Re: [Orasi] ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική Γερμανία και τα Ναρκωτικά

2016-10-23 ϑεμα Kostas .D. Theodoropoulos
Γεια σου Αποστόλη. ίσα ίσα πολύ καλά έκανες που το έστειλες  μια και 
αναφέρεται ακόμη σε μία παράμετρο της ναζιστικής κτινοδίας.

χαιρετισμούς
--Κώστας--


-Original Message- 
From: Apostolis Revenisios

Sent: Sunday, October 23, 2016 12:32 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η 
Ναζιστική Γερμανία και τα Ναρκωτικά


Δεν το είχα υπόψη μου, γιατί όπως ξέρεις τώρα γράφτηκα στην λήστα.


On 23/10/2016 6:18 πμ, Kostas .D. Theodoropoulos wrote:
Καλημέρα Αποστόλη. έχουν στο παρελθόν εδώ ποσταριστεί αρκετά άρθρα σχετικά 
με τα πειράματα που έκαναν οι ναζί όχι μόνογια την επίδραση των ναρκοτικών 
αλλά και σε βάρος ατόμων με αναπηρία.

--Κώστας--


-Original Message- From: Apostolis Revenisios
Sent: Saturday, October 22, 2016 10:07 PM
To: Orasi@hostvis.net
Subject: [Orasi] ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική 
Γερμανία και τα Ναρκωτικά



ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική Γερμανία και τα
Ναρκωτικά
Από:
Κατερίνα Φραγκουλάκη
Ημερομηνία:
29/9/2016 1:50 μμ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική Γερμανία και τα
Ναρκωτικά

adolf-hitler

«Θυμάμαι τη δεκαετία του 1990. Το τείχος του Βερολίνου είχε μόλις πέσει
και πειραματιζόμουν με ναρκωτικά όπως το ecstasy και το LSD. Η τέκνο
μουσική έκανε τα πρώτα βήματά της και υπήρχαν όλα εκείνα τα
εγκαταλελειμμένα κτίρια στον ανατολικό τομέα όπου νέοι και νέες [και από
τον ανατολικό και από τον δυτικό τομέα] συναντιούνταν για πρώτη φορά.
Ηταν πολύ σκληροπυρηνικοί, κάποιοι τύποι από τον ανατολικό τομέα – δεν
καταλάβαιναν καθόλου τους ξένους – και τα ecstasy τους βοηθούσαν να
αποβάλουν λίγο από το μίσος και την καχυποψία τους. Μερικές φορές τότε
έμπαινες σε κάποιο δωμάτιο και αισθανόσουν ότι έβλεπες το παρελθόν. Δεν
παίρνω ναρκωτικά πλέον. Αλλά μπορώ να θυμηθώ τα πάντα, και ίσως για αυτό
να μπόρεσα να γράψω αυτό το βιβλίο».

Αυτά δηλώνει μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» ο Νόρμαν Ολερ,
ένας γερμανός συγγραφέας, το τελευταίο πόνημα του οποίου, αφότου
κατέκτησε τους Γερμανούς, μεταφράστηκε σε 18 γλώσσες ενώ στις 6
Οκτωβρίου πρόκειται να κυκλοφορήσει και στη Βρετανία.

Στις σελίδες όμως του Der totale Rausch: Drogen im Dritten Reich – «Η
Απόλυτη Εκσταση: Τα Ναρκωτικά στο Τρίτο Ράιχ» – δεν παρουσιάζονται τα
βιώματα της νεολαίας του Βερολίνου μετά την επανένωσή του, αλλά
αποκαλύπτεται η συγκλονιστική και σε μεγάλο βαθμό άγνωστη ιστορία της
πολύπλευρης εξάρτησης του Τρίτου Ράιχ από τα ναρκωτικά – κοκαΐνη,
ηρωίνη, μορφίνη και κυρίως μεθαμφεταμίνες – καθώς και η επίδραση που
είχε η χρήση τους, όχι μόνο στον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ κατά τις
τελευταίες ημέρες της ζωής του αλλά και στην επιτυχημένη εισβολή των
δυνάμεων της Βέρμαχτ στη Γαλλία το 1940.

Ο Φύρερ, για παράδειγμα – υποστηρίζει ο κ. Ολερ – όταν αποσύρθηκε στο
τελευταίο από τα καταφύγιά του ήταν απολύτως τοξικομανής.

Εθνικοσοσιαλισμός και φαρμακοβιομηχανία

Η ιστορία του Ολερ αρχίζει κατά τις ημέρες της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης,
όταν η γερμανική φαρμακοβιομηχανία βρισκόταν στο απόγειό της. Εκείνη την
περίοδο εξάγονταν τεράστιες ποσότητες οπιούχων φαρμάκων και κοκαΐνης ενώ
όποιος επιθυμούσε να προμηθευτεί ναρκωτικά, αρκούσε να κάνει μια βόλτα
στους δρόμους του Βερολίνου. Την ίδια περίοδο, ωστόσο, στενοί συνεργάτες
του Χίτλερ δήλωναν για τον ηγέτη τους ότι είναι ένας απρόσβλητος
άνθρωπος που το μόνο που επιθυμεί είναι να εργάζεται ασταμάτητα για τη
χώρα του και για τον λόγο αυτόν δεν θα κατανάλωνε οτιδήποτε θα μπορούσε
να επιβαρύνει την υγεία του, ούτε καν καφέ.

