http://www.svedok.co.yu/index.asp?show=45 Sta je istina o Nisu i novoj karti "Velike Albanije" NA RUBU CETVRTOG VILAJETA Mapa na kojoj je i Nis prikazan kao deo "velike Albanije" ocigledan je proizvod albanskih manipulacija javnim mnjenjem iz perioda NATO agresije i neposredno posle bombardovanja. Objavljena je na sajtu jedne albanske organizacije iz Bostona (www.frosina.org), sa naznakom da potice iz Kosovskog informacionog centra u Londonu. Mapu prati tekst iz 1999. godine, ciji autor Van Kristo tvrdi da su Turci, po dolasku na Balkan, podelili albanski etnicki prostor na cetiri vilajeta - Skadar, Janjinu, Manastir (Bitolj) i Kosovo. Ti vilajeti zauzimali su povrsinu duplo vecu od danasnje Albanije, a Nis je ucrtan na rubu cetvrtog, kosovskog vilajeta. Kristo tvrdi da je na tom prostoru "ogromna vecina populacije bila albanska po jeziku, istoriji, kulturi i zakonima". Ali, kaze Kristo, posto su velike sile smatrale ovo podrucje Albanije delom Otomanskog carstva, one su po progonu Turaka kaznile Albance tako sto su veci deo nekadasnjih vilajeta dodelile drugim drzavama. Prava istina je da su vilajeti o kojima Kristo govori osnovani tek posle 1860. godine! Posto je srpska vojska oslobodila Nis (januar 1878.) i gradove na jugu, u Prizrenu je u junu odrzan skup siptarskih glavesina (Arbanaska liga) koje su zatrazile da se ta cetiri vilajeta, kao knezevine, spoje u jedinstven "Arbanaski vilajet". Tako je promovisana ideja "velike Albanije", kojom nisu obuhvaceni Nis, Leskovac, Vranje i Bujanovac. U Kosovskom vilajetu trebalo je da budu Prizren, Pec, DJakovica, Mitrovica, Pristina, Gnjilane, Presevo, Kumanovo, Novi Pazar i Sjenica. Prevara Vana Krista je, osim ostalog, u tome sto ta cetiri vilajeta prikazuje kao teritorijalne jedinice koje su postojale vekovima. U stvari, po dolasku Turaka vilajeti su bili mali, pa je, kao takav, jos od 15. veka postojao i niski vilajet. Tokom vekova je teritorijalna organizacija mnogo puta menjana. Nis je dugo bio u sastavu Smederevskog sandzaka, a u poslednjem veku turske vladavine bio je centar novoustrojenog Niskog elajeta (1835). Zatim je postao deo Dunavskog vilajeta (1864), pa Prizrenskog vilajeta (1872) i Sofijskog valiluka (1876). Tek u prolece 1877. Nis je, kao sandzak, postao deo Kosovskog vilajeta, a vec u zimu je oslobodjen od Turaka (januar 1878). Tokom svih tih vekova Nis je bio naseljen dominantno hriscanskim zivljem. Prema prvom turskom popisu (1498), Nis je imao 166 muslimana i oko hiljadu hriscana. Kada je oslobodjen, cetiri veka kasnije, u njemu se zadrzalo 1.168 Turaka, a medju 13.000 stanovnika nije bilo nijednog Siptara (Arnauta). Mr Radoje Kostic, direktor Istorijskog arhiva u Nisu, kaze: - Arnauti su masovno naseljavali Kosovo i Metohiju tek posle Prve velike seobe Srba (1690), a iskoracili su iz nje u Toplicu i Jablanicu posle Druge seobe (1737). Proucavanjem trgovackih knjiga Dubrovcana, koji su u ovim krajevima kupovali uglavnom vunu i kozu, nisam nasao nijedno arnautsko ime pre sredine 18. veka. Zato je besmisleno govoriti da su ovi krajevi albanski etnicki prostori. Prema popisu iz 1991. godine, Nis je imao 121 zitelja albanske narodnosti. Registrovano je nesto vise od hiljadu katolika i 2.839 pripadnika islamske veroispovesti, uglavnom iz redova oko 5.600 niskih Roma. Od dvadesetak dzamija iz turskog doba, danas je u upotrebi samo jedna (Islam agina, 1725). Druga je pretvorena u umetnicku galeriju (Bali begova, u Tvrdjavi, 1521) a od trece, u Sumatovackoj ulici, ostalo je samo polusruseno minare. Sa takvim cinjenicama, suludo je trpati Nis u "vekovne etnicke prostore Albanaca". Na zalost, Internet pati od iste boljke kao i hartija. Trpi sve. Serbian News Network - SNN [EMAIL PROTECTED] http://www.antic.org/
