βορειοδυτικά της Ιαπωνίας, αποτέλεσε το μήλο της έριδας μεταξύ των δύο αυτών μεγάλων δυνάμεων της περιοχής. Το 1895, η Κορέα απέκτησε την ανεξαρτησία της από την Κίνα, αλλά στις αρχές του 20ου αιώνα Ρωσία και Ιαπωνία ενεπλάκησαν σε ένα αιματηρό πόλεμο (Ρωσο-Ιαπωνικός Πόλεμος 1904-1905) για τη διεκδίκησή της. Οι Ιάπωνες επικράτησαν και με τη Συνθήκη του Πόρτσμουθ (5 Σεπτεμβρίου 1905) κατόρθωσαν να θέσουν υπό την κυριαρχία τους την Κορέα. Η Συνδιάσκεψη της Γιάλτας (4-11 Φεβρουαρίου 1945) αποτέλεσε κομβικό σημείο στην ιστορία της χώρας. Σοβιετική Ένωση και ΗΠΑ ως σύμμαχοι και νικητές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αποφάσισαν να αναλάβουν τις τύχες της Κορέας από την ηττημένη Ιαπωνία. Η χερσόνησος χωρίστηκε τεχνητά στον 38ο Παράλληλο και δημιουργήθηκαν δύο κράτη: Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας ή Βόρεια Κορέα με ηγέτη τον κομμουνιστή Κιμ Ιλ Σουνγκ και η Δημοκρατία της Κορέας ή Νότια Κορέα με επικεφαλής τον αυταρχικό δεξιό Σίνγκμαν Ρι. Στην πορεία του χρόνου τα δύο κράτη, που εκπροσωπούσαν δύο διαφορετικούς κόσμους, επιζητούσαν την επανένωση της Κορέας το καθένα προς όφελός του. Η Σοβιετική Ένωση είχε καταστήσει πανίσχυρο τον βορεοκορεατικό στρατό με σύγχρονα άρματα μάχης και αεροπλάνα, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν παραμελήσει σημαντικά τον στρατό των Νοτιοκορεατών. Η Σύρραξη Στις 4 π.μ. της 25ης Ιουνίου 1950 ο βορειοκορεατικός στρατός πέρασε τη μεθόριο του 38ου παραλλήλου από 11 σημεία, αιφνιδιάζοντας πλήρως Νοτιοκορεάτες και Αμερικανούς. Μέσα σε τρεις μέρες, τα στρατεύματα του Κιμ Ιλ Σουγκ είχαν καταλάβει τη Σεούλ και σχεδόν όλο το νοτιοκορεατικό έδαφος, με εξαίρεση την περιοχή γύρω από το λιμάνι του Πουσάν στα ανατολικά της χώρας. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ επελήφθη αμέσως της υποθέσεως και διέταξε την κατάπαυση του πυρός και την απόσυρση των δυνάμεων της Βόρειας Κορέας στον 38ο παράλληλο. Με αμερικανική παρέμβαση, κάλεσε τα κράτη - μέλη του Οργανισμού να στείλουν στρατιωτική βοήθεια στη Νότιο Κορέα. Η Σοβιετική Ένωση έχασε την ευκαιρία να θέσει βέτο, αφού εκείνη την περίοδο απείχε από τις εργασίες του Οργανισμού. Δεκαπέντε κράτη ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΟΗΕ και έστειλαν δυνάμεις τους στη Νότιο Κορέα για την απόκρουση της «ερυθράς απειλής» (Ελλάδα, Αυστραλία, Βέλγιο, Καναδάς, Κολομβία, Αιθιοπία, Γαλλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Φιλιππίνες, Νότιος Αφρική, Ταϊλάνδη, Τουρκία, Μεγάλη Βρετανία και ΗΠΑ). Πέντε αρκέστηκαν στην παροχή ιατρικού και υγειονομικού υλικού (Δανία, Ιταλία, Σουηδία, Νορβηγία, Ινδία), ενώ η γειτονική Ιαπωνία παρείχε στρατιωτικές διευκολύνσεις στις αμερικανικές δυνάμεις, που στάθμευαν στο έδαφός της. Το εκστρατευτικό σώμα της χώρας μας αποτελείτο από ένα τάγμα πεζικού αυξημένης δύναμης, ένα σμήνος μεταγωγικών αεροπλάνων και μικρά βοηθητικά κλιμάκια, συνολικής δύναμης 1263 ανδρών. Οι Αμερικανοί επενέβησαν πρώτοι με τις δυνάμεις τους που στάθμευαν στην Ιαπωνία. Το γενικό πρόσταγμα είχε ο στρατηγός Ντάγκλας ΜακΆρθουρ. Ο Πόλεμος της Κορέας χωρίζεται σε τέσσερις περιόδους: 25 Ιουνίου - 15 Σεπτεμβρίου 1950: Χαρακτηρίζεται από την Βορειοκορεατική προέλαση και τις ανασχετικές κινήσεις Νοτιοκορεατών και Αμερικανών. 