[www.ANTIC.org] NT otkriva Integralni tekst optuznice Haskog tribunala protiv lidera srpskih radikala Vojislava Seselja

[Miroslav Antic]

Title: Message

 

http://www.nedeljnitelegraf.co.yu/novi/seselj.html

 

19. 2. 2003. Broj 356

 

 

NT otkriva Integralni tekst optuznice Haskog tribunala protiv lidera srpskih radikala Vojislava Seselja Tuzilac: Ne sugerisem da je licno cinio zlocine. Seselj je bio ukljucen u zdruzene kriminalne postupke Medjunarodni sud za ratne zlocine pocinjene u bivsoj Jugoslaviji Slucaj br. IT Tuzilac Tribunala protiv Vojislava Seselja Optuznica Tuzilac Medjunarodnog krivicnog suda za bivsu Jugoslaviju, sprovodeci ovlascenja prema tacki 18 Statuta Tribunala, optuzuje: Vojislava Seselja za zlocine protiv covecnosti i krsenja zakona ili obicaja rata, Optuzeni 1Vojislav Seselj, sin Nikole Seselja, rodjen 11. oktobra 1954. u Sarajevu, Republika Bosna i Hercegovina. Diplomirao prava na Univerzitetu u Sarajevu. Diplomu, magisterijum i doktorat dobio 1976, 1978. i 1979. Od 1981. do 1984. radio kao asistent profesora na katedri politickih nauka Univerziteta u Sarajevu. 2 Mada u prvo vreme komunista, Vojislav Seselj je postao kriticar komunistickog rezima bivse Jugoslavije i pocetkom osamdesetih godina razvio bliske odnose sa grupom srpskih nacionalista. Godine 1984. osudjen za „kontrarevolucionarne aktivnosti" i kaznjen sa osam godina zatvora. Posle skracenja kazne od strane Vrhovnog suda SFRJ pusten je iz zatvora 1986. 3 Posle pustanja nastanio se u Beogradu i nastavio sa angazmanom u nacionalistickoj politici. Godine 1989. putovao u SAD i sreo se sa predsedavajucim „Cetnickog pokreta slobodnog sveta" Momcilom DJujicem, koji ga je na 600-godisnjicu Kosovske bitke proglasio cetnickim vojvodom. Posle dobijanja ove titule, Vojislav Seselj je putovao po SAD, Kanadi, Australiji i Zapadnoj Evropi skupljajuci sredstva za fond koji bi podrzao njegove nacionalisticke aktivnosti. Seselj je 23. januara 1990. postao vodja Srpskog oslobodilackog pokreta, a 14. marta 1990. formirao savez sa Vukom Draskovicem, jos jednim srpskim nacionalistom, i osnovao Srpski pokret obnove. 4 Juna 1990. Vojislav Seselj je osnovao Srpsku narodnu partiju obnove, kasnije preimenovanu u Srpski cetnicki pokret. Na izborima decembra 1990. njegova partija dobila je gotovo 100.000 glasova. Nedugo zatim vlasti SFRJ zabranile su Srpski cetnicki pokret. A 23. februara 1991. Vojislav Seselj je postavljen za predsednika novoosnovane Srpske radikalne stranke. Juna 1991. izabran je za clana Skupstine Republike Srbije. U gotovo svakodnevnim okupljanjima i izbornim kampanjama pozivao je Srbe na ujedinjenje i rat protiv „istorijskih neprijatelja" Srbije, odnosno Hrvata, muslimana i Albanaca na teritoriji bivse Jugoslavije. Dodatne relevantne istorijske i politicke cinjenice nalaze se u Aneksu I ove optuznice. Individualna kriminalna odgovornost Clan 7 (1) Statuta Tribunala 5 Vojislav Seselj je individualno odgovoran za zlocine pod tackama 3 i 5 Statuta Tribunala opisanim u ovoj optuznici, koje je planirao, naredjivao, navodio na, pocinio ili cijem je planiranju, pripremanju ili izvrsenju na drugi nacin doprineo. Koriscenjem reci „pocinio" u ovoj optuznici, tuzilac ne namerava da sugerise da je optuzeni fizicki pocinio licno sve zlocine za koje je optuzen. Rec „pocinio" koriscena u ovoj optuznici ukljucuje i ucesce Vojislava Seselja u zdruzenim kriminalnim aktivnostima. Koriscenjem reci „navodio na", tuzilac optuzuje Vojislava Seselja za drzanje govora, komunikaciju, dela i/ili propuste koji su doprineli odlukama izvrsilaca da pocine navodne zlocine. 