Added: trunk/PerformanceTests/Layout/line-layout-simple-bidi.html (0 => 286090)
--- trunk/PerformanceTests/Layout/line-layout-simple-bidi.html (rev 0)
+++ trunk/PerformanceTests/Layout/line-layout-simple-bidi.html 2021-11-20 04:50:28 UTC (rev 286090)
@@ -0,0 +1,998 @@
+<!DOCTYPE html>
+<html>
+<head>
+ <title>Line breaking performance test</title>
+ <script src=""
+</head>
+<body>
+ <pre id="log"></pre>
+ <div id="target" style="width: 300px; display: none">
+ <div style="text-align: center">
+ <h4>ARGUMENTUM</h4>
+ <p>
+ L. Sergius Catilina, אב homo patricii generis, אב magna vi et animi et
+ corporis, אב sed ingenio malo pravoque, אב praetorius, אב qui iam a. u. c. 689
+ caedem consulum facere eaque facta rerum potiri constituerat, אב casu autem
+ rem perficere prohibitus erat, אב ascitis ad consilium rei publicae
+ opprimendae hominibus omnis generis perditissiis atque audacissimis, אב quos
+ inopia, אב cupiditas, אב scelera stimulabant, אב consulatum in annum 691 p. u. c.
+ petivit, אב sed cum, אב quae in animo habebat, אב perniciosa rei publicae consilia
+ parum occultata essent, אב studiis bonorum omnium M. Tullius Cicero una cum
+ C. Antonio consul factus est. Qua re commotus L. Catilina M. Cicerone
+ C. Antonio consulibus cupidius etiam sua consilia recepit, אב quibus maxime
+ Ciceronis consulis diligentia restitit ad quem Catilinae eiusque sociorum
+ consilia a Fulvia, אב muliere nobili, אב quae rem habebat cum Q. Curio, אב qui
+ particeps fuit conspirationis illius, אב deferebantur. Cum autem ista mala
+ consilia contra salutem rei publicae a coniuratis inita apertius iam
+ agitarentur, אב senatus consultum factum est, אב darent operam consules, אב ne quid
+ res publica detrimenti caperet, אב effectumque est, אב ut Catilina spe
+ consulatus, אב quem in proximum annum petebat, אב excideret, אב designarenturque
+ D. Silanus et L. Murena. Quae cum ita essent, אב L. Catilina, אב qui iam ante
+ per Italiam ad homines seditiosos, אב maxime veteres L. Sullae milites, אב
+ concitandos nuntios miserat, אב ad C. Manlium, אב qui Faesulas, אב in urbem
+ Etruriae munitam, אב manum armatorum coegerat, אב proficisci constituit et
+ bellum patriae inferre convocatisque nocte, אב quae inter VIII et VII Id.
+ Novembres erat, אב sociis in domum M. Porci Laecae consilium, אב quod ceperat, אב
+ aperuit. אבQua in congregatione nocturna
+ duo equites Romani Ciceronem
+ consulem illa ipsa nocte ante lucem, אב cum sicut salutaturi eius domum
+ intrassent, אב interficiendum receperunt. M. Cicero vitatis insidiis proximo
+ die, אב qui fuit a. d. VI Id. Novembres, אב dispositis praesidiis senatum in
+ templum Iovis Statoris convocavit, אב quo cum Catilina quasi sui purgandi
+ causa venisset, אב Cicero eam, אב quae infra legitur, אב orationem in Catilinam
+ vehementissime invehens habuit.
+ </p>
+ <p>
+ Quo usque tandem abutere, אב Catilina, אב patientia nostra? quam diu etiam
+ furor iste tuus nos eludet? quem ad finem sese effrenata iactabit
+ audacia? Nihilne te nocturnum praesidium Palati, אב nihil urbis vigiliae, אב
+ nihil timor populi, אב nihil concursus bonorum omnium, אב nihil hic munitissimus
+ habendi senatus locus, אב nihil horum ora voltusque moverunt? Patere tua
+ consilia non sentis, אב constrictam iam horum omnium scientia teneri
+ coniurationem tuam non vides? Quid proxima, אב quid superiore nocte egeris, אב
+ ubi fueris, אב quos convocaveris, אב quid consilii ceperis, אב quem nostrum
+ ignorare arbitraris? O tempora, אב o mores! Senatus haec intellegit. consul
+ videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, אב fit
+ publici consilii particeps, אב notat et designat oculis ad caedem unum
+ quemque nostrum. Nos autem fortes viri satis facere rei publicae videmur, אב
+ si istius furorem ac tela vitemus. Ad mortem te, אב Catilina, אב duci iussu
+ consulis iam pridem oportebat, אב in te conferri pestem, אב quam tu in nos
+ [omnes iam diu] machinaris. An vero vir amplissumus, אב P. Scipio, אב pontifex
+ maximus, אב Ti. Gracchum mediocriter labefactantem statum rei publicae
+ privatus interfecit; Catilinam orbem terrae caede atque incendiis vastare
+ cupientem nos consules perferemus? Nam illa nimis antiqua praetereo, אב quod
+ C. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu sua occidit.
+ Fuit, אב fuit ista quondam in hac re publica virtus, אב ut viri fortes
+ acrioribus suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem
+ coercerent. Habemus senatus consultum in te, אב Catilina, אב vehemens et grave, אב
+ non deest rei publicae consilium neque auctoritas huius ordinis; nos, אב nos, אב
+ dico aperte, אב consules desumus. Decrevit quondam senatus, אב ut L. Opimius
+ consul videret, אב ne quid res publica detrimenti caperet; nox nulla
+ intercessit; interfectus est propter quasdam seditionum suspiciones
+ C. Gracchus, אב clarissimo patre, אב avo, אב maioribus, אב occisus est cum liberis
+ M. Fulvius consularis. Simili senatus consulto C. Mario et L. Valerio
+ consulibus est permissa res publica; num unum diem postea L. Saturninum
+ tribunum pl. et C. Servilium praetorem mors ac rei publicae poena
+ remorata est? At [vero] nos vicesimum iam diem patimur hebescere aciem
+ horum auctoritatis. Habemus enim huiusce modi senatus consultum, אב verum
+ inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, אב quo ex senatus consulto
+ confestim te interfectum esse, אב Catilina, אב convenit. Vivis, אב et vivis non ad
+ deponendam, אב sed ad confirmandam audaciam. Cupio, אב patres conscripti, אב me
+ esse clementem, אב cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum
+ videri, אב sed iam me ipse inertiae nequitiaeque condemno. Castra sunt in
+ Italia contra populum Romanum in Etruriae faucibus conlocata, אב crescit in
+ dies singulos hostium numerus; eorum autem castrorum imperatorem ducemque
+ hostium intra moenia atque adeo in senatu videmus intestinam aliquam
+ cotidie perniciem rei publicae molientem. Si te iam, אב Catilina, אב
+ comprehendi, אב si interfici iussero, אב credo, אב erit verendum mihi, אב ne non
+ potius hoc omnes boni serius a me quam quisquam crudelius factum esse
+ dicat. Verum ego hoc, אב quod iam pridem factum esse oportuit, אב certa de
+ causa nondum adducor ut faciam. Tum denique interficiere, אב cum iam nemo
+ tam inprobus, אב tam perditus, אב tam tui similis inveniri poterit, אב qui id non
+ iure factum esse fateatur. Quamdiu quisquam erit, אב qui te defendere
+ audeat, אב vives, אב et vives ita, אב ut [nunc] vivis. multis meis et firmis
+ praesidiis obsessus, אב ne commovere te contra rem publicam possis. Multorum
+ te etiam oculi et aures non sentientem, אב sicut adhuc fecerunt, אב
+ speculabuntur atque custodient.
+ </p>
+ </div>
+ <div style="text-align: right">
+ <h4>ARGUMENTUM</h4>
+ <p>
+ L. Sergius Catilina, אב homo patricii generis, אב magna vi et animi et
+ corporis, אב sed ingenio malo pravoque, אב praetorius, אב qui iam a. u. c. 689
+ caedem consulum facere eaque facta rerum potiri constituerat, אב casu autem
+ rem perficere prohibitus erat, אב ascitis ad consilium rei publicae
+ opprimendae hominibus omnis generis perditissiis atque audacissimis, אב quos
+ inopia, אב cupiditas, אב scelera stimulabant, אב consulatum in annum 691 p. u. c.
+ petivit, אב sed cum, אב quae in animo habebat, אב perniciosa rei publicae consilia
+ parum occultata essent, אב studiis bonorum omnium M. Tullius Cicero una cum
+ C. Antonio consul factus est. Qua re commotus L. Catilina M. Cicerone
+ C. Antonio consulibus cupidius etiam sua consilia recepit, אב quibus maxime
+ Ciceronis consulis diligentia restitit ad quem Catilinae eiusque sociorum
+ consilia a Fulvia, אב muliere nobili, אב quae rem habebat cum Q. Curio, אב qui
+ particeps fuit conspirationis illius, אב deferebantur. Cum autem ista mala
+ consilia contra salutem rei publicae a coniuratis inita apertius iam
+ agitarentur, אב senatus consultum factum est, אב darent operam consules, אב ne quid
+ res publica detrimenti caperet, אב effectumque est, אב ut Catilina spe
+ consulatus, אב quem in proximum annum petebat, אב excideret, אב designarenturque
+ D. Silanus et L. Murena. Quae cum ita essent, אב L. Catilina, אב qui iam ante
+ per Italiam ad homines seditiosos, אב maxime veteres L. Sullae milites, אב
+ concitandos nuntios miserat, אב ad C. Manlium, אב qui Faesulas, אב in urbem
+ Etruriae munitam, אב manum armatorum coegerat, אב proficisci constituit et
+ bellum patriae inferre convocatisque nocte, אב quae inter VIII et VII Id.
