Castellano. Carta abierta (2). Al Presidente del Paraguay. Campaña: “Guaraní: lengua oficial del Mercosur”
Guarani / avañe’ê. Kuatiañe'ê (2). Paraguái rendotápe. Ñamyerakuâ: "Guarani: Mercosur ñe'êteéramo" Português. Carta aberta (2). Ao Presidente do Paraguai. Campanha: “Guarani: língua oficial do Mercosul” English. Open letter (2). To the President of Paraguay. “Guarani: Official Mercosur language” campaign *============================================* Por favor, manden su propia petición para que el guaraní sea lengua oficial a todos los efectos del Mercosur a: [EMAIL PROTECTED] [EMAIL PROTECTED] [EMAIL PROTECTED] = Excelentísimo Señor Nicanor Duarte Frutos Presidente de la República del Paraguay Palacio de los López Asunción - Paraguay Sr. Presidente: Paraguay necesita un proyecto de país para todos los paraguayos. Un proyecto de país que ponga fin a las desigualdades, a las injusticias, a la violencia y a la corrupción. Un proyecto de país nuevo, de país poscolonial, que ponga fin de forma real y efectiva a la discriminación de la lengua guaraní. Un país con un proyecto compartido por todos con nuevos horizontes y nuevos retos colectivos. Sr. Presidente, el guaraní, a pesar de ser lengua oficial de la República del Paraguay desde 1992, está discriminado en su propio país. ¿De qué sirve enseñar el guaraní o en guaraní en todas las escuelas del Paraguay si la Administración paraguaya continúa funcionando, en sus usos escritos e incluso orales, únicamente en castellano? ¿Cómo podemos decir que se quiere promocionar de forma real el guaraní si el Gobierno del Paraguay no impulsa su uso? ¿Cómo podemos creernos que las autoridades paraguayas otorgan valor al guaraní si claudican en una exigencia fundamental como es que el guaraní sea a todos los efectos lengua oficial del Mercosur al lado del portugués y el castellano? ¿Cómo valorizaremos social y económicamente el guaraní si no se fomenta que haya medios de comunicación escritos y audiovisuales en guaraní, pensados en guaraní y vinculados a los intereses del Paraguay? Sr. Presidente, una lengua que no se use en todas las esferas de la realidad y cuyo aprendizaje y uso no tengan valor económico para sus hablantes, estará condenada a desaparecer. Usted, que durante el ejercicio del cargo de ministro de Educación (1993-1997 y 1999-2001) impulsó la enseñanza universal del guaraní —lengua nacional, primera, histórica, mayoritaria del Paraguay—, debería ser consciente de estos condicionantes y debería hacer lo posible para que en su país no se perpetúe una situación de discriminación contra el guaraní ni, mucho menos, que esta lengua —su propia lengua— muera y desaparezca. Los paraguayos, todos, deben saber guaraní y castellano, y el Estado, la Nación entera, debe funcionar en ambas lenguas. Dos mil millones de seres humanos, un tercio de la población mundial, ya hablan dos o más lenguas. Sr. Presidente, la actual discriminación contra el guaraní y la negativa a su promoción real en el Paraguay y en el Mercosur (una auténtica necesidad estratégica para la Nación), son una injusticia. Hay paraguayos de primera y paraguayos de segunda. Los paraguayos de primera, que habitualmente sólo hablan castellano, obligan a los demás paraguayos a renunciar a sí mismos y a relacionarse con ellos en castellano. Estos paraguayos de primera no solo no aprenden guaraní, sino que frecuentemente abrigan prejuicios contra esta lengua y sus hablantes, ¡sus propios compatriotas! Todos los paraguayos son —o deberían ser— iguales, y todos los paraguayos deberían saber guaraní y castellano (y otras lenguas); solo así se cerraría y se superaría una de las más graves fracturas de la sociedad paraguaya. Sr. Presidente, el guaraní no es ningún capricho. En su promoción radica el inicio de la reconciliación social y lingüística de los paraguayos, consigo mismos y con la comunidad. En su promoción real hay un inicio de proyecto de país. Un paraguayo que no entienda a sus compatriotas que hablan guaraní no los puede ni amar ni respetar de la misma forma que si los entendiese. Sr. Presidente, con esta carta abierta queremos pedirle dos cosas. En primer lugar, queremos que el Estado paraguayo tome de forma inmediata todas las medidas oportunas para promover el guaraní en el Paraguay, con el objetivo de que todos los paraguayos sepan guaraní y castellano, y de que la Nación funcione en ambas lenguas. Solicitamos la toma de las siguientes medidas: creación de un ente normativo de la lengua guaraní, aprobación de una ley de lenguas, adopción de una política lingüística para implementar el uso del guaraní en la Administración paraguaya y fomentar su uso en los medios de comunicación y el mundo económico, protección de las demás lenguas paraguayas. En segundo lugar, Sr. Presidente, queremos que el Estado paraguayo pida de forma inmediata