Reklama ksiazki pt.Slonecznik, autorstwa S.Wiesenthala, za jedne 22.50 zl. na stronie http://www.merlin.com.pl/sklep/strona.glowna wydawnictwo: PIW, styczen 2000 ISBN: 83-06-02797-3 liczba stron: 173 wymiary: 125 x 200 mm okladka twarda tlumaczenie: Magdalena Kurkowska, Katarzyna Sandecka Szymon Wiesenthal opowiada zdarzenie z 1942 roku, kiedy byl wiezniem obozu koncentracyjnego pod Lwowem. Pewnego dnia, wezwany do niemieckiego lazaretu, musial wysluchac zwierzen umierajacego esesmana. Dreczony poczuciem winy mlody Niemiec prosil, by Wiesenthal jako Zyd wybaczyl mu udzial w masakrze zydowskich mieszkanców pewnego miasteczka. Wiezien bez slowa odchodzi, pózniej jednak przez dziesiatki lat nurtuja go watpliwosci, czy slusznie postapil. Owocem tych watpliwosci jest wlasnie "Slonecznik". Wspomnienie autora opatrzone jest komentarzami miedzynarodowych autorytetów intelektualnych, politycznych i religijnych, dzieki czemu autobiograficznej opowiesci towarzyszy debata o granicach odpowiedzialnosci i przebaczenia. -------------------- Simon(Szymon) Wiesenthal, 91 lat, urodzony w Buczaczu(obecnie Ukraina), aktualnie mieszkajacy we Wiedniu, zyjacy z dywindentow z tytulu uzyczania swojego nazwiska, glownie dla Muzeow Tolerancji na terenie USA, Kanady i szeregu innych panstw zachodnich. Okreslany przez Gazete Wyborcza jako "zydowski James Bond", ktora i nie tylko ona, stawia postac Wiesenthala na najwyzszych cokolach "bohaterstwa, moralnosci, odwagi, oddania sprawie", itp. 22 czerwca 1941 roku, hitlerowskie armie atakuja znienacka owczesny Zwiazek Sowiecki, ktory z mocy porozumienia Ribentrop Molotow, od 17 wrzesnia 1939 roku okupowal dawna Malopolske wschodnia(wlacznie z Lwowem), nalezaca przed wrzesniem 39 roku do Polski. Na tych terenach przebywal wlasnie Szymon Wiesenthal. Dotychczas sa znane 3 zyciorysy SW z okresu wojennego, wzajemnie sie wykluczajace, a drukowane w szeregu dokumentach. Ktory jest prawdziwy, pozostaje chyba tylko wiedziec samemu zainteresowanemu. "Od 1939 roku do 1941 pracowal jako radziecki inzynier we Lwowie i w Odessie"(z zeznania do protoklu). [Amerykanska Komisja ds. Zbrodni Wojennych z siedziba w Norymberdze,1948] "Od kwietnia 1929 roku do kwietnia roku 1940 pracowal jako architekt w Odessie"(wlasnorecznie napisany zyciorys). [Miedzynarodowy Komitet ds.Uchodzcow, 1949] "Od wrzesnia 1939 roku do czerwca 1941, pracowal jako mechanik w fabryce sprezyn do lozek, w radziecki Lwowie". [z autobiografii "Mordercy sa wsrod nas", 1967] "od 1941 roku, po zajeciu terenow przez hitlerowcow, zostaje b.krotko internowany w jednym z niemieckich obozow pod Lwowem(dwa tygodnie), a pozniej przeniesiony do niemieckich zakladow naprawczych kolei". [Mark Weber, Institute for Historical Review] "Pracowalem tam jako technik i kreslarz, bylem dobrze traktowany, szczegolnie przez mojego szefa, bedacego ukrytym antynazista, ktory pozwalal mi nosic bron. Mialem wlasne biuro i wzgledna swobode". [z autobiografii jw.] "Pazdziernik 1943-czerwiec 44, partyzant AL, walczacy z oddzialem w rejonie Tarnopola i Kamienca Podolskiego przeciwko SS-Galizien i UPA, w stopniu majora, odpowiedzialny za budowanie bunkrow i umocnien. W lutym 1944 roku przedostaje sie z partyzantami do Lwowa, gdzie zostaje ukryty przez towarzyszy z AL, aby zostac aresztowanym w dniu 13 czerwca 1944 wraz grupa zydowskich partyzantow. Wszyscy zostaja roztrzelani, on jeden unika egzekucji". [z zeznania przed Amerykanska Komisja ds......, Norymberga 1948] Podobna historie podaje SW we wlasnorecznie napisanym zyciorysie dla Miedzynarodowego Komitetu ds. Uchodzcow w 1949 roku, chociaz jego walka partyzancka jest ograniczona tylko do 8 miesiecy. "Po ucieczce z zakladow kolejowych(1941) ukrywalem sie w mieszkaniach roznych znajomych az do 13 czerwca 1944 roku, kiedu to zostalem aresztowany i uwieziony w obozie koncentracyjnym". [z autobiografii z 1967 roku] "15 czerwca 1944 proba popelnienia samobojstwa. Uratowanie przez lekarzy z SS, pobyt w ich szpitalu, a nastepnie przeniesienie do obozu w Mauthausen, z ktorego zostaje wyzwolony przez Amerykanow, w maju 1945 roku". [z zeznan SW z roku 1948 i autobiografii z 1967 roku] ------------------ koniec czesci I W.G.
