Το αλλοπρόσαλλο ημερολόγιό μου απ’ τον εμβολιασμό (και τις παρενέργειες) Η εμπειρία, και μερικές συμβουλές, απ’ τον άνθρωπο που απλά δεν ήξερε πότε να πάρει παυσίπονο ΑπόΆρης Δημοκίδης πριν 3 μέρες https://mikropragmata.lifo.gr/zoi/to-alloprosallo-imerologio-mou-ap-ton-emvoliasmo-kai-tis-parenergeies/
Η μέρα πριν το εμβόλιο. Σιθωνία Χαλκιδικής 03:00 Δεν είχα άυλη συνταγογράφηση –τελικά έκανα μετά κι έπαθα σοκ πόσο εύκολο ήταν- και καθώς ανοίγει η πλατφόρμα μόνο για αυτούς που έχουν προτεραιότητα νιώθω σα να ψάχνω εισιτήρια για τη Μαντόνα και να έχουν εξαντληθεί όλα σε 10 λεπτά απ’ τα μέλη του φαν κλαμπ που είχαν πληρώσει για το pre-sale. Διαβάζω παντού ότι τελείωσαν τα κοντινά ραντεβού -εμείς οι 40-44 θα κάναμε Άστρα. Μέχρι να κοιμηθώ βάζω συνέχεια το ΑΜΚΑ μου αλλά μου λέει πως δεν ανήκω στην κατηγορία. 10:00 Ξυπνάω δύο ώρες πριν το ξυπνητήρι μου, με σκοπό να ξανακοιμηθώ αφού δω αν μπορώ να κλείσω ραντεβού. Μπορώ, και κλείνω. Αύριο! Από εκεί που υπολογίζαμε ότι η ηλικία μας θα έκανε την πρώτη δόση τέλη Ιουνίου (και αν!) τώρα ξαφνικά θα εμβολιαστώ στις 30 Απριλίου. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όποιον είναι υπεύθυνος για το σύστημα, αλλά κυρίως θέλω να ευχαριστήσω τις κότες που φοβήθηκαν το Άστρα Ζένεκα και αφήνοντας το στα αζήτητα μού επέτρεψαν να το ξεστοκάρω και να εμβολιαστώ τουλάχιστον δυο μήνες νωρίτερα απ’ ό,τι υπολόγιζα. 22:00 Μεθυσμένοι -όχι μόνο από ελπίδα- κλείνουμε με τον Γ. καλοκαιρινές διακοπές στο εξωτερικό (και τραπέζι στον Noma) σε ημερομηνία που θα μας έχει πιάσει και η δεύτερη δόση. Να κάτι ανέλπιστο: σε δυο μήνες θα ταξιδέψουμε και πάλι χωρίς άγχος. Η μέρα του εμβολίου 13:00 Ξυπνάω κι έχω χανγκόβερ. Το ραντεβού μου είναι για τις 3:32 στο Κ.Υ. Αγίου Νικολάου Χαλκιδικής, αλλά βλέπω τρεις αναπάντητες κλήσεις απ’ αυτούς. «Έχουμε κάποια κενά, θέλετε να έρθετε νωρίτερα;». Θέλω και πηγαίνω. 13:20 Ζηλεύω λίγο όσους πήγαν στα εντυπωσιακά εμβολιαστικά κέντρα, αλλά δε βαριέσαι. Ο σεκιούριτι που έχει τη μάσκα κατεβασμένη (!) παίρνει τα στοιχεία μου. Ενώ έχω γυρίσει πίσω σπίτι για να πάρω την ταυτότητα που είχα ξεχάσει, δεν ζητά καν ταυτότητα. 