que el guaraní sea, a todos los efectos, lengua oficial y de trabajo del Mercosur y, por extensión, del futuro Parlamento del Mercosur, al lado del castellano y el portugués. Asimismo, por su condición de lengua oficial estatal (la única lengua americana que goza de este privilegio), queremos que el guaraní sea la quinta lengua interamericana al lado del francés (que a pesar de ser lengua cooficial del Canadá, aspira a esta condición básicamente por la petición de la provincia francófona de Quebec), el inglés, el castellano y el portugués (lengua que en América también es oficial en un único estado). Sr. Presidente, le recordamos que expertos de toda América reunidos en II Seminario Interamericano sobre la Gestión de Lenguas (celebrado en Asunción entre el 4 y 6 de junio de 2003) formularon las siguiente recomendaciones: “15. Solicitar la inclusión del guaraní como idioma oficial del Mercosur junto al español y al portugués, y proponer a sus Estados Parte la adopción de políticas lingüísticas que aseguren un trato igualitario de las tres lenguas en los ámbitos de negociación. 16. Armonizar el sistema lingüístico del guaraní y desarrollar su terminología, con el fin de facilitar su empleo por hablantes dentro y fuera del Paraguay, procurando construir de ese modo una lengua más sólida, competitiva, y apta para ser empleada en todo tipo de situación comunicativa.” http://dtil.unilat.org/segundo_seminario/recomendaciones.htm (28.02.2006) Sr. Presidente, nos gustaría que usted y el Gobierno del Paraguay asumieran plenamente estos puntos y trabajasen para hacerlos efectivos. Sr. Presidente, en el guaraní y en el Paraguay confluyen unas características únicas y excepcionales, que lejos de ser vistas como un problema, como lo han hecho y lo hacen hasta hoy los “paraguayos de primera”, deben ser vistas como una enorme posibilidad para situar el país en el mundo. En el desarrollo del guaraní hay justicia social y desarrollo económico para todos (cabe solo pensar en los efectos beneficiosos de una oficialidad plena en el Mercosur y de la exportación de la experiencia paraguaya como modelo a seguir). Sr. Presidente, el Paraguay tiene el deber y la responsabilidad istórica —que deseamos no sea defraudada— de liderar en América la defensa de la diversidad cultural y lingüística, más allá de las palabras grandilocuentes pero vacías de contenidos. El Paraguay debe liderar un proceso continental de dignificación de la identidad americana: de su propia identidad. Haciéndolo abrirá una vía genuinamente americana para dar respuesta a la histórica y profunda petición de millones y millones de americanos de respeto hacia su dignidad y su identidad cultural y lingüística. Las lenguas americanas necesitan un caso de éxito para encontrar su propia forma de desarrollo real y crecimiento y convivencia con otras lenguas americanas y europeas. Las fórmulas, todas ellas multilingües, existen. Existen, pero tienen que encontrar la voluntad política de implementarlas y abandonar las políticas monolingüísticas y genocidas practicadas hasta el presente. Sr. Presidente, la globalización no implica solo proteger el francés del inglés, el castellano del inglés, el portugués del castellano, el inglés del chino...; implica proteger todas las lenguas y todas las expresiones culturales de la humanidad. Todas ellas, iguales en dignidad. Iguales en dignidad como lo son los seres humanos. El Paraguay está en condiciones de dignificar ante todo el mundo la rica diversidad cultural americana y de ganar proyección y reconocimiento internacional por ello. El Paraguay debe querer que el guaraní sea a todos los efectos lengua oficial real del país y debe exigir que el guaraní sea a todos los efectos lengua oficial real del Mercosur. Si no se salva el guaraní no se salvará ninguna lengua americana. Todas ellas, consciente o inconscientemente, tienen depositadas sus esperanzas en el éxito del guaraní. Sr. Presidente, el Paraguay tiene todo el derecho del mundo a tener su propio y único proyecto de nación —de la misma forma que Brasil, Argentina, Uruguay y Venezuela lo tienen. Un proyecto de nación justa para todos los paraguayos. Un proyecto que pasa, entre otras cosas, por dar valor económico al guaraní haciéndolo plenamente oficial en el Mercosur y en el Paraguay. No debe permitirse que los proyectos nacionales de otros países exijan la renuncia de la lengua americana histórica de la región del Mercosur a ser, a vivir y a crecer. ¿Por qué siempre se pide esto a los más débiles, a los más pequeños?, ¿la violencia, la fuerza, la demografía deben ser el único argumento en las relaciones entre los pueblos? De la misma forma que sería inaceptable para los brasileños o los argentinos que se les exigiese la renuncia a la plena oficialidad del portugués o del castellano en el Mercosur, estos deberían