Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Σκορδίλης Σπύρος

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από τη 
«ματιά» ενός αόμματου



Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του Μουσείου 
Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων φτάνουν 
συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις. Ανάμεσά 
τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια 
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο εκπαιδευτές 
κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από τους 
περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο 
βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και Νέους 
δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την καθημερινότητα, 
την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.


Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;» ρωτάει 
μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος εκπαιδευτής 
κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε να 
μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας νεαρός, ενώ 
μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά που κάνω 
τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο κυρίες στην 
μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει όλα τα 
παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος αλλά 
και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο άμεσο 
μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα 
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό 
υπολογιστή.


Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και καθισμένοι 
αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με όπλο 
την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα, 
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν ασφάλεια. Στο 
επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στους 
συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν στη 
διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι, φορούν 
εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση, περνούν 
ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη βλέπεις 
πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει μια 
κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.


Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν αναρωτηθούμε 
πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα πώς τα 
καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να 
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας και θα 
πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό μέγεθος, 
φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για να 
εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.


Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία γύρω 
γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της περιφέρειας. Στα 
μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο κέρμα 
των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο 20λεπτο 
έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά διαστήματα φέρει 
το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει χάρη στις 
πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο είναι στα 
χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική του 
μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των 
χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.


Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού μπαστουνιού, 
οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα και με βοηθό 
τους μόνο ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν τη δική τους διαδρομή 
στον χώρο που περιλαμβάνει εμπόδια, τοίχους αλλά και άλλους ανθρώπους με 
τους οποίους διασταυρώνονται. Κάποιοι συγκεντρώνονται και τα καταφέρνουν 
με την πρώτη. Αλλοι χάνουν τον προσανατολισμό τους ή αγχώνονται μέσα στον 
χώρο όπου πολλοί άνθρωποι μιλούν και κινούνται.


«Το συνηθέστερο λάθος που κάνουμε όταν ένας τυφλός περνάει δίπλα μας στον 
δρόμο είναι να χοροπηδάμε προσπαθώντας να μη χτυπήσουμε το μπαστούνι του» 
λέει η εκπαιδεύτρια κινητικότητας και προσανατολισμού κυρία Σοφία 
Συριοπούλου. Το μόνο που πετυχαίνουμε με αυτή την αντίδραση είναι να 
μπερδευτούμε στο μπαστούνι τρομάζοντας ίσως τον τυφλό, ο οποίος έτσι και 
αλλιώς έχει αντιληφθεί από ώρα την παρουσία μας χάρη στην κατάλληλα 
εκπαιδευμένη ακοή του. Το καλύτερο σε αυτή την περίπτωση είναι να σταθούμε 
ακίνητοι ώστε να δώσουμε 

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Γιάννης Μουτάφης
Απίστευτος όρος. 
Μου θυμίζει ζαγοραιο 

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:
μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr
To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
 Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από τη

 «ματιά» ενός αόμματου


 Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του Μουσείου

 Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων
φτάνουν 
 συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.
Ανάμεσά 
 τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια 
 ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο εκπαιδευτές

 κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από
τους 
 περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο 
 βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και
Νέους 
 δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την
καθημερινότητα, 
 την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

 Και η εκπαίδευση αρχίζει
 «Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»
ρωτάει 
 μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος
εκπαιδευτής 
 κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε να

 μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας
νεαρός, ενώ 
 μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά που
κάνω 
 τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο κυρίες
στην 
 μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει όλα
τα 
 παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος
αλλά 
 και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο άμεσο 
 μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα 
 αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν
ηλεκτρονικό 
 υπολογιστή.

 Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και καθισμένοι

 αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με
όπλο 
 την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα, 
 χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν ασφάλεια.
Στο 
 επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στους 
 συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν
στη 
 διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,
φορούν 
 εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,
περνούν 
 ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη
βλέπεις 
 πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει
μια 
 κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

 Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
 Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν
αναρωτηθούμε 
 πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα
πώς τα 
 καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να 
 παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας
και θα 
 πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό
μέγεθος, 
 φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για
να 
 εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

 Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία
γύρω 
 γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της περιφέρειας.
Στα 
 μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο
κέρμα 
 των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο
20λεπτο 
 έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά διαστήματα
φέρει 
 το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει χάρη
στις 
 πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο
είναι στα 
 χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική του

 μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των 
 χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.

 Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
 Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού
μπαστουνιού, 
 οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα και με
βοηθό 
 τους μόνο ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν τη δική τους
διαδρομή 
 στον χώρο που περιλαμβάνει εμπόδια, τοίχους αλλά και άλλους ανθρώπους
με 
 τους οποίους διασταυρώνονται. Κάποιοι συγκεντρώνονται και τα
καταφέρνουν 
 με την πρώτη. Αλλοι χάνουν τον προσανατολισμό τους ή αγχώνονται μέσα
στον 
 χώρο όπου πολλοί άνθρωποι μιλούν και κινούνται.

 «Το συνηθέστερο λάθος που κάνουμε όταν ένας τυφλός περνάει δίπλα μας
στον 
 δρόμο είναι να χοροπηδάμε προσπαθώντας να μη χτυπήσουμε το μπαστούνι
του» 
 λέει η εκπαιδεύτρια κινητικότητας και προσανατολισμού κυρία Σοφία 
 Συριοπούλου. Το μόνο που πετυχαίνουμε με αυτή την αντίδραση είναι να 
 μπερδευτούμε στο μπαστούνι τρομάζοντας ίσως τον τυφλό, ο οποίος έτσι
και 
 αλλιώς έχει αντιληφθεί από 

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Natasa Brenta
εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και τη φοβερή 
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν τυφλός.

Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com

To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο
βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο άμεσο
μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στους
συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη

βλέπεις

πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει

μια

κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν

αναρωτηθούμε

πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα

πώς τα

καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας

και θα

πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό

μέγεθος,

φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για

να

εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία

γύρω

γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της περιφέρειας.

Στα

μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο

κέρμα

των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο

20λεπτο

έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά διαστήματα

φέρει

το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει χάρη

στις

πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο

είναι στα

χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική του



μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των
χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.

Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού

μπαστουνιού,

οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα και με

βοηθό

τους μόνο ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν τη δική τους

διαδρομή

στον χώρο που περιλαμβάνει εμπόδια, τοίχους αλλά και άλλους ανθρώπους

με

τους οποίους διασταυρώνονται. Κάποιοι συγκεντρώνονται και τα

καταφέρνουν

με την πρώτη. Αλλοι χάνουν τον προσανατολισμό τους ή αγχώνονται μέσα

στον

χώρο όπου πολλοί άνθρωποι μιλούν και κινούνται.

«Το συνηθέστερο

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Γιάννης Μουτάφης
Σωστή την είχα ξεχάσει την ταινία... 
Αοματοοοςςς 

Natasa Brenta brenta.2...@gmail.com έγραψε:
εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και τη
φοβερή 
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν τυφλός.
Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Απίστευτος όρος.
 Μου θυμίζει ζαγοραιο

 Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:
μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr
To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
 Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από
τη

 «ματιά» ενός αόμματου


 Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του
Μουσείου

 Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων
φτάνουν
 συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.
Ανάμεσά
 τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
 ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο
εκπαιδευτές

 κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από
τους
 περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο
 βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά
και
Νέους
 δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την
καθημερινότητα,
 την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

 Και η εκπαίδευση αρχίζει
 «Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»
ρωτάει
 μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος
εκπαιδευτής
 κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε
να

 μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας
νεαρός, ενώ
 μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά
που
κάνω
 τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο
κυρίες
στην
 μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει
όλα
τα
 παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος
αλλά
 και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο
άμεσο
 μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα
 αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν
ηλεκτρονικό
 υπολογιστή.

 Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και
καθισμένοι

 αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με
όπλο
 την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
 χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν
ασφάλεια.
Στο
 επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν
στους
 συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι
μπαίνουν
στη
 διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,
φορούν
 εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,
περνούν
 ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη
βλέπεις
 πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει
μια
 κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

 Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
 Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν
αναρωτηθούμε
 πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα
πώς τα
 καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
 παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας
και θα
 πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό
μέγεθος,
 φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς
για
να
 εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

 Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία
γύρω
 γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της
περιφέρειας.
Στα
 μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες
στο
κέρμα
 των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο
20λεπτο
 έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά
διαστήματα
φέρει
 το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει
χάρη
στις
 πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο
είναι στα
 χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική
του

 μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των
 χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.

 Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
 Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού
μπαστουνιού,
 οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα και με
βοηθό
 τους μόνο ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν τη δική τους
διαδρομή
 στον χώρο που περιλαμβάνει εμπόδια, τοίχους αλλά και άλλους
ανθρώπους
με
 τους οποίους διασταυρώνονται. Κάποιοι συγκεντρώνονται και τα
καταφέρνουν
 με την πρώτη. Αλλοι χάνουν τον προσανατολισμό τους ή αγχώνονται
μέσα
στον

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Kostas Theodoropoulos

εμένα πάλι μου θυμίζει στην γραμμή του κόμματος είναι ένας αώματος κλπ.


-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta

Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και τη φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν τυφλός.
Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com

To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο
βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο άμεσο
μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στους
συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη

βλέπεις

πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει

μια

κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν

αναρωτηθούμε

πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα

πώς τα

καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας

και θα

πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό

μέγεθος,

φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για

να

εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία

γύρω

γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της περιφέρειας.

Στα

μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο

κέρμα

των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο

20λεπτο

έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά διαστήματα

φέρει

το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει χάρη

στις

πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο

είναι στα

χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική του



μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των
χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.

Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού

μπαστουνιού,

οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα και με

βοηθό

τους μόνο ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν τη δική τους

διαδρομή

στον χώρο που περιλαμβάνει εμπόδια

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Nickoletta Bakopanos
Άσε εγώ στην αρχή νόμιζα ότι δεν κατάλαβα τι έλεγε. Που τον ξέθαψαν αυτόν 
τον επιεικώς απαράδεκτο όρο;




Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο
βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο άμεσο
μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στους
συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη

βλέπεις

πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει

μια

κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν

αναρωτηθούμε

πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα

πώς τα

καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας

και θα

πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό

μέγεθος,

φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για

να

εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία

γύρω

γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της περιφέρειας.

Στα

μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο

κέρμα

των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο

20λεπτο

έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά διαστήματα

φέρει

το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει χάρη

στις

πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο

είναι στα

χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική του



μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των
χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.

Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού

μπαστουνιού,

οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα και με

βοηθό

τους μόνο ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν τη δική τους

διαδρομή

στον χώρο που περιλαμβάνει εμπόδια, τοίχους αλλά και άλλους ανθρώπους

με

τους οποίους διασταυρώνονται. Κάποιοι συγκεντρώνονται και τα

καταφέρνουν

με την πρώτη. Αλλοι χάνουν τον προσανατολισμό τους ή αγχώνονται μέσα

στον

χώρο όπου πολλοί άνθρωποι μιλούν και κινούνται.

«Το συνηθέστερο λάθος που κάνουμε όταν ένας τυφλός περνάει δίπλα μας

στον

δρόμο είναι να

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Nickoletta Bakopanos
Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που έλεγε: «ελεήστε 
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι τέτιο θα 
εμπνεύστηκαν.




Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta

Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και τη φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν τυφλός.
Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com

To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο
βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο άμεσο
μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στους
συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη

βλέπεις

πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει

μια

κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν

αναρωτηθούμε

πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα

πώς τα

καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας

και θα

πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό

μέγεθος,

φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για

να

εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία

γύρω

γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της περιφέρειας.

Στα

μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο

κέρμα

των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο

20λεπτο

έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά διαστήματα

φέρει

το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει χάρη

στις

πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο

είναι στα

χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική του



μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των
χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.

Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού

μπαστουνιού,

οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα και με

βοηθό

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Αλεξανδρος Δημητρόπουλος

http://www.youtube.com/watch?v=CL2O16IliO4

--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο
βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο άμεσο
μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στους
συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη

βλέπεις

πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει

μια

κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν

αναρωτηθούμε

πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα

πώς τα

καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας

και θα

πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό

μέγεθος,

φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για

να

εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία

γύρω

γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της περιφέρειας.

Στα

μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο

κέρμα

των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο

20λεπτο

έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά διαστήματα

φέρει

το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει χάρη

στις

πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο

είναι στα

χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική του



μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των
χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.

Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού

μπαστουνιού,

οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα και με

βοηθό

τους μόνο ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν τη δική τους

διαδρομή

στον χώρο που περιλαμβάνει εμπόδια, τοίχους αλλά και άλλους ανθρώπους

με

τους οποίους διασταυρώνονται. Κάποιοι συγκεντρώνονται και τα

καταφέρνουν

με την πρώτη. Αλλοι χάνουν τον προσανατολισμό τους ή αγχώνονται μέσα

στον

χώρο όπου πολλοί άνθρωποι μιλούν και κινούνται.

«Το συνηθέστερο λάθος που κάνουμε όταν ένας τυφλός περνάει δίπλα μας

στον

δρόμο είναι να χοροπηδάμε προσπαθώντας να

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Γιάννης Μουτάφης
Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας έχουν ανεβάσει στο 
ουράνια. 

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που έλεγε:
«ελεήστε 
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι τέτιο θα 
εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και τη
φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν τυφλός.
Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Απίστευτος όρος.
 Μου θυμίζει ζαγοραιο

 Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:
μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr
To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
 Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από
τη

 «ματιά» ενός αόμματου


 Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του
Μουσείου

 Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων
φτάνουν
 συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.
Ανάμεσά
 τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
 ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο
εκπαιδευτές

 κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από
τους
 περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο
 βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά
και
Νέους
 δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την
καθημερινότητα,
 την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

 Και η εκπαίδευση αρχίζει
 «Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»
ρωτάει
 μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος
εκπαιδευτής
 κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε
να

 μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας
νεαρός, ενώ
 μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά
που
κάνω
 τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο
κυρίες
στην
 μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει
όλα
τα
 παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος
αλλά
 και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο
άμεσο
 μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα
 αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν
ηλεκτρονικό
 υπολογιστή.

 Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και
καθισμένοι

 αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με
όπλο
 την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
 χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν
ασφάλεια.
Στο
 επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν
στους
 συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι
μπαίνουν
στη
 διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,
φορούν
 εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,
περνούν
 ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη
βλέπεις
 πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει
μια
 κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

 Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
 Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν
αναρωτηθούμε
 πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα
πώς τα
 καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
 παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας
και θα
 πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό
μέγεθος,
 φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς
για
να
 εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

 Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία
γύρω
 γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της
περιφέρειας.
Στα
 μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες
στο
κέρμα
 των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο
20λεπτο
 έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά
διαστήματα
φέρει
 το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει
χάρη
στις
 πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο
είναι στα
 χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική
του

 μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των
 χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.

 Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
 Υστερα από μια σύντομη

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Nickoletta Bakopanos

και εμείς οι αχάριστει παραπονιόμαστε. ντροπή μας



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας έχουν ανεβάσει 
στο ουράνια.


Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που έλεγε:
«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι τέτιο θα
εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta

Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και τη
φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν τυφλός.
Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com

To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από

τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του

Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο

εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο
βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά

και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε

να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά

που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο

κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει

όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο

άμεσο

μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και

καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν

ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν

στους

συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι

μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη

βλέπεις

πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει

μια

κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν

αναρωτηθούμε

πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα

πώς τα

καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας

και θα

πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό

μέγεθος,

φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς

για

να

εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία

γύρω

γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της

περιφέρειας.

Στα

μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες

στο

κέρμα

των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο

20λεπτο

έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά

διαστήματα

φέρει

το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει

χάρη

στις

πυκνές συνεχείς

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Nickoletta Bakopanos

Μπράβο, πολύ καλό. βρες και τον Ψάλτη τώρα.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Αλεξανδρος Δημητρόπουλος

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:13 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

http://www.youtube.com/watch?v=CL2O16IliO4

--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο
βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο άμεσο
μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στους
συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη

βλέπεις

πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει

μια

κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν

αναρωτηθούμε

πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα

πώς τα

καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας

και θα

πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό

μέγεθος,

φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για

να

εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία

γύρω

γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της περιφέρειας.

Στα

μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο

κέρμα

των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο

20λεπτο

έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά διαστήματα

φέρει

το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει χάρη

στις

πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο

είναι στα

χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική του



μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των
χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.

Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού

μπαστουνιού,

οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα και με

βοηθό

τους μόνο ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν τη δική τους

διαδρομή

στον χώρο που περιλαμβάνει εμπόδια, τοίχους αλλά και άλλους ανθρώπους

με

τους οποίους διασταυρώνονται. Κάποιοι συγκεντρώνονται και

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Γιάννης Μουτάφης
Έτσι μας έχουν εξυμνησει όλοι οι επιφανείς κι εμείς μεμφομαστε τον άτυχη 
χαρακτηρισμό του αρθρογράφου... 

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Μπράβο, πολύ καλό. βρες και τον Ψάλτη τώρα.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Αλεξανδρος Δημητρόπουλος
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:13 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

http://www.youtube.com/watch?v=CL2O16IliO4

--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

 Απίστευτος όρος.
 Μου θυμίζει ζαγοραιο

 Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:
μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr
To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
 Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από
τη

 «ματιά» ενός αόμματου


 Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του
Μουσείου

 Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων
φτάνουν
 συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.
Ανάμεσά
 τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
 ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο
εκπαιδευτές

 κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από
τους
 περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο
 βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά
και
Νέους
 δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την
καθημερινότητα,
 την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

 Και η εκπαίδευση αρχίζει
 «Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»
ρωτάει
 μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος
εκπαιδευτής
 κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε
να

 μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας
νεαρός, ενώ
 μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά
που
κάνω
 τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο
κυρίες
στην
 μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει
όλα
τα
 παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος
αλλά
 και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο
άμεσο
 μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα
 αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν
ηλεκτρονικό
 υπολογιστή.

 Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και
καθισμένοι

 αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με
όπλο
 την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
 χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν
ασφάλεια.
Στο
 επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν
στους
 συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι
μπαίνουν
στη
 διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,
φορούν
 εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,
περνούν
 ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη
βλέπεις
 πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει
μια
 κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

 Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
 Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν
αναρωτηθούμε
 πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα
πώς τα
 καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
 παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας
και θα
 πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό
μέγεθος,
 φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς
για
να
 εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

 Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία
γύρω
 γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της
περιφέρειας.
Στα
 μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες
στο
κέρμα
 των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο
20λεπτο
 έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά
διαστήματα
φέρει
 το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει
χάρη
στις
 πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο
είναι στα
 χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική
του

 μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των
 χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.

 Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
 Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού
μπαστουνιού,
 οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα και με
βοηθό
 τους μόνο ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν τη δική τους

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Αλεξανδρος Δημητρόπουλος

http://www.youtube.com/watch?v=_TBT-FldOak


--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας έχουν 
ανεβάσει στο ουράνια.


Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που έλεγε:
«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι τέτιο θα
εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta

Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και τη
φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν τυφλός.
Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com

To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από

τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του

Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο

εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο
βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά

και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε

να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά

που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο

κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει

όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο

άμεσο

μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και

καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν

ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν

στους

συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι

μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη

βλέπεις

πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει

μια

κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν

αναρωτηθούμε

πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα

πώς τα

καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας

και θα

πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό

μέγεθος,

φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς

για

να

εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία

γύρω

γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της

περιφέρειας.

