Re: [Orasi] Το ψέμα του Σόιμπλε για χρέος και χρεοκοπία!
ο πλούτος δεν έρχετε με το νόμισμα. ακριβώς αυτή είναι η φαντασίωση των δραχμολάγνων. γιαυτό και το κ.κ.ε δεν είναι υπέρ της αλαγής νομίσματος. άρα επιλέγοντας να αλάξης νόμισμα απλά θα επισορεύσης επιπλέον δινά. σπύρος -- From: "Νίκος Χαρίτος" Sent: Tuesday, July 28, 2015 10:19 AM To: "orasi mailing list" Subject: Re: [Orasi] Το ψέμα του Σόιμπλε για χρέος και χρεοκοπία! τα πάντα μας ψηλιάζουν, και τα μέσα υπέρ της δραχμής, αλλά και αυτά υπέρ του ευρώ. όταν διαβάζω ότι οι δανειστές ζητούν για παράδειγμα μειώσεις συντάξεων 40 τοις 100, σιν την αύξηση των ισφορων για την κύρια αλλά και την επικουρική σύνταξη, τότε εγώ ο αφελής αναρωτίέμε, πιο το κέρδος μου αν παραμείνω στο ευρώ, όταν η αγοραστική δύναμη του ισοδήματος μου θα φτάσει σιγά σιγά στα επίπεδα της δραχμής; και για να προλάβω απαντήσεις του τύπου, ε τότε ας πάμε στη δραχμή για να δεις τη γλύκα, διευκρινίζω ότι σε καμία περίπτωση δεν επιθυμώ δραχμή. απλά και στο ευρώ, με τέτοιου ίδους πολιτικές, δε βλέπω σωτηρία. Νίκος. On 27/7/2015 6:52 μμ, Kostas .D. Theodoropoulos wrote: Πάντως απορώ πως τόσα χρόνια δεν μας ψηλιάζει ότι όλη αυτή η αρθρογραφία αναπτύσσεται από μέσα που είναι εχθρικά κατά του ευρώ και της ε ε. Τα μέσα είναι τα συνήθη οι ft και η daily telegraf. --Kostas-- - Original Message - From: "Νίκος Χαρίτος" To: "orasi mailing list" Sent: Monday, July 27, 2015 6:32 PM Subject: [Orasi] Το ψέμα του Σόιμπλε για χρέος και χρεοκοπία! Συντάκτης: efsyn.gr Την αντίθεση της Γερμανίας στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους στηλιτεύει ο αρθρογράφος των Financial Times, Βόλφγκανγκ Μούνχαου, κατηγορώντας το Βερολίνο και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι εμποδίζουν τις διαδικασίες για πολιτικούς λόγους «κατασκευάζοντας» κανόνες στην πορεία. Γράφει ο Βόλφγκανγκ Μούνχαου: Όποτε βρίσκεσαι σε ένα δωμάτιο με ευρωπαίους αξιωματούχους και συζητάς το ευρώ υπάρχει κάποιος που σηκώνει το δάχτυλό του και λέει «*Καλά όλα αυτά, αλλά είναι ενάντια στους κανόνες*» και στη συνέχεια επικρατεί σιγή. Το «ενάντια στους κανόνες» είναι μεγάλο ζήτημα στην Ευρώπη, ωστόσο, οι περισσότεροι *δεν γνωρίζουν πραγματικά ποιοι είναι οι κανόνες, αλλά ξέρουν ότι αυτοί πρέπει να τηρούνται*. Η κατάσταση μου θυμίζει ένα μικρό διήγημα του Φραντς Κάφκα, το «Μπροστά στον Νόμο», όπου ένας άνδρας προσπαθεί να βρει την είσοδο στο δικαστήριο. Ο φύλακας του λέει ότι μπορεί να μπει βάσει αρχής, αλλά όχι αυτή τη στιγμή. Ο άνδρας περνάει όλη τη ζωή του μπροστά από το δικαστήριο περιμένοντας άδεια για να μπει. Στο τέλος της ζωής του του λένε πως θα μπορούσε να περάσει την πόρτα οποιαδήποτε στιγμή. Αυτός ο άνδρας ακολούθησε τους λάθος κανόνες, τους κανόνες του μυαλού και όχι του νόμου. Οι κανόνες του μυαλού είναι αυτό που αντιμετωπίζουμε στην ευρωπαϊκή συζήτηση για το ενιαίο νόμισμα. *Πολλοί από αυτούς τους κανόνες δεν υπάρχουν*, ή αποτελούν κάποια μάλλον παρατραβηγμένη ερμηνεία των υπαρχόντων κανόνων. Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης ελληνικής κρίσης βρέθηκα μπροστά *σε έναν νέο κανόνα*. Τον άκουσα πρώτη φορά από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Λέει (σ.