6 Vojislav Seselj je ucestvovao u zdruzenim kriminalnim aktivnostima. Svrha tih udruzivanja bila je stalno nasilno proterivanje, putem cinjenja zlocina iz tacaka 3 i 5 Statuta Tribunala, vecine Hrvata, muslimana i drugog nesrpskog stanovnistva sa otprilike jedne trecine teritorije Republike Hrvatske i velikog dela Bosne i Hercegovine, delova Vojvodine, iz Republike Srbije, da bi ove oblasti postale delovi nove drzave pod dominacijom Srba. Sto se Hrvatske tice, ove oblasti ukljucuju regione koje su srpske vlasti nazivale SAO Krajina, SAO Zapadna Slavonija i SAO Slavonija, Baranja i Zapadni Srem (posle 19. decembra 1991. SAO Krajina je postala Republika Srpska Krajina - RSK, 26. februara 1992. SAO Zapadna Slavonija i SAO Slavonija, Baranja i Zapadni Srem pridruzili su se RSK), kao i Dubrovacka republika. Sto se Bosne i Hercegovine tice, ove oblasti su ukljucivale Bosanski Samac i Zvornik. 7 Zlocini pobrojani u ovoj optuznici nalaze se pod zdruzenim kriminalnim delima i Vojislav Seselj je imao saznanja i nameru neophodnu za cinjenje svakog od ovih zlocina. Zlocini pobrojani pod tackama od 1 do 9 i od 12 do 15 optuznice jesu prirodne i predvidive posledice izvrsavanja zlocina posle kriminalnih udruzivanja i Vojislav Seselj je znao da su ti zlocini verovatni rezultat delovanja kriminalnog udruzivanja. 8 Gore navedena kriminalna udruzivanja osnovana su pre avgusta 1991. i nastavila su sa delovanjem bar do decembra 1995. Vojislav Seselj je ucestvovao u zdruzenim kriminalnim okupljanjima do septembra 1993, kada je dosao u sukob sa Slobodanom Milosevicem. Vojislav Seselj je razradio koncept sa nekoliko lica u kriminalnim udruzenjima da bi uspeli u svojim ciljevima. Svaki ucesnik u kriminalnom udruzenju igrao je svoju ulogu ili uloge koje su znacajno doprinele ciljevima udruzivanja. Ostali pojedinci koji su ucestvovali u kriminalnom udruzivanju bili su Slobodan Milosevic, general Veljko Kadijevic, general Blagoje Adzic, pukovnik Ratko Mladic, Jovica Stanisic, Franko Simatovic Frenki, Radovan Stojicic Badza, Milan Martic, Goran Hadzic, Radovan Karadzic, Momcilo Krajisnik, Biljana Plavsic, Zeljko Raznatovic Arkan, i drugi pripadnici JNA, kasnije VJ, novooformljene srpske Teritorijalne odbrane (TO) Hrvatske i Bosne i Hercegovine, armije Republike Srpske Krajine, TO Srbije i Crne Gore, lokalni Srbi, policijske snage Srbije i Republike Srpske (MUP), ukljucujuci Drzavnu bezbednost, ogranak Ministarstva unutrasnjih poslova Srbije i srpske specijalne policijske snage SAO Krajine i RSK, cesto nazivane „marticevcima", „policijom SAO Krajine" ili „milicijom SAO Krajine", clanovi srpskih, crnogorskih, bosanskih i hrvatskih paravojnih snaga i dobrovoljacke jedinice ukljucujuci „cetnike" ili „seseljevce" i ostale figure iz SFRJ/SRJ, Republike Srbije, Republike Crne Gore i rukovodstvo Srba u Bosni i Hrvatskoj. 9 Vojislav Seselj, kao predsednik SRS, bio je prominantna politicka figura u SFRJ/ SRJ u periodu relevantnom za optuznicu. Propagirao je politiku udruzivanja „svih srpskih zemalja" u homogenu srpsku drzavu. Definisao je liniju Karlobag-Ogulin-Karlovac-Virovitica kao zapadnu granicu nove srpske drzave (Velike Srbije) koja bi ukljucivala Srbiju, Crnu Goru, Makedoniju i znacajne delove Hrvatske i Bosne i Hercegovine. Vojislav Seselj, delujuci samostalno i udruzen sa ostalim clanovima udruzenja za kriminalnu delatnost, ucestvovao je u zdruzenim kriminalnim aktivnostima na sledece nacine: a Ucestvovao je u regrutovanju, formiranju, finansiranju, snabdevanju, podrsci i upravljanju srpskih dobrovoljaca povezanih sa SRS, cesto poznatih kao „cetnici" ili „seseljevci". Ove dobrovoljacke jedinice stvarane su i podrzavane