13:21 Μπαίνω μέσα, με βάζουν κατευθείαν στο γραφείο εμβολιασμού. Από εδώ και πέρα όλα πάνε άψογα – όπως είπε ένας φίλος, από Ελβετία και πάνω. Οι νοσοκόμες υπέροχες, ο γιατρός κεφάτος. Οι ερωτήσεις απ’ το γιατρό: «Είστε καλά σήμερα; Δεν έχετε πυρετό;», «Έχετε περάσει κορωνοϊό;», «Έχετε χρόνια νοσήματα;» «Παίρνετε χρόνια φάρμακα» «Έχετε σοβαρές αλλεργίες;». Μόλις πέρασα το τεστ με ρώτησαν με ποιο χέρι γράφω. Είμαι αριστερόχειρας οπότε μου το έκαναν στο δεξί. Το τσίμπημα μου φάνηκε αρκετά πιο αδιόρατο απ’ το τρύπημα της φλέβας στην αιμοδοσία, δεν κατάλαβα καν αν μπήκε η βελόνα, θέλω να πιστεύω ότι μου το έκαναν και δε μου έδωσαν placebo. 13:23 Μου λένε για τις τυχόν παρενέργειες -δέκατα, πονοκέφαλο- και η νοσοκόμα με ενημερώνει πως σε εκείνη την περίπτωση δεν πρέπει να πάρω με τίποτα αντιφλεγμονώδες αλλά ντεπόν. «Δεν έχω ντεπόν» αγχώνομαι, «έχω παναντόλ». «Είναι οκ το παναντόλ και το ντεπόν» μου λέει. Μου λένε επίσης: «Σήμερα και αύριο μην πιείτε αλκοόλ, κι επίσης να μην κάνετε κουραστικές χειρωνακτικές δουλειές.» Ποτέ δεν κάνω κουραστικές χειρωνακτικές δουλειές, οπότε ο τεμπέλης τώρα δικαιώνεται. 13:25 Βγαίνω και κάθομαι σε μια καρέκλα περιμένοντας να περάσει το τέταρτο μπας και έχω κάποια αλλεργική αντίδραση. Παίζω Hungry Babies στο κινητό για 15 λεπτά, βγάζω τη μοναδική φωτογραφία της ημέρας. 13:40 Φεύγω ενθουσιασμένος. Νιώθω στον ώμο έναν πολύ ήπιο πόνο σαν ψιλοπιάσιμο. Φαντάζομαι ότι θα εξαπλωθεί και θα δυναμώσει. Μπα. 13:50 Έχουμε γυρίσει σπίτι, κάθομαι στο κομπιούτερ, κάνω μη κουραστικές δουλειές, και περιμένω τις παρενέργειες. Δεν έχω πει στο μπαμπά μου ή στην αδερφή μου (που ζουν Θεσσαλονίκη) ότι έκλεισα εμβόλιο –πόσο μάλλον ότι το έκανα ήδη. Θέλω να περάσουν πρώτα οι 24-36 ώρες ώστε να έχω ολοκληρωμένη εμπειρία να περιγράψω. 15:37 Μου έρχεται ημέιλ απ’ τη φίλη μου την Ευαγγελία. Καταλήγει με αυτό το υστερόγραφο: Screenshot_13 Εξαιτίας αυτού του ημέιλ αρχίζω να κρατώ ημερολόγιο από εδώ και πέρα (τα προηγούμενα τα συμπλήρωσα αφού έγιναν). 17:00 Περιμένω ακόμα τις παρενέργειες. Έχω μια άλφα χαλάρωση, λες να είναι αυτό; 19:00 Ακόμα περιμένω για κάποια παρενέργεια. Φοβάμαι ότι το ημερολόγιο θα βγει πολύ σύντομο και βαρετό. Επίσης επειδή είχα χανγκόβερ έτσι κι αλλιώς, αναρωτιέμαι αν έχω ήδη κάποια παρενέργεια και δεν την καταλαβαίνω. Επιπλέον έχω να αρρωστήσω ή να ανεβάσω πυρετό δεκαετίες. Δεν θυμάμαι καν πώς είναι. Θα το καταλάβω αν συμβεί; 21:00 Όχι δεν έχω καμία παρενέργεια. Γιατί ρε γμτ; Και τι θα γράψω τώρα; Επίσης: λένε ότι αν έχεις παρενέργειες, αυτό σημαίνει ότι λειτουργεί η ανοσία; Άρα σε μένα δεν έπιασε; 22:00 Πάει πέρασε. Τα λέμε στη δεύτερη δόση. 23:00 Βάζουμε να δούμε μια ταινία στο Cinobo. Δεν μπορώ να πω ότι τρελαίνομαι γι’ αυτήν -Κάτω απ’ το Δέντρο, ισλανδική. Αρχίζω να δυσφορώ κάπως με τις γάτες που κάθονται με όλο τους το βάρος στα πόδια μου. Τις διώχνω ξανάρχονται, τις διώχνω, πάλι έρχονται, φωνάζω, δυσφορώ. Γιατί δυσφορώ τόσο; 23:10 Μια κρυώνω μια ζεσταίνομαι. Μήπως, όπως λέει η Βίσση, τρελαίνομαι; 23:11 Όταν κουνάω απότομα τα μάτια μου νιώθω μια περίεργη αίσθηση. 