+ Novembres erat, אב sociis in domum M. Porci Laecae consilium, אב quod ceperat, אב
+ aperuit. Qua in congregatione nocturna duo equites Romani Ciceronem
+ consulem illa ipsa nocte ante lucem, אב cum sicut salutaturi eius domum
+ intrassent, אב interficiendum receperunt. M. Cicero vitatis insidiis proximo
+ die, אב qui fuit a. d. VI Id. Novembres, אב dispositis praesidiis senatum in
+ templum Iovis Statoris convocavit, אב quo cum Catilina quasi sui purgandi
+ causa venisset, אב Cicero eam, אב quae infra legitur, אב orationem in Catilinam
+ vehementissime invehens habuit.
+ </p>
+ <p>
+ Quo usque tandem abutere, אב Catilina, אב patientia nostra? quam diu etiam
+ furor iste tuus nos eludet? quem ad finem sese effrenata iactabit
+ audacia? Nihilne te nocturnum praesidium Palati, אב nihil urbis vigiliae, אב
+ nihil timor populi, אב nihil concursus bonorum omnium, אב nihil hic munitissimus
+ habendi senatus locus, אב nihil horum ora voltusque moverunt? Patere tua
+ consilia non sentis, אב constrictam iam horum omnium scientia teneri
+ coniurationem tuam non vides? Quid proxima, אב quid superiore nocte egeris, אב
+ ubi fueris, אב quos convocaveris, אב quid consilii ceperis, אב quem nostrum
+ ignorare arbitraris? O tempora, אב o mores! Senatus haec intellegit. consul
+ videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, אב fit
+ publici consilii particeps, אב notat et designat oculis ad caedem unum
+ quemque nostrum. Nos autem fortes viri satis facere rei publicae videmur, אב
+ si istius furorem ac tela vitemus. Ad mortem te, אב Catilina, אב duci iussu
+ consulis iam pridem oportebat, אב in te conferri pestem, אב quam tu in nos
+ [omnes iam diu] machinaris. An vero vir amplissumus, אב P. Scipio, אב pontifex
+ maximus, אב Ti. Gracchum mediocriter labefactantem statum rei publicae
+ privatus interfecit; Catilinam orbem terrae caede atque incendiis vastare
+ cupientem nos consules perferemus? Nam illa nimis antiqua praetereo, אב quod
+ C. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu sua occidit.
+ Fuit, אב fuit ista quondam in hac re publica virtus, אב ut viri fortes
+ acrioribus suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem
+ coercerent. Habemus senatus consultum in te, אב Catilina, אב vehemens et grave, אב
+ non deest rei publicae consilium neque auctoritas huius ordinis; nos, אב nos, אב
+ dico aperte, אב consules desumus. Decrevit quondam senatus, אב ut L. Opimius
+ consul videret, אב ne quid res publica detrimenti caperet; nox nulla
+ intercessit; interfectus est propter quasdam seditionum suspiciones
+ C. Gracchus, אב clarissimo patre, אב avo, אב maioribus, אב occisus est cum liberis
+ M. Fulvius consularis. Simili senatus consulto C. Mario et L. Valerio
+ consulibus est permissa res publica; num unum diem postea L. Saturninum
+ tribunum pl. et C. Servilium praetorem mors ac rei publicae poena
+ remorata est? At [vero] nos vicesimum iam diem patimur hebescere aciem
+ horum auctoritatis. Habemus enim huiusce modi senatus consultum, אב verum
+ inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, אב quo ex senatus consulto
+ confestim te interfectum esse, אב Catilina, אב convenit. Vivis, אב et vivis non ad
+ deponendam, אב sed ad confirmandam audaciam. Cupio, אב patres conscripti, אב me
+ esse clementem, אב cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum
+ videri, אב sed iam me ipse inertiae nequitiaeque condemno. Castra sunt in
+ Italia contra populum Romanum in Etruriae faucibus conlocata, אב crescit in
+ dies singulos hostium numerus; eorum autem castrorum imperatorem ducemque
+ hostium intra moenia atque adeo in senatu videmus intestinam aliquam
+ cotidie perniciem rei publicae molientem. Si te iam, אב Catilina, אב
+ comprehendi, אב si interfici iussero, אב credo, אב erit verendum mihi, אב ne non
+ potius hoc omnes boni serius a me quam quisquam crudelius factum esse
+ dicat. Verum ego hoc, אב quod iam pridem factum esse oportuit, אב certa de
+ causa nondum adducor ut faciam. Tum denique interficiere, אב cum iam nemo
+ tam inprobus, אב tam perditus, אב tam tui similis inveniri poterit, אב qui id non
+ iure factum esse fateatur. Quamdiu quisquam erit, אב qui te defendere
+ audeat, אב vives, אב et vives ita, אב ut [nunc] vivis. multis meis et firmis
+ praesidiis obsessus, אב ne commovere te contra rem publicam possis. Multorum
+ te etiam oculi et aures non sentientem, אב sicut adhuc fecerunt, אב
+ speculabuntur atque custodient.
+ </p>
+ </div>
+ <div style="text-align: justify">
+ <h4>ARGUMENTUM</h4>
+ <p>
+ L. Sergius Catilina, אב homo patricii generis, אב magna vi et animi et
+ corporis, אב sed ingenio malo pravoque, אב praetorius, אב qui iam a. u. c. 689
+ caedem consulum facere eaque facta rerum potiri constituerat, אב casu autem
+ rem perficere prohibitus erat, אב ascitis ad consilium rei publicae
+ opprimendae hominibus omnis generis perditissiis atque audacissimis, אב quos
+ inopia, אב cupiditas, אב scelera stimulabant, אב consulatum in annum 691 p. u. c.
+ petivit, אב sed cum, אב quae in animo habebat, אב perniciosa rei publicae consilia
+ parum occultata essent, אב studiis bonorum omnium M. Tullius Cicero una cum
+ C. Antonio consul factus est. Qua re commotus L. Catilina M. Cicerone
+ C. Antonio consulibus cupidius etiam sua consilia recepit, אב quibus maxime
+ Ciceronis consulis diligentia restitit ad quem Catilinae eiusque sociorum
+ consilia a Fulvia, אב muliere nobili, אב quae rem habebat cum Q. Curio, אב qui
+ particeps fuit conspirationis illius, אב deferebantur. Cum autem ista mala
+ consilia contra salutem rei publicae a coniuratis inita apertius iam
+ agitarentur, אב senatus consultum factum est, אב darent operam consules, אב ne quid
+ res publica detrimenti caperet, אב effectumque est, אב ut Catilina spe
+ consulatus, אב quem in proximum annum petebat, אב excideret, אב designarenturque
+ D. Silanus et L. Murena. Quae cum ita essent, אב L. Catilina, אב qui iam ante
+ per Italiam ad homines seditiosos, אב maxime veteres L. Sullae milites, אב
+ concitandos nuntios miserat, אב ad C. Manlium, אב qui Faesulas, אב in urbem
+ Etruriae munitam, אב manum armatorum coegerat, אב proficisci constituit et
+ bellum patriae inferre convocatisque nocte, אב quae inter VIII et VII Id.
+ Novembres erat, אב sociis in domum M. Porci Laecae consilium, אב quod ceperat, אב
+ aperuit. Qua in congregatione nocturna duo equites Romani Ciceronem
+ consulem illa ipsa nocte ante lucem, אב cum sicut salutaturi eius domum
+ intrassent, אב interficiendum receperunt. M. Cicero vitatis insidiis proximo
+ die, אב qui fuit a. d. VI Id. Novembres, אב dispositis praesidiis senatum in
+ templum Iovis Statoris convocavit, אב quo cum Catilina quasi sui purgandi
+ causa venisset, אב Cicero eam, אב quae infra legitur, אב orationem in Catilinam
+ vehementissime invehens habuit.
+ </p>
+ <p>
+ Quo usque tandem abutere, אב Catilina, אב patientia nostra? quam diu etiam
+ furor iste tuus nos eludet? quem ad finem sese effrenata iactabit
+ audacia? Nihilne te nocturnum praesidium Palati, אב nihil urbis vigiliae, אב
+ nihil timor populi, אב nihil concursus bonorum omnium, אב nihil hic munitissimus
+ habendi senatus locus, אב nihil horum ora voltusque moverunt? Patere tua
+ consilia non sentis, אב constrictam iam horum omnium scientia teneri
+ coniurationem tuam non vides? Quid proxima, אב quid superiore nocte egeris, אב
+ ubi fueris, אב quos convocaveris, אב quid consilii ceperis, אב quem nostrum
+ ignorare arbitraris? O tempora, אב o mores! Senatus haec intellegit. consul
+ videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, אב fit
+ publici consilii particeps, אב notat et designat oculis ad caedem unum
+ quemque nostrum. Nos autem fortes viri satis facere rei publicae videmur, אב
+ si istius furorem ac tela vitemus. Ad mortem te, אב Catilina, אב duci iussu
+ consulis iam pridem oportebat, אב in te conferri pestem, אב quam tu in nos
+ [omnes iam diu] machinaris. An vero vir amplissumus, אב P. Scipio, אב pontifex
+ maximus, אב Ti. Gracchum mediocriter labefactantem statum rei publicae
+ privatus interfecit; Catilinam orbem terrae caede atque incendiis vastare
+ cupientem nos consules perferemus? Nam illa nimis antiqua praetereo, אב quod
+ C. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu sua occidit.