da bi pomagale u izvrsavanju udruzenih kriminalnih delatnosti cinjenjem zlocina i tako krsenjem clanova 3 i 5 Statuta Tribunala. b Drzao je zapaljive govore u medijima, tokom javnih okupljanja i tokom svojih poseta dobrovoljackim jedinicama i ostalim srpskim snagama u Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini, navodeci ove snage da cine zlocine i krse clanove 3 i 5 Statuta Tribunala. c Podrzavao je i ohrabrivao stvaranje homogene „Velike Srbije", nasilnim opkoljavanjem teritorija navedenih u ovoj optuznici i tako ucestvovao u ratnoj propagandi i navodjenju na mrznju prema nesrpskom stanovnistvu. d U javnim nastupima pozivao je na proterivanje hrvatskih civila iz delova Vojvodine u Srbiji i tako navodio svoje sledbenike i lokalne vlasti da se ukljuce u kampanju proterivanja lokalne hrvatske populacije. e Ucestvovao je u planiranju i pripremanju zauzimanja sela u dve SAO u Hrvatskoj i u opstinama Bosanski Samac i Zvornik u BiH i posledicnom nasilnom pokretanju vecinskog nesrpskog stanovnistva iz ovih oblasti. f Ucestvovao je u obezbedjivanju finansijske, materijalne, logisticke i politicke podrske neophodne za ovakva preuzimanja. Obezbedjivao je podrsku, uz pomoc Slobodana Milosevica, od srpskih vlasti i od Srba iz inostranstva, gde je sakupljao fondove za pomoc kriminalnim udruzenjima. g Regrutovao je srpske dobrovoljce povezane sa SRS i indoktrinirao ih ekstremnom etnickom retorikom tako da su se oni ukljucivali u nasilno proterivanje nesrpskog stanovnistva na ciljanim teritorijama putem cinjenja zlocina, kao sto je navedeno u ovoj optuznici, uz izuzetno nasilje i brutalnost. 11Vojislav Seselj je znao i voljno je ucestvovao u udruzivanju radi kriminalnih delatnosti, deleci namere sa ostalim ucesnicima u ovim kriminalnim udruzivanjima ili tako sto je bio svestan sagledivih posledica njihovih aktivnosti. Na ovim osnovama, on snosi individualnu odgovornost za zlocine po clanovima 3 i 5 Statuta Tribunala, uz dodatak njegove odgovornosti po istim clanovima za planiranje, naredjivanje, navodjenje, cinjenje ili na drugi nacin pomaganje i podstrekivanje na planiranje, pripremanje i izvrsavanje ovih zlocina. Opste pravne optuzbe 12 Sve vreme relevantno za ovu optuznicu, stanje oruzanog konflikta odrzavalo se u Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini. Postojala je povezanost ovog stanja oruzanog konflikta i zlocina pocinjenih u Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini i delovima Vojvodine. 13Sve vreme relevantno za ovu optuznicu od Vojislava Seselja se trazilo da se povinuje zakonima i obicajima rata u vodjenju oruzanih konflikata. 14 Optuzbe za rukovodjenje kao zlocin protiv covecnosti deo su siroko rasirenih ili sistematskih napada upravljenih protiv Hrvata, muslimana i drugih nesrpskih civila u velikim delovima Hrvatske, BiH i Vojvodine. Optuzbe: Clan 1 (Progoni) 15 Od ili oko 1. avgusta 1991. bar do septembra 1993. Vojislav Seselj je samostalno ili udruzen sa poznatim ili nepoznatim clanovima kriminalnog udruzenja planirao, naredjivao, navodio na, cinio ili na druge nacine pomagao i ucestvovao u planiranju, pripremanju ili izvrsavanju progona Hrvata, muslimana i drugog nesrpskog civilnog stanovnistva sa teritorija SAO Zapadna Slavonija i SAO Slavonija, Baranja i Zapadni Srem i opstina Bosanski Samac i Zvornik u BiH i delova Vojvodine. 