Re: [Orasi] Αγώνας ζωής και θανάτου στη ΜΕΘ του κορωνοϊού
Το πρόβλημα με πολλούς ανθρώπους,είναι που δεν πείθονται να κάνουν το εμβόλιο. Οι γιατροί πραγματικά είναι ήρωες.Τι να πει κανείς;Ας ευχόμαστε να βγουν απ' το νοσοκομείοκαι ν'' αποφασίσουν να εβολιαστούν. Στις 6/10/2021 10:42 π.μ., ο/η Nikos Demetriou έγραψε: Από την ιστοσελίδα της εφημερίδας ο φιλελεύθερος. https://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/1307076/agnas-zois-kai-thanatoy-sti-meth-toy-koronoioy-eikones Παναγιώτα Χαραλάμπους Μόνο ο ήχος των μηχανημάτων σπάει τη σιωπή! Ήχος μονότονος, διαρκής, ήχος που τρυπάει τα μηνίγγια. Η ησυχία είναι καλό σημάδι. Το κακό σημάδι είναι όταν αρχίζει να χτυπάει σαν δαιμονισμένος ο ήχος απ’ τα μόνιτορ, ένδειξη ότι κάποιος ασθενής δεν πάει καλά. Παντού καλώδια, σωληνάκια, αναπνευστήρες. Αυτός είναι ο χώρος όπου καθημερινά δίνεται η πιο κρίσιμη μάχη. Αποκομμένος από τη βουή και την κίνηση του υπόλοιπου νοσοκομείου, γεμάτος αθόρυβες προσδοκίες και αβάσταχτες ματαιώσεις. Εκεί όπου οι άνθρωποι φεύγουν μόνοι, χωρίς τη δυνατότητα να δουν, να ακούσουν ή να αισθανθούν το άγγιγμα ενός αγαπημένου τους προσώπου. Όπως πολύ σωστά θα έχετε αντιληφθεί βρισκόμαστε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, η οποία έχει μπει στην υπηρεσία των ασθενών με κορωνοϊό. Η μέρα είναι Πέμπτη (31 Σεπτεμβρίου) και στη ΜΕΘ νοσηλεύονται διασωληνωμένοι και σε καταστολή 16 άνθρωποι. Την επόμενη μέρα, καθώς ετοιμαζόταν το ρεπορτάζ που διαβάζετε, στη ΜΕΘ άδειασαν δύο κλίνες. Δύο συνάνθρωποί μας δεν τα κατάφεραν. Ο ένας 82, η άλλη μόλις 54 ετών! Πενήντα – πενήντα... αυτές είναι οι πιθανότητες επιβίωσης άπαξ και διασωληνωθείς! Το πρώτο σοκ διαδέχεται η συνειδητοποίηση των ηλικιών που αντικρίζουμε στον τεράστιο, σε σχήμα Π, γυάλινο χώρο της ΜΕΘ. Ο κορωνοϊός σε αυτό το μέρος δεν κοιτάζει ηλικίες. Η μετάλλαξη Δέλτα έχει ρίξει κατά πολύ τον ηλικιακό μέσο όρο των ασθενών. Οι κλίνες καταλαμβάνονται πλέον όχι μόνο από ηλικιωμένους μα κι από μεσήλικες. Σαραντάρηδες, πενηντάρηδες. Ο ένας δίπλα στον άλλο, ο καθένας δίνει τη δική του δύσκολη μάχη. Άνθρωποι με ή χωρίς υποκείμενα νοσήματα. Άνθρωποι ανεμβολίαστοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία. Στα κρεβάτια οι ασθενείς είναι καθηλωμένοι και αδρανοποιημένοι. Οι ενδείξεις στα μόνιτορ είναι η φωνή τους και κάθε γραμμή στις οθόνες είναι και μια ελπίδα πως η μάχη κόντρα στον κορωνοϊό δεν έχει χαθεί. Και στο προσκέφαλο των ασθενών οι φύλακες – άγγελοί τους. Για ώρες, μερόνυχτα, για όσο χρειαστεί. Δουλεύουν διπλοβάρδιες, ρεπό και αργίες. Χωρίς να βλέπουν ρολόι, δίχως να υπολογίζουν την κούραση. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές που με αυτοθυσία παλεύουν να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Φέρουν όλοι τον ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό. Κανένα σημείο του σώματος δεν πρέπει να είναι εκτεθειμένο στο περιβάλλον της Εντατικής. Μόνο τα μάτια ξεχωρίζουν πίσω από τις μάσκες και τις ασπίδες προσώπου. Μάτια γεμάτα αγωνία και ένταση για την πορεία των ασθενών τους. Είναι παράξενο, ίσως και άδικο, αλλά όλοι όσοι διασωληνώνονται στις ΜΕΘ δεν έχουν δει ποτέ τα πρόσωπα των γιατρών και των νοσηλευτών που με νύχια και δόντια τους κρατούν στη ζωή. Η έντονη κινητικότητα που επικρατεί έξω από την «κόκκινη ή λερωμένη» ζώνη της Εντατικής μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Γιατροί και νοσοκόμοι πηγαινοέρχονται ανήσυχοι, ελέγχοντας μέσω οπτικοακουστικού συστήματος την ανάσα των ασθενών, τον κορεσμό του οξυγόνου, τους παλμούς της καρδιάς και τις υπόλοιπες λειτουργίες του οργανισμού, προκειμένου να δουν αν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή που τους χορηγείται. Όσα μερόνυχτα κι αν έχουν δουλέψει, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες, όλα βρίσκουν νόημα όταν ένας ασθενής βελτιωθεί, όταν αποσωληνωθεί και πάρει εξιτήριο. Ελπίδα και προσδοκία τους είναι να δουν τον ασθενή να βγαίνει όρθιος από το νοσοκομείο. Η μοναξιά της Covid-19 Όλοι οι ασθενείς με κορωνοϊό είτε νοσηλεύονται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας είτε νοσηλεύονται στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) – εκεί όπου φιλοξενούνται επιβεβαιωμένα περιστατικά που είτε θα αναρρώσουν με την υποβοήθηση της αναπνευστικής λειτουργίας, είτε θα οδηγηθούν στη διασωλήνωση – είναι αποκομμένοι από συγγενείς και φίλους. Τα επισκεπτήρια απαγορεύονται αυστηρώς. Η μόνη ανθρώπινη επαφή είναι το προσωπικό του νοσοκομείου. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές είναι η καινούρια τους οικογένεια. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς τη μοναξιά των ασθενών και την αγωνία των οικείων τους, γεγονός σκληρό και απάνθρωπο, αλλά αναγκαίο. Οι πιο… τυχεροί, αυτοί που έχουν επαφή με το περιβάλλον και νοσηλεύονται σε απλό θάλαμο, μπορούν να μιλήσουν στους δικούς τους με βιντεοκλήση. Κι απλά ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να βγουν από το νοσοκομείο και θα ανταμώσουν και πάλι. Όσοι έχουν περάσει από αυτή τη θέση, θυμούνται την απομόνωση που ένιωθαν όσο βρίσκονταν μόνοι με τις σκέψεις τους σε αυτή τη δύσκολη περιπέτεια της ζωή τους. Για τους υπόλοιπους που βρίσκονται σε καταστολή, το προσωπικό του νοσοκομείου αναλαμβάνει το δύσκολο και άχαρο έργο της τηλεφωνικής ενημέρωσης των οικογενειών τους. Κάποιοι απ’ αυτούς θα φύγουν εντέλει από τη ζωή χωρίς να πουν ούτε ένα α
Re: [Orasi] Αγώνας ζωής και θανάτου στη ΜΕΘ του κορωνοϊού
Νίκο ευχαριστούμε για το άρθρο εξαιρετικό αληθινό και ενημερωτικό. Κυριολεκτικά μιλάμε για μάχη πολέμου. Έζησα αυτή την κατάσταση της απομόνωσης βέβαια σε πολύ πιο εύκολες συνθήκες και μπορώ να έχω μία ιδέα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που προστάτεψαν την δική μας ζωή και με κίνδυνο της δικής τους υγείας είναι λίγο. Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου > 6 Οκτ 2021, 10:43 πμ, ο χρήστης «Nikos Demetriou > » έγραψε: > > Από την ιστοσελίδα της εφημερίδας ο φιλελεύθερος. > https://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/1307076/agnas-zois-kai-thanatoy-sti-meth-toy-koronoioy-eikones > > Παναγιώτα Χαραλάμπους > Μόνο ο ήχος των μηχανημάτων σπάει τη σιωπή! Ήχος μονότονος, διαρκής, ήχος > που τρυπάει τα μηνίγγια. Η ησυχία είναι καλό σημάδι. Το κακό σημάδι είναι > όταν αρχίζει να χτυπάει σαν δαιμονισμένος ο ήχος απ’ τα μόνιτορ, ένδειξη > ότι κάποιος ασθενής δεν πάει καλά. Παντού καλώδια, σωληνάκια, > αναπνευστήρες. Αυτός είναι ο χώρος όπου καθημερινά δίνεται η πιο κρίσιμη > μάχη. Αποκομμένος από τη βουή και την κίνηση του υπόλοιπου νοσοκομείου, > γεμάτος αθόρυβες προσδοκίες και αβάσταχτες ματαιώσεις. Εκεί όπου οι > άνθρωποι φεύγουν μόνοι, χωρίς τη δυνατότητα να δουν, να ακούσουν ή να > αισθανθούν το άγγιγμα ενός αγαπημένου τους προσώπου. Όπως πολύ σωστά θα > έχετε αντιληφθεί βρισκόμαστε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του > Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, η οποία έχει μπει στην υπηρεσία των ασθενών > με κορωνοϊό. Η μέρα είναι Πέμπτη (31 Σεπτεμβρίου) και στη ΜΕΘ νοσηλεύονται > διασωληνωμένοι και σε καταστολή 16 άνθρωποι. Την επόμενη μέρα, καθώς > ετοιμαζόταν το ρεπορτάζ που διαβάζετε, στη ΜΕΘ άδειασαν δύο κλίνες. Δύο > συνάνθρωποί μας δεν τα κατάφεραν. Ο ένας 82, η άλλη μόλις 54 ετών! Πενήντα > – πενήντα... αυτές είναι οι πιθανότητες επιβίωσης άπαξ και διασωληνωθείς! > > Το πρώτο σοκ διαδέχεται η συνειδητοποίηση των ηλικιών που αντικρίζουμε στον > τεράστιο, σε σχήμα Π, γυάλινο χώρο της ΜΕΘ. Ο κορωνοϊός σε αυτό το μέρος > δεν κοιτάζει ηλικίες. Η μετάλλαξη Δέλτα έχει ρίξει κατά πολύ τον ηλικιακό > μέσο όρο των ασθενών. Οι κλίνες καταλαμβάνονται πλέον όχι μόνο από > ηλικιωμένους μα κι από μεσήλικες. Σαραντάρηδες, πενηντάρηδες. Ο ένας δίπλα > στον άλλο, ο καθένας δίνει τη δική του δύσκολη μάχη. Άνθρωποι με ή χωρίς > υποκείμενα νοσήματα. Άνθρωποι ανεμβολίαστοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία. Στα > κρεβάτια οι ασθενείς είναι καθηλωμένοι και αδρανοποιημένοι. Οι ενδείξεις > στα μόνιτορ είναι η φωνή τους και κάθε γραμμή στις οθόνες είναι και μια > ελπίδα πως η μάχη κόντρα στον κορωνοϊό δεν έχει χαθεί. > Και στο προσκέφαλο των ασθενών οι φύλακες – άγγελοί τους. Για ώρες, > μερόνυχτα, για όσο χρειαστεί. Δουλεύουν διπλοβάρδιες, ρεπό και αργίες. > Χωρίς να βλέπουν ρολόι, δίχως να υπολογίζουν την κούραση. Οι γιατροί και οι > νοσηλευτές που με αυτοθυσία παλεύουν να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Φέρουν όλοι > τον ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό. Κανένα σημείο του σώματος δεν πρέπει > να είναι εκτεθειμένο στο περιβάλλον της Εντατικής. Μόνο τα μάτια ξεχωρίζουν > πίσω από τις μάσκες και τις ασπίδες προσώπου. Μάτια γεμάτα αγωνία και > ένταση για την πορεία των ασθενών τους. Είναι παράξενο, ίσως και άδικο, > αλλά όλοι όσοι διασωληνώνονται στις ΜΕΘ δεν έχουν δει ποτέ τα πρόσωπα των > γιατρών και των νοσηλευτών που με νύχια και δόντια τους κρατούν στη ζωή. > > Η έντονη κινητικότητα που επικρατεί έξω από την «κόκκινη ή λερωμένη» ζώνη > της Εντατικής μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Γιατροί και νοσοκόμοι > πηγαινοέρχονται ανήσυχοι, ελέγχοντας μέσω οπτικοακουστικού συστήματος την > ανάσα των ασθενών, τον κορεσμό του οξυγόνου, τους παλμούς της καρδιάς και > τις υπόλοιπες λειτουργίες του οργανισμού, προκειμένου να δουν αν > ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή που τους χορηγείται. Όσα μερόνυχτα > κι αν έχουν δουλέψει, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες, όλα βρίσκουν > νόημα όταν ένας ασθενής βελτιωθεί, όταν αποσωληνωθεί και πάρει εξιτήριο. > Ελπίδα και προσδοκία τους είναι να δουν τον ασθενή να βγαίνει όρθιος από το > νοσοκομείο. > > Η μοναξιά της Covid-19 > Όλοι οι ασθενείς με κορωνοϊό είτε νοσηλεύονται στη Μονάδα Εντατικής > Θεραπείας είτε νοσηλεύονται στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) – εκεί > όπου φιλοξενούνται επιβεβαιωμένα περιστατικά που είτε θα αναρρώσουν με την > υποβοήθηση της αναπνευστικής λειτουργίας, είτε θα οδηγηθούν στη διασωλήνωση > – είναι αποκομμένοι από συγγενείς και φίλους. Τα επισκεπτήρια απαγορεύονται > αυστηρώς. Η μόνη ανθρώπινη επαφή είναι το προσωπικό του νοσοκομείου. Οι > γιατροί και οι νοσηλευτές είναι η καινούρια τους οικογένεια. Καταλαβαίνει > λοιπόν κανείς τη μοναξιά των ασθενών και την αγωνία των οικείων τους, > γεγονός σκληρό και απάνθρωπο, αλλά αναγκαίο. > Οι πιο… τυχεροί, αυτοί που έχουν επαφή με το περιβάλλον και νοσηλεύονται σε > απλό θάλαμο, μπορούν να μιλήσουν στους δικούς τους με βιντεοκλήση. Κι απλά > ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να βγουν από το νοσοκομείο και θα ανταμώσουν και > πάλι. Όσοι έχουν περάσει από αυτή τη θέση, θυμούνται την απομόνωση που > ένιωθαν όσ
Re: [Orasi] Αγώνας ζωής και θανάτου στη ΜΕΘ του κορωνοϊού
Καλησπέρα σε όλους/ες και από εμένα! Νίκο ευχαριστούμε για το άρθρο που δυστυχώς είναι αφόρητα κατατοπιστικό της κατάστασης. Οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να προσέχουν Πάντα, αλλά τώρα 10 φορές περισσότερο αυτές τις λεπτομέρειες, γιατί δυστυχώς δίνουν βούτυρο στο ψωμί των αντίεμβολιαστών που φυσικά μπορούν να πιαστούν από οτιδήποτε για να αναπτύξουν μια θεωρία συνωμοσίας, να σκεφτούν ότι το άρθρο το στέλνει απευθείας ο Μπιλ Γκέιτς από τα παλιά headquarters της Microsoft, Ότι το γράφει ο Αναστασιάδης με την προσωπική του πένα απευθείας από το πρωθυπουργικό γραφείο κατ’ εντολή Σόρος κοκ. Ελπίζω κάποιος/α να το έχει κάνει ήδη, διαφορετικά αξίζει τον κόπο ένα mail στην ιστοσελίδα για να το διορθώσουν! Χρυσέλλα Λαγαρία > 6 Οκτ 2021, 16:16, ο χρήστης «Nikos Demetriou > » έγραψε: > > Γεια σας. > > Γνώμη μου είναι πως όποιος είχε την ευκαιρία να επισκεφτεί έναν τέτοιο > θάλαμο, σίγουρα θα είδε και θα άκουσε πολύ περισσότερα από αυτά που > μπορούσε να δημοσιεύσει. > Μπροστά σε αυτά που μάθαμε, ακόμα και 40 του μηνός να έγραφε θα ήταν > απόλητα δικαιολογημένη κατά την γνώμη μου η δημοσιογράφος. > Προσωπικά είναι επειδή διάβασα όλο το άρθρο και δεν στάθηκα σε έναν > ασήμαντο αριθμό που θέλησα να το δημοσιεύσω. > Από την άλλη όποιος δεν είχε άτομο που να νοσηλευτεί ποτέ εκεί μέσα, και > μακάρι ποτέ να μην έχει, ασχολείται με ασήμαντα πράγματα. > Νίκος > > >> On Wed, 6 Oct 2021 at 14:36, Γιωργος Αλικανιωττης >> wrote: >> >> καλό μεσημέρι σε όλη την ομάδα. Δεν ξέρω αν διαβάσατε το άρθρο. Έχω όμως >> να κάνω μια ερώτηση, και μία απορία. Από ποτέ εδώ και στα χρονικά υπάρχει >> 31 Σεπτεμβρίου;;; Καλή συνέχεια σε όλους και να ΣτΕ πάντα καλά, και να >> διαβάζουμε καλά τα άρθρα πρώτα και μετά να σχολιάζουμε. >> >> Στάλθηκε από το iPhone μου >> >>> 6 Οκτ 2021, 11:26, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » >> έγραψε: >>> >>> Νίκο ευχαριστούμε. Μεγάλος πόνος Για τους ασθενείς και τους συγγενείς >> τους. Τιμή και σεβασμός στο ιατρικό προσωπικό Σπύρος >>> 6 Οκτ 2021, 10:43, ο χρήστης «Nikos Demetriou < >> nikosdemetr...@googlemail.com>» έγραψε: Από την ιστοσελίδα της εφημερίδας ο φιλελεύθερος. >> https://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/1307076/agnas-zois-kai-thanatoy-sti-meth-toy-koronoioy-eikones Παναγιώτα Χαραλάμπους Μόνο ο ήχος των μηχανημάτων σπάει τη σιωπή! Ήχος μονότονος, διαρκής, >> ήχος που τρυπάει τα μηνίγγια. Η ησυχία είναι καλό σημάδι. Το κακό σημάδι >> είναι όταν αρχίζει να χτυπάει σαν δαιμονισμένος ο ήχος απ’ τα μόνιτορ, ένδειξη ότι κάποιος ασθενής δεν πάει καλά. Παντού καλώδια, σωληνάκια, αναπνευστήρες. Αυτός είναι ο χώρος όπου καθημερινά δίνεται η πιο κρίσιμη μάχη. Αποκομμένος από τη βουή και την κίνηση του υπόλοιπου νοσοκομείου, γεμάτος αθόρυβες προσδοκίες και αβάσταχτες ματαιώσεις. Εκεί όπου οι άνθρωποι φεύγουν μόνοι, χωρίς τη δυνατότητα να δουν, να ακούσουν ή να αισθανθούν το άγγιγμα ενός αγαπημένου τους προσώπου. Όπως πολύ σωστά θα έχετε αντιληφθεί βρισκόμαστε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, η οποία έχει μπει στην υπηρεσία των >> ασθενών με κορωνοϊό. Η μέρα είναι Πέμπτη (31 Σεπτεμβρίου) και στη ΜΕΘ >> νοσηλεύονται διασωληνωμένοι και σε καταστολή 16 άνθρωποι. Την επόμενη μέρα, καθώς ετοιμαζόταν το ρεπορτάζ που διαβάζετε, στη ΜΕΘ άδειασαν δύο κλίνες. Δύο συνάνθρωποί μας δεν τα κατάφεραν. Ο ένας 82, η άλλη μόλις 54 ετών! >> Πενήντα – πενήντα... αυτές είναι οι πιθανότητες επιβίωσης άπαξ και >> διασωληνωθείς! Το πρώτο σοκ διαδέχεται η συνειδητοποίηση των ηλικιών που αντικρίζουμε >> στον τεράστιο, σε σχήμα