16 Σεπτεμβρίου - 25 Νοεμβρίου 1950: Στις 16 Σεπτεμβρίου 1950, οι Αμερικανοί αποβιβάζουν ένα ολόκληρο σώμα στρατού στο Ίντσον, στα νώτα των βορειοκορεατικών δυνάμεων και τις αποκόπτουν. Η Σεούλ επανακαταλαμβάνεται στις 26 Σεπτεμβρίου 1950 και επιτυγχάνεται η σύνδεση με τις δυνάμεις του Πουσάν. Γρήγορα, οι Βορειοκορεάτες υποχωρούν στον 38ο παράλληλο. Οι Αμερικανοί τους καταδιώκουν και εισέρχονται στο έδαφός τους, με στόχο τώρα την επανένωση της Κορέας προς όφελός τους. Ο Μακάρθουρ είχε εντολή από τον Πρόεδρο Τρούμαν να μην επιχειρήσει κατά της γειτονικής Κίνας και να παραμείνει αυστηρά εντός του κορεατικού εδάφους. 26 Νοεμβρίου 1950 - 10 Ιανουαρίου 1951: Στον πόλεμο μπαίνουν και οι Κινέζοι, που ενισχύουν με 189.000 άνδρες τον Βορειοκορεατικό Στρατό. Εξοντώνουν μια αμερικανική μεραρχία και αναγκάζουν τους Αμερικανούς να αποτραβηχτούν στον 38ο παράλληλο. Η επιμονή του Μακάρθουρ να μεταφέρει τον πόλεμο στην Κίνα προκαλεί την αντίδραση της πολιτικής ηγεσίας των ΗΠΑ και την αντικατάστασή του από τον στρατηγό Ρίτζγουεϊ τον Απρίλιο του 1951. Από τις αρχές του 1951 αρχίζει να επιχειρεί και το Ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα. Απρίλιος 1951 -
[Orasi] Μεσογειακοί Αγώνες - Αφιέρωμα - Σαν Σήμερα .gr
https://www.sansimera.gr/articles/1296 Μεσογειακοί Αγώνες Το αθλητικό ραντεβού των χωρών της Μεσογείου, κάθε τέσσερα χρόνια, αρχής γενομένης από το 1951. Ο θεσμός αυτός είναι μια μικρογραφία των Ολυμπιακών Αγώνων. Το σήμα των Μεσογειακών Αγώνων. Το αθλητικό ραντεβού των χωρών της Μεσογείου, κάθε τέσσερα χρόνια, αρχής γενομένης από το 1951. Ο θεσμός αυτός είναι μια μικρογραφία των Ολυμπιακών Αγώνων. Το αθλητικό ραντεβού των χωρών της Μεσογείου, κάθε τέσσερα χρόνια, αρχής γενομένης από το 1951. Ο θεσμός αυτός είναι μια μικρογραφία των Ολυμπιακών Αγώνων, που με την πάροδο των ετών έχει χάσει αρκετή από την λάμψη του και περιορίζεται πλέον εν πολλοίς στην συμμετοχή φερέλπιδων αθλητών με στόχο την απόκτηση αγωνιστικών εμπειριών. Παραμένει όμως ζωντανό το μήνυμα των Μεσογειακών Αγώνων, που δεν είναι άλλο από την συναδέλφωση των λαών που κατοικούν στις χώρες που βρέχονται από την Μεσόγειο Θάλασσα - το λίκνο του παγκόσμιου πολιτισμού - και προέρχονται από διαφορετικές πολιτικές ,πολιτιστικές και θρησκευτικές παραδόσεις. Στους Μεσογειακούς Αγώνες λαμβάνουν μέρος με εθνικές ομάδες οι χώρες που βρέχονται από την Μεσόγειο Θάλασσα (Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Σλοβενία, Κροατία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Μαυροβούνιο, Αλβανία, Ελλάδα, Τουρκία, Συρία, Λίβανος, Κύπρος, Αίγυπτος, Λιβύη, Τυνησία, Αλγερία, Μαρόκο, Μάλτα, Μονακό), εκτός από το Ισραήλ για την