Swetaswara uipanishad
Knowing, all-witnessing and non-dual, who has granted them their prayers to
bestow them Self-Knowledge and unite them with the Self. (SW-UPA II 4)
Mantra 5
yuje vāṃ brahma pūrvyaṃ namobhir vi śloka etu pathyeva sūreḥ / *śṛṇvanti
viśve amṛtasya putrā* ā ye dhāmāni diviyāni tasthuḥ // 2.5 // O senses and
O deities who favor them! Through salutations I unite myself with the
eternal Brahman, who is your source. Let this prayer sung by me, who follow
the right path of the Sun, go forth in all directions. May the sons of the
Immortal, who occupy celestial positions, hear it! This is one of the
important Mantras of this Upanishad as it refers to the entire human race
as ‘amritasya putrah’ - sons of immortality showcasing all the humans as
divine.
Swami Vivekananda elaborated this Mantra and its ideas at the
Parliament of Religions held in 1893 at Chicago. This Mantra is important
for another reason also as it blends the concepts of bhakti- devotion and
jnana - knowledge which is the unique feature of this Upanishad as stated
earlier. This Mantra describes the final stage of evolution of the seeker.
This final stage is Samadhi and the coming down to the relative plane of
existence after Samadhi. Samadhi is the state where the seeker’s absorption
in Brahman is complete by following the right path of Knowledge. The seeker
salutes the sense organs and their presiding deities by whose grace he is
able to concentrate and attain Brahman. It is because of the tranquility of
mind and organs he could experience Brahmic Consciousness which would have
been impossible had there been no such stillness. (State of sthitha prajna
in the language of Bhagavad Gita). With that tranquility the seeker now
feels that the whole empirical universe is the manifestation of Brahman. No
longer would the mind, senses, the individual and the phenomenal world
remain as separate existence. Hence the tranquility of mind and senses is
the golden path which the seeker travels from the beginning of sadhana till
its end. In the beginning stage the seeker realizes the oneness or the
immanence of God because of his feeling of bhakti and when his mind and
senses become completely calm he sees the transcendental aspect of God i.e.
goes beyond names and forms through jnana. It should not be overlooked that
in both these stages tranquility of mind and senses is a fundamental
requisite of Sadhana. Now the stage after Samadhi is taken up. At this
stage the seeker feels everything in the world as Divine. Hence he says
“let this truth be known to all the amritasya putrah, all the sons of
immortality and spread in the four corners of the world; let this hymn in
the form of prayer of what I have realized become intense and spread over
the whole world”.
1 Shrinwantu vishwe amritasya putra Arya dhamani divyani thasthu
2 Vedam ayetam purusham mahantam aditya varanam tamasa parasthath
3 Tvameva vidhithva atimrityu methi, nanyah pantha vidyathe ayanaya
4 Yashchayamasmin akashe tejo maya, amrit maya purushah sarvani bhu
5 Etatcgheyam nityame mathwasamastham, nadhahparam vedita vyamhikinchit
6 sang pratheyna vishayo gyana triptah, kritatmanu hritaraga prashantah
-From the Svetasvatara Upanishad.
Shrinwantu Vishwe Amritasya Putra- these verses tell us that humans are
not sinful creatures and can become immortal through their deeds, hence
amritasya putra… and to do so people have to embrace knowledge and and
consider everything in the universe as one; the path to enlightenment and
Brahma(everything).
The immutable Reality is unperceived and unfelt, and the apparition seems
to give us life, light and joy. The sole purpose of the Upanishad teaching
is to disentangle man from the chain of samsara, to show him the way to the
Glorious Light that shines within himself. Man is not a sinful mortal
creature in truth; the Upanishad calls him “son of the Immortal”— amritasya
putra. But he can know himself only through sacrificing himself. The
highest sacrifice is the offering of the self to the Absolute. The greatest
yoga is the sinking of the self into unity with the Absolute, by denying
the separate, and asserting the One.
“उत्तिष्ठ जाग्रत प्राप्य वरान् निबोधत । क्षुरस्य धारा निशिता दरत्यया दुर्गं
पथस्तत्कवयो वदन्ति।।“
“uttiṣṭhata jāgrata prāpya varānnibodhata |
kṣurasya dhārā niśitā duratyayā durgaṁ pathastatkavayo vadanti ||”
Arise, Awake from the deep sleep of ignorance! Approach the Great Beings to
learn and know the Brahman. The Sages say that the path to the knowledge of
Brahman, hard to traverse, difficult of going is that
path, like the sharp edge of a razor.
“śṛṇvantu viśve amṛtasya putrā ā ye dhāmāni divyāni tasthuḥ ”
“शृण्वन्तु विश्वे अमृतस्य पुत्रा आ ये
धामानि दिव्यानि तस्थुः ”
(Śvetāśvatara Upaniṣad, Chapter II, Verse 5)
The Upanishads of ancient Bharat - India glorify human beings as “Children
of Immortality”.
