Tirumanagai and Kurnthaandagam காற்றினைப் புனலைத் தீயைக்2 கடிமதி ளிலங்கை செற்ற
ஏற்றினை, இமயம் மேய எழில்மணித் திரளை, இன்ப ஆற்றினை அமுதந் தன்னை அவுணனார் உயிரை யுண்ட கூற்றினை, குணங்கொண்டு உள்ளம் கூறு நீ கூறுமாறே! (திருக்குறுந்தாண்டகம் , திருமங்கையாழ்வார்) KAMAKOTI.ORG <https://www.kamakoti.org/> தாண்டகம் என்பது (தமிழில்) ஒரு பிரபந்த வகை. இது குறுந்தாண்டகம்;அறுசீர் கொண்ட அளவொத்த நான்கு அடிகளால் ஆகியது. இதில் ஒவ்வோர் அடிதோறும் மெய்யெழுத்துகள் உட்படப் பதினைந்து எழுத்துகளுக்குக் குறையாமலும், இருபத்தாறு எழுத்துகளுக்கு மேற்படாமலும் இருக்கும். நாலுகவிப் பெருமாள் எனப்படும் இவ்வாழ்வாரின் கவித்திறனையே இப்பிரபந்தம் வெளிப்படுத்துகிறது. இவ்வாழ்வார் 'எனக்கு உய்யும் வகை பணியாய்'என்றார்;கதறினார். இவரது பக்தி பரமபக்தியாக முதிர்ந்திடவேண்டும் என்று பகவான் முகம் காட்டாமல் இருந்தான். ஆழ்வார் வேட்கை மீதூர்ந்து அவனை நெஞ்சால் நினைத்தும், வாயினால் பேசியும், தலையால் வணங்கியும் அவனருள் பெற முயல்கின்றார் 2 Below chap 2 of the chandogya Upanishad verses as seen in Krishna nanda book is given. This is Advaitham as well as the duality, well explained. The crux of the point is THREE ELEMENTYS, repetitively explained by father to Uddalaka. And these qualities were seen in the Tirumangai Azhwar TIRUTH THAANDAGAM INTAMIL. Most of the Indian literatures had the base of the Vedas and Upanishads for ideas. {As someone is ignorantly jibing the copy and paste as surgy pathetic movement, I is seen, every verse we found as explained, by the authors of eminence, revealed, how those verse, are aligned to the Vedas in the Sanskrit. There is nothing anyone can write, WHAT IS NOT ALREADY EXISTING HERE. Chandogya Upanishad of 10000-year-old speaks about TISRO DEVATHA IN VERSES BELOW: THEY ARE SHOWN AS FIRE, WATER AND EARTH. Tirumanagai adopted the idea as air, fire and water. 3 2. Seyam devataiksata, hantaham imas tisro devata anena jivena tmana nupravisya nama-rupe vyakaravaniti. "May I enter into these three elements that I have created-fire, water and earth-and through them, may I become further manifold, by means of the triplication of these." 4 3. Tasam trivrtam trivrtam ekaikam karavaniti, seyam devatema tisro devata anenaiva jivera'tmanra'nupravisya nama-rupe vyakarot. Tasam trivrtam trivrtam ekaikam akarot. Name and form came into existence on account of this action of multiplication brought about by the triplication of the elements by the Will of the Supreme Being. So the whole world is nothing but nama and rupa, name and form. Thus, what is this universe of diversity before us? It is the one Being alone; except That, nothing is. It is said, "Being alone was." Now we have to say, "Being alone is." Even after creation, that Being alone is—not that It was, only once upon a time, in ancient times and not now. Even now when there is the so-called creation or manufacture of the variety, It has not ceased to be. The variety is not really there, as the causative factors of this variety are also constituted of the substance of this Being alone. 5 There is no circle actually. It is only an optical illusion created before you on account of the intensive velocity of the movement of the torch. So a vibration of consciousness in a particular manner becomes cognisable as an object. The object is not there at all. Therefore, what you call creation is nothing but consciousness appearing in a particular manner due to a certain vibration, a particular density, a movement of it in a particular manner. So Being alone was and Being alone is, even now, in the form of this creation. Again we are brought back to the conclusion that there is no creation, and that it is Being only that appears as creation. However, it is not very clear, so the argument goes on further. 6 4. Tasam trivrtam trivrtam ekaikam akarot, yatha tu khalu saumya, imas tisro devatas trivrt trivrt ekaika bhavati, tan me vijanihiti. "My dear boy," says father to son, "listen to me further." 1. Yadagne rohitam rupam tejasas tadrupam yat cuklam tadapam yat krsnam tadannasya apagad agner agnitvam vacarambhanam vikaro namadheyam trini rupanityeva satyam. 2. Yad adityasya rohitam rupam tejasas tad rupam yat cuklam tadapam yat krsnam, tadannasya apagad adityasya adityatvam vacarambhanam vikaro namadheyam trini rupanityeva satyam. 3. Yat candramaso rohitam rupam tejasas tad rupam yat cuklam tadapam yat krsnam tad annasya apagad candrat candratvam vacarambhanam vikaro namadheyam trini rupani ityeva satyam. 