entender que nadie puede exigir a los paraguayos y a la comunidad de lengua guaraní, la renuncia a su condición de lengua oficial y de trabajo a todos los efectos. Debe construirse un mundo mejor. Mejor y más justo para todos. Sr. Presidente, a la espera de ver y conocer las gestiones emprendidas por la Presidencia del Paraguay a favor de la plena oficialidad del guaraní en el Paraguay, en el Mercosur y su futuro Parlamento, reciba un cordial saludo. Ñe'êeta rekávo Aty - Organización por el Multilingüismo Asunción/Barcelona, 28 de febrero de 2006 Disculpen sinceramente todas las molestias que este mensaje les haya podido ocasionar. Si no desean recibir más mensajes por favor manden un correo electrónico a: [EMAIL PROTECTED], y su dirección electrónica será borrada de forma permanente. *============================================* Pemondomína avei pene rembijeruretee guarani ha’e hagua Mercosur ñe'êteéramo opa mba’erã ko’ápe: [EMAIL PROTECTED] [EMAIL PROTECTED] [EMAIL PROTECTED] = Karai Nicanor Duarte Frutos Tetâ Paraguái Sâmbyhyhára Palacio de los López Paraguay - Paraguái Karai Tendota: Paraguái oikotevê tetâ pyahu opavave iñemoñarépe guarâ. Peteî tetâ pyahu opa hagua injusticia, violencia, pokarê ha oî hagua tekojoja. Peteî tetâ pyahu, poscolonial, opa hagua añetehápe guarani ñe’ê ñemboyke. Tetâ pyahu opavavépe guarâ, tetâ oñakârapu’â ha ipojáiva araíre opavave iñemoñare pytyvôme. Karai Tendota, guaraní, ha’éma lengua oficial Paraguáipe 1992 guive, upéicharô jepe oñemboyke gueteri chupe hetâ teépe. Mba’erâ oñembo’e guarani ha guaraníme opa mbo’ehaópe, Estado rembiapópe oñemba’apónterô gueteri castellano añómente, ñe’ê ha jahaípe? Mba’éichapa oje’e oñemyasâiseha guarani Gobierno voi ndoiporúirô? Mba’éicha ojeroviáta mburuvichakuéra paraguaigua omomba’eha guarani ndojepytaso mbaretéiramo guaraníre ha’e hagua avei lengua oficial Mercosur-pe, portugués ha castellano ykére? Mba’éicha ñamomba’éta social ha económicamente guarani noñembohapéiramo oî hagua medios de comunicación escritos ha audiovisuales guaraníme, ha ojoajúva Paraguái rembipotáre? Karai Tendota, peteî ñe’ê ndojepurúiva opa hendápe ha opa mba’erâ, ndoguerekóiva valor económico oñe’êvape, omanóne katuete. Nde remoñepyrûva’ekue, guarani ñembo’e mbo’ehaokuérape (1993-1997 ha 1999-2001) Ministerio de Educación remyakârô guare; ko’â mba’e ha’e tembiapo porâ remboguatava’ekue; iporâva’erâ aipórô reipytyvô ñe’ê guaraníme ikatu haguáicha oñemopeteî Paraguáipe castellano ykére; iporâva’erâ aipórô reipytyvô ojehapo’o hagua guarani ñemboyke. Rojerure ndéve rejepytaso hagua ore ykére ani hagua ko ñe’ê eirete ikangy térâ omano. Opavave Paraguái ñemoñare oñe’êkuaa ha oiporu porâva’erâ mokôive ñe’ê; Estado mba’apópe hi’âva’erâ ojeporu mokôive ñe’ê peteîcha. Heta hetave tapicha, dos millones, amo un tercio rupi, oî ko yvy ape ári oñe’êmava mokôi terâ hetave ñe’ê. Karai Tendóta, Guarani ñemboyke ñane retâ ha Mercosur ryepýpe ha’e peteî injusticia. Vaichánte oî Paraguái ñemoñare de primera ha de segunda-va. Umi “de primera-va” ha’e umi oñe’êva castellano-pe año, ha ojopýva ambue hetâyguápe omboyke hagua heko ha oñe’ê hagua hendivekuéra karaiñe’êmente; umi tapicha ndaha’éi noñe’êinteva guaraní, katu avei ndohechaporâi térâ oapo’i ko ñe’ême ha iporuvápe, ha ko´âva ha´ehína hetâguaite. Opavave Paraguái ñemoñare ningo peteîcha, ha opavave jaikuaava’erâ mokôive ñane ñe’ê; péicharamo oñoite ikatúta jahapo’o opaite mba’evaieta, ymaite guive omomarâva ñande rekove. Karai Tendota, Guarani ndaha’éi peteî kapríchonte. Oî hagua jekupyty ha joaju ñane retâyguakuéra ndive ñañepyrûva’erâ ñamyasâi, jaikuaauka, jaiporu ha jahayhuka ñe’ê guaraní, Paraguái pyahu ndaikatumo’âi ñamboguata guarani’ÿre. Tapicha noikümbýiva hetâygua oñe’êva guaraníme, ndaikatúi ohayhu ha omomba’eguasu chupe, noikûmbyigui chupe. Karai Tendota, ko kuatiañe’ême rojerurese ndéve mokôi mba’e. Ñepyrurâ, Estado paraguájo toheka pya’emi ikatúramo tape ikatu haguáicha omyasâi ha oikuaauka ñe’ê guarani ñane retâpýre, ikatu haguáicha opavave ñane retâygua oñe’êkuaa guarani ha castellano-pe, ha upéicha añetehápe ñane retâ rekove toku’e mokôive ñe’ême. Pevarâ rojerure ko’â tembiaporâ: toñemboguata peteî tapicha aty oñangarekótava guarani jeporúre, peteî ente normativo guaraníme guarâ; tosê peteî léi ñe’ênguéra jeporu rehegua; avei tojehecha tape ikatu haguáicha guarani ojeporu Estado rembiapópe, medios de comunicación-kuéra jeporúpe ha avei economía jeku’épe; amo hu’âme rojerure toñeipytyvô avei ambue ñe’ê ñane retâyguáva ndaha’éiva guarani ha castellano. Avei rojerure, Karai Tendota, Estado Paraguayo toheka tape guarani ha’e hagua Mercosur ñe’êtee opa tambiaporâ; ha amo gotyove taha’e avei Parlamento del Mercosur ñe’êtee, castellano ha portugues ykére. Upéicha avei, guarani ha’e rupi tetâ Paraguái ñe’êtee, toiko chugui quinta lengua interamericana, francés, ingles, castellano ha portugues ykére. Ko’ága peve ningo ndaipóri gueterei Amerikaygua ñe’êtee ha’éva lengua interamericana; iporâne aipórô ñañopytyvô guarani ha’ehagua poha ñe’ê upépe. Karai Tendota, romomandu’ase pe II Seminario Interamericano sobre la Gestión de Lenguas (oikova’ekue Paraguaýpe, 4-6 de junio 2003-pe) osê hague ko’â jerure: “15. Tojejerure guarani ha’e hagua avei Mercosur ñe’ê, castellano ha portugués ykére, idioma oficial ramo, ha avei tetânguéra oîva Mercosur ryepýpe tomopeteî mbohapyve ñe’ê hembiapokuerape. 