I have an other text in my mothertonghe
it is about my own work and my motivations for doing it
it took a wile for making it in my own language
i parcialy explain why i do some experiments and to what cause i do them
this is about weaving but it could be knitting, lace, crochet frivolite
(i sill can't manage!!!!!) and all other textiel techniques
i am so sorry for all whom do not speak Nederlands but i hope someone
will put it through a translation program and hopfully it does
come out a bit as intended
but i am quite ok whit the possible result
it is afterall blabla on "art" so even puting through a translaterprogramm
nothingh can realy go wrong anyway...
Uitleg bij mijn textiel
Het zoeken naar structuren en die zo sterk mogelijk proberen weer te
geven is een aspect die in al mijn werk terugkeert. Zowel in mijn
textiel als in mijn edelsmeedkunst is het een blijvend zoeken naar vorm,
kleur, textuur, structuur, schaduw…
De technieken en verworven kennis van de verschillende disciplines
vullen dat zoeken aan.
Het ene medium vult het andere eigenlijk aan.
Textiel wordt nog teveel als een vlak, 2-D gebeuren beschouwd. Een
tekening op een ondergrond, eerder als een schilder zijn canvas benut.
Een aanbrengen van vlakken, platte figuren op een vlak geheel.
Dit dus zonder echt door te dringen in de essentie van textiel, zijnde
opbouw van vezels.
Voor mij is textiel een aaneenschakeling van vezels. Vezels die een
zekere dikte, vorm, kleur geur, en aanvoelen hebben. Die vezels vormen
de basis en die basis heeft dus een sterk 3-dimensioneel karakter. Het
lijkt me dan ook volstrekt zonde om dat 3-D karakter weg te weven, te
breien of te manipuleren in een vlak 2-dimensioneel stuk textiel.
De essentie van mijn textielvisie is spelen met dat 3-D gevoel en het
pogen te benadrukken in het eindresultaat, het zoeken naar een ideale
structuur, het zodanig manipuleren van ketting en inslag om een stuk op
zich te bekomen. Van daar dat ik vrij snel onconventionele
inrijgpatronen ga toepassen, geen rekening wil houden met de geldende
regels van vlotters, bindingsleer, garendikte die je wel en niet kunt
benutten bij zus en zo’n binding.
Door tegen de regels van de geldende textiel in te gaan kom ik vrij
onwaarschijnlijk zeer dicht te staan bij de oude barokke en middeleeuwse
traditie van textiel. Ook zij waren zeer sterk geneigd om dat 3-D gevoel
in hun textiel weer te geven. Geldende regels van dikte en bindingen was
ook iets dat praktisch onbestaande was. Het geeft me een zeker gevoel
van vrijheid en tevens van verbondenheid met de eeuwenoude
textieltraditie van onze westerse beschaving. Een soort van “back to the
roots” gevoel.
De reden waarom ik in sjaals werk is hoofdzakelijk omdat ik een zekere
bezetenheid heb met sjaals. Ze boeien me mateloos, de manier waarop je
ze kunt dragen, wikkelen, draperen op het lichaam, heeft schier geen
grenzen. Ik poog ze zo te maken dat ze zelfs, zonder drager/lichaam als
ondergrond, een object op zich zijn.
Het is niet zo evident om textiel boeiend te blijven houden in een sjaal.
Een proeflapje is meestal 30cm * 30cm.
Daarentegen is een sjaal ongeveer 200cm lang, hier moet je dan ook 200cm
blijven boeien.
Voor mij is de uitdaging groter.
Het vergt gewoonweg meer van mezelf.
En uiteindelijk is dat het ultieme zoeken.
Je eigen streven, normen en waarden blijven verleggen.
-
To unsubscribe send email to [EMAIL PROTECTED] containing the line:
unsubscribe lace [EMAIL PROTECTED] For help, write to
[EMAIL PROTECTED]