+ Fuit, אב fuit ista quondam in hac re publica virtus, אב ut viri fortes
+ acrioribus suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem
+ coercerent. Habemus senatus consultum in te, אב Catilina, אב vehemens et grave, אב
+ non deest rei publicae consilium neque auctoritas huius ordinis; nos, אב nos, אב
+ dico aperte, אב consules desumus. Decrevit quondam senatus, אב ut L. Opimius
+ consul videret, אב ne quid res publica detrimenti caperet; nox nulla
+ intercessit; interfectus est propter quasdam seditionum suspiciones
+ C. Gracchus, אב clarissimo patre, אב avo, אב maioribus, אב occisus est cum liberis
+ M. Fulvius consularis. Simili senatus consulto C. Mario et L. Valerio
+ consulibus est permissa res publica; num unum diem postea L. Saturninum
+ tribunum pl. et C. Servilium praetorem mors ac rei publicae poena
+ remorata est? At [vero] nos vicesimum iam diem patimur hebescere aciem
+ horum auctoritatis. Habemus enim huiusce modi senatus consultum, אב verum
+ inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, אב quo ex senatus consulto
+ confestim te interfectum esse, אב Catilina, אב convenit. Vivis, אב et vivis non ad
+ deponendam, אב sed ad confirmandam audaciam. Cupio, אב patres conscripti, אב me
+ esse clementem, אב cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum
+ videri, אב sed iam me ipse inertiae nequitiaeque condemno. Castra sunt in
+ Italia contra populum Romanum in Etruriae faucibus conlocata, אב crescit in
+ dies singulos hostium numerus; eorum autem castrorum imperatorem ducemque
+ hostium intra moenia atque adeo in senatu videmus intestinam aliquam
+ cotidie perniciem rei publicae molientem. Si te iam, אב Catilina, אב
+ comprehendi, אב si interfici iussero, אב credo, אב erit verendum mihi, אב ne non
+ potius hoc omnes boni serius a me quam quisquam crudelius factum esse
+ dicat. Verum ego hoc, אב quod iam pridem factum esse oportuit, אב certa de
+ causa nondum adducor ut faciam. Tum denique interficiere, אב cum iam nemo
+ tam inprobus, אב tam perditus, אב tam tui similis inveniri poterit, אב qui id non
+ iure factum esse fateatur. Quamdiu quisquam erit, אב qui te defendere
+ audeat, אב vives, אב et vives ita, אב ut [nunc] vivis. multis meis et firmis
+ praesidiis obsessus, אב ne commovere te contra rem publicam possis. Multorum
+ te etiam oculi et aures non sentientem, אב sicut adhuc fecerunt, אב
+ speculabuntur atque custodient.
+ </p>
+ </div>
+ <div style="white-space: pre">
+ <h4>ARGUMENTUM</h4>
+ <p>
+ L. Sergius Catilina, אב homo patricii generis, אב magna vi et animi et
+ corporis, אב sed ingenio malo pravoque, אב praetorius, אב qui iam a. u. c. 689
+ caedem consulum facere eaque facta rerum potiri constituerat, אב casu autem
+ rem perficere prohibitus erat, אב ascitis ad consilium rei publicae
+ opprimendae hominibus omnis generis perditissiis atque audacissimis, אב quos
+ inopia, אב cupiditas, אב scelera stimulabant, אב consulatum in annum 691 p. u. c.
+ petivit, אב sed cum, אב quae in animo habebat, אב perniciosa rei publicae consilia
+ parum occultata essent, אב studiis bonorum omnium M. Tullius Cicero una cum
+ C. Antonio consul factus est. Qua re commotus L. Catilina M. Cicerone
+ C. Antonio consulibus cupidius etiam sua consilia recepit, אב quibus maxime
+ Ciceronis consulis diligentia restitit ad quem Catilinae eiusque sociorum
+ consilia a Fulvia, אב muliere nobili, אב quae rem habebat cum Q. Curio, אב qui
+ particeps fuit conspirationis illius, אב deferebantur. Cum autem ista mala
+ consilia contra salutem rei publicae a coniuratis inita apertius iam
+ agitarentur, אב senatus consultum factum est, אב darent operam consules, אב ne quid
+ res publica detrimenti caperet, אב effectumque est, אב ut Catilina spe
+ consulatus, אב quem in proximum annum petebat, אב excideret, אב designarenturque
+ D. Silanus et L. Murena. Quae cum ita essent, אב L. Catilina, אב qui iam ante
+ per Italiam ad homines seditiosos, אב maxime veteres L. Sullae milites, אב
+ concitandos nuntios miserat, אב ad C. Manlium, אב qui Faesulas, אב in urbem
+ Etruriae munitam, אב manum armatorum coegerat, אב proficisci constituit et
+ bellum patriae inferre convocatisque nocte, אב quae inter VIII et VII Id.
+ Novembres erat, אב sociis in domum M. Porci Laecae consilium, אב quod ceperat, אב
+ aperuit. Qua in congregatione nocturna duo equites Romani Ciceronem
+ consulem illa ipsa nocte ante lucem, אב cum sicut salutaturi eius domum
+ intrassent, אב interficiendum receperunt. M. Cicero vitatis insidiis proximo
+ die, אב qui fuit a. d. VI Id. Novembres, אב dispositis praesidiis senatum in
+ templum Iovis Statoris convocavit, אב quo cum Catilina quasi sui purgandi
+ causa venisset, אב Cicero eam, אב quae infra legitur, אב orationem in Catilinam
+ vehementissime invehens habuit.
+ </p>
+ <p>
+ Quo usque tandem abutere, אב Catilina, אב patientia nostra? quam diu etiam
+ furor iste tuus nos eludet? quem ad finem sese effrenata iactabit
+ audacia? Nihilne te nocturnum praesidium Palati, אב nihil urbis vigiliae, אב
+ nihil timor populi, אב nihil concursus bonorum omnium, אב nihil hic munitissimus
+ habendi senatus locus, אב nihil horum ora voltusque moverunt? Patere tua
+ consilia non sentis, אב constrictam iam horum omnium scientia teneri
+ coniurationem tuam non vides? Quid proxima, אב quid superiore nocte egeris, אב
+ ubi fueris, אב quos convocaveris, אב quid consilii ceperis, אב quem nostrum
+ ignorare arbitraris? O tempora, אב o mores! Senatus haec intellegit. consul
+ videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, אב fit
+ publici consilii particeps, אב notat et designat oculis ad caedem unum
+ quemque nostrum. Nos autem fortes viri satis facere rei publicae videmur, אב
+ si istius furorem ac tela vitemus. Ad mortem te, אב Catilina, אב duci iussu
+ consulis iam pridem oportebat, אב in te conferri pestem, אב quam tu in nos
+ [omnes iam diu] machinaris. An vero vir amplissumus, אב P. Scipio, אב pontifex
+ maximus, אב Ti. Gracchum mediocriter labefactantem statum rei publicae
+ privatus interfecit; Catilinam orbem terrae caede atque incendiis vastare
+ cupientem nos consules perferemus? Nam illa nimis antiqua praetereo, אב quod
+ C. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu sua occidit.
+ Fuit, אב fuit ista quondam in hac re publica virtus, אב ut viri fortes
+ acrioribus suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem
+ coercerent. Habemus senatus consultum in te, אב Catilina, אב vehemens et grave, אב
+ non deest rei publicae consilium neque auctoritas huius ordinis; nos, אב nos, אב
+ dico aperte, אב consules desumus. Decrevit quondam senatus, אב ut L. Opimius
+ consul videret, אב ne quid res publica detrimenti caperet; nox nulla
+ intercessit; interfectus est propter quasdam seditionum suspiciones
+ C. Gracchus, אב clarissimo patre, אב avo, אב maioribus, אב occisus est cum liberis
+ M. Fulvius consularis. Simili senatus consulto C. Mario et L. Valerio
+ consulibus est permissa res publica; num unum diem postea L. Saturninum
+ tribunum pl. et C. Servilium praetorem mors ac rei publicae poena
+ remorata est? At [vero] nos vicesimum iam diem patimur hebescere aciem
+ horum auctoritatis. Habemus enim huiusce modi senatus consultum, אב verum
+ inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, אב quo ex senatus consulto
+ confestim te interfectum esse, אב Catilina, אב convenit. Vivis, אב et vivis non ad
+ deponendam, אב sed ad confirmandam audaciam. Cupio, אב patres conscripti, אב me
+ esse clementem, אב cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum
+ videri, אב sed iam me ipse inertiae nequitiaeque condemno. Castra sunt in
+ Italia contra populum Romanum in Etruriae faucibus conlocata, אב crescit in
+ dies singulos hostium numerus; eorum autem castrorum imperatorem ducemque
+ hostium intra moenia atque adeo in senatu videmus intestinam aliquam
+ cotidie perniciem rei publicae molientem. Si te iam, אב Catilina, אב
+ comprehendi, אב si interfici iussero, אב credo, אב erit verendum mihi, אב ne non
+ potius hoc omnes boni serius a me quam quisquam crudelius factum esse
+ dicat. Verum ego hoc, אב quod iam pridem factum esse oportuit, אב certa de
+ causa nondum adducor ut faciam. Tum denique interficiere, אב cum iam nemo
+ tam inprobus, אב tam perditus, אב tam tui similis inveniri poterit, אב qui id non
+ iure factum esse fateatur. Quamdiu quisquam erit, אב qui te defendere
+ audeat, אב vives, אב et vives ita, אב ut [nunc] vivis. multis meis et firmis
+ praesidiis obsessus, אב ne commovere te contra rem publicam possis. Multorum
+ te etiam oculi et aures non sentientem, אב sicut adhuc fecerunt, אב
+ speculabuntur atque custodient.
+ </p>
+ </div>
+ <div style="overflow-wrap: break-word;">
+ <h4>ARGUMENTUM</h4>
+ <p>
+ L. Sergius Catilina, אב homo patricii generis, אב magna vi et animi et
+ corporis, אב sed ingenio malo pravoque, אב praetorius, אב qui iam a. u. c. 689
+ caedem consulum facere eaque facta rerum potiri constituerat, אב casu autem
+ rem perficere prohibitus erat, אב ascitis ad consilium rei publicae
+ opprimendae hominibus omnis generis perditissiis atque audacissimis, אב quos
+ inopia, אב cupiditas, אב scelera stimulabant, אב consulatum in annum 691 p. u. c.