16. Toñemohypy’û guarani ha toñemba’apo ñe’ênguéra ojeporúva rehe, ani hagua hasy ijeporu ñane retâpýpe ha avei okápe, ikatu haguáicha péicha oiko chugui peteî ñe’ê imbaretéva ha ojeporukuaáva opa hendápe.” http://dtil.unilat.org/segundo_seminario/recomendaciones.htm (28.02.2006) Karai Tendota, rohecha porâiteva’erâ nde ha nde Gobierno ojepytaso añete ha omba’aporamo ko´â tembijerurere ojehupyty hagua. Karai Tendóta, Guarani ha Paraguái reko ningo peteînte ha ndaijojahái, ndaikatúi jahecha ñepysanga ramo, ohechaháicha umi “paraguayos de primera”; jahechava’erâ uvei ñane retâ ha iñe’ê oguerekoha heta mba’eporâ ñanepytyvôkuaáva ñamombarete hagua ñane retâ yvy tuichaha javeve. Guarani rupi jahupytýta tekojoja ha akârapu’â opavavépe guarâ (techapyrâ tuicháva, herakuâ mombyrýva ha techaramombýva jahupytýta Mercosur ojapyhýramo guarani iñe’êtee ramo). Karai Tendota, Paraguái omotenondeva’erâ Amérikape ñangareko pe diversidad cultural ha lingüística-re; kóva peteî tembiaporâ tuicháva orekóva. Amérika tuichaha javeve jajeporekajeyva’erâ ñande rapotee rehe ha ñamombarete jeyva’erâ ñande rekotee; péva pe tembiapo Paraguái ikatu omyakâ. Péicha ojapóramo oñemoñepyrûta tape ikatu haguáicha oñehendu hetaite tapicha Amerikaygua rembijerure oúva ymaite guive, ojeruréva tekojoja ha teko porâve. Ñe’ênguéra Amerikaygua oikotevê peichagua tembiapo, ikatu haguáicha imbarete ha ohechakuaa ikatuha oikove ñe’ênguéra Europaygua ndive oñemboyke’ÿme mavavévape. Pe multilingüismo ikatu, ñaikotevênte voluntad política, ha ojeheja hetaite mba’e vai omboyke ha ojukáva ñe’ênguérape. Karai Tendota, globalización nde’iséi ñamo’âva’erâha francés inglés-gui, térâ castellano inglés-gui, térâ portugués castellano-gui, térâ inglés chino-gui… he’ise ñañangarekova’erâ opavave ñe’êre ha opavave teko oîva guive ko yvy ape ári rehe. Paraguái ikatu omombarete yvy ape ári pe diversidad cultural. Opavave cultura ningo peteîcha, peteîchaháicha avei opavave yvypóra. Paraguái ikatu avei omombarete pe diversidad cultural oîva América tuichakue javeve, ha péva omoherakuâgusúta chupe yvy ape ári. Paraguái ombohekova’erâ guarani jeporu tetâ tuichakue javeve ha avei Mercosur-pe. Ndojesalvái ramo guarani hasykuéta ojesalva hagua ambue ñe’ênguéra Amerikayguáva. Ko’âva ñe’ê ojerovia guarani rehe, kóva ikatutaha osê tenonde gotyo ha oiko techapyráramo chupekuéra guarâ. Karai Tendota, Paraguai oreko derécho omboguatávo iproyecto tetâháicha, orekoháicha avei Brasil, Argentina, Uruguai ha Venezuela. Peteî proyecto ombojojáva opavave iñemoñarekuérape. Peteî proyecto ome’êva valor económico guaraníme ojapóvo chugui Mercosur ha Paraguái ñe’êteete. Paraguái ndohejaiva’erâ ambue tetâ proyecto ojopy ojepe’a hagua guarani Mercosur-gui. Mba’ére piko ojejerure katueteva’erâ ko’âichagua mba’e tetâ michîvevápe terâ ikangyvevápe añónte? Mbarete ha ñorairô añónte piko oipuruva’erâ tetânguéra oguata hagua oñondive? Brasil ha Argentina ningo ndohechaporâi ha nomoneîmo’âi ojejopýramo chupekuéra omboyke hagua iñe’êteekuéra, ha’éva Portugués ha Castellano Mercosur ryepýpe; ko’â mba’e ohechaukava’erâ chupekuéra avave ndaikatuiha ojopy Paraguái ñemoñarekuérape omboyke hagua iñe’êtee jeporu. Jajapova’erâ peteî mundo iporâvéva, oîhápe tekojoja ha tekoporâ opavépe guarâ. Karai Tendota, roha’arôvo tembiapo ojapóva Paraguái Rendota guarani ñe’ê ha’e hagua ñe’êteete Paraguay, Mercosur ha Parlamento del Mercosur-pe, romoguahê ndéve ore maitei horyvéva. Ñe'êeta rekávo Aty - Organización por el Multilingüismo Paraguay/Barcelona, 28 jasykôi 2006-pe (C) RM / MV Aníkena pendepochy oguahêvo pende pópe ko marandu. Ndapeipotavéimarô peje ko'ápe: [EMAIL PROTECTED] ha opáta upépe. *============================================* Por favor, mandem sua própria petição para que o guarani seja língua oficial para todos os efeitos do Mercosul a: [EMAIL PROTECTED] [EMAIL PROTECTED] [EMAIL PROTECTED] = Excelentíssimo Senhor Nicanor Duarte Frutos Presidente da República do Paraguai Palacio de los López Assunção - Paraguai Sr. Presidente O Paraguai necessita um projeto de país para todos os paraguaios. Um projeto de país que ponha fim as desigualdades, as injustiças, à violência e à corrupção. Um projeto de país novo, de país pós-colonial, que ponha fim de forma real e definitiva à discriminação da língua guarani. Um país