4. Yad vidyuto rohitam rupam tejasas tad rupam, yat cuklam tad apam yat krsnam tad annasya apagad vidyuto vidyuttvam vacarambhanam vikaro namadheyam, trini rupanityeva satyam. 7 Every object in creation has been reduced to its constituents, and it has been discovered that there is nothing in an object except its constituents. This is a law that can apply to every object, whatever its character be. The difference in the contour or the shape of the object is not very important. What is important is the nature of the substance out of which it is formed. You know very well that from the point of view of shape, a walking stick is different from a table, but from the point of view of the substance, both of them are made of the same wood. So, the knowledge of the walking stick would imply the knowledge of the table also, irrespective of their differences structurally. In a similar manner, the rule can be applied to everything in the world, and the Upanishad points out to us that all things in the world are permutations and combinations of the original untriplicated elements—fire, water and earth. The redness in the sun, says the Upanishad, is a vibration that is emitted from the fire that is in the sun. The whiteness that dazzles us is due to the water principle, and the darkness there is due to the earth principle. So is the case with the moon, so is the case with the lightning, and so is the case with every other object. 8 So is the case with the redness and the whiteness or the blackness that the Upanishad speaks of in respect of objects. They are not merely abstract qualities, but are substances in essentiality, and the Upanishad is trying to analyse the substance of an object and is not merely giving information on colour in the way we understand it in the world. Essentially, they are the same. The difference of the object is notional; it is not physical. Physically, substantially, essentially or basically, they are identical. But we are unable to perceive this basic essence on account of our weddedness to the complexity of perception and our belief in the externality of things. The otherness in the object is the cause of our belief in the diversity of things. We have separated ourselves as perceivers, separating ourselves from the atmosphere of the object. 9 Whenever we perceive an object, we take into consideration only those aspects of the presentation of the object which the eyes can grasp or which the senses can cognise. There are other factors in the object which the senses cannot contact. It does not mean that our five senses are everything. Suppose we have one thousand senses; we would have seen many other things in the world. Unfortunately, or fortunately, we have only five senses. So we can see only five aspects of an object. But we mistake these five aspects for everything. There are other rudimentary elements in the location of an object which are unrecognisable by the senses. That which exists between me and you is not an object of perception. 10 5. Etadd ha sma vai tad vidvamsa ahuh purve mahasala mahasrotriyah na no'dya kascana asrutam, amatam, avijnatam, udaharisytiti hy ebhyo vidamcakruh. The great men of the past, the realised souls of ancient times, immediately awoke to the reality of this situation—"Oh, this is the truth. The redness is fire, the whiteness is water and the blackness is the earth element." These are the only three things that exist everywhere. Whenever we see redness anywhere, we see fire there; whenever we see whiteness, we see water there; whenever we see blackness, we see the earth element there. So what do we see anywhere? We see only three things. We do not see any other thing in the world. Other things do not exist in the world 11 6. Yad u rohitam ivabhud iti tejasas tad rupam iti tad vidam cakruh, yad u suklam ivabhud ity apam rupam iti taa vidam cakruh yad u krsnam ivabhud ity annasya rupam iti tad vidam cakruh. So, they concluded that whenever there is a perception of anything that is red, we should not think that we are seeing any red object, but that we are seeing only the fire principle there; whenever we see anything white, we should not think that we are seeing any independent object, but that we are seeing the water element there; and whenever we see anything dark we should know that we see the earth element predominant in that. So there are no things in this world. There are only these three elements. 