[Orasi] Δήλωση Ευάγγελου Βενιζέλου για το ζήτημα της παρακολούθησης τηλεφωνικών συνομιλιών
https://www.evenizelos.gr/mme/statementsgr/454-statements2022/6729-dilosi-evaggelou-venizelou-gia-to-zitima-tis-parakoloythisis-tilefonikon-synomilion.html Δήλωση Ευάγγελου Βενιζέλου για το ζήτημα της παρακολούθησης τηλεφωνικών συνομιλιών Δευτέρα 8 Αυγούστου 2022 Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, μετά τη σχετική επίσημη τοποθέτηση του Πρωθυπουργού και με βάση τα δεδομένα που έχουν καταστεί έως τώρα δημόσια γνωστά, έκανε την ακόλουθη δήλωση για το ζήτημα της παρακολούθησης τηλεφωνικών συνομιλιών με επιβεβαιωμένο στόχο τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝΑΛ κ. Ν. Ανδρουλάκη: Παρακολουθούμε ένα ολόκληρο μοντέλο συγκεντρωτικής άσκησης της εξουσίας να φτάνει με πολύ θόρυβο στα όριά του. Το μείγμα αίσθησης παντοδυναμίας και ακρισίας απέβη ανεξέλεγκτο. Το μοντέλο πρέπει συνεπώς να αλλάξει αμέσως. Αυτό είναι επιβεβλημένο για την παρούσα και κάθε μελλοντική Κυβέρνηση. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να βυθίζει τη χώρα σε θλιβερές όψεις του παρελθόντος, απώτερου και εγγύτερου. Στα ζητήματα δημοκρατίας και κράτους δικαίου δεν χωρούν συγκρίσεις, υπάρχει απόλυτη αξίωση και απόλυτη υποχρέωση σεβασμού. Περίμενα να αναφερθεί στο θεμελιώδες αυτό ζήτημα ο Πρωθυπουργός αλλά δυστυχώς δεν το έκανε σήμερα. Δίπλα στις τεράστιες ευθύνες αλυσίδας πολιτικών οργάνων που θα δούμε που φτάνουν, υπάρχουν εξίσου τεράστιες ευθύνες της δικαιοσύνης με τη μορφή και πάλι εισαγγελικών λειτουργών ειδικών και αποκλειστικών καθηκόντων, όπως η «εισαγγελέας της ΕΥΠ». Είχε προηγηθεί η ακραία προκλητική εμπειρία της «εισαγγελέως διαφθοράς». Η κατάργηση των ειδικών / προνομιακών εισαγγελικών αυτών θέσεων που πλήττουν ούτως ή άλλως την αρχή του νόμιμου δικαστή, είναι επιβεβλημένη. Οι υποκλοπές τηλεφωνικών επικοινωνιών κατά παράβαση του άρθρου 19 παρ.1 Συντ, είτε με συμβατικές είτε με εξελιγμένες τεχνικές μεθόδους είτε με τη σατανική σύμπτωση και των δυο, συνιστούν πρωτίστως αξιόποινη πράξη. Δεν υπάρχει δε ούτε στοιχειώδης νομιμοφάνεια όταν παραβιάζεται το απόρρητο των επικοινωνιών ευρωβουλευτή, που διαθέτει σε εθνικό επίπεδο τη νομική προστασία του βουλευτή, με επίκληση λόγων εθνικής ασφάλειας. Το βουλευτικό απόρρητο του άρθρου 61 παρ. 3 ως ειδικότερη διάταξη θέτει, απευθείας εκ του Συντάγματος, πρόσθετα ειδικότερα όρια στις κάμψεις του τηλεπικοινωνιακού απορρήτου που προβλέπονται στο άρθρο 19 παρ.1. Τα άρθρα 8 της ΕΣΔΑ και 7 του ΧΘΔ της ΕΕ, ενισχύουν και δεν απομειώνουν τις εγγυήσεις. Δεν μπορεί να παρακολουθείται βουλευτής ή ευρωβουλευτής και κατά μείζονα λόγο αρχηγός κόμματος για λόγους «εθνικής ασφαλείας» ενδογενείς ή πολύ περισσότερο «εισαγόμενους». Τέτοιες δικαιολογίες είναι εξίσου κακές και βλαπτικές με την πράξη καθεαυτήν. Η θέση του Πρωθυπουργού ότι η παρακολούθηση ήταν τυπικά νόμιμη αλλά πολιτικά εσφαλμένη είναι μεγάλων διαστάσεων σφάλμα. Μπορούν άραγε να παρακολουθούνται πολιτικά πρόσωπα, βουλευτές και αρχηγοί κομμάτων, για λόγους «εθνικής ασφάλειας» εάν το σταθμίσει ο εκάστοτε πρωθυπουργός και το εγκρίνει ένας εισαγγελέας εφετών; Όχι βέβαια. Περιμένω ο Πρωθυπουργός να επανέλθει με σχετική διευκρίνηση. Συνεπώς ως προς το συγκεκριμένο και ομολογημένο συμβάν οφείλουν να κινηθούν αμέσως τα αρμόδια όργανα της ποινικής δικαιοσύνης που δεν έχουν να περιμένουν καμία κοινοβουλευτική διαδικασία ως προς την ποινική ευθύνη προσώπων που δεν εμπίπτουν στο άρθρο 86 Συντ. Προφανώς πρέπει αμέσως να κινηθεί και να ασκηθεί ουσιαστικά και ο κοινοβουλευτικός έλεγχος με πρώτο βήμα τη συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής ή με τη μετατροπή της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας σε εξεταστική επιτροπή. Όχι μόνο για τη συγκεκριμένη υπόθεση αλλά και για όλο το ζήτημα της λειτουργίας της ΕΥΠ και συναφών υπηρεσιών, με έμφαση