«Είναι όλος νους και σώμα» – ανέφερε χαρακτηριστικά ένας από τους
συμμάχους του το 1930 – «Δεν πίνει, πρακτικά τρώει μόνο λαχανικά και δεν
αγγίζει τις γυναίκες». Δεν προκαλεί έκπληξη, οπότε, ότι το 1933 αφότου
κατέλαβαν την εξουσία οι ναζιστές, τα «θελκτικά δηλητήρια» κηρύχθηκαν
παράνομα. Οι «εγκληματικά παράφρονες» χρήστες ναρκωτικών είτε
δολοφονούνταν είτε κατέληγαν σε στρατόπεδα εξοντώσεως ενώ πολύ σύντομα η
χρήση ναρκωτικών ουσιών σχετίστηκε και με τους Εβραίους, έθνος
ουσιαστικά εξαρτημένο από τα ναρκωτικά, κατά τους ναζιστές.
Κάποια ναρκωτικά, ωστόσο, επρόκειτο να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη
ναζιστική κοινωνία καθώς όλοι έπρεπε να είναι πανέτοιμοι να
ανταποκριθούν στις όποιες βουλές του ακάματου ηγέτη τους. Ηταν
απαραίτητη, για παράδειγμα, μια ουσία που θα «ενσωμάτωνε τους
φυγόπονους, τους ηττοπαθείς και τους μεμψίμοιρους» στην αγορά εργασίας.
Και για τον λόγο αυτόν ο δρ Φριτς Χάουζτσιλντ, επικεφαλής χημικός της
φαρμακοβιομηχανίας Temmler στο Βερολίνο, εμπνεόμενος από την επιτυχημένη
χρήση της αμφεταμίνης βενζεδρίνη από τους Αμερικανούς στους Ολυμπιακούς
Αγώνες του Βερολίνου το 1936, βάλθηκε να αναπτύξει το δικό του
θαυματουργό ναρκωτικό. Επειτα από έναν χρόνο η πρώτη γερμανική
μεθαμφεταμίνη ήταν έτοιμη να τονώσει τους Γερμανούς στα πεδία των μαχών
και τις Γερμανίδες στα μετόπισθεν.

Το Pervitin, όπως ήταν γνωστό το εν λόγω σκεύασμα, προκάλεσε αμέσως
αίσθηση και σύντομα χρησιμοποιούνταν, εν είδει εξαιρετικού τονωτικού,
από

Re: [Orasi] ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική Γερμανία και τα Ναρκωτικά

2016-10-23 ϑεμα Apostolis Revenisios

Δεν το είχα υπόψη μου, γιατί όπως ξέρεις τώρα γράφτηκα στην λήστα.


On 23/10/2016 6:18 πμ, Kostas .D. Theodoropoulos wrote:
Καλημέρα Αποστόλη. έχουν στο παρελθόν εδώ ποσταριστεί αρκετά άρθρα 
σχετικά με τα πειράματα που έκαναν οι ναζί όχι μόνογια την επίδραση 
των ναρκοτικών αλλά και σε βάρος ατόμων με αναπηρία.

--Κώστας--


-Original Message- From: Apostolis Revenisios
Sent: Saturday, October 22, 2016 10:07 PM
To: Orasi@hostvis.net
Subject: [Orasi] ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η 
Ναζιστική Γερμανία και τα Ναρκωτικά



ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική Γερμανία και τα
Ναρκωτικά
Από:
Κατερίνα Φραγκουλάκη
Ημερομηνία:
29/9/2016 1:50 μμ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική Γερμανία και τα
Ναρκωτικά

adolf-hitler

«Θυμάμαι τη δεκαετία του 1990. Το τείχος του Βερολίνου είχε μόλις πέσει
και πειραματιζόμουν με ναρκωτικά όπως το ecstasy και το LSD. Η τέκνο
μουσική έκανε τα πρώτα βήματά της και υπήρχαν όλα εκείνα τα
εγκαταλελειμμένα κτίρια στον ανατολικό τομέα όπου νέοι και νέες [και από
τον ανατολικό και από τον δυτικό τομέα] συναντιούνταν για πρώτη φορά.
Ηταν πολύ σκληροπυρηνικοί, κάποιοι τύποι από τον ανατολικό τομέα – δεν
καταλάβαιναν καθόλου τους ξένους – και τα ecstasy τους βοηθούσαν να
αποβάλουν λίγο από το μίσος και την καχυποψία τους. Μερικές φορές τότε
έμπαινες σε κάποιο δωμάτιο και αισθανόσουν ότι έβλεπες το παρελθόν. Δεν
παίρνω ναρκωτικά πλέον. Αλλά μπορώ να θυμηθώ τα πάντα, και ίσως για αυτό
να μπόρεσα να γράψω αυτό το βιβλίο».