शृण्वन्तु/ śṛṇvantu = Listen/hear, बिश्वे/ viśve = in the world,
अमृतस्य/Amritasya
= of Immortality, पुत्रा/Putra = Children. Meaning: “Listen, O the Children
of Immortality or Immortal Bliss”. May you be well established in your
Divine goals! O eternal children of Prajapati (The Supreme)! In the Vedic
tradition, it was believed, it is not man but it is his body that dies, man
never dies. He is Immortal; he is the “Son of Immortality”.
Here many might be thinking the connectivity of these wrt the self
esteem demanded by the preceptor above. There is a kannadasan verse sung by
MGR; UNNAYARINSDAAL…” It was then invoking only believe in yourself means
EGO,. END. No sir. How ever hard you focus yorself, you raise your fear and
anxiety only. Why? You must get it; you must suceed; only you must win
somehow. That is indeed a self belief but also a selfish belief. Success,
you make may force yopu to think, its because of your self confidence
alone. No sir; it was an accident; or it was a your Karma; but if its your
self confidence and try again, in the same path YOU MAY FAIL. I HAD A
FRIEND MY NAMESAKE WHO SCORE ALL INDIA RANK 1 AND CHOSE IAS. His Grand
father was adoctor in UN. When I congradulated him he said simply: “ I did
nothing; my grand pa in june (hardly a couple of months away from civil
service exam) trells me I had pais your exam fee along with your signed app
(which he did as demanded by grand pa and forgot) ; write or go to hell
wasting your time. “ He added, so I went to higginbothams and bought (me
too did the same Higgin sold these books a lot than literatures) a few went
through and wrote; behold I {he} was all India rank 1. “ If you were to
repeat it again, may be I would be all india last too. Mr Sundaram might
know him. Why these? Understanding oneself? N\o sir. Things do happen as
it happened to me and to many in these forums had happenned who knew
conscuiously. All of us then were telling BELIEVE IN YOURSELF.
All that crap is nothing but ego only. Unnaiyarindaal is what Raman
said as expnding from Swetaswara upanishad. All of us are bodt and soul; by
body mortal; by soul immortal; amrtasya putras; Upanishad demands be awake
and get things done through belied in your self (soul) . Bharathi said
“undi kdithore uyir koduthore (one who provided food provided the life).
Tirumular said,” oon valartaen udambai valarthaen.
"உடம்பா ர் அழி யி ல் உயிரார் அழி வர்
தி டம்பட மெ ய்ஞ்ஞா னம் சேரவும் மா ட்டா ர்
உடம்பை வளர்க்கும் உபா யம் அறி ந்தே
உடம்பை வளர்த்தேன், உயிர் வளர்த்தேனே...'
(பா டல் 724)
உடல் அழி ந்து வி ட்டால், உயி ரும் உடலை வி ட்டு நீங்கி வி டும்.பி ன், உயிருக்கு
உற்ற துணை யான, மெ ய்ஞ்ஞானமா கி ய பரம்பொ ருளை சே ர
முடியாது. அதனா ல் உடம்பை பா துகா க்கும் வழி களை அறி ந்து, உடம்பை
கா ப்பா ற்றி வளர்த்து, அதன் மூலம் உயி ரை யும் வளர்த்தே ன் என்பது
பொ ருள்.
எல்லோ ரும் உடம்பை சதை ப் பிண்டம், உடல் தே வை யற்ற பா ரம் என்றே
பா டியிருக்கி றா ர்கள்.
அழுகணிச் சி த்தர்,
"ஊற்றை ச் சடலமடி உப்பி ருந்த பா ண்டமடி
மா ற்றி ப் பி றக்க மருந்தெ னக்குக் கி ட்டுதி ல்லை
மா ற்றி ப் பி றக்க மருந்தெ னக்குக் கி ட்டுமெ ன்றா ல்
ஊற்றை ச்சடலம்விட்டே என் கண்ணம்மா
உன்பா தஞ் சேரேனோ ...'
உடம்பை வளர்ப்ர் ப்போ ம் உயிர் வளர்ப்ர் ப்போ ம்
என, உடம்பை துர்நா ற்றம் வீசுகி ற "ஊற்றை ச் சடலம்' எனக்
குறி ப்பி ட்டார். ஆனா ல், தி ருமூலரோ "உடலை ப் பா துகா க்க வே ண்டும்' என்கி
றா ர். அடுத்த பா டலில்,
"உடம்பி னை முன்னம் இழுக்கு என்று இருந்தேன்
உடம்பி னுக்கு உள்ளே உறுபொ ருள் கண்டேன்
உடம்புளே உத்தமன் கோ யி ல் கொ ண்டா ன் என்று
உடம்பி னை யா ன் இருந்து ஓம்புகி ன்றேனே'
(பா டல் 725)
எனப் பா டுகி றா ர்.