23:13 Νιώθω σα να έχω πάρει ναρκωτικά. Το κεφάλι μου είναι βαρύ. Μήπως τελικά έχω… 23:14 …παρενέργειες! Ναι, παρενέργειες! Το αναθεματισμένο το Astra Zeneca μου έσκασε επιτέλους! 23:15 Δεν έχουμε θερμόμετρο στο σπίτι, εκτός των άλλων γιατί μέχρι και πριν 10 χρόνια ήμουν ακραία αρρωστοφοβικός και κατά φαντασίαν ασθενής, που με το παραμικρό έβαζα θερμόμετρο και φρίκαρα με κάθε αποτέλεσμα. Οπότε το είχαμε πετάξει. Όμως κι από τότε που θεραπεύτηκα (ευχαριστώ ω ψυχοθεραπεία) δεν νοιάστηκα να πάρω. Πάντως ο πυρετός δεν είναι λίγος. Δεν είναι δέκατα. Διαβάζω στο τουίτερ ο ένας 38.5, άλλοι 39, κάποιοι μέχρι 39.5. Ζηλεύω που είχαν θερμόμετρο. Εγώ ποτέ δε θα μάθω. Ο Γ. πιάνει το μέτωπό μου και αναγκάζεται να παραδεχτεί διπλωματικά ότι «είναι όντως ζεστό». 23:20 Πόσο καιρό είχα να αρρωστήσω με πυρετό; Πρέπει να ήμουν παιδί τελευταία φορά, και γι’ αυτό είχα ξεχάσει πια την αίσθηση του πυρετού. (Πόσο ειρωνικό ότι κάποιος που έτρεμε για χρόνια τις αρρώστιες, δεν είχε αρρωστήσει καθόλου από τότε μέχρι και τώρα! Ήμουν ο ορισμός του κατά φαντασίαν ασθενούς.) 23:25 Νιώθω σα να έχω ένα φυσικό χάι. Ντρέπομαι να το παραδεχτώ, αλλά μου αρέσει. Ακριβώς επειδή ξέρω γιατί μου συμβαίνει. Είναι δηλαδή μια ελεγχόμενη ασθένεια με προκαθορισμένη βελτίωση -όταν θελήσω να πάρω παναντόλ- και προκαθορισμένο τέλος -αύριο θα περάσει οριστικά. Σ’ αυτό το φυσικό χάι όλα μου φαίνονται πολύ πιο ενδιαφέροντα. Όλα εκτός απ’ την ταινία που βλέπουμε. 23:30 Ακούμε μουσική και νιώθω διάφορα πράγματα στο σώμα – παρατηρώ κάθε ένα απ’ αυτά λες κι έχω πάρει acid κι η συνείδησή μου αρχίζει να ξεφεύγει. Όσα αισθάνομαι τα είχα ξεχάσει αλλά σιγά-σιγά επανέρχονται στη μνήμη (και του μυαλού μου και του σώματός μου). Θυμάμαι τότε που ήμουν παιδί και ανέβαζα πυρετό: Αυτό σήμαινε ότι δεν θα πήγαινα σχολείο, και θα έμενα μόνος στο σπίτι. Οι γονείς με έβαζαν στη διπλή κρεβατάρα τους, και πριν φύγουν για δουλειά μού άνοιγαν την τηλεόραση που είχαν εκεί (τι ένοχη απόλαυση, δεν με άφηναν να δω πολύ κανονικά), έπαιρνα τα βιβλία μου και τα Μίκυ Μάους μου, έγραφα ιστορίες στα τετράδιά μου, άκουγα ραδιόφωνο. Το καλύτερο όμως