+ petivit, אב sed cum, אב quae in animo habebat, אב perniciosa rei publicae consilia
+ parum occultata essent, אב studiis bonorum omnium M. Tullius Cicero una cum
+ C. Antonio consul factus est. Qua re commotus L. Catilina M. Cicerone
+ C. Antonio consulibus cupidius etiam sua consilia recepit, אב quibus maxime
+ Ciceronis consulis diligentia restitit ad quem Catilinae eiusque sociorum
+ consilia a Fulvia, אב muliere nobili, אב quae rem habebat cum Q. Curio, אב qui
+ particeps fuit conspirationis illius, אב deferebantur. Cum autem ista mala
+ consilia contra salutem rei publicae a coniuratis inita apertius iam
+ agitarentur, אב senatus consultum factum est, אב darent operam consules, אב ne quid
+ res publica detrimenti caperet, אב effectumque est, אב ut Catilina spe
+ consulatus, אב quem in proximum annum petebat, אב excideret, אב designarenturque
+ D. Silanus et L. Murena. Quae cum ita essent, אב L. Catilina, אב qui iam ante
+ per Italiam ad homines seditiosos, אב maxime veteres L. Sullae milites, אב
+ concitandos nuntios miserat, אב ad C. Manlium, אב qui Faesulas, אב in urbem
+ Etruriae munitam, אב manum armatorum coegerat, אב proficisci constituit et
+ bellum patriae inferre convocatisque nocte, אב quae inter VIII et VII Id.
+ Novembres erat, אב sociis in domum M. Porci Laecae consilium, אב quod ceperat, אב
+ aperuit. Qua in congregatione nocturna duo equites Romani Ciceronem
+ consulem illa ipsa nocte ante lucem, אב cum sicut salutaturi eius domum
+ intrassent, אב interficiendum receperunt. M. Cicero vitatis insidiis proximo
+ die, אב qui fuit a. d. VI Id. Novembres, אב dispositis praesidiis senatum in
+ templum Iovis Statoris convocavit, אב quo cum Catilina quasi sui purgandi
+ causa venisset, אב Cicero eam, אב quae infra legitur, אב orationem in Catilinam
+ vehementissime invehens habuit.
+ </p>
+ <p>
+ Quo usque tandem abutere, אב Catilina, אב patientia nostra? quam diu etiam
+ furor iste tuus nos eludet? quem ad finem sese effrenata iactabit
+ audacia? Nihilne te nocturnum praesidium Palati, אב nihil urbis vigiliae, אב
+ nihil timor populi, אב nihil concursus bonorum omnium, אב nihil hic munitissimus
+ habendi senatus locus, אב nihil horum ora voltusque moverunt? Patere tua
+ consilia non sentis, אב constrictam iam horum omnium scientia teneri
+ coniurationem tuam non vides? Quid proxima, אב quid superiore nocte egeris, אב
+ ubi fueris, אב quos convocaveris, אב quid consilii ceperis, אב quem nostrum
+ ignorare arbitraris? O tempora, אב o mores! Senatus haec intellegit. consul
+ videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, אב fit
+ publici consilii particeps, אב notat et designat oculis ad caedem unum
+ quemque nostrum. Nos autem fortes viri satis facere rei publicae videmur, אב
+ si istius furorem ac tela vitemus. Ad mortem te, אב Catilina, אב duci iussu
+ consulis iam pridem oportebat, אב in te conferri pestem, אב quam tu in nos
+ [omnes iam diu] machinaris. An vero vir amplissumus, אב P. Scipio, אב pontifex
+ maximus, אב Ti. Gracchum mediocriter labefactantem statum rei publicae
+ privatus interfecit; Catilinam orbem terrae caede atque incendiis vastare
+ cupientem nos consules perferemus? Nam illa nimis antiqua praetereo, אב quod
+ C. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu sua occidit.
+ Fuit, אב fuit ista quondam in hac re publica virtus, אב ut viri fortes
+ acrioribus suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem
+ coercerent. Habemus senatus consultum in te, אב Catilina, אב vehemens et grave, אב
+ non deest rei publicae consilium neque auctoritas huius ordinis; nos, אב nos, אב
+ dico aperte, אב consules desumus. Decrevit quondam senatus, אב ut L. Opimius
+ consul videret, אב ne quid res publica detrimenti caperet; nox nulla
+ intercessit; interfectus est propter quasdam seditionum suspiciones
+ C. Gracchus, אב clarissimo patre, אב avo, אב maioribus, אב occisus est cum liberis
+ M. Fulvius consularis. Simili senatus consulto C. Mario et L. Valerio
+ consulibus est permissa res publica; num unum diem postea L. Saturninum
+ tribunum pl. et C. Servilium praetorem mors ac rei publicae poena
+ remorata est? At [vero] nos vicesimum iam diem patimur hebescere aciem
+ horum auctoritatis. Habemus enim huiusce modi senatus consultum, אב verum
+ inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, אב quo ex senatus consulto
+ confestim te interfectum esse, אב Catilina, אב convenit. Vivis, אב et vivis non ad
+ deponendam, אב sed ad confirmandam audaciam. Cupio, אב patres conscripti, אב me
+ esse clementem, אב cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum
+ videri, אב sed iam me ipse inertiae nequitiaeque condemno. Castra sunt in
+ Italia contra populum Romanum in Etruriae faucibus conlocata, אב crescit in
+ dies singulos hostium numerus; eorum autem castrorum imperatorem ducemque
+ hostium intra moenia atque adeo in senatu videmus intestinam aliquam
+ cotidie perniciem rei publicae molientem. Si te iam, אב Catilina, אב
+ comprehendi, אב si interfici iussero, אב credo, אב erit verendum mihi, אב ne non
+ potius hoc omnes boni serius a me quam quisquam crudelius factum esse
+ dicat. Verum ego hoc, אב quod iam pridem factum esse oportuit, אב certa de
+ causa nondum adducor ut faciam. Tum denique interficiere, אב cum iam nemo
+ tam inprobus, אב tam perditus, אב tam tui similis inveniri poterit, אב qui id non
+ iure factum esse fateatur. Quamdiu quisquam erit, אב qui te defendere
+ audeat, אב vives, אב et vives ita, אב ut [nunc] vivis. multis meis et firmis
+ praesidiis obsessus, אב ne commovere te contra rem publicam possis. Multorum
+ te etiam oculi et aures non sentientem, אב sicut adhuc fecerunt, אב
+ speculabuntur atque custodient.
+ </p>
+ </div>
+ <pre>
+ <h4>ARGUMENTUM</h4>
+ <p>
+ L. Sergius Catilina, אב homo patricii generis, אב magna vi et animi et
+ corporis, אב sed ingenio malo pravoque, אב praetorius, אב qui iam a. u. c. 689
+ caedem consulum facere eaque facta rerum potiri constituerat, אב casu autem
+ rem perficere prohibitus erat, אב ascitis ad consilium rei publicae
+ opprimendae hominibus omnis generis perditissiis atque audacissimis, אב quos
+ inopia, אב cupiditas, אב scelera stimulabant, אב consulatum in annum 691 p. u. c.
+ petivit, אב sed cum, אב quae in animo habebat, אב perniciosa rei publicae consilia
+ parum occultata essent, אב studiis bonorum omnium M. Tullius Cicero una cum
+ C. Antonio consul factus est. Qua re commotus L. Catilina M. Cicerone
+ C. Antonio consulibus cupidius etiam sua consilia recepit, אב quibus maxime
+ Ciceronis consulis diligentia restitit ad quem Catilinae eiusque sociorum
+ consilia a Fulvia, אב muliere nobili, אב quae rem habebat cum Q. Curio, אב qui
+ particeps fuit conspirationis illius, אב deferebantur. Cum autem ista mala
+ consilia contra salutem rei publicae a coniuratis inita apertius iam
+ agitarentur, אב senatus consultum factum est, אב darent operam consules, אב ne quid
+ res publica detrimenti caperet, אב effectumque est, אב ut Catilina spe
+ consulatus, אב quem in proximum annum petebat, אב excideret, אב designarenturque
+ D. Silanus et L. Murena. Quae cum ita essent, אב L. Catilina, אב qui iam ante
+ per Italiam ad homines seditiosos, אב maxime veteres L. Sullae milites, אב
+ concitandos nuntios miserat, אב ad C. Manlium, אב qui Faesulas, אב in urbem
+ Etruriae munitam, אב manum armatorum coegerat, אב proficisci constituit et
+ bellum patriae inferre convocatisque nocte, אב quae inter VIII et VII Id.
+ Novembres erat, אב sociis in domum M. Porci Laecae consilium, אב quod ceperat, אב
+ aperuit. Qua in congregatione nocturna duo equites Romani Ciceronem
+ consulem illa ipsa nocte ante lucem, אב cum sicut salutaturi eius domum
+ intrassent, אב interficiendum receperunt. M. Cicero vitatis insidiis proximo
+ die, אב qui fuit a. d. VI Id. Novembres, אב dispositis praesidiis senatum in
+ templum Iovis Statoris convocavit, אב quo cum Catilina quasi sui purgandi
+ causa venisset, אב Cicero eam, אב quae infra legitur, אב orationem in Catilinam
+ vehementissime invehens habuit.