இந்த உடம்பை பா வச்சுமை , இழுக்கா னது என நி னை த்தி ருந்தே ன். இந்த
உடம்பில் பரம்பொ ருள் இருப்பதை அறி ந்தே ன். உடம்புக்குள்
உத்தமனா கி ய பரம்பொ ருள் கோ யி ல் கொ ண்டிருப்பதா ல், உடம்பி னை ப்
பே ணிப் பா துகா த்து வருகி றே ன் என்கி றா ர்.
நம் உடம்பை நல்லபடியாக வளர்த்து, பே ணிப் பா துகா த்தல் அவசி யம்.
ஏனெ னி ல் அது இறை வன் வசி க்கும் இடம்.
உடம்பிற்கு "மெ ய்' என்று ஒரு பெ யர் உண்டு. அதற்கு என்ன கா ரணம்?
சா லை யில் வா ழை ப்பழ வி யா பா ரி தலை யி ல் வா ழை ப்பழங்களை ச்
சுமந்தபடி செ ல்கி றா ர். அவரை "வா ழை ப்பழம்... இங்க வா ங்க' என
அழை ப்போ ம்... கீரை சுமந்து வி ற்பவரை அழை க்க வே ண்டும் எனி ல்,
"கீரை ....' எனக் குரல் கொ டுத்து அழை ப்போ ம். ஒருவர் எதை ச் சுமந்து
கொ ண்டிருக்கி றா ரோ , அதை க் கொ ண்டு அவரை அழை ப்பது வழக்கம்.
நம் உடல், இறை வனா கி ய மெ ய்ப்பொ ருளை ச் சுமந்து
கொ ண்டிருப்பதா ல், இதற்கு "மெ ய்' என்று பெ யர்.
கடுவெ ளி ச் சி த்தரி ன் பரவலா க அறி யப்பட்ட ஒரு பா டல்...
"நந்தவனத்தி ல் ஓர் ஆண்டி - அவன்
நா லா று மா தமா ய்க் குயவனை வேண்டி
கொ ண்டு வந்தா ன் ஒரு தோ ண்டி - மெ த்தக்
கூத்தா டிக் கூத்தா டிப் போ ட்டுடை த்தா ண்டி...'
இதன் பொ ருள், ஆண்டி என்கி ற உயி ர், பரம்பொ ருளி டம் பத்து மா தங்கள்
யாசி த்து, தோ ண்டி என்ற உடலை ப் பெ ற்றது. ஆனா ல், அந்த உடலை ச்
சரி யாகப் பா துகா க்கா மல், கே ளி க்கை களுக்கு ஆட்படுத்தி , வீணடித்து
வி ட்டது என்பதா கும்.
உடலை ஆரோ க்கி யமாக வை த்துக் கொ ள்ள வே ண்டும்.
உடம்பில் நோ ய் வந்தா ல், அது மனத்தை யும் சே ர்ந்து பா தி க்கும்.
உடலை ப் பா துகா த்தலே உயி ரை ப் பா துகா க்கும் வழி ஆகை யா ல், வள்ளலா ர்
அருட்பெ ருஞ்ஜோ தி அகவலில்,
"உயிருறும் உடலை யும், உடலுறும் உயி ரை யும்
அயர்வறக் கா த்தருள் அருட்பெ ரும் ஜோ தி ...'
என வேண்டுகி றா ர்.
உடம்பை வளர்ப்பது என்றா ல் நன்றா கத் தீனி போ ட்டு வளர்ப்பது, வி தவி தமா க
அலங்கா ரம் செ ய்து கொ ள்வது என்று பொ ருள் அல்ல...
உடம்பை வளர்ப்ர் ப்போ ம் உயிர் வளர்ப்ர் ப்போ ம்
இறை வனி ன் வசி ப்பி டம் என்பதை உணர்ந்து, அதை த் தவறா க பயன்
படுத்தா மல், நல்ல நெ றி களி ன் படி வா ழ்வது, ஆரோ க்கி யமா க
வை த்தி ருப்பது என்றே பொ ருள்.
இலக்கி யங்கள் ஒவ்வொ ரு முறை யும் புதி ய பொ ருள் தருபவை . குறி ப்பா க பக்தி
இலக்கி யங்கள், படிப்பவர்கள் அனை வரி ன்
மனநி லை க்குமா ன மருந்தை , பதி லை த் தருபவை .
இள வயதி ல் ஒருவர், தி ருமந்தி ரத்தி ன் இப்பா டலை ப் படித்து வி ட்டு, உடம்பை
ஆரோ க்கி யமாகவும், நல் வழி யி லும் வளர்த்து, உயி ரை
வளர்க்கலா ம்.