Αυτά δηλώνει μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» ο Νόρμαν Ολερ,
ένας γερμανός συγγραφέας, το τελευταίο πόνημα του οποίου, αφότου
κατέκτησε τους Γερμανούς, μεταφράστηκε σε 18 γλώσσες ενώ στις 6
Οκτωβρίου πρόκειται να κυκλοφορήσει και στη Βρετανία.

Στις σελίδες όμως του Der totale Rausch: Drogen im Dritten Reich – «Η
Απόλυτη Εκσταση: Τα Ναρκωτικά στο Τρίτο Ράιχ» – δεν παρουσιάζονται τα
βιώματα της νεολαίας του Βερολίνου μετά την επανένωσή του, αλλά
αποκαλύπτεται η συγκλονιστική και σε μεγάλο βαθμό άγνωστη ιστορία της
πολύπλευρης εξάρτησης του Τρίτου Ράιχ από τα ναρκωτικά – κοκαΐνη,
ηρωίνη, μορφίνη και κυρίως μεθαμφεταμίνες – καθώς και η επίδραση που
είχε η χρήση τους, όχι μόνο στον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ κατά τις
τελευταίες ημέρες της ζωής του αλλά και στην επιτυχημένη εισβολή των
δυνάμεων της Βέρμαχτ στη Γαλλία το 1940.

Ο Φύρερ, για παράδειγμα – υποστηρίζει ο κ. Ολερ – όταν αποσύρθηκε στο
τελευταίο από τα καταφύγιά του ήταν απολύτως τοξικομανής.

Εθνικοσοσιαλισμός και φαρμακοβιομηχανία

Η ιστορία του Ολερ αρχίζει κατά τις ημέρες της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης,
όταν η γερμανική φαρμακοβιομηχανία βρισκόταν στο απόγειό της. Εκείνη την
περίοδο εξάγονταν τεράστιες ποσότητες οπιούχων φαρμάκων και κοκαΐνης ενώ
όποιος επιθυμούσε να προμηθευτεί ναρκωτικά, αρκούσε να κάνει μια βόλτα
στους δρόμους του Βερολίνου. Την ίδια περίοδο, ωστόσο, στενοί συνεργάτες
του Χίτλερ δήλωναν για τον ηγέτη τους ότι είναι ένας απρόσβλητος
άνθρωπος που το μόνο που επιθυμεί είναι να εργάζεται ασταμάτητα για τη
χώρα του και για τον λόγο αυτόν δεν θα κατανάλωνε οτιδήποτε θα μπορούσε
να επιβαρύνει την υγεία του, ούτε καν καφέ.

«Είναι όλος νους και σώμα» – ανέφερε χαρακτηριστικά ένας από τους
συμμάχους του το 1930 – «Δεν πίνει, πρακτικά τρώει μόνο λαχανικά και δεν
αγγίζει τις γυναίκες». Δεν προκαλεί έκπληξη, οπότε, ότι το 1933 αφότου
κατέλαβαν την εξουσία οι ναζιστές, τα «θελκτικά δηλητήρια» κηρύχθηκαν
παράνομα. Οι «εγκληματικά παράφρονες» χρήστες ναρκωτικών είτε
δολοφονούνταν είτε κατέληγαν σε στρατόπεδα εξοντώσεως ενώ πολύ σύντομα η
χρήση ναρκωτικών ουσιών σχετίστηκε και με τους Εβραίους, έθνος
ουσιαστικά εξαρτημένο από τα ναρκωτικά, κατά τους ναζιστές.
Κάποια ναρκωτικά, ωστόσο, επρόκειτο να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη
ναζιστική κοινωνία καθώς όλοι έπρεπε να είναι πανέτοιμοι να
ανταποκριθούν στις όποιες βουλές του ακάματου ηγέτη τους. Ηταν
απαραίτητη, για παράδειγμα, μια ουσία που θα «ενσωμάτωνε τους
φυγόπονους, τους ηττοπαθείς και τους μεμψίμοιρους» στην αγορά εργασίας.
Και για τον λόγο αυτόν ο δρ Φριτς Χάουζτσιλντ, επικεφαλής χημικός της
φαρμακοβιομηχανίας Temmler στο Βερολίνο, εμπνεόμενος από την επιτυχημένη
χρήση της αμφεταμίνης βενζεδρίνη από τους Αμερικανούς στους Ολυμπιακούς
Αγώνες του Βερολίνου το 1936, βάλθηκε να αναπτύξει το δικό του
θαυματουργό ναρκωτικό. Επειτα από έναν χρόνο η πρώτη γερμανική
μεθαμφεταμίνη ήταν έτοιμη να τονώσει τους Γερμανούς στα πεδία των μαχών
και τις Γερμανίδες στα μετόπισθεν.