στο απόρρητο των επικοινωνιών. Ο κοινοβουλευτικός έλεγχος των υπηρεσιών αυτών είναι διεθνώς σοβαρή θεσμική εγγύηση. Είναι προφανές ότι η πρόβλεψη του Κανονισμού της Βουλής για τον ρόλο της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας σε σχέση με την ΕΥΠ δεν λειτουργεί αποτελεσματικά και αποτρεπτικά. Απαιτείται άμεση συμπλήρωση και του νόμου και του Κανονισμού της Βουλής. Οι χώρες χρειάζονται τις καλύτερες δυνατές και τις πιο αποτελεσματικές υπηρεσίες πληροφοριών, όχι όμως με έκπτωση των εγγυήσεων της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Η πολιτική ευθύνη κρίνεται εντέλει εκλογικά. Το ζητούμενο για τους πολίτες πιστεύω και ελπίζω ότι είναι μια Κυβέρνηση ικανή να ανταποκριθεί στις μεγάλες προκλήσεις της συγκυρίας, προκλήσεις διεθνοπολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές, πρώτη από τις οποίες είναι όμως η ποιότητα και η ανθεκτικότητα της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Επόμενο Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archi
[Orasi] Η Ταϊβάν «πυροδοτεί» τον παγκόσμιο πόλεμο για τα μικροτσίπ
naftemporiki.gr - Δευτέρα, Αυγούστου 8, 2022, 18:56 Η Ταϊβάν «πυροδοτεί» τον παγκόσμιο πόλεμο για τα μικροτσίπ Του Μιχάλη Ψύλου [email protected] Το τεχνολογικό πάρκο στην πόλη Χσιντσού της Ταϊβάν είναι μια παράξενη «όαση»: Μεγάλες, δενδροφυτεμένες λεωφόροι πλαισιώνονται από τεράστια κτίρια από γυαλί και χάλυβα. Είναι οι εγκαταστάσεις των εταιρειών τεχνολογίας της Ταϊβάν. Ο κατασκευαστής ημιαγωγών TSMC λειτουργεί επτά γιγαντιαία εργοστάσια στο Χσιντσού, από τα 14 που διαθέτει συνολικά σε όλο το νησί. Ηλεκτρικά λεωφορεία μεταφέρουν τους υπαλλήλους της TSMC στα διάφορα κτίρια. Στις στάσεις ακούγεται κλασική μουσική από τα ηχεία. Η ταϊβανέζικη εταιρεία παραγωγής μικροτσίπ TSMC διαθέτει για τους 57.000 υπαλλήλους της όλες τις έχεις: Εστιατόρια, γυμναστήρια ακόμη και νηπιαγωγεία και παιδικούς σταθμούς για τα παιδιά τους. Η εταιρεία αποτελεί σημαντικό οικονομικό παράγοντα για το νησί. Πέρυσι, το μερίδιο της TSMC σε όλους τους εταιρικούς φόρους της Ταϊβάν αντιστοιχούσε στο 11%. Οι Ταϊβανέζοι αποκαλούν την εταιρεία ποιητικά ως Huguo Shenshan - «το βουνό του Θεού που παρακολουθεί τη γη». Το παρατσούκλι δεν αφορά μόνο το τα οικονομικά, λέει ο 39χρονος Λιν, εργαζόμενος στην εταιρεια: «Ίσως έχει να κάνει και με την Κίνα. Επειδή υπάρχει η TSMC, η Κίνα συγκρατείται. Η άποψή μου μου είναι ότι εκτιμούν την Ταϊβάν κυρίως λόγω της τεχνολογίας της». Το συναίσθημά του Λιν για την TSMC; «Περήφανος! Όλος ο κόσμος γνωρίζει την εταιρεία μας. Η TSMC έχει προσφέρει πολλές θέσεις εργασίας στους Ταϊβανέζους». Η TSMC και ο ρόλος της στον τομέα των ημιαγωγών είναι από τους λόγους που πυροδοτούν την αντιπαράθεση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας. Μια αντιπαράθεση που δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε μία σύγκρουση με ανυπολόγιστες συνέπειες. Τα μικροτσίπ είναι τα γρανάζια στο τεράστιο ρολόι της σύγχρονης εποχής και όσοι αναπτύσσουν και κατασκευάζουν τον γρηγορότερο και μικρότερο ημιαγωγό,έχουν τεχνολογικό πλεονέκτημα σε πολλούς τομείς. Τα σύγχρονα οπλικά συστήματα από μόνα τους χρειάζονται τα καλύτερα μικροτσίπ, αλλά και τα αυτοκίνητα, τα κινητά τηλέφωνα και τα ψυγεία χρειάζονται επίσης αυτά τα μικροσκοπικά εξαρτήματα. Οι σημαντικότερες αμερικανικές αλλά και ευρωπαικές εταιρείες εξαρτώνται από τους ημιαγωγούς της Ταϊβάν. Οσο κι αν η Ουάσιγκτον αλλά και οι Βρυξέλλες έχουν δεσμευτεί να αναπτύξουν την βιομηχανία μικροτσίπ, η εξάρτηση από την Ταϊβάν θα κρατήσει χρόνια. Η κρίση μικροτσιπ στην αυτοκινητοβιομηχανία δίνει μια ιδέα για το τι θα συνέβαινε εάν σταματούσαν οι γραμμές παραγωγής στην TSMC. Η εταιρεια προμηθεύει τους μεγαλύτερους παίκτες στην παγκόσμια οικονομία. «Ακόμη και για την Apple, είναι πολύ ακριβό να παράξει τα τσιπ που χρειάζεται. Αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα του ότι η TSMC κυριαρχεί πραγματικά στην αγορά και κάνει τη δουλειά της τόσο καλά που όλες οι μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας εξαρτώνται από αυτήν για την κατασκευή τσιπ», λέει ο Αμερικανός ερευνητής για την Ανατολική Ασία Τόμας Σάτουκ. «Η TSMC θα διατηρήσει το προβάδισμά της τουλάχιστον μέχρι το 2027. Δεν υπάρχει σχεδόν κανένας πραγματικός ανταγωνισμός, ούτε από την Samsung και την Intel. Το μερίδιο αγοράς της TSMC ανέρχεται στο 55% στα συμβατικά μικροτσίπ-τρεις φορές μεγαλύτερο από τη δεύτερη,Samsung. Η Samsung και η Intel θα πρέπει να εργαστούν πολύ σκληρά για να καλύψουν τη διαφορά», προσθέτει ο Σάτουκ. H «ασπίδα» της Ταϊβάν Όπως και ο υπόλοιπος κόσμος, και η κινεζική οικονομία εξαρτάται από την TSMC. Ο Αμερικανός ερευνητής της Ανατολικής Ασίας Thomas Shattuck εξηγεί τη θεωρία: «Η TSMC είναι τόσο σημαντική ως εταιρεία για τη λειτουργία της κοινωνίας που η σημασία της υπερτερεί του κινδύνου κλιμάκωσης. Μια σύγκρουση, όπως μια στρατιωτική εισβολή στην Ταϊβάν, θα μπορούσε να οδηγήσει στην καταστροφή της TSMC. Μια μονάδα παραγωγής μπορεί να χτυπηθεί από πύραυλο ή οτιδήποτε άλλο. Αλλά όλοι χρειάζονται το TSMC και όλοι ενδιαφέρονται να διατηρήσουν το TSMC σε λειτουργία. Αυτό δημιουργεί τη λεγόμενη ασπίδα ασφαλείας της Ταϊβάν», σημειώνει ο Αμερικανός αναλυτής. Ο Τόνι Χουάνγκ, αναλυτής στην οικονομική εφημερίδα Digitimes της Ταϊβάν. Τον Αύγουστο, λέει ότι η TSMC ξεπέρασε την κινεζική Tencent ως την πιο πολύτιμη ασιατική εταιρεία. Η χρηματιστηριακή της αξία έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία δύο χρόνια. Η εταιρεία επωφελείται από την επείγουσα ζήτηση για ημιαγωγούς λόγω της παγκόσμιας έλλειψης. Πιο πρόσφατα, ερευνητές αγοράς προέβλεψαν απώλεια πωλήσεων 210 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τους κατασκευαστές αυτοκινήτων παγκοσμίως. «Τα σημεία συμφόρησης στον εφοδιασμό θα παραμείνουν τουλάχιστον μέχρι το δεύτερο εξάμηνο του 2022. Η έλλειψη ημιαγωγών στην αυτοκινητοβιομηχανία είναι πολύ σοβαρή», λέει ο Χουάνγκ. Λόγω και της απροσδόκητα ραγδαίας ανάπτυξης των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, η ζήτηση έχει εκτιναχθεί. Τα ηλεκτρικά οχήματα χρειάζονται πολύ περισσότερα τσιπ από τους κινητήρες εσωτερικής καύσης. Τι κάνει η ΕΕ; Η ΕΕ θέλει να οικοδομήσει το δικό της «οικοσύστημα ημιαγωγών». Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επι
Re: [Orasi] Επιστροφή στη λογοκρισία (αλλά τώρα είναι «πολιτικά ορθή») | Protagon.gr
Καλημέρα Χρυσέλλα όλες και όλοι. Ο κίνδυνος το κίνημα της πολιτικής ορθότητας να πάρει αντιδραστικά χαρακτηριστικά είναι υπαρκτός. Για παράδειγμα τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι μία μεγάλη κατηγορία του πληθυσμού. Τα άτομα με αναπηρία ανήκουν σε αυτή την κατηγορία έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και καλός υπάρχει η ανάγκη να αναφέρονται με αυτό τον όρο που έχει κατοχυρωθεί στο Σύνταγμα μας. Ένα παρόμοιο πρόβλημα υπάρχει και στο χώρο το δικό μας. Η αναφορά στους όρους τυφλός άτομα με πρόβλημα όρασης άτομο με οπτική αναπηρία και πάει λέγοντας είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Το ερώτημα είναι ποιος και με ποια χαρακτηριστικά θα επιβάλει ποιος είναι ο ορθός όρος για χρήση. Θα μου πείτε δύσκολα πράγματα αυτά όταν βρισκόμαστε στα μέσα Αυγούστου. Γι’ αυτό μια βουτιά ή κάποια βόλτα στο πράσινο τοπίο είναι το καλύτερο. Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου > 8 Αυγ 2022, 10:37 πμ, ο χρήστης «Chrysella Lagaria > » έγραψε: > > Έτσι ακριβώς όμως! > > > Χρυσέλλα Λαγαρία > >> 8 Αυγ 2022, 10:36, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » έγραψε: >> >> Το άρθρο μου θυμίζει ΕίδησηογραφικόΕίδησηογραφικό κενό Αυγούστου Σπύρος >> >>> 8 Αυγ 2022, 10:23, ο χρήστης «Chrysella Lagaria >>> » έγραψε: >>> >>> Καλημέρα. >>> Το μεροκάματο να βγαίνει… Και ας γράφουμε και απλά λέξεις στη σειρά… >>> Σηκώθηκαν τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι και αυτό είναι πολύ λογικό να >>> μπερδεύει και να ενοχλεί. >>> Δεν υπάρχει λόγος για καμιά αντιπαράθεση σε τέτοιου είδους κείμενα, μόνο να >>> τους δώσουμε το χρόνο τους να συνηθίσουν. Α Και να μάθουν οι αρθρογράφοι >>> τους ότι δεν είμαστε άτομα με ειδικές ανάγκες όπως διάβασα σε όλες τις >>> προτάσεις μέσα στο άρθρο. >>> >>> >>> Χρυσέλλα Λαγαρία >>> 8 Αυγ 2022, 07:54, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » έγραψε: https://protagon.gr/apopseis/epistrofi-sti-logokrisia-alla-twra-einai-politika-orthi-44342554266 Επιστροφή στη λογοκρισία (αλλά τώρα είναι «πολιτικά ορθή») | Protagon.gr Κάποια χρόνια πριν, ένας πολιτικός που έγραφε στο «Βήμα της Κυριακής» με ψευδώνυμο είχε σχολιάσει ένα χαρακτηριστικό φαινόμενο της καθημερινής ελληνικής γλώσσας με ένα ανέκδοτο: Ηταν, λέει, κάποια βαφτίσια, όπου δεν είχαν καταφέρει να συμφωνήσουν στο όνομα του μπέμπη οι γονείς. Έτσι, όταν έφτασε η στιγμή και λέει ο παπάς «Βαφτίζεται ο δούλος του Θεού»…, ο πατέρας λέει «Γεώργιος» και η μητέρα «Νικόλαος». Τότε λοιπόν ο παπάς διακόπτει και τους λέει, «γιατί μαλώνετε; Αφού στην Ελλάδα όλοι μ@λ@κα θα τον φωνάζουν!». Και βέβαια όλοι ξέρουμε πως αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια, αφού εδώ και χρόνια όχι μόνο τα αγόρια αλλά και τα κορίτσια απευθύνονται σε όλους (με ελάχιστες εξαιρέσεις) με αυτή την προσφώνηση ανεξαρτήτως φύλου (για τον οποίο όρο επιφυλάσσομαι σε επόμενο κείμενο). Μάλιστα, το πιο ενδιαφέρον είναι ότι κανείς δεν αισθάνεται προσβεβλημένος όταν τον προσφωνούν «μ@λακ@» οι φίλοι, γνωστοί και όχι μόνον. Γιατί το νόημα της γλώσσας δεν παράγεται μόνο από τις λέξεις αλλά και από το πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτές εκφέρονται και αυτό ευτυχώς το καταλαβαίνουν όλοι οι συμπολίτες μας ως αυτονόητο, παρά τις αυξανόμενες ελλείψεις στη γραμματική. Φαίνεται όμως ότι δεν συμβαίνει παντού αυτό. Πρόσφατη είναι η είδηση πως η Μπιγιονσέ (Beyoncé) θα ηχογραφήσει εκ νέου ένα από τα τραγούδια του νέου της δίσκου «Renaissance» επειδή περιέχει στους στίχους τη λέξη «spaz» η οποία στα Αγγλικά της Βετανίας έχει χρησιμοποιηθεί ως υποτιμητικός όρος για άτομα με σπαστική εγκεφαλική παράλυση. Σημειώνω πως στους στίχους δεν περιέχεται η παραμικρή προσβολή σε ΑΜΕΑ και επιπλέον στην Αμερική, όπου βγήκε το τραγούδι η λέξη αυτή έχει μία πολύ πιο γενική έννοια, όπως «φρικάρω» ή «τρελαίνομαι», με την οποία και χρησιμοποιήθηκε. Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα στην εποχή της πολιτικής ορθότητας. Μία υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία δήλωσε στο BBC πως «όταν οι θαυμαστές άκουσαν το κομμάτι της Μπιγιονσέ ένιωσαν σαν ένα χαστούκι στο πρόσωπο». Μάλιστα έγινε η ίδια ιστορία με την ίδια λέξη πριν λίγες εβδομάδες με ένα τραγούδι της Lizzo, μίας άλλης ποπ τραγουδίστριας, η οποία τότε ζήτησε συγγνώμη. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο επικεφαλής επικοινωνίας της φιλανθρωπικής οργάνωσης Scope μίλησε για ένα αίσθημα déjà vu αφού πριν λίγες εβδομάδες η Lizzo χρειάστηκε να επανακυκλοφορήσει ένα τραγούδι της επειδή είχε την ίδια «προσβλητικά γλώσσα». Εδώ λοιπόν έχουμε μία χαρακτηριστική περίπτωση αυτολογοκρισίας απέναντι σε μία κατηγορία πως κάποιοι ΑΜΕΑ αισθάνθηκαν προσβεβλημένοι από το άκουσμα μίας λέξης σε μία πρόταση που δεν αναφερόταν σε αυτούς, κατηγορία επομένως που δεν θα έστεκε απέναντι σε κανένα δικαστήριο. Εδώ είναι που ταιριάζει η μισή από την περίφημη φράση του Λορέντζου Μαβίλη «δεν υπάρχει χυδαία γλώσσα». Βέβαια, το άλλο μισό της φράσης «υπάρχο
Re: [Orasi] Επιστροφή στη λογοκρισία (αλλά τώρα είναι «πολιτικά ορθή») | Protagon.gr