+ </p>
+ <p>
+ Quo usque tandem abutere, אב Catilina, אב patientia nostra? quam diu etiam
+ furor iste tuus nos eludet? quem ad finem sese effrenata iactabit
+ audacia? Nihilne te nocturnum praesidium Palati, אב nihil urbis vigiliae, אב
+ nihil timor populi, אב nihil concursus bonorum omnium, אב nihil hic munitissimus
+ habendi senatus locus, אב nihil horum ora voltusque moverunt? Patere tua
+ consilia non sentis, אב constrictam iam horum omnium scientia teneri
+ coniurationem tuam non vides? Quid proxima, אב quid superiore nocte egeris, אב
+ ubi fueris, אב quos convocaveris, אב quid consilii ceperis, אב quem nostrum
+ ignorare arbitraris? O tempora, אב o mores! Senatus haec intellegit. consul
+ videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, אב fit
+ publici consilii particeps, אב notat et designat oculis ad caedem unum
+ quemque nostrum. Nos autem fortes viri satis facere rei publicae videmur, אב
+ si istius furorem ac tela vitemus. Ad mortem te, אב Catilina, אב duci iussu
+ consulis iam pridem oportebat, אב in te conferri pestem, אב quam tu in nos
+ [omnes iam diu] machinaris. An vero vir amplissumus, אב P. Scipio, אב pontifex
+ maximus, אב Ti. Gracchum mediocriter labefactantem statum rei publicae
+ privatus interfecit; Catilinam orbem terrae caede atque incendiis vastare
+ cupientem nos consules perferemus? Nam illa nimis antiqua praetereo, אב quod
+ C. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu sua occidit.
+ Fuit, אב fuit ista quondam in hac re publica virtus, אב ut viri fortes
+ acrioribus suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem
+ coercerent. Habemus senatus consultum in te, אב Catilina, אב vehemens et grave, אב
+ non deest rei publicae consilium neque auctoritas huius ordinis; nos, אב nos, אב
+ dico aperte, אב consules desumus. Decrevit quondam senatus, אב ut L. Opimius
+ consul videret, אב ne quid res publica detrimenti caperet; nox nulla
+ intercessit; interfectus est propter quasdam seditionum suspiciones
+ C. Gracchus, אב clarissimo patre, אב avo, אב maioribus, אב occisus est cum liberis
+ M. Fulvius consularis. Simili senatus consulto C. Mario et L. Valerio
+ consulibus est permissa res publica; num unum diem postea L. Saturninum
+ tribunum pl. et C. Servilium praetorem mors ac rei publicae poena
+ remorata est? At [vero] nos vicesimum iam diem patimur hebescere aciem
+ horum auctoritatis. Habemus enim huiusce modi senatus consultum, אב verum
+ inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, אב quo ex senatus consulto
+ confestim te interfectum esse, אב Catilina, אב convenit. Vivis, אב et vivis non ad
+ deponendam, אב sed ad confirmandam audaciam. Cupio, אב patres conscripti, אב me
+ esse clementem, אב cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum
+ videri, אב sed iam me ipse inertiae nequitiaeque condemno. Castra sunt in
+ Italia contra populum Romanum in Etruriae faucibus conlocata, אב crescit in
+ dies singulos hostium numerus; eorum autem castrorum imperatorem ducemque
+ hostium intra moenia atque adeo in senatu videmus intestinam aliquam
+ cotidie perniciem rei publicae molientem. Si te iam, אב Catilina, אב
+ comprehendi, אב si interfici iussero, אב credo, אב erit verendum mihi, אב ne non
+ potius hoc omnes boni serius a me quam quisquam crudelius factum esse
+ dicat. Verum ego hoc, אב quod iam pridem factum esse oportuit, אב certa de
+ causa nondum adducor ut faciam. Tum denique interficiere, אב cum iam nemo
+ tam inprobus, אב tam perditus, אב tam tui similis inveniri poterit, אב qui id non
+ iure factum esse fateatur. Quamdiu quisquam erit, אב qui te defendere
+ audeat, אב vives, אב et vives ita, אב ut [nunc] vivis. multis meis et firmis
+ praesidiis obsessus, אב ne commovere te contra rem publicam possis. Multorum
+ te etiam oculi et aures non sentientem, אב sicut adhuc fecerunt, אב
+ speculabuntur atque custodient.
+ </p>
+ </pre>
+ <pre style="white-space: pre-wrap">
+ <h4>ARGUMENTUM</h4>
+ <p>
+ L. Sergius Catilina, אב homo patricii generis, אב magna vi et animi et
+ corporis, אב sed ingenio malo pravoque, אב praetorius, אב qui iam a. u. c. 689
+ caedem consulum facere eaque facta rerum potiri constituerat, אב casu autem
+ rem perficere prohibitus erat, אב ascitis ad consilium rei publicae
+ opprimendae hominibus omnis generis perditissiis atque audacissimis, אב quos
+ inopia, אב cupiditas, אב scelera stimulabant, אב consulatum in annum 691 p. u. c.
+ petivit, אב sed cum, אב quae in animo habebat, אב perniciosa rei publicae consilia
+ parum occultata essent, אב studiis bonorum omnium M. Tullius Cicero una cum
+ C. Antonio consul factus est. Qua re commotus L. Catilina M. Cicerone
+ C. Antonio consulibus cupidius etiam sua consilia recepit, אב quibus maxime
+ Ciceronis consulis diligentia restitit ad quem Catilinae eiusque sociorum
+ consilia a Fulvia, אב muliere nobili, אב quae rem habebat cum Q. Curio, אב qui
+ particeps fuit conspirationis illius, אב deferebantur. Cum autem ista mala
+ consilia contra salutem rei publicae a coniuratis inita apertius iam
+ agitarentur, אב senatus consultum factum est, אב darent operam consules, אב ne quid
+ res publica detrimenti caperet, אב effectumque est, אב ut Catilina spe
+ consulatus, אב quem in proximum annum petebat, אב excideret, אב designarenturque
+ D. Silanus et L. Murena. Quae cum ita essent, אב L. Catilina, אב qui iam ante
+ per Italiam ad homines seditiosos, אב maxime veteres L. Sullae milites, אב
+ concitandos nuntios miserat, אב ad C. Manlium, אב qui Faesulas, אב in urbem
+ Etruriae munitam, אב manum armatorum coegerat, אב proficisci constituit et
+ bellum patriae inferre convocatisque nocte, אב quae inter VIII et VII Id.
+ Novembres erat, אב sociis in domum M. Porci Laecae consilium, אב quod ceperat, אב
+ aperuit. Qua in congregatione nocturna duo equites Romani Ciceronem
+ consulem illa ipsa nocte ante lucem, אב cum sicut salutaturi eius domum
+ intrassent, אב interficiendum receperunt. M. Cicero vitatis insidiis proximo
+ die, אב qui fuit a. d. VI Id. Novembres, אב dispositis praesidiis senatum in
+ templum Iovis Statoris convocavit, אב quo cum Catilina quasi sui purgandi
+ causa venisset, אב Cicero eam, אב quae infra legitur, אב orationem in Catilinam
+ vehementissime invehens habuit.
+ </p>
+ <p>
+ Quo usque tandem abutere, אב Catilina, אב patientia nostra? quam diu etiam
+ furor iste tuus nos eludet? quem ad finem sese effrenata iactabit
+ audacia? Nihilne te nocturnum praesidium Palati, אב nihil urbis vigiliae, אב
+ nihil timor populi, אב nihil concursus bonorum omnium, אב nihil hic munitissimus
+ habendi senatus locus, אב nihil horum ora voltusque moverunt? Patere tua
+ consilia non sentis, אב constrictam iam horum omnium scientia teneri
+ coniurationem tuam non vides? Quid proxima, אב quid superiore nocte egeris, אב
+ ubi fueris, אב quos convocaveris, אב quid consilii ceperis, אב quem nostrum
+ ignorare arbitraris? O tempora, אב o mores! Senatus haec intellegit. consul
+ videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, אב fit
+ publici consilii particeps, אב notat et designat oculis ad caedem unum
+ quemque nostrum. Nos autem fortes viri satis facere rei publicae videmur, אב
+ si istius furorem ac tela vitemus. Ad mortem te, אב Catilina, אב duci iussu
+ consulis iam pridem oportebat, אב in te conferri pestem, אב quam tu in nos
+ [omnes iam diu] machinaris. An vero vir amplissumus, אב P. Scipio, אב pontifex
+ maximus, אב Ti. Gracchum mediocriter labefactantem statum rei publicae
+ privatus interfecit; Catilinam orbem terrae caede atque incendiis vastare
+ cupientem nos consules perferemus? Nam illa nimis antiqua praetereo, אב quod
+ C. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu sua occidit.
+ Fuit, אב fuit ista quondam in hac re publica virtus, אב ut viri fortes
+ acrioribus suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem
+ coercerent. Habemus senatus consultum in te, אב Catilina, אב vehemens et grave, אב
+ non deest rei publicae consilium neque auctoritas huius ordinis; nos, אב nos, אב
+ dico aperte, אב consules desumus. Decrevit quondam senatus, אב ut L. Opimius
+ consul videret, אב ne quid res publica detrimenti caperet; nox nulla
+ intercessit; interfectus est propter quasdam seditionum suspiciones
+ C. Gracchus, אב clarissimo patre, אב avo, אב maioribus, אב occisus est cum liberis
+ M. Fulvius consularis. Simili senatus consulto C. Mario et L. Valerio
+ consulibus est permissa res publica; num unum diem postea L. Saturninum
+ tribunum pl. et C. Servilium praetorem mors ac rei publicae poena
+ remorata est? At [vero] nos vicesimum iam diem patimur hebescere aciem
+ horum auctoritatis. Habemus enim huiusce modi senatus consultum, אב verum
+ inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, אב quo ex senatus consulto
+ confestim te interfectum esse, אב Catilina, אב convenit. Vivis, אב et vivis non ad
+ deponendam, אב sed ad confirmandam audaciam. Cupio, אב patres conscripti, אב me
+ esse clementem, אב cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum
+ videri, אב sed iam me ipse inertiae nequitiaeque condemno. Castra sunt in
+ Italia contra populum Romanum in Etruriae faucibus conlocata, אב crescit in
+ dies singulos hostium numerus; eorum autem castrorum imperatorem ducemque
+ hostium intra moenia atque adeo in senatu videmus intestinam aliquam
+ cotidie perniciem rei publicae molientem. Si te iam, אב Catilina, אב
+ comprehendi, אב si interfici iussero, אב credo, אב erit verendum mihi, אב ne non
+ potius hoc omnes boni serius a me quam quisquam crudelius factum esse
+ dicat. Verum ego hoc, אב quod iam pridem factum esse oportuit, אב certa de
+ causa nondum adducor ut faciam. Tum denique interficiere, אב cum iam nemo
+ tam inprobus, אב tam perditus, אב tam tui similis inveniri poterit, אב qui id non
+ iure factum esse fateatur. Quamdiu quisquam erit, אב qui te defendere
+ audeat, אב vives, אב et vives ita, אב ut [nunc] vivis. multis meis et firmis
+ praesidiis obsessus, אב ne commovere te contra rem publicam possis. Multorum
+ te etiam oculi et aures non sentientem, אב sicut adhuc fecerunt, אב
+ speculabuntur atque custodient.
