"Timana Dul ?" "Tahlilan.." "saha nu maot ?" "Mang Sajat"" "Iraha ?" "Maneh teu apal ?" "Apal soal naon ?" "Nya soal Mang Sajat maot atuh ih !" "Henteu, da Mang Sajatna ge teu ngabejaan ka uing mun manehna maot teh!" "Nya heueuh atuh. Barina oge, maenya atuh teu ngadenge. Apanan adina Mang Sajat teh tatangga maneh, lin ? Mang Rakim tea" "Owh, Mang Rakim oge maot ?" "His laiiiin !, maksud teh meureun Mang Rakim ge ngabejaan ka maneh" "Puguh teu panggih-panggih acan jeung Mang Rakimna oge" "Paingan atuh.." "Lain Dul, uing mah hayang nanya ka maneh, ari maksudna Tahlilan teh rek naon kitu ?" "Ih ari maneh, maenya teu apal, atuh rek ngadu'a" "Apal kitu ngadu'ana ?" "Henteu, apan aya pa Ustad nu mingpin-na. Uing mah nurutan we" "Jadi tuturut munding ?" "Enya.." "Jadi mundingna Pak Ustad ?" "Ih ari maneh, bejakeun siah !" "Yee..naha bet ambek ?" "Eta nyebutkeun pak Ustad Munding.." "Apan bieu ceuk maneh keneh tuturut munding ngadu'ana" "Ah teuing ah !" "Ye maneh mah. Uing rek nanya deui yeuh ka maneh " "Naon deui ? " "Ceuk maneh, mun tahlilan, eta du'a teh keur saha ?" "Nya nu keur maot atuh ! Ari maneh Jay, ngomong teh kamana karep bae, jiga nu tara ngahakan bangku madrasah bae" "Heueuh da uing mah tara ngadaharan bangku, aya oge ngadaharan sangu" "Tuluy maksud maneh teh naon ?" "Naon ?" "Enya, nanyakeun soal ngadu'a, Maksudna kumaha? " "Kieu Dul, ari ceuk uing mah, nu ngarana Tahlilan teh sare'atna mah ngadu'akeun nu maot. Tapi hakekatna mah, eta du'a teh pikeun diri urang" "Hmmmmm " "Kaharti teu ?" "Henteu. Kumaha kitu ?" "Angger belegug teh. Matakna ulah tuturut munding wae oge" "Lain, cik atuh mere conto teh nu rada kaharti !" "Enya da maneh mah kudu bae dicontoan" "Nya apanan meh gampang kahartina" "Kieu we lah.." "Kumaha ?" "Apanan dina eta tahlilan sok aya kalimah du'a kieu, Ya Alloh mugi- mugi Almarhum teh dihapunten dosa-dosana, ditampi amal ibadahna, ditampi Iman Islamna, dicaangkeun alam kuburna, sareng ditempatkeun disisi Alloh. Kitu lin ?" "Enya" "Tuluy disusul reang nu ngahaminan, heueuh ? "Enya kitu.." "Bener nya ?" "Enya kitu" "Bener teu ?" "Enya ih !" "Tah, tos beres ngadu'a inih ituh, tuluy ti nu kapapatenan teh sor we sagala dahareun, kukuehan, papais, sarupaning opieun, udud sabaraha rupa diwadahan gelas. Balakecrakan." "Enya.." "Panungtungan nu kabeh hadir dibagi berekat. Nu mingpin du'a mah komo meunangna teh sok dua keresek. Ditambahan deui meunang amplop. Heueuh ?" "Enya.." "Tah, ayeuna kumaha mun kieu, misalkeun we maneh ujug-ujug celengkeung bae ngadu'ana teh kieu, Ya Alloh mugi-mugi Almarhum teh digebruskeun ka naraka, dosa-dosana tong dihampura, tong ditampi amal ibadahna, komo Iman Islamna mah, kira-kira, aya moal nu ngahaminan ? "Gelo sugan mah ! nya moal atuh !" "Moal ?" "Nya moal atuh !" "Bakal meunang moal, udud, opieun jeung berekatna ?" "Nya moal atuh, nu aya oge ditajongan ku jelma rea, atawa disuruh balik" "Jadi mun kitu mah du'ana teh keur saha atuh?" "Keur...Ah, teuing jadi lalieur kieu. Jadi maksud maneh teh naon nu sabenerna ?" "Dina katerangan ge geus disebutkeun. Ceuk Ustad ieu oge, lain ceuk uing. Nu geus maot mah leungit kakaitanana jeung nu hirup iwal ti tilu perkara, nyaeta Amal Jariyah, Du'a anak nu Soleh, jeung Elmu nu mangpaat." "Bener.." "Tah lamun enya bener eta katerangan, du'a maneh anu hirup ngadu'akeun nu geus maot, nepi moal kanu maot ? sedengkeun nu maot teh lain kolot maneh.." "Nepi " "Ceuk saha ?" "Nya ceuk uing atuh !" "Ari kitu katerangan nu tadi kumaha ?" "Apan urang mah ngadu'a teh ka Alloh" "Trus, eta du'a maneh teh yakin bakal di ijabah moal ku Alloh ?" "Nya mudah-mudahan mah kitu" "Ari maneh mun ngadu'a keur diri sorangan sok diijabah teu ku Alloh ?" "Nya teuing.." "Tuh, ngadu'a keur diri maneh bae can tangtu diijabah, komo deui ngadu'akeun batur !" "Apan ngadu'a mah ka Alloh. Rek diijabah atawa hanteuna mah, kumaha Alloh we" "Jadi mun kitu mah spekulasi atuh ngadu'a teh? Maenya ngadu'a teh susuganan.." "Naaaa ari maneh Jay, kabeukina teh ngalilieur uing ?" "Nu lieur mah nu teu eling. Matakna sing eling ge, meh teu lieur" "Jadi kasimpulanana kumaha ?" "Ceuk uing, ceuk uing ieu mah nya kade siah tong bebeja ka batur, bisi batur mah kasinggung. Tahlilan teh ibarat pangeling-ngeling keur nu hirup. Percumah tiap aya nu maot datang ka Tahlilan, tapi bari jeung teu nyokot hikmahna maot, nyaeta Syukuran." "Syukuran kumaha ?" "Syukuran masih keneh bisa hirup. Syukuran aya waktu keneh keur memener diri urang, memener anak urang, kulawarga urang. Syukuran aya waktu keneh keur nyiar kipayah, meh bisa ngalakukeun amal, masih keneh bisa sakola, meh bisa mere elmu ka batur. Kudu sadar yen urang teh kabeh ge jiga nu bener apanan. Boga duit, boga dahareun, boga banda sawareh amalkeun. Tong medit. Boga elmu, boh elmu naon bae asal mangpaat jeung bipaat, bejakeun ka batur. Boga anak, didik nu baleg, sing jadi anak nu soleh jeung solehah. Da geus puguh eta nu bakal ngiring-ngiring urang ka aherat teh" "Ah uing mah apan can boga budak ?" "Ngadidik budak mah kawajiban urang, aya katerangan, ngadidik budak teh mun bisa mah samemeh eta budak eta dilahirkeun" "Aya ku rupa-rupa. kumaha carana ? Maenya ngajaran budakna dina jero beuteung keneh ? kumaha carana?" "Eta teh, hartina, samemeh ngadidik anak urang, didik heula diri urang. Sing bener, sing bageur, soleh ka kolot urang, soleh ka mitoha, soleh ka batur.." "Tuluy ?" "Atuh mun urangna baleg mah, anak urang ge Insya Alloh nurutan baleg.." "Kumaha mun teu nurut ?" "Hartina maneh nu belegug !" "Haaar..." "Enya !" "Ari maneh baleg henteu ?" "Henteu !" "Geuning ngajaran batur sina baleg ?" "Ah nya keun bae" "Atuh contoan heula ku maneh. Karek batur nurutan. Ngajaran bener, ari nu ngajaranana teu bener, kumaha urusanana atuh ?" "Ari uing ngajaran teu bener kitu ?" "Henteu sih.." "Pan ceuk uing ge, tong nempo uingna. Tapi dengekeun naon nu ku uing diomongkeun. Eta mah kumaha ilaing. Ari karasana bener nya heug, ari karasana teu bener nya montong diturutan" "Geus ah, rek balik heula. Ieu berekat nungguan didahar" "Jung !"
-Jay-