Π, γυάλινο χώρο της ΜΕΘ. Ο κορωνοϊός σε αυτό το μέρος δεν κοιτάζει ηλικίες. Η μετάλλαξη Δέλτα έχει ρίξει κατά πολύ τον >> ηλικιακό μέσο όρο των ασθενών. Οι κλίνες καταλαμβάνονται πλέον όχι μόνο από ηλικιωμένους μα κι από μεσήλικες. Σαραντάρηδες, πενηντάρηδες. Ο ένας >> δίπλα στον άλλο, ο καθένας δίνει τη δική του δύσκολη μάχη. Άνθρωποι με ή χωρίς υποκείμενα νοσήματα. Άνθρωποι ανεμβολίαστοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία. >> Στα κρεβάτια οι ασθενείς είναι καθηλωμένοι και αδρανοποιημένοι. Οι ενδείξεις στα μόνιτορ είναι η φωνή τους και κάθε γραμμή στις οθόνες είναι και μια ελπίδα πως η μάχη κόντρα στον κορωνοϊό δεν έχει χαθεί. Και στο προσκέφαλο των ασθενών οι φύλακες – άγγελοί τους. Για ώρες, μερόνυχτα, για όσο χρειαστεί. Δουλεύουν διπλοβάρδιες, ρεπό και αργίες. Χωρίς να βλέπουν ρολόι, δίχως να υπολογίζουν την κούραση. Οι γιατροί >> και οι νοσηλευτές που με αυτοθυσία παλεύουν να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Φέρουν >> όλοι τον ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό. Κανένα σημείο του σώματος δεν >> πρέπει να είναι εκτεθειμένο στο περιβάλλον της Εντατικής. Μόνο τα μάτια >> ξεχωρίζουν πίσω από τις μάσκες και τις ασπίδες προσώπου. Μάτια γεμάτα αγωνία και ένταση για την πορεία των ασθενών τους. Είναι παράξενο, ίσως και άδικο, αλλά όλοι όσοι διασωληνώνονται στι
Re: [Orasi] Αγώνας ζωής και θανάτου στη ΜΕΘ του κορωνοϊού
Γεια σας. Γνώμη μου είναι πως όποιος είχε την ευκαιρία να επισκεφτεί έναν τέτοιο θάλαμο, σίγουρα θα είδε και θα άκουσε πολύ περισσότερα από αυτά που μπορούσε να δημοσιεύσει. Μπροστά σε αυτά που μάθαμε, ακόμα και 40 του μηνός να έγραφε θα ήταν απόλητα δικαιολογημένη κατά την γνώμη μου η δημοσιογράφος. Προσωπικά είναι επειδή διάβασα όλο το άρθρο και δεν στάθηκα σε έναν ασήμαντο αριθμό που θέλησα να το δημοσιεύσω. Από την άλλη όποιος δεν είχε άτομο που να νοσηλευτεί ποτέ εκεί μέσα, και μακάρι ποτέ να μην έχει, ασχολείται με ασήμαντα πράγματα. Νίκος On Wed, 6 Oct 2021 at 14:36, Γιωργος Αλικανιωττης wrote: > καλό μεσημέρι σε όλη την ομάδα. Δεν ξέρω αν διαβάσατε το άρθρο. Έχω όμως > να κάνω μια ερώτηση, και μία απορία. Από ποτέ εδώ και στα χρονικά υπάρχει > 31 Σεπτεμβρίου;;; Καλή συνέχεια σε όλους και να ΣτΕ πάντα καλά, και να > διαβάζουμε καλά τα άρθρα πρώτα και μετά να σχολιάζουμε. > > Στάλθηκε από το iPhone μου > > > 6 Οκτ 2021, 11:26, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » > έγραψε: > > > > Νίκο ευχαριστούμε. Μεγάλος πόνος Για τους ασθενείς και τους συγγενείς > τους. Τιμή και σεβασμός στο ιατρικό προσωπικό Σπύρος > > > >> 6 Οκτ 2021, 10:43, ο χρήστης «Nikos Demetriou < > nikosdemetr...@googlemail.com>» έγραψε: > >> > >> Από την ιστοσελίδα της εφημερίδας ο φιλελεύθερος. > >> > https://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/1307076/agnas-zois-kai-thanatoy-sti-meth-toy-koronoioy-eikones > >> > >> Παναγιώτα Χαραλάμπους > >> Μόνο ο ήχος των μηχανημάτων σπάει τη σιωπή! Ήχος μονότονος, διαρκής, > ήχος > >> που τρυπάει τα μηνίγγια. Η ησυχία είναι καλό σημάδι. Το κακό σημάδι > είναι > >> όταν αρχίζει να χτυπάει σαν δαιμονισμένος ο ήχος απ’ τα μόνιτορ, ένδειξη > >> ότι κάποιος ασθενής δεν πάει καλά. Παντού καλώδια, σωληνάκια, > >> αναπνευστήρες. Αυτός είναι ο χώρος όπου καθημερινά δίνεται η πιο κρίσιμη > >> μάχη. Αποκομμένος από τη βουή και την κίνηση του υπόλοιπου νοσοκομείου, > >> γεμάτος αθόρυβες προσδοκίες και αβάσταχτες ματαιώσεις. Εκεί όπου οι > >> άνθρωποι φεύγουν μόνοι, χωρίς τη δυνατότητα να δουν, να ακούσουν ή να > >> αισθανθούν το άγγιγμα ενός αγαπημένου τους προσώπου. Όπως πολύ σωστά θα > >> έχετε αντιληφθεί βρισκόμαστε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του > >> Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, η οποία έχει μπει στην υπηρεσία των > ασθενών > >> με κορωνοϊό. Η μέρα είναι Πέμπτη (31 Σεπτεμβρίου) και στη ΜΕΘ > νοσηλεύονται > >> διασωληνωμένοι και σε καταστολή 16 άνθρωποι. Την επόμενη μέρα, καθώς > >> ετοιμαζόταν το ρεπορτάζ που διαβάζετε, στη ΜΕΘ άδειασαν δύο κλίνες. Δύο > >> συνάνθρωποί μας δεν τα κατάφεραν. Ο ένας 82, η άλλη μόλις 54 ετών! > Πενήντα > >> – πενήντα... αυτές είναι οι πιθανότητες επιβίωσης άπαξ και > διασωληνωθείς! > >> > >> Το πρώτο σοκ διαδέχεται η συνειδητοποίηση των ηλικιών που αντικρίζουμε > στον > >> τεράστιο, σε σχήμα Π, γυάλινο χώρο της ΜΕΘ. Ο κορωνοϊός σε αυτό το μέρος > >> δεν κοιτάζει ηλικίες. Η μετάλλαξη Δέλτα έχει ρίξει κατά πολύ τον > ηλικιακό > >> μέσο όρο των ασθενών. Οι κλίνες καταλαμβάνονται πλέον όχι μόνο από > >> ηλικιωμένους μα κι από μεσήλικες. Σαραντάρηδες, πενηντάρηδες. Ο ένας > δίπλα > >> στον άλλο, ο καθένας δίνει τη δική του δύσκολη μάχη. Άνθρωποι με ή χωρίς > >> υποκείμενα νοσήματα. Άνθρωποι ανεμβολίαστοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία. > Στα > >> κρεβάτια οι ασθενείς είναι καθηλωμένοι και αδρανοποιημένοι. Οι ενδείξεις > >> στα μόνιτορ είναι η φωνή τους και κάθε γραμμή στις οθόνες είναι και μια > >> ελπίδα πως η μάχη κόντρα στον κορωνοϊό δεν έχει χαθεί. > >> Και στο προσκέφαλο των ασθενών οι φύλακες – άγγελοί τους. Για ώρες, > >> μερόνυχτα, για όσο χρειαστεί. Δουλεύουν διπλοβάρδιες, ρεπό και αργίες. > >> Χωρίς να βλέπουν ρολόι, δίχως να υπολογίζουν την κούραση. Οι γιατροί > και οι > >> νοσηλευτές που με αυτοθυσία παλεύουν να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Φέρουν > όλοι > >> τον ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό. Κανένα σημείο του σώματος δεν > πρέπει > >> να είναι εκτεθειμένο στο περιβάλλον της Εντατικής. Μόνο τα μάτια > ξεχωρίζουν > >> πίσω από τις μάσκες και τις ασπίδες προσώπου. Μάτια γεμάτα αγωνία και > >> ένταση για την πορεία των ασθενών τους. Είναι παράξενο, ίσως και άδικο, > >> αλλά όλοι όσοι διασωληνώνονται στις ΜΕΘ δεν έχουν δει ποτέ τα πρόσωπα > των > >> γιατρών και των νοσηλευτών που με νύχια και δόντια τους κρατούν στη ζωή. > >> > >> Η έντονη κινητικότητα που επικρατεί έξω από την «κόκκινη ή λερωμένη» > ζώνη > >> της Εντατικής μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Γιατροί και νοσοκόμοι > >> πηγαινοέρχονται ανήσυχοι, ελέγχοντας μέσω οπτικοακουστικού συστήματος > την > >> ανάσα των ασθενών, τον κορεσμό του οξυγόνου, τους παλμούς της καρδιάς > και > >> τις υπόλοιπες λειτουργίες του οργανισμού, προκειμένου να δουν αν > >> ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή που τους χορηγείται. Όσα > μερόνυχτα > >> κι αν έχουν δουλέψει, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες, όλα βρίσκουν > >> νόημα όταν ένας ασθενής βελτιωθεί, όταν αποσωληνωθεί και πάρει εξιτήριο. > >> Ελπίδα και προσδοκία τους είναι να δουν τον ασθενή να βγαίνει όρθιος > από το > >> νοσοκομείο. > >> > >> Η μοναξιά
Re: [Orasi] Αγώνας ζωής και θανάτου στη ΜΕΘ του κορωνοϊού