+ </p>
+ </pre>
+ <pre style="white-space: pre-line">
+ <h4>ARGUMENTUM</h4>
+ <p>
+ L. Sergius Catilina, אב homo patricii generis, אב magna vi et animi et
+ corporis, אב sed ingenio malo pravoque, אב praetorius, אב qui iam a. u. c. 689
+ caedem consulum facere eaque facta rerum potiri constituerat, אב casu autem
+ rem perficere prohibitus erat, אב ascitis ad consilium rei publicae
+ opprimendae hominibus omnis generis perditissiis atque audacissimis, אב quos
+ inopia, אב cupiditas, אב scelera stimulabant, אב consulatum in annum 691 p. u. c.
+ petivit, אב sed cum, אב quae in animo habebat, אב perniciosa rei publicae consilia
+ parum occultata essent, אב studiis bonorum omnium M. Tullius Cicero una cum
+ C. Antonio consul factus est. Qua re commotus L. Catilina M. Cicerone
+ C. Antonio consulibus cupidius etiam sua consilia recepit, אב quibus maxime
+ Ciceronis consulis diligentia restitit ad quem Catilinae eiusque sociorum
+ consilia a Fulvia, אב muliere nobili, אב quae rem habebat cum Q. Curio, אב qui
+ particeps fuit conspirationis illius, אב deferebantur. Cum autem ista mala
+ consilia contra salutem rei publicae a coniuratis inita apertius iam
+ agitarentur, אב senatus consultum factum est, אב darent operam consules, אב ne quid
+ res publica detrimenti caperet, אב effectumque est, אב ut Catilina spe
+ consulatus, אב quem in proximum annum petebat, אב excideret, אב designarenturque
+ D. Silanus et L. Murena. Quae cum ita essent, אב L. Catilina, אב qui iam ante
+ per Italiam ad homines seditiosos, אב maxime veteres L. Sullae milites, אב
+ concitandos nuntios miserat, אב ad C. Manlium, אב qui Faesulas, אב in urbem
+ Etruriae munitam, אב manum armatorum coegerat, אב proficisci constituit et
+ bellum patriae inferre convocatisque nocte, אב quae inter VIII et VII Id.
+ Novembres erat, אב sociis in domum M. Porci Laecae consilium, אב quod ceperat, אב
+ aperuit. Qua in congregatione nocturna duo equites Romani Ciceronem
+ consulem illa ipsa nocte ante lucem, אב cum sicut salutaturi eius domum
+ intrassent, אב interficiendum receperunt. M. Cicero vitatis insidiis proximo
+ die, אב qui fuit a. d. VI Id. Novembres, אב dispositis praesidiis senatum in
+ templum Iovis Statoris convocavit, אב quo cum Catilina quasi sui purgandi
+ causa venisset, אב Cicero eam, אב quae infra legitur, אב orationem in Catilinam
+ vehementissime invehens habuit.
+ </p>
+ <p>
+ Quo usque tandem abutere, אב Catilina, אב patientia nostra? quam diu etiam
+ furor iste tuus nos eludet? quem ad finem sese effrenata iactabit
+ audacia? Nihilne te nocturnum praesidium Palati, אב nihil urbis vigiliae, אב
+ nihil timor populi, אב nihil concursus bonorum omnium, אב nihil hic munitissimus
+ habendi senatus locus, אב nihil horum ora voltusque moverunt? Patere tua
+ consilia non sentis, אב constrictam iam horum omnium scientia teneri
+ coniurationem tuam non vides? Quid proxima, אב quid superiore nocte egeris, אב
+ ubi fueris, אב quos convocaveris, אב quid consilii ceperis, אב quem nostrum
+ ignorare arbitraris? O tempora, אב o mores! Senatus haec intellegit. consul
+ videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, אב fit
+ publici consilii particeps, אב notat et designat oculis ad caedem unum
+ quemque nostrum. Nos autem fortes viri satis facere rei publicae videmur, אב
+ si istius furorem ac tela vitemus. Ad mortem te, אב Catilina, אב duci iussu
+ consulis iam pridem oportebat, אב in te conferri pestem, אב quam tu in nos
+ [omnes iam diu] machinaris. An vero vir amplissumus, אב P. Scipio, אב pontifex
+ maximus, אב Ti. Gracchum mediocriter labefactantem statum rei publicae
+ privatus interfecit; Catilinam orbem terrae caede atque incendiis vastare
+ cupientem nos consules perferemus? Nam illa nimis antiqua praetereo, אב quod
+ C. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu sua occidit.
+ Fuit, אב fuit ista quondam in hac re publica virtus, אב ut viri fortes
+ acrioribus suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem
+ coercerent. Habemus senatus consultum in te, אב Catilina, אב vehemens et grave, אב
+ non deest rei publicae consilium neque auctoritas huius ordinis; nos, אב nos, אב
+ dico aperte, אב consules desumus. Decrevit quondam senatus, אב ut L. Opimius
+ consul videret, אב ne quid res publica detrimenti caperet; nox nulla
+ intercessit; interfectus est propter quasdam seditionum suspiciones
+ C. Gracchus, אב clarissimo patre, אב avo, אב maioribus, אב occisus est cum liberis
+ M. Fulvius consularis. Simili senatus consulto C. Mario et L. Valerio
+ consulibus est permissa res publica; num unum diem postea L. Saturninum
+ tribunum pl. et C. Servilium praetorem mors ac rei publicae poena
+ remorata est? At [vero] nos vicesimum iam diem patimur hebescere aciem
+ horum auctoritatis. Habemus enim huiusce modi senatus consultum, אב verum
+ inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, אב quo ex senatus consulto
+ confestim te interfectum esse, אב Catilina, אב convenit. Vivis, אב et vivis non ad
+ deponendam, אב sed ad confirmandam audaciam. Cupio, אב patres conscripti, אב me
+ esse clementem, אב cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum
+ videri, אב sed iam me ipse inertiae nequitiaeque condemno. Castra sunt in
+ Italia contra populum Romanum in Etruriae faucibus conlocata, אב crescit in
+ dies singulos hostium numerus; eorum autem castrorum imperatorem ducemque
+ hostium intra moenia atque adeo in senatu videmus intestinam aliquam
+ cotidie perniciem rei publicae molientem. Si te iam, אב Catilina, אב
+ comprehendi, אב si interfici iussero, אב credo, אב erit verendum mihi, אב ne non
+ potius hoc omnes boni serius a me quam quisquam crudelius factum esse
+ dicat. Verum ego hoc, אב quod iam pridem factum esse oportuit, אב certa de
+ causa nondum adducor ut faciam. Tum denique interficiere, אב cum iam nemo
+ tam inprobus, אב tam perditus, אב tam tui similis inveniri poterit, אב qui id non
+ iure factum esse fateatur. Quamdiu quisquam erit, אב qui te defendere
+ audeat, אב vives, אב et vives ita, אב ut [nunc] vivis. multis meis et firmis
+ praesidiis obsessus, אב ne commovere te contra rem publicam possis. Multorum
+ te etiam oculi et aures non sentientem, אב sicut adhuc fecerunt, אב
+ speculabuntur atque custodient.
+ </p>
+ </pre>
+ <pre style="white-space: nowrap">
+ <h4>ARGUMENTUM</h4>
+ <p>
+ L. Sergius Catilina, אב homo patricii generis, אב magna vi et animi et
+ corporis, אב sed ingenio malo pravoque, אב praetorius, אב qui iam a. u. c. 689
+ caedem consulum facere eaque facta rerum potiri constituerat, אב casu autem
+ rem perficere prohibitus erat, אב ascitis ad consilium rei publicae
+ opprimendae hominibus omnis generis perditissiis atque audacissimis, אב quos
+ inopia, אב cupiditas, אב scelera stimulabant, אב consulatum in annum 691 p. u. c.
+ petivit, אב sed cum, אב quae in animo habebat, אב perniciosa rei publicae consilia
+ parum occultata essent, אב studiis bonorum omnium M. Tullius Cicero una cum
+ C. Antonio consul factus est. Qua re commotus L. Catilina M. Cicerone
+ C. Antonio consulibus cupidius etiam sua consilia recepit, אב quibus maxime
+ Ciceronis consulis diligentia restitit ad quem Catilinae eiusque sociorum
+ consilia a Fulvia, אב muliere nobili, אב quae rem habebat cum Q. Curio, אב qui
+ particeps fuit conspirationis illius, אב deferebantur. Cum autem ista mala
+ consilia contra salutem rei publicae a coniuratis inita apertius iam
+ agitarentur, אב senatus consultum factum est, אב darent operam consules, אב ne quid
+ res publica detrimenti caperet, אב effectumque est, אב ut Catilina spe
+ consulatus, אב quem in proximum annum petebat, אב excideret, אב designarenturque
+ D. Silanus et L. Murena. Quae cum ita essent, אב L. Catilina, אב qui iam ante
+ per Italiam ad homines seditiosos, אב maxime veteres L. Sullae milites, אב
+ concitandos nuntios miserat, אב ad C. Manlium, אב qui Faesulas, אב in urbem
+ Etruriae munitam, אב manum armatorum coegerat, אב proficisci constituit et
+ bellum patriae inferre convocatisque nocte, אב quae inter VIII et VII Id.