16 Tokom ovog perioda srpske snage predvodjene JNA, kasnije VJ, lokalne srpske jedinice TO (koje su se kasnije transformisale u vojsku RSK i vojsku RS) i jedinice TO iz Srbije i Crne Gore, lokalni Srbi i policijske jedinice Republike Srbije, kao i dobrovoljci i paravojne formacije, ukljucujuci dobrovoljce regrutovane i/ili instruisane od strane Vojislava Seselja, napadale su i preuzele kontrolu nad gradovima i selima na ovim teritorijama. Posle preuzimanja, ove srpske snage, u saradnji sa lokalnim srpskim vlastima, uspostavljale su rezim proterivanja kreiran da otera nesrpsko civilno stanovnistvo sa ovih teritorija. 17Ova proterivanja pocinjena na politickim, rasnim i verskim osnovama su ukljucivala: a Istrebljenje ili ubistvo mnogih Hrvata, muslimana i drugih nesrpskih civila, ukljucujuci zene i starije osobe, u opstini Vukovar i selima Vocin, Bokane i Kraskovac u Hrvatskoj, u opstinama Bosanski Samac i Zvornik u BiH, kao sto je detaljno opisano u paragrafima 18 do 23. b Prolongirano i rutinsko zatvaranje i utamnicenje Hrvata, muslimana i drugih nesrpskih civila u zatvorske objekte sirom Hrvatske i BiH, ukljucujuci zatvorski kamp Vukovar, u i oko Vocina, kao i u Bosanskom Samcu i Zvorniku, kako je opisano u paragrafima 24 do 26. c Uspostavljanje i odrzavanje nehumanih uslova za zivot za Hrvate, muslimane i druge nesrpske civilne zatvorenike u ovim logorima. d Ponavljana mucenja, prebijanja i ubijanja Hrvata, muslimana i drugih nesrpskih civilnih zatvorenika u navedenim logorima. e Prolongiran i cest prisilni rad Hrvata, muslimana i drugih nesrpskih civila zatvorenih u logorima ili u kucnom pritvoru u njihovim domovima u Vukovaru, Vocinu, Bosanskom Samcu i Zvorniku. Prisilni rad je ukljucivao kopanje raka, punjenje municijom naoruzanja za srpske snage, kopanje rovova i druge forme fizickog rada na linijama fronta. f Seksualne napade na Hrvate, muslimane i drugo nesrpsko civilno stanovnistvo od strane srpskih vojnika za vreme njihovog drzanja u logorima. g Primenu restriktivnih i diskriminatorskih mera protiv Hrvata, muslimana i drugog nesrpskog civilnog stanovnistva, ukljucujuci osobe u Vocinu u Hrvatskoj i Bosanskom Samcu i Zvorniku u BiH, kao i delovima Vojvodine, kao sto je ogranicavanje kretanja; smenjivanje sa pozicija na vlasti u lokalnim vladinim institucijama i u policiji; otpustanje sa posla; nepruzanje medicinske nege i pretresanje domova. h Mucenja, prebijanja i pljacku Hrvata, muslimana i drugog nesrpskog civilnog stanovnistva. i Deportaciju ili nasilno prebacivanje desetina hiljada Hrvata, muslimana i drugog nesrpskog civilnog stanovnistva sa gore navedenih teritorija i iz delova Vojvodine kako je detaljno opisano u paragrafima 27 do 29. j Namerno razaranje domova, druge javne i privatne imovine, kulturnih institucija, istorijskih spomenika i svetilista Hrvata, muslimana i drugih nesrpskih civila u opstinama Vukovar i Vocin u Hrvatskoj, i opstinama Bosanski Samac i Zvornik u BiH kako je detaljno opisano u paragrafu 31. Svojim ucescem u ovim delima, Vojislav Seselj je pocinio: Clan 1: Proterivanja na politickim, rasnim ili verskim osnovama, zlocin protiv covecnosti, kaznjiv po clanovima 5(h) i 7(1) Statuta Tribunala. Clanovi 2 do 4 (Istrebljenje ili ubistvo) 18 Od ili oko 1. avgusta 1991. do juna 1992. na teritorijama SAO Slavonija, Baranja i Zapadni Srem, u Vukovaru, i SAO Zapadna Slavonija, u Vocinu, od 1992. do bar septembra 1993. u opstinama Zvornik u BiH i od ili oko 1. aprila 1992. bar do 1. septembra 1993. u opstini Bosanski Samac u BiH, Vojislav Seselj je, delujuci individualno ili u saradnji sa drugim poznatim ili nepoznatim clanovima udruzenja za kriminalnu delatnost, planirao, naredjivao, navodio na, pocinio ili na druge nacine pomagao i podsticao na planiranje, pripremanje ili izvrsavanje istrebljivanja ili ubistva Hrvata, muslimana i drugog nesrpskog civilnog stanovnistva kako je navedeno u paragrafima 19 do 23 ove