σ. ο κανόνας) ότι *δεν επιτρέπεται οι χώρες να χρεοκοπούν εντός ευρωζώνης*, αλλά εκτός αυτής μια χρεοκοπία είναι απολύτως δεκτή. Στην συνέχεια διάβασα ότι ο Ότμαρ Ίσινγκ, ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ χρησιμοποίησε σχεδόν τα ίδια λόγια με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Εάν το λένε τόσο σημαντικοί άνθρωποι τότε θα πρέπει να είναι αλήθεια σωστά; Στην πραγματικότητα, όπως αποδεικνύεται, *δεν υπάρχει τέτοιος κανόνας*. Υπάρχει μόνο το άρθρο 125 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το άρθρο 125 λέει ότι *οι χώρες δεν θα έπρεπε να αναλαμβάνουν το χρέος άλλης χώρας*. Αυτό είναι γνωστό ως ο όρος «no – bailout», ωστόσο, αυτό, όπως αποδεικνύεται, είναι μια μάλλον υπερβολική ερμηνεία. Στην απόφαση σταθμό για την περίπτωση Pringle, που σχετιζόταν με μία ιρλανδική περίπτωση το 2012, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απεφάνθη ότι μ*πορούν να υπάρξουν διασώσεις*, ακόμη και υπό το άρθρο 125, *εφόσον η σκοπός της διάσωσης είναι να καταστεί μακροπρόθεσμα βιώσιμη δημοσιονομικά η θέση μια χώρας*. Σε μια ακόμη απόφαση σταθμό, τον Ιούνιο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, υποστηρίζει την υπόσχεση του Μάριο Ντράγκι να κάνει *ότι χρειαστεί για να βοηθήσει μια χώρα που δέχεται κερδοσκοπικές επιθέσεις*. Η υπόσχεση του προέδρου της ΕΚΤ *είχε αμφισβητηθεί από το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο*. Και στις δύο περιπτώσεις το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν υποστήριξε την κυρίαρχη γερμανική νομική κυριαρχία. Άρα τι μπορούμε να συμπεράνουμε από τις προηγούμενες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου από τη στιγμή που απουσιάζει μια ρητή απόφαση για το ζήτημα της ελάφρυνσης χρέους; Ένα ενδιαφέρον κείμενο από τρεις αρθρογράφους του Bruegel, του ευρωπαϊκού think – tank, συμπεραίνει ότι *η ελάφρυνση χρέους σχεδόν σίγουρα συνάδει με τους υπάρχοντες κανόνες*. Το επιχείρημα είναι το ακόλουθο: Στην υπόθεση Pringle,
Re: [Orasi] Το ψέμα του Σόιμπλε για χρέος και χρεοκοπία!
εγώ άκουσα πως οι δάνειστές ζήτησαν την κατάργηση των συντάξεων. Φίλε το πρόβλημα είναι απλό είτε με ευρώ είτε με δραχμή. ότι κάθε σύνταξη όπως και κάθε παροχή του κράτους πρέπει να δίνεται από δικούς του πόρους και του ασφαλιστικού συστήματος. Αυτό σου λένε όχι μόνο οι δανειστές αλλά και κάθε άλλος λογικός άνθρωπος. --Κώστας-- - Original Message - From: "Νίκος Χαρίτος" To: "orasi mailing list" Sent: Tuesday, July 28, 2015 10:19 AM Subject: Re: [Orasi] Το ψέμα του Σόιμπλε για χρέος και χρεοκοπία! τα πάντα μας ψηλιάζουν, και τα μέσα υπέρ της δραχμής, αλλά και αυτά υπέρ του ευρώ. όταν διαβάζω ότι οι δανειστές ζητούν για παράδειγμα μειώσεις συντάξεων 40 τοις 100, σιν την αύξηση των ισφορων για την κύρια αλλά και την επικουρική σύνταξη, τότε εγώ ο αφελής αναρωτίέμε, πιο το κέρδος μου αν παραμείνω στο ευρώ, όταν η αγοραστική δύναμη του ισοδήματος μου θα φτάσει σιγά σιγά στα επίπεδα της δραχμής; και για να προλάβω απαντήσεις του τύπου, ε τότε ας πάμε στη δραχμή για να δεις τη γλύκα, διευκρινίζω ότι σε καμία περίπτωση δεν επιθυμώ δραχμή. απλά και στο ευρώ, με τέτοιου ίδους πολιτικές, δε βλέπω σωτηρία. Νίκος. On 27/7/2015 6:52 μμ, Kostas .D. Theodoropoulos wrote: Πάντως απορώ πως τόσα χρόνια δεν μας ψηλιάζει ότι όλη αυτή η αρθρογραφία αναπτύσσεται από μέσα που είναι εχθρικά κατά του ευρώ και της ε ε. Τα μέσα είναι τα συνήθη οι ft και η daily telegraf. --Kostas-- - Original Message - From: "Νίκος Χαρίτος" To: "orasi mailing list" Sent: Monday, July 27, 2015 6:32 PM Subject: [Orasi] Το ψέμα του Σόιμπλε για χρέος και χρεοκοπία! Συντάκτης: efsyn.gr Την αντίθεση της Γερμανίας στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους στηλιτεύει ο αρθρογράφος των Financial Times, Βόλφγκανγκ Μούνχαου, κατηγορώντας το Βερολίνο και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι εμποδίζουν τις διαδικασίες για πολιτικούς λόγους «κατασκευάζοντας» κανόνες στην πορεία. Γράφει ο Βόλφγκανγκ Μούνχαου: Όποτε βρίσκεσαι σε ένα δωμάτιο με ευρωπαίους αξιωματούχους και συζητάς το ευρώ υπάρχει κάποιος που σηκώνει το δάχτυλό του και λέει «*Καλά όλα αυτά, αλλά είναι ενάντια στους κανόνες*» και στη συνέχεια επικρατεί σιγή. Το «ενάντια στους κανόνες» είναι μεγάλο ζήτημα στην Ευρώπη, ωστόσο, οι περισσότεροι *δεν γνωρίζουν πραγματικά ποιοι είναι οι κανόνες, αλλά ξέρουν ότι αυτοί πρέπει να τηρούνται*. Η κατάσταση μου θυμίζει ένα μικρό διήγημα του Φραντς Κάφκα, το «Μπροστά στον Νόμο», όπου ένας άνδρας προσπαθεί να βρει την είσοδο στο δικαστήριο. Ο φύλακας του λέει ότι μπορεί να μπει βάσει αρχής, αλλά όχι αυτή τη στιγμή. Ο άνδρας περνάει όλη τη ζωή του μπροστά από το δικαστήριο περιμένοντας άδεια για να μπει. Στο τέλος της ζωής του του λένε πως θα μπορούσε να περάσει την πόρτα οποιαδήποτε στιγμή. Αυτός ο άνδρας ακολούθησε τους λάθος κανόνες, τους κανόνες του μυαλού και όχι του νόμου. Οι κανόνες του μυαλού είναι αυτό που αντιμετωπίζουμε στην ευρωπαϊκή συζήτηση για το ενιαίο νόμισμα. *Πολλοί από αυτούς τους κανόνες δεν υπάρχουν*, ή αποτελούν κάποια μάλλον παρατραβηγμένη ερμηνεία των υπαρχόντων κανόνων. Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης ελληνικής κρίσης βρέθηκα μπροστά *σε έναν νέο κανόνα*. Τον άκουσα πρώτη φορά από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Λέει (σ.σ. ο κανόνας) ότι *δεν επιτρέπεται οι χώρες να χρεοκοπούν εντός ευρωζώνης*, αλλά εκτός αυτής μια χρεοκοπία είναι απολύτως δεκτή. Στην συνέχεια διάβασα ότι ο Ότμαρ Ίσινγκ, ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ χρησιμοποίησε σχεδόν τα ίδια λόγια με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Εάν το λένε τόσο σημαντικοί άνθρωποι τότε θα πρέπει να είναι αλήθεια σωστά; Στην πραγματικότητα, όπως αποδεικνύεται, *δεν υπάρχει τέτοιος κανόνας*. Υπάρχει μόνο το άρθρο 125 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το άρθρο 125 λέει ότι *οι χώρες δεν θα έπρεπε να αναλαμβάνουν το χρέος άλλης χώρας*. Αυτό είναι γνωστό ως ο όρος «no – bailout», ωστόσο, αυτό, όπως αποδεικνύεται, είναι μια μάλλον υπερβολική ερμηνεία. Στην απόφαση σταθμό για την περίπτωση Pringle, που σχετιζόταν με μία ιρλανδική περίπτωση το 2012, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απεφάνθη ότι μ*πορούν να υπάρξουν διασώσεις*, ακόμη και υπό το άρθρο 125, *εφόσον η σκοπός της διάσωσης είναι να καταστεί μακροπρόθεσμα βιώσιμη δημοσιονομικά η θέση μια χώρας*. Σε μια ακόμη απόφαση σταθμό, τον Ιούνιο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, υποστηρίζει την υπόσχεση του Μάριο Ντράγκι να κάνει *ότι χρειαστεί για να βοηθήσει μια χώρα που δέχεται κερδοσκοπικές επιθέσεις*. Η υπόσχεση του προέδρου της ΕΚΤ *είχε αμφισβητηθεί από το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο*. Και στις δύο περιπτώσεις το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν υποστήριξε την κυρίαρχη γερμανική νομική κυριαρχία. Άρα τι μπορούμε να συμπεράνουμε από τις προηγούμενες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου από τη στιγμή που απουσιάζει μια ρητή απόφαση για το ζήτημα της ελάφρυνσης χρέους; Ένα ενδιαφέρον κείμενο από τρεις αρθρογράφους του Bruegel, του ευρωπαϊκού think – tank, συμπεραίνει ότι *η ελάφρυνση χρέους σχεδόν σίγουρα σ
Re: [Orasi] Το ψέμα του Σόιμπλε για χρέος και χρεοκοπία!