ήταν πως έβλεπα παιδικά ή ό,τι άλλο ήθελα και για όσες ώρες ήθελα στην τηλεόραση. Ήμουν ο άρχοντας του σπιτιού, μέχρι να γυρίσουν αυτοί απ’ τη δουλειά ή η αδερφή μου απ’ το σχολείο. Αφού είχα συνδυάσει τον πυρετό με εκείνες τις υπέροχες μέρες που ήμουν ο άρχοντας του σπιτιού -και της ζωής μου- πώς να μη νιώθω τώρα τέλεια; Η ίδια αίσθηση πυρετού πυροδότησε τα ίδια συναισθήματα. Ο Γ. μου λέει: «Πάρε το παναντόλ». «Όχι βέβαια» του λέω «και να σταματήσουν όλα αυτά;» Βλέπω παιδικά στην τηλεόραση και καταχαίρομαι. 00:40 Μου κολλάει ένα τραγούδι την ύπαρξη του οποίου είχα ξεχάσει: Πυρετός του Έρωτα, από τη Βίκυ Λέανδρος. Το ψάχνω στο YouTube. Πρώτη φορά προσέχω ότι η παραγωγή έχει αντιγράψει κατά τόπους τα έγχορδα/συνθεσάιζερ του Orinoco Flow της Enya. 01:00 Αποφασίζουμε να φύγουμε απ’ το σαλόνι και να πάμε για ύπνο. Συνειδητοποιώ ότι ήμουν για ώρα σκεπασμένος με τη χοντρή κουβέρτα ενώ γενικά έκανε ήδη ζέστη. Βγάζω τη ζακέτα. Πάω προς την τουαλέτα κι αρχίζω να κρυώνω τρομερά. Τρέχω να χωθώ στο κρεβάτι, όμως το κατωσέντονο μου φαίνεται παγωμένο. Δεν ξέρω τι να κάνω. Αρχίζω να τουρτουρίζω, τα δόντια μου χτυπάνε κι εγώ τρέμω. Στα γρήγορα ανάβω την ηλεκτρική κουβέρτα η οποία όμως θα πάρει κανά 20λεπτο να ζεσταθεί. Ξαναβάζω τη ζακέτα, ξανατρέχω στο σαλόνι και προλαβαίνω να κουκουλωθώ κάτω απ’ την αναλογική κουβέρτα πριν έρθουν τα χειρότερα. Σε λίγα δευτερόλεπτα έχω ξαναζεσταθεί απολαυστικά, σα να είμαι σε ένα θερμό κουκούλι αγάπης. Τι ωραία. Παίζω Hungry Babies στο κινητό και κάνοντας τριάδες φρούτων ταϊζω όλα τα πεινασμένα μωράκια μέχρι να περάσει η ώρα και να ζεσταθεί η ηλεκτρική κουβέρτα του κρεβατιού. 01:20 Στη διαδρομή μέχρι το κρεβάτι αρχίζω πάλι να τουρτουρίζω -αυτά είναι τα περίφημα ρίγη! σκέφτομαι με ακαδημαϊκή έξαψη ανακάλυψης- αλλά σύντομα η καυτή κουβέρτα με στέλνει ξανά στα ουράνια. «Πάρε το παναντόλ λέμε!» επιμένει ο Γ. «Όχι!» επιμένω κι εγώ. «Θέλω να δω μέχρι πού θα το πάει». Το ότι γράφω ημερολόγιο με κάνει ριψοκίνδυνο. Είχα απογοητευτει όσο δε μου συνέβαινε τίποτα γιατί δεν θα ‘χα τίποτα ενδιαφέρον να γράψω, που τώρα έχω μια απολαυστική υπερένταση. «Πάρε ρε Άρη, τι ταλαιπωριέσαι;» «Δεν παίρνω». 01:45 Έχει γούστο να το παρακάνω και να ξεφύγει το πράγμα. Και να πάθω τίποτα και να μιλάνε μετά για μένα κουνώντας το κεφάλι τους με λύπηση: «Ο άνθρωπος που δεν ήξερε πότε να πάρει παναντόλ!» «Πέθανε για τη δημοσιογραφία!» σκέφτομαι αυτοσαρκαστικά. «Έφυγε στο καθήκον, βάζοντας το ρεπορτάζ πάνω απ’ την υγεία του.» Νευρικό γέλιο. 