Εννοείται καλέ μου φίλε πως το άρθρο είναι σοβαρό. Εγώ δεν αμφισβήτησα αυτό. Απλά καλό θα είναι να διαβάζουμε αυτό που ανεβάζουμε πριν. Καλή συνέχεια και να είσαι πάντα καλά. Στάλθηκε από το iPhone μου > 6 Οκτ 2021, 15:44, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » έγραψε: > > Φίλε Γιώργο θεωρώ ότι το άρθρο είναι τόσο σοβαρό και ουσιαστικό Ώστε αυτό > είναι μία απλή παρονυχίδα. Με την ευκαιρία πως το βλέπεις εσύ το άρθρο Σπύρος > >> 6 Οκτ 2021, 15:31, ο χρήστης «Γιωργος Αλικανιωττης » >> έγραψε: >> >> Όχι. Δεν αναφέρομαι σε σένα καλέ μου φίλε. Απλά αυτά που ανεβάζουμε άσχετα >> με την έχουν να κάνουν, πρέπει πρώτα να τα διαβάζουμε μέχρι τέλος. Γιατί αν >> διαβάσεις το άρθρο ολόκληρο, λέει 31 Σεπτεμβρίου. Από πότε λοιπόν υπάρχει 31 >> Σεπτεμβρίου;;; >> >> Στάλθηκε από το iPhone μου >> >>> 6 Οκτ 2021, 15:14, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » >>> έγραψε: >>> >>> Δεν ξέρω αν αναφέρεσαι σε μένα!!! Αλλά εγώ στάθηκα στην ουσία και το >>> περιεχόμενο του άρθρου. Σπύρος >>> 6 Οκτ 2021, 14:37, ο χρήστης «Γιωργος Αλικανιωττης » έγραψε: καλό μεσημέρι σε όλη την ομάδα. Δεν ξέρω αν διαβάσατε το άρθρο. Έχω όμως να κάνω μια ερώτηση, και μία απορία. Από ποτέ εδώ και στα χρονικά υπάρχει 31 Σεπτεμβρίου;;; Καλή συνέχεια σε όλους και να ΣτΕ πάντα καλά, και να διαβάζουμε καλά τα άρθρα πρώτα και μετά να σχολιάζουμε. Στάλθηκε από το iPhone μου > 6 Οκτ 2021, 11:26, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » > έγραψε: > > Νίκο ευχαριστούμε. Μεγάλος πόνος Για τους ασθενείς και τους συγγενείς > τους. Τιμή και σεβασμός στο ιατρικό προσωπικό Σπύρος > >> 6 Οκτ 2021, 10:43, ο χρήστης «Nikos Demetriou >> » έγραψε: >> >> Από την ιστοσελίδα της εφημερίδας ο φιλελεύθερος. >> https://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/1307076/agnas-zois-kai-thanatoy-sti-meth-toy-koronoioy-eikones >> >> Παναγιώτα Χαραλάμπους >> Μόνο ο ήχος των μηχανημάτων σπάει τη σιωπή! Ήχος μονότονος, διαρκής, ήχος >> που τρυπάει τα μηνίγγια. Η ησυχία είναι καλό σημάδι. Το κακό σημάδι είναι >> όταν αρχίζει να χτυπάει σαν δαιμονισμένος ο ήχος απ’ τα μόνιτορ, ένδειξη >> ότι κάποιος ασθενής δεν πάει καλά. Παντού καλώδια, σωληνάκια, >> αναπνευστήρες. Αυτός είναι ο χώρος όπου καθημερινά δίνεται η πιο κρίσιμη >> μάχη. Αποκομμένος από τη βουή και την κίνηση του υπόλοιπου νοσοκομείου, >> γεμάτος αθόρυβες προσδοκίες και αβάσταχτες ματαιώσεις. Εκεί όπου οι >> άνθρωποι φεύγουν μόνοι, χωρίς τη δυνατότητα να δουν, να ακούσουν ή να >> αισθανθούν το άγγιγμα ενός αγαπημένου τους προσώπου. Όπως πολύ σωστά θα >> έχετε αντιληφθεί βρισκόμαστε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του >> Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, η οποία έχει μπει στην υπηρεσία των >> ασθενών >> με κορωνοϊό. Η μέρα είναι Πέμπτη (31 Σεπτεμβρίου) και στη ΜΕΘ >> νοσηλεύονται >> διασωληνωμένοι και σε καταστολή 16 άνθρωποι. Την επόμενη μέρα, καθώς >> ετοιμαζόταν το ρεπορτάζ που διαβάζετε, στη ΜΕΘ άδειασαν δύο κλίνες. Δύο >> συνάνθρωποί μας δεν τα κατάφεραν. Ο ένας 82, η άλλη μόλις 54 ετών! >> Πενήντα >> – πενήντα... αυτές είναι οι πιθανότητες επιβίωσης άπαξ και διασωληνωθείς! >> >> Το πρώτο σοκ διαδέχεται η συνειδητοποίηση των ηλικιών που αντικρίζουμε >> στον >> τεράστιο, σε σχήμα Π, γυάλινο χώρο της ΜΕΘ. Ο κορωνοϊός σε αυτό το μέρος >> δεν κοιτάζει ηλικίες. Η μετάλλαξη Δέλτα έχει ρίξει κατά πολύ τον ηλικιακό >> μέσο όρο των ασθενών. Οι κλίνες καταλαμβάνονται πλέον όχι μόνο από >> ηλικιωμένους μα κι από μεσήλικες. Σαραντάρηδες, πενηντάρηδες. Ο ένας >> δίπλα >> στον άλλο, ο καθένας δίνει τη δική του δύσκολη μάχη. Άνθρωποι με ή χωρίς >> υποκείμενα νοσήματα. Άνθρωποι ανεμβολίαστοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία. >> Στα >> κρεβάτια οι ασθενείς είναι καθηλωμένοι και αδρανοποιημένοι. Οι ενδείξεις >> στα μόνιτορ είναι η φωνή τους και κάθε γραμμή στις οθόνες είναι και μια >> ελπίδα πως η μάχη κόντρα στον κορωνοϊό δεν έχει χαθεί. >> Και στο προσκέφαλο των ασθενών οι φύλακες – άγγελοί τους. Για ώρες, >> μερόνυχτα, για όσο χρειαστεί. Δουλεύουν διπλοβάρδιες, ρεπό και αργίες. >> Χωρίς να βλέπουν ρολόι, δίχως να υπολογίζουν την κούραση. Οι γιατροί και >> οι >> νοσηλευτές που με αυτοθυσία παλεύουν να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Φέρουν >> όλοι >> τον ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό. Κανένα σημείο του σώματος δεν πρέπει >> να είναι εκτεθειμένο στο περιβάλλον της Εντατικής. Μόνο τα μάτια >> ξεχωρίζουν >> πίσω από τις μάσκες και τις ασπίδες προσώπου. Μάτια γεμάτα αγωνία και >> ένταση για την πορεία των ασθενών τους. Είναι παράξενο, ίσως και άδικο, >> αλλά όλοι όσοι διασωληνώνονται στις ΜΕΘ δεν έχουν δει ποτέ τα πρόσωπα των >> γιατρών και των νοσηλευτών που με νύχια και δόντια τους κρατούν στη ζωή. >> >> Η έντονη κινητικότητα που επικρατεί έξω από την «κόκκινη ή λερωμένη» ζώνη >> της Εντατικής μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Γιατροί
Re: [Orasi] Αγώνας ζωής και θανάτου στη ΜΕΘ του κορωνοϊού
Φίλε Γιώργο θεωρώ ότι το άρθρο είναι τόσο σοβαρό και ουσιαστικό Ώστε αυτό είναι μία απλή παρονυχίδα. Με την ευκαιρία πως το βλέπεις εσύ το άρθρο Σπύρος > 6 Οκτ 2021, 15:31, ο χρήστης «Γιωργος Αλικανιωττης » > έγραψε: > > Όχι. Δεν αναφέρομαι σε σένα καλέ μου φίλε. Απλά αυτά που ανεβάζουμε άσχετα > με την έχουν να κάνουν, πρέπει πρώτα να τα διαβάζουμε μέχρι τέλος. Γιατί αν > διαβάσεις το άρθρο ολόκληρο, λέει 31 Σεπτεμβρίου. Από πότε λοιπόν υπάρχει 31 > Σεπτεμβρίου;;; > > Στάλθηκε από το iPhone μου > >> 6 Οκτ 2021, 15:14, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » έγραψε: >> >> Δεν ξέρω αν αναφέρεσαι σε μένα!!! Αλλά εγώ στάθηκα στην ουσία και το >> περιεχόμενο του άρθρου. Σπύρος >> >>> 6 Οκτ 2021, 14:37, ο χρήστης «Γιωργος Αλικανιωττης >>> » έγραψε: >>> >>> καλό μεσημέρι σε όλη την ομάδα. Δεν ξέρω αν διαβάσατε το άρθρο. Έχω όμως >>> να κάνω μια ερώτηση, και μία απορία. Από ποτέ εδώ και στα χρονικά υπάρχει >>> 31 Σεπτεμβρίου;;; Καλή συνέχεια σε όλους και να ΣτΕ πάντα καλά, και να >>> διαβάζουμε καλά τα άρθρα πρώτα και μετά να σχολιάζουμε. >>> >>> Στάλθηκε από το iPhone μου >>> 6 Οκτ 2021, 11:26, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » έγραψε: Νίκο ευχαριστούμε. Μεγάλος πόνος Για τους ασθενείς και τους συγγενείς τους. Τιμή και σεβασμός στο ιατρικό προσωπικό Σπύρος > 6 Οκτ 2021, 10:43, ο χρήστης «Nikos Demetriou > » έγραψε: > > Από την ιστοσελίδα της εφημερίδας ο φιλελεύθερος. > https://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/1307076/agnas-zois-kai-thanatoy-sti-meth-toy-koronoioy-eikones > > Παναγιώτα Χαραλάμπους > Μόνο ο ήχος των μηχανημάτων σπάει τη σιωπή! Ήχος μονότονος, διαρκής, ήχος > που τρυπάει τα μηνίγγια. Η ησυχία είναι καλό σημάδι. Το κακό σημάδι είναι > όταν αρχίζει να χτυπάει σαν δαιμονισμένος ο ήχος απ’ τα μόνιτορ, ένδειξη > ότι κάποιος ασθενής δεν πάει καλά. Παντού καλώδια, σωληνάκια, > αναπνευστήρες. Αυτός είναι ο χώρος όπου καθημερινά δίνεται η πιο κρίσιμη > μάχη. Αποκομμένος από τη βουή και την κίνηση του υπόλοιπου νοσοκομείου, > γεμάτος αθόρυβες προσδοκίες και αβάσταχτες ματαιώσεις. Εκεί όπου οι > άνθρωποι φεύγουν μόνοι, χωρίς τη δυνατότητα να δουν, να ακούσουν ή να > αισθανθούν το άγγιγμα ενός αγαπημένου τους προσώπου. Όπως πολύ σωστά θα > έχετε αντιληφθεί βρισκόμαστε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του > Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, η οποία έχει μπει στην υπηρεσία των ασθενών > με κορωνοϊό. Η μέρα είναι Πέμπτη (31 Σεπτεμβρίου) και στη ΜΕΘ νοσηλεύονται > διασωληνωμένοι και σε καταστολή 16 άνθρωποι. Την επόμενη μέρα, καθώς > ετοιμαζόταν το ρεπορτάζ που διαβάζετε, στη ΜΕΘ άδειασαν