τα πάντα μας ψηλιάζουν, και τα μέσα υπέρ της δραχμής, αλλά και αυτά υπέρ του ευρώ. όταν διαβάζω ότι οι δανειστές ζητούν για παράδειγμα μειώσεις συντάξεων 40 τοις 100, σιν την αύξηση των ισφορων για την κύρια αλλά και την επικουρική σύνταξη, τότε εγώ ο αφελής αναρωτίέμε, πιο το κέρδος μου αν παραμείνω στο ευρώ, όταν η αγοραστική δύναμη του ισοδήματος μου θα φτάσει σιγά σιγά στα επίπεδα της δραχμής; και για να προλάβω απαντήσεις του τύπου, ε τότε ας πάμε στη δραχμή για να δεις τη γλύκα, διευκρινίζω ότι σε καμία περίπτωση δεν επιθυμώ δραχμή. απλά και στο ευρώ, με τέτοιου ίδους πολιτικές, δε βλέπω σωτηρία. Νίκος. On 27/7/2015 6:52 μμ, Kostas .D. Theodoropoulos wrote: Πάντως απορώ πως τόσα χρόνια δεν μας ψηλιάζει ότι όλη αυτή η αρθρογραφία αναπτύσσεται από μέσα που είναι εχθρικά κατά του ευρώ και της ε ε. Τα μέσα είναι τα συνήθη οι ft και η daily telegraf. --Kostas-- - Original Message - From: "Νίκος Χαρίτος" To: "orasi mailing list" Sent: Monday, July 27, 2015 6:32 PM Subject: [Orasi] Το ψέμα του Σόιμπλε για χρέος και χρεοκοπία! Συντάκτης: efsyn.gr Την αντίθεση της Γερμανίας στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους στηλιτεύει ο αρθρογράφος των Financial Times, Βόλφγκανγκ Μούνχαου, κατηγορώντας το Βερολίνο και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι εμποδίζουν τις διαδικασίες για πολιτικούς λόγους «κατασκευάζοντας» κανόνες στην πορεία. Γράφει ο Βόλφγκανγκ Μούνχαου: Όποτε βρίσκεσαι σε ένα δωμάτιο με ευρωπαίους αξιωματούχους και συζητάς το ευρώ υπάρχει κάποιος που σηκώνει το δάχτυλό του και λέει «*Καλά όλα αυτά, αλλά είναι ενάντια στους κανόνες*» και στη συνέχεια επικρατεί σιγή. Το «ενάντια στους κανόνες» είναι μεγάλο ζήτημα στην Ευρώπη, ωστόσο, οι περισσότεροι *δεν γνωρίζουν πραγματικά ποιοι είναι οι κανόνες, αλλά ξέρουν ότι αυτοί πρέπει να τηρούνται*. Η κατάσταση μου θυμίζει ένα μικρό διήγημα του Φραντς Κάφκα, το «Μπροστά στον Νόμο», όπου ένας άνδρας προσπαθεί να βρει την είσοδο στο δικαστήριο. Ο φύλακας του λέει ότι μπορεί να μπει βάσει αρχής, αλλά όχι αυτή τη στιγμή. Ο άνδρας περνάει όλη τη ζωή του μπροστά από το δικαστήριο περιμένοντας άδεια για να μπει. Στο τέλος της ζωής του του λένε πως θα μπορούσε να περάσει την πόρτα οποιαδήποτε στιγμή. Αυτός ο άνδρας ακολούθησε τους λάθος κανόνες, τους κανόνες του μυαλού και όχι του νόμου. Οι κανόνες του μυαλού είναι αυτό που αντιμετωπίζουμε στην ευρωπαϊκή συζήτηση για το ενιαίο νόμισμα. *Πολλοί από αυτούς τους κανόνες δεν υπάρχουν*, ή αποτελούν κάποια μάλλον παρατραβηγμένη ερμηνεία των υπαρχόντων κανόνων. Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης ελληνικής κρίσης βρέθηκα μπροστά *σε έναν νέο κανόνα*. Τον άκουσα πρώτη φορά από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Λέει (σ.σ. ο κανόνας) ότι *δεν επιτρέπεται οι χώρες να χρεοκοπούν εντός ευρωζώνης*, αλλά εκτός αυτής μια χρεοκοπία είναι απολύτως δεκτή. Στην συνέχεια διάβασα ότι ο Ότμαρ Ίσινγκ, ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ χρησιμοποίησε σχεδόν τα ίδια λόγια με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Εάν το λένε τόσο σημαντικοί άνθρωποι τότε θα πρέπει να είναι αλήθεια σωστά; Στην πραγματικότητα, όπως αποδεικνύεται, *δεν υπάρχει τέτοιος κανόνας*. Υπάρχει μόνο το άρθρο 125 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το άρθρο 125 λέει ότι *οι χώρες δεν θα έπρεπε να αναλαμβάνουν το χρέος άλλης χώρας*. Αυτό είναι γνωστό ως ο όρος «no – bailout», ωστόσο, αυτό, όπως αποδεικνύεται, είναι μια μάλλον υπερβολική ερμηνεία. Στην απόφαση σταθμό για την περίπτωση Pringle, που σχετιζόταν με μία ιρλανδική περίπτωση το 2012, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απεφάνθη ότι μ*πορούν να υπάρξουν διασώσεις*, ακόμη και υπό το άρθρο 125, *εφόσον η σκοπός της διάσωσης είναι να καταστεί μακροπρόθεσμα βιώσιμη δημοσιονομικά η θέση μια χώρας*. Σε μια ακόμη απόφαση σταθμό, τον Ιούνιο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, υποστηρίζει την υπόσχεση του Μάριο Ντράγκι να κάνει *ότι χρειαστεί για να βοηθήσει μια χώρα που δέχεται κερδοσκοπικές επιθέσεις*. Η υπόσχεση του προέδρου της ΕΚΤ *είχε αμφισβητηθεί από το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο*. Και στις δύο περιπτώσεις το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν υποστήριξε την κυρίαρχη γερμανική νομική κυριαρχία. Άρα τι μπορούμε να συμπεράνουμε από τις προηγούμενες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου από τη στιγμή που απουσιάζει μια ρητή απόφαση για το ζήτημα της ελάφρυνσης χρέους; Ένα ενδιαφέρον κείμενο από τρεις αρθρογράφους του Bruegel, του ευρωπαϊκού think – tank, συμπεραίνει ότι *η ελάφρυνση χρέους σχεδόν σίγουρα συνάδει με τους υπάρχοντες κανόνες*. Το επιχείρημα είναι το ακόλουθο: Στην υπόθεση Pringle, το δικαστήριο έδωσε το πράσινο φως για διασώσεις με την αρχή πως αυτές θα γίνουν για να σταθεροποιηθούν τα δημόσια οικονομικά. Με βάση την απόφαση για το «μαξιλάρι» της ΕΚΤ το δικαστήριο δέχθηκε την αρχή πως η ΕΚΤ θα μπορούσε να υποστεί απώλειες τίτλων της, αρκεί η τράπεζα να ακολουθεί τους δικούς της κανόνες. Εάν προσθέσουμε και τα δύο έχουμε ελάφρυνση χρέους. Δεν είμαι σίγουρος αν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα συμφωνούσε αυτή την επι
Re: [Orasi] Το ψέμα του Σόιμπλε για χρέος και χρεοκοπία!