02:00 Ο πυρετός δυναμώνει. Πόσο να έχω; Θα σκάσω! Δεν υπάρχει κάποιο app που να τον μετράει; 02:02 Υπάρχουν διάφορα clickbait apps που είναι για τον πυρετό σώματος, αλλά στην πραγματικότητα πρέπει να μετρηθείς μόνος σου και να γράψεις στο app το αποτέλεσμα ώστε να κρατάς ένα αρχείο. Ευχαριστώ, έτσι ξέρω κι εγώ. 02:10 Συνειδητοποιώ ότι δεν έχω πιεί σχεδόν καθόλου νερό. Πίνω και μετά γράφω στο ημερολόγιο ως συμβουλή προς τους άλλους: Να πίνετε νερό. 02:30 Έχω πολύ ευχάριστη υπερένταση, ο Γ. που δεν έχει ανοίξει ακόμα η δική του πλατφόρμα απλά νυστάζει. Αποφασίζουμε να δοκιμάσουμε να παίξουμε το Word Blitz στο κινητό – φτιάχνεις ελληνικές λέξεις απ’ τα γράμματα που σου δίνει. Πιστεύω ότι θα τα θαλασσώσω, το χέρι μου τρέμει λίγο και το μυαλό μου είναι χυλός. Θα χάσουμε απ’ όλους. Περιέργως η υπερένταση μου φέρνει ΤΡΟΜΕΡΗ διαύγεια, σα να είχα την μαγική υπερδύναμη να βλέπω παντού λέξεις και να τις φτιάχνω με απίθανη ταχύτητα. Νικάμε έναν Έκτορα, ο οποίος έχει πάνω από 3200 βαθμολογία (εμείς περίπου έχουμε 1800). Είναι απρόβλεπτη, τεράστια νίκη. Είναι σαν να κερδίζει ο Ταμπάκης την Μαρία Κάλλας σε διαγωνισμό τραγουδιού. 03:00 Μόλις άνοιξε η πλατφόρμα του Γ. κι η υπερδύναμη της διαύγειάς μου με κάνει όχι μόνο να μπορέσω να του κλείσω ραντεβού πανεύκολα, αλλά να το κάνω και με χαρά, τσεκάροντας διάφορα εμβολιαστικά κέντρα της Χαλκιδικής, γκουγκλάροντας εμβόλια και αποτελεσματικότητες, χιλιομετρικές αποστάσεις, αποστάσεις μεταξύ των δόσεων, μέχρι να βρω Pfizer στην κοντινότερη ημερομηνία στο κοντινότερο κέντρο. 03:30 Ο άνθρωπος που δεν ήξερε πότε να πάρει παναντολ συνεχίζει ακάθεκτος. Κι ενώ ο Γ. κοιμάται αποκαμωμένος γκουγκλάρω «παρενέργειες εμβόλιο άρα πιάνει» και μαθαίνω ότι όχι, δεν σημαίνει ότι αν έχεις παρενέργειες θα πετύχει η ανοσία (αυτή κατά πάσα πιθανότητα θα πετύχει έτσι κι αλλιώς). Πληροφορούμαι ότι υπάρχουν δύο είδη ανοσίας, το ένα πιο επιφανειακό το άλλο πιο ουσιαστικό. Η δεύτερη ανοσία, που είναι πιο απαραίτητη, δεν σχετίζεται με παρενέργειες και δεν επιτυγχάνεται, έτσι κι αλλιώς, απ’ το πρώτο βράδυ. 04:00 Έχω αρχίσει να νυστάζω. Γίνομαι ο άνθρωπος που πήρε τελικά παναντόλ. Λέω να κοιμηθώ. 04:01 Γκουγκλάρω: «Πότε σε πιάνει το panadol» 04:10 Γκουγκλάρω: «Πόσο διαρκεί το panadol» 04:30 Μου έχει σκάσει το παναντόλ και ξαφνικά ζεσταίνομαι τρομερά. Κλείνω την ηλεκτρική κουβέρτα. 04:35 Σκάω και βγάζω τη μάλλινη ζακέτα. 