Το Pervitin, όπως ήταν γνωστό το εν λόγω σκεύασμα, προκάλεσε αμέσως
αίσθηση και σύντομα χρησιμοποιούνταν, εν είδει εξαιρετικού τονωτικού,
από γραμματείς και ηθοποιούς έως και μηχανοδηγούς, με λίγα λόγια από
τους πάντες καθώς για την προμήθειά του δεν ήταν απαραίτητη η ιατρική
συνταγή. Στις γερμανίδες νοικοκυρές συστηνόταν η κατανάλωση έως και
τριών χαπιών την ημέρα, ώστε να μπορούν να ολοκληρώνουν τις δουλειές του
σπιτιού στο άψε σβήσε, χάνοντας ταυτόχρονα τα όποια περιττά κιλά,
δεδομένης της επίδρασης του εν λόγω

Re: [Orasi] ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική Γερμανία και τα Ναρκωτικά

2016-10-22 ϑεμα Kostas .D. Theodoropoulos
Καλημέρα Αποστόλη. έχουν στο παρελθόν εδώ ποσταριστεί αρκετά άρθρα σχετικά 
με τα πειράματα που έκαναν οι ναζί όχι μόνογια την επίδραση των ναρκοτικών 
αλλά και σε βάρος ατόμων με αναπηρία.

--Κώστας--


-Original Message- 
From: Apostolis Revenisios

Sent: Saturday, October 22, 2016 10:07 PM
To: Orasi@hostvis.net
Subject: [Orasi] ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική 
Γερμανία και τα Ναρκωτικά



ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική Γερμανία και τα
Ναρκωτικά
Από:
Κατερίνα Φραγκουλάκη
Ημερομηνία:
29/9/2016 1:50 μμ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική Γερμανία και τα
Ναρκωτικά

adolf-hitler

«Θυμάμαι τη δεκαετία του 1990. Το τείχος του Βερολίνου είχε μόλις πέσει
και πειραματιζόμουν με ναρκωτικά όπως το ecstasy και το LSD. Η τέκνο
μουσική έκανε τα πρώτα βήματά της και υπήρχαν όλα εκείνα τα
εγκαταλελειμμένα κτίρια στον ανατολικό τομέα όπου νέοι και νέες [και από
τον ανατολικό και από τον δυτικό τομέα] συναντιούνταν για πρώτη φορά.
Ηταν πολύ σκληροπυρηνικοί, κάποιοι τύποι από τον ανατολικό τομέα – δεν
καταλάβαιναν καθόλου τους ξένους – και τα ecstasy τους βοηθούσαν να
αποβάλουν λίγο από το μίσος και την καχυποψία τους. Μερικές φορές τότε
έμπαινες σε κάποιο δωμάτιο και αισθανόσουν ότι έβλεπες το παρελθόν. Δεν
παίρνω ναρκωτικά πλέον. Αλλά μπορώ να θυμηθώ τα πάντα, και ίσως για αυτό
να μπόρεσα να γράψω αυτό το βιβλίο».

Αυτά δηλώνει μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» ο Νόρμαν Ολερ,
ένας γερμανός συγγραφέας, το τελευταίο πόνημα του οποίου, αφότου
κατέκτησε τους Γερμανούς, μεταφράστηκε σε 18 γλώσσες ενώ στις 6
Οκτωβρίου πρόκειται να κυκλοφορήσει και στη Βρετανία.

Στις σελίδες όμως του Der totale Rausch: Drogen im Dritten Reich – «Η
Απόλυτη Εκσταση: Τα Ναρκωτικά στο Τρίτο Ράιχ» – δεν παρουσιάζονται τα
βιώματα της νεολαίας του Βερολίνου μετά την επανένωσή του, αλλά
αποκαλύπτεται η συγκλονιστική και σε μεγάλο βαθμό άγνωστη ιστορία της
πολύπλευρης εξάρτησης του Τρίτου Ράιχ από τα ναρκωτικά – κοκαΐνη,
ηρωίνη, μορφίνη και κυρίως μεθαμφεταμίνες – καθώς και η επίδραση που
είχε η χρήση τους, όχι μόνο στον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ κατά τις
τελευταίες ημέρες της ζωής του αλλά και στην επιτυχημένη εισβολή των
δυνάμεων της Βέρμαχτ στη Γαλλία το 1940.

Ο Φύρερ, για παράδειγμα – υποστηρίζει ο κ. Ολερ – όταν αποσύρθηκε στο
τελευταίο από τα καταφύγιά του ήταν απολύτως τοξικομανής.

Εθνικοσοσιαλισμός και φαρμακοβιομηχανία

Η ιστορία του Ολερ αρχίζει κατά τις ημέρες της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης,
όταν η γερμανική φαρμακοβιομηχανία βρισκόταν στο απόγειό της. Εκείνη την
περίοδο εξάγονταν τεράστιες ποσότητες οπιούχων φαρμάκων και κοκαΐνης ενώ
όποιος επιθυμούσε να προμηθευτεί ναρκωτικά, αρκούσε να κάνει μια βόλτα
στους δρόμους του Βερολίνου. Την ίδια περίοδο, ωστόσο, στενοί συνεργάτες
του Χίτλερ δήλωναν για τον ηγέτη τους ότι είναι ένας απρόσβλητος
άνθρωπος που το μόνο που επιθυμεί είναι να εργάζεται ασταμάτητα για τη
χώρα του και για τον λόγο αυτόν δεν θα κατανάλωνε οτιδήποτε θα μπορούσε
να επιβαρύνει την υγεία του, ούτε καν καφέ.