Πάντως απορώ πως τόσα χρόνια δεν μας ψηλιάζει ότι όλη αυτή η αρθρογραφία αναπτύσσεται από μέσα που είναι εχθρικά κατά του ευρώ και της ε ε. Τα μέσα είναι τα συνήθη οι ft και η daily telegraf. --Kostas-- - Original Message - From: "Νίκος Χαρίτος" To: "orasi mailing list" Sent: Monday, July 27, 2015 6:32 PM Subject: [Orasi] Το ψέμα του Σόιμπλε για χρέος και χρεοκοπία! Συντάκτης: efsyn.gr Την αντίθεση της Γερμανίας στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους στηλιτεύει ο αρθρογράφος των Financial Times, Βόλφγκανγκ Μούνχαου, κατηγορώντας το Βερολίνο και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι εμποδίζουν τις διαδικασίες για πολιτικούς λόγους «κατασκευάζοντας» κανόνες στην πορεία. Γράφει ο Βόλφγκανγκ Μούνχαου: Όποτε βρίσκεσαι σε ένα δωμάτιο με ευρωπαίους αξιωματούχους και συζητάς το ευρώ υπάρχει κάποιος που σηκώνει το δάχτυλό του και λέει «*Καλά όλα αυτά, αλλά είναι ενάντια στους κανόνες*» και στη συνέχεια επικρατεί σιγή. Το «ενάντια στους κανόνες» είναι μεγάλο ζήτημα στην Ευρώπη, ωστόσο, οι περισσότεροι *δεν γνωρίζουν πραγματικά ποιοι είναι οι κανόνες, αλλά ξέρουν ότι αυτοί πρέπει να τηρούνται*. Η κατάσταση μου θυμίζει ένα μικρό διήγημα του Φραντς Κάφκα, το «Μπροστά στον Νόμο», όπου ένας άνδρας προσπαθεί να βρει την είσοδο στο δικαστήριο. Ο φύλακας του λέει ότι μπορεί να μπει βάσει αρχής, αλλά όχι αυτή τη στιγμή. Ο άνδρας περνάει όλη τη ζωή του μπροστά από το δικαστήριο περιμένοντας άδεια για να μπει. Στο τέλος της ζωής του του λένε πως θα μπορούσε να περάσει την πόρτα οποιαδήποτε στιγμή. Αυτός ο άνδρας ακολούθησε τους λάθος κανόνες, τους κανόνες του μυαλού και όχι του νόμου. Οι κανόνες του μυαλού είναι αυτό που αντιμετωπίζουμε στην ευρωπαϊκή συζήτηση για το ενιαίο νόμισμα. *Πολλοί από αυτούς τους κανόνες δεν υπάρχουν*, ή αποτελούν κάποια μάλλον παρατραβηγμένη ερμηνεία των υπαρχόντων κανόνων. Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης ελληνικής κρίσης βρέθηκα μπροστά *σε έναν νέο κανόνα*. Τον άκουσα πρώτη φορά από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Λέει (σ.σ. ο κανόνας) ότι *δεν επιτρέπεται οι χώρες να χρεοκοπούν εντός ευρωζώνης*, αλλά εκτός αυτής μια χρεοκοπία είναι απολύτως δεκτή. Στην συνέχεια διάβασα ότι ο Ότμαρ Ίσινγκ, ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ χρησιμοποίησε σχεδόν τα ίδια λόγια με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Εάν το λένε τόσο σημαντικοί άνθρωποι τότε θα πρέπει να είναι αλήθεια σωστά; Στην πραγματικότητα, όπως αποδεικνύεται, *δεν υπάρχει τέτοιος κανόνας*. Υπάρχει μόνο το άρθρο 125 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το άρθρο 125 λέει ότι *οι χώρες δεν θα έπρεπε να αναλαμβάνουν το χρέος άλλης χώρας*. Αυτό είναι γνωστό ως ο όρος «no – bailout», ωστόσο, αυτό, όπως αποδεικνύεται, είναι μια μάλλον υπερβολική ερμηνεία. Στην απόφαση σταθμό για την περίπτωση Pringle, που σχετιζόταν με μία ιρλανδική περίπτωση το 2012, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απεφάνθη ότι μ*πορούν να υπάρξουν διασώσεις*, ακόμη και υπό το άρθρο 125, *εφόσον η σκοπός της διάσωσης είναι να καταστεί μακροπρόθεσμα βιώσιμη δημοσιονομικά η θέση μια χώρας*. Σε μια ακόμη απόφαση σταθμό, τον Ιούνιο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, υποστηρίζει την υπόσχεση του Μάριο Ντράγκι να κάνει *ότι χρειαστεί για να βοηθήσει μια χώρα που δέχεται κερδοσκοπικές επιθέσεις*. Η υπόσχεση του προέδρου της ΕΚΤ *είχε αμφισβητηθεί από το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο*. Και στις δύο περιπτώσεις το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν υποστήριξε την κυρίαρχη γερμανική νομική κυριαρχία. Άρα τι μπορούμε να συμπεράνουμε από τις προηγούμενες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου από τη στιγμή που απουσιάζει μια ρητή απόφαση για το ζήτημα της ελάφρυνσης χρέους; Ένα ενδιαφέρον κείμενο από τρεις αρθρογράφους του Bruegel, του ευρωπαϊκού think – tank, συμπεραίνει ότι *η ελάφρυνση χρέους σχεδόν σίγουρα συνάδει με τους υπάρχοντες κανόνες*. Το επιχείρημα είναι το ακόλουθο: Στην υπόθεση Pringle, το δικαστήριο έδωσε το πράσινο φως για διασώσεις με την αρχή πως αυτές θα γίνουν για να σταθεροποιηθούν τα δημόσια οικονομικά. Με βάση την απόφαση για το «μαξιλάρι» της ΕΚΤ το δικαστήριο δέχθηκε την αρχή πως η ΕΚΤ θα μπορούσε να υποστεί απώλειες τίτλων της, αρκεί η τράπεζα να ακολουθεί τους δικούς της κανόνες. Εάν προσθέσουμε και τα δύο έχουμε ελάφρυνση χρέους. Δεν είμαι σίγουρος αν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα συμφωνούσε αυτή την επιχειρηματολογία εάν η υπόθεση έφθανε στη δικαιοσύνη. Το δικαστήριο πιθανότατα θα επέβαλε κάποιους περιορισμούς, αλλά θα με εξέπληττε εάν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ακολουθούσε την γερμανική ερμηνεία τώρα, από τη στιγμή που την απέρριψε στο παρελθόν. Γιατί η Γερμανία και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διαφωνούν τόσο πολύ; Ο πιο φανερός λόγος είναι πως *οι ευρωπαϊκοί κανόνες για την νομισματική ένωση είναι ασυνεπείς* και άρα ανοιχτοί σε διαφορετικές ερμηνείες. Ούτε επιτρέπει έξοδο, χρεοκοπία ή διάσωση και για αυτό τον λόγο*δεν υπάρχει ξεκάθαρη διαδικασία στην περίπτωση οικονομικής κρίσης*. Η γερμανική άποψη είναι πως ο όρος «no – bailout» (μη διάσωση) είναι ο πιο ισχυρός από όλο
[Orasi] Το ψέμα του Σόιμπλε για χρέος και χρεοκοπία!
Συντάκτης: efsyn.gr Την αντίθεση της Γερμανίας στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους στηλιτεύει ο αρθρογράφος των Financial Times, Βόλφγκανγκ Μούνχαου, κατηγορώντας το Βερολίνο και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι εμποδίζουν τις διαδικασίες για πολιτικούς λόγους «κατασκευάζοντας» κανόνες στην πορεία. Γράφει ο Βόλφγκανγκ Μούνχαου: Όποτε βρίσκεσαι σε ένα δωμάτιο με ευρωπαίους αξιωματούχους και συζητάς το ευρώ υπάρχει κάποιος που σηκώνει το δάχτυλό του και λέει «*Καλά όλα αυτά, αλλά είναι ενάντια στους κανόνες*» και στη συνέχεια επικρατεί σιγή. Το «ενάντια στους κανόνες» είναι μεγάλο ζήτημα στην Ευρώπη, ωστόσο, οι περισσότεροι *δεν γνωρίζουν πραγματικά ποιοι είναι οι κανόνες, αλλά ξέρουν ότι αυτοί πρέπει να τηρούνται*. Η κατάσταση μου θυμίζει ένα μικρό διήγημα του Φραντς Κάφκα, το «Μπροστά στον Νόμο», όπου ένας άνδρας προσπαθεί να βρει την είσοδο στο δικαστήριο. Ο φύλακας του λέει ότι μπορεί να μπει βάσει αρχής, αλλά όχι αυτή τη στιγμή. Ο άνδρας περνάει όλη τη ζωή του μπροστά από το δικαστήριο περιμένοντας άδεια για να μπει. Στο τέλος της ζωής του του λένε πως θα μπορούσε να περάσει την πόρτα οποιαδήποτε στιγμή. Αυτός ο άνδρας ακολούθησε τους λάθος κανόνες, τους κανόνες του μυαλού και όχι του νόμου. Οι κανόνες του μυαλού είναι αυτό που αντιμετωπίζουμε στην ευρωπαϊκή συζήτηση για το ενιαίο νόμισμα. *Πολλοί από αυτούς τους κανόνες δεν υπάρχουν*, ή αποτελούν κάποια μάλλον παρατραβηγμένη ερμηνεία των υπαρχόντων κανόνων. Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης ελληνικής κρίσης βρέθηκα μπροστά *σε έναν νέο κανόνα*. Τον άκουσα πρώτη φορά από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Λέει (σ.