Στα

μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες

στο

κέρμα

των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο

20λεπτο

έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά

διαστήματα

φέρει

το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Γιάννης Μουτάφης
Είσαι μεγάλο ψάχτηρι. 
Το YouTube παιχνιδάκι. 

Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:
http://www.youtube.com/watch?v=_TBT-FldOak


--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

 Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας έχουν 
 ανεβάσει στο ουράνια.

 Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που έλεγε:
«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι τέτιο θα
εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και τη
φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν τυφλός.
Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Απίστευτος όρος.
 Μου θυμίζει ζαγοραιο

 Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:
μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr
To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
 Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα
από
τη

 «ματιά» ενός αόμματου


 Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του
Μουσείου

 Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων
φτάνουν
 συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.
Ανάμεσά
 τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
 ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο
εκπαιδευτές

 κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας
από
τους
 περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το
τρίωρο
 βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά
και
Νέους
 δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την
καθημερινότητα,
 την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

 Και η εκπαίδευση αρχίζει
 «Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»
ρωτάει
 μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος
εκπαιδευτής
 κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας.
«Ούτε
να

 μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας
νεαρός, ενώ
 μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά
που
κάνω
 τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο
κυρίες
στην
 μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει
όλα
τα
 παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο
ίδιος
αλλά
 και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο
άμεσο
 μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα
συστήματα
 αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν
ηλεκτρονικό
 υπολογιστή.

 Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και
καθισμένοι

 αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα
με
όπλο
 την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
 χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν
ασφάλεια.
Στο
 επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν
στους
 συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι
μπαίνουν
στη
 διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,
φορούν
 εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,
περνούν
 ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη
βλέπεις
 πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις»
λέει
μια
 κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

 Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
 Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν
αναρωτηθούμε
 πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι:
«Μα
πώς τα
 καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
 παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι
μας
και θα
 πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό
μέγεθος,
 φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς
για
να
 εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

 Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και
λεία
γύρω
 γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της
περιφέρειας.
Στα
 μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες
στο
κέρμα
 των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο
20λεπτο
 έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Γιάννης Μουτάφης
Ελεηστε τον τυφλουλη λέει... Νομίζω... 

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Είσαι απίστευτος. Που τα ξετρύπωσες; Τελικά όμως δεν λέει την
πολυπόθητη 
λέξη.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Αλεξανδρος Δημητρόπουλος
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:22 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

http://www.youtube.com/watch?v=_TBT-FldOak


--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

 Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας έχουν 
 ανεβάσει στο ουράνια.

 Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που έλεγε:
«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι τέτιο θα
εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και τη
φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν τυφλός.
Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Απίστευτος όρος.
 Μου θυμίζει ζαγοραιο

 Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:
μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr
To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
 Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα
από
τη

 «ματιά» ενός αόμματου


 Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του
Μουσείου

 Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων
φτάνουν
 συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.
Ανάμεσά
 τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
 ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο
εκπαιδευτές

 κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας
από
τους
 περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το
τρίωρο
 βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά
και
Νέους
 δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την
καθημερινότητα,
 την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

 Και η εκπαίδευση αρχίζει
 «Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»
ρωτάει
 μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος
εκπαιδευτής
 κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας.
«Ούτε
να

 μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας
νεαρός, ενώ
 μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά
που
κάνω
 τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο
κυρίες
στην
 μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει
όλα
τα
 παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο
ίδιος
αλλά
 και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο
άμεσο
 μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα
συστήματα
 αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν
ηλεκτρονικό
 υπολογιστή.

 Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και
καθισμένοι

 αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα
με
όπλο
 την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
 χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν
ασφάλεια.
Στο
 επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν
στους
 συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι
μπαίνουν
στη
 διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,
φορούν
 εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,
περνούν
 ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη
βλέπεις
 πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις»
λέει
μια
 κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

 Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
 Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν
αναρωτηθούμε
 πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι:
«Μα
πώς τα
 καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
 παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι
μας
και θα
 πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό
μέγεθος,
 φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς
για
να
 εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

 Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και
λεία
γύρω
 γύρω

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Nickoletta Bakopanos

Θα έχει κάνει ατέλιωτες ώρες προπόνηση!



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:23 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Είσαι μεγάλο ψάχτηρι.
Το YouTube παιχνιδάκι.

Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:

http://www.youtube.com/watch?v=_TBT-FldOak


--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας έχουν
ανεβάσει στο ουράνια.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που έλεγε:
«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι τέτιο θα
εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta

Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και τη
φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν τυφλός.
Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com

To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα

από

τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του

Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο

εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας

από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το

τρίωρο

βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά

και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας.

«Ούτε

να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά

που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο

κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει

όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο

ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο

άμεσο

μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα

συστήματα

αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και

καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα

με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν

ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν

στους

συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι

μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη

βλέπεις

πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις»

λέει

μια

κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν

αναρωτηθούμε

πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι:

«Μα

πώς τα

καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι

μας

και θα

πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό

μέγεθος,

φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς

για

να

εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και

λεία

γύρω

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Γιάννης Μουτάφης
Η το έχεις ή δεν το έχεις... Αυτά δεν επιδέχονται προπόνησης. 

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Θα έχει κάνει ατέλιωτες ώρες προπόνηση!



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:23 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Είσαι μεγάλο ψάχτηρι.
Το YouTube παιχνιδάκι.

Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:
http://www.youtube.com/watch?v=_TBT-FldOak


--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

 Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας έχουν
 ανεβάσει στο ουράνια.

 Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που έλεγε:
«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι τέτιο
θα
εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και τη
φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν
τυφλός.
Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Απίστευτος όρος.
 Μου θυμίζει ζαγοραιο

 Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:
μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr
To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
 Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα
από
τη

 «ματιά» ενός αόμματου


 Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του
Μουσείου

 Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και
γυμνασίων
φτάνουν
 συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις
εκθέσεις.
Ανάμεσά
 τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς
μια
 ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο
εκπαιδευτές

 κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας
από
τους
 περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το
τρίωρο
 βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά
και
Νέους
 δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την
καθημερινότητα,
 την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

 Και η εκπαίδευση αρχίζει
 «Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν
τυφλοί;»
ρωτάει
 μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος
εκπαιδευτής
 κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας.
«Ούτε
να

 μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας
νεαρός, ενώ
 μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά
που
κάνω
 τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο
κυρίες
στην
 μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει
όλα
τα
 παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο
ίδιος
αλλά
 και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο
άμεσο
 μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα
συστήματα
 αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν
ηλεκτρονικό
 υπολογιστή.

 Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και
καθισμένοι

 αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα
με
όπλο
 την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο
σύντομα,
 χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν
ασφάλεια.
Στο
 επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν
στους
 συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι
μπαίνουν
στη
 διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το
χέρι,
φορούν
 εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,
περνούν
 ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη
βλέπεις
 πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις»
λέει
μια
 κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

 Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
 Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν
αναρωτηθούμε
 πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι:
«Μα
πώς τα
 καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί
να
 παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι
μας
και θα
 πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό
μέγεθος,
 φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί
ακριβώς
για
να
 εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Nickoletta Bakopanos

Ναι δεν λέει αόμματος τελικά.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:28 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Ελεηστε τον τυφλουλη λέει... Νομίζω...

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Είσαι απίστευτος. Που τα ξετρύπωσες; Τελικά όμως δεν λέει την
πολυπόθητη
λέξη.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Αλεξανδρος Δημητρόπουλος

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:22 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

http://www.youtube.com/watch?v=_TBT-FldOak


--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας έχουν
ανεβάσει στο ουράνια.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που έλεγε:
«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι τέτιο θα
εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta

Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και τη
φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν τυφλός.
Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com

To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα

από

τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του

Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο

εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας

από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το

τρίωρο

βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά

και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας.

«Ούτε

να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά

που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο

κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει

όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο

ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο

άμεσο

μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα

συστήματα

αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και

καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα

με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν

ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν

στους

συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι

μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη

βλέπεις

πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις»

λέει

μια

κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν

αναρωτηθούμε

πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι:

«Μα

πώς τα

καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι

μας

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Nickoletta Bakopanos

τότε εσύ δεν το έχεις! σε έφαγε ο Αλέξανδρος και είναι και πιο κενούριος.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:30 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Η το έχεις ή δεν το έχεις... Αυτά δεν επιδέχονται προπόνησης.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Θα έχει κάνει ατέλιωτες ώρες προπόνηση!



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:23 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Είσαι μεγάλο ψάχτηρι.
Το YouTube παιχνιδάκι.

Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:

http://www.youtube.com/watch?v=_TBT-FldOak


--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας έχουν
ανεβάσει στο ουράνια.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που έλεγε:
«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι τέτιο

θα

εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta

Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και τη
φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν

τυφλός.

Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com

To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα

από

τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του

Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και

γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις

εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς

μια

ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο

εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας

από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το

τρίωρο

βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά

και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν

τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας.

«Ούτε

να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά

που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο

κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει

όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο

ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο

άμεσο

μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα

συστήματα

αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και

καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα

με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο

σύντομα,

χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν

ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν

στους

συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι

μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το

χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη

βλέπεις

πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις»

λέει

μια

κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν

αναρωτηθούμε

πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι:

«Μα

πώς

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Γιάννης Μουτάφης
Ο καθένας στον τομέα του. 
Εγώ έχω άλλες χώρες... 

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
τότε εσύ δεν το έχεις! σε έφαγε ο Αλέξανδρος και είναι και πιο
κενούριος.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:30 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Η το έχεις ή δεν το έχεις... Αυτά δεν επιδέχονται προπόνησης.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Θα έχει κάνει ατέλιωτες ώρες προπόνηση!



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:23 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Είσαι μεγάλο ψάχτηρι.
Το YouTube παιχνιδάκι.

Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:
http://www.youtube.com/watch?v=_TBT-FldOak


--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

 Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας έχουν
 ανεβάσει στο ουράνια.

 Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που έλεγε:
«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι τέτιο
θα
εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός
αόμματου

εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και
τη
φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν
τυφλός.
Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός
αόμματου


 Απίστευτος όρος.
 Μου θυμίζει ζαγοραιο

 Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:
μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr
To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
 Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα
από
τη

 «ματιά» ενός αόμματου


 Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του
Μουσείου

 Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και
γυμνασίων
φτάνουν
 συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις
εκθέσεις.
Ανάμεσά
 τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς
μια
 ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο
εκπαιδευτές

 κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας
από
τους
 περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το
τρίωρο
 βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για
Παιδιά
και
Νέους
 δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την
καθημερινότητα,
 την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

 Και η εκπαίδευση αρχίζει
 «Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν
τυφλοί;»
ρωτάει
 μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος
εκπαιδευτής
 κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας.
«Ούτε
να

 μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας
νεαρός, ενώ
 μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη
δουλειά
που
κάνω
 τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο
κυρίες
στην
 μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να
κάνει
όλα
τα
 παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο
ίδιος
αλλά
 και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο
άμεσο
 μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα
συστήματα
 αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν
ηλεκτρονικό
 υπολογιστή.

 Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και
καθισμένοι

 αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν
αντικείμενα
με
όπλο
 την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο
σύντομα,
 χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν
ασφάλεια.
Στο
 επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν
στους
 συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι
μπαίνουν
στη
 διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το
χέρι,
φορούν
 εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,
περνούν
 ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να
μη
βλέπεις
 πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις»
λέει
μια
 κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

 Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
 Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν
αναρωτηθούμε
 πώς τα κάνει ένας

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Nickoletta Bakopanos

Και ποιός είναι ο τομέας σου; εγώ πάντος δεν έχω..



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:35 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Ο καθένας στον τομέα του.
Εγώ έχω άλλες χώρες...

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

τότε εσύ δεν το έχεις! σε έφαγε ο Αλέξανδρος και είναι και πιο
κενούριος.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:30 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Η το έχεις ή δεν το έχεις... Αυτά δεν επιδέχονται προπόνησης.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Θα έχει κάνει ατέλιωτες ώρες προπόνηση!



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:23 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Είσαι μεγάλο ψάχτηρι.
Το YouTube παιχνιδάκι.

Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:

http://www.youtube.com/watch?v=_TBT-FldOak


--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας έχουν
ανεβάσει στο ουράνια.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που έλεγε:
«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι τέτιο

θα

εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta

Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός

αόμματου


εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και

τη

φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν

τυφλός.

Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com

To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός

αόμματου




Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα

από

τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του

Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και

γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις

εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς

μια

ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο

εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας

από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το

τρίωρο

βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για

Παιδιά

και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν

τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας.

«Ούτε

να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη

δουλειά

που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο

κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να

κάνει

όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο

ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο

άμεσο

μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα

συστήματα

αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και

καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν

αντικείμενα

με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο

σύντομα,

χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν

ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν

στους

συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι

μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το

χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Γιάννης Μουτάφης
Όλοι έχουμε έναν τομέα είτε φανερό είτε ενδομυχο

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Και ποιός είναι ο τομέας σου; εγώ πάντος δεν έχω..



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:35 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Ο καθένας στον τομέα του.
Εγώ έχω άλλες χώρες...

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
τότε εσύ δεν το έχεις! σε έφαγε ο Αλέξανδρος και είναι και πιο
κενούριος.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:30 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Η το έχεις ή δεν το έχεις... Αυτά δεν επιδέχονται προπόνησης.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Θα έχει κάνει ατέλιωτες ώρες προπόνηση!



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:23 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Είσαι μεγάλο ψάχτηρι.
Το YouTube παιχνιδάκι.

Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:
http://www.youtube.com/watch?v=_TBT-FldOak


--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

 Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας έχουν
 ανεβάσει στο ουράνια.

 Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που έλεγε:
«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι τέτιο
θα
εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός
αόμματου

εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και
τη
φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν
τυφλός.
Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός
αόμματου


 Απίστευτος όρος.
 Μου θυμίζει ζαγοραιο

 Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:
μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr
To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
 Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα
από
τη

 «ματιά» ενός αόμματου


 Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του
Μουσείου

 Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και
γυμνασίων
φτάνουν
 συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις
εκθέσεις.
Ανάμεσά
 τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς
μια
 ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο
εκπαιδευτές

 κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας
από
τους
 περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το
τρίωρο
 βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για
Παιδιά
και
Νέους
 δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την
καθημερινότητα,
 την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

 Και η εκπαίδευση αρχίζει
 «Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν
τυφλοί;»
ρωτάει
 μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος
εκπαιδευτής
 κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας.
«Ούτε
να

 μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας
νεαρός, ενώ
 μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη
δουλειά
που
κάνω
 τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο
κυρίες
στην
 μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να
κάνει
όλα
τα
 παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο
ίδιος
αλλά
 και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο
άμεσο
 μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα
συστήματα
 αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν
ηλεκτρονικό
 υπολογιστή.

 Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και
καθισμένοι

 αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν
αντικείμενα
με
όπλο
 την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο
σύντομα,
 χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν
ασφάλεια.
Στο
 επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν
στους
 συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι
μπαίνουν
στη
 διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το
χέρι,
φορούν
 εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Αλεξανδρος Δημητρόπουλος

http://www.youtube.com/watch?v=w0llLjti0XQ

--
From: Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:20 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


Μπράβο, πολύ καλό. βρες και τον Ψάλτη τώρα.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Αλεξανδρος Δημητρόπουλος

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:13 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

http://www.youtube.com/watch?v=CL2O16IliO4

--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο
βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο άμεσο
μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στους
συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη

βλέπεις

πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει

μια

κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν

αναρωτηθούμε

πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα

πώς τα

καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας

και θα

πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό

μέγεθος,

φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για

να

εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία

γύρω

γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της περιφέρειας.

Στα

μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο

κέρμα

των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο

20λεπτο

έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά διαστήματα

φέρει

το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει χάρη

στις

πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο

είναι στα

χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική του



μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των
χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.

Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Γιάννης Μουτάφης
Είσαι τρισμεγιστος την είχα ξεχάσει και αυτήν την ταινία το όνειρο του κάθε 
συναδέλφου... 

Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:
http://www.youtube.com/watch?v=w0llLjti0XQ

--
From: Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:20 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

 Μπράβο, πολύ καλό. βρες και τον Ψάλτη τώρα.



 Νικολέττα Μπακοπάνου
 -Αρχικό μήνυμα- 
 From: Αλεξανδρος Δημητρόπουλος
 Sent: Thursday, October 17, 2013 12:13 AM
 To: orasi mailing list
 Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

 http://www.youtube.com/watch?v=CL2O16IliO4

 --
 From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
 Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
 To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
 Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

 Απίστευτος όρος.
 Μου θυμίζει ζαγοραιο

 Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:
μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr
To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
 Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από
τη

 «ματιά» ενός αόμματου


 Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του
Μουσείου

 Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων
φτάνουν
 συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.
Ανάμεσά
 τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
 ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο
εκπαιδευτές

 κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από
τους
 περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το
τρίωρο
 βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά
και
Νέους
 δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την
καθημερινότητα,
 την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

 Και η εκπαίδευση αρχίζει
 «Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»
ρωτάει
 μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος
εκπαιδευτής
 κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε
να

 μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας
νεαρός, ενώ
 μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά
που
κάνω
 τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο
κυρίες
στην
 μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει
όλα
τα
 παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος
αλλά
 και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο
άμεσο
 μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα
συστήματα
 αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν
ηλεκτρονικό
 υπολογιστή.

 Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και
καθισμένοι

 αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα
με
όπλο
 την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
 χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν
ασφάλεια.
Στο
 επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν
στους
 συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι
μπαίνουν
στη
 διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,
φορούν
 εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,
περνούν
 ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη
βλέπεις
 πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει
μια
 κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

 Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
 Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν
αναρωτηθούμε
 πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα
πώς τα
 καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
 παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι
μας
και θα
 πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό
μέγεθος,
 φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς
για
να
 εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

 Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία
γύρω
 γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της
περιφέρειας.
Στα
 μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες
στο
κέρμα
 των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο
20λεπτο
 έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά
διαστήματα
φέρει
 το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει
χάρη
στις
 πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο
είναι στα
 χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική
του

 μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Nickoletta Bakopanos

Πολύ γενικό. Διπλωματική απάντηση! Καληνύχτα, για εμένα ώρα για ύπνο.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:39 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Γενικής φύσεως. Πολύ τεχνίτης κι έρημο σπίτης που λέει κι ο σοφός λαός

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Και ποιός είναι ο τομέας σου; εγώ πάντος δεν έχω..



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:35 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Ο καθένας στον τομέα του.
Εγώ έχω άλλες χώρες...

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

τότε εσύ δεν το έχεις! σε έφαγε ο Αλέξανδρος και είναι και πιο
κενούριος.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:30 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Η το έχεις ή δεν το έχεις... Αυτά δεν επιδέχονται προπόνησης.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Θα έχει κάνει ατέλιωτες ώρες προπόνηση!



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:23 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Είσαι μεγάλο ψάχτηρι.
Το YouTube παιχνιδάκι.

Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:

http://www.youtube.com/watch?v=_TBT-FldOak


--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας έχουν
ανεβάσει στο ουράνια.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που έλεγε:
«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι τέτιο

θα

εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta

Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός

αόμματου


εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και

τη

φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν

τυφλός.

Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com

To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός

αόμματου




Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα

από

τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του

Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και

γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις

εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς

μια

ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο

εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας

από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το

τρίωρο

βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για

Παιδιά

και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν

τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας.

«Ούτε

να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη

δουλειά

που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο

κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να

κάνει

όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο

ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο

άμεσο

μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα

συστήματα

αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και

καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν

αντικείμενα

με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Γιάννης Μουτάφης
Για όλους αύριο δουλειά... 
Καλό ξημέρωμα... 

