Keom Kahiji
Balik ti pangajian bi Icih langsung nyirintil nyampeurkeun salakina, mang Juha 
anu keur manco dihareupeun tipi,keur nongton berita politik. Bari ngudaran 
kudungna pok bi Icih ngomong.
"Ari mindeng aub ka pangajian mah geuning saeutik saeutik nyaho kana batal 
haram!"
"Heueuh alus, ngan leuwih alus jeung leuwih payus make kudungan ulah ngan ukur 
indit kapangajian wungkul, lanjutkan atuh keur sapopoena!" jawab mang Juha make 
istilah anu mindeng kadenge dina iklan kampanyeu capres.
"Ah lebih cepat lebih baik dilaan, teu kuat ku retepna atuh da, dina sirah asa 
loba sieuran sing gereyem!" ceuk bi Icih teu eleh geleng.
"Tuh nya ari kana pibeneran mah sok hese!"
"Lain hese, tapi hoream milampahna. Aeh enya kakara inget, tadi mamah ustadzah 
mere wejangan masalah solusi kulawarga sakinah!"
"Kumaha cenah?"
"Kieu, sakumaha ambekna kanu jadi pamajikan omat cenah ulah nepikeun ka 
ngucapkeun tuluk talak, sabab ceuk hukum agama mun geus ngucapkeun nukitu 
hartina geus ragrag talak hiji. Coba inget inget deui, naha apana pernah 
kalepasan ngomong kawas kitu?"
"Alah ieuh...heueuh kungsi!"
"Nu bener apana....dimana jeung iraha?"
"Basa aya nayub, dihareupeun ronggeng pisan, ceu dewek kieu...sok ah talak 
tilu!"

Keom Kadua
Adun dititah setor duit ku bosna ka bank BDB (Bunganya Dikit Banget), sanggeus 
ngantri sajam satengah kakara nepika hareupeun teler. Bitis cangkeul  balas 
ngantri,ngadadak  kaubaran lantaran patugas teler teh gamuleng pisan. "Bleg we 
Manohara!" gerentes Adun bari neureuy ciduh.
"Selamat siang bapa, saya Mona, maap dengan bapa siapah?" ceuk patugas teler 
ramah pisan saluyu jeung program eta bank anu keur ngajalankeun program 4S, 
Senyum Sapa Sampai Sempoyongan.
"Sayah Adun, lengkepnyah Adun Suradun, biasa dipanggil Hendrik, zodiak 
Scorpio,hobi paling suka......!"
"Cukup....cukup...pa Adun cukup. Silahkan mau setor?"
"Betul neng Mona, sayah teh mau setor, silahkan inih uangnyah!" bari 
ngaburulukeun duit kencring lima ratusan tina kaneronna.
Sanggeus ngitung duit aya kana sajamna,pok neng Mona ngomong.
"Setelah sayah hitung uangnyah pas yah pa Adun!"
"Lah kalau lebih mah, buat neng Mona ajah, itung itung mahugi!"
"Terima kasih pa Adun, silahkan, inih setorannyah sudah masuk ke rekening bapa 
Acim Suracim sebesar 500juta. Ada yang bisa sayah bantu lagih pa Adun?"
"Aduh kebetulan atuh neng Mona, sayah teh sudah lama ngajomlo, teu percaya mah 
nih lihat tarang sayah dari hari kehari terus ngalegaan balas ngajomlo, kira 
kiranyah neng Mona bisa bantu kang Adun kitu?"
"Maap pa Adun, yang lain sudah banyak yang mengantri!"
"Alah lain tibaheula atuh ketemu teh neng Mona, jadi sekarang sudah banyak yang 
mengantri nya? Kaporotan deui yeuh!"
"Bukan begituh pa Adun, maksudnyah banyak mengantri untuk setor, gara-gara pa 
Adun antrian dibelakang pa Adun sudah ada setengah kilonyah!"
"Baik kalau begituh. Walau berat meninggal tempat inih, tapi akan kucoba 
ayungkan langkah inih neng Mona!" ceuk si Adun bari leos  ninggalkeun neng Mona 
anu mimiti ngembang kadu lantaran karek harita pisan meunang nasabah kawas 
kitu. 

Satengah jam tiharita neng Mona ngajenghok lantaran nu dihareupan teh geuning 
si Adun deui.
"Selamat siang! Mau setor lagih pa Adun?"
"Ah tidak neng Mona, mau titip pesen ajah buat neng Mona seorang!" ceuk si Adun 
bari gutrut nulis dina keretas sacewir song dibikeun.
Pas dibaca neng Mona serengeh lantaran eusina kieu:"Kutunggu kepastianmu walau 
seribu tahun harus menunggu!"

nu peryogi buku keom sakedap mangga pilari dibooks city manawi aya keneh.

syam ridwan

Kirim email ke