σ. ο κανόνας) ότι *δεν επιτρέπεται οι χώρες να χρεοκοπούν εντός ευρωζώνης*, αλλά εκτός αυτής μια χρεοκοπία είναι απολύτως δεκτή. Στην συνέχεια διάβασα ότι ο Ότμαρ Ίσινγκ, ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ χρησιμοποίησε σχεδόν τα ίδια λόγια με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Εάν το λένε τόσο σημαντικοί άνθρωποι τότε θα πρέπει να είναι αλήθεια σωστά; Στην πραγματικότητα, όπως αποδεικνύεται, *δεν υπάρχει τέτοιος κανόνας*. Υπάρχει μόνο το άρθρο 125 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το άρθρο 125 λέει ότι *οι χώρες δεν θα έπρεπε να αναλαμβάνουν το χρέος άλλης χώρας*. Αυτό είναι γνωστό ως ο όρος «no – bailout», ωστόσο, αυτό, όπως αποδεικνύεται, είναι μια μάλλον υπερβολική ερμηνεία. Στην απόφαση σταθμό για την περίπτωση Pringle, που σχετιζόταν με μία ιρλανδική περίπτωση το 2012, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απεφάνθη ότι μ*πορούν να υπάρξουν διασώσεις*, ακόμη και υπό το άρθρο 125, *εφόσον η σκοπός της διάσωσης είναι να καταστεί μακροπρόθεσμα βιώσιμη δημοσιονομικά η θέση μια χώρας*. Σε μια ακόμη απόφαση σταθμό, τον Ιούνιο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, υποστηρίζει την υπόσχεση του Μάριο Ντράγκι να κάνει *ότι χρειαστεί για να βοηθήσει μια χώρα που δέχεται κερδοσκοπικές επιθέσεις*. Η υπόσχεση του προέδρου της ΕΚΤ *είχε αμφισβητηθεί από το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο*. Και στις δύο περιπτώσεις το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν υποστήριξε την κυρίαρχη γερμανική νομική κυριαρχία. Άρα τι μπορούμε να συμπεράνουμε από τις προηγούμενες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου από τη στιγμή που απουσιάζει μια ρητή απόφαση για το ζήτημα της ελάφρυνσης χρέους; Ένα ενδιαφέρον κείμενο από τρεις αρθρογράφους του Bruegel, του ευρωπαϊκού think – tank, συμπεραίνει ότι *η ελάφρυνση χρέους σχεδόν σίγουρα συνάδει με τους υπάρχοντες κανόνες*. Το επιχείρημα είναι το ακόλουθο: Στην υπόθεση Pringle, το δικαστήριο έδωσε το πράσινο φως για διασώσεις με την αρχή πως αυτές θα γίνουν για να σταθεροποιηθούν τα δημόσια οικονομικά. Με βάση την απόφαση για το «μαξιλάρι» της ΕΚΤ το δικαστήριο δέχθηκε την αρχή πως η ΕΚΤ θα μπορούσε να υποστεί απώλειες τίτλων της, αρκεί η τράπεζα να ακολουθεί τους δικούς της κανόνες. Εάν προσθέσουμε και τα δύο έχουμε ελάφρυνση χρέους. Δεν είμαι σίγουρος αν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα συμφωνούσε αυτή την επιχειρηματολογία εάν η υπόθεση έφθανε στη δικαιοσύνη. Το δικαστήριο πιθανότατα θα επέβαλε κάποιους περιορισμούς, αλλά θα με εξέπληττε εάν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ακολουθούσε την γερμανική ερμηνεία τώρα, από τη στιγμή που την απέρριψε στο παρελθόν. Γιατί η Γερμανία και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διαφωνούν τόσο πολύ; Ο πιο φανερός λόγος είναι πως *οι ευρωπαϊκοί κανόνες για την νομισματική ένωση είναι ασυνεπείς* και άρα ανοιχτοί σε διαφορετικές ερμηνείες. Ούτε επιτρέπει έξοδο, χρεοκοπία ή διάσωση και για αυτό τον λόγο*δεν υπάρχει ξεκάθαρη διαδικασία στην περίπτωση οικονομικής κρίσης*. Η γερμανική άποψη είναι πως ο όρος «no – bailout» (μη διάσωση) είναι ο πιο ισχυρός από όλους και για αυτόν τον λόγο πρέπει να προηγείται. Άλλοι διαφωνούν. Επιπρόσθετα οι Γερμανοί συνταγματικοί δικηγόροι δεν επιτρέπουν να μπαίνουν τα οικονομικά στις νομικές τους θεωρήσεις, τη στιγμή που οι δικηγόροι του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου το επιτρέπουν. Σε ένα βαθύτερο επίπεδο, η διαφωνία δεν σχετίζεται με τον νόμο, αλλά με την πολιτική και τα οικονομικά. Ο νέος κανόνας του «όχι χρεοκοπία» είναι μια πο
