W OBRONIE WLASNEJ TOLERANCJI
(homoseksualizm)
Ze tez ja musze zawsze sie wdac w jakas internetowa
awanture. Tym razem poszlo o moja tolerancje wobec
homoseksualizmu. Dotad myslalam, ze jestem tolerancyjna.
Normalnie. Byli nawet tacy, ktorzy mnie ostrzegali, ze za
bardzo, ze jakby troche przesadzam, co mnie uspokajalo - jest
jak trzeba. I co sie okazuje - ta cala moja tolerancja to jedna
wielka lipa. Tandeta. Fuszerka.
Nagle nalecieli na mnie, chyba sami zorientowani
seksualnie inaczej i dawaj mi dokladac. Co do ich orientacji
tylko sie domyslam, bo zadnych deklaracji nie bylo, a ja nie z
tych, zeby o takie rzeczy kogos obcesowo wypytywac. W kazdym
razie rozjuszylam towarzystwo, ktore rzucilo sie na mnie ze
wscieklymi zarzutami. Brzmialo to mniej wiecej w tym stylu:
swoimi "spiewajacymi postingami" zapewniam o tolerancji, a w
gruncie rzeczy mydle wszystkim oczy, bo w stosunku do
homoseksualistow jestem z gruntu zle nastawiona, przeciwna ich
nagabywaniom heteroseksualnych mlodzieniaszkow, moze i ich
toleruje, ale tylko jak sa z daleka od mojego prywatnego
podworka, na pewno nie zaprosilabym homoseksualisty do domu,
ekshibicjoniste wyslalabym jak nic do kamieniolomow, od razu
widac, ze podskornie homo nie lubie, chociaz twierdze zupelnie
co innego. Falszywa, obludna, zaklamana, niepoprawna
heteroseksualistka ze mnie. I tyle.
Prawde powiedziawszy, wkurzylo mnie troche takie
kontrowersyjne wobec mojego punktu widzenia gwaltowne "naloty"
od wielu dyskutantow jednoczesnie. Poczulam sie nagle nie
tylko, ze falszywie i jedynie powierzchownie tolerancyjna -
hipokrytka straszna! - ale tez razaco "inna", bo nieszczesliwie
akurat hetero. Dodatkowa okolicznosc, ze wracajac z pracy
dopiero o dziesiatej wieczorem, zabieralam sie do odpisywania
na posty adresowane do mnie bardzo pozna noca. Od kilku dni
przez ten cholerny Internet nie kladlam sie spac przed trzecia
nad ranem - moze i stad to moje poddenerwowanie? ;-)
Odpowiadalam wiec troche nerwowo. Bez zbednej skruchy
zreszta, jako ze czulam sie zaatakowana. By bylo jakies
uporzadkowanie tej dyskusji, formuluje zagadnienie-pytanie
rozmowcy, probujac oddac sens jego wypowiedzi wlasnymi slowami.
Pytania dla przejrzystosci tekstu wstawiam wprawdzie w
cudzyslow, chociaz celowo unikalam cytatow. Dalej przytaczam
moja odpowiedz, juz doslowna.
"Czy zaprosilabys homoseksualiste do domu, czy
zaprzyjaznilabys sie z nim?"
Ja:
Moze tu juz kiedys mowilam, jesli byla rozmowa o moralnym
aspekcie kary smierci, ktorej to jestem zdecydowana
przeciwniczka: nie zaprosilabym na przyklad do wlasnego domu
robotnego kata, chociaz dobrze wiem, ze tylko wykonuje swoj
zawod. Mysle, ze mimo wszystko mialabym silny moralny szkopul,
by zaprzyjaznic sie z tym czlowiekiem. Na pewno jednak nie
mialabym najmniejszych oporow, by wejsc w blizsze,
przyjacielskie uklady z homoseksualista. Mlodego,
przesympatycznego chlopaka, z ktorym pracuje, a ktory jest homo
wprost uwielbiam. Oboje sie cieszymy, gdy przychodzi pracowac
nam razem na tzw. jednej zmianie, dyskutujemy ze soba otwarcie
i o wszystkim godzinami. Jest to przecudowny facet, od kilku
lat uprawiajacy psychoanalize, w ktorej to doszukal sie
"genezy" swojej homoseksualnej orientacji - dominujaca w
rodzinie, nadopiekuncza matka, ktora od zawsze robila wszystko,
co mozliwe, by zdyskredytowac ojca w oczach syna. Skutecznie!
"Ale przyznasz, ze homoseksualista bardziej "odstepuje od
normy" w odroznieniu od tego przykladowego kata?"
Ja:
Kat od niczego nie odstepuje - wykonuje swoja robote i
tyle. Nigdy, ale to nigdy nie twierdzilam, ze homoseksualizm
jest jakims odstepstwem od "normy". Czym zreszta jest norma?
Umiesz ja zdefiniowac, bo ja nie. W mojej niecheci do kata
wchodza w gre jedynie moje wlasne normy moralne, z ktorych
priorytetowa dotyczy ochrony ludzkiego zycia. Zadnych kar
smierci, zadnych wojen, moj osobisty bunt wobec aborcji,
sprzeciwienie sie eutanazji, itd.
"A co ma ze soba zrobic nieszczesny ekshibicjonista? A jak
baba pokazuje sie z cycem na wierzchu, karmiac swego berbecia
na publicznym widoku - to nie przestepstwo, to nie
ekshibicjonizm?"
