Prema najnovijoj analizi Saveza poreskih obveznika, teret poreza i doprinosa poslednjih godina je u Nemačkoj neprekidno rastao. Tako je u ovoj godini država jednom zaposlenom na ime poreza i doprinosa prosečno uzimala 44 procenta njegovih bruto radnih troškova, dakle gotovo dvostruko više nego 1960. godine. Kad se tome dodaju i takozvani indirektni porezi, kao što je porez na dodatu vrednost ili eko-porez, opterećenje dostiže stopu od 52 odsto, piše nemački nedeljnik “Špigl”.
Stručnjaci su jedinstveni: u opterećenju građana i njihovog rada leži uzrok “slabog rasta zaposlenosti” o kome govori OECD u najnovijem izveštaju o Nemačkoj i “slabog rasta koji izaziva zabrinutost” što Nemačkoj spočitava šef američkih Federalnih rezervi Alen Grinspen.
Šta se iz ovoga rađa na kraju: pošto porezi i doprinosi rastu, zapošljava se sve manji broj ljudi. Zbog toga, opet, dalje rastu davanja preostalih zaposlenih, koji su sve više prinuđeni da alimentiraju svoje bivše kolege. Države kao što su SAD, Finska ili Kanada stvaraju tri puta više radnih mesta nego Nemačka, zato su stope opterećenja porezima i doprinosima tih nacija do 20 odsto niže nego u Nemačkoj.
Davanja bogatih i superbogatih u Nemačkoj izrazito su ispod nivoa u sličnim državama. Porezi na imovinu i nasleđe čine u Nemačkoj 3,8 odsto ukupnih poreskih prihoda, u Francuskoj i Velikoj Britaniji taj udeo je četvorostruko veći. Posledice trpe oni koji plaćaju porez na platu, njihov udeo u pokriću javnih rashoda neprekidno raste.
Gotovo nijedna druga zemlja ne finansira svoje socijalne sisteme tako jednostrano preko faktora rada kao Nemačka. Dok ona od svakog zarađenog evra uzima 51 cent, druge se industrijske zemlje zadovoljavaju sa samo 36 centi.Razlika između Nemačke i njenih važnih konkurenata kao što su SAD i Velika Britanija u tom pogledu je još veća.
Postojeće stanje stvari pogađa zaposlene dvostruko: dok njihov teret neprekidno raste i na njihov račun živi sve veća armija penzionera, nezaposlenih i primalaca socijalne pomoći, bogati, vlasnici kapitala i nekretnina, pošteđeni su tereta finansiranja javnih izdataka.
Šta je u takvoj socijalnoj državi još socijalno, zagonetka je za mnoge
zaposlene.