Έτσι ακριβώς όμως! Χρυσέλλα Λαγαρία > 8 Αυγ 2022, 10:36, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » έγραψε: > > Το άρθρο μου θυμίζει ΕίδησηογραφικόΕίδησηογραφικό κενό Αυγούστου Σπύρος > >> 8 Αυγ 2022, 10:23, ο χρήστης «Chrysella Lagaria >> » έγραψε: >> >> Καλημέρα. >> Το μεροκάματο να βγαίνει… Και ας γράφουμε και απλά λέξεις στη σειρά… >> Σηκώθηκαν τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι και αυτό είναι πολύ λογικό να >> μπερδεύει και να ενοχλεί. >> Δεν υπάρχει λόγος για καμιά αντιπαράθεση σε τέτοιου είδους κείμενα, μόνο να >> τους δώσουμε το χρόνο τους να συνηθίσουν. Α Και να μάθουν οι αρθρογράφοι >> τους ότι δεν είμαστε άτομα με ειδικές ανάγκες όπως διάβασα σε όλες τις >> προτάσεις μέσα στο άρθρο. >> >> >> Χρυσέλλα Λαγαρία >> >>> 8 Αυγ 2022, 07:54, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » >>> έγραψε: >>> >>> >>> https://protagon.gr/apopseis/epistrofi-sti-logokrisia-alla-twra-einai-politika-orthi-44342554266 >>> >>> Επιστροφή στη λογοκρισία (αλλά τώρα είναι «πολιτικά ορθή») | Protagon.gr >>> Κάποια χρόνια πριν, ένας πολιτικός που έγραφε στο «Βήμα της Κυριακής» με >>> ψευδώνυμο είχε σχολιάσει ένα χαρακτηριστικό φαινόμενο της καθημερινής >>> ελληνικής γλώσσας με ένα ανέκδοτο: Ηταν, λέει, κάποια βαφτίσια, όπου δεν >>> είχαν καταφέρει να συμφωνήσουν στο όνομα του μπέμπη οι γονείς. Έτσι, όταν >>> έφτασε η στιγμή και λέει ο παπάς «Βαφτίζεται ο δούλος του Θεού»…, ο πατέρας >>> λέει «Γεώργιος» και η μητέρα «Νικόλαος». Τότε λοιπόν ο παπάς διακόπτει και >>> τους λέει, «γιατί μαλώνετε; Αφού στην Ελλάδα όλοι μ@λ@κα θα τον φωνάζουν!». >>> >>> Και βέβαια όλοι ξέρουμε πως αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια, αφού εδώ και >>> χρόνια όχι μόνο τα αγόρια αλλά και τα κορίτσια απευθύνονται σε όλους (με >>> ελάχιστες εξαιρέσεις) με αυτή την προσφώνηση ανεξαρτήτως φύλου (για τον >>> οποίο όρο επιφυλάσσομαι σε επόμενο κείμενο). Μάλιστα, το πιο ενδιαφέρον >>> είναι ότι κανείς δεν αισθάνεται προσβεβλημένος όταν τον προσφωνούν «μ@λακ@» >>> οι φίλοι, γνωστοί και όχι μόνον. Γιατί το νόημα της γλώσσας δεν παράγεται >>> μόνο από τις λέξεις αλλά και από το πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτές εκφέρονται >>> και αυτό ευτυχώς το καταλαβαίνουν όλοι οι συμπολίτες μας ως αυτονόητο, παρά >>> τις αυξανόμενες ελλείψεις στη γραμματική. >>> >>> Φαίνεται όμως ότι δεν συμβαίνει παντού αυτό. >>> >>> Πρόσφατη είναι η είδηση πως η Μπιγιονσέ (Beyoncé) θα ηχογραφήσει εκ νέου >>> ένα από τα τραγούδια του νέου της δίσκου «Renaissance» επειδή περιέχει >>> στους στίχους τη λέξη «spaz» η οποία στα Αγγλικά της Βετανίας έχει >>> χρησιμοποιηθεί ως υποτιμητικός όρος για άτομα με σπαστική εγκεφαλική >>> παράλυση. Σημειώνω πως στους στίχους δεν περιέχεται η παραμικρή προσβολή σε >>> ΑΜΕΑ και επιπλέον στην Αμερική, όπου βγήκε το τραγούδι η λέξη αυτή έχει μία >>> πολύ πιο γενική έννοια, όπως «φρικάρω» ή «τρελαίνομαι», με την οποία και >>> χρησιμοποιήθηκε. >>> >>> Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα στην εποχή της πολιτικής ορθότητας. Μία >>> υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία δήλωσε στο BBC πως «όταν >>> οι θαυμαστές άκουσαν το κομμάτι της Μπιγιονσέ ένιωσαν σαν ένα χαστούκι στο >>> πρόσωπο». Μάλιστα έγινε η ίδια ιστορία με την ίδια λέξη πριν λίγες >>> εβδομάδες με ένα τραγούδι της Lizzo, μίας άλλης ποπ τραγουδίστριας, η οποία >>> τότε ζήτησε συγγνώμη. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο επικεφαλής επικοινωνίας της >>> φιλανθρωπικής οργάνωσης Scope μίλησε για ένα αίσθημα déjà vu αφού πριν >>> λίγες εβδομάδες η Lizzo χρειάστηκε να επανακυκλοφορήσει ένα τραγούδι της >>> επειδή είχε την ίδια «προσβλητικά γλώσσα». >>> >>> Εδώ λοιπόν έχουμε μία χαρακτηριστική περίπτωση αυτολογοκρισίας απέναντι σε >>> μία κατηγορία πως κάποιοι ΑΜΕΑ αισθάνθηκαν προσβεβλημένοι από το άκουσμα >>> μίας λέξης σε μία πρόταση που δεν αναφερόταν σε αυτούς, κατηγορία επομένως >>> που δεν θα έστεκε απέναντι σε κανένα δικαστήριο. Εδώ είναι που ταιριάζει η >>> μισή από την