optuznice. Hrvatska SAO Zapadna Slavonija 19 Pocetkom avgusta 1991. srpske snage, ukljucujuci i dobrovoljacke jedinice poznate kao „seseljevci" kontrolisale su Vocin. Novembra 1991. Vojislav Seselj je posetio Vocin i obratio se dobrovoljcima. Pobudjeni Seseljevim govorom, dobrovoljacke jedinice, posebno „seseljevci", poceli su da pale kuce Hrvata i ubijaju hrvatske civile u selima Vocin, Hum, Bokane i Kraskovac dok se nisu povukli iz regiona 13. decembra 1991. Isli su od kuce do kuce i ubijali sve koje su tamo zaticali, ukupno 43 civila. Preziveli su oni koji su uspeli da se sakriju. Imena zrtava nalaze se u Aneksu III ove optuznice. SAO Slavonija, Baranja i Zapadni Srem - Vukovar 20 Novembra 1991, dok su srpske snage vodile borbe za preuzimanje Vukovara, Vojislav Seselj je posetio grad i javno izrekao da „nijedan ustasa ne sme ziv napustiti grad", navodeci tako na ubijanje Hrvata. Na dan ili oko 20. novembra 1991, kao deo sveobuhvatne kampanje proterivanja, srpske vojne snage, ukljucujuci pripadnike JNA i TO, dobrovoljce i paravojne formacije pod komandom, kontrolom ili uticajem JNA, TO SBZS i drugih ucesnika u udruzenim kriminalnim aktivnostima, ukljucujuci dobrovoljce regrutovane i/ili podstrekivane od strane Vojislava Seselja, oterali su oko cetiri stotine Hrvata i drugog nesrpskog stanovnistva iz vukovarske bolnice posle srpskog preuzimanja grada. Oko tri stotine ovih ne-Srba transportovano je u kasarne JNA, a zatim na farmu Ovcara, lociranu oko pet kilometara juzno od Vukovara. Tamo su pripadnici srpskih snaga tukli i mucili zrtve satima. Uvece 20. novembra 1991. vojnici su transportovali zrtve u grupama od po 10-20 do udaljenog mesta za egzekuciju izmedju Ovcare i Grabova, gde su streljali i ubili oko 255 ne-Srba iz vukovarske bolnice. Njihova tela zakopana su u masovnoj grobnici. Imena zrtava nalaze se u Aneksu III ove optuznice. 21 Posto su srpske snage preuzele Vukovar 18. novembra 1991, vise od hiljadu civila okupilo se u objektu Veleprometa. Neki su tamo silom dovedeni od strane srpskih snaga, a drugi su dobrovoljno zatrazili zastitu. Do 19. novembra 1991. oko dve hiljade ljudi nalazilo se u objektu Veleprometa. JNA je gotovo 800 ovih ljudi proglasila ratnim zatvorenicima. Do veceri 19. novembra 1991, nedugo posto je JNA pocela da prebacuje ove navodne ratne zatvorenike u zatvor u Sremskoj Mitrovici u Srbiji, srpske snage, ukljucujuci i dobrovoljce regrutovane i/ili podstrekivane od strane Vojislava Seselja, odvojili su odredjeni broj lica iz grupe navodnih ratnih zatvorenika. Te odabrane pojedince odveli su u objekat Veleprometa i ubili. Tela nekih od ubijenih transportovana su na farmu Ovcara i tamo zakopana u masovnoj grobnici, dok su tela sest drugih zrtava ostavljena da leze na zemlji iza objekta Veleprometa. Imena ovih sest zrtava nalaze se u Aneksu IV ove optuznice. Bosna i Hercegovina Zvornik 22Marta 1992. Vojislav Seselj je odrzao govor na mitingu u Malom Zvorniku, lociranom preko puta Zvornika i preko reke Drine. Vojislav Seselj je rekao: „Draga cetnicka braco, posebno vi koji ste presli Drinu, vi ste najhrabriji. Ocisticemo Bosnu od pagana i pokazati im put koji ce ih voditi na istok, gde pripadaju", podstrekujuci tako progon ne-Srba iz Zvornika. Aprila 1992. srpske snage, ukljucujuci dobrovoljce „seseljevce" i „Arkanove tigrove" napale su i preuzele kontrolu nad Zvornikom i okolnim selima. Tokom napada, srpske snage su ubile mnogo nesrpskih civila. Na dan ili oko 9. aprila 1992. clanovi Arkanove jedinice ubili su 20 bosanskih muslimanskih i hrvatskih muskaraca i decaka u gradu Zvorniku. Posle preuzimanja, ne-Srbi su rutinski