Sliwka Prunka:
[...]
>
> Wydaje mi sie ze mozna uzyc sformulowania 'homo sovieticus' bez intencji
> obrazania. W moich oczach kazdy z nas jest taka forma.
[...]
>
> Sliwka Prunka
>
>
> PS
> Nie ma rzadnej roznicy pomiedzy 'homo-ticusem' a 'lojalnym obywatelem'. A
> przeciez za 'lojalnego obywatela' trudno sie obrazic. Prawda?
>
Wczesniej podano kilka definicji mnie lub bardziej trafnych,
wyjasniajacych m.in. dlaczego homo sovieticus jest lub nie jest
obrazliwe. A skoro juz tak pa duszam rozmawiamy, to moze ja swoja
przedstawie. Bedzie to bardzo nienaukowe ujecie problemu. Otoz dla
mnie h. s. to ktos, kto na Placu Czerwonym w Moskwie, slyszac osoby
rozmawiajace po angielsku, nie zadaje sobie trudu by rozpoznac
akcent, tylko z gory przekonany o swojej poslanniczej misji, zapytuje
dlaczego my Amerykanie chotim wajny i to po rosyjsku, jakby to byl
drugi jezyk urzedowy w USA. Na nasze wyjasnienia, ze my nie
Amerikancy a Polak i Wegier, zarzuca nam strajki, bunty i oslabianie
Ukladu Warszawskiego. I pacziemu my pa russki nie gawarim? Oto
czlowiek radziecki. W swojej naiwnosci, umilowaniu pokoju (w
cudzyslowiu i bez) i w swoim przekonaniu, ze tylko on ma racje.
Dalsza dyskusja nie miala sensu, szczegolnie, ze otoczylo nas wiecej
sovieticusow domagajacych sie wyjasnien. Byl nawet jeden, ktory mial
polskiego dziadka. I temu bylo wstyd, ze Polacy takie rzeczy
wyprawiaja i pytal sie dlaczego.
We Wroclawiu wsrod kumli "wyzywalismy" sie od sierot, dzieci wojny,
rumunskich niemowlat i ludzi radzieckich. Dla zartow. Jeden kolega
prosil, zeby go nazywac, jak tylko chcemy tylko nie "czlowiek
radziecki". Pochodzil z rodziny poznych repatriantow, czesc rodziny
zostala na Wschodzie. Mowil, ze nie ma z kim gadac. Nie wszyscy to
rozumieli. Ja rozumialem. Tez dostawalem znaczki z Leninem i to byla
najlagodniejsza forma sowietyzacji.
Moze po moich aferach ;-) z "tesciowymi" i "romantycznymi
dziewczatkami", jestem ostatnia osoba, ktora powinna sie wtracac, ale
co innego zart, a co innego powazna dyskusja.
Irek Zablocki