+ Novembres erat, אב sociis in domum M. Porci Laecae consilium, אב quod ceperat, אב
+ aperuit. Qua in congregatione nocturna duo equites Romani Ciceronem
+ consulem illa ipsa nocte ante lucem, אב cum sicut salutaturi eius domum
+ intrassent, אב interficiendum receperunt. M. Cicero vitatis insidiis proximo
+ die, אב qui fuit a. d. VI Id. Novembres, אב dispositis praesidiis senatum in
+ templum Iovis Statoris convocavit, אב quo cum Catilina quasi sui purgandi
+ causa venisset, אב Cicero eam, אב quae infra legitur, אב orationem in Catilinam
+ vehementissime invehens habuit.
+ </p>
+ <p>
+ Quo usque tandem abutere, אב Catilina, אב patientia nostra? quam diu etiam
+ furor iste tuus nos eludet? quem ad finem sese effrenata iactabit
+ audacia? Nihilne te nocturnum praesidium Palati, אב nihil urbis vigiliae, אב
+ nihil timor populi, אב nihil concursus bonorum omnium, אב nihil hic munitissimus
+ habendi senatus locus, אב nihil horum ora voltusque moverunt? Patere tua
+ consilia non sentis, אב constrictam iam horum omnium scientia teneri
+ coniurationem tuam non vides? Quid proxima, אב quid superiore nocte egeris, אב
+ ubi fueris, אב quos convocaveris, אב quid consilii ceperis, אב quem nostrum
+ ignorare arbitraris? O tempora, אב o mores! Senatus haec intellegit. consul
+ videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, אב fit
+ publici consilii particeps, אב notat et designat oculis ad caedem unum
+ quemque nostrum. Nos autem fortes viri satis facere rei publicae videmur, אב
+ si istius furorem ac tela vitemus. Ad mortem te, אב Catilina, אב duci iussu
+ consulis iam pridem oportebat, אב in te conferri pestem, אב quam tu in nos
+ [omnes iam diu] machinaris. An vero vir amplissumus, אב P. Scipio, אב pontifex
+ maximus, אב Ti. Gracchum mediocriter labefactantem statum rei publicae
+ privatus interfecit; Catilinam orbem terrae caede atque incendiis vastare
+ cupientem nos consules perferemus? Nam illa nimis antiqua praetereo, אב quod
+ C. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu sua occidit.
+ Fuit, אב fuit ista quondam in hac re publica virtus, אב ut viri fortes
+ acrioribus suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem
+ coercerent. Habemus senatus consultum in te, אב Catilina, אב vehemens et grave, אב
+ non deest rei publicae consilium neque auctoritas huius ordinis; nos, אב nos, אב
+ dico aperte, אב consules desumus. Decrevit quondam senatus, אב ut L. Opimius
+ consul videret, אב ne quid res publica detrimenti caperet; nox nulla
+ intercessit; interfectus est propter quasdam seditionum suspiciones
+ C. Gracchus, אב clarissimo patre, אב avo, אב maioribus, אב occisus est cum liberis
+ M. Fulvius consularis. Simili senatus consulto C. Mario et L. Valerio
+ consulibus est permissa res publica; num unum diem postea L. Saturninum
+ tribunum pl. et C. Servilium praetorem mors ac rei publicae poena
+ remorata est? At [vero] nos vicesimum iam diem patimur hebescere aciem
+ horum auctoritatis. Habemus enim huiusce modi senatus consultum, אב verum
+ inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, אב quo ex senatus consulto
+ confestim te interfectum esse, אב Catilina, אב convenit. Vivis, אב et vivis non ad
+ deponendam, אב sed ad confirmandam audaciam. Cupio, אב patres conscripti, אב me
+ esse clementem, אב cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum
+ videri, אב sed iam me ipse inertiae nequitiaeque condemno. Castra sunt in
+ Italia contra populum Romanum in Etruriae faucibus conlocata, אב crescit in
+ dies singulos hostium numerus; eorum autem castrorum imperatorem ducemque
+ hostium intra moenia atque adeo in senatu videmus intestinam aliquam
+ cotidie perniciem rei publicae molientem. Si te iam, אב Catilina, אב
+ comprehendi, אב si interfici iussero, אב credo, אב erit verendum mihi, אב ne non
+ potius hoc omnes boni serius a me quam quisquam crudelius factum esse
+ dicat. Verum ego hoc, אב quod iam pridem factum esse oportuit, אב certa de
+ causa nondum adducor ut faciam. Tum denique interficiere, אב cum iam nemo
+ tam inprobus, אב tam perditus, אב tam tui similis inveniri poterit, אב qui id non
+ iure factum esse fateatur. Quamdiu quisquam erit, אב qui te defendere
+ audeat, אב vives, אב et vives ita, אב ut [nunc] vivis. multis meis et firmis
+ praesidiis obsessus, אב ne commovere te contra rem publicam possis. Multorum
+ te etiam oculi et aures non sentientem, אב sicut adhuc fecerunt, אב
+ speculabuntur atque custodient.
+ </p>
+ </pre>
+ <pre style="white-space: pre-wrap; overflow-wrap:break-word">
+ <h4>ARGUMENTUM</h4>
+ <p>
+ L. Sergius Catilina, אב homo patricii generis, אב magna vi et animi et
+ corporis, אב sed ingenio malo pravoque, אב praetorius, אב qui iam a. u. c. 689
+ caedem consulum facere eaque facta rerum potiri constituerat, אב casu autem
+ rem perficere prohibitus erat, אב ascitis ad consilium rei publicae
+ opprimendae hominibus omnis generis perditissiis atque audacissimis, אב quos
+ inopia, אב cupiditas, אב scelera stimulabant, אב consulatum in annum 691 p. u. c.
+ petivit, אב sed cum, אב quae in animo habebat, אב perniciosa rei publicae consilia
+ parum occultata essent, אב studiis bonorum omnium M. Tullius Cicero una cum
+ C. Antonio consul factus est. Qua re commotus L. Catilina M. Cicerone
+ C. Antonio consulibus cupidius etiam sua consilia recepit, אב quibus maxime
+ Ciceronis consulis diligentia restitit ad quem Catilinae eiusque sociorum
+ consilia a Fulvia, אב muliere nobili, אב quae rem habebat cum Q. Curio, אב qui
+ particeps fuit conspirationis illius, אב deferebantur. Cum autem ista mala
+ consilia contra salutem rei publicae a coniuratis inita apertius iam
+ agitarentur, אב senatus consultum factum est, אב darent operam consules, אב ne quid
+ res publica detrimenti caperet, אב effectumque est, אב ut Catilina spe
+ consulatus, אב quem in proximum annum petebat, אב excideret, אב designarenturque
+ D. Silanus et L. Murena. Quae cum ita essent, אב L. Catilina, אב qui iam ante
+ per Italiam ad homines seditiosos, אב maxime veteres L. Sullae milites, אב
+ concitandos nuntios miserat, אב ad C. Manlium, אב qui Faesulas, אב in urbem
+ Etruriae munitam, אב manum armatorum coegerat, אב proficisci constituit et
+ bellum patriae inferre convocatisque nocte, אב quae inter VIII et VII Id.
+ Novembres erat, אב sociis in domum M. Porci Laecae consilium, אב quod ceperat, אב
+ aperuit. Qua in congregatione nocturna duo equites Romani Ciceronem
+ consulem illa ipsa nocte ante lucem, אב cum sicut salutaturi eius domum
+ intrassent, אב interficiendum receperunt. M. Cicero vitatis insidiis proximo
+ die, אב qui fuit a. d. VI Id. Novembres, אב dispositis praesidiis senatum in
+ templum Iovis Statoris convocavit, אב quo cum Catilina quasi sui purgandi
+ causa venisset, אב Cicero eam, אב quae infra legitur, אב orationem in Catilinam
+ vehementissime invehens habuit.
+ </p>
+ <p>
+ Quo usque tandem abutere, אב Catilina, אב patientia nostra? quam diu etiam
+ furor iste tuus nos eludet? quem ad finem sese effrenata iactabit
+ audacia? Nihilne te nocturnum praesidium Palati, אב nihil urbis vigiliae, אב
+ nihil timor populi, אב nihil concursus bonorum omnium, אב nihil hic munitissimus
+ habendi senatus locus, אב nihil horum ora voltusque moverunt? Patere tua
+ consilia non sentis, אב constrictam iam horum omnium scientia teneri
+ coniurationem tuam non vides? Quid proxima, אב quid superiore nocte egeris, אב
+ ubi fueris, אב quos convocaveris, אב quid consilii ceperis, אב quem nostrum
+ ignorare arbitraris? O tempora, אב o mores! Senatus haec intellegit. consul
+ videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, אב fit
+ publici consilii particeps, אב notat et designat oculis ad caedem unum
+ quemque nostrum. Nos autem fortes viri satis facere rei publicae videmur, אב
+ si istius furorem ac tela vitemus. Ad mortem te, אב Catilina, אב duci iussu
+ consulis iam pridem oportebat, אב in te conferri pestem, אב quam tu in nos
+ [omnes iam diu] machinaris. An vero vir amplissumus, אב P. Scipio, אב pontifex
+ maximus, אב Ti. Gracchum mediocriter labefactantem statum rei publicae
+ privatus interfecit; Catilinam orbem terrae caede atque incendiis vastare
+ cupientem nos consules perferemus? Nam illa nimis antiqua praetereo, אב quod
+ C. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu sua occidit.