συμμετοχή του οποίου έχουν θέσει βέτο οι αραβικές χώρες. Τα τελευταία χρόνια έχουν προστεθεί και οι περίκλειστες χώρες Βόρεια Μακεδονία, Σερβία και Κόσοβο (προερχόμενες από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας που συμμετείχε αρχικά στους αγώνες), Άγιος Μαρίνος, Ανδόρα και από το 2018 η Πορτογαλία που δεν βρέχεται από την Μεσόγειο αλλά πολιτιστικά ανήκει σε αυτή. Την ιδέα για την διοργάνωση των Μεσογειακών Αγώνων είχε ο Αιγύπτιος αθλητικός παράγοντας Μοχάμεντ Ταχέρ Πασά (1879-1970), ένας δραστήριος άνθρωπος που είχε αφιερώσει τη ζωή του στον αθλητισμό (Μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Πρόεδρος της Αιγυπτιακής Ολυμπιακής Επιτροπής, Πρόεδρος της Αιγυπτιακής Αερολέσχης, Πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αεραθλητισμού, Πρόεδρος της Αιγυπτιακής Ομοσπονδίας Ξιφασκίας). Το όραμά του του ήταν να φέρει κοντά τις χώρες της Μεσογείου (μουσουλμανικές και χριστιανικές), πολλές από τις οποίες μετρούσαν τις πληγές τους από τον καταστροφικό Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και να πάρει έστω ένα μέρος από τη λάμψη των Ολυμπιακών Αγώνων. Την ιδέα του την κοινοποίησε σε συναδέλφους του, κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, το καλοκαίρι του 1948, και ο πρώτος που μοιράστηκε με θέρμη το όραμά του ήταν ο έλληνας αθλητικός παράγοντας Ιωάννης Κετσέας (1887-1965), από τους πρωτοπόρους του τένις στην Ελλάδα, πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ και μέλος της ΔΟΕ(1947-1965). Το 1949 έγινε μια ανεπίσημη αθλητική συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη και δύο χρόνια μετά, το όραμά του Ταχέρ Πασά πήρε σάρκα και οστά με τη διεξαγωγή των πρώτων Μεσογειακών Αγώνων, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου (5- 20 Οκτωβρίου 1951). Την επίβλεψη των αγώνων έχει η Διεθνής Επιτροπή των Μεσογειακών Αγώνων (ΔΕΜΑ), που εδρεύει στην Αθήνα και συγκροτήθηκε στις 16 Ιουνίου 1961. Πρώτος πρόεδρος της ΔΕΜΑ εξελέγη ο λιβανέζος Γκαμπριέλ Τζεμαγιέλ και πρώτος γενικός γραμματέας ο Ιωάννης Κετσέας. Έκτοτε την θέση του γενικού γραμματέα καταλαμβάνει ο έλληνας εκπρόσωπος στην ΔΕΜΑ. Τον Ιωάννη Κετσέα διαδέχθηκε ο Επαμεινώνδας Πετραλιάς και ακολούθησαν ο Νίκος Φιλάρετος, ο Μίνως Κυριακού και ο Ιάκωβος Φιλιππούσης. Το σήμα των Μεσογειακών Αγώνων αποτελείται από τρεις λευκούς κρίκους σε γαλάζιο φόντο, οι οποίοι συμβολίζουν τις τρεις ηπείρους (Ευρώπη, Ασία, Αφρική), που περιβάλλουν την Μεσόγειο Θάλασσα. Η Ελλάδα διοργάνωσε τους Μεσογειακούς Αγώνες το 1991 στην Αθήνα. Ήταν προγραμματισμένο να διοργανώσει και τους Μεσογειακούς Αγώνες του 2013 στον Βόλο και την Λάρισα, αλλά η διοργάνωση τής αφαιρέθηκε λόγω της οικονομικής κρίσης και ανατέθηκε στην Μερσίνη της Τουρκίας. H Ιταλία είναι η μεγάλη δύναμη των Μεσογειακών Αγώνων με 2309 μετάλλια στο ενεργητικό της (876-741-692). Η Ελλάδα βρίσκεται στην 5η θέση με 778 μετάλλια(192-247-339) και η Κύπρος, που συμμετείχε για πρώτη φορά το 1983, στην 18η με 44 