12 7. Yad avijnatam ivabhud ity etasam eva devatanam samasah, iti tad vidamcakruh, yatha nu khalu, saumya, imas tisro devatah purusam prapya trivrt trivrd ekaika bhavati, tan me vijanihiti. Whatever was apparently unknown to us was due to our inability to recognise the presence of these elements in the apparently distinguished objects. The unknownness of an object is due to the incapacity of the mind to probe into the structure of that object. The moment we understand what it is made of, we know the object at once. So, the ultimate analysis is that we must know the basic substance of everything and not be carried away by the formation of that substance into variety. Everything is a complex of this threefold manifestation-fire, water and earth. 13."Well, listen now, my dear boy," says the father to the son, "I have explained to you how everything in the world outside is made of these three elements. The whole world of objects outside is constituted of these three elements—fire, water and earth. Now I am going to tell you something very startling. I am going to show you that your personality itself is also of that nature. You yourself do not exist apart from these elements. Whatever is in you is the mixture in some form or the other of these three elements." KR IRS 28423 On Thu, 27 Apr 2023 at 17:32, Chittanandam V R <chittananda...@gmail.com> wrote: > > > நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம் - திருக்குறுந்தாண்டகம் - *தமிழ்நாயகம் * > > > நாம் ஒருவரை நினைக்கிறோம் என்றால் எதை நினைப்போம்? அவருடைய உடை, உருவம் ஒரு > புறம் நினைவு வந்தாலும், பெரும்பாலும் அவருடைய குணங்களே நம் நினைவில் > நிற்கும். நல்லவர், பொல்லாதவர், கோபக்காரர், சிரிக்க சிரிக்க பேசுவார், > அறிவாளி என்றெல்லாம் அவரின் குண நலன்களே பெரும்பாலும் நம் மனதில் வந்து > போகும். > > உடல் தோற்றம் மாறக் கூடியது. நம் இள வயது புகைப் படத்தை பார்த்தால் நமக்கே > சில சமயம் ஆச்சரியமாக இருக்கும். "நானா அது, அப்படியா இருந்தேன்" என்ற எண்ணம் > வரும். உடல் மாறும். குறுகிய காலத்தில் பெரிய அளவில் மாறும். குணம் மாறுவது > இல்லை. > > நாம் இறைவன் என்று நினைப்பது அவரின் அவதாரங்களையே. நீல வண்ணம், கறுப்பு > வண்ணம், குள்ள உருவம், சிங்கத் தலை என்றெல்லாம் நினைக்கிறோம். > > இறை என்பது நம் சிந்தனையில் சிக்காத ஒன்று என்பது சமயக் கருத்து. > > உருவம். அரு உருவம். அருவம். பின் அதையும் தாண்டிய ஒன்று. அது என்ன என்று நம் > சிற்றறிவு அறியாது. "சிந்தையும் செல்லா சேச்சியன் காண்க" என்பார் மணிவாசகர். > > இங்கே, ஆழ்வார் சொல்கிறார், "நீ அவனை எப்படி எல்லாம் நினைக்கிறாயோ நினை. ஒரு > தவறும் இல்லை. உருவங்களைத் தாண்டி, அவன் குணம் ஒன்று இருக்கிறது. அதையும் > நினை" என்கிறார். > > பாடல் > > காற்றினைப் புனலைத் தீயைக் கடிமதி ளிலங்கை செற்ற > > ஏற்றினை, இமயம் மேய எழில்மணித் திரளை, இன்ப > > ஆற்றினை அமுதந் தன்னை அவுணனார் உயிரை யுண்ட > > கூற்றினை, குணங்கொண்டு உள்ளம் கூறு நீ கூறுமாறே! > > (திருக்குறுந்தாண்டகம் , திருமங்கையாழ்வார்) > > > பொருள்: காற்றினை, நதியை, நீரை, தீயை காவல் பொருந்திய மதில்களை உடைய இலங்கையை > போரில் வென்ற ஆண் சிங்கம் போன்றவனை, இமயம் போல் அழகிய மணி போன்றவனை, > பேரின்ப வெள்ளத்தினை, அமுதத்தை, அரக்கர்களின் அருமையான உயிரை மாய்த்த > கூற்றுவனை குணங்களைக் கொண்டு உள்ளமே நீ சொல். கூறுகின்ற வழி அதுதான்! > > வழிபடும், நினைக்கும் ஒரு வழி இருக்கிறது. அந்த வழியில் வழிபடு என்கிறார். > > இந்த பாசுரத்தை விரித்து பொருள் சொல்லுவார்கள். > > சீதை என்ற ஜீவ ஆத்மா பிறவி என்ற பெருங்கடலால் சூழப்பட்டு ஞானேந்த்ரியங்கள், > கன்மேந்த்ரியங்கள் என்ற பத்துத் தலை அரக்கனால் சிறை வைக்கப் பட்டு இருந்தது. > இராம நாமத்தின் மூலம் அது விடுபட்டு இறைவனை அடைந்தது என்று விரித்தும் பொருள் > சொல்லுவார்கள். > > ஆத்மா எவ்வளவுதான் முயன்றாலும், குரு/ஆச்சாரியன் (அனுமன்) அருள் இன்றியும், > இறை நாமம் இன்றியும், அவன் அருள் இன்றியும் கடைந்தேற முடியாது என்றும் > விரித்துச் சொல்லலாம். > > நம் அறிவும், அனுபவமும் விரிய விரிய இவற்றின் உட் பொருளும் விரிந்து கொண்டே > போகும்! > > *- தமிழ்நாயகம் * > > *********************************** > > சித்தானந்தம் > > > > -- You received this message because you are subscribed to the Google Groups "Thatha_Patty" group. To unsubscribe from this group and stop receiving emails from it, send an email to thatha_patty+unsubscr...@googlegroups.com. To view this discussion on the web visit https://groups.google.com/d/msgid/thatha_patty/CAL5XZopFxRhSYwvee5DhAEpR9tH7%3D1qap4ZqF6Fv1-BrS_AbhQ%40mail.gmail.com.