zatvarani, tuceni, muceni i ubijani. Stotine nesrpskih civila zatvarano je u ili u blizini Zvornika od aprila do jula 1992. u fabriku cipela Standard, Ciglanu, farmu Ekonomija, zgradu Novog izvora i Dom kulture Celopek. Na dan ili oko 12. maja 1992. na farmi Ekonomija, srpske snage, ukljucujuci i vodju grupe „seseljevaca", do smrti su tukli zatvorenika Nesiba Dautovica. Maja 1992. srpske snage ubile su dva nesrpska muskarca u zgradi Novog izvora. Izmedju 1. i 5. juna 1992. srpske snage ubile su vise od 150 bosanskih muslimana u tehnickoj skoli u Karakaju. Izmedju 7. i 9. juna 1992. srpske snage ubile su vise od 150 zatvorenika u klanici Gero. Srpske snage ubile su vise od 40 nesrpskih zatvorenika izmedju 1. i 26. juna 1992. u Domu kulture Celopek. Imena identifikovanih zrtava iz tehnicke skole Karakaj, klanice Gero i celopeckog Doma kulture nalaze se u Aneksu V ove optuznice. Bosanski Samac 23 Aprila 1992. srpske snage, ukljucujuci dobrovoljce „seseljevce", napale su i preuzele kontrolu nad gradom Bosanskim Samcem i okolnim selima. Posle preuzimanja, stotine ne-Srba rutinski su zatvarane, tucene i mucene u policijskoj stanici, stabu TO, osnovnim i srednjim skolama, kao i u skladistu zemljoradnicke zadruge u Crkvini, na jugozapadu od Bosanskog Samca, a desetine su ubijene. Na dan ili oko 7. maja 1992. dvojica vodja „seseljevaca" ubila su 18 muskaraca i decaka u skladistu zemljoradnicke zadruge Crkvina. Imena zrtava iz Crkvine nalaze se u Aneksu VI ove optuznice. Svojim ucescem u ovim delima, Vojislav Seselja je pocinio: Tacka 2: Istrebljenje, zlocin protiv covecnosti, kaznjiv po clanovima 5(b) i 7(1) Statuta Tribunala. Tacka 3: Ubistvo, zlocin protiv covecnosti, kaznjiv po clanovima 5(b) i 7(1) Statuta Tribunala. Tacka 4: Ubistvo, krsenje zakona i obicaja rata, po clanu 3 (1) (a) Zenevske konvencije, kaznjiv po clanovima 3 i 7(1) Statuta Tribunala. Tacke 5 do 9 (Utamnicenje, mucenje drugi nehumani akti i okrutan tretman) 24 Od avgusta 1991. do septembra 1992. Vojislav Seselj je individualno ili u saradnji sa drugim poznatim ili nepoznatim clanovima udruzenja za kriminalnu delatnost planirao, naredjivao, navodio na, cinio ili na druge nacine pomagao i podstrekivao planiranje, pripremu ili izvrsenje utamnicavanja pod nehumanim uslovima muslimana, Hrvata i drugih nesrpskih civila na gore nabrojanim teritorijama. 25 Srpske vojne snage, ukljucujuci JNA (kasnije VJ), hrvatske i bosanske Srbe pri jedinicama TO (koje su se kasnije transformisale u vojsku RSK i vojsku RS), dobrovoljce i paravojne formacije, ukljucujuci i dobrovoljacke jedinice regrutovane i/ili podstrekivane od strane Vojislava Seselja, a koje su delovale u saradnji sa lokalnim policijskim osobljem i lokalnim srpskim vlastima, hapsili su i zatvarali stotine Hrvata, muslimana i drugih nesrpskih civila. Oni su zatvarani na duze i krace vreme u sledecim logorima: a Velepromet skladiste, Vukovar, SAO SBZS, novembar 1991, pod komandom JNA, oko 1.200 zatvorenika. b Farma Ovcara, blizu Vukovara, SAO SBZS, novembar 1991, pod kontrolom JNA, oko 300 zatvorenika. c Podrum zgrade banke u Vocinu u oktobru 1991, nekoliko zatvorenika. d „Logor Sekulinci" blizu Vocina u avgustu 1991, tri zatvorenika. e Fabrika obuce Standard, Ciglana, farma Ekonomija, zgrada Novog izvora i Celopek Dom kulture u Zvorniku, Bosna i Hercegovina izmedju aprila i jula 1992, stotine zatvorenika. f Zgrada policijske stanice (SUP), zgrada TO, osnovna i srednja skola u Bosanskom Samcu, skladiste zemljoradnicke zadruge u Crkvini, u blizini Bosanskog Samca, u Bosni i Hercegovina, izmedju aprila i septembra 1992, stotine zatvorenika. 