«Είναι όλος νους και σώμα» – ανέφερε χαρακτηριστικά ένας από τους
συμμάχους του το 1930 – «Δεν πίνει, πρακτικά τρώει μόνο λαχανικά και δεν
αγγίζει τις γυναίκες». Δεν προκαλεί έκπληξη, οπότε, ότι το 1933 αφότου
κατέλαβαν την εξουσία οι ναζιστές, τα «θελκτικά δηλητήρια» κηρύχθηκαν
παράνομα. Οι «εγκληματικά παράφρονες» χρήστες ναρκωτικών είτε
δολοφονούνταν είτε κατέληγαν σε στρατόπεδα εξοντώσεως ενώ πολύ σύντομα η
χρήση ναρκωτικών ουσιών σχετίστηκε και με τους Εβραίους, έθνος
ουσιαστικά εξαρτημένο από τα ναρκωτικά, κατά τους ναζιστές.
Κάποια ναρκωτικά, ωστόσο, επρόκειτο να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη
ναζιστική κοινωνία καθώς όλοι έπρεπε να είναι πανέτοιμοι να
ανταποκριθούν στις όποιες βουλές του ακάματου ηγέτη τους. Ηταν
απαραίτητη, για παράδειγμα, μια ουσία που θα «ενσωμάτωνε τους
φυγόπονους, τους ηττοπαθείς και τους μεμψίμοιρους» στην αγορά εργασίας.
Και για τον λόγο αυτόν ο δρ Φριτς Χάουζτσιλντ, επικεφαλής χημικός της
φαρμακοβιομηχανίας Temmler στο Βερολίνο, εμπνεόμενος από την επιτυχημένη
χρήση της αμφεταμίνης βενζεδρίνη από τους Αμερικανούς στους Ολυμπιακούς
Αγώνες του Βερολίνου το 1936, βάλθηκε να αναπτύξει το δικό του
θαυματουργό ναρκωτικό. Επειτα από έναν χρόνο η πρώτη γερμανική
μεθαμφεταμίνη ήταν έτοιμη να τονώσει τους Γερμανούς στα πεδία των μαχών
και τις Γερμανίδες στα μετόπισθεν.

Το Pervitin, όπως ήταν γνωστό το εν λόγω σκεύασμα, προκάλεσε αμέσως
αίσθηση και σύντομα χρησιμοποιούνταν, εν είδει εξαιρετικού τονωτικού,
από γραμματείς και ηθοποιούς έως και μηχανοδηγούς, με λίγα λόγια από
τους πάντες καθώς για την προμήθειά του δεν ήταν απαραίτητη η ιατρική
συνταγή. Στις γερμανίδες νοικοκυρές συστηνόταν η κατανάλωση έως και
τριών χαπιών την ημέρα, ώστε να μπορούν να ολοκληρώνουν τις δουλειές του
σπιτιού στο άψε σβήσε, χάνοντας ταυτόχρονα τα όποια περιττά κιλά,
δεδομένης της επίδρασης του εν λόγω φαρμάκου στην όρεξη. Περιγράφοντας
το Pervitin και την σχεδόν απόλυτη διάδοση της χρήσης του, ο Νόρμαν Ολερ
κάνει λόγο για

[Orasi] ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική Γερμανία και τα Ναρκωτικά

2016-10-22 ϑεμα Apostolis Revenisios


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική Γερμανία και τα 
Ναρκωτικά

Από:
Κατερίνα Φραγκουλάκη
Ημερομηνία:
29/9/2016 1:50 μμ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική Γερμανία και τα 
Ναρκωτικά


adolf-hitler

«Θυμάμαι τη δεκαετία του 1990. Το τείχος του Βερολίνου είχε μόλις πέσει 
και πειραματιζόμουν με ναρκωτικά όπως το ecstasy και το LSD. Η τέκνο 
μουσική έκανε τα πρώτα βήματά της και υπήρχαν όλα εκείνα τα 
εγκαταλελειμμένα κτίρια στον ανατολικό τομέα όπου νέοι και νέες [και από 
τον ανατολικό και από τον δυτικό τομέα] συναντιούνταν για πρώτη φορά. 
Ηταν πολύ σκληροπυρηνικοί, κάποιοι τύποι από τον ανατολικό τομέα – δεν 
καταλάβαιναν καθόλου τους ξένους – και τα ecstasy τους βοηθούσαν να 
αποβάλουν λίγο από το μίσος και την καχυποψία τους. Μερικές φορές τότε 
έμπαινες σε κάποιο δωμάτιο και αισθανόσουν ότι έβλεπες το παρελθόν. Δεν 
παίρνω ναρκωτικά πλέον. Αλλά μπορώ να θυμηθώ τα πάντα, και ίσως για αυτό 
να μπόρεσα να γράψω αυτό το βιβλίο».


