> From: Dadi Kurniadi
> Ari simpati mah atuh belaan Bah...jihad..karunya ka dulur....

Kuring simpati lain kana ajaran Akhamdyah, tapi simpati ka jelema nu 
ditandasa jeung dikakaya. Dalah ka bangsat oge kuring mah teu bisa kudu 
mupuas lamun ditandasa jeung disiksa. Komo deui ieu mah jelema-jelema nu teu 
nyieun kajahatan atawa kriminal nu ngarugikeun batur. Ngan ukur beda 
kayakinan wungkul, na make kudu dipupuas, dikekeyek .......

Teu kapikir kitu, lamun terus-terusan dikekeyek, maranehna laluncatan ka 
Kedubes nagara asing menta suaka politik jiga urang Timor Timur? Teu kapikir 
kitu lamun urang Akhmadyah jaradi "manusa parahu" lalumpatan ka Australia 
siga urang VIetnam baheula dina nyalametkeun diri jeung kayakinana? Keur 
naon atuh aya nagara ari teu bisa ngalindungi warga nagarana mah?

Ngarobah kayakinan teu sagampang jiga malikkeun leungeun. Tadi kuring 
pehereng-hereng jeung Si Endin, cleaning service nu sok meresihan ruangan 
kantor kuring. Manehna nyarita tadi peuting waktu balik ka imahna manehna 
papanggih jeung Kunti di jalan, tepi ka manehna lumpat sasatna 
notog-notogeun maneh, bakating ku sieun. Tangtu we kuring nyakakak teu 
percaya di kota bet aya kunti. Tapi Si Endin keukeuh percaya, pokna teh: 
"Heueuh bapa mah da acan kungsi papanggih jeung kunti, jadi teu percaya!"

Sanajan kuring beak dengkak nerangkeun yen kunti teh euweuh, si Endin tetep 
percaya, sabab KAYAKINAN SI ENDIN KANA KUNTI aya dina hatena. Salah henteu 
si Endin? Nu jelas, nu BELEGUG mah kuring, teu ngarti yen kayakinan mah teu 
bisa diukur ku ukuran diri sorangan. Unggal jalma masing-masing boga 
kayakinan sorangan-sorangan, teu bisa dipaksa-paksa.

Ceuk urang "sasab", ari ceuk manehna "bener", terus kudu dikumahakeun?

Baktos,
WALUYA

Reply via email to