δύο κλίνες. Δύο > συνάνθρωποί μας δεν τα κατάφεραν. Ο ένας 82, η άλλη μόλις 54 ετών! Πενήντα > – πενήντα... αυτές είναι οι πιθανότητες επιβίωσης άπαξ και διασωληνωθείς! > > Το πρώτο σοκ διαδέχεται η συνειδητοποίηση των ηλικιών που αντικρίζουμε > στον > τεράστιο, σε σχήμα Π, γυάλινο χώρο της ΜΕΘ. Ο κορωνοϊός σε αυτό το μέρος > δεν κοιτάζει ηλικίες. Η μετάλλαξη Δέλτα έχει ρίξει κατά πολύ τον ηλικιακό > μέσο όρο των ασθενών. Οι κλίνες καταλαμβάνονται πλέον όχι μόνο από > ηλικιωμένους μα κι από μεσήλικες. Σαραντάρηδες, πενηντάρηδες. Ο ένας δίπλα > στον άλλο, ο καθένας δίνει τη δική του δύσκολη μάχη. Άνθρωποι με ή χωρίς > υποκείμενα νοσήματα. Άνθρωποι ανεμβολίαστοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία. > Στα > κρεβάτια οι ασθενείς είναι καθηλωμένοι και αδρανοποιημένοι. Οι ενδείξεις > στα μόνιτορ είναι η φωνή τους και κάθε γραμμή στις οθόνες είναι και μια > ελπίδα πως η μάχη κόντρα στον κορωνοϊό δεν έχει χαθεί. > Και στο προσκέφαλο των ασθενών οι φύλακες – άγγελοί τους. Για ώρες, > μερόνυχτα, για όσο χρειαστεί. Δουλεύουν διπλοβάρδιες, ρεπό και αργίες. > Χωρίς να βλέπουν ρολόι, δίχως να υπολογίζουν την κούραση. Οι γιατροί και > οι > νοσηλευτές που με αυτοθυσία παλεύουν να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Φέρουν > όλοι > τον ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό. Κανένα σημείο του σώματος δεν πρέπει > να είναι εκτεθειμένο στο περιβάλλον της Εντατικής. Μόνο τα μάτια > ξεχωρίζουν > πίσω από τις μάσκες και τις ασπίδες προσώπου. Μάτια γεμάτα αγωνία και > ένταση για την πορεία των ασθενών τους. Είναι παράξενο, ίσως και άδικο, > αλλά όλοι όσοι διασωληνώνονται στις ΜΕΘ δεν έχουν δει ποτέ τα πρόσωπα των > γιατρών και των νοσηλευτών που με νύχια και δόντια τους κρατούν στη ζωή. > > Η έντονη κινητικότητα που επικρατεί έξω από την «κόκκινη ή λερωμένη» ζώνη > της Εντατικής μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Γιατροί και νοσοκόμοι > πηγαινοέρχονται ανήσυχοι, ελέγχοντας μέσω οπτικοακουστικού συστήματος την > ανάσα των ασθενών, τον κορεσμό του οξυγόνου, τους παλμούς της καρδιάς και > τις υπόλοιπες λειτουργίες του οργανισμού, προκειμένου να δουν αν > ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή που τους χορηγείται. Όσα μερόνυχτα > κι αν έχουν δουλέψει, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες, όλα
Re: [Orasi] Αγώνας ζωής και θανάτου στη ΜΕΘ του κορωνοϊού
Όχι. Δεν αναφέρομαι σε σένα καλέ μου φίλε. Απλά αυτά που ανεβάζουμε άσχετα με την έχουν να κάνουν, πρέπει πρώτα να τα διαβάζουμε μέχρι τέλος. Γιατί αν διαβάσεις το άρθρο ολόκληρο, λέει 31 Σεπτεμβρίου. Από πότε λοιπόν υπάρχει 31 Σεπτεμβρίου;;; Στάλθηκε από το iPhone μου > 6 Οκτ 2021, 15:14, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » έγραψε: > > Δεν ξέρω αν αναφέρεσαι σε μένα!!! Αλλά εγώ στάθηκα στην ουσία και το > περιεχόμενο του άρθρου. Σπύρος > >> 6 Οκτ 2021, 14:37, ο χρήστης «Γιωργος Αλικανιωττης » >> έγραψε: >> >> καλό μεσημέρι σε όλη την ομάδα. Δεν ξέρω αν διαβάσατε το άρθρο. Έχω όμως >> να κάνω μια ερώτηση, και μία απορία. Από ποτέ εδώ και στα χρονικά υπάρχει 31 >> Σεπτεμβρίου;;; Καλή συνέχεια σε όλους και να ΣτΕ πάντα καλά, και να >> διαβάζουμε καλά τα άρθρα πρώτα και μετά να σχολιάζουμε. >> >> Στάλθηκε από το iPhone μου >> >>> 6 Οκτ 2021, 11:26, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » >>> έγραψε: >>> >>> Νίκο ευχαριστούμε. Μεγάλος πόνος Για τους ασθενείς και τους συγγενείς >>> τους. Τιμή και σεβασμός στο ιατρικό προσωπικό Σπύρος >>> 6 Οκτ 2021, 10:43, ο χρήστης «Nikos Demetriou » έγραψε: Από την ιστοσελίδα της εφημερίδας ο φιλελεύθερος. https://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/1307076/agnas-zois-kai-thanatoy-sti-meth-toy-koronoioy-eikones Παναγιώτα Χαραλάμπους Μόνο ο ήχος των μηχανημάτων σπάει τη σιωπή! Ήχος μονότονος, διαρκής, ήχος που τρυπάει τα μηνίγγια. Η ησυχία είναι καλό σημάδι. Το κακό σημάδι είναι όταν αρχίζει να χτυπάει σαν δαιμονισμένος ο ήχος απ’ τα μόνιτορ, ένδειξη ότι κάποιος ασθενής δεν πάει καλά. Παντού καλώδια, σωληνάκια, αναπνευστήρες. Αυτός είναι ο χώρος όπου καθημερινά δίνεται η πιο κρίσιμη μάχη. Αποκομμένος από τη βουή και την κίνηση του υπόλοιπου νοσοκομείου, γεμάτος αθόρυβες προσδοκίες και αβάσταχτες ματαιώσεις. Εκεί όπου οι άνθρωποι φεύγουν μόνοι, χωρίς τη δυνατότητα να δουν, να ακούσουν ή να αισθανθούν το άγγιγμα ενός αγαπημένου τους προσώπου. Όπως πολύ σωστά θα έχετε αντιληφθεί βρισκόμαστε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, η οποία έχει μπει στην υπηρεσία των ασθενών με κορωνοϊό. Η μέρα είναι Πέμπτη (31 Σεπτεμβρίου) και στη ΜΕΘ νοσηλεύονται διασωληνωμένοι και σε καταστολή 16 άνθρωποι. Την επόμενη μέρα, καθώς ετοιμαζόταν το ρεπορτάζ που διαβάζετε, στη ΜΕΘ άδειασαν δύο κλίνες. Δύο συνάνθρωποί μας δεν τα κατάφεραν. Ο ένας 82, η άλλη μόλις 54 ετών! Πενήντα – πενήντα... αυτές είναι οι πιθανότητες επιβίωσης άπαξ και διασωληνωθείς! Το πρώτο σοκ διαδέχεται η συνειδητοποίηση των ηλικιών που αντικρίζουμε στον τεράστιο, σε σχήμα Π, γυάλινο χώρο της ΜΕΘ. Ο κορωνοϊός σε αυτό το μέρος δεν κοιτάζει ηλικίες. Η μετάλλαξη Δέλτα έχει ρίξει κατά πολύ τον ηλικιακό μέσο όρο των ασθενών. Οι κλίνες καταλαμβάνονται πλέον όχι μόνο από ηλικιωμένους μα κι από μεσήλικες. Σαραντάρηδες, πενηντάρηδες. Ο ένας δίπλα στον άλλο, ο καθένας δίνει τη δική του δύσκολη μάχη. Άνθρωποι με ή χωρίς υποκείμενα νοσήματα. Άνθρωποι ανεμβολίαστοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία. Στα κρεβάτια οι ασθενείς είναι καθηλωμένοι και αδρανοποιημένοι. Οι ενδείξεις στα μόνιτορ είναι η φωνή τους και κάθε γραμμή στις οθόνες είναι και μια ελπίδα πως η μάχη κόντρα στον κορωνοϊό δεν έχει χαθεί. Και στο προσκέφαλο των ασθενών οι φύλακες – άγγελοί τους. Για ώρες, μερόνυχτα, για όσο χρειαστεί. Δουλεύουν διπλοβάρδιες, ρεπό και αργίες. Χωρίς να βλέπουν ρολόι, δίχως να υπολογίζουν την κούραση. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές που με αυτοθυσία παλεύουν να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Φέρουν όλοι τον ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό. Κανένα σημείο του σώματος δεν πρέπει να είναι εκτεθειμένο στο περιβάλλον της Εντατικής. Μόνο τα μάτια ξεχωρίζουν πίσω από τις μάσκες και τις ασπίδες προσώπου. Μάτια γεμάτα αγωνία και ένταση για την πορεία των ασθενών τους. Είναι παράξενο, ίσως και άδικο, αλλά όλοι όσοι διασωληνώνονται στις ΜΕΘ δεν έχουν δει ποτέ τα πρόσωπα των γιατρών και των νοσηλευτών που με νύχια και δόντια τους κρατούν στη ζωή. Η έντονη κινητικότητα που επικρατεί έξω από την «κόκκινη ή λερωμένη» ζώνη της Εντατικής μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Γιατροί και νοσοκόμοι πηγαινοέρχονται ανήσυχοι, ελέγχοντας μέσω οπτικοακουστικού συστήματος την ανάσα των ασθενών, τον κορεσμό του οξυγόνου, τους παλμούς της καρδιάς και τις υπόλοιπες λειτουργίες του οργανισμού, προκειμένου να δουν αν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή που τους χορηγείται. Όσα μερόνυχτα κι αν έχουν δουλέψει, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες, όλα βρίσκουν νόημα όταν ένας ασθενής βελτιωθεί, όταν αποσωληνωθεί και πάρει εξιτήριο. Ελπίδα και προσδοκία τους είναι να δουν τον ασθενή να βγαίνει όρθιος από το νοσοκομείο. Η μοναξιά της Covid-19 Όλοι οι ασθενείς με κορωνοϊό είτε νοσηλεύονται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας είτε νοσηλεύονται στη Μονάδα Αυξημένης