+ Fuit, אב fuit ista quondam in hac re publica virtus, אב ut viri fortes
+ acrioribus suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem
+ coercerent. Habemus senatus consultum in te, אב Catilina, אב vehemens et grave, אב
+ non deest rei publicae consilium neque auctoritas huius ordinis; nos, אב nos, אב
+ dico aperte, אב consules desumus. Decrevit quondam senatus, אב ut L. Opimius
+ consul videret, אב ne quid res publica detrimenti caperet; nox nulla
+ intercessit; interfectus est propter quasdam seditionum suspiciones
+ C. Gracchus, אב clarissimo patre, אב avo, אב maioribus, אב occisus est cum liberis
+ M. Fulvius consularis. Simili senatus consulto C. Mario et L. Valerio
+ consulibus est permissa res publica; num unum diem postea L. Saturninum
+ tribunum pl. et C. Servilium praetorem mors ac rei publicae poena
+ remorata est? At [vero] nos vicesimum iam diem patimur hebescere aciem
+ horum auctoritatis. Habemus enim huiusce modi senatus consultum, אב verum
+ inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, אב quo ex senatus consulto
+ confestim te interfectum esse, אב Catilina, אב convenit. Vivis, אב et vivis non ad
+ deponendam, אב sed ad confirmandam audaciam. Cupio, אב patres conscripti, אב me
+ esse clementem, אב cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum
+ videri, אב sed iam me ipse inertiae nequitiaeque condemno. Castra sunt in
+ Italia contra populum Romanum in Etruriae faucibus conlocata, אב crescit in
+ dies singulos hostium numerus; eorum autem castrorum imperatorem ducemque
+ hostium intra moenia atque adeo in senatu videmus intestinam aliquam
+ cotidie perniciem rei publicae molientem. Si te iam, אב Catilina, אב
+ comprehendi, אב si interfici iussero, אב credo, אב erit verendum mihi, אב ne non
+ potius hoc omnes boni serius a me quam quisquam crudelius factum esse
+ dicat. Verum ego hoc, אב quod iam pridem factum esse oportuit, אב certa de
+ causa nondum adducor ut faciam. Tum denique interficiere, אב cum iam nemo
+ tam inprobus, אב tam perditus, אב tam tui similis inveniri poterit, אב qui id non
+ iure factum esse fateatur. Quamdiu quisquam erit, אב qui te defendere
+ audeat, אב vives, אב et vives ita, אב ut [nunc] vivis. multis meis et firmis
+ praesidiis obsessus, אב ne commovere te contra rem publicam possis. Multorum
+ te etiam oculi et aures non sentientem, אב sicut adhuc fecerunt, אב
+ speculabuntur atque custodient.
+ </p>
+ </pre>
+ <div>
+ <h4>ARGUMENTUM</h4>
+ <br>
+ L. Sergius Catilina, אב homo patricii generis, אב magna vi et animi et
+ corporis, אב sed ingenio malo pravoque, אב praetorius, אב qui iam a. u. c. 689
+ caedem consulum facere eaque facta rerum potiri constituerat, אב casu autem
+ rem perficere prohibitus erat, אב ascitis ad consilium rei publicae
+ opprimendae hominibus omnis generis perditissiis atque audacissimis, אב quos
+ inopia, אב cupiditas, אב scelera stimulabant, אב consulatum in annum 691 p. u. c.
+ petivit, אב sed cum, אב quae in animo habebat, אב perniciosa rei publicae consilia
+ parum occultata essent, אב studiis bonorum omnium M. Tullius Cicero una cum
+ C. Antonio consul factus est. Qua re commotus L. Catilina M. Cicerone
+ C. Antonio consulibus cupidius etiam sua consilia recepit, אב quibus maxime
+ Ciceronis consulis diligentia restitit ad quem Catilinae eiusque sociorum
+ consilia a Fulvia, אב muliere nobili, אב quae rem habebat cum Q. Curio, אב qui
+ particeps fuit conspirationis illius, אב deferebantur. Cum autem ista mala
+ consilia contra salutem rei publicae a coniuratis inita apertius iam
+ agitarentur, אב senatus consultum factum est, אב darent operam consules, אב ne quid
+ res publica detrimenti caperet, אב effectumque est, אב ut Catilina spe
+ consulatus, אב quem in proximum annum petebat, אב excideret, אב designarenturque
+ D. Silanus et L. Murena. Quae cum ita essent, אב L. Catilina, אב qui iam ante
+ per Italiam ad homines seditiosos, אב maxime veteres L. Sullae milites, אב
+ concitandos nuntios miserat, אב ad C. Manlium, אב qui Faesulas, אב in urbem
+ Etruriae munitam, אב manum armatorum coegerat, אב proficisci constituit et
+ bellum patriae inferre convocatisque nocte, אב quae inter VIII et VII Id.
+ Novembres erat, אב sociis in domum M. Porci Laecae consilium, אב quod ceperat, אב
+ aperuit. Qua in congregatione nocturna duo equites Romani Ciceronem
+ consulem illa ipsa nocte ante lucem, אב cum sicut salutaturi eius domum
+ intrassent, אב interficiendum receperunt. M. Cicero vitatis insidiis proximo
+ die, אב qui fuit a. d. VI Id. Novembres, אב dispositis praesidiis senatum in
+ templum Iovis Statoris convocavit, אב quo cum Catilina quasi sui purgandi
+ causa venisset, אב Cicero eam, אב quae infra legitur, אב orationem in Catilinam
+ vehementissime invehens habuit.
+ <br>
+ <br>
+ Quo usque tandem abutere, אב Catilina, אב patientia nostra? quam diu etiam
+ furor iste tuus nos eludet? quem ad finem sese effrenata iactabit
+ audacia? Nihilne te nocturnum praesidium Palati, אב nihil urbis vigiliae, אב
+ nihil timor populi, אב nihil concursus bonorum omnium, אב nihil hic munitissimus
+ habendi senatus locus, אב nihil horum ora voltusque moverunt? Patere tua
+ consilia non sentis, אב constrictam iam horum omnium scientia teneri
+ coniurationem tuam non vides? Quid proxima, אב quid superiore nocte egeris, אב
+ ubi fueris, אב quos convocaveris, אב quid consilii ceperis, אב quem nostrum
+ ignorare arbitraris? O tempora, אב o mores! Senatus haec intellegit. consul
+ videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, אב fit
+ publici consilii particeps, אב notat et designat oculis ad caedem unum
+ quemque nostrum. Nos autem fortes viri satis facere rei publicae videmur, אב
+ si istius furorem ac tela vitemus. Ad mortem te, אב Catilina, אב duci iussu
+ consulis iam pridem oportebat, אב in te conferri pestem, אב quam tu in nos
+ [omnes iam diu] machinaris. An vero vir amplissumus, אב P. Scipio, אב pontifex
+ maximus, אב Ti. Gracchum mediocriter labefactantem statum rei publicae
+ privatus interfecit; Catilinam orbem terrae caede atque incendiis vastare
+ cupientem nos consules perferemus? Nam illa nimis antiqua praetereo, אב quod
+ C. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu sua occidit.
+ Fuit, אב fuit ista quondam in hac re publica virtus, אב ut viri fortes
+ acrioribus suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem
+ coercerent. Habemus senatus consultum in te, אב Catilina, אב vehemens et grave, אב
+ non deest rei publicae consilium neque auctoritas huius ordinis; nos, אב nos, אב
+ dico aperte, אב consules desumus. Decrevit quondam senatus, אב ut L. Opimius
+ consul videret, אב ne quid res publica detrimenti caperet; nox nulla
+ intercessit; interfectus est propter quasdam seditionum suspiciones
+ C. Gracchus, אב clarissimo patre, אב avo, אב maioribus, אב occisus est cum liberis
+ M. Fulvius consularis. Simili senatus consulto C. Mario et L. Valerio
+ consulibus est permissa res publica; num unum diem postea L. Saturninum
+ tribunum pl. et C. Servilium praetorem mors ac rei publicae poena
+ remorata est? At [vero] nos vicesimum iam diem patimur hebescere aciem
+ horum auctoritatis. Habemus enim huiusce modi senatus consultum, אב verum
+ inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, אב quo ex senatus consulto
+ confestim te interfectum esse, אב Catilina, אב convenit. Vivis, אב et vivis non ad
+ deponendam, אב sed ad confirmandam audaciam. Cupio, אב patres conscripti, אב me
+ esse clementem, אב cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum
+ videri, אב sed iam me ipse inertiae nequitiaeque condemno. Castra sunt in
+ Italia contra populum Romanum in Etruriae faucibus conlocata, אב crescit in
+ dies singulos hostium numerus; eorum autem castrorum imperatorem ducemque
+ hostium intra moenia atque adeo in senatu videmus intestinam aliquam
+ cotidie perniciem rei publicae molientem. Si te iam, אב Catilina, אב
+ comprehendi, אב si interfici iussero, אב credo, אב erit verendum mihi, אב ne non
+ potius hoc omnes boni serius a me quam quisquam crudelius factum esse
+ dicat. Verum ego hoc, אב quod iam pridem factum esse oportuit, אב certa de
+ causa nondum adducor ut faciam. Tum denique interficiere, אב cum iam nemo
+ tam inprobus, אב tam perditus, אב tam tui similis inveniri poterit, אב qui id non
+ iure factum esse fateatur. Quamdiu quisquam erit, אב qui te defendere
+ audeat, אב vives, אב et vives ita, אב ut [nunc] vivis. multis meis et firmis
+ praesidiis obsessus, אב ne commovere te contra rem publicam possis. Multorum
+ te etiam oculi et aures non sentientem, אב sicut adhuc fecerunt, אב
+ speculabuntur atque custodient.
+ <br>
+ </div>
+ </div>
+ <script>
+ var target = document.getElementById("target");
+ var style = target.style;
+
+ function test() {
+ style.display = "block";
+ style.width = "280px";
+ target.offsetLeft;
+ style.width = "300px";
+ target.offsetLeft;
+ style.width = "290px";
+ target.offsetLeft;
+ style.display = "none";
+ }
+
+ PerfTestRunner.measureRunsPerSecond({ run: test });
+ </script>
+</body>
+</html>