μετάλλια (14-16-14). Οι διοργανώσεις των Μεσογειακών Αγώνων Αλεξάνδρεια (5 – 20 Οκτωβρίου 1951) Η πρώτη επίσημη διοργάνωση των Μεσογειακών Αγώνων έγινε στην Αλεξάνδρεια, την πιο κοσμοπολίτικη πόλη της Αιγύπτου με την μεγάλη ελληνική παροικία. Έλαβαν μέρος 734 αθλητές από 10 χώρες (Αίγυπτος, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Λίβανος, Γιουγκοσλαβία, Συρία, Τουρκία και Μάλτα), που διαγωνίστηκαν σε 13 αθλήματα. Η Ιταλία αναδείχθηκε νικήτρια των αγώνων με 61 μετάλλια (27-22-12), ενώ η Ελλάδα κατέκτησε την 4η θέση με 21 μετάλλια (4-9-8). Βαρκελώνη (15 – 25 Ιουλίου 1955) Η πρωτεύουσα της Καταλωνίας φιλοξένησε την δεύτερη διοργάνωση, στην οποία πήραν μέρος 1.135 αθλητές από 10 χώρες (Αίγυπτος, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Λίβανος, Μονακό, Συρία, Τουρκία και Μάλτα), που διαγωνίστηκαν
[Orasi] Βιβλίο: Σπασμένα Αποτυπώματα Γιάννης Ζιώτης, εκδόσεις Πηγή
Ένα βιβλίο για τη διάλυση των ελληνικών καϊκιών που διαβάζεται σαν σύγχρονη αλληγορία. Η νουβέλα του Γιάννη Ζιώτη «Σπασμένα Αποτυπώματα» είναι μια ωδή στα ελληνικά παραδοσιακά καΐκια - Φωτογραφία: Μάνος Λειβαδάρος/iefimerida ΜΑΝΟΣ ΛΕΙΒΑΔΑΡΟΣ Διαβάσαμε το βιβλίο του Γιάννη Ζιώτη «Σπασμένα Αποτυπώματα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή. Τι σημαίνει για τον κόσμο του αύριο ένα παραδοσιακό καΐκι, σμιλεμένο κυριολεκτικά στο χέρι με μεράκι, από καραβομαραγκούς και ξυλοναυπηγούς μιας άλλης εποχής, στα καρνάγια και τους ταρσανάδες των νησιών; Δυστυχώς ένα πανέμορφο, χιλιοφωτογραφημένο σύμβολο της μεσογειακής ζωής που ανήκει στο παρελθόν. Η εικόνα μιας ζωής πολύ πιο αθώας και αγνής, η οποία καθώς προχωρά στο μέλλον και αλλάζει μέσα από την τεχνολογία με ραγδαίους ρυθμούς, ξεθωριάζει, γίνεται σαν κιτρινισμένη καρτ-ποστάλ, ξεχασμένη σε κάποιο παλιό συρτάρι. Αυτή τη σκληρή μετάβαση σε έναν κόσμο όπου ένα πανέμορφο καΐκι δεν σημαίνει τίποτα πια, περιγράφει με ποιητικό τρόπο ο βραβευμένος και μεταφρασμένος στο εξωτερικό συγγραφέας Γιάννης Ζιώτης, στη μικρή, αλλά πολύ περιεκτική και πλούσια σε νοήματα, νουβέλα του «Σπασμένα Αποτυπώματα» (εκδ. Πηγή). Γραμμή εκκίνησης στην αφήγηση του Γιάννη Ζιώτη είναι η εφαρμογή μιας κοινοτικής οδηγίας που επιδοτούσε το 2017 την απόσυρση της αλιευτικής άδειας με βασική υποχρέωση όμως ο ψαράς να στείλει το καΐκι του για απόσυρση. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Πέρα από τον οικολογικό εκσυγχρονισμό και τη στροφή σε έναν πράσινο κόσμο που περιορίζει τα φαινόμενα ανεξέλεγκτης αλιείας και υπερεκμετάλλευσης των θαλάσσιων πόρων, σημαίνει ταυτόχρονα και την αποκοπή των ανθρώπων ενός τόπου από τις ρίζες και τις παραδόσεις τους. Σημαίνει μια βίαιη εξορία από την ίδια τους την ψυχή, καθώς ένα καΐκι για έναν ψαρά, έναν νησιώτη δηλαδή που ζούσε την οικογένειά του οργώνοντας κυριολεκτικά τις θάλασσες νύχτα μέρα, ήταν ολόκληρη η ζωή του, ολόκληρος ο κόσμος του. Βλέποντας τον κόπο μιας ζωής, το δεύτερο σπίτι του, το σκαρί του, να αποσύρεται στη στεριά και να του