Re: [Orasi] Αγώνας ζωής και θανάτου στη ΜΕΘ του κορωνοϊού
Δεν ξέρω αν αναφέρεσαι σε μένα!!! Αλλά εγώ στάθηκα στην ουσία και το περιεχόμενο του άρθρου. Σπύρος > 6 Οκτ 2021, 14:37, ο χρήστης «Γιωργος Αλικανιωττης » > έγραψε: > > καλό μεσημέρι σε όλη την ομάδα. Δεν ξέρω αν διαβάσατε το άρθρο. Έχω όμως να > κάνω μια ερώτηση, και μία απορία. Από ποτέ εδώ και στα χρονικά υπάρχει 31 > Σεπτεμβρίου;;; Καλή συνέχεια σε όλους και να ΣτΕ πάντα καλά, και να > διαβάζουμε καλά τα άρθρα πρώτα και μετά να σχολιάζουμε. > > Στάλθηκε από το iPhone μου > >> 6 Οκτ 2021, 11:26, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » έγραψε: >> >> Νίκο ευχαριστούμε. Μεγάλος πόνος Για τους ασθενείς και τους συγγενείς τους. >> Τιμή και σεβασμός στο ιατρικό προσωπικό Σπύρος >> >>> 6 Οκτ 2021, 10:43, ο χρήστης «Nikos Demetriou >>> » έγραψε: >>> >>> Από την ιστοσελίδα της εφημερίδας ο φιλελεύθερος. >>> https://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/1307076/agnas-zois-kai-thanatoy-sti-meth-toy-koronoioy-eikones >>> >>> Παναγιώτα Χαραλάμπους >>> Μόνο ο ήχος των μηχανημάτων σπάει τη σιωπή! Ήχος μονότονος, διαρκής, ήχος >>> που τρυπάει τα μηνίγγια. Η ησυχία είναι καλό σημάδι. Το κακό σημάδι είναι >>> όταν αρχίζει να χτυπάει σαν δαιμονισμένος ο ήχος απ’ τα μόνιτορ, ένδειξη >>> ότι κάποιος ασθενής δεν πάει καλά. Παντού καλώδια, σωληνάκια, >>> αναπνευστήρες. Αυτός είναι ο χώρος όπου καθημερινά δίνεται η πιο κρίσιμη >>> μάχη. Αποκομμένος από τη βουή και την κίνηση του υπόλοιπου νοσοκομείου, >>> γεμάτος αθόρυβες προσδοκίες και αβάσταχτες ματαιώσεις. Εκεί όπου οι >>> άνθρωποι φεύγουν μόνοι, χωρίς τη δυνατότητα να δουν, να ακούσουν ή να >>> αισθανθούν το άγγιγμα ενός αγαπημένου τους προσώπου. Όπως πολύ σωστά θα >>> έχετε αντιληφθεί βρισκόμαστε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του >>> Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, η οποία έχει μπει στην υπηρεσία των ασθενών >>> με κορωνοϊό. Η μέρα είναι Πέμπτη (31 Σεπτεμβρίου) και στη ΜΕΘ νοσηλεύονται >>> διασωληνωμένοι και σε καταστολή 16 άνθρωποι. Την επόμενη μέρα, καθώς >>> ετοιμαζόταν το ρεπορτάζ που διαβάζετε, στη ΜΕΘ άδειασαν δύο κλίνες. Δύο >>> συνάνθρωποί μας δεν τα κατάφεραν. Ο ένας 82, η άλλη μόλις 54 ετών! Πενήντα >>> – πενήντα... αυτές είναι οι πιθανότητες επιβίωσης άπαξ και διασωληνωθείς! >>> >>> Το πρώτο σοκ διαδέχεται η συνειδητοποίηση των ηλικιών που αντικρίζουμε στον >>> τεράστιο, σε σχήμα Π, γυάλινο χώρο της ΜΕΘ. Ο κορωνοϊός σε αυτό το μέρος >>> δεν κοιτάζει ηλικίες. Η μετάλλαξη Δέλτα έχει ρίξει κατά πολύ τον ηλικιακό >>> μέσο όρο των ασθενών. Οι κλίνες καταλαμβάνονται πλέον όχι μόνο από >>> ηλικιωμένους μα κι από μεσήλικες. Σαραντάρηδες, πενηντάρηδες. Ο ένας δίπλα >>> στον άλλο, ο καθένας δίνει τη δική του δύσκολη μάχη. Άνθρωποι με ή χωρίς >>> υποκείμενα νοσήματα. Άνθρωποι ανεμβολίαστοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία. Στα >>> κρεβάτια οι ασθενείς είναι καθηλωμένοι και αδρανοποιημένοι. Οι ενδείξεις >>> στα μόνιτορ είναι η φωνή τους και κάθε γραμμή στις οθόνες είναι και μια >>> ελπίδα πως η μάχη κόντρα στον κορωνοϊό δεν έχει χαθεί. >>> Και στο προσκέφαλο των ασθενών οι φύλακες – άγγελοί τους. Για ώρες, >>> μερόνυχτα, για όσο χρειαστεί. Δουλεύουν διπλοβάρδιες, ρεπό και αργίες. >>> Χωρίς να βλέπουν ρολόι, δίχως να υπολογίζουν την κούραση. Οι γιατροί και οι >>> νοσηλευτές που με αυτοθυσία παλεύουν να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Φέρουν όλοι >>> τον ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό. Κανένα σημείο του σώματος δεν πρέπει >>> να είναι εκτεθειμένο στο περιβάλλον της Εντατικής. Μόνο τα μάτια ξεχωρίζουν >>> πίσω από τις μάσκες και τις ασπίδες προσώπου. Μάτια γεμάτα αγωνία και >>> ένταση για την πορεία των ασθενών τους. Είναι παράξενο, ίσως και άδικο, >>> αλλά όλοι όσοι διασωληνώνονται στις ΜΕΘ δεν έχουν δει ποτέ τα πρόσωπα των >>> γιατρών και των νοσηλευτών που με νύχια και δόντια τους κρατούν στη ζωή. >>> >>> Η έντονη κινητικότητα που επικρατεί έξω από την «κόκκινη ή λερωμένη» ζώνη >>> της Εντατικής μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Γιατροί και νοσοκόμοι >>> πηγαινοέρχονται ανήσυχοι, ελέγχοντας μέσω οπτικοακουστικού συστήματος την >>> ανάσα των ασθενών, τον κορεσμό του οξυγόνου, τους παλμούς της καρδιάς και >>> τις υπόλοιπες λειτουργίες του οργανισμού, προκειμένου να δουν αν >>> ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή που τους χορηγείται. Όσα μερόνυχτα >>> κι αν έχουν δουλέψει, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες, όλα βρίσκουν >>> νόημα όταν ένας ασθενής βελτιωθεί, όταν αποσωληνωθεί και πάρει εξιτήριο. >>> Ελπίδα και προσδοκία τους είναι να δουν τον ασθενή να βγαίνει όρθιος από το >>> νοσοκομείο. >>> >>> Η μοναξιά της Covid-19 >>> Όλοι οι ασθενείς με κορωνοϊό είτε νοσηλεύονται στη Μονάδα Εντατικής >>> Θεραπείας είτε νοσηλεύονται στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) – εκεί >>> όπου φιλοξενούνται επιβεβαιωμένα περιστατικά που είτε θα αναρρώσουν με την >>> υποβοήθηση της αναπνευστικής λειτουργίας, είτε θα οδηγηθούν στη διασωλήνωση >>> – είναι αποκομμένοι από συγγενείς και φίλους. Τα επισκεπτήρια απαγορεύονται >>> αυστηρώς. Η μόνη ανθρώπινη επαφή είναι το προσωπικό του νοσοκομείου. Οι >>> γιατροί και οι νοσηλευτές είναι η καινούρια τους οικογένεια. Καταλαβαίνει >>> λο
Re: [Orasi] Αγώνας ζωής και θανάτου στη ΜΕΘ του κορωνοϊού
καλό μεσημέρι σε όλη την ομάδα. Δεν ξέρω αν διαβάσατε το άρθρο. Έχω όμως να κάνω μια ερώτηση, και μία απορία. Από ποτέ εδώ και στα χρονικά υπάρχει 31 Σεπτεμβρίου;;; Καλή συνέχεια σε όλους και να ΣτΕ πάντα καλά, και να διαβάζουμε καλά τα άρθρα πρώτα και μετά να σχολιάζουμε. Στάλθηκε από το iPhone μου > 6 Οκτ 2021, 11:26, ο χρήστης «Σκορδίλης Σπύρος » έγραψε: > > Νίκο ευχαριστούμε. Μεγάλος πόνος Για τους ασθενείς και τους συγγενείς τους. > Τιμή και σεβασμός στο ιατρικό προσωπικό Σπύρος > >> 6 Οκτ 2021, 10:43, ο χρήστης «Nikos Demetriou >> » έγραψε: >> >> Από την ιστοσελίδα της εφημερίδας ο φιλελεύθερος. >> https://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/1307076/agnas-zois-kai-thanatoy-sti-meth-toy-koronoioy-eikones >> >> Παναγιώτα Χαραλάμπους >> Μόνο ο ήχος των μηχανημάτων σπάει τη σιωπή! Ήχος μονότονος, διαρκής, ήχος >> που τρυπάει τα μηνίγγια. Η ησυχία είναι καλό σημάδι. Το κακό σημάδι είναι >> όταν αρχίζει να χτυπάει σαν δαιμονισμένος ο ήχος απ’ τα μόνιτορ, ένδειξη >> ότι κάποιος ασθενής δεν πάει καλά. Παντού καλώδια, σωληνάκια, >> αναπνευστήρες. Αυτός είναι ο χώρος όπου καθημερινά δίνεται η πιο κρίσιμη >> μάχη. Αποκομμένος από τη βουή και την κίνηση του υπόλοιπου νοσοκομείου, >> γεμάτος αθόρυβες προσδοκίες και αβάσταχτες ματαιώσεις. Εκεί όπου οι >> άνθρωποι φεύγουν μόνοι, χωρίς τη δυνατότητα να δουν, να ακούσουν ή να >> αισθανθούν το άγγιγμα ενός αγαπημένου τους προσώπου. Όπως πολύ σωστά θα >> έχετε αντιληφθεί βρισκόμαστε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του >> Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, η οποία έχει μπει στην υπηρεσία των ασθενών >> με