com um projeto compartilhado por todos com novos horizontes e novos objetivos coletivos. Sr. Presidente, o guarani, apesar de ser língua oficial da República do Paraguai desde 1992, está discriminada em seu próprio país. De que serve ensinar o guarani e todas as disciplinas em guarani em todas as escolas do Paraguai, se a Administração paraguaia continua usando, em seus trâmites escritos e inclusive orais, unicamente o castelhano? Como podemos dizer que se quer promover realmente o guarani se o Governo do Paraguai não impulsa o seu uso? Como podemos crer que as autoridades paraguaias outorgam valor ao guarani se claudicam em uma exigência fundamental tal como que o guarani seja para todos os efeitos língua oficial do Mercosul ao lado do português e do castelhano? Como valorizaremos social e economicamente o guarani se não se fomenta que haja meios de comunicação escritos e audiovisuais em guarani, pensados em guarani e vinculados aos interesses do Paraguai? Sr. Presidente, uma língua que não se use em todas as esferas da realidade e cuja aprendizagem e uso não tenham valor econômico para seus falantes, estará condenada a desaparecer. O senhor, que durante o exercício do cargo de ministro da Educação (1993-1997 e 1999-2001) impulsou o ensino geral do guarani –língua nacional, primeira, histórica, majoritária do Paraguai–, deveria ser consciente destes condicionantes e deveria fazer o possível para que em seu país não se perpetue uma situação de discriminação contra o guarani, tampouco, que esta língua –sua própria língua– morra e desapareça. Os paraguaios, todos, devem saber guarani e castelhano, e o Estado, a nação inteira, deve funcionar em ambas línguas. Dois bilhões de seres humanos, um terço da população mundial, já falam duas ou mais línguas. Sr. Presidente, a atual discriminação contra o guarani e a negativa à sua promoção real no Paraguai e no Mercosul (uma autêntica necessidade estratégica para a Nação) são uma injustiça. Há paraguaios de primeira e paraguaios de segunda. Os paraguaios de primeira, que habitualmente só falam castelhano, obrigam os outros paraguaios a renunciar a si mesmos e a relacionar-se em castelhano. Estes paraguaios de primeira não só não aprendem o guarani, como frequentemente abrigam prejuízos contra esta língua e seus falantes, seus próprios compatriotas! Todos os paraguaios são –ou deveriam ser– iguais, e todos os paraguaios deveriam saber guarani e castelhano (e outras línguas); só assim se fecharia e se superaria uma das mais graves fraturas da sociedade paraguaia. Sr. Presidente, o guarani não é nenhum capricho. Em sua promoção radica o início da reconciliação social e linguística dos paraguaios, consigo mesmos e com a comunidade. Em sua promoção real há um início de projeto de país. Um paraguaio que não entenda seus compatriotas que falam guarani não os pode sequer amar nem respeitar da mesma forma que se os entendesse. Sr. Presidente, com esta carta aberta queremos pedir-lhe duas coisas. Em primeiro lugar, queremos que o Estado paraguaio tome de forma imediata todas as medidas oportunas para promover o guarani no Paraguai, com o objetivo de que todos os paraguaios saibam guarani e castelhano, e de que a Nação funcione em ambas línguas. Solicitamos que sejam tomadas as seguintes medidas: criação de uma entidade normativa da língua guarani, a aprovação de uma lei de línguas, a adoção de uma política linguística para implementar o uso do guarani na Administração paraguaia e fomentar seu uso nos meios de comunicação e no setor econômico, a proteção das outras línguas paraguaias. Em segundo lugar, Sr. Presidente, queremos que o Estado paraguaio peça de forma imediata que o guarani seja, para todos os efeitos, língua oficial e de trabalho do Mercosul e, por extensão, do futuro Parlamento do Mercosul, ao lado do castelhano e do português. Também, por sua condição de língua oficial estatal (a única língua americana que goza deste privilégio), queremos que o guarani seja a quinta língua interamericana ao lado do francês (que apesar de ser língua cooficial do Canadá, aspira a esta condição basicamente pela petição da província francófona de Quebec), do inglês, do castelhano e do português (língua que na América também é oficial em um único Estado). Sr. Presidente, recordamos-lhe que expertos de toda a América reunidos no II Seminário Interamericano sobre a Gestão de Línguas (celebrado em Assunção de 4 a 6 de junho de 2003) formularam as seguintes recomendações: “15. Solicitar a inclusão do guarani como idioma oficial do Mercosul junto ao espanhol e ao português, e propor a seus Estados Parte a adoção de políticas linguísticas que assegurem um tratamento igualitário das três línguas nos âmbitos de negociação. 