Βήμα ισότητας, απόφαση σεβασμού
Μπορεί να ζορίστηκαν αρκετοί βουλευτές, μπορεί κάποιοι ιεράρχες να άφησαν αχαλίνωτες καταγγελτικές μανίες και τιμωρητικές φαντασιώσεις, και κάποιοι πολιτικάντηδες να βούλιαξαν στην υποκρισία, μπορεί κάποιοι να ανησυχούν για έναν κόσμο που δεν καταλαβαίνουν και άλλοι να θρηνούν την κατάντια της κοινωνίας, αλλά η Βουλή υπερψήφισε την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης σε ομόφυλα ζευγάρια. Εγινε πολύ αργότερα απ’ ό,τι σε άλλες χώρες του λεγόμενου δυτικού κόσμου, έγινε κατ’ απαίτηση διεθνών οργανισμών, αλλά έγινε. Και είναι μια μεγάλη μέρα για την κοινωνία μας. Μέρα ελευθερίας. H ισότητα είναι η ουσία της ελευθερίας, και, όσο υπάρχουν διακρίσεις μεταξύ πολιτών, ουδείς μπορεί να χαρεί τη δική του ελευθερία. «Οταν στερώ την ελευθερία κάποιου άλλου, χάνω τη δική μου ελευθερία, ακριβώς όπως όταν ο ίδιος στερούμαι την ελευθερία», επισήμανε ο Νέλσον Μαντέλα μετά το τέλος του καθεστώτος φυλετικών διακρίσεων στη χώρα του. Αλλά η απόκτηση της ελευθερίας συνεπάγεται και ευθύνες: «Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε ελεύθεροι ακόμη· απλώς κερδίσαμε την ελευθερία να είμαστε ελεύθεροι, το δικαίωμα να μην καταπιεζόμαστε. Δεν φθάσαμε στον προορισμό μας, αλλά κάναμε το πρώτο βήμα σε έναν δρόμο που είναι μακρύτερος και ακόμη πιο δύσκολος. Επειδή το να είσαι ελεύθερος δεν σημαίνει να πετάς τις αλυσίδες σου, αλλά να ζεις με τρόπο που σέβεται και εμπλουτίζει την ελευθερία των άλλων». Εμείς, φανατικά ελεύθεροι και αυτόκλητοι ιεροφάντες της δημοκρατίας, τι κάναμε; Στη χώρα μας ο αγώνας της ισότητας και της ελευθερίας προχωρούσε μέσα στην κοινωνία, αλλά όχι «επισήμως». Οπως και σε τόσα άλλα πεδία, ο λαός αποδεχόταν την εξέλιξη (σε αυτή την περίπτωση τη λεγόμενη «διαφορετικότητα»), ενώ Κράτος, Εκκλησία και η γενική «αντρίκια» αντίληψη εμπνέονταν από χοντροκομμένα αστεία που στόχο είχαν να οχυρώνουν τους πλακατζήδες πίσω από το τείχος της υποτιθέμενης ομοιομορφίας της κοινωνίας. Εκεί που γονείς, φίλοι, συνάδελφοι και άλλοι έβλεπαν τους ανθρώπους τους, οι συλλογικές δομές της κοινωνίας επέμεναν να καταδικάζουν την ομοφυλοφιλία στο περιθώριο και στην ανισότητα – σαν να μη βρισκόμασταν στο 2015. Η Ελλάδα ήταν από τις τελευταίες χώρες της Ευρώπης όπου τα ομόφυλα ζευγάρια δεν διέθεταν πλαίσιο επίσημης αναγνώρισης της σχέσης τους. Στην πράξη. Επειδή στα λόγια είμαστε, όπως πάντα, μπροστάρηδες. Η αιτιολογική έκθεση του νέου νόμου σημειώνει ότι η ισότητα των πολιτών και ο σεβασμός της διαφορετικότητας προστατεύονται ήδη από το ελληνικό Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. «Συνιστά, δηλαδή, υποχρέωση της Πολιτείας να εγγυηθεί την ισότιμη απόλαυση των δικαιωμάτων για όλους, ως θεμελιώδη αρχή του εσωτερικού, διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου, η οποία βρίσκεται στον πυρήνα μιας σύγχρονης έννοιας δημόσιας τάξης», λέει. Ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης καταδικάζει διακρίσεις που γίνονται με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό· το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει εκδώσει κατά καιρούς σχετικά ψηφίσματα· η Ελλάδα έχει καταδικαστεί (το 2013) από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου επειδή νόμος του 2008 απέκλειε ομόφυλα ζευγάρια από τη δυνατότητα σύναψης συμφώνου συμβίωσης. Προς τι, λοιπόν, τόση φασαρία γύρω από τη συζήτηση και την ψήφιση του νόμου; Οι κυβερνώντες, οι πολιτικοί και οι εκκλησιαστικοί ταγοί όφειλαν να καταλάβουν ότι, εάν η Ελλάδα θέλει να συμμετέχει στον σύγχρονο κόσμο, η αρχή της ισότητας ισχύει για όλους. Η Εκκλησία, ως θεματοφύλακας των παραδόσεών της, αναγκάζεται να πάρει άλλη θέση παρότι ο κόσμος προχωρεί. Κατανοητό και σεβαστό. Αλλά η λεκτική βία –η απανθρωπιά, ο εκτροχιασμός– που διακρίνει τις δηλώσεις κάποιων κληρικών όφειλε να καταδικάζεται από τους πάντες –συμπεριλαμβανομένης της Εκκλησίας– όχι να βρίσκει μιμητές στον πολιτικό κόσμο. Τι οδηγεί βουλευτές, ιερείς και άλλους να καταδικάζουν αντί να συμπαραστέκονται; Να κρύβονται αντί να παίρνουν θέση – είτε υπέρ είτε κατά; Είναι μόνον επειδή δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν κάποιους ή επειδή πιστεύουν ότι, όταν άλλοι καταπιέζονται, οι ίδιοι αποκτούν μεγαλύτερη ισχύ; Είναι μνησικακία ή φόβος για την ελευθερία των άλλων; Ολοι κρινόμαστε. Η συζήτηση γύρω από το σύμφωνο συμβίωσης μας αναγκάζει να δούμε πού στεκόμαστε στον κόσμο. Να καταλάβουμε οι ίδιοι πόσο ελεύθεροι είμαστε. http://www.kathimerini.gr/843681/opinion/epikairothta/politikh/vhma-isothtas-apofash-sevasmoy http://www.kathimerini.gr/843681/opinion/epikairothta/politikh/vhma-isothtas-apofash-sevasmoy Στάλθηκε από το iPhone μου ________ Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) http://www.freelists.org/archives/orasi __________ NVDA δωρεάν αναγνώστης οθώνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού http://www.nvda-project.org/ __________ Για καλή Ελληνική και ξένη μουσική, Θεατρικά έργα από το ελληνικό και παγκόσμιο ρεπερτόριο επισκεφθείτε το http://www.isobitis.com ______________