κορωνοϊό. Η μέρα είναι Πέμπτη (31 Σεπτεμβρίου) και στη ΜΕΘ νοσηλεύονται >> διασωληνωμένοι και σε καταστολή 16 άνθρωποι. Την επόμενη μέρα, καθώς >> ετοιμαζόταν το ρεπορτάζ που διαβάζετε, στη ΜΕΘ άδειασαν δύο κλίνες. Δύο >> συνάνθρωποί μας δεν τα κατάφεραν. Ο ένας 82, η άλλη μόλις 54 ετών! Πενήντα >> – πενήντα... αυτές είναι οι πιθανότητες επιβίωσης άπαξ και διασωληνωθείς! >> >> Το πρώτο σοκ διαδέχεται η συνειδητοποίηση των ηλικιών που αντικρίζουμε στον >> τεράστιο, σε σχήμα Π, γυάλινο χώρο της ΜΕΘ. Ο κορωνοϊός σε αυτό το μέρος >> δεν κοιτάζει ηλικίες. Η μετάλλαξη Δέλτα έχει ρίξει κατά πολύ τον ηλικιακό >> μέσο όρο των ασθενών. Οι κλίνες καταλαμβάνονται πλέον όχι μόνο από >> ηλικιωμένους μα κι από μεσήλικες. Σαραντάρηδες, πενηντάρηδες. Ο ένας δίπλα >> στον άλλο, ο καθένας δίνει τη δική του δύσκολη μάχη. Άνθρωποι με ή χωρίς >> υποκείμενα νοσήματα. Άνθρωποι ανεμβολίαστοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία. Στα >> κρεβάτια οι ασθενείς είναι καθηλωμένοι και αδρανοποιημένοι. Οι ενδείξεις >> στα μόνιτορ είναι η φωνή τους και κάθε γραμμή στις οθόνες είναι και μια >> ελπίδα πως η μάχη κόντρα στον κορωνοϊό δεν έχει χαθεί. >> Και στο προσκέφαλο των ασθενών οι φύλακες – άγγελοί τους. Για ώρες, >> μερόνυχτα, για όσο χρειαστεί. Δουλεύουν διπλοβάρδιες, ρεπό και αργίες. >> Χωρίς να βλέπουν ρολόι, δίχως να υπολογίζουν την κούραση. Οι γιατροί και οι >> νοσηλευτές που με αυτοθυσία παλεύουν να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Φέρουν όλοι >> τον ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό. Κανένα σημείο του σώματος δεν πρέπει >> να είναι εκτεθειμένο στο περιβάλλον της Εντατικής. Μόνο τα μάτια ξεχωρίζουν >> πίσω από τις μάσκες και τις ασπίδες προσώπου. Μάτια γεμάτα αγωνία και >> ένταση για την πορεία των ασθενών τους. Είναι παράξενο, ίσως και άδικο, >> αλλά όλοι όσοι διασωληνώνονται στις ΜΕΘ δεν έχουν δει ποτέ τα πρόσωπα των >> γιατρών και των νοσηλευτών που με νύχια και δόντια τους κρατούν στη ζωή. >> >> Η έντονη κινητικότητα που επικρατεί έξω από την «κόκκινη ή λερωμένη» ζώνη >> της Εντατικής μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Γιατροί και νοσοκόμοι >> πηγαινοέρχονται ανήσυχοι, ελέγχοντας μέσω οπτικοακουστικού συστήματος την >> ανάσα των ασθενών, τον κορεσμό του οξυγόνου, τους παλμούς της καρδιάς και >> τις υπόλοιπες λειτουργίες του οργανισμού, προκειμένου να δουν αν >> ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή που τους χορηγείται. Όσα μερόνυχτα >> κι αν έχουν δουλέψει, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες, όλα βρίσκουν >> νόημα όταν ένας ασθενής βελτιωθεί, όταν αποσωληνωθεί και πάρει εξιτήριο. >> Ελπίδα και προσδοκία τους είναι να δουν τον ασθενή να βγαίνει όρθιος από το >> νοσοκομείο. >> >> Η μοναξιά της Covid-19 >> Όλοι οι ασθενείς με κορωνοϊό είτε νοσηλεύονται στη Μονάδα Εντατικής >> Θεραπείας είτε νοσηλεύονται στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) – εκεί >> όπου φιλοξενούνται επιβεβαιωμένα περιστατικά που είτε θα αναρρώσουν με την >> υποβοήθηση της αναπνευστικής λειτουργίας, είτε θα οδηγηθούν στη διασωλήνωση >> – είναι αποκομμένοι από συγγενείς και φίλους. Τα επισκεπτήρια απαγορεύονται >> αυστηρώς. Η μόνη ανθρώπινη επαφή είναι το προσωπικό του νοσοκομείου. Οι >> γιατροί και οι νοσηλευτές είναι η καινούρια τους οικογένεια. Καταλαβαίνει >> λοιπόν κανείς τη μοναξιά των ασθενών και την αγωνία των οικείων τους, >> γεγονός σκληρό και απάνθρωπο, αλλά αναγκαίο. >> Οι πιο… τυχεροί, αυτοί που έχουν επαφή με το περιβάλλον και νοσηλεύονται σε >> απλό θάλαμο, μπορούν να μιλήσουν στους δικούς τους με βιντ
Re: [Orasi] Αγώνας ζωής και θανάτου στη ΜΕΘ του κορωνοϊού
Νίκο ευχαριστούμε. Μεγάλος πόνος Για τους ασθενείς και τους συγγενείς τους. Τιμή και σεβασμός στο ιατρικό προσωπικό Σπύρος > 6 Οκτ 2021, 10:43, ο χρήστης «Nikos Demetriou > » έγραψε: > > Από την ιστοσελίδα της εφημερίδας ο φιλελεύθερος. > https://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/1307076/agnas-zois-kai-thanatoy-sti-meth-toy-koronoioy-eikones > > Παναγιώτα Χαραλάμπους > Μόνο ο ήχος των μηχανημάτων σπάει τη σιωπή! Ήχος μονότονος, διαρκής, ήχος > που τρυπάει τα μηνίγγια. Η ησυχία είναι καλό σημάδι. Το κακό σημάδι είναι > όταν αρχίζει να χτυπάει σαν δαιμονισμένος ο ήχος απ’ τα μόνιτορ, ένδειξη > ότι κάποιος ασθενής δεν πάει καλά. Παντού καλώδια, σωληνάκια, > αναπνευστήρες. Αυτός είναι ο χώρος όπου καθημερινά δίνεται η πιο κρίσιμη > μάχη. Αποκομμένος από τη βουή και την κίνηση του υπόλοιπου νοσοκομείου, > γεμάτος αθόρυβες προσδοκίες και αβάσταχτες ματαιώσεις. Εκεί όπου οι > άνθρωποι φεύγουν μόνοι, χωρίς τη δυνατότητα να δουν, να ακούσουν ή να > αισθανθούν το άγγιγμα ενός αγαπημένου τους προσώπου. Όπως πολύ σωστά θα > έχετε αντιληφθεί βρισκόμαστε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του > Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, η οποία έχει μπει στην υπηρεσία των ασθενών > με κορωνοϊό. Η μέρα είναι Πέμπτη (31 Σεπτεμβρίου) και στη ΜΕΘ νοσηλεύονται > διασωληνωμένοι και σε καταστολή 16 άνθρωποι. Την επόμενη μέρα, καθώς > ετοιμαζόταν το ρεπορτάζ που διαβάζετε, στη ΜΕΘ άδειασαν δύο κλίνες. Δύο > συνάνθρωποί μας δεν τα κατάφεραν. Ο ένας 82, η άλλη μόλις 54 ετών! Πενήντα > – πενήντα... αυτές είναι οι πιθανότητες επιβίωσης άπαξ και διασωληνωθείς! > > Το πρώτο σοκ διαδέχεται η συνειδητοποίηση των ηλικιών που αντικρίζουμε στον > τεράστιο, σε σχήμα Π, γυάλινο χώρο της ΜΕΘ. Ο κορωνοϊός σε αυτό το μέρος > δεν κοιτάζει ηλικίες. Η μετάλλαξη Δέλτα έχει ρίξει κατά πολύ τον ηλικιακό > μέσο όρο των ασθενών. Οι κλίνες καταλαμβάνονται πλέον όχι μόνο από > ηλικιωμένους μα κι από μεσήλικες. Σαραντάρηδες, πενηντάρηδες. Ο ένας δίπλα > στον άλλο, ο καθένας δίνει τη δική του δύσκολη μάχη. Άνθρωποι με ή χωρίς > υποκείμενα νοσήματα. Άνθρωποι ανεμβολίαστοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία. Στα > κρεβάτια οι ασθενείς είναι καθηλωμένοι και αδρανοποιημένοι. Οι ενδείξεις > στα μόνιτορ είναι η φωνή τους και κάθε γραμμή στις οθόνες είναι και μια > ελπίδα πως η μάχη κόντρα στον κορωνοϊό δεν έχει χαθεί. > Και στο προσκέφαλο των ασθενών οι φύλακες – άγγελοί τους. Για ώρες, > μερόνυχτα, για όσο χρειαστεί. Δουλεύουν διπλοβάρδιες, ρεπό και αργίες. > Χωρίς να βλέπουν ρολόι, δίχως να υπολογίζουν την κούραση. Οι γιατροί και οι > νοσηλευτές που με αυτοθυσία παλεύουν να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Φέρουν όλοι > τον ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό. Κανένα σημείο του σώματος δεν πρέπει > να είναι εκτεθειμένο στο περιβάλλον της Εντατικής. Μόνο τα μάτια ξεχωρίζουν > πίσω από τις μάσκες και τις ασπίδες προσώπου. Μάτια γεμάτα αγωνία και > ένταση για την πορεία των ασθενών τους. Είναι παράξενο, ίσως και άδικο, > αλλά όλοι όσοι διασωληνώνονται στις ΜΕΘ δεν έχουν δει ποτέ τα πρόσωπα των > γιατρών και των νοσηλευτών που με νύχια και δόντια τους κρατούν στη ζωή. > > Η έντονη κινητικότητα που επικρατεί έξω από την «κόκκινη ή λερωμένη» ζώνη > της Εντατικής μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Γιατροί και νοσοκόμοι > πηγαινοέρχονται ανήσυχοι, ελέγχοντας μέσω οπτικοακουστικού συστήματος την > ανάσα των ασθενών, τον κορεσμό του οξυγόνου, τους παλμούς της