περίφημη φράση του Λορέντζου Μαβίλη «δεν υπάρχει χυδαία >>> γλώσσα». Βέβαια, το άλλο μισό της φράσης «υπάρχουν μόνο χυδαίοι άνθρωποι» >>> εδώ θα έπρεπε να αντικατασταθεί από το «υπάρχουν κάποιοι έτοιμοι να >>> προσβληθούν, ακόμα και χωρίς πραγματική αιτία». >>> >>> Σε αυτό το σημείο ταιριάζει απόλυτα ένα σχόλιο που έγραψε κάποιος στο FB >>> του περιοδικού Rolling Stone κάτω από την ανάρτηση που ανέφερε αυτό το >>> περιστατικό με το τραγούδι της Μπιγιονσέ, «το να προσβάλλεσαι δεν είναι >>> κάποιο δικαίωμα είναι μία επιλογή (δική σου)!». >>> >>> Και, όπως είδαμε η δικαιολογητική βάση για την θεμελίωση του αισθήματος της >>> προσβολής ήταν στη συγκεκριμένη περίπτωση (και στις άλλες παρόμοιες) μία >>> θεώρηση της γλώσσας, ως παράθεσης ανεξάρτητων λέξεων, όπου κάθε μία έχει το >>> δικό της νόημα. Δηλαδή, το νόημα δεν προκύπτει μέσα από τη σύνθεση των >>> εννοιών των λέξεων, διαμέσου της γραμματικής, του συντακτικού σε προτάσεις >>> και κατόπιν των προτάσεων σε λόγο, αλλά από κάθε λέξη χωριστά. >>> >>> Αυτή η τάση της πολιτικής ορθότητας που γενικεύεται, μπορεί μεν να έχει >>> προέλθει από «προοδευτικές κοινω
Re: [Orasi] Επιστροφή στη λογοκρισία (αλλά τώρα είναι «πολιτικά ορθή») | Protagon.gr
Το άρθρο μου θυμίζει ΕίδησηογραφικόΕίδησηογραφικό κενό Αυγούστου Σπύρος > 8 Αυγ 2022, 10:23, ο χρήστης «Chrysella Lagaria » > έγραψε: > > Καλημέρα. > Το μεροκάματο να βγαίνει… Και ας γράφουμε και απλά λέξεις στη σειρά… > Σηκώθηκαν τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι και αυτό είναι πολύ λογικό να > μπερδεύει και να ενοχλεί. > Δεν υπάρχει λόγος για καμιά αντιπαράθεση σε τέτοιου είδους κείμενα, μόνο να > τους δώσουμε το χρόνο τους να συνηθίσουν. Α Και να μάθουν οι αρθρογράφοι τους > ότι δεν είμαστε άτομα με ειδικές ανάγκες όπως διάβασα σε όλες τις προτάσεις > μέσα στο άρθρο. > > > Χρυσέλλα Λαγαρία > >> 8 Αυγ 2022, 07:54, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » έγραψε: >> >> >> https://protagon.gr/apopseis/epistrofi-sti-logokrisia-alla-twra-einai-politika-orthi-44342554266 >> >> Επιστροφή στη λογοκρισία (αλλά τώρα είναι «πολιτικά ορθή») | Protagon.gr >> Κάποια χρόνια πριν, ένας πολιτικός που έγραφε στο «Βήμα της Κυριακής» με >> ψευδώνυμο είχε σχολιάσει ένα χαρακτηριστικό φαινόμενο της καθημερινής >> ελληνικής γλώσσας με ένα ανέκδοτο: Ηταν, λέει, κάποια βαφτίσια, όπου δεν >> είχαν καταφέρει να συμφωνήσουν στο όνομα του μπέμπη οι γονείς. Έτσι, όταν >> έφτασε η στιγμή και λέει ο παπάς «Βαφτίζεται ο δούλος του Θεού»…, ο πατέρας >> λέει «Γεώργιος» και η μητέρα «Νικόλαος». Τότε λοιπόν ο παπάς διακόπτει και >> τους λέει, «γιατί μαλώνετε; Αφού στην Ελλάδα όλοι μ@λ@κα θα τον φωνάζουν!». >> >> Και βέβαια όλοι ξέρουμε πως αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια, αφού εδώ και >> χρόνια όχι μόνο τα αγόρια αλλά και τα κορίτσια απευθύνονται σε όλους (με >> ελάχιστες εξαιρέσεις) με αυτή την προσφώνηση ανεξαρτήτως φύλου (για τον >> οποίο όρο επιφυλάσσομαι σε επόμενο κείμενο). Μάλιστα, το πιο ενδιαφέρον >> είναι ότι κανείς δεν αισθάνεται προσβεβλημένος όταν τον προσφωνούν «μ@λακ@» >> οι φίλοι, γνωστοί και όχι μόνον. Γιατί το νόημα της γλώσσας δεν παράγεται >> μόνο από τις λέξεις αλλά και από το πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτές εκφέρονται >> και αυτό ευτυχώς το καταλαβαίνουν όλοι οι συμπολίτες μας ως αυτονόητο, παρά >> τις αυξανόμενες ελλείψεις στη γραμματική. >> >> Φαίνεται όμως ότι δεν συμβαίνει παντού αυτό. >> >> Πρόσφατη είναι η είδηση πως η Μπιγιονσέ (Beyoncé) θα ηχογραφήσει εκ νέου ένα >> από τα τραγούδια του νέου της δίσκου «Renaissance» επειδή περιέχει στους >> στίχους τη λέξη «spaz» η οποία στα Αγγλικά της Βετανίας έχει χρησιμοποιηθεί >> ως υποτιμητικός όρος για άτομα με σπαστική εγκεφαλική παράλυση. Σημειώνω πως >> στους στίχους δεν περιέχεται η παραμικρή προσβολή σε ΑΜΕΑ και επιπλέον στην >> Αμερική, όπου βγήκε το τραγούδι η λέξη αυτή έχει μία πολύ πιο γενική έννοια, >> όπως «φρικάρω» ή «τρελαίνομαι», με την οποία και χρησιμοποιήθηκε. >> >> Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα στην εποχή της πολιτικής ορθότητας. Μία >> υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία δήλωσε στο BBC πως «όταν οι >> θαυμαστές άκουσαν το κομμάτι της Μπιγιονσέ ένιωσαν σαν ένα χαστούκι στο >> πρόσωπο». Μάλιστα έγινε η ίδια ιστορία με την ίδια λέξη πριν λίγες εβδομάδες >> με ένα τραγούδι της Lizzo, μίας άλλης ποπ τραγουδίστριας, η οποία τότε >> ζήτησε συγγνώμη. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο επικεφαλής επικοινωνίας της >> φιλανθρωπικής οργάνωσης Scope μίλησε για ένα αίσθημα déjà vu αφού πριν λίγες >> εβδομάδες η Lizzo χρειάστηκε να επανακυκλοφορήσει ένα τραγούδι της επειδή >> είχε την ίδια «προσβλητικά γλώσσα». >> >> Εδώ λοιπόν έχουμε μία χαρακτηριστική περίπτωση αυτολογοκρισίας απέναντι σε >> μία κατηγορία πως κάποιοι ΑΜΕΑ αισθάνθηκαν προσβεβλημένοι από το άκουσμα >> μίας λέξης σε μία πρόταση που δεν αναφερόταν σε αυτούς, κατηγορία επομένως >> που δεν θα έστεκε απέναντι σε κανένα δικαστήριο. Εδώ είναι που ταιριάζει η >> μισή από την περίφημη φράση του Λορέντζου Μαβίλη «δεν υπάρχει χυδαία >> γλώσσα». Βέβαια, το άλλο μισό της φράσης «υπάρχουν μόνο χυδαίοι άνθρωποι» >> εδώ θα έπρεπε να αντικατασταθεί από το «υπάρχουν κάποιοι έτοιμοι να >> προσβληθούν, ακόμα και χωρίς πραγματική αιτία». >> >> Σε αυτό το σημείο ταιριάζει απόλυτα ένα σχόλιο που έγραψε κάποιος στο FB του >> περιοδικού Rolling Stone κάτω από την ανάρτηση που ανέφερε αυτό το >> περιστατικό με το τραγούδι της Μπιγιονσέ, «το να προσβάλλεσαι δεν είναι >> κάποιο δικαίωμα είναι μία επιλογή (δική σου)!». >> >> Και, όπως είδαμε η δικαιολογητική βάση για την θεμελίωση του αισθήματος της >> προσβολής ήταν στη συγκεκριμένη περίπτωση (και στις άλλες παρόμοιες) μία >> θεώρηση της γλώσσας, ως παράθεσης ανεξάρτητων λέξεων, όπου κάθε μία έχει το >> δικό της νόημα. Δηλαδή, το νόημα δεν προκύπτει μέσα από τη σύνθεση των >> εννοιών των λέξεων, διαμέσου της γραμματικής, του συντακτικού σε προτάσεις >> και κατόπιν των προτάσεων σε λόγο, αλλά από κάθε λέξη χωριστά. >> >> Αυτή η τάση της πολιτικής ορθότητας που γενικεύεται, μπορεί μεν να έχει >> προέλθει από «προοδευτικές κοινωνικές ομάδες» οδηγεί όμως, με βάση τα >> προηγούμενα, σε πολιτισμική οπισθοδρόμηση, η οποία συμπεριλαμβάνει και τον >> νομικό πολιτισμό, αφού μπορεί η απλή αίσθηση ότι κάποιος προσβάλλεται ακόμα
Re: [Orasi] Επιστροφή στη λογοκρισία (αλλά τώρα είναι «πολιτικά ορθή») | Protagon.gr
Καλημέρα. Το μεροκάματο να βγαίνει… Και ας γράφουμε και απλά λέξεις στη σειρά… Σηκώθηκαν τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι και αυτό είναι πολύ λογικό να μπερδεύει και να ενοχλεί. Δεν υπάρχει λόγος για καμιά αντιπαράθεση σε τέτοιου είδους κείμενα, μόνο να τους δώσουμε το χρόνο τους να συνηθίσουν. Α Και να μάθουν οι αρθρογράφοι τους ότι δεν είμαστε άτομα με ειδικές ανάγκες όπως διάβασα σε όλες τις προτάσεις μέσα στο άρθρο. Χρυσέλλα Λαγαρία > 8 Αυγ 2022, 07:54, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » έγραψε: > > > https://protagon.gr/apopseis/epistrofi-sti-logokrisia-alla-twra-einai-politika-orthi-44342554266 > > Επιστροφή στη λογοκρισία (αλλά τώρα είναι «πολιτικά ορθή») | Protagon.gr > Κάποια χρόνια πριν, ένας πολιτικός που έγραφε στο «Βήμα της Κυριακής» με > ψευδώνυμο είχε σχολιάσει ένα χαρακτηριστικό φαινόμενο της καθημερινής > ελληνικής γλώσσας με ένα ανέκδοτο: Ηταν, λέει, κάποια βαφτίσια, όπου δεν > είχαν καταφέρει να συμφωνήσουν στο όνομα του μπέμπη οι γονείς. Έτσι, όταν > έφτασε η στιγμή και λέει ο παπάς «Βαφτίζεται ο δούλος του Θεού»…, ο πατέρας > λέει «Γεώργιος» και η μητέρα «Νικόλαος». Τότε λοιπόν ο παπάς διακόπτει και > τους λέει, «γιατί μαλώνετε; Αφού στην Ελλάδα όλοι μ@λ@κα θα τον φωνάζουν!». > > Και