ஆனா ல், மரணத் தருவா யில் இருக்கும் ஒருவர், இப்பா டலை ப் படிக்கும்
போ து, இனி மே ல் எப்படி என் உடலை ஆரோ க்கி யமா க வை த்து உயி ரை
வளர்ப்பது ? முன்பே தெ ரி ந்தி ருக்கக் கூடாதா என வருத்தப்படலா ம்
இல்லை யா ?
அவர்களுக்கும் இந்தப் பா டல் வி டை சொ ல்கி றது...
"உடம்பை வளர்த்தே ன், உயிர் வளர்த்தே னே ...'
{{{ If the body perishes, the life also leaves the body.
Can't. So, knowing the ways to heal the body, the body
It means to nurture and grow, thereby growing life
Gold scroll.
Everything is a body of flesh, a body that does not need a body
Don't read.
Let's develop the body and develop life
As, the body is called a "smelling corpse".
Marked. But, The Rumulor says, "The body must be washed
I used to think that this body was heavy and pulled. This
I know that there are genetics in the body. Inside the body
Due to the presence of Uttamana Kya parambol in the temple, the body
He said that he had come to pay his respects.
It is necessary to nurture and take care of our body.
Because in you it is the place where God dwells.
The body has a name 'me'. What is its cause?
Our body carries the spirit of God
Because of this, it is called "me y".
A widely known song of Kaduveli Chitari...
Its meaning is that life called Andy is ten months old
Begged and got a body called Thondi. But in that body, Ch
Not paying proper exercise, making jokes and wasting away.
The body should be kept healthy.
If the body gets sick, it affects the mind as well.
By mourning the body, there is no way to mourn the life
"The living body, and the living soul
Cultivating the body does not mean feeding it with good food and decorating
it...
Let's develop the body and develop life
It is useful to realize that it is the abode of God and not to miss it
By not lying down, living according to good habits, taking care
Keeping is the key.
Literature brings new things every time. Special devotional literature,
readers of all lines
Antidepressant drugs are the answer.
At a young age one, after reading the book of The Rumanti Rathi, develops
the body in a healthy and virtuous way and lives.
Can grow
However, a person who is on the verge of death will recite the Ibbadala
Come on, how can I heal my body and live?
Cultivating? You may regret not knowing earlier
No?
For them too this song V Die says…
"I have developed the body, I have developed life...'}}}]
In living self made by developing the body soul would enhance its
purpose; n death body becomes mortal, enhancing the soul to immortality.
A report I read recently says “Many people look in the mirror and see
someone they don’t like very much. They see faults, flaws and failures.
They feel shame, embarrassment and maybe even anger toward themselves…Deep
down we’ve all constructed an idea of who we ‘should’ be: how we should
look, act, think, feel and be regarded by others.”
If this report is indeed true, it is sad. My heart goes out to those
who suffer thus. Even highly confident and successful people suffer from a
sense of low esteem . A sense of inadequacy about oneself not only robs one
of happiness but outright grants only misery.
Our scriptural teachings nip this misery in the bud. They exhort us
as “Listen, O children of Selfless Love!”, “srunvantu amrutasya
putraah!”. We are embodiments of Love itself. We are not sinners. We are
not deficient in any way. Each one of us is unique. And perfect in this
uniqueness.
I must have faith in this call of the vedas. I must understand this
Truth, believe in it and conduct myself as a spark of Love itself.
Have faith in your-self which alone will take you to suceed in
everyhthing on thos earth as well as in the heaven one day in future; so
nourish the body. Tyhank you It is deep philosophy and not a mere pep up
talk K RAJARAM IRS 81024
On Tue, 8 Oct 2024 at 04:48, Jambunathan Iyer <n.jambun...@gmail.com> wrote:
> When you believe in yourself, you can accomplish great things. Self-belief
> gives you the courage and confidence to take risks, pursue your dreams, and
> overcome challenges. Without it, you may be held back by fear, doubt, and
> insecurity. By understanding the connection between self-belief and faith,
> you can start to cultivate both of these qualities in your life
>
> N Jambunathan Rengarajapuram-Kodambakkam-Chennai-Mob:9176159004
>
> *" What you get by achieving your goals is not as important as what you
> become by achieving your goals. If you want to live a happy life, tie it to
> a goal, not to people or things "*
>
>
--
You received this message because you are subscribed to the Google Groups
"Thatha_Patty" group.
To unsubscribe from this group and stop receiving emails from it, send an email
to thatha_patty+unsubscr...@googlegroups.com.
To view this discussion on the web visit
https://groups.google.com/d/msgid/thatha_patty/CAL5XZopFesTE6Pr56Si7ZWcfTMKXiZTm3w5eEvVoLtouF36XRQ%40mail.gmail.com.