καρδιάς και > τις υπόλοιπες λειτουργίες του οργανισμού, προκειμένου να δουν αν > ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή που τους χορηγείται. Όσα μερόνυχτα > κι αν έχουν δουλέψει, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες, όλα βρίσκουν > νόημα όταν ένας ασθενής βελτιωθεί, όταν αποσωληνωθεί και πάρει εξιτήριο. > Ελπίδα και προσδοκία τους είναι να δουν τον ασθενή να βγαίνει όρθιος από το > νοσοκομείο. > > Η μοναξιά της Covid-19 > Όλοι οι ασθενείς με κορωνοϊό είτε νοσηλεύονται στη Μονάδα Εντατικής > Θεραπείας είτε νοσηλεύονται στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) – εκεί > όπου φιλοξενούνται επιβεβαιωμένα περιστατικά που είτε θα αναρρώσουν με την > υποβοήθηση της αναπνευστικής λειτουργίας, είτε θα οδηγηθούν στη διασωλήνωση > – είναι αποκομμένοι από συγγενείς και φίλους. Τα επισκεπτήρια απαγορεύονται > αυστηρώς. Η μόνη ανθρώπινη επαφή είναι το προσωπικό του νοσοκομείου. Οι > γιατροί και οι νοσηλευτές είναι η καινούρια τους οικογένεια. Καταλαβαίνει > λοιπόν κανείς τη μοναξιά των ασθενών και την αγωνία των οικείων τους, > γεγονός σκληρό και απάνθρωπο, αλλά αναγκαίο. > Οι πιο… τυχεροί, αυτοί που έχουν επαφή με το περιβάλλον και νοσηλεύονται σε > απλό θάλαμο, μπορούν να μιλήσουν στους δικούς τους με βιντεοκλήση. Κι απλά > ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να βγουν από το νοσοκομείο και θα ανταμώσουν και > πάλι. Όσοι έχουν περάσει από αυτή τη θέση, θυμούνται την απομόνωση που > ένιωθαν όσο βρίσκονταν μόνοι με τις σκέψεις τους σε αυτή τη δύσκολη > περιπέτεια της ζωή τους. Για τους υπόλοιπους που βρίσκονται σε καταστολή, > το προσωπικό του νοσοκομείου αναλαμβάνει το δύσκολο και άχαρο έργο της > τηλεφωνικής ενημέρωσης των οικογενειών τους. Κάποιοι α
[Orasi] Αγώνας ζωής και θανάτου στη ΜΕΘ του κορωνοϊού
Από την ιστοσελίδα της εφημερίδας ο φιλελεύθερος. https://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/1307076/agnas-zois-kai-thanatoy-sti-meth-toy-koronoioy-eikones Παναγιώτα Χαραλάμπους Μόνο ο ήχος των μηχανημάτων σπάει τη σιωπή! Ήχος μονότονος, διαρκής, ήχος που τρυπάει τα μηνίγγια. Η ησυχία είναι καλό σημάδι. Το κακό σημάδι είναι όταν αρχίζει να χτυπάει σαν δαιμονισμένος ο ήχος απ’ τα μόνιτορ, ένδειξη ότι κάποιος ασθενής δεν πάει καλά. Παντού καλώδια, σωληνάκια, αναπνευστήρες. Αυτός είναι ο χώρος όπου καθημερινά δίνεται η πιο κρίσιμη μάχη. Αποκομμένος από τη βουή και την κίνηση του υπόλοιπου νοσοκομείου, γεμάτος αθόρυβες προσδοκίες και αβάσταχτες ματαιώσεις. Εκεί όπου οι άνθρωποι φεύγουν μόνοι, χωρίς τη δυνατότητα να δουν, να ακούσουν ή να αισθανθούν το άγγιγμα ενός αγαπημένου τους προσώπου. Όπως πολύ σωστά θα έχετε αντιληφθεί βρισκόμαστε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, η οποία έχει μπει στην υπηρεσία των ασθενών με κορωνοϊό. Η μέρα είναι Πέμπτη (31 Σεπτεμβρίου) και στη ΜΕΘ νοσηλεύονται διασωληνωμένοι και σε καταστολή 16 άνθρωποι. Την επόμενη μέρα, καθώς ετοιμαζόταν το ρεπορτάζ που διαβάζετε, στη ΜΕΘ άδειασαν δύο κλίνες. Δύο συνάνθρωποί μας δεν τα κατάφεραν. Ο ένας 82, η άλλη μόλις 54 ετών! Πενήντα – πενήντα... αυτές είναι οι πιθανότητες επιβίωσης άπαξ και διασωληνωθείς! Το πρώτο σοκ διαδέχεται η συνειδητοποίηση των ηλικιών που αντικρίζουμε στον τεράστιο, σε σχήμα Π, γυάλινο χώρο της ΜΕΘ. Ο κορωνοϊός σε αυτό το μέρος δεν κοιτάζει ηλικίες. Η μετάλλαξη Δέλτα έχει ρίξει κατά πολύ τον ηλικιακό μέσο όρο των ασθενών. Οι κλίνες καταλαμβάνονται πλέον όχι μόνο από ηλικιωμένους μα κι από μεσήλικες. Σαραντάρηδες, πενηντάρηδες. Ο ένας δίπλα στον άλλο, ο καθένας δίνει τη δική του δύσκολη μάχη. Άνθρωποι με ή χωρίς υποκείμενα νοσήματα. Άνθρωποι ανεμβολίαστοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία. Στα κρεβάτια οι ασθενείς είναι καθηλωμένοι και αδρανοποιημένοι. Οι ενδείξεις στα μόνιτορ είναι η φωνή τους και κάθε γραμμή στις οθόνες είναι και μια ελπίδα πως η μάχη κόντρα στον κορωνοϊό δεν έχει χαθεί. Και στο προσκέφαλο των ασθενών οι φύλακες – άγγελοί τους. Για ώρες, μερόνυχτα, για όσο χρειαστεί. Δουλεύουν διπλοβάρδιες, ρεπό και αργίες. Χωρίς να βλέπουν ρολόι, δίχως να υπολογίζουν την κούραση. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές που με αυτοθυσία παλεύουν να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Φέρουν όλοι τον ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό. Κανένα σημείο του σώματος δεν πρέπει να είναι εκτεθειμένο στο περιβάλλον της Εντατικής. Μόνο τα μάτια ξεχωρίζουν πίσω από τις μάσκες και τις ασπίδες προσώπου. Μάτια γεμάτα αγωνία και ένταση για την πορεία των ασθενών τους. Είναι παράξενο, ίσως και άδικο, αλλά όλοι όσοι διασωληνώνονται στις ΜΕΘ δεν έχουν δει ποτέ τα πρόσωπα των γιατρών και των νοσηλευτών που με νύχια και δόντια τους κρατούν στη ζωή. Η έντονη κινητικότητα που επικρατεί έξω από την «κόκκινη ή λερωμένη» ζώνη της Εντατικής μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Γιατροί και νοσοκόμοι πηγαινοέρχονται ανήσυχοι, ελέγχοντας μέσω οπτικοακουστικού συστήματος την ανάσα των ασθενών, τον κορεσμό του οξυγόνου, τους παλμούς της καρδιάς και τις υπόλοιπες λειτουργίες του οργανισμού, προκειμένου να δουν αν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή που τους χορηγείται. Όσα μερόνυχτα κι αν έχουν δουλέψει, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες, όλα βρίσκουν νόημα όταν ένας ασθενής βελτιωθεί, όταν αποσωληνωθεί και πάρει εξιτήριο. Ελπίδα και προσδοκία τους είναι να δουν τον ασθενή να βγαίνει όρθιος από το νοσοκομείο. Η μοναξιά της Covid-19 Όλοι οι ασθενείς με κορωνοϊό είτε νοσηλεύονται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας είτε νοσηλεύονται στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) – εκεί όπου φιλοξενούνται επιβεβαιωμένα περιστατικά που είτε θα αναρρώσουν με την υποβοήθηση της αναπνευστικής λειτουργίας, είτε θα οδηγηθούν στη διασωλήνωση – είναι αποκομμένοι από συγγενείς και φίλους. Τα επισκεπτήρια απαγορεύονται αυστηρώς. Η μόνη ανθρώπινη επαφή είναι το προσωπικό του νοσοκομείου. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές είναι η καινούρια τους οικογένεια. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς τη μοναξιά των ασθενών και την αγωνία των οικείων τους, γεγονός σκληρό και απάνθρωπο, αλλά αναγκαίο. Οι πιο… τυχεροί, αυτοί που έχουν επαφή με το περιβάλλον και νοσηλεύονται σε απλό θάλαμο, μπορούν να μιλήσουν στους δικούς τους με βιντεοκλήση. Κι απλά ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να βγουν από το νοσοκομείο και θα ανταμώσουν και πάλι. Όσοι έχουν περάσει από αυτή τη θέση, θυμούνται την απομόνωση που ένιωθαν όσο βρίσκονταν μόνοι με τις σκέψεις τους σε αυτή τη δύσκολη περιπέτεια της ζωή τους. Για τους υπόλοιπους που βρίσκονται σε καταστολή, το προσωπικό του νοσοκομείου αναλαμβάνει το δύσκολο και άχαρο έργο της τηλεφωνικής ενημέρωσης των οικογενειών τους. Κάποιοι απ’ αυτούς θα φύγουν εντέλει από τη ζωή χωρίς να πουν ούτε ένα αντίο. Ισορροπώντας μεταξύ Covid και non Covid Η νόσος Covid-19 απασχολεί μεγάλο αριθμό επαγγελματιών υγείας. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι για κάθε ασθενή που εισέρχεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας χρειάζονται τέσσερις νοσηλευτές το 24ωρο, συν εντατικολόγους, φυσιοθερ