βέβαια όλοι ξέρουμε πως αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια, αφού εδώ και > χρόνια όχι μόνο τα αγόρια αλλά και τα κορίτσια απευθύνονται σε όλους (με > ελάχιστες εξαιρέσεις) με αυτή την προσφώνηση ανεξαρτήτως φύλου (για τον οποίο > όρο επιφυλάσσομαι σε επόμενο κείμενο). Μάλιστα, το πιο ενδιαφέρον είναι ότι > κανείς δεν αισθάνεται προσβεβλημένος όταν τον προσφωνούν «μ@λακ@» οι φίλοι, > γνωστοί και όχι μόνον. Γιατί το νόημα της γλώσσας δεν παράγεται μόνο από τις > λέξεις αλλά και από το πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτές εκφέρονται και αυτό > ευτυχώς το καταλαβαίνουν όλοι οι συμπολίτες μας ως αυτονόητο, παρά τις > αυξανόμενες ελλείψεις στη γραμματική. > > Φαίνεται όμως ότι δεν συμβαίνει παντού αυτό. > > Πρόσφατη είναι η είδηση πως η Μπιγιονσέ (Beyoncé) θα ηχογραφήσει εκ νέου ένα > από τα τραγούδια του νέου της δίσκου «Renaissance» επειδή περιέχει στους > στίχους τη λέξη «spaz» η οποία στα Αγγλικά της Βετανίας έχει χρησιμοποιηθεί > ως υποτιμητικός όρος για άτομα με σπαστική εγκεφαλική παράλυση. Σημειώνω πως > στους στίχους δεν περιέχεται η παραμικρή προσβολή σε ΑΜΕΑ και επιπλέον στην > Αμερική, όπου βγήκε το τραγούδι η λέξη αυτή έχει μία πολύ πιο γενική έννοια, > όπως «φρικάρω» ή «τρελαίνομαι», με την οποία και χρησιμοποιήθηκε. > > Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα στην εποχή της πολιτικής ορθότητας. Μία > υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία δήλωσε στο BBC πως «όταν οι > θαυμαστές άκουσαν το κομμάτι της Μπιγιονσέ ένιωσαν σαν ένα χαστούκι στο > πρόσωπο». Μάλιστα έγινε η ίδια ιστορία με την ίδια λέξη πριν λίγες εβδομάδες > με ένα τραγούδι της Lizzo, μίας άλλης ποπ τραγουδίστριας, η οποία τότε ζήτησε > συγγνώμη. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο επικεφαλής επικοινωνίας της φιλανθρωπικής > οργάνωσης Scope μίλησε για ένα αίσθημα déjà vu αφού πριν λίγες εβδομάδες η > Lizzo χρειάστηκε να επανακυκλοφορήσει ένα τραγούδι της επειδή είχε την ίδια > «προσβλητικά γλώσσα». > > Εδώ λοιπόν έχουμε μία χαρακτηριστική περίπτωση αυτολογοκρισίας απέναντι σε > μία κατηγορία πως κάποιοι ΑΜΕΑ αισθάνθηκαν προσβεβλημένοι από το άκουσμα μίας > λέξης σε μία πρόταση που δεν αναφερόταν σε αυτούς, κατηγορία επομένως που δεν > θα έστεκε απέναντι σε κανένα δικαστήριο. Εδώ είναι που ταιριάζει η μισή από > την περίφημη φράση του Λορέντζου Μαβίλη «δεν υπάρχει χυδαία γλώσσα». Βέβαια, > το άλλο μισό της φράσης «υπάρχουν μόνο χυδαίοι άνθρωποι» εδώ θα έπρεπε να > αντικατασταθεί από το «υπάρχουν κάποιοι έτοιμοι να προσβληθούν, ακόμα και > χωρίς πραγματική αιτία». > > Σε αυτό το σημείο ταιριάζει απόλυτα ένα σχόλιο που έγραψε κάποιος στο FB του > περιοδικού Rolling Stone κάτω από την ανάρτηση που ανέφερε αυτό το > περιστατικό με το τραγούδι της Μπιγιονσέ, «το να προσβάλλεσαι δεν είναι > κάποιο δικαίωμα είναι μία επιλογή (δική σου)!». > > Και, όπως είδαμε η δικαιολογητική βάση για την θεμελίωση του αισθήματος της > προσβολής ήταν στη συγκεκριμένη περίπτωση (και στις άλλες παρόμοιες) μία > θεώρηση της γλώσσας, ως παράθεσης ανεξάρτητων λέξεων, όπου κάθε μία έχει το > δικό της νόημα. Δηλαδή, το νόημα δεν προκύπτει μέσα από τη σύνθεση των > εννοιών των λέξεων, διαμέσου της γραμματικής, του συντακτικού σε προτάσεις > και κατόπιν των προτάσεων σε λόγο, αλλά από κάθε λέξη χωριστά. > > Αυτή η τάση της πολιτικής ορθότητας που γενικεύεται, μπορεί μεν να έχει > προέλθει από «προοδευτικές κοινωνικές ομάδες» οδηγεί όμως, με βάση τα > προηγούμενα, σε πολιτισμική οπισθοδρόμηση, η οποία συμπεριλαμβάνει και τον > νομικό πολιτισμό, αφού μπορεί η απλή αίσθηση ότι κάποιος προσβάλλεται ακόμα > και αν είναι επί της ουσίας αναιτιολόγητη, να δημιουργεί αποτέλεσμα, όπως η > λογοκρισία εν προκειμένω. > > Από μία άλλη πλευρά θα μπορούσαμε να δούμε τη διαφορά ενός εμπορικού > προϊόντος μαζικής κουλτούρας όπως είναι οι δίσκ