16. Harmonizar o sistema linguístico do guarani e desenvolver sua terminologia, a fim de facilitar seu uso pelos falantes dentro e fora do Paraguai, procurando construir deste modo uma língua mais sólida, competitiva, e apta para ser empregada em todo tipo de situação comunicativa.” http://dtil.unilat.org/segundo_seminario/recomendaciones_pt.htm (28.02.2006) Sr. Presidente, gostaríamos que o senhor e o Governo do Paraguai assumissem plenamente estas recomendações e trabalhassem para torná-las efetivas. Sr. Presidente, no guarani e no Paraguai confluem características únicas e excepcionais, que longe de serem vistas como um problema, como o fizeram e fazem até hoje os “paraguaios de primeira”, devem ser vistas como uma enorme possibilidade para situar o país no mundo. No desenvolvimento do guarani há justiça social e desenvolvimento econômico para todos (cabe apenas pensar nos efeitos benéficos de uma oficialidade plena no Mercosul e da exportação da experiência paraguaia como modelo a seguir.) Sr. Presidente, o Paraguai tem o dever e a responsabilidade histórica –que desejamos não seja defraudada– de liderar a América na defesa da diversidade cultural e linguística, mais além das palavras grandiloquentes mas vazias de conteúdo. O Paraguai deve liderar um processo continental de dignificação da identidade americana: da sua própria identidade. Assim se abrirá uma via genuinamente americana para dar resposta à história e à petição de milhões e milhões de americanos de respeito à sua dignidade e identidade cultural e linguística. As línguas americanas necessitam de um caso de êxito para encontrar sua própria forma de desenvolvimento real e crescimento e convivência com outras línguas americanas e europeias. As fórmulas, todas elas multilíngues, existem. Existem, mas devem encontrar a vontade política de implementá-las e abandonar as políticas monolinguísticas e genocidas praticadas até o presente. Sr. Presidente, a globalização não implica apenas na proteção do francês do inglês, do castelhano do inglês, do português do castelhano, do inglês do chinês...; implica em proteger todas as línguas e todas as expressões culturais da humanidade. Todas elas iguais em dignidade. Iguais em dignidade como são os seres humanos. O Paraguai está em condições de dignificar ante todo o mundo a rica diversidade cultural americana e de ganhar proteção e reconhecimento internacional por isso. O Paraguai deve querer que o guarani seja para todos os efeitos língua oficial real do país e deve exigir que o guarani seja para todos os efeitos língua oficial do Mercosul. Se não se salva o guarani, não se salvará nenhuma língua americana. Todas elas, consciente ou inconscientemente, têm depositadas suas esperanças no êxito do guarani. Sr. Presidente, o Paraguai tem todo o direito a ter seu próprio e único projeto de nação –da mesma forma que o Brasil, a Argentina, o Uruguai e a Venezuela o têm. Um projeto de nação justa para todos os paraguaios. Um projeto que passa, entre outras coisas, por dar valor econômico ao guarani tornando-o plenamente oficial no Mercosul e no Paraguai. Não se deve permitir que os projetos nacionais de outros países exijam a renúncia da língua americana histórica da região do Mercosul a ser, a viver e a crescer. Por que sempre se pede isso aos mais fracos, aos menores? A violência, a força, a demografia devem ser o único argumento nas relações entre os povos? Da mesma forma que seria inaceitável para os brasileiros ou os argentinos que se exigisse deles a renúncia à plena oficialidade do português e do castelhano no Mercosul, estes deveriam entender que ninguém pode exigir aos paraguaios e à comunidade de língua guarani, a renúncia à sua condição de língua oficial e de trabalho para todos os efeitos. Deve construir-se um mundo melhor. Melhor e mais justo para todos. Sr. Presidente, à espera de ver e conhecer as gestões empreendidas pela Presidência do Paraguai a favor da plena oficialidade do guarani no Paraguai, no Mercosul e seu futuro Parlamento, receba uma cordial saudação. Ñe’êeta rekavó Aty – Organização pelo Multilinguismo Assunção/Barcelona, 28 de fevereiro de 2006 (C) GS Desculpem sinceramente todos os incômodos que esta mensagem lhes tenha podido causar. Se não desejam receber mais mensagens, por favor mandem um correio eletrônico a: [EMAIL PROTECTED], e seu endereço eletrônico será apagado definitivamente. *============================================* Please send your own petition requesting that Guaraní be made an official language for all puposes of Mercosur to: [EMAIL PROTECTED] [EMAIL PROTECTED] [EMAIL PROTECTED] = Excellency Mister Nicanor Duarte Frutos President of the Paraguayan Republic Palacio de los López Asunción - Paraguay Dear Mr. President: Paraguay needs a national plan for all Paraguayans. A national plan which puts an end to inequalities, injustices, violence and corruption. A new national plan, of a postcolonial country, which