26 Uslovi zivota u ovim logorima bili su brutalni i karakterisali su ih nehuman tretman, prenatrpanost, izgladnjivanje, prinudni rad, neadekvatna medicinska nega i sistematski fizicki i psihicki napadi, ukljucujuci mucenja, prebijanja i seksualne napade. Svojim ucescem u ovim delima, Vojislav Seselj je pocinio: Tacka 5: Utamnicenje, zlocin protiv covecnosti, kaznjiv po clanovima 5(e) i 7(1) Statuta Tribunala. Tacka 6: Mucenje, zlocin protiv covecnosti, kaznjiv po clanovima 5(f) i 7(1) Statuta Tribunala. Tacka 7: Nehumano delovanje, zlocin protiv covecnosti, kaznjiv po clanovima 5(i) i 7(1) Statuta Tribunala. Tacka 8: Mucenje, krsenje zakona i obicaja rata prema clanu 3(1)(a) Zenevske konvencije iz 1949, kaznjiv po clanovima 3 i 7(1) Statuta Tribunala. Tacke 10 i 11 (Deportacija, prisilni transfer) 27 Od ili oko 1. avgusta 1991. do maja 1992. u SAO u Hrvatskoj i RSK, od ili oko 1. marta 1992. bar do septembra 1993. u Bosni i Hercegovini i u maju 1992. u delovima Vojvodine, Vojislav Seselj je individualno ili u saradnji sa drugim poznatim ili nepoznatim clanovima udruzenja za kriminalnu delatnost planirao, navodio na, pocinio ili na druge nacine pomagao i podstrekivao na planiranje, pripremu ili izvrsenje deportacije ili nasilnog transfera Hrvata, muslimana i drugih ne-Srba iz njihovog legalnog okruzenja u Vukovaru (SAO SBZS) novembra 1991. i u Vocinu (SAO Zapadna Slavonija) novembra i decembra 1991, u opstini Zvornik u BiH izmedju marta 1992. i septembra 1993, opstini Bosanski Samac u BiH izmedju aprila 1992. i septembra 1993. i u delovima Vojvodine, ukljucujuci selo Hrtkovci, maja 1992. 28 Da bi postigle ovaj cilj, srpske snage ukljucujuci JNA (kasnije VJ), lokalne hrvatske i bosanske jedinice Srba pri TO (koje su se kasnije transformisale u VRSK i VRS), i one iz Srbije i Crne Gore, kao i dobrovoljci i paravojne jedinice, ukljucujuci Bele orlove i Dusan Silni, i volontere regrutovane i/ili podstrekivane od strane Vojislava Seselja, u saradnji sa lokalnim i srpskim policijskim jedinicama, okruzile su hrvatske i bosanske gradove i sela i zahtevale da stanovnici predaju svoje oruzje, ukljucujuci i legalno drzano oruzje za lov. Onda su ti gradovi i sela napadani ili na druge nacine preuzimani, cak i tamo gde se stanovnistvo povinovalo zahtevima. Napadi su izvrsavani sa ciljem da se stanovnistvo natera na bezanje. Posle preuzimanja kontrole gradova i sela, srpske snage ponekad bi okruzile preostale Hrvate, muslimane i druge nesrpske civile i silom ih prebacivali na lokacije unutar Hrvatske i BiH koje nisu kontrolisali Srbi ili ih deportovali na lokacije van Hrvatske ili BiH, posebno u Srbiju i Crnu Goru. U drugim prilikama srpske snage su u saradnji sa lokalnim srpskim vlastima preduzimale restriktivne i diskriminatorske mere prema nesrpskoj populaciji i ukljucivale se u kampanje terora kreirane da se oni proteraju sa te teritorije. Vecina ne-Srba koja je ostala kasnije je deportovana ili nasilno prebacena iz svojih domova. 29 Vojislav Seselj je 29. maja 1992. otisao u Vojvodinu i sreo se sa svojim saradnicima iz SRS. Instruirao ih je da prebroje ne-Srbe i zaprete im smrcu ako ne napuste tu oblast. Vojislav Seselj je 6. maja 1992. odrzao zapaljiv govor u selu Hrtkovci u Vojvodini, pozivajuci na proterivanje Hrvata iz te oblasti i citajuci spisak Hrvata stanovnika sela koji bi trebalo da odu u Hrvatsku. Posle tog govora, kampanja etnickog ciscenja upravljena prema ne-Srbima, posebno Hrvatima, pocela je u Hrtkovcima. Tokom sledeca tri meseca mnogi ne-Srbi su uznemiravani, preceno im je smrcu i zastrasivani su, naterani da napuste tu oblast. Domovi Hrvata su opljackani i okupirani od strane