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Πολύ γενικό. Διπλωματική απάντηση! Καληνύχτα, για εμένα ώρα για ύπνο.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:39 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Γενικής φύσεως. Πολύ τεχνίτης κι έρημο σπίτης που λέει κι ο σοφός λαός

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Και ποιός είναι ο τομέας σου; εγώ πάντος δεν έχω..



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:35 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Ο καθένας στον τομέα του.
Εγώ έχω άλλες χώρες...

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
τότε εσύ δεν το έχεις! σε έφαγε ο Αλέξανδρος και είναι και πιο
κενούριος.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:30 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Η το έχεις ή δεν το έχεις... Αυτά δεν επιδέχονται προπόνησης.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Θα έχει κάνει ατέλιωτες ώρες προπόνηση!



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:23 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Είσαι μεγάλο ψάχτηρι.
Το YouTube παιχνιδάκι.

Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:
http://www.youtube.com/watch?v=_TBT-FldOak


--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός
αόμματου

 Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας
έχουν
 ανεβάσει στο ουράνια.

 Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που
έλεγε:
«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι
τέτιο
θα
εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός
αόμματου

εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και
τη
φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν
τυφλός.
Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός
αόμματου


 Απίστευτος όρος.
 Μου θυμίζει ζαγοραιο

 Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:
μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr
To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός
αόμματου


 Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
 Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ
μέσα
από
τη

 «ματιά» ενός αόμματου


 Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του
Μουσείου

 Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και
γυμνασίων
φτάνουν
 συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις
εκθέσεις.
Ανάμεσά
 τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς
μια
 ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο
εκπαιδευτές

 κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που
κανένας
από
τους
 περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το
τρίωρο
 βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για
Παιδιά
και
Νέους
 δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την
καθημερινότητα,
 την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

 Και η εκπαίδευση αρχίζει
 «Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν
τυφλοί;»
ρωτάει
 μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος
εκπαιδευτής
 κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας.
«Ούτε
να

 μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει
ένας
νεαρός, ενώ
 μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη
δουλειά
που
κάνω
 τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται
δύο
κυρίες
στην
 μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να
κάνει
όλα
τα
 παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο
ίδιος
αλλά
 και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι
στο
άμεσο
 μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα
συστήματα
 αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν
ηλεκτρονικό
 υπολογιστή.

 Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και
καθισμένοι

 αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Αλεξανδρος Δημητρόπουλος

μην σταματαάς ποτέ να ονειρεύεσαι, χαχαχα

--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:48 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Είσαι τρισμεγιστος την είχα ξεχάσει και αυτήν την ταινία το όνειρο του 
κάθε συναδέλφου...


Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:

http://www.youtube.com/watch?v=w0llLjti0XQ

--
From: Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:20 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


Μπράβο, πολύ καλό. βρες και τον Ψάλτη τώρα.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Αλεξανδρος Δημητρόπουλος

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:13 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

http://www.youtube.com/watch?v=CL2O16IliO4

--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από

τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του

Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο

εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το

τρίωρο

βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά

και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε

να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά

που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο

κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει

όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο

άμεσο

μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα

συστήματα

αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και

καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα

με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν

ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν

στους

συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι

μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη

βλέπεις

πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει

μια

κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν

αναρωτηθούμε

πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα

πώς τα

καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι

μας

και θα

πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό

μέγεθος,

φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς

για

να

εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία

γύρω

γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της

περιφέρειας.

Στα

μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες

στο

κέρμα

των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο

20λεπτο

έχει μια ράβδωση ανά

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Nickoletta Bakopanos
Για κάποιους βόλτα στα μαγαζιά με τις φίλες και καφεδάκι. ξέρεις πόσο 
κουραστικό είναι;


Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:55 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Για όλους αύριο δουλειά...
Καλό ξημέρωμα...

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Πολύ γενικό. Διπλωματική απάντηση! Καληνύχτα, για εμένα ώρα για ύπνο.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:39 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Γενικής φύσεως. Πολύ τεχνίτης κι έρημο σπίτης που λέει κι ο σοφός λαός

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Και ποιός είναι ο τομέας σου; εγώ πάντος δεν έχω..



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:35 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Ο καθένας στον τομέα του.
Εγώ έχω άλλες χώρες...

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

τότε εσύ δεν το έχεις! σε έφαγε ο Αλέξανδρος και είναι και πιο
κενούριος.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:30 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Η το έχεις ή δεν το έχεις... Αυτά δεν επιδέχονται προπόνησης.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Θα έχει κάνει ατέλιωτες ώρες προπόνηση!



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:23 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Είσαι μεγάλο ψάχτηρι.
Το YouTube παιχνιδάκι.

Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:

http://www.youtube.com/watch?v=_TBT-FldOak


--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός

αόμματου



Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας

έχουν

ανεβάσει στο ουράνια.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που

έλεγε:

«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι

τέτιο

θα

εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta

Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός

αόμματου


εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα και

τη

φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν

τυφλός.

Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com

To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός

αόμματου




Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός

αόμματου




Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ

μέσα

από

τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του

Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και

γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις

εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς

μια

ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο

εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που

κανένας

από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το

τρίωρο

βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για

Παιδιά

και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν

τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας.

«Ούτε

να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει

ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη

δουλειά

που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται

δύο

κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να

κάνει

όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο

ίδιος

αλλά

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Γιάννης Μουτάφης
Τώρα να μας συγχύσεις βραδιάτικα... 
Θα δείξω ανωτερότητα και θα ευχηθώ καλά ψώνια... 

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Για κάποιους βόλτα στα μαγαζιά με τις φίλες και καφεδάκι. ξέρεις πόσο 
κουραστικό είναι;

Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:55 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Για όλους αύριο δουλειά...
Καλό ξημέρωμα...

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Πολύ γενικό. Διπλωματική απάντηση! Καληνύχτα, για εμένα ώρα για ύπνο.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:39 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Γενικής φύσεως. Πολύ τεχνίτης κι έρημο σπίτης που λέει κι ο σοφός λαός

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Και ποιός είναι ο τομέας σου; εγώ πάντος δεν έχω..



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:35 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Ο καθένας στον τομέα του.
Εγώ έχω άλλες χώρες...

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
τότε εσύ δεν το έχεις! σε έφαγε ο Αλέξανδρος και είναι και πιο
κενούριος.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:30 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Η το έχεις ή δεν το έχεις... Αυτά δεν επιδέχονται προπόνησης.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Θα έχει κάνει ατέλιωτες ώρες προπόνηση!



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:23 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός
αόμματου

Είσαι μεγάλο ψάχτηρι.
Το YouTube παιχνιδάκι.

Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:
http://www.youtube.com/watch?v=_TBT-FldOak


--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός
αόμματου

 Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας
έχουν
 ανεβάσει στο ουράνια.

 Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:
Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που
έλεγε:
«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι
τέτιο
θα
εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός
αόμματου

εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα
και
τη
φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν
τυφλός.
Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός
αόμματου


 Απίστευτος όρος.
 Μου θυμίζει ζαγοραιο

 Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:
μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr
To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός
αόμματου


 Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
 Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ
μέσα
από
τη

 «ματιά» ενός αόμματου


 Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του
Μουσείου

 Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και
γυμνασίων
φτάνουν
 συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις
εκθέσεις.
Ανάμεσά
 τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται
προς
μια
 ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο
εκπαιδευτές

 κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που
κανένας
από
τους
 περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το
τρίωρο
 βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για
Παιδιά
και
Νέους
 δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την
καθημερινότητα,
 την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

 Και η εκπαίδευση αρχίζει
 «Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν
τυφλοί;»
ρωτάει
 μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος
εκπαιδευτής
 κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας.
«Ούτε
να

 μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει
ένας
νεαρός, ενώ
 μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη
δουλειά
που
κάνω
 τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται
δύο
κυρίες
στην
 μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να
κάνει
όλα

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Γιάννης Μουτάφης
Αν σταματήσουμε και τα όνειρα φίλε καήκαμε. 


Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:
μην σταματαάς ποτέ να ονειρεύεσαι, χαχαχα

--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:48 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

 Είσαι τρισμεγιστος την είχα ξεχάσει και αυτήν την ταινία το όνειρο
του 
 κάθε συναδέλφου...

 Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:
http://www.youtube.com/watch?v=w0llLjti0XQ

--
From: Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:20 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

 Μπράβο, πολύ καλό. βρες και τον Ψάλτη τώρα.



 Νικολέττα Μπακοπάνου
 -Αρχικό μήνυμα- 
 From: Αλεξανδρος Δημητρόπουλος
 Sent: Thursday, October 17, 2013 12:13 AM
 To: orasi mailing list
 Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός
αόμματου

 http://www.youtube.com/watch?v=CL2O16IliO4

 --
 From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
 Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
 To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
 Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός
αόμματου

 Απίστευτος όρος.
 Μου θυμίζει ζαγοραιο

 Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:
μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr
To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
 Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα
από
τη

 «ματιά» ενός αόμματου


 Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του
Μουσείου

 Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και
γυμνασίων
φτάνουν
 συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις
εκθέσεις.
Ανάμεσά
 τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς
μια
 ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο
εκπαιδευτές

 κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας
από
τους
 περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το
τρίωρο
 βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά
και
Νέους
 δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την
καθημερινότητα,
 την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

 Και η εκπαίδευση αρχίζει
 «Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν
τυφλοί;»
ρωτάει
 μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος
εκπαιδευτής
 κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας.
«Ούτε
να

 μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας
νεαρός, ενώ
 μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά
που
κάνω
 τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο
κυρίες
στην
 μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει
όλα
τα
 παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο
ίδιος
αλλά
 και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο
άμεσο
 μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα
συστήματα
 αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν
ηλεκτρονικό
 υπολογιστή.

 Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και
καθισμένοι

 αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα
με
όπλο
 την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο
σύντομα,
 χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν
ασφάλεια.
Στο
 επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν
στους
 συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι
μπαίνουν
στη
 διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το
χέρι,
φορούν
 εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,
περνούν
 ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη
βλέπεις
 πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις»
λέει
μια
 κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

 Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
 Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν
αναρωτηθούμε
 πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι:
«Μα
πώς τα
 καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί
να
 παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι
μας
και θα
 πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό
μέγεθος,
 φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί
ακριβώς
για
να
 εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

 Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και
λεία
γύρω
 γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της
περιφέρειας.
Στα
 μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες
στο
κέρμα
 των 0,10 ευρώ, το ίδιο

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Τσιμπίδας Κώστας

εμετός ο τίτλος.
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:13 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από τη 
«ματιά» ενός αόμματου



Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του Μουσείου 
Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων φτάνουν 
συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις. Ανάμεσά 
τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια 
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο εκπαιδευτές 
κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από τους 
περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο 
βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και 
Νέους δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την 
καθημερινότητα, την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.


Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;» ρωτάει 
μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος εκπαιδευτής 
κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε να 
μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας νεαρός, 
ενώ μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά που 
κάνω τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο 
κυρίες στην μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να 
κάνει όλα τα παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο 
ίδιος αλλά και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο 
άμεσο μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα 
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό 
υπολογιστή.


Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και καθισμένοι 
αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με όπλο 
την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα, 
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν ασφάλεια. Στο 
επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στους 
συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν στη 
διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι, φορούν 
εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση, περνούν 
ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη βλέπεις 
πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει μια 
κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.


Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν αναρωτηθούμε 
πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα πώς τα 
καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να 
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας και 
θα πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό μέγεθος, 
φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για να 
εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.


Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία γύρω 
γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της περιφέρειας. Στα 
μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο 
κέρμα των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο 
20λεπτο έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά 
διαστήματα φέρει το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να 
ξεχωρίζει χάρη στις πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα 
δυσκολεύουν λίγο είναι στα χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο 
αναπτύσσει τελικά δική του μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο 
μήκος και στο πλάτος των χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.


Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού 
μπαστουνιού, οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα 
και με βοηθό τους μόνο ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν τη δική 
τους διαδρομή στον χώρο που περιλαμβάνει εμπόδια, τοίχους αλλά και άλλους 
ανθρώπους με τους οποίους διασταυρώνονται. Κάποιοι συγκεντρώνονται και τα 
καταφέρνουν με την πρώτη. Αλλοι χάνουν τον προσανατολισμό τους ή 
αγχώνονται μέσα στον χώρο όπου πολλοί άνθρωποι μιλούν και κινούνται.


«Το συνηθέστερο λάθος που κάνουμε όταν ένας τυφλός περνάει δίπλα μας στον 
δρόμο είναι να χοροπηδάμε προσπαθώντας να μη χτυπήσουμε το μπαστούνι του» 
λέει η εκπαιδεύτρια κινητικότητας και προσανατολισμού κυρία Σοφία 
Συριοπούλου. Το μόνο που πετυχαίνουμε με αυτή την αντίδραση είναι να

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Τσιμπίδας Κώστας

μη σου πώ και αναγνωστάκη.
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com

To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο
βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο άμεσο
μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στους
συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη

βλέπεις

πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει

μια

κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν

αναρωτηθούμε

πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα

πώς τα

καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας

και θα

πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό

μέγεθος,

φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για

να

εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία

γύρω

γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της περιφέρειας.

Στα

μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο

κέρμα

των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο

20λεπτο

έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά διαστήματα

φέρει

το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει χάρη

στις

πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο

είναι στα

χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική του



μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των
χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.

Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού

μπαστουνιού,

οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα και με

βοηθό

τους μόνο ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν τη δική τους

διαδρομή

στον χώρο που περιλαμβάνει εμπόδια, τοίχους αλλά και άλλους ανθρώπους

με

τους οποίους διασταυρώνονται. Κάποιοι συγκεντρώνονται και τα

καταφέρνουν

με την πρώτη. Αλλοι χάνουν τον προσανατολισμό τους ή αγχώνονται μέσα

στον

χώρο όπου πολλοί άνθρωποι μιλούν και κινούνται.

«Το συνηθέστερο λάθος που κάνουμε όταν ένας τυφλός περνάει δίπλα μας

στον

δρόμο είναι να χοροπηδάμε προσπαθώντας να μη χτυπήσουμε το μπαστούνι

του

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Γιάννης Μουτάφης
Τον είχα ξεχάσει αυτόν... 

Τσιμπίδας Κώστας ktsimpi...@freemail.gr έγραψε:
μη σου πώ και αναγνωστάκη.
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Απίστευτος όρος.
 Μου θυμίζει ζαγοραιο

 Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:
μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr
To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


 Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
 Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από
τη

 «ματιά» ενός αόμματου


 Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του
Μουσείου

 Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων
φτάνουν
 συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.
Ανάμεσά
 τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
 ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο
εκπαιδευτές

 κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από
τους
 περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο
 βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά
και
Νέους
 δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την
καθημερινότητα,
 την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

 Και η εκπαίδευση αρχίζει
 «Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»
ρωτάει
 μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος
εκπαιδευτής
 κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε
να

 μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας
νεαρός, ενώ
 μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά
που
κάνω
 τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο
κυρίες
στην
 μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει
όλα
τα
 παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος
αλλά
 και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο
άμεσο
 μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα
 αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν
ηλεκτρονικό
 υπολογιστή.

 Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και
καθισμένοι

 αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με
όπλο
 την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
 χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν
ασφάλεια.
Στο
 επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν
στους
 συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι
μπαίνουν
στη
 διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,
φορούν
 εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,
περνούν
 ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη
βλέπεις
 πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει
μια
 κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

 Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
 Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν
αναρωτηθούμε
 πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα
πώς τα
 καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
 παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας
και θα
 πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό
μέγεθος,
 φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς
για
να
 εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

 Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία
γύρω
 γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της
περιφέρειας.
Στα
 μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες
στο
κέρμα
 των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο
20λεπτο
 έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά
διαστήματα
φέρει
 το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει
χάρη
στις
 πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο
είναι στα
 χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική
του

 μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των
 χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.

 Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
 Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού
μπαστουνιού,
 οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα και με
βοηθό
 τους μόνο ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν τη δική τους
διαδρομή
 στον χώρο που περιλαμβάνει εμπόδια, τοίχους αλλά και άλλους
ανθρώπους
με
 τους οποίους διασταυρώνονται. Κάποιοι συγκεντρώνονται και τα
καταφέρνουν
 με την πρώτη. Αλλοι χάνουν τον προσανατολισμό τους ή αγχώνονται
μέσα
στον
 χώρο όπου πολλοί άνθρωποι μιλούν και κινούνται.

 «Το συνηθέστερο λάθος που κάνουμε όταν ένας τυφλός περνάει δίπλα
μας
στον
 δρόμο είναι να χοροπηδάμε

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Nickoletta Bakopanos
Βόλτα και καφεδάκι με τις φίλες θέλεις και εσύ; Μην συχύζεσαι βραδιάτικα. 
Δεν υπαρχή λόγος! Πήγαινε τώρα στη δουλειά και «μην σταματάς να ονειρεύεσαι» 
όπως λέει και ο φίλος Αλέξανδρος! Καλή δουλειά λοιπόν.




Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 1:03 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Τώρα να μας συγχύσεις βραδιάτικα...
Θα δείξω ανωτερότητα και θα ευχηθώ καλά ψώνια...

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Για κάποιους βόλτα στα μαγαζιά με τις φίλες και καφεδάκι. ξέρεις πόσο
κουραστικό είναι;

Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:55 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Για όλους αύριο δουλειά...
Καλό ξημέρωμα...

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Πολύ γενικό. Διπλωματική απάντηση! Καληνύχτα, για εμένα ώρα για ύπνο.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:39 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Γενικής φύσεως. Πολύ τεχνίτης κι έρημο σπίτης που λέει κι ο σοφός λαός

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Και ποιός είναι ο τομέας σου; εγώ πάντος δεν έχω..



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:35 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Ο καθένας στον τομέα του.
Εγώ έχω άλλες χώρες...

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

τότε εσύ δεν το έχεις! σε έφαγε ο Αλέξανδρος και είναι και πιο
κενούριος.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:30 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

Η το έχεις ή δεν το έχεις... Αυτά δεν επιδέχονται προπόνησης.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Θα έχει κάνει ατέλιωτες ώρες προπόνηση!



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Γιάννης Μουτάφης

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:23 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός

αόμματου


Είσαι μεγάλο ψάχτηρι.
Το YouTube παιχνιδάκι.

Αλεξανδρος Δημητρόπουλος alexandrosdi...@hotmail.com έγραψε:

http://www.youtube.com/watch?v=_TBT-FldOak


--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:15 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός

αόμματου



Ναι που μπήκε σε εκκλησία... Αλησμόνητο κι αυτό.. Τελικά μας

έχουν

ανεβάσει στο ουράνια.

Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com έγραψε:

Και ο Ψάλτης σε μία ταινία έκανε τον ψεφτοτυφλό ζητιάνο που

έλεγε:

«ελεήστε
τον αόμματο» κτυπώντας το μπαστούνι του στο έδαφος. από κάτι

τέτιο

θα

εμπνεύστηκαν.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Natasa Brenta

Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:38 PM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός

αόμματου


εμένα πάλι μου θυμίζει τον Φωτόπουλο στην ταινία καλπική λίρα

και

τη

φοβερή
ατάκα του αόματος,  τονίζοντας το όμικρον ενώ φυσικά δεν ήταν

τυφλός.

Φιλικά
Νατάσα
- Original Message - 
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com

To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός

αόμματου




Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός

αόμματου




Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ

μέσα

από

τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του

Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και

γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις

εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται

προς

μια

ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο

εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που

κανένας

από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το

τρίωρο

βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για

Παιδιά

και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Kostas Theodoropoulos

Πάρτε εδώ τον καλύτερο αώματο να έχετε
καλημερούδια
http://www.youtube.com/watch?v=JAocnefi1pI

-Αρχικό μήνυμα- 
From: Αλεξανδρος Δημητρόπουλος

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:46 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

http://www.youtube.com/watch?v=w0llLjti0XQ

--
From: Nickoletta Bakopanos nickole.bakopa...@gmail.com
Sent: Thursday, October 17, 2013 12:20 AM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


Μπράβο, πολύ καλό. βρες και τον Ψάλτη τώρα.