Αυτά δηλώνει μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» ο Νόρμαν Ολερ, 
ένας γερμανός συγγραφέας, το τελευταίο πόνημα του οποίου, αφότου 
κατέκτησε τους Γερμανούς, μεταφράστηκε σε 18 γλώσσες ενώ στις 6 
Οκτωβρίου πρόκειται να κυκλοφορήσει και στη Βρετανία.


Στις σελίδες όμως του Der totale Rausch: Drogen im Dritten Reich – «Η 
Απόλυτη Εκσταση: Τα Ναρκωτικά στο Τρίτο Ράιχ» – δεν παρουσιάζονται τα 
βιώματα της νεολαίας του Βερολίνου μετά την επανένωσή του, αλλά 
αποκαλύπτεται η συγκλονιστική και σε μεγάλο βαθμό άγνωστη ιστορία της 
πολύπλευρης εξάρτησης του Τρίτου Ράιχ από τα ναρκωτικά – κοκαΐνη, 
ηρωίνη, μορφίνη και κυρίως μεθαμφεταμίνες – καθώς και η επίδραση που 
είχε η χρήση τους, όχι μόνο στον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ κατά τις 
τελευταίες ημέρες της ζωής του αλλά και στην επιτυχημένη εισβολή των 
δυνάμεων της Βέρμαχτ στη Γαλλία το 1940.


Ο Φύρερ, για παράδειγμα – υποστηρίζει ο κ. Ολερ – όταν αποσύρθηκε στο 
τελευταίο από τα καταφύγιά του ήταν απολύτως τοξικομανής.


Εθνικοσοσιαλισμός και φαρμακοβιομηχανία

Η ιστορία του Ολερ αρχίζει κατά τις ημέρες της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, 
όταν η γερμανική φαρμακοβιομηχανία βρισκόταν στο απόγειό της. Εκείνη την 
περίοδο εξάγονταν τεράστιες ποσότητες οπιούχων φαρμάκων και κοκαΐνης ενώ 
όποιος επιθυμούσε να προμηθευτεί ναρκωτικά, αρκούσε να κάνει μια βόλτα 
στους δρόμους του Βερολίνου. Την ίδια περίοδο, ωστόσο, στενοί συνεργάτες 
του Χίτλερ δήλωναν για τον ηγέτη τους ότι είναι ένας απρόσβλητος 
άνθρωπος που το μόνο που επιθυμεί είναι να εργάζεται ασταμάτητα για τη 
χώρα του και για τον λόγο αυτόν δεν θα κατανάλωνε οτιδήποτε θα μπορούσε 
να επιβαρύνει την υγεία του, ούτε καν καφέ.


«Είναι όλος νους και σώμα» – ανέφερε χαρακτηριστικά ένας από τους 
συμμάχους του το 1930 – «Δεν πίνει, πρακτικά τρώει μόνο λαχανικά και δεν 
αγγίζει τις γυναίκες». Δεν προκαλεί έκπληξη, οπότε, ότι το 1933 αφότου 
κατέλαβαν την εξουσία οι ναζιστές, τα «θελκτικά δηλητήρια» κηρύχθηκαν 
παράνομα. Οι «εγκληματικά παράφρονες» χρήστες ναρκωτικών είτε 
δολοφονούνταν είτε κατέληγαν σε στρατόπεδα εξοντώσεως ενώ πολύ σύντομα η 
χρήση ναρκωτικών ουσιών σχετίστηκε και με τους Εβραίους, έθνος 
ουσιαστικά εξαρτημένο από τα ναρκωτικά, κατά τους ναζιστές.
Κάποια ναρκωτικά, ωστόσο, επρόκειτο να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη 
ναζιστική κοινωνία καθώς όλοι έπρεπε να είναι πανέτοιμοι να 
ανταποκριθούν στις όποιες βουλές του ακάματου ηγέτη τους. Ηταν 
απαραίτητη, για παράδειγμα, μια ουσία που θα «ενσωμάτωνε τους 
φυγόπονους, τους ηττοπαθείς και τους μεμψίμοιρους» στην αγορά εργασίας. 
Και για τον λόγο αυτόν ο δρ Φριτς Χάουζτσιλντ, επικεφαλής χημικός της 
φαρμακοβιομηχανίας Temmler στο Βερολίνο, εμπνεόμενος από την επιτυχημένη 
χρήση της αμφεταμίνης βενζεδρίνη από τους Αμερικανούς στους Ολυμπιακούς 
Αγώνες του Βερολίνου το 1936, βάλθηκε να αναπτύξει το δικό του 
θαυματουργό ναρκωτικό. Επειτα από έναν χρόνο η πρώτη γερμανική 
μεθαμφεταμίνη ήταν έτοιμη να τονώσει τους Γερμανούς στα πεδία των μαχών 
και τις Γερμανίδες στα μετόπισθεν.