Srba. Srpske porodice koje su raseljene iz drugih delova bivse Jugoslavije cesto su okupirale kuce ne-Srba nateranih da odu. 30 Svojim ucescem u ovim delima Vojislav Seselj je pocinio: Tacka 10: Deportaciju, zlocin protiv covecnosti, kaznjiv po clanovima 5(d) i 7(1) Statuta Tribunala. Tacka 11: Nehumane akte, zlocin protiv covecnosti, kaznjiv po clanovima 5(i) i 7(1) Statuta Tribunala. Tacke 12 do 15 (Obesno unistavanje, pljackanje javne ili privante imovine i nezakoniti napadi na civilne ciljeve) 31Od ili oko 1. avgusta 1991. do maja 1992. na teritorijama SAO u Hrvatskoj i RSK, od ili oko 1. marta 1992. bar do septembra 1993. u opstini Zvornik u BiH i od ili oko 1. aprila 1992. bar do septembra 1993. u opstini Bosanski Samac u Bosni i Hercegovini, Vojislav Seselj je individualno ili u saradnji sa drugim poznatim ili nepoznatim clanovima udruzenja za kriminalnu delatnost planirao, navodio na, pocinio ili na druge nacine pomagao i podstrekivao na planiranje, pripremu ili izvrsenje obesnog unistavanja i pljackanja javne i privatne imovine Hrvata, muslimana i drugih ne-Srba, dela koja nisu bila vojno neophodna. Ova namerna i obesna destrukcija i pljackanje ukljucivali su i pljackanje i razaranje domova i verskih i kulturnih zdanja i desavala su se u sledecim gradovima i selima: SAO SBZS: Vukovar; (stotine unistenih domova) SAO Zapadna Slavonija: Vocin i Hum; (desetine domova i katolicka crkva unisteni) i Bosna i Hercegovina: Bosanski Samac (stotine domova i dzamija unisteni) i Zvornik (stotine domova i desetine dzamija unisteni). 32 Svojim ucescem u ovim delima Vojislav Seselj je pocinio: Tacka 12: Obesno razaranje sela ili pustosenje neopravdano vojnom potrebom, krsenje zakona i obicaja rata, kaznjivo po clanovima 3(b) i 7(1) Statuta Tribunala. Tacka 13: Razaranja ili namerna ostecenja verskih ili obrazovnih institucija, krsenje zakona i obicaja rata, kaznjivo po clanovima 3(d) i 7(1) Statuta Tribunala. Tacka 14: Pljackanja javne ili privatne imovine, krsenje zakona i obicaja rata, kaznjivo po clanovima 3(e) i 7(1) Statuta Tribunala. Karla del Ponte Tuzilac Datirano petnaestog dana januara 2003. U Hagu, Holandija Miloseviceva vlast hapsila 1993. na desetine Seseljevih cetnika U Aneksu I, izmedju ostalog, stoji: Hrvatska Pred izbore 1990. Vojislav Seselj je odrzavao vezu sa nacionalistickom SDS partijom, osnovanom u Kninu, prisustvovao njihovim sastancima i ucestvovao u politickom zivotu SDS. Marta 1991. intenzivirao se konflikt izmedju Srba i Hrvata, a izbili su sukobi u Pakracu i Plitvicama. Vojislav Seselj je sa svojim dobrovoljcima ucestvovao u dogadjajima u Plitvicama, u razgovoru sa oficirom JNA predstavio se kao „Vojvoda", drzao je ekstremno nacionalisticke govore i bunio lokalno stanovnistvo da se nasiljem suprotstavi hrvatskoj policiji. Tokom avgusta i septembra 1991. veliki delovi Hrvatske pali su pod srpsku kontrolu. Vojislav Seselj je stalno apelovao na javnost da se prikljuci ratu. Mnogo puta je posetio liniju fronta i sreo se sa lokalnim srpskim liderima. Bosna i Hercegovina Vojislav Seselj je posecivao Bosnu i Hercegovinu pre i tokom oruzanog konflikta da bi podigao moral borcima. Oktobra 1991. posetio je srpske vojnike u Trebinju, koji su se pripremali za napad na Dubrovnik. Maja i avgusta 1992. posetio je Gacko i Zvornik. Maja 1993. drzao je govor u Banjaluci. n Septembra 1993. Vojislav Seselj je dosao u sukob sa Slobodanom Milosevicem, dovodeci u pitanje njegovu vladavinu i trazeci da se izglasa nepoverenje srpskoj vladi. Oktobra i novembra 1993. desetine Seseljevih cetnika dobrovoljaca uhapsene su u Srbiji i optuzene za ratne i druge zlocine.