puts an end in a real and effective way to discrimination against the Guaraní language. A country with a plan shared by all with new horizons and new collective challenges. Mr. President, Guaraní, despite being an official language of the Republic of Paraguay since 1992, is discriminated against in its own country. What purpose does it serve to teach Guaraní, or in Guaraní, in all the schools in Paraguay if the Paraguayan Administration continues functioning in writing and speech only in Spanish? How can we say that we want to promote Guaraní in a real way if the Government of Paraguay does not push its use? How can we believe ourselves that Paraguayan authorities place value on Guaraní if they back away from a fundamental demand that Guaraní be in all respects an official language of Mercosur, alongside Portuguese and Spanish? How will we place social and economic value on Guaraní if we do not foster written and other communication media in Guaraní, conceived in Guaraní and tied to the interests of Paraguay? Mr. President, a language which is not used in all practical arenas and whose teaching and use do not have value for its speakers is condemned to disappear. You, who while exercising your duties as Education Minister (1993-1997 and 1999-2001) pushed for the universal teaching of Guaraní - - the national, first, historic, majority language of Paraguay – must be conscious of these conditions and must do whatever is possible in order that in your country a situation of discrimination against Guaraní is not perpetuated, nor, much less, that this language - - your own language - - die and disappear. All Paraguayans must know Guaraní and Spanish, and the State, the entire Nation, must function in both languages. Two hundred million human beings, one-third of the world population, already speak two or more languages. Mr. President, the current discrimination against Guaraní and the denial of its real promotion in Paraguay and in Mercosur (a genuine strategic necessity for the Nation), are an injustice. There are first-class Paraguayans and second-class Paraguayans. The first-class Paraguayans, who habitually speak only Spanish, oblige the rest of Paraguayans to give up in the same way and to relate to them only in Spanish. These first-class Paraguayans not only do not learn Guaraní, but frequently harbor prejudices against the language and its speakers, their own compatriots! All Paraguayans are - - or should be - - equals, all Paraguayans should know Guaraní and Spanish (and other languages); only in this way will we close and overcome one of the most serious fractures in Paraguayan society. Mr. President, the Guaraní language is no whim. In its promotion is rooted the social and linguistic reconciliation of the Paraguayans, with themselves and with the community. In its genuine promotion there is the beginning of a national plan. A Paraguayan who does not understand his compatriots who speak Guaraní can neither love nor respect them in the same way as if they understood him. Mr. President, with this open letter we want to request two things of you. First, we would like the Paraguayan State to immediately put in place all opportune measures to promote Guaraní in Paraguay, with the goal that all Paraguayans know Guaraní and Spanish, and that the country function in both languages. We request taking the following measures: creation of a normative entity for the Guaraní language, passage of a language law, adoption of a linguistic policy to implement the use of Guaraní in the Paraguayan administration and promote its use in the communications media and in the economic world, and protection of other Paraguayan languages. Secondly, Mr. President, we would like the Paraguayan State to put in place immediately, that Guaraní be, in all respects,an official working language of Mercosur and, by extension, of the future Mercosur Parliament, alongside Spanish and Portuguese. Likewise, by its status as official national language (the only American language to enjoy this privilege), we would like Guaraní to be the fifth inter-American language, alongside French (which despite being co-official language of Canada, aspires to this condition basically by petition of the French-speaking province of Quebec), English, Spanish, and Portuguese (which language is also official in only one country in the Americas). Mr. President, we remind you that experts from throughout the Americas meeting at the Second Imteramerican Seminar on the Development of Languages (held in Asunción from June 4 to 6, 2003) formulated the following recommendations: “15. Request the inclusion of Guaraní as official language of Mercosur, together with Spanish and Portuguese, and propose to its Member States the adoption of linguistic policies which assure equal treatment of the three languages in the field of negotiations. 