Ja:
Ekshibicjonizm jest powazna dewiacja wynikajaca z
glebokich zaburzen psychicznych i nie leczony moze doprowadzic
do jeszcze powazniejszych w konsekwencjach odchylen
postepowania - od pasywnego wymuszania do uzycia sily. Moge
uznac jego problem, co nie jest sprzeczne, ze bede takiego
jegomoscia unikac. Psychiatra, ktory bedzie go leczyl naswietli
mechanizm tej patologii i na pewno jest w stanie takiego
osobnika zrozumiec. Nikt jednak nie moze wymagac ani ode mnie,
ani od lekarza akceptacji, czyli przyzwolenia na tego typu
odchyly. Ja uciekne, a lekarz bedzie leczyl. Ekshibicjonista
powinien sie leczyc! Dla swojego wlasnego dobra i mojego dobra,
a to na wypadek gdybym miala spotkac sie z nim sam na sam
kiedys w windzie.
Piersi kobiece w "sytuacji intymnej" stanowia wazna sfere
erotyczna. Poza ta sytuacja sa "niewinna" czescia ciala,
podobnie jak obnazone piersi mezczyzny. Jesli kogos drazni
widok karmiacej matki, wystarczy odwrocic wzrok. Podobnie jak z
plaza dla nudystow - przeznaczona jest dla nagusow wzajemnie
akceptujacych swoja nagosc. Z tego, co wiem, plazowicze
przyodziani w kostiumy sa widziani na tych plazach niechetnie
jak intruzi.
Homoseksualizm nie jest choroba, a tylko okreslona
orientacja seksualna. Dopoki nie ma namawiania, wymuszania,
prostytucji, a jedynie wynikajacym z wolnego wyboru zyciem
seksualnym doroslych ludzi, jest to jedynie i wylacznie ich
prywatna sprawa. Nic mi do tego, co kto robi ze swoim wlasnym
tylkiem.
"Ale widzisz ich "innosc"? - to bije z twojego podejscia."
Ja:
Zazyje Cie inaczej. Oni nie sa zadni "inni", OK? To ja
jestem INNA! Bo ani nie jestem lesbijka, ani nie wykonuje
zawodu, przy ktorym w planie dnia mialabym podlaczenie woltow
pod krzeselko elektryczne albo zamontowanie kroploweczki ze
smiercionosna mieszanka.
Niedawno tu zalozyles, ze "podskornie" homo nie lubie -
pudlo! Ale jakbys sie zapytal o kata, pedofila czy tam jakiegos
terroryste, to z ta "podskornoscia" trafisz w dziesiatke. Nawet
nie przy szpiku, ale zaraz pod naskorkiem siedzi we mnie cos
takiego, co mnie od takich ludzi odrzuca. Nie chce miec z
takimi ludzmi do czynienia i juz.
To mozna nazwac superego, inny nazwie to sumieniem,
jeszcze inny wewnetrznym kodeksem, a zreszta jak sie zwal, tak
sie zwal. Chodzi o pewne normy postepowania, ktore wskutek
wychowania lub srodowiskowego nacisku przyjmujemy jako wlasne -
interioryzacja to sie nazywa - i potem takie cos podpowiada nam
co dobre, a co zle, co potepic, a co nasladowac, co nam sie
podoba, a co wcale. To taka "najwyzsza instancja" naszej
psychiki, kurcze, cenzor, kontroler. Chcialabym polubic tego na
przyklad kata, bo tak poza tym to podobno zupelnie w deche
czlowiek, ale jakos nie moge, jak tylko sie do mnie zblizy,
zaraz sie we mnie w srodku wszystko wywraca. A Ty bys, poszedl
z takim na przyklad pedofilem na browar i spokojnie patrzyl
caly wieczor na jego oblesna gebe zapalajaca sie co chwila jak
zarowa na widok co ladniejszego siusiumajtka?...
"Pisalas, ze sie absolutnie zgadzasz, ze wszystkimi
zaniepokojonymi i oburzonymi karygodnym, wedlug ciebie,
przekonywaniem mlodych heteroseksualnych do homoseksualnych
praktyk. Czyli homoseksualista moze tylko uwodzic w podeszlym
juz wieku hetero. Ile lat wynosi twoja granica tolerancji?"
Ja:
Nie ma granicy wiekowej. Niech jednak homoseksualista
uwodzi homoseksualiste w wieku, jakim mu tam on odpowiada.
Natomiast mlodzieniaszka hetero czy mezczyzne - meza i ojca
dzieciom niech zostawi w spokoju. Chyba, ze to oni - ci -
hetero przyjda go szukac, bo i tak pewnie bywa.
"Jezeli homoseksualizm nie jest dewiacja, to dlaczego
homoseksualisci nie mieliby miec prawa podrywania chlopcow?"
Ja:
Najpierw twierdzicie, ze homoseksualizm jest genetyczny.
Przelykam to, chociaz sie w sumie z ta opinia nie zgadzam.
Dlaczego wiec genetycznie uwarunkowany homo ma wplywac na
zmiane rowniez genetycznie zorientowanego seksualnie hetero?!
Cos mi sie tu bardzo, ale to bardzo nie zgadza. Jesli
homoseksualisci oczekuja tolerancji wobec siebie, niech
toleruja "innosc" tych nie homoseksualnych i niech ich zostawia
w spokoju. Niech sie podrywaja miedzy soba - wybor przeogromny!
- lub tych, ktorzy sami lgna do nich jak do miodu.
Ciag dalszy w toku;-),
Magda N