Νικολέττα Μπακοπάνου
-Αρχικό μήνυμα- 
From: Αλεξανδρος Δημητρόπουλος

Sent: Thursday, October 17, 2013 12:13 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

http://www.youtube.com/watch?v=CL2O16IliO4

--
From: Γιάννης Μουτάφης moutafis...@gmail.com
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:14 PM
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


Απίστευτος όρος.
Μου θυμίζει ζαγοραιο

Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr έγραψε:

μπράβο στο βήμα. αόματοι λοιπόν!!! εύγε...
- Original Message - 
From: Σκορδίλης Σπύρος spyri...@otenet.gr

To: οραση οραση orasi@hostvis.net
Sent: Wednesday, October 16, 2013 11:08 PM
Subject: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου



Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από τη



«ματιά» ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του Μουσείου



Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων

φτάνουν

συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις.

Ανάμεσά

τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο εκπαιδευτές



κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από

τους

περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο
βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και

Νέους

δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την

καθημερινότητα,

την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;»

ρωτάει

μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος

εκπαιδευτής

κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε να



μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας

νεαρός, ενώ

μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά που

κάνω

τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο κυρίες

στην

μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει όλα

τα

παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος

αλλά

και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο άμεσο
μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν

ηλεκτρονικό

υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και καθισμένοι



αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με

όπλο

την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα,
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν ασφάλεια.

Στο

επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στους
συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν

στη

διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι,

φορούν

εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση,

περνούν

ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη

βλέπεις

πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει

μια

κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν

αναρωτηθούμε

πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα

πώς τα

καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας

και θα

πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό

μέγεθος,

φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για

να

εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.

Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία

γύρω

γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της περιφέρειας.

Στα

μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο

κέρμα

των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο

20λεπτο

έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά διαστήματα

φέρει

το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει χάρη

στις

πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Νίκος Χαρίτος
μπορεί να μάθει να κάνει όλα τα παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη 
εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος αλλά και το περιβάλλον του» απαντά ο 
εκπαιδευτής, εξηγώντας
ότι στο άμεσο μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα 
συστήματα αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν 
ηλεκτρονικό

υπολογιστή.
με τέτοιες απαντήσεις, φταίνε οι επιτροπές των κεπα να σου βάζουν 100 
τοις 100 για 10 χρόνια; όχι βέβαια. πολύ ψηλά τον βάλατε τον πίχη κύριε 
Τσαούση!


Στις 16/10/2013 11:08 μμ, ο/η Σκορδίλης Σπύρος έγραψε:

Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» 
ενός αόμματου


Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του Μουσείου Βορρέ, 
στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων φτάνουν συνοδεία 
δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις. Ανάμεσά τους μια άλλη 
ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια ανεξάρτητη αίθουσα του 
μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο εκπαιδευτές κινητικότητας για άτομα με 
προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από τους περίπου 30 συμμετέχοντες που 
πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου 
Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και Νέους δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται 
εκεί για να δουν την καθημερινότητα, την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα 
μάτια ενός τυφλού.

Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;» ρωτάει μετά 
την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος εκπαιδευτής κ. Μενέλαος 
Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε να μαγειρέψω» συνεχίζει 
μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας νεαρός, ενώ μια κοπέλα λέει 
χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά που κάνω τώρα». «Θα μπορώ να 
χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο κυρίες στην μπροστινή σειρά. Και 
όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει όλα τα παραπάνω, αρκεί να λάβει την 
κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος αλλά και το περιβάλλον του» απαντά ο 
εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο άμεσο μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να 
οδηγούν χάρη στα συστήματα αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια 
χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό υπολογιστή.

Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και καθισμένοι αρχικά 
στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με όπλο την αφή. 
Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα, χρειάζονται χρόνο να 
γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν ασφάλεια. Στο επόμενο στάδιο, όμως, που 
οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στους συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν 
σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν στη διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο 
ένας τον άλλον από το χέρι, φορούν εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, 
αλλάζουν κατεύθυνση, περνούν ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι 
περίεργο να μη βλέπεις πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να 
περπατήσεις» λέει μια κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.

Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν αναρωτηθούμε πώς τα 
κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα πώς τα 
καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να παρατηρήσουμε 
λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας και θα πάρουμε μια πρώτη 
απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό μέγεθος, φέρει κάποια δικά του 
χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για να εξυπηρετούν τα άτομα με 
προβλήματα όρασης.

Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία γύρω γύρω, 
με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της περιφέρειας. Στα μεσαία 
νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο κέρμα των 0,10 
ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο 20λεπτο έχει μια 
ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά διαστήματα φέρει το κέρμα του 
ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει χάρη στις πυκνές συνεχείς 
ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο είναι στα χαρτονομίσματα, για 
τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική του μέθοδο αναγνώρισης η οποία 
στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.

Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού μπαστουνιού, οι 
συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα και με βοηθό τους μόνο 
ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν τη δική τους διαδρομή στον χώρο που 
περιλαμβάνει εμπόδια, τοίχους αλλά και άλλους ανθρώπους με τους οποίους 
διασταυρώνονται. Κάποιοι συγκεντρώνονται και τα καταφέρνουν με την πρώτη. Αλλοι 
χάνουν τον προσανατολισμό τους ή αγχώνονται μέσα στον χώρο όπου πολλοί άνθρωποι 
μιλούν και κινούνται.

«Το συνηθέστερο λάθος που κάνουμε όταν ένας τυφλός περνάει δίπλα μας στον δρόμο 
είναι να χοροπηδάμε προσπαθώντας να μη χτυπήσουμε το μπαστούνι του» λέει η 
εκπαιδεύτρια κινητικότητας και προσανατολισμού κυρία Σοφία Συριοπούλου. Το μόνο 
που πετυχαίνουμε με αυτή 

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Σκορδίλης Σπύρος
είδες πως όλα έχουν την εξήγησή τους και δεν φτένε ούτε οι επιτροπές ούτε η 
μμνημονιακή μας κυβέρνιση χάχά΄χά
- Original Message - 
From: Νίκος Χαρίτος nxari...@hol.gr

To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Thursday, October 17, 2013 8:35 AM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


μπορεί να μάθει να κάνει όλα τα παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη 
εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος αλλά και το περιβάλλον του» απαντά ο 
εκπαιδευτής, εξηγώντας
ότι στο άμεσο μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα 
συστήματα αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν 
ηλεκτρονικό

υπολογιστή.
με τέτοιες απαντήσεις, φταίνε οι επιτροπές των κεπα να σου βάζουν 100 τοις 
100 για 10 χρόνια; όχι βέβαια. πολύ ψηλά τον βάλατε τον πίχη κύριε 
Τσαούση!


Στις 16/10/2013 11:08 μμ, ο/η Σκορδίλης Σπύρος έγραψε:

Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από τη 
«ματιά» ενός αόμματου



Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του Μουσείου 
Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων φτάνουν 
συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις. Ανάμεσά 
τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια 
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο εκπαιδευτές 
κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από τους 
περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο 
βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και 
Νέους δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την 
καθημερινότητα, την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.


Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;» ρωτάει 
μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος εκπαιδευτής 
κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε να 
μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας νεαρός, 
ενώ μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά που 
κάνω τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο 
κυρίες στην μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να 
κάνει όλα τα παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο 
ίδιος αλλά και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο 
άμεσο μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα 
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό 
υπολογιστή.


Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και καθισμένοι 
αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με όπλο 
την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα, 
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν ασφάλεια. Στο 
επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στους 
συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν στη 
διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι, φορούν 
εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση, περνούν 
ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη βλέπεις 
πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει μια 
κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.


Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν αναρωτηθούμε 
πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα πώς τα 
καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να 
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας και 
θα πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό μέγεθος, 
φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για να 
εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.


Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία γύρω 
γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της περιφέρειας. Στα 
μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο 
κέρμα των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο 
20λεπτο έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά 
διαστήματα φέρει το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να 
ξεχωρίζει χάρη στις πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα 
δυσκολεύουν λίγο είναι στα χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο 
αναπτύσσει τελικά δική του μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο 
μήκος και στο πλάτος των χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.


Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού 
μπαστουνιού, οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα 
και με βοηθό τους μόνο ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν τη δική 
τους διαδρομή στον χώρο που περιλαμβάνει εμπόδια, τοίχους αλλά και άλλους 
ανθρώπους με τους οποίους διασταυρώνονται. Κάποιοι συγκεντρώνονται και τα 
καταφέρνουν με την πρώτη. Αλλοι χάνουν τον προσανατολισμό

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Kostas Theodoropoulos

Σε λίγο θα μας πουν οι ανόητοι ότι θα έχουμε και τον πρώτο τυφλό αστροναύτη.
--Κώστας--


-Αρχικό μήνυμα- 
From: Νίκος Χαρίτος

Sent: Thursday, October 17, 2013 8:35 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

μπορεί να μάθει να κάνει όλα τα παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη
εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος αλλά και το περιβάλλον του» απαντά ο
εκπαιδευτής, εξηγώντας
ότι στο άμεσο μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα
συστήματα αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν
ηλεκτρονικό
υπολογιστή.
με τέτοιες απαντήσεις, φταίνε οι επιτροπές των κεπα να σου βάζουν 100
τοις 100 για 10 χρόνια; όχι βέβαια. πολύ ψηλά τον βάλατε τον πίχη κύριε
Τσαούση!