Το Pervitin, όπως ήταν γνωστό το εν λόγω σκεύασμα, προκάλεσε αμέσως 
αίσθηση και σύντομα χρησιμοποιούνταν, εν είδει εξαιρετικού τονωτικού, 
από γραμματείς και ηθοποιούς έως και μηχανοδηγούς, με λίγα λόγια από 
τους πάντες καθώς για την προμήθειά του δεν ήταν απαραίτητη η ιατρική 
συνταγή. Στις γερμανίδες νοικοκυρές συστηνόταν η κατανάλωση έως και 
τριών χαπιών την ημέρα, ώστε να μπορούν να ολοκληρώνουν τις δουλειές του 
σπιτιού στο άψε σβήσε, χάνοντας ταυτόχρονα τα όποια περιττά κιλά, 
δεδομένης της επίδρασης του εν λόγω φαρμάκου στην όρεξη. Περιγράφοντας 
το Pervitin και την σχεδόν απόλυτη διάδοση της χρήσης του, ο Νόρμαν Ολερ 
κάνει λόγο για «εθνικοσοσιαλισμό σε μορφή χαπιού».


35 εκατομμύρια χάπια στη μάχη των Αρδεννών

Αναμενόμενα, σε σύντομο χρονικό διάστημα οι περισσότεροι γερμανοί 
στρατιώτες ήταν εξαρτημένοι από το Pervitin, το μοναδικό «όπλο» με το 
οποίο μπορούσαν να νικήσουν τον μεγάλο εχθρό τους, τον ύπνο, όπως 
επισήμανε σε μια επιστολή του ο μετέπειτα νομπελίστας συγγραφέας Χάινριχ 
Μπελ, 

[Orasi] ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική Γερμανία και τα Ναρκωτικά

2016-10-21 ϑεμα Apostolis Revenisios


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική Γερμανία και τα 
Ναρκωτικά

Από:
Κατερίνα Φραγκουλάκη
Ημερομηνία:
29/9/2016 1:50 μμ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Ο Τοξικομανής Χίτλερ, η Ναζιστική Γερμανία και τα 
Ναρκωτικά


adolf-hitler

«Θυμάμαι τη δεκαετία του 1990. Το τείχος του Βερολίνου είχε μόλις πέσει 
και πειραματιζόμουν με ναρκωτικά όπως το ecstasy και το LSD. Η τέκνο 
μουσική έκανε τα πρώτα βήματά της και υπήρχαν όλα εκείνα τα 
εγκαταλελειμμένα κτίρια στον ανατολικό τομέα όπου νέοι και νέες [και από 
τον ανατολικό και από τον δυτικό τομέα] συναντιούνταν για πρώτη φορά. 
Ηταν πολύ σκληροπυρηνικοί, κάποιοι τύποι από τον ανατολικό τομέα – δεν 
καταλάβαιναν καθόλου τους ξένους – και τα ecstasy τους βοηθούσαν να 
αποβάλουν λίγο από το μίσος και την καχυποψία τους. Μερικές φορές τότε 
έμπαινες σε κάποιο δωμάτιο και αισθανόσουν ότι έβλεπες το παρελθόν. Δεν 
παίρνω ναρκωτικά πλέον. Αλλά μπορώ να θυμηθώ τα πάντα, και ίσως για αυτό 
να μπόρεσα να γράψω αυτό το βιβλίο».


Αυτά δηλώνει μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» ο Νόρμαν Ολερ, 
ένας γερμανός συγγραφέας, το τελευταίο πόνημα του οποίου, αφότου 
κατέκτησε τους Γερμανούς, μεταφράστηκε σε 18 γλώσσες ενώ στις 6 
Οκτωβρίου πρόκειται να κυκλοφορήσει και στη Βρετανία.


Στις σελίδες όμως του Der totale Rausch: Drogen im Dritten Reich – «Η 
Απόλυτη Εκσταση: Τα Ναρκωτικά στο Τρίτο Ράιχ» – δεν παρουσιάζονται τα 
βιώματα της νεολαίας του Βερολίνου μετά την επανένωσή του, αλλά 
αποκαλύπτεται η συγκλονιστική και σε μεγάλο βαθμό άγνωστη ιστορία της 
πολύπλευρης εξάρτησης του Τρίτου Ράιχ από τα ναρκωτικά – κοκαΐνη, 
ηρωίνη, μορφίνη και κυρίως μεθαμφεταμίνες – καθώς και η επίδραση που 
είχε η χρήση τους, όχι μόνο στον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ κατά τις 
τελευταίες ημέρες της ζωής του αλλά και στην επιτυχημένη εισβολή των 
δυνάμεων της Βέρμαχτ στη Γαλλία το 1940.


Ο Φύρερ, για παράδειγμα – υποστηρίζει ο κ. Ολερ – όταν αποσύρθηκε στο 
τελευταίο από τα καταφύγιά του ήταν απολύτως τοξικομανής.