διαλύει τα ψαχνά μια μπουλντόζα, μετατρέποντας το άλλοτε αγέρωχο καΐκι που δάμαζε τα μελτέμια σε έναν σωρό από σπασμένα ξύλα, ένας ψαράς σταματά να είναι ψαράς, χάνει την ταυτότητά του, γίνεται ένας εσωτερικός μετανάστης που βιώνει μια ξαφνική και άγρια μοναξιά, μια αληθινή προσφυγιά μέσα στην ίδια του την πατρίδα. Με τη φράση «το κάνουν θρύψαλα το σκάφος και επιμένουν ξανά» που επαναλαμβάνεται σε διάφορα σημεία της αφήγησης και επιστρέφει σαν ερινύα, ο συγγραφέας του βιβλίου, Γιάννης Ζιώτης, δημοσιογράφος στο επάγγελμα, δίνει ένα ξόρκι που όμως δεν ξορκίζει το κακό: Ο κόσμος θα προχωρήσει έτσι και αλλιώς, θα αλλάξει, η μαγεία θα χαθεί, η ελευθερία και αγνότητα που συμβολίζει ένα καΐκι, θα παρέλθει και ακόμα και τη θύμησή του θα την ξεχάσει κάποια στιγμή η λήθη. Ήρωας του βιβλίου είναι ένας ιστοριοδίφης από τα Χανιά, ένας άντρας από τη γενιά του '30, που συμβολικά και ο ίδιος, όπως τα καΐκια, έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση, έχει αποσυρθεί σχεδόν από τη ζωή. Ο ογδοντάχρονος Θοδωρής, πρώην ερευνητής χρήσιμου υλικού για ιστορικές μελέτες, ζώντας σε μια παράγκα δεκαεπτά τετραγωνικών μέτρων με οροφή από ελενίτ, έχει χάσει και ο ίδιος την ταυτότητά του, καθώς η ζωή τού έχει δείξει το σκληρό της πρόσωπο: το πλούσιο έργο του έχει πολτοποιηθεί αφού ο εκδοτικός οίκος στον οποίο εργαζόταν έχει πτωχεύσει, ενώ η βιβλιοθήκη του έχει ολοσχερώς καταστραφεί από μια πυρκαγιά που έβαλε στο σπίτι τους η πρώην σύζυγός του για να τον εκδικηθεί. ΕΛΛΑΔΑ 28/07/2011 11:15 Χάνεται η τέχνη του παραδοσιακού ναυπηγού ΓΥΝΑΙΚΑ 16/07/2020 16:52 Xριστιάννα Οικονόμου: Η εικαστικός που δίνει πνοή σε εγκαταλειμμένα καΐκια -Τα μεταμορφώνει σε έργα τέχνης [εικόνες] Ο Θοδωρής ζει σαν φάντασμα, χωρίς να αφήνει αποτυπώματα στον κόσμο γύρω του, δεν παρακολουθεί την επικαιρότητα, δεν ασχολείται με κανέναν και τίποτα. Περιφέρεται απλώς στο νησί ματαιωμένος και ζει τη ζωή στη στιγμή που περνάει και χάνεται, χωρίς να προσπαθεί να αφήσει ίχνη. Ένας ερημίτης, λοιπόν, ένας κοσμοκαλόγερος που δεν θέλει καμία επαφή με έναν κόσμο ο οποίος αλλάζει και δεν μπορεί να τον κατανοήσει. Η ζωή του Θοδωρή ωστόσο θα ανατραπεί από τη βίαιη εισβολή στο σπίτι του μιας νεαρής, αυθάδους και ορμητικής ακτιβίστριας, της Μυρτώς, η οποία προσπαθεί να τον πείσει να εμπλακεί στην εκστρατεία κατά της απόσυρσης και καταστροφής των καϊκιών. Ο Θοδωρής, ηττημένος και παραδομένος εξαρχής, αρνείται να μπει σε μια άνιση μάχη μιας άλλης γενιάς και να βοηθήσει τη νεαρή γυναίκα, αναγνωρίζοντας ωστόσο την τραγωδία ενός διαλυμένου πρώην αγέρωχου καϊκιού. Η νουβέλα του Γιάννη Ζιώτη διαβάζεται απνευστί, γεννώντας ποιητικές αλλά και σκληρές εικόνες, κάνοντας τον αναγνώστη να κινείται μεταξύ ονείρου και εφιάλτη, να παραπαίει ανάμεσα σε έναν νοσταλγικό κόσμο του χθες και σε έναν απρόσωπο, τεχνοκρατικό κόσμο του αύριο που για να πάει μπροστά πρέπει να σκοτώσει το παρελθόν. Οι στιγμές που περιγράφεται η διάλυση του καϊκιού είναι μοναδικές, ενώ η