16. Harmonize the linguistic system of Guaraní and develop its terminology, with the goal of facilitating its use by speakers within and outside of Paraguay, endeavoring to build in this way a more solid, competitive and competent language, to be used in all types of communication situations.” http://dtil.unilat.org/segundo_seminario/recomendaciones_en.htm (28.02.2006) Mr. President, we would like that you and the Government of Paraguay take on these points fully and work to make them real. Mr. President, in Guaraní and in Paraguay come together some unique and exceptional characteristics, which far from being seen as a problem, as the “first-class Paraguayans” have made them or still make them today, must be seen as an enormous possibility to place the country in the world. In the development of Guaraní there is social justice and economic development for all (one need only think of the beneficial effects of a full official character in Mercosur and of the exportation of the Paraguayan experience as a model to follow). Mr. President, Paraguay has the duty and the historic responsibility - - which we would like to not be disappointed - -to lead the defense of cultural and linguistic diversity in the Americas, beyond grandiloquent but meaningless words. Paraguay must lead a continental process of dignifying the American identity: of its own identity. Doing so will open a genuinely American path to giving a response to the historic and deep desire of millions and millions of Americans for respect for their dignity and for their cultural and linguistic identity. The American languages need a success story in order to find their own form of true development, growth and coexistence with other American and European languages. The formulas, all of them multilingual, exist. They exist, but it is necessary to have the political will to implement them and to abandon the monolinguistic and genocidal policies practiced up until now. Mr. President, globalization does not imply only protecting French from English, Spanish from English, Portuguese from Spanish, English from Chinese…; it implies protecting all languages and all cultural expressions of humanity. All of them, equal in dignity. Equal in dignity, as are all human beings. Paraguay is in a position to dignify before the whole world the rich cultural diversity of the Americas and to gain influence and international recognition for itself. Paraaguay must desire that Guaraní be the real official language of the country in all respects, and must demand that Guaraní be in all respects a truly official language of Mercosur. If Guaraní is not saved then no American language will be saved. All of them, knowingly or not, place their hopes on the success of Guaraní. Mr. Prsident, Paraguay has all the right in the world to have its own unique national plan - - in the same way that Brazil, Argentina, Uruguay and Venezuela have. A national plan right for all Paraguayans. A plan that will, among other things, give economic value to Guaraní making it fully official in the Mercosur and in Paraguay. The national plans of other countries must not be permitted to renounce the historic American language of the Mercosur region to exist, to live, and to grow. Why is this always asked of the weakest, the smallest? Must violence, force, and demographics be the only arguments in relations among peoples? In the same way that it would be unacceptable to the Brazilians or the Argentines to demand the renunciation of full official use of Portuguese or Spanish in Mercosur, they should understand that no one can demand of the Paraguayans and the Guaraní-speaking community the renunciation of its status as official language and in all working respects. We must build a better world for ourselves. Better and more just for all. Mr. President, in the hope of seeing and knowing the actions undertaken by the Paraguayan Presidency in favor of full official status for Guaraní in Paraguay, in Mercosur and its future Parliament, receive our cordial salutations. Organization for Multilinguism - Ñe'êeta rekávo Aty - Organización por el Multilingüismo Asunción/Barcelona, February 28, 2006 (C) Tom M Please sincerely excuse any bother that this message may have caused. If you do not want to receive further messages, please send an e-mail to: [EMAIL PROTECTED] and your e-mail address will be permanently deleted. _____________________________________________ Lista de discusión Aymara http://aymara.org/lista/aymaralist.php _____________________________________________ Yahoo! Groups Links <*> To visit your group on the web, go to: http://groups.yahoo.com/group/aymaralist/ <*> To unsubscribe from this group, send an email to: [EMAIL PROTECTED] <*> Your use of Yahoo! Groups is subject to: http://docs.yahoo.com/info/terms/