Εθνικοσοσιαλισμός και φαρμακοβιομηχανία

Η ιστορία του Ολερ αρχίζει κατά τις ημέρες της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, 
όταν η γερμανική φαρμακοβιομηχανία βρισκόταν στο απόγειό της. Εκείνη την 
περίοδο εξάγονταν τεράστιες ποσότητες οπιούχων φαρμάκων και κοκαΐνης ενώ 
όποιος επιθυμούσε να προμηθευτεί ναρκωτικά, αρκούσε να κάνει μια βόλτα 
στους δρόμους του Βερολίνου. Την ίδια περίοδο, ωστόσο, στενοί συνεργάτες 
του Χίτλερ δήλωναν για τον ηγέτη τους ότι είναι ένας απρόσβλητος 
άνθρωπος που το μόνο που επιθυμεί είναι να εργάζεται ασταμάτητα για τη 
χώρα του και για τον λόγο αυτόν δεν θα κατανάλωνε οτιδήποτε θα μπορούσε 
να επιβαρύνει την υγεία του, ούτε καν καφέ.


«Είναι όλος νους και σώμα» – ανέφερε χαρακτηριστικά ένας από τους 
συμμάχους του το 1930 – «Δεν πίνει, πρακτικά τρώει μόνο λαχανικά και δεν 
αγγίζει τις γυναίκες». Δεν προκαλεί έκπληξη, οπότε, ότι το 1933 αφότου 
κατέλαβαν την εξουσία οι ναζιστές, τα «θελκτικά δηλητήρια» κηρύχθηκαν 
παράνομα. Οι «εγκληματικά παράφρονες» χρήστες ναρκωτικών είτε 
δολοφονούνταν είτε κατέληγαν σε στρατόπεδα εξοντώσεως ενώ πολύ σύντομα η 
χρήση ναρκωτικών ουσιών σχετίστηκε και με τους Εβραίους, έθνος 
ουσιαστικά εξαρτημένο από τα ναρκωτικά, κατά τους ναζιστές.
Κάποια ναρκωτικά, ωστόσο, επρόκειτο να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη 
ναζιστική κοινωνία καθώς όλοι έπρεπε να είναι πανέτοιμοι να 
ανταποκριθούν στις όποιες βουλές του ακάματου ηγέτη τους. Ηταν 
απαραίτητη, για παράδειγμα, μια ουσία που θα «ενσωμάτωνε τους 
φυγόπονους, τους ηττοπαθείς και τους μεμψίμοιρους» στην αγορά εργασίας. 
Και για τον λόγο αυτόν ο δρ Φριτς Χάουζτσιλντ, επικεφαλής χημικός της 
φαρμακοβιομηχανίας Temmler στο Βερολίνο, εμπνεόμενος από την επιτυχημένη 
χρήση της αμφεταμίνης βενζεδρίνη από τους Αμερικανούς στους Ολυμπιακούς 
Αγώνες του Βερολίνου το 1936, βάλθηκε να αναπτύξει το δικό του 
θαυματουργό ναρκωτικό. Επειτα από έναν χρόνο η πρώτη γερμανική 
μεθαμφεταμίνη ήταν έτοιμη να τονώσει τους Γερμανούς στα πεδία των μαχών 
και τις Γερμανίδες στα μετόπισθεν.


Το Pervitin, όπως ήταν γνωστό το εν λόγω σκεύασμα, προκάλεσε αμέσως 
αίσθηση και σύντομα χρησιμοποιούνταν, εν είδει εξαιρετικού τονωτικού, 
από γραμματείς και ηθοποιούς έως και μηχανοδηγούς, με λίγα λόγια από 
τους πάντες καθώς για την προμήθειά του δεν ήταν απαραίτητη η ιατρική 
συνταγή. Στις γερμανίδες νοικοκυρές συστηνόταν η κατανάλωση έως και 
τριών χαπιών την ημέρα, ώστε να μπορούν να ολοκληρώνουν τις δουλειές του 
σπιτιού στο άψε σβήσε, χάνοντας ταυτόχρονα τα όποια περιττά κιλά, 
δεδομένης της επίδρασης του εν λόγω φαρμάκου στην όρεξη. Περιγράφοντας 
το Pervitin και την σχεδόν απόλυτη διάδοση της χρήσης του, ο Νόρμαν Ολερ 
κάνει λόγο για «εθνικοσοσιαλισμό σε μορφή χαπιού».


35 εκατομμύρια χάπια στη μάχη των Αρδεννών

Αναμενόμενα, σε σύντομο χρονικό διάστημα οι περισσότεροι γερμανοί 
στρατιώτες ήταν εξαρτημένοι από το Pervitin, το μοναδικό «όπλο» με το 
οποίο μπορούσαν να νικήσουν τον μεγάλο εχθρό τους, τον ύπνο, όπως 
επισήμανε σε μια επιστολή του ο μετέπειτα νομπελίστας συγγραφέας Χάινριχ 
Μπελ,