04:40 Τα βγάζω σχεδόν όλα. 04:45 Πετάω από πάνω μου το πάπλωμα. 04:55 Δεν με πιάνει ύπνος με τίποτα. Υπερένταση, αυπνία, δημιουργικές σκέψεις. 05:10 Ξαναρχίζω να παίζω Hungry Babies. Κερδίζω μια ώρα παιχνιδιού χωρίς να ανησυχώ για τις πέντε ζωές. Πιστεύω ότι δεν θα ξανακοιμηθώ ποτέ. 06:10 Τελειώνει η δωρεάν ώρα. Ο ένας λεμφαδένας του λαιμού μου με πονάει κάπως. Το χέρι που έγινε η ένεση επίσης έχει αρχίσει να πονάει σχετικά. Πέφτω ξανά για ύπνο. 06:30 Δεν με παίρνει με τίποτα ο ύπνος. Δε βολεύομαι ούτε έτσι ούτε αλλιώς. 07:00 Τελικά διαπιστώνω ότι με βολεύει μόνο αν κοιμηθώ στα πλάγια απ’ την πλευρά του πονεμένου χεριού. Να σώσω το χέρι μου ή τον ύπνο μου; Η επόμενη μέρα 13:00 Ξυπνάω από βαθύ ύπνο. Είναι Μεγάλο Σάββατο και πρέπει να πάμε για ψώνια τεσσάρων ημερών. Περιμένω λίγο για να διαπιστώσω αν είμαι σε φάση να οδηγήσω, αλλιώς να πάρω πρώτα παναντόλ. Πέρα από μια υποψία χανγκόβερ είμαι καλά. Αυτό ήταν λοιπόν; Άραγε θα ξανασυμβεί με τη δεύτερη δόση; 13:30 Πάμε στο Μασούτη. Η αγαπημένη μου υπάλληλος, στα κασέρια, η πιο ευγενική και καλή, έχει όρεξη για ψιλή κουβέντα. Αναφέρω με καμάρι ότι έκανα το εμβόλιο και με κοιτάζει έντρομη. «Μακάρι να πάνε όλα καλά και να μην πάθεις κάτι απ’ το εμβόλιο». Το βλέμμα της δείχνει πως δεν μου δίνει και πολλές πιθανότητες επιβίωσης. «Εγώ δεν το παίρνω απόφαση να εμβολιαστώ» λέει και με απογοητεύει. «Πολύ γρήγορα τα έφτιαξαν όλα… δεν τα δοκίμασαν αρκετά. Κανείς δεν ξέρει τι έχουν μέσα και τι θα σου κάνουν…» «Δεν είναι ακριβώς έτσι» της λέω, «εξάλλου…» «Εκτός αν» με διακόπτει «εκτός τα είχαν έτοιμα ήδη από πριν και μας κοροϊδεύουν. Όμως αυτό γεννά νέα ερωτήματα….». Κανείς δεν είναι τέλειος, σκέφτηκα, αλλά πόσο κρίμα που θα αργήσει να έρθει η συλλογική ανοσία από ανθρώπους που φοβούνται το εμβόλιο πιο πολύ απ’ τον ιό. 14:30 Γυρίζουμε σπίτι. Το χανγκόβερ έχει υποχωρήσει από μόνο του. Κι η ζωή, όπως σχεδόν πάντα, συνεχίζεται… ________ Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ Εναλλακτικό αρχείο: http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/ παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) http://www.freelists.org/archives/orasi __________ NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού http://www.nvda-project.org/ _____________ Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών ενώ Για να κατεβάσετε τον σχετικό κατάλογο επισκεφθείτε το http://www.hostvis.net/audiobooks/katalogos.zip ____________