Στις 16/10/2013 11:08 μμ, ο/η Σκορδίλης Σπύρος έγραψε:

Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από τη 
«ματιά» ενός αόμματου



Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του Μουσείου 
Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και γυμνασίων φτάνουν 
συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν στις εκθέσεις. Ανάμεσά 
τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, κατευθύνεται προς μια 
ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους περιμένουν δύο εκπαιδευτές 
κινητικότητας για άτομα με προβλήματα όρασης. Μόνο που κανένας από τους 
περίπου 30 συμμετέχοντες που πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο 
βιωματικό εργαστήριο του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και Νέους 
δεν έχει πρόβλημα όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την καθημερινότητα, 
την τέχνη, τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.


Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;» ρωτάει 
μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος εκπαιδευτής 
κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο ένας. «Ούτε να 
μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» ρωτάει ένας νεαρός, ενώ 
μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά που κάνω 
τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή;» διερωτώνται δύο κυρίες στην 
μπροστινή σειρά. Και όμως, «ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει όλα τα 
παραπάνω, αρκεί να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος αλλά 
και το περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο άμεσο 
μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα 
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό 
υπολογιστή.


Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και καθισμένοι 
αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα με όπλο 
την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο σκοτάδι τόσο σύντομα, 
χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, να αισθανθούν ασφάλεια. Στο 
επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στους 
συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν στη 
διαδικασία να δοκιμάσουν.  Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι, φορούν 
εναλλάξ τη μάσκα και προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση, περνούν 
ανάμεσα από εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη βλέπεις 
πού πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει μια 
κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.


Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν αναρωτηθούμε 
πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα είναι: «Μα πώς τα 
καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για παράδειγμα. Αρκεί να 
παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που έχουμε στο πορτοφόλι μας και θα 
πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε κέρμα, εκτός από διαφορετικό μέγεθος, 
φέρει κάποια δικά του χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για να 
εξυπηρετούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.


Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία γύρω 
γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της περιφέρειας. Στα 
μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο κέρμα 
των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο 20λεπτο 
έχει μια ράβδωση ανά διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά διαστήματα φέρει 
το κέρμα του ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει χάρη στις 
πυκνές συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο είναι στα 
χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική του 
μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος των 
χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.


Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού μπαστουνιού, 
οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με μάσκα και με βοηθό 
τους μόνο ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν τη δική τους διαδρομή 
στον χώρο που περιλαμβάνει εμπόδια, τοίχους αλλά και άλλους ανθρώπους με 
τους οποίους διασταυρώνονται. Κάποιοι συγκεντρώνονται και τα καταφέρνουν 
με την πρώτη. Αλλοι χάνουν τον προσανατολισμό τους ή αγχώνονται μέσα στον 
χώρο όπου πολλοί άνθρωποι μιλούν και

Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου

2013-10-16 ϑεμα Νίκος Χαρίτος

ναι ρε φίλε! με τέτοια που ακούνε, τι να σου κάνουν και οι επιτροπές;
Στις 17/10/2013 8:42 πμ, ο/η Σκορδίλης Σπύρος έγραψε:
είδες πως όλα έχουν την εξήγησή τους και δεν φτένε ούτε οι επιτροπές 
ούτε η μμνημονιακή μας κυβέρνιση χάχά΄χά

- Original Message - From: Νίκος Χαρίτος nxari...@hol.gr
To: orasi mailing list orasi@hostvis.net
Sent: Thursday, October 17, 2013 8:35 AM
Subject: Re: [Orasi] Μουσείο Βορρέ μέσα από τη «ματιά» ενός αόμματου


μπορεί να μάθει να κάνει όλα τα παραπάνω, αρκεί να λάβει την 
κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος αλλά και το περιβάλλον του» 
απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας
ότι στο άμεσο μέλλον οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη 
στα συστήματα αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια 
χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό

υπολογιστή.
με τέτοιες απαντήσεις, φταίνε οι επιτροπές των κεπα να σου βάζουν 100 
τοις 100 για 10 χρόνια; όχι βέβαια. πολύ ψηλά τον βάλατε τον πίχη 
κύριε Τσαούση!


Στις 16/10/2013 11:08 μμ, ο/η Σκορδίλης Σπύρος έγραψε:

Τρεις ώρες στον κόσμο των τυφλών
Ζώντας την τέχνη και την καθημερινότητα στο Μουσείο Βορρέ μέσα από 
τη «ματιά» ενός αόμματου



Πρωινό Τρίτης 15 Οκτωβρίου 2013. Στο ηλιόλουστο προαύλιο του 
Μουσείου Βορρέ, στην περιοχή της Παιανίας, μαθητές δημοτικών και 
γυμνασίων φτάνουν συνοδεία δασκάλων και καθηγητών για να περιηγηθούν 
στις εκθέσεις. Ανάμεσά τους μια άλλη ομάδα, ενηλίκων αυτή τη φορά, 
κατευθύνεται προς μια ανεξάρτητη αίθουσα του μουσείου, όπου τους 
περιμένουν δύο εκπαιδευτές κινητικότητας για άτομα με προβλήματα 
όρασης. Μόνο που κανένας από τους περίπου 30 συμμετέχοντες που 
πρόκειται να παρακολουθήσουν το τρίωρο βιωματικό εργαστήριο του 
Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και Νέους δεν έχει πρόβλημα 
όρασης. Βρίσκονται εκεί για να δουν την καθημερινότητα, την τέχνη, 
τη ζωή εν γένει μέσα από τα μάτια ενός τυφλού.


Και η εκπαίδευση αρχίζει
«Τι πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε να κάνετε αν ήσασταν τυφλοί;» 
ρωτάει μετά την πρώτη γνωριμία του με τους συμμετέχοντες ο έμπειρος 
εκπαιδευτής κ. Μενέλαος Τσαούσης. «Δεν θα μπορώ να οδηγήσω» λέει ο 
ένας. «Ούτε να μαγειρέψω» συνεχίζει μια κυρία. «Πώς θα ντύνομαι;» 
ρωτάει ένας νεαρός, ενώ μια κοπέλα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν θα 
μπορώ να κάνω τη δουλειά που κάνω τώρα». «Θα μπορώ να χρησιμοποιήσω 
υπολογιστή;» διερωτώνται δύο κυρίες στην μπροστινή σειρά. Και όμως, 
«ένας τυφλός μπορεί να μάθει να κάνει όλα τα παραπάνω, αρκεί να 
λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση όχι μόνο ο ίδιος αλλά και το 
περιβάλλον του» απαντά ο εκπαιδευτής, εξηγώντας ότι στο άμεσο μέλλον 
οι τυφλοί θα μπορούν ακόμη και να οδηγούν χάρη στα συστήματα 
αυτόματης πλοήγησης, όπως ακριβώς τόσα χρόνια χρησιμοποιούν 
ηλεκτρονικό υπολογιστή.


Οσοι αισθάνονται έτοιμοι φορούν πρώτοι τις μάσκες τους και 
καθισμένοι αρχικά στις καρέκλες τους προσπαθούν να αναγνωρίσουν 
αντικείμενα με όπλο την αφή. Ορισμένοι διστάζουν να μείνουν στο 
σκοτάδι τόσο σύντομα, χρειάζονται χρόνο να γνωριστούν με την ομάδα, 
να αισθανθούν ασφάλεια. Στο επόμενο στάδιο, όμως, που οι δύο ειδικοί 
εκπαιδευτές μαθαίνουν στους συμμετέχοντες πώς θα καθοδηγούν σωστά 
έναν τυφλό, τότε όλοι μπαίνουν στη διαδικασία να δοκιμάσουν.  
Παίρνουν ο ένας τον άλλον από το χέρι, φορούν εναλλάξ τη μάσκα και 
προχωρούν στον χώρο, αλλάζουν κατεύθυνση, περνούν ανάμεσα από 
εμπόδια, κάθονται σε καρέκλες. «Είναι περίεργο να μη βλέπεις πού 
πατάς και να εξαρτάσαι από έναν άλλον για να περπατήσεις» λέει μια 
κυρία στη συνοδό της βγάζοντας βιαστικά τη μάσκα.


Η απάντηση στο πορτοφόλι μας
Είναι πολλά τα ζητήματα της καθημερινότητας για τα οποία αν 
αναρωτηθούμε πώς τα κάνει ένας τυφλός, τότε η πρώτη μας αντίδραση θα 
είναι: «Μα πώς τα καταφέρνει;». Οι καθημερινές συναλλαγές, για 
παράδειγμα. Αρκεί να παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα τα κέρματα που 
έχουμε στο πορτοφόλι μας και θα πάρουμε μια πρώτη απάντηση. Κάθε 
κέρμα, εκτός από διαφορετικό μέγεθος, φέρει κάποια δικά του 
χαρακτηριστικά που έχουν υιοθετηθεί ακριβώς για να εξυπηρετούν τα 
άτομα με προβλήματα όρασης.


Ετσι τα μικρά χάλκινα κέρματα είναι διαφορετικού μεγέθους και λεία 
γύρω γύρω, με το δίλεπτο να έχει μια αυλάκωση κατά μήκος της 
περιφέρειας. Στα μεσαία νομίσματα η διαφορά βρίσκεται στις 
ραβδώσεις. Συνεχόμενες στο κέρμα των 0,10 ευρώ, το ίδιο και στο 0,50 
ευρώ, ενώ εκείνο το λεγόμενο 20λεπτο έχει μια ράβδωση ανά 
διαστήματα. Πυκνότερες ραβδώσεις ανά διαστήματα φέρει το κέρμα του 
ενός ευρώ, με το μεγαλύτερο των 2 ευρώ να ξεχωρίζει χάρη στις πυκνές 
συνεχείς ραβδώσεις. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο είναι στα 
χαρτονομίσματα, για τα οποία το κάθε άτομο αναπτύσσει τελικά δική 
του μέθοδο αναγνώρισης η οποία στηρίζεται στο μήκος και στο πλάτος 
των χαρτονομισμάτων και φυσικά στην αφή.


Τι κάνω όταν διασχίζει τον δρόμο;
Υστερα από μια σύντομη επίδειξη για τη σωστή χρήση του λευκού 
μπαστουνιού, οι συμμετέχοντες καλύπτουν διαδοχικά τα μάτια τους με 
μάσκα και με βοηθό τους μόνο ένα λευκό μπαστούνι καλούνται να κάνουν 
τη δική τους διαδρομή στον χώρο που περιλαμβάνει εμπόδια, τοίχους 
αλλά και άλλους